หลังจากที่ฉินเป่ยกดปุ่มรับสาย ก็ได้ยินเสียงที่ดูร้อนรนของท่านอาจารย์ดังขึ้น“ไอ้หนุ่ม พาหลินชิวเสีย คู่หมั้นของนายไปที่ฉางไป่ซาน พอถึงที่นั่นจะมีคนไปรอรับพวกนายสองคน”ตู๊ด ๆ ...…โทรศัพท์ตัดสายในทันที นี่เป็นครั้งแรกที่ฉินเป่ยเห็นชายชราคนนี้ดูร้อนรนเป็นกังวลเช่นนี้ เขาไม่ได้คิดอะไรมาก รีบไปหาหลินชิว
แต่กลับถูกหยางคังขวางไว้“ภารกิจครั้งนี้อันตรายมาก นายเป็นแค่คนธรรมดาและการบำเพ็ญของพวกนายก็ต่ำจนเกินไป”“พวกเธอกลับไปเถอะ”หยางคังสืบมาก่อนหน้านี้แล้วว่าฉินเป่ยไม่ได้บำเพ็ญอะไรมามากนัก ก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง และในสายตาของเขาการบำเพ็ญของหลินชิวเสียและอาเซียงนั้นก็ต่ำมาก ๆ ด้วยเช่นกัน“ศิษย์พี่หยุดโวยว
ไช่เสี่ยวซิง คนที่เคยเป็นคุณชายของตระกูลไช่!ตามการรายงานข่าว ปีนี้ไช่เสี่ยวซิงอายุสามสิบสามปี เป็นคนที่โดดเด่นในบรรดาคนรุ่นใหม่ของตระกูลไช่ เป็นอัจฉริยะทางธุรกิจแต่ทว่าคนคนนี้หน้าซื่อใจคด โหดเหี้ยมอำมหิต เพื่อบรรลุเป้าหมายถ้าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล เมื่อห้าปีที่แล้วได้ยึดครองไช่ซื่อกรุ๊ป เขาวาง
ของสิ่งนั้น เขาเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร และเขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้มันเป็นอันขาด!“ตระกูลไช่ ฮ่า ๆ พวกนายคงคิดไม่ถึงสิว่าฉันจะกลับมาด้วยวิธีแบบนี้”“เมื่อห้าปีก่อนพวกนายไล่ฉันออกจากตระกูลไช่ ตอนนี้ฉันจะกลับมาเอาทุกอย่างที่เป็นของฉันคืนมาทั้งหมด”“ไช่อวี่ซิน น้องสาวคนดีของฉัน มาเริ่มตัวเธอก่อนเลย”ไช
ฉินเป่ยจำไช่อวี่ซินได้ เพราะเคยเห็นรูปถ่ายของเธอในรายงานก่อนหน้านี้และเขาก็จำไช่เทียนเหล่ยได้อีกด้วยสิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ เขาไม่คิดว่าพวกเขาสองคนจะมาถึงกันไวขนาดนี้ไช่อวี่ซินไม่รู้จะพูดอะไรดี ไช่เทียนเหล่ยก็ได้เดินขึ้นมา ยิ้มบาง ๆ ให้ฉินเป่ยแล้วพูดว่า “ไม่เลว ๆ เป็นอย่างที่หลิวตงไป๋ท่านอา
“ถ้าฉันโตขึ้นอีกหน่อย ฉันก็จะแต่งงานกับคุณด้วย”อาเซียงเล่นลิ้น พูดเล่นอย่างสนุก ฉินเป่ยลูบศีรษะของเธอแล้วสั่งให้เธอไปซ้อมทันใดนั้น ภายในห้องก็เหลือเพียงฉินเป่ยและหลินชิวเสีย“คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?”ฉินเป่ยเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง“ไม่โกรธ!”“แปลกจัง!”หลินชิวเสียล้มตัวลงนอนอยู่ในอ้อมแขนของฉินเป่ย เล่น
ฉินเป่ยไม่ชินกับคนนิสัยอย่างเขา เงื้อฝ่ามือข้างหนึ่งขึ้นตบเขาจนหน้าหันฉากนี้ทำให้โจวเป่ยเป่ยตกใจเป็นอย่างมากแต่ก็ไม่รอให้เธอได้พูด สายตาอันเฉียบคมของฉินเป่ยก็กวาดไปทั่วร่างของเธอเธอตกใจกลัวจนตัวสั่นอยู่ครู่หนึ่ง หนังตากระตุก ผมและขนลุกตั้งชันสายตาของฉินเป่ยเหมือนกับใบมีดที่เฉียบคมเล่มหนึ่งที่กรี
แต่เธอก็ดูสงบลงอย่างรวดเร็ว เธอมั่นใจว่าตัวตนของฉินเป่ยต้องเหนือกว่าสิ่งที่เธอรู้อย่างแน่นอนอยู่ต่อหน้าคนที่มีแกรงกล้าสุด ๆแบบนี้ เธอไม่กล้าที่จะคิดอะไรเล็กคิดน้อยอะไรเลย“ผู้อาวุโสทั้งสอง รบกวนด้วยนะ!”โจวเป่ยเป่ยยืนขึ้น แสดงความเคารพต่อจักรพรรดิที่แกร่งกล้าทั้งสอง“ไม่เป็นไร เราสองคนมาเที่ยวเฉย ๆ
พวกเขาคือกองกำลังที่ซ่งเจียงหลิวบ่มเพาะอย่างลับๆ มาหลายปี เป็นไพ่ใบสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา และเป็นเครื่องมือหาเงินที่เขาใช้มาหลายปีนอกจากเขาแล้ว ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของไพ่ตายเหล่านี้เลยเขาไม่คิดเลยว่าจะมีวันที่ใช่ไพ่ตายใบนี้มารับมือกับพวกอวี่เจียวหรงคนนอกเหล่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว
ไม่นานพวกองครักษ์ก็ถอยออกไปทันที!คำสั่งของซ่งเจียงหลิวพวกเขาไม่กล้าขัด องครักษ์ทุกนายถอยออกไปหมด ถอยออกไกลมากซ่งเฉากับแม่เขาไม่เข้าใจอย่างมาก แต่ช่วยไม่ได้ อย่างไรเสียที่พึ่งใหญ่สุดของพวกเขาสองแม่ลูกก็คือซ่งเจียงหลิวแต่ผลที่ได้ล่ะ? ซ่งเจียงหลิวถูกอวี่เจียวหรงซัดกระเด็นด้วยหมัดเดียว นี่มันชัดเจนแล
เมื่อเห็นภาพนี้ ซ่งเฉาที่ตกใจนั่งทื่ออยู่บนพื้นอยู่ก่อนแล้ว ยิ่งตกใจมากจนฉี่ราดตอนนี้ เขากำลังฉี่ราดออกมาอวี่เจียวหรงตรวจดูร่างกายของจ้าวหลิงเอ๋อร์อยู่ครู่หนึ่ง หลังแน่ใจว่าไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว ก็ให้หลินชิวเสียประคองเธอเข้าห้องไปพักผ่อนและรักษาตัวให้เธอทันที"นายน้อยซ่ง ตอนนี้เรามาคุยเรื่องระห
สมาชิกแก๊งจระเข้กว่าพันคน ในเวลานี้ถูกพวกอวี่เจียวหรงฆ่าไปหมดแล้วสำหรับพวกเธอแล้ว การฆ่าคนพันกว่าคนนี้เหมือนดั่งการฆ่าสุนัข ไม่มีความรู้สึกท้าทายเลยเดิมทีหากอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียไม่ลงมือ อาศัยแค่พวกจู้อวี๋เฟยสี่คน ยากจะฆ่าพวกแก๊งจระเข้พันกว่าคนนี้ตายหมดได้!แต่ว่ามีอวี่เจียวหรงกับหลินชิวเสียร
การสั่งสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน ทำให้พลังการต่อสู้ของเขาน่ากลัวอย่างยิ่ง แข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในระดับเดียวกันมากแม้แต่พ่อของเขาก็ยังไม่กล้าพูดว่ามีโอกาสชนะหลี่ต้าเปียวได้ร้อยเปอร์เซ็นต์อวี่เจียวหรงจะนับเป็นตัวอะไร?ในขณะนี้ หลี่ต้าเปียวได้ห้ามทุกคนไว้ ทำให้สถานที่นั้นเงียบลงในทันทีเ
ทันทีที่หลี่ต้าเปียวพูดจบ ซ่งเฉาก็ยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาให้เขานั่งสำหรับหลี่ต้าเปียวแล้ว อวี่เจียวหรงและพวกพ้องก็เป็นเหมือนเนื้อบนเขียงที่เขาจะสับเมื่อไหร่ก็ได้ ต่อหน้าพลังอันเด็ดขาดของแก๊งจระเข้ เขาไม่เชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้!ในขณะเดียวกัน พรรคพวกของแก๊งจระเข้ได้ล้อมจวนตระกูลซ่งไว้ทุกด
"หัวหน้าแก๊ง ข้าผิดจริงๆ ข้ายินดีชดใช้ เมื่อคืนข้าได้ตกลงกับกุนซือแล้วว่าจะมอบคนทั้งหมดของแก๊งขวานและอาณาเขตของพวกเขาให้ท่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย""หัวหน้าแก๊ง ขอให้เห็นแก่หน้าพ่อของข้า โปรดอภัยให้ข้าสักครั้งเถิด ต่อไปข้าจะไม่กล้าท้าทายอำนาจของท่านอีกแล้ว""ผู้หญิงพวกนั้นเสแสร้งมาตลอด ข้าเองก็หลงเสน่ห
ทันใดนั้นเอง องครักษ์คนนั้นก็กลับมา"นายท่าน ข่าวดี ข่าวดีนะ หัวหน้าแก๊งจระเข้หลี่ต้าเปียว นำกลุ่มนักสู้แก๊งจระเข้ผู้แข็งแกร่งกว่าพันคนมุ่งหน้ามาที่นี่แล้ว""อีกสองชั่วโมงพวกเขาก็จะมาถึงแล้ว"องครักษ์เพิ่งพูดจบ ก็มีสาวใช้คนหนึ่งวิ่งเข้ามาแล้วพูดว่า: "นายท่าน คนพวกนั้นตื่นกันแล้ว พวกนางอยากทานข้าว ท่
ซ่งเฉาพูดจบก็หันไปเรียกข้างนอก จากนั้นก็มีองครักษ์มาล้อมด้วยความอาฆาตที่ดุเดือดอย่างรวดเร็วตอนนั้นอวี่เจียวหรงที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มพูดบ้างแล้ว เธอเดินมาตรงหน้าซ่งเฉามองเขาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนตาย"นายน้อยซ่ง นี่ท่านบรรลุเป้าหมายแล้วก็จะถีบหัวส่งเช่นนั้นหรือ? ตอนแรกท่านอยากนอนกับข้าและก็น้อง ๆ ของข