ผู้คนธรรมดาตามถนนและตรอกซอกซอยของเมืองจินหลิงต่างกำลังวิพากย์วิจารณ์เรื่องนี้กันเสียงดังตอนนี้วิดีโอของคนสี่คนที่เล่นหวาบหวิวกันของจ้าวอู่จี๋กำลังแพร่ไปทั่วโลกอินเทอร์!“ฉินเป่ย กูอยากให้มึงตาย กูอยากจะถลกหนังมึง!”“ไอ้บัดซบ! ฉินเป่ยมึงทำให้กูหงุดหงิดได้สำเร็จ กูไม่แค่จะฆ่ามึงเท่านั้น กูจะฆ่าคนรอบ
มีเงาร่างของคนคนหนึ่งลอยมาในอากาศ ละคนคนนั้นก็คืออ๋องเหว่ย - เซี่ยเหว่ยเจี๋ย!“เจ้าเป็นใครกัน กล้ามากที่บุกเข้ามาในจวนอ๋องเหว่ยของข้า เจ้าอยากตายหรือไง?”ขณะที่เซี่ยเหว่ยเจี๋ยพูด พลังมหาศาลก็ถูกปล่อยพุ่งเข้าหาฉินเป่ย แต่แล้วในวินาทีต่อมาสีหน้าของเขาก็ต้องเปลี่ยนไป!“เจ้า เจ้าเป็นใครกัน?”“เจ้าเป็นเท
น้ำเสียงของ ฉินเป่ยเข้มงวดมากแต่ใบหน้าของเขากลับกำลังยิ้มแย้ม“สหาย นี่เจ้ากำลังข่มขู่ข้าหรือ?”“ผมไม่กล้าหรอกครับ ผมแค่อยากเตือนอ๋องเหว่ยสักหน่อยว่าคุณฆ่าผมไม้ได้หรอก แต่ผมสามารถสังหารคนในจวนอ๋องเหว่ยต่อหน้าท่านอ๋องได้จนกว่าจะเหลือท่านคนเดียว!”“อ๋องเหว่ย คุณเป็นคนฉลาดนะครับ!”“ชานี่ยอดมาก!”ฉินเป่
ชายชราไม่ใช่ใครอื่น เขาคือลูกน้องจอมยุทธ์จักรพรรดิระดับสองอ๋องเหว่ย —— เซี่ยเว่ยเจี๋ย!ในขณะเดียวกัน ภายในห้องโถงใหญ่ตระกูลจ้าวเมื่อจ้าวอู่จี๋เห็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามมาถึงก็ตื่นเต้นผิดปกติ นี่คือเส้นสนกลในของตระกูลจ้าวที่อยู่ในกรมการทหารและยังก็เป็นไพ่ใบสุดท้ายอีกด้วย เขาเสี่ยงชีวิตมาเพื่อฆ่
เมื่อใช้ไพ่ใบนี้ จะไม่มีคนของตระกูลจ้าวสามารถก้าวเข้าไปดินแดนมังกรได้อีกต่อไป!ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คนทั้งหมดของตระกูลจ้าวก็ไม่เหลืออยู่สักคนเดียวตั้งแต่นี้ไป จินหลิงจะไม่มีตระกูลจ้าว เทียนหนานหวังจะกลายเป็นประวัติศาสตร์!สองวันต่อมาคลินิกเจียวหรง เมืองหยางตู หลังจากที่ฉินเป่ยกลับไปที่เมือ
ตอนนี้อวี่เจียวหรงไม่อยู่ เธอเป็นห่วงฉินเป่ยมากจริงๆ!หลังจากที่ฟังเธอพูด ฉินเป่ยกลับไม่กังวลเลยสักนิด พร้อมพูดกับขึ้นว่า “หรงเอ๋อร์ยังกลับมาไม่ได้ ส่วนตระกูลเจียง พวกเราสองคนจะไปตามหาพวกเขาที่เกาตู๋หลง!”“ว่าไงนะ? ไปเกาตู๋หลง?”“ฉินเป่ย คุณจะทำอะไร? คุณอย่าคิดจะทำอะไรมั่ว ๆ นะ!”อันหนิงตกใจกลัว มีค
“ตอนนี้ตระกูลจ้าวไม่มีที่ยืนในจินหลิงอีกต่อไป จะไม่มีใครมาขัดขวางต้าถังกรุ๊ปไม่ให้เข้าจินหลิงได้อีก ผมว่าคุณเปิดตลาดหลินซื่อกรุ๊ปในจินหลิงได้เลย!”“ถ้าคุณคิดดีแล้ว พรุ่งนี้ไปจินหลิงกับพวกเราเถอะ!”“อืม ฉันพร้อมแล้วล่ะ ฉินเป่ย ตอนไหนน้องหรงจะกลับมา? คุณไปเกาตู๋หลงกับเสี่ยวอันจะเป็นอันตรายไหม?”หลินชิ
หลังจากพูดจบ ฉินเป่ยก็โยนหลัวฉิ่นซวงทิ้งลงที่พื้นในทันทีเดิมทีคิดว่าผู้หญิงคนนี้คงจะโกรธ แต่ไม่คิดว่าเธอจะลุกขึ้นนั่งร้องไห้“ฉินเป่ย คุณมันสารเลวจริง ๆ มีที่ไหนรังแกคนอื่นแบบนี้ ฉันไม่ได้ร่วมมือกับจ้าวอู่จี๋ซะหน่อย ใครบอกให้วันนั้นคุณมัวแต่แสดงละครล่ะ”“ฉันไม่เคยคิดจะเป็นศัตรูกับคุณเลย ฉันมาหาคุณแ