อย่าขัดคำสั่งฉัน!

:ยูร์

‘เธอคือแม่ของเด็กคนนั้นจริงๆ ฉันดีใจนะที่สุดท้ายเธอก็ยอมมาคุณเรื่องนี้สักทีคะน้าคงดีใจมากแน่ๆ’

‘แต่ฉันไม่...ทำไมคุณถึงไม่ปล่อยให้เด็กนั้นตายข้างถนนไปซะละจะเก็บมาเลี้ยงทำไม’

‘เธอพูดอย่างนี้ได้ยังไงเด็กคนนั้นรอที่จะพบเธอมาตลอดนะ!’

‘ฉันจำไม่ได้ว่าเคยมีลูก...ทางที่ดีคุณควรบอกเธอว่าฉันจากโลกนี้ไปแล้วซะเพราะที่ผ่านมาฉันก็คิดว่าเด็กนั้นจากโลกนี้ไปแล้วเหมือนกัน ^_^’

ผมยังจำทุกประโยคที่สวิณีแม่เลี้ยงของผมพูดไว้กับคุณหญิงนภัสแม่ของลิบินได้ดีเธอร้ายกาจกว่าที่ผมคิดไว้มากเป็นแม่ที่เรียกได้ว่า

แย่ที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาผู้หญิงคนนี้แม่เลี้ยงของผม ตั้งแต่พ่อพาเธอเข้ามาในบ้านในฐานะเมียน้อยแม่ของผมก็ตรอมใจตายจากผมไปหลังจากนั้นไม่นานเธอก็พยายามจะใส่ร้ายให้พ่อเกลียดผมทุกวินาทีและเธอทำสำเร็จ!

จนผมต้องหนีออกมาอยู่คนเดียวเพราะทนอยู่ร่วมกับผู้หญิงน่ารังเกียจแบบนั้นไม่ได้ ผมเองก็พยายามเตือนพ่ออยู่หลายครั้งแต่มันก็ไม่เป็นผลจนวันนั้นผมบังเอิญไปเห็นเธอคุยอยู่กับคุณหญิงนภัสซึ่งตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเธอเป็นใครจนกระทั่งผมเริ่มสืบเรื่องคะน้าแต่ก็ต้องขอบคุณที่เธอทำให้ผมรู้ว่าควรจะทำยังไงกับยัยแม่เลี้ยงคนนี้ดี!!