แดร์ริลไม่ได้หวาดกลัวแม้ว่าเขาต้องเผชิญกับคู่ต่อสู้นับพันก็ตามพลังของเขาระเบิดออก จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นช้า ๆ“ตายซะ”“วิชาอภิมหาบรรลัยกัลป์”แดร์ริลตะโกนอย่างบ้าคลั่ง อากาศรอบตัวเขาบิดเบี้ยวขณะที่พายุรุนแรงเริ่มก่อตัวและมุ่งหน้าเข้าฝูงชน“อ๊าก”องครักษ์มากกว่าร้อยคนต่างก็ร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวดเมื่อโดนโจมตีด้วยพลังที่น่ากลัว พวกเขากระเด็นขึ้นไปกลางอากาศก่อนที่จะร่วงมาจมกองเลือดอยู่บนพื้นเฮือกเสนาบดีคนอื่นต่างก็ตกใจและตัวสั่นเทาเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า แต่ไม่ใช่โดน็อกแดร์ริลนั้นแข็งแกร่งเกินไปเขามาแค่คนเดียวแต่ว่าเขากลับมีพลังที่น่ากลัวเช่นนี้ ไม่มีคู่ต่อสู้คนไหนสามารถต้านทานการโจมตีของเขาได้ ไม่มีแม้แต่คนเดียวดวงตาโดน็อกหดเล็กลง เขาแอบเคลื่อนพลังภายในเงียบ ๆ เพื่อรักษาการบาดเจ็บของเส้นเลือดหัวใจ เวลาเดียวกันโทสะก็พลุ่งพล่านในใจแดร๋ริลยังไม่อยู่ในขั้นเทพยุทธ์ด้วยซ้ำ แต่ว่าเขาก็แข็งแกร่งเพียงนี้แล้ว หากว่าโดน็อกไม่รีบกำจัดเขาในเร็ววันชายคนนี้ต้องก่อปัญหามากขึ้นในอนาคตแน่“โจมตี”โดน็อกตะโกนสั่งคนของเขาราวคนบ้า “ทุกคน โจมตีมัน ไม่ว่ายังไงวันนี้เราต้องฆ่าแดร์ริลให้ได้ ฆ่า
จากนั้นรังสีน่าหวาดหวั่นก็พวยพุ่งออกมาจากร่างแดร์ริล อากาศรอบกายเขาเหมือนจะหยุดนิ่ง เขานั้นเกือบจะบรรลุขั้นเทพยุทธ์แล้ว และรังสีกายเขาก็ทำให้ทุกคนหายใจไม่ออก ทุกคนต่างตื่นตระหนกเปรี๊ยะจากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงเสียดอากาศตามด้วยแสงสว่างส่องออกมาจากอาวุธที่อยู่ในมือแดร์ริลมันคือง้าวสวรรค์เมื่อง้าวสวรรค์ปรากฏขึ้น อากาศก็ร้อนระอุขึ้น บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอายกระหายเลือดโอ้ตอนนั้นฝูงชนต่างก็สูดหายใจเข้าลึกแม้ว่าจะมีองครักษ์สวรรค์และทหารหลวงมากมายเพียงใด แต่แดร์ริลนั้นมีง้าวสวรรค์อยู่ในมือ มันคืออาวุธมหาประลัยของลิโป้ ซึ่งทำให้เป็นการยากที่จะเล่นงานแดร์ริลฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บองครักษ์นับสิบต่างก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าโดน็อกแดร์ริลสังเกตเห็นได้ว่าองครักษ์พวกนี้ต่างไปจากองครักษ์หลวง พวกเขาใส่เกราะสีม่วงและทอง พวกเขามีดาบยาวอยู่ในมือ ดูน่าหวาดหวั่นมากพวกเขาก็คือองครักษสวรรค์ของพระราชวังเวสต์ริงตันจักรพรรดิองค์ก่อนของเวสต์ริงตันได้ก่อตั้งองครักษ์สวรรค์ขึ้นมาเพื่อปกป้องจักรพรรดิและเขาก็เลือกแต่สมาชิกแต่คนมาด้วยตัวเอง พวกเขานั้นเป็นระดับหัวกระทิเมื่อจักรพรรดิเวสต์ริงตันสวรรคต องคร
ฟุ่บม่านตาแดร์ริลหรี่ลงเมื่อเห็นฟลอเรียน ดวงตาเขาแดงก่ำเหมือนว่าฟลอเรียนนั้นจะสวามิภักดิ์ต่อโดน็อกแม้ว่าโดน็อกจะฆ่าโซรัน ฟลอเรียนก็ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยแน่นอนแกร่ก แกร่ก แกร่กดวงตาแดร์ริลขณะที่เขากำหมัดแน่นจนกระดูกลั่น“แดร์ริล” ฟลอเรียนดูโหดร้ายมากขณะที่เขาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “ตายซะ”ตอนนั้นแววตาฟลอเรียนก็แฝงแววอาฆาต เขาคิดว่าซูซานเป็นคนฆ่ายูมิภรรยาของตน ซูซานนั้นเป็นแม่ทูนหัวของแดร์ริลดังนั้นเมื่อเห็นแดร์ริลโทสะเขาจึงปะทุฟลอเรียนไม่รู้เลยสักนิดว่าตอนนั้นภรรยาของตนยังมีชีวิตอยู่ โดน็อกจับเธอคุมขังเอาไว้โฮกภาพลวงตามังกรสีเลือดนั้นคำรามก้องก่อนที่จะเข้าจู่โจมแดร์ริลโดน็อกยิ้มเล่ห์ร้าย เขารู้สึกพอใจมาก‘ฟลอเรียนนี่เก่งเรื่องลอบโจมตีจริง ๆ มีเขาช่วยคราวนี้แดร์ริลต้องตายแน่’แดร์ริลไม่ได้ตระหนกเมื่อเห็นมังกรสีเลือด เขาแค่นเสียง “นี่มันแค่ภาพลวงตาโง่ ๆ นายกล้าเอามันออกมาให้ขายหน้าตัวเองด้วยเหรอ?”จากนั้นแดร์ริลก็ปล่อยราชาอสูรเถาอู้ออกมาจากกระเป๋าเก็บสัตว์เทพโฮกราชาอสูรเถาอู้สีม่วงเข้มปรากฏขึ้นตามด้วยพลังที่สะเทือนเลื่อนลั่นเมื่ออสูรปรากฏตัว ทุกคนในห้องโถงต่
ดวงตาของโดน็อกฉายแววชั่วร้ายเมื่อพูดเช่นนั้นเขาไม่สามารถเอาชนะแดร์ริลได้ในเวลาอันสั้นดังนั้นเขาเลยใช้วิธีการสกปรกเช่นนี้ ในหัวของโดน็อกนั้นไม่จำเป็นว่ามันจะเป็นเรื่องสกปรกแค่ไหน แค่เขาได้สิ่งที่ต้องการมาก็พอแล้ว“โดน็อก ฉันจะฆ่าแกแล้วสับเป็นหมื่น ๆ ชิ้นหากว่าแกกล้าแตะต้องแม่ทูนหัวของฉัน” แดร์ริลตะโกนอย่างบ้าคลั่งดวงตาแดงก่ำเขาเห็นว่าคมดาบนั้นบาดลำคอของซูซานจนเห็นรอยเลือด ซูซานคงโดนตัดคอแน่หากว่าโดน็อกใช้แรงมากกว่านี้แดร์ริลโมโหมากจนอธิบายออกมาไม่ได้โทสะนั้นเผาผลาญเขาแดร์ริลไม่สามารถรับเรื่องการตายของพ่อทูนหัวได้อยู่แล้ว เขาไม่มีทางให้อภัยตัวเองแน่หากว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับป้าซูซาน“แดร์ริล”ตอนนั้นเองซูซานก็ตะโกนบอกแดร์ริล “ไม่ต้องห่วงฉัน โดน็อกฆ่าพ่อทูนหัวของเธอ เธอต้องล้างแค้นให้เขา อีกอย่างตอนนี้โดน็อกก็ไม่ทำอะไรฉันหรอกเพียงแค่อยากให้เธอเสียสมาธิเท่านั้น อย่าไปหลงกล”เพียะโดน็อกตบซูซานโดยไม่บอกกล่าว ซูซานร้องออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนที่ร่างเธอจะทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น“นังสารเลว หุบปาก” โดน็อกพูดอย่างเกรี้ยวกราดฉุนเฉียวซูซานพูดถูก โดน็อกไม่ฆ่าเธอตอนนี้แน่ เขาทำไปเพื่อเบี่ย
ที่จริงแล้วตอนแรกซูซานเองก็ไม่ได้ชอบแดร์ริลเท่าไร แต่ว่าเธอก็ค่อย ๆ รับแดร์ริลได้เพราะนิสัยและเสน่ห์ของเขาหลังจากที่ได้รู้จักกันมามากกว่าสิบปี แม้ว่าแดร์ริลจะเป็นแค่ลูกทูนหัวเท่านั้นแต่เธอก็มองเห็นเขาไม่ต่างจากลูกแท้ ๆ มานานแล้วตอนนี้ซูซานหัวใจสลายเมื่อได้เห็นแดร์ริลตัวอาบเลือดและเต็มไปด้วยแผล“แดร์ริล เธอต้องระวัง ไม่ต้องห่วงฉัน สู้ให้เต็มที่ อย่าให้พวกมันได้โอกาส” ซูซานร้องตะโกน น้ำตาเธอไหลพรากราวกับไข่มุกและเธอก็ไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้ตอนนั้นซูซานอยากจะเข้าไปหาและช่วยแดร์ริลแต่ว่าพลังภายในของเธอโดนสกัดเอาไว้และเธอก็โดนโดน็อกเอาดาบจ่อ เธอจึงไม่มีโอกาสใบหน้าแดร์ริลซีดเผือด เขารู้สึกเจ็บปวดทั่วร่างจนเขาไม่ได้ยินเสียงตะโกนของซูซาน เขาเพียงแต่รู้สึกว่าพลังในร่างกำลังถดถอยไปทีละน้อยแต่ดวงตาแดร์ริลยังคงแดงก่ำ เขาจ้องโดน็อก “โดน็อก วันนี้แกไม่มีทางรอดพ้นความตายไปได้แม้ว่าแกจะเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตันก็ตาม”ประโยคนี้เป็นเหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางห้องโถงหลักนั้นตอนนั้นแดร์ริลทุ่มเททั้งหมดว่าต้องฆ่าโดน็อกให้ได้แม้ว่าตัวเขาเองต้องตายก็ตาม“ฆ่า ฆ่า ฆ่า”แดร์ริลตะโกนก้องเหมือนคนบ้าพร้อ
’อะไรนะ?’ตอนแรกฟลอเรียนก็ทุ่มเทพลังทั้งหมดเพื่อโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ตัวสั่นสะท้านทันใดเมื่อได้ยินเช่นนั้นและหัวเขาก็เริ่มปั่นป่วน เขาทั้งตกใจและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน‘ที่รักยังไม่ตายเหรอ?’ขวับฉับพลันสีหน้าโดน็อกก็เปลี่ยนไปและตบซูซานอีกหน “นังชั่ว หุบปากซะ”โดน็อกหงุดหงิดมากตอนนี้‘ให้ตายสิ นังนี่กล้าดียังไงมาบอกเรื่องนี้ตอนเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้’ขณะที่โมโหจัด โดน็อกก็เริ่มที่จะสติแตกเล็กน้อย เพราะอย่างไรสิ่งที่ซูซานพูดก็เป็นเรื่องจริง ยูมิยังไม่ตายและเพียงโดนคุมขังไว้เท่านั้นแต่ว่าไม่นานโดน็อกก็คุมสติได้เพราะว่าซูซานเองก็ไม่มีหลักฐานพิสูจน์สิ่งที่พูด“ฝ่าบาท”ตอนนั้นฟลอเรียนก็ตั้งสติได้และจ้องโดน็อกเขม็ง “ที่ซูซานพูดเป็นเรื่องจริงเหรอ?”สมองฟลอเรียนอื้ออึงขณะที่ถามและสภาพของเขาก็ดูแทบไม่ได้“เสนาบดีดาร์บี้” โดน็อกสูดหายใจลึกและตะโกนว่า “เจ้าเป็นคนฉลาดทำไมถึงได้เชื่อคำพูดของนังคนนี้? นางก็แค่พยายามยั่วยุและสร้างโอกาสให้แดร์ริลเท่านั้น อย่าไปสนใจนาง เร็วเข้ารีบฆ่าแดร์ริลซะ ภรรยาเจ้าตายไปแล้ว ข้าจะแต่งตั้งให้เจ้าได้เป็นแม่ทัพใหญ่ทันทีหากว่าฆ่าแดร์ริลได้”โดน็อกเกือบ
ดวงตาของฟลอเรียนแดงฉาน แม้ว่าภรรยาของเขาจะดูถูกและก่นด่าเขาเสมอมา แต่ยูมิก็อยู่ข้างกายเขามาตลอดหลายปี ไม่เคยตัดใจจากเขาและคอยช่วยเหลือเขา ดังนั้นฟลอเรียนไม่เพียงแค่รักเธอมากเท่านั้น แต่เขายังซาบซึ้งใจเธอด้วยตอนนี้เขาจะไม่โมโหได้อย่างไรเมื่อได้ยินซูซานพูดถึงเรื่องเสื่อมเสียของยูมิ?“ฟู่”ซูซานหายใจเข้าลึกก่อนที่ใบหน้างามของเธอจะดูจริงจัง “ที่ฉันพูดเป็นความจริงแน่นอน ลองคิดดูสิ ทำไมเธอถึงต้องบอกรหัสกับฉันด้วยถ้าฉันไม่ได้ร่วมมือกันกับภรรยาของแก?”ซูซานกระวนกระวายมาก “ฟลอเรียน เชื่อฉันเถอะตอนที่บอกว่าเธอยังไม่ตายน่ะ เธอแค่โดนโดน็อกขังไว้ อย่าโดนเขาหลอกเลย”เฮือกเสนาบดีที่อยู่รายรอบต่างก็ส่งเสียงฮือฮาขึ้นมาพวกเขาไม่คิดว่าโดน็อกจะเป็นคนเช่นนี้ น่าอายนักตอนนั้นทุกคนต่างก็มองโดน็อกด้วยอารมณ์หลากหลายและความภักดีที่มีให้เขาก็เริ่มสั่นคลอนโดน็อกนั้นเป็นจักรพรรดิ แต่ว่าเขาก็ยังกล้าหลับนอนกับภรรยาของเสนาบดี แล้วจะมีใครจะอยากภักดีกับเขาอีก?ตอนนี้โดน็อกโมโหมากและตบซูซานอีกครั้ง “นังสารเลว หุบปากซะ ฉันจะฆ่าแกแน่ถ้ายังพูดไร้สาระไม่เลิก”ซูซานกุมใบหน้าและกัดปากแน่นแต่ว่าไม่หลุดเสียงร้อง
โดน็อกคายเลือดออกมาคำโตและกระเด็นลอยไปไกลแม้ว่าเขาจะมีขวานแยกนภาแต่ก่อนนี้เขาก็โดนแดร์ริลทำให้บาดเจ็บ ในตอนนี้เขาก็ยังไม่ฟื้นฟูดีดังนั้นเขาจึงไม่สามารถป้องกันการโจมตีเต็มที่ของฟลอเรียนได้“โดน็อก ตายซะ” ฟลอเรียนคำรามอย่างมีโทสะขณะที่เขาปล่อยรังสีสังหารออกมาและเข้าโจมตีโดน็อกอีกครั้งโดน็อกอยากให้เรื่องนี้จบลงโดยไว้เพราะรู้สึกได้ถึงความอาฆาตแค้นของฟลอเรียน เขาโบกขวานแยกนภาในมืออย่างแรงด้วยพลังทั้งหมดซูมพลังภายในของโดน็อกนั้นโดนขวานเอาออกไปจนหมด พลังของมันน่ากลัวมากจนทำให้อากาศรอบด้านบิดเบี้ยว แม้ว่าฟลอเรียนจะมีโทสะท่วมท้นแต่เขาก็ไม่กล้าพุ่งเข้ามาโจมตีตรง ๆ และหลบไปก่อนโดน็อกใช้โอกาสนี้ในการหันหลังหนีไป เขารีบวิ่งเข้าไปในห้องโถงหลักเพียงพริบตาเขาก็หายไปจากสายตาของทุกคน‘เวร’ แดร์ริลนั้นหงุดหงิดมากเมื่อได้เห็นแบบนั้น โดน็อกคงไม่อาจหนีไปได้ง่าย ๆ แบบนี้หากไม่เพราะพวกองครักษ์สวรรค์ที่ล้อมเขาอยู่“ที่รัก”ฟลอเรียนโมโหมาก สีหน้าเขามืดครึ้มก่อนที่จะคิดบางอย่างได้ เขาตะโกนออกมาเสียงดังและพุ่งเข้าไปในห้องบรรทม “ที่รัก คุณอยู่ที่ไหน? คุณอยู่ที่…”แดร์ริลรู้สึกว่าแรงกดดันลดลงเมื่อโ
”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล
สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั
”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา
จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล
”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล
แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ
”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท
ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั
”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ