บทที่43

ใบหน้าสวยมีรอยยิ้มหวาน ความหวั่นไหวต่อชายหนุ่มเกิดขึ้นภายในใจของชมพู สิ่งที่เขากระทำล้วนส่งผลต่อความหวั่นไหวของหัวใจเธอเสมอ ตั้งแต่วันที่เขาพาเธอไปทำงานที่ภูเก็ตซื้อสร้อยข้อมือให้ พาเธอไปเที่ยวสวนสนุกพากันเล่นของเล่นมากมายตบท้ายด้วยการซื้อตุ๊กตาหมีคู่ใส่ชุดผู้ชายและผู้หญิง

'เธอเอาตุ๊กตาที่ใส่ชุดของผู้ชายไป ส่วนฉันจะเอาตุ๊กตาที่ใส่ชุดผู้หญิงไว้เอง'ทำแบบนี้จะมีใครไม่หวั่นไหวบ้างก็ให้มันรู้ไป

เมื่อก่อนเห็นเธอตอนไหนก็คงไม่พ้นแสดงสีหน้าบึ้งตึงออกมา แต่เดี๋ยวนี้เริ่มมีหลุดยิ้มและเสียงหัวเราะออกมาบ้าง จากที่เย็นชาไม่อยากจะพูดกลับต่อล้อต่อเถียงมากยิ่งขึ้น แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนมีเพียงแต่ผู้หญิงที่ชื่อชมพูที่ได้สัมผัสมัน ส่วนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ นั้นซึ่งมักจะแวะเวียนมาส่งน้ำส่งขนมให้ถึงในค่ายก็ยังหน้านิ่งไม่มีแม้แต่เสียงหัวเราะเช่นเดิมไม่เว้นแม้แต่หมอปิ่นที่ไม่ว่าจะเจอหน้าชายหนุ่มกี่ครั้งก็จะได้รับเพียงแค่ความเย็นชา ไม่เว้นแม้แต่วันนี้ที่เป็นวันเกิดของคุณหมอสาวอย่างเธอ

"สุขสันต์วันเกิดนะคะหมอปิ่น"

"ขอบคุณนะยี่หวาที่มา"

"สุขสันต์วันนะครับหมอปิ่น นี่ครับของขวัญ"

"ขอบใจนะกองทัพ"เจ้าของงานวันเกิ