Chapter 5
01.55 น.
ความมืดสลัวภายในบ้านไม่ได้เป็นอุปสรรคในการก้าวเดิน เขาเดินฝ่าความมืดโดยไม่คิดจะเปิดไฟ ก้าวฉับๆ ขึ้นไปยังชั้นบน กฤตย์มาหยุดยืนหน้าห้องๆ หนึ่งที่ไม่ใช่ห้องนอนของตน เขาไม่เคาะประตูขออนุญาตเจ้าของห้อง ราวกับว่าคุ้นชินกับการทำเช่นนี้ มือใหญ่จับลูกบิดประตู หมุนแล้วดันประตูเข้าไปด้านใน ก่อนก้าวเดินเข้าไปในห้อง
สายตาคมเข้มมองไปยังร่างน้ำฟ้าที่นอนหลับอยู่บนเตียง เธอคงนอนหลับสนิทจนไม่ได้ยินเสียงเปิดประตูแล้วไม่รู้ว่า ใครกำลังเดินเข้ามาในห้อง กฤตย์ถอดเสื้อผ้าออกจากตัวหมดทุกชิ้น ก้าวเดินไปเอนกายนอนซ้อนทับร่างสาวที่นอนตะแคงกอดหมอนข้าง
ปลายจมูกโด่งของหมอกฤตย์กดลงไปตรงข้างลำคอสาว เขาซุกไซ้หาความหอมจากกลิ่นกายสาวไปเรื่อยๆ จากข้างลำคอไล่ตามบ่าและหัวไหล่ที่ถูกกัดเบาๆ คล้ายกับว่า กำลังปลุกสาวขี้เซาให้ตื่น แต่ไม่ใช่ว่าปากเขาจะปลุกเธอเพียงอย่างเดียว ฝ่ามือใหญ่ล้วงเข้าไปในชายกระโปรงชุดนอน ลูบไล้เรียวขาวสวยขึ้นสูงเรื่อยๆ จนมาถึงโคนขาและสัมผัสกับเนื้อนวลไร้สิ่งกีดขวาง
“อืม” คนกำลังนอนถูกปลุกด้วยความสิเน่หาทำเสียงในลำคอคล้ายรำคาญจากการถูกรบกวนการนอน แล้วเมื่อความเป็นอิสตรีถูกเขาเน้นหนักมากขึ้น และแรงดูดตรงหัวไหล่ น้ำฟ้าจึงรู้สึกตัว
“คุณหมอ” เธอเอ่ยชื่อเขา หันหน้ามามองชายหนุ่มที่ตนรักหมดหัวใจ
“นึกว่าเป็นใครล่ะ หรือนึกว่าเป็นไอ้มิกค์” น้ำเสียงติดห้วน ฟังดูแล้วเหมือนเขาไม่พอใจ
“เปล่าค่ะ ไม่ได้คิดว่าเป็นใคร เพราะคนที่เข้ามาในห้องนี้ตอนดึกๆ ก็เป็นคุณหมอคนเดียว”
“รู้ก็ดี” กฤตย์พูดขณะถอดชุดนอนของน้ำฟ้าออกจากตัว “ไอ้มิกค์ให้สร้อยข้อมือเธอใช่ไหม”
หมอหนุ่มจับร่างสาวให้นอนราบบนที่นอน ก่อนนำตัวเองขึ้นทาบทับ น้ำฟ้าจึงรู้ว่า เวลานี้ร่างกายของเขาไม่ต่างกับเธอ...ร่างไร้อาภรณ์
“ใช่ค่ะ พี่มิกค์ให้ฟ้าค่ะ ให้เป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้า พี่มิกค์บอกว่าวันนั้นมาไม่ได้เพราะติดงานสำคัญ พี่มิกค์ก็เลยให้วันนี้ค่ะ” น้ำฟ้าตอบตามความจริง
ในความมืดสลัวกฤตย์ซุกซ่อนความไม่พอใจไว้ในแววตาอย่างมิดชิด เขาไม่ชอบใจนักที่ชมัศชัยมีความสนิทสนมกับน้ำฟ้าเกินพอดี ซึ่งเขารู้ดีว่า เพื่อนรักคนนี้คิดอย่างไรกับน้ำฟ้า แต่ที่เขานิ่งเฉยตระหนักในใจดีว่า น้ำฟ้าไม่มีทางมอบความรักให้ชมัศชัย เพราะหัวใจของเธอมีเขาเต็มดวง
ไม่มีคำใดเอ่ยจากปากกฤตย์ เขาแนบปากลงบนกลีบปากสาว บดเคล้าปากอย่างมีน้ำหนัก ไม่อ่อนนุ่มเช่นครั้งก่อน ราวกับว่ากำลังจะลงโทษเธอที่ทำให้เขาหงุดหงิดใจ เขาไม่พูดแต่จะสื่อสารออกเป็นภาษากาย
น้ำฟ้าได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากลมหายใจของกฤตย์ เธอไม่รู้ว่า กฤตย์ดื่มเหล้าไปในปริมาณมากน้อยแค่ไหน แต่ที่รู้คือ ความกระด้างในการจูบ น้ำหนักของฝ่ามือที่บีบไปตามเนื้อตัวตน โดยเฉพาะกับดอกบัวคู่สวยแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ประหนึ่งกฤตย์กำลังระบายความรู้สึกผ่านทางเซ็กซ์ ซึ่งเธอเองก็ไม่ทราบว่า เขาไม่พอใจหรือโกรธเรื่องอันใด น้ำฟ้าไม่มีโอกาสถามเนื่องจากปากสาวยังถูกบดจูบไม่หยุดพัก แรงบดเคล้าเพิ่มความแรงมากขึ้นอีกด้วย ความเจ็บทำให้น้ำฟ้าทนไม่ไหว ดันหน้าเขาให้ออกห่าง
“คุณหมอเป็นอะไรคะ โกรธใครมาคะ” ถามโดยไม่รู้ตัวว่า ตัวเองนี่แหละคือตัวสาเหตุหลัก
“ไม่ค่อยมีอารมณ์ ทำให้หน่อยสิ” เขาไม่ตอบ พลิกกายลงนอนข้างน้ำฟ้า “เร็วสิ”
น้ำฟ้าไม่อยากให้กฤตย์หงุดหงิดจึงรีบขยับตัวมานั่งข้างเอวใหญ่ รีบปรนนิบัติตามที่เขาต้องการ มือเรียวสวยจับความเป็นบุรุษเพศที่เวลานี้ยังไม่เติบโตเต็มที่ เธอจึงต้องทำให้อวัยวะที่มือกอบกุมอยู่ให้โตเต็มวัยสานต่อศึกสวาท ซึ่งแน่นอนว่า เธอทำได้อย่างดีเยี่ยม เรียกเสียงครางต่ำลอดผ่านปากหนาได้รูป กายชายตอนนี้แน่นคับปากเธอ
“อืม...ดีจัง” เสียงเต็มไปด้วยความพอใจ ใบหน้ากฤตย์เคลิบเคลิ้มกับการลงลิ้นและครองครอบแก่นกายใหญ่ของตนด้วยปากของเธอ “เธอใช้ลิ้นเก่งกว่าอีตัวบางคนที่ฉันเคยนอนด้วย ไม่เสียแรงที่สอนมาดี”
ไม่รู้ว่าเป็นคำชมหรือค่อนขอด แต่ที่แน่ๆ คนฟังอยู่ไม่รู้สึกเหมือนเขานำเข็มทิ่มหัวใจ น้ำฟ้าเจ็บแปลบขึ้นมาทันใด แต่ก็ไม่หยุดสร้างความสำราญให้กฤตย์ เพราะเกรงว่า ความหงุดหงิดที่น่าจางหายอาจหวนเข้ามาในความรู้สึกเขาอีกครั้ง เธอรักกฤตย์มาก เธอต้องการให้เขามีความสุข โดยเฉพาะยามอยู่บนเตียงกับตน
น้ำฟ้ากลืนความเจ็บช้ำให้มุดตัวอยู่ในก้นบึ้งจิตใจ เธอใช้ปากอันคล่องแคล่วขยับครอบครองกายชายอย่างเป็นจังหวะ ในขณะที่มือก็ขยับตามปากไปด้วย ส่งท้ายด้วยลิ้นไล้เลียตั้งแต่ปลายจรดโคน แล้วตวัดขึ้นสู่หัว จากนั้นก็ใช้ปากดูดหัวเห็ดแรงๆ จนแก้มสาวตอบ
“อา...ดี” กฤตย์ไม่ได้ให้น้ำฟ้าสร้างความกระสันซ่านให้ตนฝ่ายเดียว มือใหญ่ประคองดอกอุบล ขยับมือบีบและใช้ปลายนิ้วหมุนยอดถันทั้งซ้ายขวา ก่อนเลื่อนมือไปยังใจกลางร่างสาว วางนิ้วตรงเกสรน้อย สะกิดเบาๆ ทว่าบี้แรงๆ น้ำฟ้าตัวสั่นจากความเสียวที่วิ่งพล่านในกาย แต่เธอก็ยังไม่ละปากจากสิ่งที่อ้าอม ยังคงหยอกเย้ากับอวัยวะไร้กระดูกของเขาต่อไป
แล้วเหมือนความอดทนของกฤตย์เกือบสิ้นสุดลง เขาต้องดันหน้าเธอให้ออกห่างของรักของหวงก่อนที่จะปล่อยความใคร่ใส่ปากเธอ กฤตย์ดันร่างสาวให้นอนลงบนที่นอน และลงมือทำให้เธอเสียวสะท้านกายบ้าง เพื่อจะได้เตรียมความพร้อมให้สาวเจ้าสำหรับเกมกามขั้นตอนสุดท้าย
ทรวงอกสาวขนาดพอดีมือถูกกฤตย์แทะเล็มด้วยปากและลิ้น ส่วนมือยังคงป้วนเปี้ยนอยู่บนของสงวนสาว นวดเคล้นและคลึง ไม่เพียงแค่นั้นนิ้วมือเขาช่างแสนร้าย วางลงตรงเม็ดละมุดอวดตัวสะกิดเร่งร้อนประสานงานกับปากอ้าอมยอดถัน โดยมีลิ้นคอยปาดเลีย
Chapter 88“พระเจ้า...บีบหัวใจผมเหลือเกินคนสวย” ภาคินทร์อิ่มใจมากที่ได้ครอบครองเรือนกายเธออีกหน และมาพร้อมกับได้หัวใจเธอมาครอบครอง ความรู้สึกเขาตอนนี้ต้องพูดว่า โคตรดี “คุณเป็นของผมแล้วนะคนดี ต่อไปนี้เราจะมีความสุขด้วยกัน”ชมพลอยยิ้มกับวาจาแสนหวาน และยิ้มรับความสุขที่กำลังเกิดขึ้น“คุณธาม...อา...คุณธาม”เสียงหวานครางกระเส่า เมื่อเขาเริ่มโยกไหวร่างกายอย่างไม่รีบเร่ง ราวกับว่าให้เธอคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมไร้กระดูกที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ในตัว ขณะนั้นเขาโน้มหน้ามายังทรวงอกสาวใช้ปากดูดกลืนระรัวลิ้นไปบนเม็ดถัน เต้าอวบอีกข้างก็ไม่ได้ถูกเมินเฉย มือใหญ่บีบเคล้นไม่แรงมาก หมุนปลายถันสร้างความกระสันให้เธอไปในทีตอนนี้ภายในร่างชมพลอยมีคลื่นแห่งความเสียวแผ่กระจายไปทุกรูขุมขน ความเสียวที่มากจาปากเขาดูดเม้มยอดถัน ความเสียวจากกายแกร่งที่เพิ่มน้ำหนักขยับตัว ออกแรงมากขึ้น มือนุ่มจิกบนที่นอนแน่น แผ่นหลังแอ่นโค้งรับปากหนาที่ยังคงสำราญกับเม็ดถันไม่หยุด จังหวะในเกมสวาทของภาคินทร์ทวีความร้อนแรง“เกรซ...โอ้ว...เกรซ...อืม”ทุกจังหวะการโยกโยน ภาคินทร์รู้สึกถึงความซ่านสยิวที่ตามมาทุกครั้ง ช่องทางรักยังคงมีความคับแ
Chapter 87“คุณธาม...คุณธาม...อา” ชมพลอยห้ามภาคินทร์ไม่ได้ เธอจึงแบกรับความกระสันซ่านจากลิ้น ปากและนิ้วมือแข็งแรงที่ทำงานพร้อมเพรียงพุดน้ำบุษย์ช่อนี้สวยงามมาก ยังคงความงดงามแม้ว่ากาลเวลาจะผ่านมาแล้วหลายปี ตอนนั้นภาคินทร์มองเห็นในระยะสายตา มองขณะที่กำลังน้ำท่อนเอ็นใหญ่ประสานเข้าไปในร่างงาม กลีบดอกแนบสนิทราวกับไม่เคยใช้งาน แต่งแต้มด้วยสีชมพูสด เห็นแล้วใจสะท้านสะเทือน ช่วงวินาทีนี้ความรู้สึกนั้นทวีขึ้นหลายสิบเท่า เพราะเขาได้ยดโฉมในระยะลมหายใจ ความสวยงามยังคงเดิม เพิ่มเติมคือภาคินทร์ได้สัมผัสความหอม หอมชนิดที่ว่าปลุกความกำหนัดให้คลุ้มคลั่งลิ้นหนาทำตามความต้องการทันที เลียเป็นทางยาวจากด้านล่างขึ้นสู่ด้านบน ทำอย่างนี้หลายครั้งแต่ละครั้งนำพาความกระสันซ่านให้กับเธอเป็นอย่างมาก มากจนปลายเท้าชมพลอยจิกลงบนที่นอน แม้ว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ภาคินทร์ปรนเปรอความสุขให้สตรีตรงจุดนี้ เชื่อเถอะว่ามันเป็นความทรงจำอันแสนวิเศษ ชมพลอยจะจดจำความสุขที่ได้รับจากการบรรเลงลิ้นครั้งนี้แน่นอน“คุณธาม...คุณธาม...อา” ชมพลอยครวญออกมา เสียงนั้นเหมือนคนกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความทรมาน หัวใจเจ้าของเสียงครางเต้นถี่รัว
Chapter 86ภาคินทร์มอบจูบให้ชมพลอยอีกครั้ง ครั้งนี้เสมือนมีพลังแห่งรักเข้ามาร่วมด้วย จุมพิตจึงอิ่มไปทั้งความรู้สึกและหัวใจ เขาส่งลิ้นเข้าตวัดลิ้นเล็กที่กล้าหาญตอบโต้กลับ แม้ว่าจะไม่เป็นประสาแต่เธอก็พยายามทำให้เขาพอใจ อีกทางหนึ่งคือ ชมพลอยทำตามสัญชาตญาณของเซ็กซ์ฝ่ามือเขาไม่หยุดนิ่ง ฝ่ามือที่คล้ายมีลูกไฟเสน่หาติดอยู่ ลูบไปตรงจุดใดร้อนวูบวาบราวกับมีไฟแนบ ร่างสาวสั่นสะท้าน หวามไหวไปทุกสัดส่วน ความร้อนบางอย่างวนอยู่ปลายเท้า ก่อนความร้อนนั้นจะก่อตัวเป็นพายุลูกย่อมๆ หมุนวนไต่ขึ้นมาตามเรียวขา มาว่ายวนอยู่บริเวณของสงวนสาว แทรกซึมลงไปด้านในจนเธอต้องบิดเร่าร่างขับไล่อารมณ์บางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในกายและหัวใจ“อืม...” เกิดเสียงครางในลำคอชมพลอย เพราะเธอไม่อาจเปล่งเสียงออกมาได้ เนื่องจากปากเธอถูกปิดทับด้วยปากร้อนระอุของภาคินทร์ที่บดจูบอย่างไม่คิดผละห่างมือเขาร้ายกาจมาก จับชายกระโปรงชุดนอนขยับขึ้นไปกองตรงเอว และตอนนี้มือชายหนุ่มกำลังนวดเคล้นเนื้อนวลอวบอูม ไม่เพียงแค่คลึง เขาใช้นิ้วลูบไปตามร่องกลีบดอกไม้ ลูบขึ้นลูบลง ลูบช้าๆ เบาๆ ก่อนเลื่อนนิ้วมาวางลงบนเม็ดทับทิม แน่นอนว่าเขาไม่รีรอทักทาย“อา...คุณธา
Chapter 85ชมพลอยก้าวเดินมาหยุดยืนริมโซฟาหวาย เธอลังเลว่าจะปลุกภาคินทร์ดีหรือไม่ ตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้วเขาควรกลับบ้าน แต่อีกใจก็ไม่อยากปลุก อยากให้เขานอนพักให้เต็มอิ่ม ในที่สุดเธอก็เลือกปล่อยให้เขานอนหลับต่อไป เธอจึงหมุนตัวเพื่อไปทำงานต่อ จังหวะที่กำลังหมุนตัวนั้นเอง มือสาวถูกมือใหญ่คว้าไว้ ออกแรงดึงไม่มากนัก ส่งผลให้ร่างสาวทาบทับร่างใหญ่ ภาคินทร์ว่องไวเหลือเกิน กอดรัดร่างนุ่มนิ่มไว้แนบอก“คุณธาม” ชมพลอยตกใจ อุทานเรียกชื่อเขา “ขี้โกง แกล้งหลับหรือคะ”ชมพลอยทุบอกเขาเบาๆ อายจนหน้าแดง“แกล้งหลับที่ไหนกัน ผมหลับจริงๆ ตื่นตอนเห็นคุณกำลังหันหลังกลับนี่แหละก็เลยคว้ามือไว้” เขาตอบ รอยยิ้มกระจ่างเต็มดวงหน้า ความนุ่มนิ่มของเรือนร่างสาว บวกกับกลิ่นครีมอาบน้ำที่โชยมาจากร่างกายเธอ กระตุ้มอารมณ์ปรารถนาในตัวเขาได้เป็นอย่างดี เขาถึงกับเผลอไผลไปกับสัมผัสและกลิ่นหอมนั้น “ตัวคุณนุ่มจัง หอมด้วย”คำชมซึ่งหน้าทำให้ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ขวยเขินเป็นที่สุด หัวใจสาวเต้นแรงมาก เพราะการใกล้ชิดครั้งนี้มากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เธอพยายามยันตัวเองให้ออกห่างอ้อมอกแสนอบอุ่น แต่ก็ดูเหมือนว่า เขาไม่คลายอ้อมแขนออกง่ายๆ“ปล
Chapter 84 เวลานี้สมองของพลอยพัตราเสมือนถูกของหนักทุบๆ ซ้ำๆ จนอื้ออึงไปหมด มือถือเกิดความหนักขึ้นมาจนต้องวางมันลงบนเตียง แล้วนั่งอึ้ง นั่งงง นั่งตกใจและสับสนอยู่อย่างนั้น มันเป็นไปได้ยังไง...มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ภูรดาบอกตนเองว่า ภาคินทร์ไปโรงพยาบาลจากนั้นก็จะไปนั่งดื่มแก้เครียด ซึ่งเธอเองได้โทรไปหาคนรักและได้รับคำตอบเหมือนกับที่ภูรดาบอก แต่การณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น ในคำรายงานของนักสืบ ภาคินทร์มาถึงบ้านชมพลอยในเวลาหนึ่งทุ่มเศษ เขาไม่ได้ไปนั่งดื่มตามที่บอก แต่ไปหาชมพลอยที่บ้าน ภาคินทร์โกหกตน...คำถามมากมายเกิดขึ้นในหัว ภาคินทร์กับชมพลอยรู้จักกันตอนไหน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่คืออะไร แน่นอนว่าหากตนเป็นคนรักของภาคินทร์อยู่ สถานะระหว่างภาคินทร์กับชมพลอยมีอย่างเดียวคือ เพื่อน แต่เพื่อนคงไม่โอบบ่ากันเข้าไปในบ้าน คำว่าเพื่อนคงใช้กับสองคนนี้ไม่ได้ พลอยพัตราพยายามนึกทวนพฤติกรรมของภาคินทร์ช่วงเวลาที่ผ่านมา มันแทบไม่มีสัญญาณเตือนเลยว่า ภาคินทร์คิดนอกใจ เขาทำตัวตามปกติทุกอย่าง แม้ว่าจะมีการผิดนัดในความสำคัญอย่างเช่นวันเกิดของตน แต่ก็เป็นการผิดนัดที่จ
Chapter 83“รู้แค่ว่าแพทมีพี่สาวต่างแม่ แต่ไม่รู้ว่าชื่ออะไรและไม่เคยเห็นหน้าด้วย” พุฒิพงศ์ตอบตามจริง “แพทไม่เคยพูดถึงเกรซให้เพื่อนๆ ฟังนะ พูดแค่ว่ามีพี่สาวคนละแม่อีกคนนึง แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็เลยไม่ได้บอกใครและคิดว่าไม่สำคัญกับชีวิตด้วย เพื่อนๆ ก็ไม่ได้ถามนับแต่นั้น ถ้าฉันรู้ว่าเกรซกับแพทเป็นพี่น้องกันล่ะก็ บางทีฉันอาจจะเลิกคบแพทไปเลยก็ได้”คำพูดประโยคท้ายของพุฒิพงศ์เรียกความสนใจให้คนฟัง ที่พร้อมใจกันมองคนพูดแบบไม่วางตา“นายพูดปลายเปิดนี่หว่า พูดอย่างนี้ต้องพูดให้จบนะ ไม่งั้นฉันท้องอืดนอนไม่หลับแน่” ภาวิตรีบพูด“นั่นสิ แกพูดอย่างนี้หมายความว่าไง มันต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่ๆ มันมีเหตุผลอะไรที่แกพูดออกมาว่า ถ้ารู้ว่าเกรซกับแพทเป็นพี่น้องกัน บางทีแกอาจเลิกคบแพท มันหมายความว่าไงโฟม” พุฒิพงศ์ทำหน้าลำบากใจ ความลับที่เขาล่วงรู้มา หากเอ่ยออกไปรับรองได้ว่า ทั้งสามยิ่งกว่าตกใจเสียอีก หรือไม่ก็อาจช็อคกับความจริงอันแสนเหลือเชื่อก็เป็นได้ เขากำลังชั่งใจอย่างหนักว่า จะบอกความจริงดีหรือไม่ วิเคราะห์ผลดีและผลเสียกับการเปิดปากบอกความลับนั้น พุฒิพงศ์คิดและคิด“นิ่งไปแบบนี้ ฉันว่านายต้องมีความลับอะไรอยู