แชร์

ตอนที่35 หุ้นส่วน

ผู้เขียน: ฉู่เฉียว
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-14 11:16:41

"ชิชิ หวานกันแต่เช้าเชียวนะผัวเมียคู่นี้"

คำพูดกระแนะกระแหนที่ดังขึ้นด้านนอกรั้วบ้าน ทำให้สองสามีภรรยาที่กำลังปรึกษาหารือกันเรื่องการสร้างตลาดจำต้องเงยหน้าขึ้น มองข้ามกำแพงบ้านที่สูงแค่อกออกไป ก็เห็นว่าเป็นหนุ่มๆ บ้านเจิ้งยืนอยู่ด้านนอกกำแพง

ส่วนเจ้าของคำพูดหยอกเย้านั้น คงไม่พ้นพี่รองเจิ้งเอ้อร์ ที่ตอนนี้กำลังยืดตัวข้ามกำแพงบ้านมองมายังสองสามีภรรยาด้วยใบหน้าทะเล้น

เมื่อเห็นว่าใครมาเยือนเจิ้งซิงอีก็คลี่ยิ้มกว้างหันมาสบตากับสามีด้วยแววตาพราวระยับ

เจิ้งเอ้อร์ที่คิดจะกระโดดข้ามกำแพงจำต้องหยุดชะงัก หรี่ตามองน้องสาวและน้องเขยของตัวเอง

เขาหันหลังกลับตอนนี้ทันไหมนะ สายตาของผัวเมียคู่นี้ดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย

แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันเสียแล้ว เพราะเขาถูกพี่ใหญ่หิ้วคอเสื้อลากไปหน้าประตูรั้วบ้าน ทั้งยังไม่มีทีท่าว่าจะยอมปล่อยมือ

"ประตูก็มี แกจะกระโดดเข้าไปทำไม ฮึ เจ้ารอง"

เจิ้งโฮ่วที่ไม่ได้ล่วงรู้ความคิดของน้องชายทั้งดึงทั้งลากเขาไปยังหน้าประตู ไม่สนใจอาการดิ้นรนแหกปากร้องลั่นของอีกฝ่าย

เจิ้งซิงอีหัวเราะขึ้นอย่างอารมณ์ดี เหล่าพี่ชายของเธอราวกับรู้ว่าเธอกำลังคิดถึงอยากพบหน้าพวกเขา วันนี้จึงพากันมา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่36 ชีวิตตกอับของหวังลู่เสียน

    แสงไฟนีออนริมถนน สะท้อนให้เห็นใบหน้าซีดเซียวหมองคล้ำของหวังลู่เสียน บนใบหน้าที่เคยสะอาดเกลี้ยงเกลา ตอนนี้ยังเต็มไปด้วยร่องรอยบาดแผลฟกช้ำดำเขียว เหงื่อไคลไหลท่วมตัวจนเสื้อผ้าเปียกชุ่ม เขาหายใจหอบเหนื่อย วิ่งแทบไม่ทันลมหายใจตัวเอง รองเท้าหนังเก่าๆ ที่เคยดูดีตอนซื้อใหม่ ตอนนี้เต็มไปด้วยฝุ่นและรอยขีดข่วน เหมือนกับชีวิตของเขาในตอนนี้ชายหนุ่มกัดฟันกรอด แววตาเต็มไปด้วยความคั่งแค้น แม้จะเหนื่อยจนแทบจะขาดใจ แต่เขากลับไม่คิดที่จะผ่อนฝีเท้าลงนั่นก็เพราะเสียงฝีเท้าหนักๆ หลายคู่ที่ดังไล่มาจากทางด้านหลัง เสียงหัวเราะเยาะเย้ยที่ดังก้องตามมาติดๆ หวังลู่เสียนรู้ดีว่าพวกมันคือใคร พวกอันธพาลจากบ่อนการพนัน ที่เขาเป็นหนี้พวกมันก้อนโต หนี้ที่เขาไม่มีทางใช้คืนได้ จนต้องหนีหัวซุกหัวซุนหวังลู่เสียนรวบรวมพละกำลังที่เหลืออยู่น้อยนิด สับฝีเท้าวิ่งเข้าไปในซอยเปลี่ยวที่ทั้งมืดมิดและเงียบสงัด ตัดสินใจซ่อนตัวอยู่หลังกองขยะที่ทั้งเหม็นและสกปรก กลิ่นเหม็นชวนขยะแขยงของขยะเน่าเสียโชยเข้าจมูกจนแทบจะอาเจียน แต่เขาก็จำต้องหลบอยู่ตรงนี้อย่างไร้ทางเลือกมือไม้ของเขาสั่นเทา เหงื่อเย็นไหลซึมออกมา เปียกชุ่มเสื้อผ้าที่เปื้อน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15
  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่37 จดหมายจากโรงพยาบาล

    "ลู่เสียนแกหายไปไหนมา ทำไมถึงมีสภาพแบบนี้"ซูหลันที่เห็นสภาพใบหน้าฟกช้ำดำเขียวและร่างกายที่เต็มไปด้วยร่องรอยการถูกทำร้ายของบุตรชาย ร้องอุทานออกมาเสียงดัง ความตกใจทำให้มือของนางสั่นเทา จนเผลอปล่อยแผ่นแป้งแข็งๆ ในมือหล่นลงพื้น แผ่นแป้งอาหารชั้นต่ำของคนยากจนที่นางไม่เคยคิดที่จะกินมันอีกหลังจากที่ได้ใช้ชีวิตเป็นคุณนายเสิ่น แต่ในวันนี้มันกลับมีค่ามาก จนถึงขนาดว่ามันตกลงพื้นไปแล้ว นางก็ยังเก็บมันขึ้นมาซูหลันเก็บแผ่นแป้งที่หล่นขึ้นมา ปัดเศษดินออกด้วยมือที่สั่นเทาราวกับมันคือสิ่งมีค่าเสียงของมารดาที่ดังขึ้น ทำให้หวังลู่เสียนเงยหน้าขึ้นมอง เห็นมารดายืนอยู่ตรงหน้า แสงไฟสลัวๆ ในห้องส่องกระทบใบหน้าซีดเซียวของมารดา อีกฝ่ายดูแก่ลงไปหลายปี ความสวยงามที่เคยเป็นที่ภาคภูมิใจ ตอนนี้ถูกบดบังด้วยคราบสกปรก แห้งกร้าน และความหม่นหมอง ผู้หญิงที่เคยรักสวยรักงาม รักหน้าตา มักจะเชิดหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง รักษาภาพลักษณ์ของตัวเองอย่างที่สุด ตอนนี้ดูทรุดโทรม ราวกับหญิงชาวบ้านยากไร้ แม้กระทั่งแผ่นแป้งที่ตกลงพื้นก็ไม่อาจที่จะตัดใจทิ้งมันได้"แม่ มันหล่นแล้วก็ทิ้งๆ ไปเถอะ จะเก็บขึ้นมาทำไม"หวังลู่เสียนเอ่ยออกมาด้ว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17
  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่38 สายเกินไป

    รุ่งอรุณยังไม่ทันจะแต้มสีทองอร่ามบนขอบฟ้า ซูหลันและหวังลู่เสียนก็เดินทางมาถึงโรงพยาบาล พวกเขาแต่งกายมิดชิด หลบหลีกสายตาผู้คน เดินไปยังห้องพักฟื้นของเสิ่นจง ซูหลันซ่อนตัวอยู่ในมุมอับสายตาด้านหน้าห้องพักผู้ป่วย มองตามแผ่นหลังของบุตรชายที่เดินหายเข้าไปในห้องพักของสามีด้วยหัวใจที่เต้นระทึก เนื้อตัวของนางสั่นเทา มือเย็นเฉียบกำเข้าหากันแน่น เฝ้ามองประตูห้องผู้ป่วยอย่างใจจดใจจ่อ ติ๊กต่อก...ติ๊กต่อก...ติ๊กต่อก...เสียงนาฬิกาแขวนผนังเรือนใหญ่ด้านหน้าห้องพักผู้ป่วย ดังก้องกังวานในความเงียบสงัดยามรุ่งสาง ราวกับเสียงเคาะสั่นประสาท ทุกวินาทีมันช่างยาวนาน ซูหลันเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย และความหวาดกลัว เหงื่อเย็นค่อยๆ ไหลซึมตามแผ่นหลัง มือไม้สั่นเทา เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดซึมขึ้นบนหน้าผาก แสงไฟนีออนสลัวๆ สะท้อนให้เห็นใบหน้าซีดขาว ดวงตาหวาดหวั่นเฝ้าจับจ้องไปที่ประตูห้อง ราวกับจะมองทะลุผ่านไปให้เห็นคนในห้อง กระซิบเสียงแผ่วเบา แทบจะกลืนหายไปกับความเงียบ"คุณคะอย่าโทษฉันเลยนะ ฉันไม่มีทางเลือกจริงๆ อโหสิกรรมให้ฉันกับลูกด้วยนะคะ"ส่วนหวังลู่เสียนเดินเข้ามาในห้องอย่างเงียบเชียบ ทุกย่างก้าวนั้นหนักแน่น เหลื

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-18
  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่39 ฆาตกร

    บรรยากาศในห้องพักผู้ป่วยภายในโรงพยาบาลดูอึมครึมหนักอึ้ง เต็มไปด้วยความตึงเครียด เสิ่นหนิงหลงมองดูเจ้าหน้าที่ห่อคลุมร่างไร้วิญญาณของบิดาเตรียมเคลื่อนย้ายกลับไปยังหมู่บ้านเพื่อทำพิธีต่อไปด้วยความหม่นเศร้า ก่อนจะหันกลับมามองชายหนุ่มร่างสูงที่กำลังเก็บหลักฐานที่ได้จากเล็บมือของคนเป็นพ่อ และบริเวณโดยรอบลงในซองพลาสติกสีทึบด้วยความคับแค้นใจชายหนุ่มขบกรามแน่น การตายของบิดามีความเป็นไปได้สูงมากว่าท่านอาจจะถูกฆาตกรรม หมอบอกว่าสาเหตุการเสียชีวิตของท่านเกิดจากการขาดอากาศหายใจ อาการป่วยก่อนหน้าทั้งจากโรคประจำตัวและจากการตกบันไดนั้นดีขึ้นมากแล้ว แม้ว่าจะไม่อาจช่วยเหลือตัวเองได้ แต่หากได้รับการรักษาที่ถูกต้องอีกฝ่ายก็มีโอกาสที่จะกลับมาเดินได้อีกครั้ง แต่ท่านกลับมาเสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน ทั้งยังมีสิ่งผิดปกติที่เขาพบ เศษผิวหนังในซอกเล็บที่หงิกงอของบิดาดวงตาคมกริบฉายแววเด็ดเดี่ยว เขาต้องลากคอคนที่ฆ่าพ่อของเขามารับโทษให้ได้ เขาเชื่อว่าการตายของบิดาไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ มันมีเงื่อนงำซ่อนเร้นอยู่ เขาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ ความไม่ชอบมาพากล มีบางอย่างอยู่เบื้องหลังการตายของบิดาอย่างแน่นอน"ฉันขอบใจนา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-19
  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่40 เอาอกเอาใจสามี

    "สามี มาล้างไม้ล้างมือได้แล้วค่ะ อาหารใกล้จะเสร็จแล้ว"เจิ้งซิงอีเดินออกมาชะโงกหน้าด้านหลังประตูห้องครัว ร้องบอกคนเป็นสามีที่กำลังพรวนดินอยู่ในแปลงผักที่อยู่ห่างออกไปไม่มากนัก เมื่อเห็นว่าขาหมูตุ๋นที่เธอตุ๋นมาหลายชั่วโมงเริ่มที่จะเปื่อยได้ที่แล้ว"ครับๆ พี่ขอรดน้ำผักอีกนิด ไม่นานก็เสร็จแล้วครับ"เสิ่นหนิงหลงขานตอบภรรยาก่อนจะวางจอบในมือลง แล้วคว้าบัวรดน้ำที่วางอยู่ข้างกัน เร่งรดน้ำผักในแปลงที่ตอนนี้เขียวชอุ่ม เติบโตอวบอ้วน ใกล้จะเก็บมากินได้แล้ว หลังจากที่รดน้ำผักเรียบร้อยแล้วก็เดินกลับมาล้างไม้ล้างมือและหน้าตาที่เปื้อนดินโคลนจนสะอาดสะอ้านเตรียมกินมื้อเย็นแสนอร่อยกับภรรยา"เหนื่อยไหมคะ"เจิ้งซิงอีเอ่ยถามสามีด้วยรอยยิ้มหวาน เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาในครัว เธอวางจานผัดเห็ดป่าในมือลง ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กเช็ดหน้าเช็ดตาที่เปียกน้ำให้เขาอย่างใส่ใจ"เหนื่อยมากๆ เลยครับภรรยา"เสิ่นหนิงหลงเอ่ยตอบภรรยา สีหน้าและแววตากรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาหอมแก้มนุ่มนิ่มฟอดใหญ่"แต่ตอนนี้หายเหนื่อยแล้วครับ"ลำแขนแกร่งโอบกอดภรรยาเข้ามาแนบชิด กระซิบบอกเสียงแหบพร่า ปลายจมูกโด่งกดหอมกดจูบไปทั่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-19
  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่41 ปรนเปรอกันและกัน

    ฝ่ามืออ่อนนุ่มถูกคนเป็นสามีดึงรั้งให้เลื่อนลงไปเบื้องล่าง สัมผัสกับความแข็งขึงที่ร้อนผ่าวของเขา มันกร้าวแกร่งและดุดันจนหญิงสาวถึงกับสะดุ้ง เจิ้งซิงอีจ้องมองสามีตาโตอย่างตื่นตะลึง หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำ ภายใต้มวลน้ำอุ่นร้อนมือของเธอกำลังสัมผัสกับสิ่งที่ร้อนเสียยิ่งกว่า มันแข็ง มันร้อนผ่าว และสู้มือเธอ จนต้องเกร็งมือหนีแต่คนไร้ยางอายกลับไม่ยอมให้เธอทำเช่นนั้น พอเธอจะขยับมือหนี เขากลับรั้งมือของเธอเอาไว้ กุมกระชับให้มือน้อยๆ ของเธอกอบกุมท่อนเนื้อขนาดใหญ่ที่แทบจะกำไม่รอบ โดยมีฝ่ามือใหญ่ของเขาคอยควบคุมขยับมันขึ้นลงเจิ้งซิงอีกลืนน้ำลายลงคอ หลุบตาลงมองความใหญ่โตใต้ผืนน้ำที่ขยับไหวเลือนราง ระดับน้ำที่ปริ่มอยู่ตรงเอวสอบของสามี ทำให้เธอมองเห็นสิ่งนั้นวับๆ แวมๆสิ่งนี้น่ะหรือที่เข้าไปในร่างกายของเธอ เข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มที่แสนจะเปราะบางของเธอ มิน่าเล่าทุกครั้งที่ร่วมรักกันเธอถึงได้เจ็บจุกจนหน่วงท้องน้อยไปหมดผ่านมาสองชีวิตบอกอย่างไม่อายเลยว่า ครั้งนี้เธอพึ่งจะได้สัมผัสตัวตนของเขาด้วยมือและตาตัวเอง ชีวิตแรกเพราะไม่เต็มใจ เธอจึงไม่เคยที่จะลืมตามองเขาเลยสักครั้งส่วนชีวิตนี้ แม้จะผ่านการร่วมร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่42 การก่อสร้างตลาด

    หลังจากที่ช่วยให้สามีคลายความหม่นเศร้า ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะกลับเข้าสู่สภาวะปกติ วันนี้เจิ้งซิงอีกับสามีจึงจูงมือกันเข้าเมืองมาตั้งแต่เช้า เพื่อมาดูความคืบหน้าและตรวจตราดูความเรียบร้อยในการสร้างตลาด ซึ่งในตอนนี้ตัวอาคารนั้นสร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตลาดของพวกเขาเริ่มเป็นรูปเป็นร่างและเป็นที่น่าพอใจอย่างมาก ทุกอย่างราบรื่นและเป็นไปได้ด้วยดี คาดว่าอีกไม่เกินสิบวันการก่อสร้างก็คงจะแล้วเสร็จสามารถเปิดให้บริการได้ในทันที"อีกไม่นานตลาดของเราก็จะสร้างเสร็จแล้ว"เจิ้งซิงอีเอ่ยบอกสามีพร้อมด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า ดวงตาคู่งามส่องประกายระยิบระยับ มองสำรวจอาคารเปิดโล่งเบื้องหน้าด้วยความตื่นเต้นยินดี อีกไม่นานความฝันความหวังของเธอก็จะเป็นจริง ชีวิตของเธอและครอบครัวจะต้องดีขึ้น เธอเชื่อเต็มหัวใจว่าตลาดแห่งนี้จะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน"ครับ ภรรยาเก่งมากๆ"เสิ่นหนิงหลงยิ้มกว้างเอ่ยชื่นชมภรรยา ก่อนจะจูงมืออีกฝ่ายเดินเข้าไปยังตัวอาคารขนาดกว้างขวาง สายตามองคนข้างกายอย่างภาคภูมิใจ ภรรยาของเขาช่างเก่งกาจและมีความสามารถ วางแผนทุกอย่างได้อย่างรอบคอบ รูปแบบการก่อสร้างเหล่านี้ล้วนเป็นภรรยาของเขาที่ออกแบบตัว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่43 บางอย่างที่ขาดหาย

    หวังลู่เสียนกลับบ้านมาด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม เขาอารมณ์ดีอย่างที่สุดที่สามารถกำจัดคนพวกนั้นไปได้โดยที่ไม่ต้องเสียเงินแม้แต่หยวนเดียว ไม่เสียแรงที่เขาต้องเค้นสมองวางแผนการอยู่หลายวัน"ไอ้ชั่วพวกนั้นมันถูกตำรวจจับไปหมดแล้วหรือ ดีจริงๆ"ซูหลันหลังจากที่ได้รู้เรื่องจากปากบุตรชาย ว่าพวกในบ่อนถูกตำรวจจับเข้าซังเตในข้อหาค้ายาเสพติดไปแล้ว ใบหน้าที่มืดครึ้มมาตั้งแต่เช้าหลังจากที่บุตรชายบอกกับนางว่าจะเอาเงินไปใช้หนี้ให้บ่อนก็ปรากฏรอยยิ้มกระจ่างเต็มหน้า นางดีอกดีใจยกใหญ่จนแทบจะจุดพลุฉลอง ซูหลันรู้สึกยินดีอย่างยิ่ง โชคดีเหลือเกินที่กำจัดอุปสรรคใหญ่ในชีวิตออกไปได้หลายวันมานี้แม้ว่าจะได้เงินประกันมาก้อนโต แต่นางก็ไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้ซักคืนเดียว และไม่มีความยินดีเลยสักนิด เพราะความเสียดายเงิน เงินที่ได้มาเกือบทั้งหมดต้องเอาไปจ่ายหนี้ให้กับบ่อน หากจะไม่จ่ายก็ไม่ได้ เพราะยังรักชีวิต ไม่อย่างนั้นก็ถูกคนพวกนั้นตามรังควานไม่เลิกพอเรื่องกลับกลายมาเป็นเช่นนี้จะไม่ให้นางรู้สึกยินดีได้อย่างไร ช่างโชคดีเหลือเกินที่บุตรชายยังไม่ทันได้เอาเงินให้พวกมันไป พวกมันก็ถูกจับเสียก่อน สมน้ำหน้าคนพวกนั้นจริงๆ ซูหล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-22

บทล่าสุด

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่48 จบบริบูรณ์

    แสงแดดอ่อนๆ ส่องกระทบใบหน้ายิ้มแย้มของคู่สามีภรรยาที่กำลังประคับประคองกันเดินเข้ามาในตลาดยามเช้า พวกเขาทั้งสองยืนมองตลาดสดที่คึกคักไปด้วยผู้คนที่มาจับจ่ายซื้อข้าวของกันอย่างคับคั่ง บรรดาพ่อค้าแม่ค้าขายของกันมือเป็นระวิง เสียงหัวเราะและการพูดคุยเจื้อยแจ้วของผู้คนดังก้องไปทั่วบริเวณ เรือนร่างที่ดูอวบอิ่มมีน้ำมีนวลขึ้นของเจิ้งซิงอีเดินตามการประคองของสามี หญิงสาวยืนอยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย แต่ใบหน้างามกลับเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจ เจิ้งซิงอีมองไปรอบๆ ตลาดแห่งนี้ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ นี่คือตลาด 'สร้างสุข' ตลาดสดที่สร้างขึ้นด้วยมือและน้ำพักน้ำแรงของทุกคน ตอนนี้มันกำลังเติบโตขึ้นมาอย่างมั่นคงตลาดแห่งนี้เปิดให้บริการมาได้กว่าสามเดือนแล้ว และเป็นสามเดือนที่สร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำให้กับทุกคนจนน่าตกใจ เจิ้งซิงอีลูบหน้าท้องของตัวเองที่นูนเด่นออกมาด้วยความรักใคร่ วันนี้เธอจะพาเจ้าก้อนแป้งมาเดินชมตลาดของครอบครัว ดวงหน้างามระบายไปด้วยรอยยิ้ม ตลาดแห่งนี้เติบโตมาพร้อมๆ กับบุตรในท้องของเธอที่ตอนนี้กำลังย่างเข้าเดือนที่สี่แล้ว และนี่นับเป็นครั้งแรกที่เธอได้มาเห็นตลาดแห่งนี้ด้ว

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่47 เขารักเธอมากจริงๆ

    เจิ้งซิงอีลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนก ทันทีที่รู้สึกตัวฝ่ามือบางรีบวางทาบลงบนหน้าท้องแบนราบของตนในทันที แต่เธอก็ต้องประหลาดใจเมื่อตอนนี้เธอไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด ไม่ว่าจะเป็นอาการเจ็บปวดตามร่างกายจากการหกล้มหรืออาการเจ็บหน่วงบริเวณท้องน้อย ราวกับว่าก่อนหน้านี้เธอไม่เคยได้รับความเจ็บปวดใดๆ มาก่อนหญิงสาวกวาดตามองสำรวจไปรอบๆ เมื่อรับรู้ถึงความผิดปกติ พลันรู้สึกเย็นเยียบไปทั้งกายเมื่อพบเพียงความว่างเปล่า เธอมองเห็นเพียงหมอกหนาทึบโอบล้อมอยู่รอบๆ เพียงเท่านั้น ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่นอย่างพยายามระงับความหวาดกลัวที่กัดกินใจ เอ่ยเรียกสามีน้ำเสียงสั่น เธอหวังอย่างยิ่งว่าจะได้ยินเสียงของเขาตอบกลับมา"พี่หนิงหลง สามีคะ พี่อยู่ไหน"แต่เหมือนว่าเธอต้องพบกับความผิดหวัง เพราะทันทีที่เปล่งเสียงออกไป เธอกลับได้ยินเพียงเสียงสะท้อนของตัวเองตอบกลับมาเท่านั้นเจิ้งซิงอีชันกายลุกขึ้นยืน พยายามมองฝ่าหมอกหนาด้วยหัวใจที่สั่นสะท้าน เธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เหตุใดถึงได้มาอยู่ในสถานที่นี้ได้ หรือเธอจะตายไปแล้วและกลายมาเป็นวิญญาณอีกครั้งดวงตาหวาดหวั่นหันมองความว่างเปล่ารอบกาย ภายในใจรู้สึกเจ็บปวดอย่

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่46 สิ้นทางหนี

    เจิ้งซิงอีเนื้อตัวสั่นเทา เอ่ยอ้อนวอนคนตรงหน้าที่ตอนนี้ดวงตาทั้งสองแดงก่ำเต็มไปด้วยโทสะ เธออยากจะขยับหนีแต่ไม่อาจทำได้ เพราะรู้สึกเจ็บร้าวไปหมดทั้งตัว และบริเวณข้อเท้าก็รู้สึกเจ็บแปลบ คงทำได้แค่ถ่วงเวลาให้นานที่สุดเท่านั้น ภาวนาให้คนเป็นสามีรู้ว่าเธอหายตัวไปโดยเร็วหวังลู่เสียนในตอนนี้ดูน่ากลัวมาก เขาคล้ายกับคนเสียสติ เธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายไปทำอะไรมาถึงได้มีสภาพเช่นนี้ หยาดเลือดที่ไหลซึมจากบาดแผล ทำให้เสื้อผ้าเปียกชุ่มกลายเป็นสีแดงฉาน กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งจนเธอรู้สึกสะอิดสะเอียนจนอยากจะอาเจียน"ซิงอีทำไมพูดแบบนั้น ไม่รักกันแล้วหรือ ทำไมละ เธออยากจะอยู่กับพี่มาตลอดไม่ใช่หรอกหรือ"ดวงตาของหวังลู่เสียนไหววูบกับคำอ้อนวอนนั้น ก่อนจะคลี่ยิ้มเอ่ยถามเสียงเย็น ท่าทางหวาดกลัวจนตัวสั่นและความเกลียดชังในแววตาของหญิงสาวทำให้ภายในใจรู้สึกไม่พอใจและไม่ยินยอมทำไมล่ะ เธอรักเขา อยากอยู่กับเขามาตลอดนี่ ทำไมตอนนี้ถึงเปลี่ยนใจ ทำไมเธอถึงจะทิ้งเขาไปล่ะ ชีวิตของเขาในตอนนี้ไม่เหลือใครแล้ว คำถามมากมายเกิดขึ้นภายในใจของหวังลู่เสียน ภาพของเด็กหญิงที่คอยอยู่ข้างกายเขา คอยปกป้อง คอยปลอบใจเขายามเมื่อทุกข์ใจผุดขึ้นม

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่45 ตามหาภรรยา

    ในที่สุดตำรวจก็คลี่คลายปมคดีการตายของเสิ่นจงได้ เขาไม่ได้ป่วยตายอย่างที่คิดจริงๆ แต่ตายเพราะถูกฆาตกรรมตำรวจสืบเสาะจนกระทั่งพบหลักฐานสำคัญที่ชี้ไปยังตัวฆาตกรว่าเป็นซูหลันผู้เป็นภรรยาและหวังลู่เสียนลูกเลี้ยงของเขาเอง และหลักฐานสำคัญคือผลตรวจเนื้อเยื่อในซอกเล็บของผู้ตายที่ส่งมาจากปักกิ่ง ชี้ชัดว่าเป็นของหวังลู่เสียนเมื่อพร้อมด้วยพยานหลักฐาน หยางตงฟง นายตำรวจหนุ่มผู้รับผิดชอบคดีจึงนำกำลังเข้าจับกุมสองแม่ลูกมาดำเนินคดี หลังจากนั้นจึงค่อยส่งข่าวให้เสิ่นหนิงหลงพี่ชายคนสนิทผู้เป็นเจ้าทุกข์รับทราบแต่ไม่คิดเลยว่าเมื่อไปถึงบ้านเช่าของสองแม่ลูก กลับพบกับกลุ่มชาวบ้านหลายสิบคนภายในบ้าน พวกเขากำลังมุงดูและวิพากษ์วิจารณ์บางอย่างด้วยอาการตื่นตกใจเหล่าชาวบ้านเมื่อเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ต่างพากันหลีกทางให้ แล้วมายืนสังเกตการณ์กันอยู่ห่างๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นหยางตงฟงนำกำลังเข้าไปในบ้านทันที เมื่อเข้าไปตรวจสอบก็พบว่าภายในบ้านนั้นมีร่องรอยการต่อสู้ ข้าวของถูกรื้อค้นกระจุยกระจายจนกระทั่งเดินลึกเข้าไปภายในตัวบ้านนายตำรวจหนุ่มมีสีหน้าตึงเครียดในทันที เมื่อพบกับร่างไร้วิญญาณของซูหลันถูกฆ่าตายด้วยอาวุ

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่44 ถูกจับตัว

    ยิ่งตลาดใกล้จะเปิดให้บริการเจิ้งซิงอีก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น ในตอนนี้ทุกคนต่างก็มีงานล้นมือและยุ่งจนหัวหมุน สามีของเธอต้องออกจากบ้านพร้อมกับพี่ใหญ่และพี่รองตั้งแต่เช้าทุกวัน กว่าจะได้กลับบ้านก็มืดค่ำ ส่วนพี่สามแม้จะกลับค่ายทหารไปแล้วแต่ก็นำเงินเก็บที่มีมอบไว้ให้เธอส่วนตัวเธอเองก็มีหน้าที่จัดการงานเกี่ยวกับเอกสาร บัญชีรายจ่ายในการก่อสร้างตลาดทั้งหมด และรายรับในส่วนของค่าเช่าแผงที่เหล่าพ่อค้าแม่ค้ามาวางมัดจำเอาไว้ แม้ว่าเธอจะทำงานอยู่กับบ้านแต่ก็ยุ่งวุ่นวายจนหัวหมุนเหมือนกัน และจากหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ ทำให้เจิ้งซิงอีหลงลืมทุกอย่างและแทบจะไม่มีเวลาให้ได้คิดถึงเรื่องอื่นเลยทางด้านหนึ่งที่กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่กับกิจการการงานที่กำลังเติบโต อีกด้านหนึ่งก็กำลังเกิดความโกลาหลขึ้นเช่นเดียวกัน แต่เป็นความโกลาหลที่น่าประหวั่นพรั่นพรึงเพล้ง! เพล้ง! เพล้ง!ฝ่ามือใหญ่รื้อค้นข้าวของภายในบ้านก่อนจะจับทุ่มลงกับพื้นอย่างแรงจนมันแตกกระจัดกระจาย ใบหน้าดำคล้ำบิดเบี้ยวด้วยความโกรธแค้น ดวงตาสีดำสนิทฉายแววอันตราย อาวุธปืนในมือกวัดแกว่งไปมาชี้หน้าสองแม่ลูกที่กำลังกอดกันตัวสั่นเทาหวังลู่เสียนไม่คิดเลยว

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่43 บางอย่างที่ขาดหาย

    หวังลู่เสียนกลับบ้านมาด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม เขาอารมณ์ดีอย่างที่สุดที่สามารถกำจัดคนพวกนั้นไปได้โดยที่ไม่ต้องเสียเงินแม้แต่หยวนเดียว ไม่เสียแรงที่เขาต้องเค้นสมองวางแผนการอยู่หลายวัน"ไอ้ชั่วพวกนั้นมันถูกตำรวจจับไปหมดแล้วหรือ ดีจริงๆ"ซูหลันหลังจากที่ได้รู้เรื่องจากปากบุตรชาย ว่าพวกในบ่อนถูกตำรวจจับเข้าซังเตในข้อหาค้ายาเสพติดไปแล้ว ใบหน้าที่มืดครึ้มมาตั้งแต่เช้าหลังจากที่บุตรชายบอกกับนางว่าจะเอาเงินไปใช้หนี้ให้บ่อนก็ปรากฏรอยยิ้มกระจ่างเต็มหน้า นางดีอกดีใจยกใหญ่จนแทบจะจุดพลุฉลอง ซูหลันรู้สึกยินดีอย่างยิ่ง โชคดีเหลือเกินที่กำจัดอุปสรรคใหญ่ในชีวิตออกไปได้หลายวันมานี้แม้ว่าจะได้เงินประกันมาก้อนโต แต่นางก็ไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้ซักคืนเดียว และไม่มีความยินดีเลยสักนิด เพราะความเสียดายเงิน เงินที่ได้มาเกือบทั้งหมดต้องเอาไปจ่ายหนี้ให้กับบ่อน หากจะไม่จ่ายก็ไม่ได้ เพราะยังรักชีวิต ไม่อย่างนั้นก็ถูกคนพวกนั้นตามรังควานไม่เลิกพอเรื่องกลับกลายมาเป็นเช่นนี้จะไม่ให้นางรู้สึกยินดีได้อย่างไร ช่างโชคดีเหลือเกินที่บุตรชายยังไม่ทันได้เอาเงินให้พวกมันไป พวกมันก็ถูกจับเสียก่อน สมน้ำหน้าคนพวกนั้นจริงๆ ซูหล

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่42 การก่อสร้างตลาด

    หลังจากที่ช่วยให้สามีคลายความหม่นเศร้า ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะกลับเข้าสู่สภาวะปกติ วันนี้เจิ้งซิงอีกับสามีจึงจูงมือกันเข้าเมืองมาตั้งแต่เช้า เพื่อมาดูความคืบหน้าและตรวจตราดูความเรียบร้อยในการสร้างตลาด ซึ่งในตอนนี้ตัวอาคารนั้นสร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตลาดของพวกเขาเริ่มเป็นรูปเป็นร่างและเป็นที่น่าพอใจอย่างมาก ทุกอย่างราบรื่นและเป็นไปได้ด้วยดี คาดว่าอีกไม่เกินสิบวันการก่อสร้างก็คงจะแล้วเสร็จสามารถเปิดให้บริการได้ในทันที"อีกไม่นานตลาดของเราก็จะสร้างเสร็จแล้ว"เจิ้งซิงอีเอ่ยบอกสามีพร้อมด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า ดวงตาคู่งามส่องประกายระยิบระยับ มองสำรวจอาคารเปิดโล่งเบื้องหน้าด้วยความตื่นเต้นยินดี อีกไม่นานความฝันความหวังของเธอก็จะเป็นจริง ชีวิตของเธอและครอบครัวจะต้องดีขึ้น เธอเชื่อเต็มหัวใจว่าตลาดแห่งนี้จะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน"ครับ ภรรยาเก่งมากๆ"เสิ่นหนิงหลงยิ้มกว้างเอ่ยชื่นชมภรรยา ก่อนจะจูงมืออีกฝ่ายเดินเข้าไปยังตัวอาคารขนาดกว้างขวาง สายตามองคนข้างกายอย่างภาคภูมิใจ ภรรยาของเขาช่างเก่งกาจและมีความสามารถ วางแผนทุกอย่างได้อย่างรอบคอบ รูปแบบการก่อสร้างเหล่านี้ล้วนเป็นภรรยาของเขาที่ออกแบบตัว

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่41 ปรนเปรอกันและกัน

    ฝ่ามืออ่อนนุ่มถูกคนเป็นสามีดึงรั้งให้เลื่อนลงไปเบื้องล่าง สัมผัสกับความแข็งขึงที่ร้อนผ่าวของเขา มันกร้าวแกร่งและดุดันจนหญิงสาวถึงกับสะดุ้ง เจิ้งซิงอีจ้องมองสามีตาโตอย่างตื่นตะลึง หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำ ภายใต้มวลน้ำอุ่นร้อนมือของเธอกำลังสัมผัสกับสิ่งที่ร้อนเสียยิ่งกว่า มันแข็ง มันร้อนผ่าว และสู้มือเธอ จนต้องเกร็งมือหนีแต่คนไร้ยางอายกลับไม่ยอมให้เธอทำเช่นนั้น พอเธอจะขยับมือหนี เขากลับรั้งมือของเธอเอาไว้ กุมกระชับให้มือน้อยๆ ของเธอกอบกุมท่อนเนื้อขนาดใหญ่ที่แทบจะกำไม่รอบ โดยมีฝ่ามือใหญ่ของเขาคอยควบคุมขยับมันขึ้นลงเจิ้งซิงอีกลืนน้ำลายลงคอ หลุบตาลงมองความใหญ่โตใต้ผืนน้ำที่ขยับไหวเลือนราง ระดับน้ำที่ปริ่มอยู่ตรงเอวสอบของสามี ทำให้เธอมองเห็นสิ่งนั้นวับๆ แวมๆสิ่งนี้น่ะหรือที่เข้าไปในร่างกายของเธอ เข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มที่แสนจะเปราะบางของเธอ มิน่าเล่าทุกครั้งที่ร่วมรักกันเธอถึงได้เจ็บจุกจนหน่วงท้องน้อยไปหมดผ่านมาสองชีวิตบอกอย่างไม่อายเลยว่า ครั้งนี้เธอพึ่งจะได้สัมผัสตัวตนของเขาด้วยมือและตาตัวเอง ชีวิตแรกเพราะไม่เต็มใจ เธอจึงไม่เคยที่จะลืมตามองเขาเลยสักครั้งส่วนชีวิตนี้ แม้จะผ่านการร่วมร

  • คุณสามีขา ภรรยาสำนึกผิดแล้ว   ตอนที่40 เอาอกเอาใจสามี

    "สามี มาล้างไม้ล้างมือได้แล้วค่ะ อาหารใกล้จะเสร็จแล้ว"เจิ้งซิงอีเดินออกมาชะโงกหน้าด้านหลังประตูห้องครัว ร้องบอกคนเป็นสามีที่กำลังพรวนดินอยู่ในแปลงผักที่อยู่ห่างออกไปไม่มากนัก เมื่อเห็นว่าขาหมูตุ๋นที่เธอตุ๋นมาหลายชั่วโมงเริ่มที่จะเปื่อยได้ที่แล้ว"ครับๆ พี่ขอรดน้ำผักอีกนิด ไม่นานก็เสร็จแล้วครับ"เสิ่นหนิงหลงขานตอบภรรยาก่อนจะวางจอบในมือลง แล้วคว้าบัวรดน้ำที่วางอยู่ข้างกัน เร่งรดน้ำผักในแปลงที่ตอนนี้เขียวชอุ่ม เติบโตอวบอ้วน ใกล้จะเก็บมากินได้แล้ว หลังจากที่รดน้ำผักเรียบร้อยแล้วก็เดินกลับมาล้างไม้ล้างมือและหน้าตาที่เปื้อนดินโคลนจนสะอาดสะอ้านเตรียมกินมื้อเย็นแสนอร่อยกับภรรยา"เหนื่อยไหมคะ"เจิ้งซิงอีเอ่ยถามสามีด้วยรอยยิ้มหวาน เมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาในครัว เธอวางจานผัดเห็ดป่าในมือลง ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนเล็กเช็ดหน้าเช็ดตาที่เปียกน้ำให้เขาอย่างใส่ใจ"เหนื่อยมากๆ เลยครับภรรยา"เสิ่นหนิงหลงเอ่ยตอบภรรยา สีหน้าและแววตากรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาหอมแก้มนุ่มนิ่มฟอดใหญ่"แต่ตอนนี้หายเหนื่อยแล้วครับ"ลำแขนแกร่งโอบกอดภรรยาเข้ามาแนบชิด กระซิบบอกเสียงแหบพร่า ปลายจมูกโด่งกดหอมกดจูบไปทั่

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status