หนึ่งวันต่อมา ณ เมืองจินหลิง!ทันทีที่ฉินเป่ยกลับบ้าน เขาก็ได้รับข้อความเมื่อเขาเห็นว่ามันมาจากอวี่เจียวหรง ปลายหางตาของเขาก็เปียกชื้นขึ้นมากทันที และเขาก็โทรกลับอย่างรวดเร็วแต่ข้อความที่เขาได้รับนั้นไม่มีหมายเลข!เขาไม่มีทางเลือกนอกจากอ่านข้อความฉินเป่ย ฉันขอโทษฉันอาจจะไม่สามารถติดตามคุณได้ช่วงหน
หลังจากพูดจบฉินเป่ยก็จากไปหนึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็มาถึงคฤหาสน์อ๋องเหว่ยหรือเซี่ยเหว่ยเจี๋ยรอเขามานานแล้ว“ผมมาที่นี่เพื่อตามหาอ๋องเหว่ย!”เมื่อเขามาถึงประตู ฉินเป่ยพูดกับผู้พิทักษ์ครั้งนี้อ๋องเหว่ยมาที่จินหลิงอย่างลับ ๆ และนำผู้พิทักษ์มาเพียงคนเดียวเท่านั้น นั่นคือราชาจอมยุทธ์ระดับสอง!“คุณฉิน เชิญ
คำพูดของอ๋องเหว่ยได้แย่มาก แต่ฉินเป่ยไม่ได้โกรธเลยและยังคงมีท่าทีสงบ!“ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของอ๋องเหว่ย แต่ผู้หญิงที่ผมคนนี้เลือกแล้ว จะไม่ยอมแพ้และไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายเธอเด็ดขาด”“อ๋องเหว่ยมีเรื่องอะไรอีกไหมครับ?”อ๋องเหว่ยจ้องมองไปที่ฉินเป่ย และไม่รู้ว่าฉินเป่ยกล้าพูดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง
“ในฐานะตัวหมากรุก ความตายคือจุดหมายปลายทางที่ดีที่สุด จำไว้ว่าเจ้าควรจับตามองการไปไหนมาไหนของเขา และพยายามอย่าดำเนินการใด ๆ เว้นแต่ว่าชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตราย!”“แน่นอน เจ้าต้องทำตามที่เขาสั่งให้เจ้าทำ!”“จงฟังคำสั่ง!”……หนึ่งวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ฉินเป่ยดูหนังกับอวี่เจียงเสวี่ยในตอนเ
หลังพูดจบ ฉินเป่ยก็ออกจากห้องไป!หลัวฉิ่นซวงจมอยู่ในความคิดอันลึกซึ้ง อันที่จริง ตำหนักใหญ่ปัจจุบันของราชาแห่งตำหนักเทียนอ๋องได้หยุดอยู่เพียงในนามเท่านั้น โดยเฉพาะหลังจากที่พี่สาวของเธอถูกเวทย์พิศแต่สาขาหลักยังไม่รู้ตำหนักเทียนอ๋องครั้งหนึ่งเคยรุ่งโรจน์อย่างยิ่ง และพ่อของเธอเคยเป็นบุคคลที่โดดเด่นที
ม่อส่าวหวงโกรธมาก เขาโมหราวกับพายุทั้งยังรู้สึกได้ถึงความอัปยศครั้งใหญ่!ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธเขาและทำให้เขาขายหน้าแบบนี้!“ให้ตายเถอะ พวกคุณมันโง่เขลาจริงๆ กล้าดียังไงมาพูดกับคุณชายสามม่อแบบนี้ กล้าดียังไง!”“นี่ ไอ้เปี๊ยก ฉันไม่สนใจว่าแกเป็นใคร รีบจับยัยพวกนี้ไปไว้บนรถนายน้อยม่อซะ!”ผู้ติดตา
“ถึงตาคุณแล้ว ไม่ต้องกลัว ฉันแค่กำลังคิดว่าจะฆ่าคุณยังไงน่ะ!”ถังเสี่ยวเสียวเอามือถูกันไปมา เธอมองไปที่ม่อส่าวหวงที่กำลังสับสนด้วยสีหน้าตื่นเต้นสุด ๆ ท่าทางของเธอราวกับนักล่าที่เห็นเหยื่อ!“เหอ ๆ แกอนาถแน่ นายนี่ก็จริง ๆ เลย พี่สาวซูซูและฉันอายุน้อยที่สุดที่ถูกรังแก ทำไมไม่แกล้งฉันกับพี่สาวซูซูล่ะ”
ถังเสี่ยวเสี่ยวลงมืออีกครั้ง ครั้งนี้คนที่โดนตบจนลอยออกไปเหล่านั้นไม่กล้าส่งเสียงสักแอะทุกคนต่างจ้องมองไปยังถังเสี่ยวเสี่ยวด้วยสายตาโหดร้าย แต่ในใจกลับดีใจอยู่ไม่น้อยเพราะเหมือนพวกเขาจะเคยเห็นฉากที่ถังเสี่ยวเสี่ยวและคนอื่นคุกเข่าอ้อนวอน เนื่องจากถูกม่อส่าวหวงทรมานปางตายศักยภาพของตระกูลม่อแข็งแกร่