ความทรงจำในวันวาน 2

อุเทน ศาสนโลกาสันต์ ผู้ที่เป็นว่าที่สามีของเธอในอีกสามวันหลังจากนี้ เขาเป็นชายหนุ่มทายาทบริษัทในสายการผลิตอาหารแช่แข็งที่เป็นอันดับสองรองจากพ่อของเธอที่ทำทุกอย่างเพื่อจะได้เป็นที่หนึ่ง บริษัทของครอบครัวศาสนโลกาสันต์คือคู่แข่งที่กำลังจะขึ้นแซงบริษัทของเธอ และการจัดการที่เด็ดขาดที่สุดในการกำจัดคู่แข่งทางธุรกิจคือการปรองดอง

พ่อจึงจัดการนัดดูตัวให้เธอและเขา อุเทนดูชื่นชอบเธอมาก นั่นจึงทำให้เขาตกลงที่จะไปต่อกับเธอ เพียงแต่มณีรัตน์ไม่ได้ชอบเขา มันไม่ได้หมายความว่าอุเทนเป็นคนไม่ดี คำว่าไม่มีความรู้สึกร่วมคงนิยามอารมณ์และความรู้สึกของมณีรัตน์ในทุก ๆ ครั้งที่ได้พบกันเป็นอย่างดี จนกระทั่งในอีกสามวัน...เธอก็จะเป็นของคน ๆ นั้น เป็นสิ่งที่เธอไม่อาจทำใจยอมรับได้เลย

“พี่ศจี หนูไม่อยากแต่งงานเลย” หญิงสาวเริ่มงอแง “หนูเพิ่งยี่สิบสองนะ เพิ่งเรียนจบกลับมาหมาด ๆ เลย เป็นบัณฑิตป้ายแดงอะ ยังใช่คำว่านางสาวได้ไม่คุ้มจะต้องเป็นนางแล้วอะคิดดู”

“นี่ถ้าพี่สาวกว่านี้สักหน่อยจะไปศัลยกรรมทำหน้าให้เหมือนแกแล้วมาแต่งงานแทน ผู้ชายอะไรหล่อเหมือนไม่มีจริงในโลก” ศจีทำหน้าชวนฝัน สองมือทาบแก้มยิ้มหวานเมื่อนึกถึงว่าที่เจ้าบ่าวของสาวรุ่นน้อง เขาเป็นชายหนุ่มไฮโซขาวตี๋ หล่อแบบที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี

“ทำได้นะพี่เดี๋ยวหนูออกเงินให้”

“ไม่ได้ย่ะ!!!”

มณีรัตน์ลุกขึ้นมาแล้วทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ รุ่นพี่ “ถ้าหนูจะบอกอะไรพี่สักอย่าง พี่จะโกรธหนูไหม?”

“หืม...” คนฟังเลิกคิ้ว “จะให้ฉันโกรธอะไรแกวะน้องมณี เอ้าพูดมา”

มณีรัตน์ยิ้มกว้าง ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบบางอย่างกับรุ่นพี่ ก่อนเสียงกรีดร้องของศจีจะดังขึ้นลั่นห้อง

**********

สามวันให้หลัง วันแห่งความภาคภูมิใจของเจ้าสัว สุธิน รัตนโสภณภาคย์ ในฐานะพ่อเจ้าสาวที่กำลังจะได้เห็นลูกคนเล็กเป็นฝั่งเป็นฝา รวมทั้งในอนาคตอันใกล้ เขาก็จะจับมือกับบริษัทคู่ค้าจนกลายมาเป็นมหาอำนาจด้านการขนส่งอันดับหนึ่งในภูมิภาค ยิ่งร่ำรวยยิ่งขึ้น แต่ทว่าอันดับความร่ำรวยที่อยู่แค่ในประเทศย่อมน้อยนิดเมื่อเทียบกับสิ่งที่วาดฝัน เขาตั้งมั่นว่าไม่นานเขาจะต้องก้าวสู่ผู้มีอิทธิพลระดับโลกให้ได้

งานแต่งถูกจัดบนชั้นดาดฟ้าของโรงแรมหรู พื้นที่หลายพันตารางเมตรถูกออร์แกไนเซอร์เนรมิตลานโล่งแห่งนี้ให้กลายเป็นสวนสวรรค์ดุจดั่งเทพนิยาย ดอกไม้สีสันสดใสประดับประดาตลอดเส้นทางเดินจากหน้างานถึงป้ายแบ็คดร็อปขนาดใหญ่ที่เป็นภาพชายหญิงสองคนที่โอบกอดกันด้วยความรักใคร่กำลังจะกลายเป็นทองแผ่นเดียวกัน

โดยรอบถูกคุมโทนให้เป็นสีขาวสะอาดเสมือนปราสาทหิมะขาว ฉากหลังเวทีคือความอลังการชั้นเลิศ ราวกับปราสาทนอยชวานสไตน์นี้ถูกสรรค์สร้างขึ้นมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ ผู้คนมากหน้าหลายตาเริ่มเดินทางเข้ามาร่วมงาน ต่างพูดคุยแสดงความยินดีกันอย่างชื่นมื่น เครื่องแต่งกายและเครื่องประดับของบุรุษสตรีนั้นล้วนแต่อวดโฉมความอู้ฟู่หรูหราได้อย่างไม่ต้องโอ้อวดด้วยวาจา สะท้อนแสงเทียนระยับตาอยู่แทบทั่วบริเวณ เสียงชนแก้วใสเสนาะกังวานกลืนไปกับดนตรีสดวงใหญ่โหมบรรเลงอยู่ที่มุมหนึ่งของสถานที่จัดงาน บริกรต่างเดินเสิร์ฟอาหารจากฝีมือเชฟชั้นยอดที่ถูกเชิญมาให้มอบความเลิศรสแก่แขกผู้มีเกียรติ พร้อมทั้งไวน์ชั้นยอดจากทั่วทุกมุมโลกมารวมกันอยู่แล้วที่นี่

ไม่มีสิ่งไหนขาดตกบกพร่องสำหรับค่ำคืนนี้

จนกระทั่งวินาทีที่ประกาศเปิดตัวคู่บ่าวสาวขึ้นบนเวที มีเพียงแค่เจ้าบ่าวเท่านั้นที่ย่างก้าวขึ้นมาบนเวทีกลางด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่มันจะแตกสลายลงไปเมื่อในงานไม่มีใครพบว่าที่เจ้าสาวแสนสง่า

มณีรัตน์ รัตนโสภณภาคย์ หายตัวไปจากงาน...