LOGINShare
บทที่ 51
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 52
ฮั่วซือหานใช้ร่างสูงโปร่งของเขากดฉือหว่านไว้กับกำแพง ปิดกั้นทางหนีของเธอด้วยแผงอกกว้าง เขาแสยะยิ้มเย็นชา "ฉือหว่าน เธอจงใจทำใช่ไหม?" ฉือหว่านพยายามผลักเขาออก "ฉันไม่เข้าใจว่าคุณพูดถึงอะไร" "อย่ามาแกล้งโง่!" ฮั่วซือหานจ้องเธอด้วยสายตาคมกริบแฝงไปด้วยโทสะ "เธอตั้งใจโยนฉันไปให้ฉือถัง!" เขามองออกตั้งแต่แรกแล้ว! เขามองออกแต่แรกแล้วว่าเธอใช้เขาเป็นเครื่องมือ เล่นเกมยุแหย่ระหว่างฉือเจียวกับฉือถัง เธอใจแข็งพอที่จะผลักเขาออกไปให้จูบกับผู้หญิงคนอื่นโดยไม่ลังเลสักนิด ฉือหว่านเลิกเสแสร้ง เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับเขาอย่างตรงไปตรงมา "ประธานฮั่ว ฉือถังชอบคุณ" "เธอชอบฉันก็เรื่องของเธอ มันเกี่ยวอะไรกับฉัน?" มีผู้หญิงชอบเขามากมายทุกวัน เขาจะต้องรับผิดชอบให้ครบทุกคนหรือไง? ฉือหว่าน "..." งั้นก็แสดงว่าเขาไม่มีใจให้ฉือถัง สุดท้ายแล้ว ฉือเจียวก็ยังเป็นที่หนึ่งในใจเขา "ประธานฮั่ว คุณจะโมโหทำไมกันล่ะ? ฉือเจียวกับฉือถังแย่งกันเพราะคุณ แปลว่าคุณเสน่ห์แรงมากเลยนะ! ปล่อยฉันได้แล้ว!" ฮั่วซือหานยังคงยืนนิ่ง ไม่แม้แต่จะขยับตัว เขาก้มลงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ลืมคำพูดของฉันคืนนั้นไปแล้วเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 53
ว้าวบรรยากาศในงานพุ่งขึ้นถึงขีดสุด "ไห่เฉิงจะมีหญิงสาวคนไหนที่สามารถพิชิตใจคุณชายลู่ได้กันนะ? ตอนนี้ได้เวลาที่จะเผยคำตอบแล้ว!" ลู่หนานเฉิงลุกขึ้นยืน ท่ามกลางสายตาของทุกคนที่จับจ้อง เขาเดินตรงไปยังฉือหว่าน ลู่หนานเฉิงเลือกฉือหว่านโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย สีหน้าของฉือเจียวและฉือถังพลันเปลี่ยนไปทันที ฮั่วซือหานนั่งอยู่กับแก้วค็อกเทลในมือ เขาไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมา แต่ใบหน้าหล่อเหลาของเขากลับเย็นชาและแข็งกระด้างยิ่งกว่าเดิม ซูเสี่ยวฝูที่เห็นภาพตรงหน้าดีใจสุดขีด เธออุทาน “ว้าว” ออกมาอย่างเกินจริง “หรือว่าคุณชายลู่จะตกหลุมรักหวานหว่านของเราเข้าแล้ว?” ฉือหว่านเงยหน้ามองลู่หนานเฉิง เธอเพิ่งจะตัดขาดจากฮั่วซือหาน และไม่ได้คิดจะเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่กับใคร เธอจึงไม่อยากให้ลู่หนานเฉิงมีความหวังใดๆ แต่ทันใดนั้น ลู่หนานเฉิงก็โน้มตัวลงมาต่ำ จนใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับเธอ ฉือหว่านรู้สึกอึดอัด “คุณชายลู่ ฉัน…” ลู่หนานเฉิงกะพริบตาแล้วยิ้มบาง “หวานหว่าน ช่วยร่วมมือกับผมหน่อยนะ” ฉือหว่านชะงักไป ลู่หนานเฉิง “ตอนนี้เรากำลังเล่นเกมอยู่ คุณคงไม่อยากให้ผมต้องรับโทษใช่ไหม
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 54
ฮั่วซือหานเดินออกไป ฉือเจียวรีบวิ่งตาม “ซือหาน! รอฉันด้วย!” ...หลังจากจบเกม ฉือหว่าน ลู่หนานเฉิง และซูเสี่ยวฝูเตรียมตัวออกจากบาร์ ลู่หนานเฉิงมองฉือหว่านแล้วยิ้ม “หวานหว่าน ขอบคุณเธอนะ” ฉือหว่านส่ายหน้า เมื่อกี้ลู่หนานเฉิงไม่ได้จูบเธอจริงๆ เขาเพียงใช้มือจับใบหน้าของเธอ และที่จูบไป ก็เป็นแค่ปลายนิ้วของตัวเอง แต่จากมุมมองของคนอื่น พวกเขาดูเหมือนจะจูบกันจริงๆ ฉือหว่านยิ้มบาง “คุณชายลู่ ฉันถือว่าได้ชดใช้บุญคุณเรื่องยาแล้วนะ” ทันทีที่เธอพูดจบ เสียงของฉือถังก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “คุณชายลู่ กรุณารอสักครู่” ฉือหว่านหันไป ฉือถังปรากฏตัวขึ้นแล้ว ลู่หนานเฉิงมองฉือถัง “คุณหนูฉือ มีอะไรจะพูดกับผมเหรอ?” ฉือถังเดินตรงมาหาลู่หนานเฉิง “คุณชายลู่ อย่าถูกฉือหว่านหลอกนะคะ ฉันมาที่นี่เพื่อเปิดโปงตัวตนที่แท้จริงของเธอ!” ใบหน้าของฉือหว่านยังคงเยือกเย็น เธอรู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายต้องทนไม่ไหวแน่ๆ ลู่หนานเฉิง “คุณหนูฉือ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?” “คุณชายลู่ คุณรู้ไหมว่า ‘คุณนายฮั่ว’ คือใคร? คุณนายฮั่วก็คือฉือหว่านนั่นแหละ!” ลู่หนานเฉิงชะงัก เขาหันไปมองฉือหว่าน “คุณชายลู่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 55
ลู่หนานเฉิงไม่เพียงแต่ไม่รังเกียจฉือหว่าน แต่กลับสารภาพรักกับเธอต่อหน้าฮั่วซือหาน ฉือเจียวและฉือถังถึงกับอึ้งจนพูดไม่ออก “คุณชายลู่!” คุณชายลู่นี่เสียสติไปแล้วหรือไง? เขากำลังจะรับผู้หญิงที่เคยเป็นของเพื่อนตัวเองจริงๆ น่ะเหรอ?! ฮั่วซือหานมองมือที่ทั้งสองคนจับกันอยู่ อุณหภูมิรอบตัวเย็นลงจนเหมือนน้ำแข็ง เขาขยับริมฝีปากบาง เอ่ยกับลู่หนานเฉิงด้วยเสียงเรียบเย็น “แน่นอน อยากเล่นยังไงก็ตามใจ” พูดจบ ฮั่วซือหานก็หมุนตัวเดินจากไป ฉือเจียวรีบวิ่งตามไปทันที ฉือหว่านมองไปทางที่ฮั่วซือหานจากไป เขาช่างไร้หัวใจจริงๆ เขาอนุญาตให้ลู่หนานเฉิงจีบเธอ เขาไม่สนใจเลยด้วยซ้ำว่าลู่หนานเฉิงจะทำอะไรกับเธอ “หวานหว่าน ผมกับซือหานรู้จักกันมานานมากแล้ว เขากับฉือเจียวไม่มีวันแยกจากกันหรอก” ฉือหว่านชักมือออกจากฝ่ามือลู่หนานเฉิงทันที “ฉันรู้” จู่ๆ ลู่หนานเฉิงก็ขยับเข้ามาใกล้อีกก้าว ดันเธอเข้ากับผนัง เขายกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “งั้นคุณเป็นแฟนผมไหม? ต่อไป…ไม่ว่าซือหานจะตามใจฉือเจียวแค่ไหน ผมก็จะทำแบบนั้นกับคุณ” ฉือหว่านไม่อยากไปยุ่งกับคุณชายลู่คนนี้เลยจริงๆ ขนตายาวสั่นไหวเล็กน้อย “
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 56
เขายังบีบแก้วเหล้าจนแตก ช่วงนี้เขาคงถูกความงามของเธอหลอกล่อจนเสียตัวตนไปหมดแล้ว อยากเล่นก็เล่นไป อยากจะทำอะไรก็เชิญไปกับลู่หนานเฉิง นังปีศาจ! ...คฤหาสน์ตระกูลฉือ ฉือเจียวนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นแล้วระเบิดอารมณ์ออกมา "พ่อ แม่! ซือหานไม่สนใจหนูแล้ว!" ฉือไห่ผิงตกใจ "เจียวเจียว ประธานฮั่วจะใจร้ายไม่สนใจลูกได้ยังไง? แล้วประธานฮั่วหย่ากับฉือหว่านแล้วหรือยัง? เมื่อไหร่เขาจะแต่งงานกับลูก?" ฉือเจียวกระทืบเท้า "ซือหานยังไม่หย่ากับฉือหว่านเลย! ก็เพราะฉือหว่านนั่นแหละ เธอไม่อยากหย่าเลยสักนิด!" ฉือไห่ผิงหน้าตาไม่สู้ดีนัก เขาหันไปมองหลี่หลัน "นี่มันเรื่องอะไรกัน? ฉือหว่านเป็นลูกของคุณไม่ใช่เหรอ? ทำไมคุณไม่จัดการลูกสาวตัวเองให้ดี? ทำไมเธอถึงมาขวางทางเจียวเจียวตลอด?" หลี่หลันรีบพูดเสียงอ่อนโยน "ที่รักคะ ไม่ต้องห่วง ฉันจะหาทางให้ประธานฮั่วหย่ากับฉือหว่านให้เร็วที่สุด" "เธอจะมีวิธีอะไร?" "อีกสองวันก็ถึงวันเกิดครบรอบแปดสิบปีของคุณย่าแล้ว ถึงตอนนั้นฉันจะเล่นละครฉากใหญ่ให้ดู" หลี่หลันมีแผนในใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจ ฉือไห่ผิงปลอบฉือเจียว "เจียวเจียว ลูกอดทน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 57
ฉือหว่านเพิ่งก้าวเข้ามาในบ้าน ไม่มีใครต้อนรับเธอเลย เธอยืนอยู่อย่างเงียบๆ คนเดียว ราวกับเป็นส่วนเกินของบรรยากาศอันครึกครื้นนี้ หลี่หลันเอ่ยขึ้น “หวานหว่าน กลับมาแล้วเหรอ” สายตาของทุกคนพลันหัน “ควับ” ไปมองเธอทันที รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณนายใหญ่ฉือหายไปทันที เปลี่ยนเป็นความไม่พอใจ “ฉือหว่านกลับมาทำไม?” หลี่หลันยิ้ม “คุณแม่คะ วันนี้วันเกิดของคุณแม่ ฉันเลยให้หวานหว่านกลับมา” คุณนายใหญ่ฉือเอ่ยอย่างไม่พอใจ “ฉันไม่ต้องการให้เธอกลับมา! ดูถังถังกับเจียวเจียวสิ พวกเธอช่างยอดเยี่ยม! แล้วลองดูฉือหว่านสิ เด็กบ้านนอกที่ไม่มีค่าอะไรเลย ไม่สามารถเข้าสังคมได้แม้แต่นิดเดียว แค่ปรากฏตัวในงานเลี้ยงก็ทำให้ฉันอับอายแล้ว!” เป็นที่รู้กันว่าคุณนายใหญ่ฉือไม่ชอบฉือหว่านเลย ในงานเลี้ยงวันนี้ ฉือเจียวและฉือถังแต่งหน้าสวยงาม แข่งขันกันอย่างภาคภูมิ พวกเธอมองฉือหว่านจากที่สูงลงมาแวบหนึ่ง ก่อนจะพูดจาหวานหูเพื่อปลอบคุณนายใหญ่ฉือ “คุณย่าคะ ฉือหว่านกลับมาแล้วก็ปล่อยเถอะค่ะ ยังไงเธอก็เป็นหลานของคุณย่า คงไม่ถึงกับต้องไล่เธอไปใช่ไหมคะ?” “คุณย่า วันนี้เป็นวันเกิดของคุณย่า อย่าอารมณ์เสียเพราะเรื่องที่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 58
เลขาจ้าวพยักหน้า “ใช่ครับ” ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลฉือพึ่งพาฮั่วซือหานเป็นอย่างมาก ทำให้พวกเขาก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุด คุณนายใหญ่ฉือเองก็เริ่มชื่นชอบสะสมของเก่าและภาพวาดล้ำค่า ภาพ ‘ภาพสาวงามปักปิ่น’ นี้เธอตามหามานาน และวันนี้ฮั่วซือหานก็นำมามอบให้ ว้าว! แขกในงานต่างมารุมล้อมกันใหญ่ “ประธานฮั่วช่างใจป้ำจริงๆ ภาพวาด ‘ภาพสาวงามปักปิ่น’ นี่เป็นของหายากระดับตำนานเลยนะ” คุณนายใหญ่ฉือหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข “ประธานฮั่ว คุณใส่ใจมากจริงๆ” ฉือเจียวแหงนหน้ามองฮั่วซือหาน ดวงตาเธอเต็มไปด้วยความหลงใหล ชายที่ทั้งร่ำรวยและเอาใจใส่แบบนี้ ทำให้เธอหลงรักเขาหมดหัวใจ ฉือเจียวยิ้มพลางกล่าวเสียงอ่อนหวาน “ซือหาน ขอบคุณนะคะ” ทันใดนั้น เหล่านักธุรกิจผู้ทรงอิทธิพลก็เข้ามาร่วมวง “ประธานฮั่วกับคุณหนูฉือเจียวช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันยิ่งนัก วันนี้ที่ประธานฮั่วมาร่วมงานฉลองวันเกิดครบรอบแปดสิบปีของคุณนายใหญ่ฉือ หมายความว่าเราจะได้ดื่มเหล้ามงคลของทั้งสองในเร็วๆ นี้หรือเปล่า?” “คงอีกไม่นานสินะ เราคงต้องเลิกเรียกคุณหนูฉือเจียว แล้วเรียกว่าคุณนายฮั่วแทน” ขณะนั้น ฉือไห่ผิงและหลี่หลันก็เดินเข้ามา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 59
ฉือหว่านไม่รับสาวใช้คนหนึ่งเยาะเย้ยทันที “ฉือหว่าน อย่าบอกนะว่าแกคิดว่าตัวเองเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลฉือน่ะ ฉันบอกให้ก็ได้ คุณหนูใหญ่ของตระกูลฉือมีแค่สองคน คนหนึ่งคือฉือถัง อีกคนคือฉือเจียว”สาวใช้อีกคนหัวเราะเยาะ “ใช่เลย คุณหนูฉือถังตอนนี้เป็นผู้ช่วยของเทพ C ส่วนคุณหนูฉือเจียวก็เป็นว่าที่คุณนายฮั่ว ส่วนแก…ไม่มีอะไรเลย”“รีบเอารังนกไปเสิร์ฟเร็วเข้า!”สาวใช้ทั้งสองคนดูถูกฉือหว่านกันอย่างเปิดเผย แต่ฉือหว่านไม่ได้พูดอะไร เธอรับถ้วยรังนกแล้วเดินไปยังห้องพักตอนที่เดินเข้ามาในห้องโถง ฮั่วซือหานซึ่งกำลังนั่งคุยกับบรรดานักธุรกิจอยู่พอดีเหลือบเห็นฉือหว่าน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยฉือหว่านไม่ใช่ลูกสาวของตระกูลฉือเหรอ แล้วทำไมถึงดูเหมือนสาวใช้แบบนี้?นี่เป็นการปฏิบัติที่เธอได้รับในตระกูลฉือสินะ?ฮั่วซือหานหัวเราะเย็นในใจ ตอนอยู่กับเขาก็ตบตีเขาไม่เลี้ยง แต่พออยู่ต่อหน้าคนอื่นกลับไม่กล้าปริปากพูดแม้แต่คำเดียวสุดท้ายแล้ว เธอก็รังแกเขาคนเดียวเท่านั้น…ฉือหว่านเดินเข้าไปในห้อง ภายในห้องไม่มีใครอยู่ เธอวางถ้วยรังนกลงบนโต๊ะทันใดนั้น เธอได้กลิ่นบางอย่าง กลิ่นนี้ไร้สีไร้กลิ่นแต่เธอกลับสัมผัสได้
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 218
โหลวซินเยว่หยุดเดินในทันที “หวานหว่าน ฮวนเอ๋อร์ บังเอิญจัง พวกเธอก็มาเหมือนกันเหรอ”ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์กำลังจะเดินเข้าไปหาเธอแต่ถูกบอดี้การ์ดชุดดำของโหลวซินเยว่ขวางไว้ “หยุดตรงนั้น!”โหลวซินเยว่โบกมือยิ้ม “ไม่เป็นไร พวกเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นฉันเอง”บอดี้การ์ดจึงถอยออกไป ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์เดินเข้าไปหาเธอ“ซินเยว่… เธอกลายเป็นดาราดังไปแล้วเหรอ?” เยี่ยฮวนเอ่อร์มองเธออย่างประหลาดใจโหลวซินเยว่ยกคิ้ว “ใช่ ฉันมีแฟนแล้ว แฟนของฉันผลักดันให้ฉันเป็นซุปตาร์”“แฟน? ซินเยว่ เธอมีแฟนเหรอ? ทำไมไม่เคยบอกพวกเรามาก่อนเลย?”โหลวซินเยว่ยิ้มหวาน “แฟนฉันทั้งหล่อ ทั้งรวย แล้วก็รักฉันมากๆ เลย”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปคว้ามือเล็กของฉือหว่าน “หวานหว่าน ตอนนี้ฉันมีความสุขมาก เธอต้องดีใจกับฉันแน่เลย เธอต้องอวยพรให้ฉันกับแฟนใช่ไหม?”ฉือหว่านมองหน้าเธอนิ่งๆ ด้วยดวงตาใสแจ่ม “ซินเยว่ ยินดีด้วยนะ”“หวานหว่าน ขอบใจนะ งั้นฉันไปก่อนล่ะ ไว้มีเวลาค่อยมานั่งคุยกัน”โหลวซินเยว่หมุนตัวกลับ แล้วเดินจากไปพร้อมกลุ่มผู้ติดตามเยี่ยฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “หวานหว่าน แฟนของซินเยว่คือใครกัน? คนที่มีเงินขนาดนี้ในไห่เ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 217
ฉือหว่านนอนหันหลังให้เขา ฮั่วซือหานนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ทั้งสองคนดูไม่ต่างจากคู่สามีภรรยาที่กำลังทะเลาะกันฮั่วซือหานกำมือแน่นอยู่นานก่อนจะเอ่ยออกมาคำเดียว “โอเค”จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกไปเขาไปแล้วน้ำตาในดวงตาของฉือหว่านก็หยุดไว้ไม่อยู่ เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ไม่เป็นไร แค่ถูกผู้ชายคนนึงนอนด้วยแล้วเขาไม่รัก เธอก็แค่โดนหมากัด ไม่มีอะไรต้องเสียใจแต่หัวใจมันเจ็บเหลือเกินฉือหว่านรู้ดี เธอยังรักฮั่วซือหาน รักมาก มากเหลือเกิน...หลังจากวันนั้น ฉือหว่านกับฮั่วซือหาน ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ช่วงนี้ คนที่มาแรงที่สุดไม่ใช่ใครอื่น แต่คือโหลวซินเยว่จู่ๆ โหลวซินเยว่ก็ได้เข้าร่วมรายการวาไรตี้ยอดนิยมระดับประเทศ ด้วยภาพลักษณ์ใสซื่อ น่ารัก ทำให้เธอแจ้งเกิดในชั่วข้ามคืน ได้รับฉายา “นางฟ้าน้อย” มีแฟนคลับตามเป็นล้าน กลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการบันเทิงแถมยังมีข่าวลือว่า โหลวซินเยว่กำลังจะได้เล่นหนังของผู้กำกับจางชื่อดัง ในเรื่อง "เฟิงฮวา" เธอจะรับบทเป็นนางเอกยังไม่พอ โหลวซินเยว่ยังได้ขึ้นปกนิตยสารดังระดับประเทศถึง 5 ฉบับ ได้แบรนด์ดังหลายแบรนด์มาเซ็นส
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 216
ขอบตาขาวของฉือหว่านแดงจัดขึ้นมาในทันที เธอรู้มาตลอดว่าฮั่วซือหานเก่งแค่ไหนในเรื่องการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีคนอื่นถ้าเขาจะเหยียบใครสักคน เขาจะเหยียบไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเนื้อ จะต้องลอกหนัง ถอนกระดูก ทำให้คนผู้นั้นอับอายที่สุดเธอไม่ได้เป็นคนให้เยี่ยฮวนเอ่อร์โทรหาเขาแต่ต่อให้เธอเป็นคนให้โทรล่ะ? แล้วไง?เขาเป็นฝ่ายที่ไม่ป้องกันเองไม่ใช่เหรอ!“ฉันเข้าใจความหมายของประธานฮั่วแล้วค่ะ วางใจได้เลย ต่อไปฉันจะไม่โทรหาอีก คุณกลับไปได้แล้ว”ฉือหว่านพยายามเงยหน้าขึ้น อดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา เธอไม่อยากร้องไห้ให้เขาเห็นฮั่วซือหานมองเห็นดวงตาแดงก่ำของเธอแล้ว ในใจเขากลับรู้สึกพึงพอใจอย่างแปลกประหลาด เหมือนได้ล้างแค้นสำเร็จ เขารู้ว่าเขาเกลียดเธอเกลียดที่คืนนั้นเธอไม่มาเขาจงใจโทรหาผู้ช่วยตัวเอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าเลขาจ้าวจะไปตามเธอแต่เธอก็ยังไม่มาเขายิ่งเกลียดที่เธอเป็นลมแล้วให้คนโทรหาเขาแพ้ยาคุมเพราะลู่หนานเฉิง แล้วเรียกเขามาเนี่ยนะ? เขาคืออะไรในสายตาเธอ?ฮั่วซือหานยกริมฝีปากบาง พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบจนไร้ความรู้สึก “เราหย่ากันเถอะ เรื่องย่า ฉันจะปิดไว้ก่อน เราไปจดทะเบียนหย่ากันก่อน...
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 215
ฮั่วซือหานชะงักไปทันทีฉือหว่านกินอะไรเข้าไปถึงเป็นลมนะ?ยาคุมฉุกเฉิน?เขาอยากจะถาม แต่เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ก็ดังขึ้น เยี่ยฮวนเอ่อร์ตัดสายไปแล้วฉือเจียวได้ยินทั้งหมด เธอมองเขาด้วยความตกใจ “ซือหาน ฉือหว่านเป็นลมเพราะกินยาคุมเหรอ?”ฮั่วซือหานไม่พูดอะไร เขาผลักฉือเจียวออกจากอกทันที “ฉันจะไปมหาวิทยาลัย C”ฮั่วซือหานรีบออกไปอย่างรวดเร็วฉือเจียวหันไปมองหลี่หลัน “แม่คะ เรื่องนี้มันยังไงกันแน่? ซือหานกับฉือหว่านไม่ได้มีอะไรกันไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมฉือหว่านต้องกินยาคุม?”หลี่หลันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่สีหน้ากลับเคร่งเครียด “เจียวเจียว แม่จะสืบเรื่องนี้ให้เอง”...ฮั่วซือหานขับรถด้วยความเร็วสูงมาถึงมหาวิทยาลัย C และตรงไปที่ห้องพยาบาลทันที“ประธานฮั่ว! ในที่สุดคุณก็มาซะที! รีบดูหวานหว่านเร็ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบลากเขามาหน้าเตียงฮั่วซือหานก้มหน้าลงมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง ฉือหว่านขดตัวอยู่ สีหน้าเจ็บปวดมากชวนให้รู้สึกสงสารขณะนั้น ขนตาของฉือหว่านกระตุกเบาๆ เธอลืมตาขึ้นมา“หวานหว่าน เธอฟื้นแล้ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบช่วยพยุงเธอลุกขึ้นนั่งฉือหว่านมองเห็นฮั่วซือหาน ก็ตกใจเล็กน้อย “คุณมา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 214
เธอทำได้เพียงถามเพื่อนสนิทของตัวเองเท่านั้นติ๊ง!ซูเสี่ยวฝูตอบกลับมา “แสดงว่าเพื่อนเธอเอาไม่อยู่ไงล่ะ สามีนอนกับหล่อนครั้งเดียวก็เบื่อแล้ว”จริงเหรอ?เป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ?ความรักที่ยืนยาวได้ ต้องมีความเข้ากันในทุกด้าน โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงฉือหว่านรู้ดีว่าผู้ชายอย่างฮั่วซือหาน เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องนั้นสูงมาก เขาต้องการผู้หญิงที่ทำให้เขามีความสุขในเรื่องบนเตียงเมื่อคืน เธอไม่สามารถมัดใจเขาไว้ได้เลยเหรอ?ฮั่วซือหานนอนกับเธอครั้งเดียว ก็เบื่อแล้ว?ติ๊ง!ข้อความจากซูเสี่ยวฝูเด้งเข้ามาอีกครั้ง “หวานหว่าน เพื่อนที่เธอพูดถึงคงไม่ใช่ตัวเธอเองหรอกนะ? เธอกับประธานฮั่วมีอะไรกันเหรอ?”ฉือหว่านไม่รู้จะตอบยังไง เธอเลยเลือกที่จะปฏิเสธไปก่อน “ไม่ใช่ฉันหรอก”หลังวางมือถือ เธอก็เข้าสู่ห้วงฝันอันวุ่นวายพอลืมตาตื่นอีกครั้งก็เป็นตอนเช้าแล้ว เธอลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันตามปกติแต่จู่ๆ เธอก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นได้ เมื่อคืนฮั่วซือหานไม่ได้ป้องกัน!เขากดเธอไว้ถึงสามรอบ รุนแรงและควบคุมตัวเองไม่ได้เลยสักครั้ง และทุกครั้งก็จบที่ปล่อยในเมื่อวานเธอลืมกินยาคุมหัวใจฉือหว่านเต้นแรงจนวูบวา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 213
ฮั่วซือหานบอกว่า เขากับฉือหว่านจบกันแล้วฉือเจียวดีใจจนแทบคลั่ง เธอโถมตัวเข้าไปกอดเขาแน่น “ซือหาน ฉันรู้ว่าฉือหว่านเก่งเรื่องอ่อยผู้ชาย คุณเผลอรู้สึกกับเธอบ้างฉันไม่โทษหรอก ฉันรู้ว่าคุณไม่มีวันทิ้งฉัน เพราะคนที่คุณรักที่สุดก็คือฉัน”เขาอาจจะรู้สึกกับฉือหว่านอยู่บ้าง แต่คนที่เขารักที่สุด ก็ยังเป็นเด็กสาวในถ้ำคนนั้น เด็กคนนั้นก็คือฉือเจียวฮั่วซือหานยกมือกอดเธอกลับฉือไห่ผิงมองภาพตรงหน้าอย่างโล่งใจ ขอแค่ฉือเจียวมีความสุข เขาในฐานะพ่อก็พอใจแล้วหลี่หลันเองก็รู้สึกดีขึ้น แต่พอคิดถึงฉือหว่าน แววตาของเธอก็แฝงไปด้วยความเคียดแค้นไม่เคยคิดเลยว่าเด็กบ้านนอกอย่างฉือหว่าน จะทำให้ฮั่วซือหานถึงกับรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้างได้นังเด็กบ้านี่!...ฉือหว่านรีบไปที่โรงพยาบาล ลู่หนานเฉิงจัดของเตรียมตัวออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว“คุณชายลู่ ขอโทษทีนะคะ วันนี้ฉันมีเรื่องเลยมาช้า” ฉือหว่านเอ่ยอย่างรู้สึกผิดลู่หนานเฉิงยิ้มมุมปาก “ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ”“ค่ะ เดี๋ยวฉันช่วยถือของ”ฉือหว่านเดินไปยกกระเป๋า แต่กระเป๋าหนักมาก บวกกับตัวเธอที่ปวดระบมไปหมด พอออกแรงยกเลยเซล้มไป“หวานหว่าน ระวัง!”ลู่หนานเฉิงรี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 212
ขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉือหว่านก็ดังขึ้น คนที่โทรมาคือลู่หนานเฉิง“หวานหว่าน วันนี้ฉันจะออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ ถ้าเธอไม่มา ฉันจะออกเองละนะ”ฉือหว่านตบหน้าผากตัวเองเบาๆ เธอลืมไปเลยว่าวันนี้ลู่หนานเฉิงออกจากโรงพยาบาลเธอรีบมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลทันที...ฮั่วซือหานก็มาถึงโรงพยาบาลเช่นกัน เขาไปที่ห้องพิเศษ VIP และเห็นฉือเจียวฉือเจียวนอนอยู่บนเตียง สวมชุดผู้ป่วยตัวใหญ่ ใบหน้าซีดขาวราวกระดาษ ยังคงไม่ได้สติฮั่วซือหานเดินไปที่ข้างเตียง “ฉือเจียวเป็นอะไร?”“ประธานฮั่ว เมื่อคืนคุณทิ้งเจียวเจียวไว้คนเดียว เธอเสียใจมากจนช็อก ล้มลงไปกับพื้น ต้องถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดด่วนเพื่อช่วยชีวิต”“แม้ตอนนี้เธอจะรอดมาได้แล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้นเลย”ฉือไห่ผิงกับหลี่หลันต่างก็เต็มไปด้วยความวิตกและเครียด พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮั่วซือหานจะผลักฉือเจียวออกในสถานการณ์แบบนั้น แถมยังทิ้งเธอไว้คนเดียวอีกฮั่วซือหานรู้สึกผิดและเสียใจอย่างมาก เมื่อคืน ฉือเจียวผลักเขาลงเตียง พยายามจะจูบเขา แต่ในหัวของเขากลับมีแต่ภาพของ…ฉือหว่านเขาเอาแต่คิดถึงฉือหว่าน สุดท้าย เขาก็ผลักฉือเจียวออก แล้วออกจากบ้านตระกูลฉือไปห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 211
ฉือหว่านรีบกลับไปที่หอพักหญิง ก็เห็นเยี่ยฮวนเอ่อร์ที่ได้รับบาดเจ็บ“หวานหว่าน ฉันไม่เป็นไรหรอก แค่เดินพลาดข้อเท้าพลิกนิดหน่อย ข้อเท้าเลยบวมขึ้นมา แต่ฉันทายาหม่องแล้ว ไม่นานก็หาย ซินเยว่โทรเรียกเธอกลับมาทำไมเนี่ย เรื่องแค่นี้เองไม่เห็นต้องรีบขนาดนั้นเลย”ที่แท้เยี่ยฮวนเอ่อร์ก็แค่ข้อเท้าพลิกโหลวซินเยว่โทรมาบอกว่าเยี่ยฮวนเอ่อร์เกิดเรื่อง แต่ไม่ได้บอกว่าเกิดอะไรขึ้น ทำเอาฉือหว่านตกใจแทบแย่“งั้นเธอนั่งพักตรงนี้ อย่าวิ่งไปวิ่งมาอีกนะ”“รู้แล้วล่ะ”ฉือหว่านตรวจดูข้อเท้าที่บวมแดงของเยี่ยฮวนเอ่อร์ พอแน่ใจว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็โล่งใจ จากนั้นก็หยิบชุดนอนเข้าไปในห้องน้ำ แล้วอาบน้ำอุ่นทั้งตัวของเธอปวดเมื่อยไปหมด เต็มไปด้วยรอยจ้ำที่ฮั่วซือหานฝากไว้เมื่อคืน เยอะแยะจนแทบนับไม่ถ้วนภาพเมื่อคืนลอยเข้ามาในหัวของฉือหว่านอีกครั้ง เขาอยู่บนตัวเธอ และมองเธอตลอดเวลาใช้สายตาร้อนแรงและตรงไปตรงมานั่นจ้องเธอเธอเอามือปิดตาเขาไว้ “ห้ามมอง”เขาจับมือลง แล้วก้มลงจูบเธอ “หวานหว่าน เธอสวยมาก”เธอแทบจะละลายไปกับจูบร้อนแรงของเขาฉือหว่านหลับตาแน่น รีบสลัดภาพพวกนั้นออกไปจากหัว ตอนนี้เขาน่าจะตื่นแล้วสิ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 210
“หลังจากคุณนายเข้าไปในห้องพักคนไข้ ผมก็ทำตามคำสั่งของท่านประธานทันทีครับ หาผู้หญิงที่ยังบริสุทธิ์มาให้”คนนั้นก็คือโหลวซินเยว่ฮั่วซือหานใบหน้าไร้ความรู้สึก “รู้แล้ว”เขาเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ เปิดน้ำเย็นจัดราดตัวเองสายน้ำเย็นเฉียบไหลจากศีรษะลงมา เขาหลุบตามองต่ำ ล้างตัวเงียบๆบนตัวของเขามีรอยขีดข่วนหลายแห่ง บนไหล่ยังมีรอยฟันลึก เขาเคยคิดว่าเป็นร่องรอยที่ฉือหว่านทิ้งไว้แต่เปล่าเลยเมื่อคืนมันก็แค่ความฝันฝันกลางวันที่เขากับฉือหว่านอยู่ด้วยกันเธอไม่เคยมาเลยแต่เขากลับไปนอนกับเพื่อนของเธอฮั่วซือหานถูตัวแรงๆ อย่างบ้าคลั่ง อยากลบร่องรอยพวกนั้นออกให้หมดปัง! สุดท้ายหมัดของเขาก็พุ่งใส่ผนังอย่างแรง...โหลวซินเยว่แต่งตัวเรียบร้อย ยืนรออยู่ในห้องทำงานไม่นาน ฮั่วซือหานก็เดินเข้ามา เขาอาบน้ำแล้ว เปลี่ยนเป็นเชิ้ตขาวกับกางเกงสแล็คสีดำเรียบร้อย ใบหน้าหล่อเหลานั้นไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิง กลับมาเป็นชายหนุ่มผู้สูงส่งเย็นชาดังเดิม ความเย็นชาและห่างเหินแผ่ซ่านออกมาทั้งเนื้อทั้งตัวเลขาจ้าวเอ่ยเรียก “ท่านประธาน”ฮั่วซือหานนั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน เขาเงยหน้าขึ้นมองโหลวซินเยว่ “นี่เช็คหนึ่งใบ
