หลินชิวเสียพูดและบีบหูของฉินเป่ยอย่างซุกซนแต่สิ่งที่เธอพูดทั้งหมด ฉินเป่ยไม่เข้าใจจริง ๆ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนั้นเลย“คุณดูสิจู้อวี๋เฟยกำลังเผชิญกับความยากลำบากนะคะ แล้วพรุ่งนี้คุณจะไปบริษัทของเธอหน่อยไหมคะ?”ฉินเป่ยรู้สึกประทับใจกับหลินชิวเสียที่เริ่มพูดเรื่องนี้ก่อนมาก หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้วเข
เธอเป็นถึงจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสามที่ทรงพลัง แต่ฉินเป่ยซึ่งเป็นคนธรรมดาสามัญธรรมดาคว้าคอของเธอด้วยมือเดียว แล้วจับเธอขึ้นไปกลางอากาศเจอผีแล้ว“เจ้า เจ้าระดับพลังยุทธ์อะไรกันแน่?”“เจ้าร้ายกาจมาก เจ้าไม่มีทางเป็นคนธรรมดาแน่”ทันทีที่เธอพูดจบ หญิงชราก็ตกใจมากจนควบคุมปัสสาวะไม่ได้ และความกลัวก็ปกค
จู้อวี๋เฟยไม่ต้องกังวลกับการถูกบริษัทและตระกูลอื่นคอยรังแกอีกต่อไป ระยะนี้เธอรู้สึกผ่อนคลายมาก และความหนาวเหน็บบนใบหน้าก็หายไป!ในตอนนี้ ภายในห้องทำงานของเธอ เลขาของเธอกำลังรายงานงานต่าง ๆ อยู่!“ประธานจู้ เราได้เผยแพร่การบรรยายสรุปการตลาดสำหรับครึ่งเดือนนี้แล้วค่ะ การตลาดของบริษัทของเราตลอดครึ่งเดื
คำพูดของจู้เทียนเจียวเต็มไปด้วยการบังคับข้มขู่ น้ำเสียงราวกับว่าเธอกำลังพูดถึงเรื่องสินค้าไม่มีผิด“เทียนเจียว พูดแบบนั้นไม่ได้นะ ในแง่ของความอาวุโส จู้อวี๋เฟย เราควรเรียกเจ้าว่าคุณอา”“ชิ เจ้าปู่สาม ปู่ยกย่องนางเกินไป เธอแค่สกุลจู้ แต่เธอไม่มีเลือดของตระกูลจู้เราอยู่ในร่างกายของเธอสักหยด”“การได้แต
จู้หนานหนานน้ำตาไหล!“เฮ้ เจ้าเป็นพี่เขยของนังตัวเล็กนี่เหรอ?”“ฮ่าฮ่า เป็นนางตัวบำเรอแต่กำเนิดจริงสินะ จะสวะแบบไหนก็ไปยั่วยวนมากัน”“เจ้าหนู นี่คือเรื่องของตระกูลจู้ ถ้าไม่อยากตายก็ออกไปจากที่นี่ซะ”เมื่อเห็นฉินเป่ยหญิงชราและคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้จริงจังกับเขา เพราะพวกเขาไม่รู้สึกถึงลมปราณจอมยุทธ์จากร่า
ฉินเป่ยผนึกจุดฝังเข็มของจู้อวี๋เฟยและเธอก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไปจากนั้นเขาก็อุ้มเธอขึ้นและออกจากโรงพยาบาลตอนนี้ตระกูลจู้ได้กลับมาที่เมืองเฟิงหลิงด้วยวิธีนี้ ถ้าอย่างนั้นฉินเป่ยก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไปอีกด้านหนึ่ง ณ คฤหาสน์หมายเลขหนึ่งหลี่เสวี่ยเชี้ยนและเกาเทียนเหย้าน้องชายของเธอกำลังสังเกต
เกาเทียนเหย้าจากไปทันทีด้วยความรู้สึกมีความสุขจู้เทียนเฟิงนะจู้เทียนเฟิง เจ้าจะเป็นรองผู้นำนิกายจื่อหยาง ข้าจึงต้องเคารพเจ้าแต่ต่อหน้าศิษย์น้องของข้าเจ้ามันก็ไม่ใช่แม้แต่ขี้หมาเปียด ศิษย์น้องของข้าคนนี้เจ้าคิดเจ้าแค้น ถ้าวันนี้เจ้าทำให้เธอขุ่นเคืองเธอจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไปหลังจากฆ่าฉินเป่ยศิษย์น้อ
หลังจากที่เหนียเสี่ยวฉิงแนะนำเสร็จ เธอก็สตาร์ทรถและขับออกจากคลินิกไปทันที อันที่จริงมีสองเรื่องที่เธอยังไม่ได้รายงาน ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากรายงานแต่เธอไม่กล้ารายงานเพราะเธอไม่แน่ใจว่าฉินเป่ยจะโกรธหรือไม่เพราะทั้งสองสิ่งนี้เกี่ยวกับน้องสาวจู้อวี๋เฟยฉินเป่ยนั่งอยู่ที่เบาะหลังและอ่านสิ่งที่เหนียเสี่ยว