ทันทีที่เห็นฉินเป่ย อวี่เจียวเสวี่ยก็เกาะแข้งเกาะขาเขาเอาไว้ กลัวว่าเขาจะหนีไปฉินเป่ยยังไม่ทันที่จะปฏิเสธ น้ำตาของอวี่เจียวเสวี่ยก็ไหลรินลงมา“พี่เขย อย่าปฏิเสธฉันนะ ถ้าพี่กล้าปฏิเสธฉัน ฉันจะร้องไห้ไปตลอด ร้องไห้จนตายไปเลย!”ฉินเป่ยปวดหัวได้สักพัก คิดไปคิดมาก็เลยรับปากเธอตอนนี้อวี่เจียวเสวี่ยดูมีค
อวี่ไจ้เทียนตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก!หลังจากที่แลกเปลี่ยนความคิดบางอย่างกับฉินเป่ย เขาก็รีบไปที่จวนเจ้าเมืองเพื่อพบกับถังฉีเฉา ส่วนฉินเป่ยก็ไปที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทตระกูลอวี่เพื่อพบกับอวี่เฟยหรงเช่นเดียวกัน เขาวางแผนว่าอีกสองวันค่อยจะเดินทางไปเกาะตู๋หลงในช่วงบ่าย อวี่เฟยหรงได้ยกตึกหลังหนึ่งให้กับฉ
“ขอเพียงแค่เธอปรากฏตัว ภารกิจของคุณก็สำเร็จ”“เหล่าพระผู้เป็นเจ้าจะหาทางพาคุณและคนในครอบครัวของคุณกลับเข้าไปสู่ดินแดนมังกรอีกครั้ง!”คำพูดของหนานกงจิ้งเซียงทำให้จ้าวอู่จี๋หวาดกลัวขึ้นมาทันที ถึงแม้ว่าเขาและครอบครัวของเขาจะออกจากดินแดนมังกรมาแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยคิดที่จะโจมตีดินแดนมังกรเลย!เขาไม่ได้โง
“ให้ตายเถอะ อวี่เจียงเสวี่ย เธออย่ามาทำให้คนอื่นกลัวแบบนี้ พี่สาวของเธอกลายเป็นคนทรยศไปแล้ว เธอเอาพี่สาวมาจากไหนกัน?”“เฮ้ คุณลุง อย่าบอกนะว่าคุณก็คือผู้ชายของคนทรยศอวี่เจียวหรงนั่นจริงๆ น่ะ?”เพื่อนร่วมชั้นของอวี่เจียงเสวี่ยล้อมฉินเป่ยเอาไว้ ฉินเป่ยวางแก้วไวน์ในมือลง ไม่สนใจที่พวกเขาพูด พูดกับอวี่เ
อวี่เจียงเสวี่ย ฉันจะบอกความจริงกับเธอเอาไว้นะ ถ้าเธอต้องการให้พวกเราเชื่อพี่สาวเธอ เป็นเพื่อนกับเธอต่อไป คืนนี้เธอจะต้องทำให้พวกเราดื่มกันอย่างสนุก แล้วอีกสักพักต้องไปนอนกับฉันด้วย! ”“ไม่อย่างนั้น ฉันรับประกันได้เลยว่าเธอจะไม่มีแม้แต่ที่เรียน เธอรู้ไหมว่าโทษของพี่สาวเธอมันร้ายแรงแค่ไหน? รู้ไหมว่าฉ
“ฉินเป่ย!”อวี่เจียงเสวี่ยตอบทุกคนอย่างสงบนิ่ง ทั้งห้องส่วนตัวก็เงียบลง!หลังจากนั้นไม่กี่วินาที นายน้อยหลี่และคนอื่นๆถึงได้รู้ตัว ทุกคนก้าวถอยหลัง แล้วรวมกลุ่มกันโดยสัญชาตญาณ พวกเขาต่างก็ไม่เคยเจอฉินเป่ย แต่เรื่องการล่มสล่ายของตระกูลจ้าวพวกเขายังพอรู้อยู่บ้าง!“คุณ คุณคือฉินเป่ยจริงๆเหรอ!”นายน้อยห
ทันทีที่ฉินเป่ยอ้าปาก หลินชิวเสียก็ประทับจูบลงไป แล้วงัดเปิดปากของเขา......“ฮือ......”ฉินเป่ยรู้สึกหายใจไม่ออกชั่วขณะ ตกใจกับความมุทะลุกับบ้าบิ่นของหลินชิวเสีย จึงรีบใช้มือยันเธอเอาไว้ แล้วผลักเธอออกไปเล็กน้อยแต่พอเอามือลงไปก็พบว่าค้ำผิดจุด ทำให้หลินชิวเสียร้องด้วยความไม่พอใจอยู่ชั่วขณะหนึ่ง คราว
ไม่หรอกใช่ไหม?เอาอีกแล้วเหรอ?ฉินเป่ยหน้าหล่าไม่รู้จะทำตัวยังไง ท่าทางของหลินชิวเสียในตอนนี้ทำให้จิตใจฟุ้งซ่านจริงๆอวี่เจียงเสวี่ยไม่รู้ว่าฉินเป่ยเป่าลมเข้าหูหลินชิวเสีย เงยหน้าขึ้นมองแล้วเห็นว่าฉินเป่ยและหลินชิวเสียยืนนิ่งไม่ยอมเดิน เลยถามอย่างสงสัยว่า “พี่เขย พี่ชิวเสีย พวกพี่สองคนทำอะไรกันอยู่