MasukShare
บทที่ 74
Terakhir Diperbarui:
2025-02-07 20:21:35
Bab terkait
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 75
เหมือนฝันใจเต้นแรงขึ้นมา..เพราะไม่คิดว่าพิภพจะยอมอ้าปากรับอาหารที่เธอกำลังจะป้อน ที่เหมือนฝันคิดแบบนั้น ขนาดแม่ของเขารวมทั้งพ่อคะยั้นคะยอขอให้ทาน เขายังไม่ยอมทานเลย"อุ้ยขอโทษค่ะ" หญิงสาวมือสั่นเพราะตอนนี้คนในห้องต่างก็มองมา จนทำให้อาหารหกเลอะเทอะ"ไม่เป็นไรหรอกหนู เดี๋ยวแม่ช่วยเอง" ปราณีรีบเอากระดาษทิชชูมาซับตรงที่เธอทำอาหารหก"ทานเยอะๆ นะลูก" นางไม่ได้มาแย่งป้อน เพราะเห็นแล้วว่าใครที่สามารถจะเอาลูกชายอยู่หมัดได้เหมือนฝันป้อนจนข้าวหมดถ้วย "ทานยาต่อนะ" หญิงสาวหยิบยาที่พยาบาลเอาเข้ามาให้ ส่งใส่ปากแล้วก็ตามด้วยน้ำอาหารมื้อต่อมาก็เช่นกัน คนอื่นจะมาป้อนเขาก็ไม่ยอมอ้าปาก แต่พอเป็นเหมือนฝันเขากลับยอมกินเย็นวันเดียวกันนั้น.."ทุกคนกลับบ้านไปเถอะ ฉันจะอยู่ดูแลพิภพกับหนูคนนี้เอง" ปราณีหมายถึงว่าจะอยู่กับเหมือนฝัน"เออ..ฝันขอกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหมคะ" ตอนนี้เธอยังอยู่ในชุดก่อสร้าง เพราะยังไม่ได้อาบน้ำตั้งแต่เมื่อคืนนี้เลย โชคดีหน่อยที่มันไม่เลอะ"ฉันลืมไปเลยค่ะ ต้องขอโทษคุณเหมือนฝันด้วยนะ" น้ำอิงเพิ่งสังเกตเหมือนฝัน เธอคงจะมาตั้งแต่ตอนที่ช่วยพี่ชายเข้าโรงพยาบาล"ไม่เป็นไรหรอกค่
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 76
"ผมขอร้องอะไรสักอย่างได้ไหมครับแม่" ลงมาถึงชั้นล่างพิภพก็เลยขอคุยกับแม่ก่อน"ขออะไรเหรอลูก""ผมอยากให้แม่กลับบ้าน" เพราะตอนนี้รถคันที่แม่เช่ามาก็ยังรอรับอยู่"ลูกกลับบ้านไปกับแม่ไม่ได้เหรอ""ถ้าผมกลับ แล้วเธอล่ะครับ" ชายหนุ่มหันมาหาผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ"ก็กลับไปด้วยกัน""คงยังไม่ได้หรอกครับ ครอบครัวของเธอก็อยู่ที่นี่" ถ้าเขาพรากลูกสาวไปพ่อกับแม่เธอก็คงจะเป็นห่วง"แต่ลูกยังไม่ดีขึ้นเลยนะ""ฝันจะดูแลเขาเองค่ะคุณแม่" เหมือนฝันไม่รู้ว่าเขาจะอยู่ต่อเพราะอะไรกันแน่ แต่ก็ดีใจมากที่เขาให้เหตุผลแม่ไปแบบที่พูดปราณีมองไปดูหน้าน้องชาย ..เอนกทำได้แค่พยักหน้าให้พี่สาวเล็กน้อย ไม่ว่าพี่จะตัดสินใจยังไงเขาก็พร้อมจะยืนเคียงข้างจริงๆ เอนกก็อยู่เคียงข้างพี่มาโดยตลอด เห็นทุกอย่าง และตอนนี้ก็รู้แล้วว่าทำไมพี่สาวต้องหลบซ่อน ขนาดตอนที่ท้องโตยังไม่ได้อยู่บ้านตัวเองเลย คงเพราะหนีอะไรบางอย่าง ถึงตอนนี้เอนกได้รู้แล้วว่าเพราะพี่สาวปกป้องลูกที่อยู่ในท้อง กลัวบ้านใหญ่จะตามมาเจอ"คุณพ่อนั่งรถอะไรมาครับ" พิภพหันไปพูดกับพ่อของเหมือนฝัน"นั่งรถโดยสารมา""ถ้างั้นเราก็กลับรถโดยสารกันครับ""พิภพให้พ่อไปส่งเถอะนะ" ทัตเ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 77
"กลับไปนอนห้องของคุณเลยนะ""ใครสัญญากับแม่ว่าจะดูแลลูกชายท่าน""ฉันก็ดูแลอยู่ไง แต่คุณต้องกลับไปนอนที่ห้อง" ไม่ดูแลได้ไงทั้งหาข้าวหาปลาให้กิน เสื้อผ้าที่กองอยู่ก็เก็บไปซักให้หมดแล้ว"ก็มันเหงา ขอนอนด้วยไม่ได้เหรอ""คุณอย่าพูดเสียงดังสิ" เหมือนฝันมองไปอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ติดกัน เพราะมันมีแค่สังกะสีกั้นขวางอยู่"เขานอนหลับกันหมดแล้ว""คุณรู้ได้ยังไง ขนาดคุณยังนอนไม่หลับเลย""ไม่ทำอะไรหรอก แค่ขอนอนด้วยเฉยๆ"ดูแล้วว่าเขาคงไม่กลับไปแน่ แต่ก็ดีหน่อยที่บอกว่าจะไม่ทำอะไร หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขานอนอยู่ในห้องด้วยเวลาผ่านไป.."อือ คุณพิภพ.. ไหนคุณบอกจะไม่ทำอะไรไง""ใครบอกให้คุณไม่ใส่ชุดชั้นในเองล่ะ" ทีแรกคิดว่าเธอไม่ใส่แต่ข้างบน พอคลำลงไปด้านล่างก็โล่งเหมือนกัน"ก็ฉันเก็บไปซักหมดนี่ คุณเอามือออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ" ไปอยู่โรงพยาบาลหลายวัน เสื้อผ้าที่อยู่ในห้องเริ่มมีกลิ่นอับเธอก็เลยเก็บไปซัก คิดว่าไม่ใส่นอนสักคืนคงไม่เป็นไรคนร่างหนาที่นอนอยู่ข้างๆ เริ่มจะไม่ได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด เพราะเลือดในกายสูบฉีดสูงขึ้นเรื่อยจนควบคุมมันไม่อยู่"อือ" จะต่อว่ามากก็ไม่ได้ เพราะไม่ได้มีแค่ห้องของลูกแก้วที่อยู่ฝั
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 78
เช้าวันต่อมา.."จะไปไหน""ก็ไปทำงานไง คุณกลับห้องตัวเองไปได้แล้ว" หญิงสาวเพิ่งกลับเข้ามาเพราะออกไปเก็บผ้าที่ตากไว้เมื่อวานนี้ "เดี๋ยวตอนเที่ยงฉันจะซื้ออาหารเข้ามาให้""ถ้าคุณไปทำงานผมก็จะไป""คุณต้องพักต่อก่อน""เหมือน..ฉันเหมือนได้ยินแกคุยกับใคร" ลูกแก้วกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่มุมใกล้ห้องของเหมือนฝันพอดี เมื่อคืนนี้ก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน พอตื่นขึ้นมาคิดว่าตัวเองฝันก็เลยหลับต่อ"ฉันคุยโทรศัพท์""คุยโทรศัพท์อะไรทำไมเสียงชัดจังเลย""คุณกลับห้องตัวเองไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!" หญิงสาวกระซิบพูดกับคนที่อยู่ในห้องของเธอ "อุ๊ยคุณพิภพ"เขาไม่ฟังแถมยังดึงเธอลงมานอนกอด"ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณนะ ฉันต้องไปทำงาน""ไม่ให้ไป""นี่คุณพ่อฉันไม่ได้เป็นเจ้าของ.." เกือบหยุดคำพูดตัวเองไว้ไม่ทัน สายตางามนั้นค่อยๆ มองไปหาคนที่โอบเธออยู่ "ฉันขอโทษ""ถ้าคุณจะไปทำงานผมก็จะไปด้วย" ชายหนุ่มปล่อยแล้วลุกขึ้น"คุณจะไปไหน" หญิงสาวรีบห้ามไว้เพราะเขาจะไปเปิดประตูด้านหน้า"ก็ไปเปลี่ยนผ้าไง""กลับทางนี้" นิ้วเรียวชี้ไปตรงที่ทั้งสองห้องเชื่อมต่อกัน"ไม่เอา" ว่าแล้วพิภพก็เปิดประตูออกมา เป็นเวลาเดียวกับที่คนงานกำลังทยอยกันออกจากแคม
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 79
"ใครมาทำอะไรกับห้อง" เหมือนฝันลงจากรถเดินตรงไปดูห้องของตัวเอง เพราะตอนนี้มันไม่ใช่ห้องที่มีผนังเป็นสังกะสีอีกแล้ว หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปดูในห้องก็เห็นว่ามีลูกบิด แถมมีกุญแจล็อกห้องให้ด้วยเข้าไปด้านในก็เห็นประตูที่สามารถเปิดเชื่อมต่อได้กับอีกห้อง นั่นคือห้องพิภพ คนที่ทำห้องนี้คงสังเกตว่าตรงสังกะสีถูกงัดเชื่อมต่อหากันก็เลยทำประตูไว้ให้มองไปรอบๆ ห้องมันยิ่งทำให้แปลกใจมากขึ้น ห้องนี้มีครบทุกอย่างทั้งเตียงนอนแอร์ แถมกว้างกว่าเดิม เพราะให้ห้องที่เคยอยู่ตรงหัวที่นอนย้ายออกเพื่อขยายเป็นห้องเดียวกันเหมือนฝันมองผ่านไปห้องของพิภพ เห็นเขายืนมองเช่นกัน พอมองจนทั่วเขากำลังจะออกไป หญิงสาวรีบเดินผ่านตรงประตูเชื่อมต่อกันเพื่อเข้าไปหยุดเขาไว้ก่อน"คงเป็นฝีมือของคุณน้ำอิงมั้งคะ""คุณรู้ว่ามันไม่ใช่""แต่ฝันชอบนะ คุณไม่ชอบเลยเหรอ""คุณชอบเหรอ" ชายหนุ่มหันมามองหน้าเธอ หญิงสาวก็ไม่กล้าตอบ..แบบนี้ใครจะไม่ชอบล่ะ แต่เธอไม่ใช่คนที่เห็นวัตถุนอกกายสำคัญกว่าจิตใจ เพราะรู้ดีว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับอะไรอยู่"ถ้าเราไม่อยู่ห้องนี้แล้วเราจะไปที่ไหนล่ะคะ" คนทำนี่ก็เก่งนะ สามารถเสกให้สองห้องนี้เสร็จภายในแปดชั่วโมงได้
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 80
"ยังไม่มีแฟนสักหน่อย""ไม่ต้องมาโกหก เพื่อนเล่าให้ฉันฟังหมดแล้ว" ขณะที่พูดมือของเธอพยายามแกะอ้อมกอดนั้นออก"เล่าว่าอะไร" แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย ยิ่งกอดแน่นกว่าเดิม"บอกว่าคุณเป็นคนบอกพวกเขาเอง ว่ามีแฟนแล้ว""แล้วคุณก็เชื่อ""ทำไมฉันจะไม่เชื่อล่ะ ก็คุณเป็นคนบอกเพื่อนฉันเองนี่""คุณไม่คิดเหรอว่าที่ผมบอกไปแบบนั้น เพราะผมไม่ได้ชอบเพื่อนคุณ""คะ?" จากที่หันหลังให้ใบหน้าหวานค่อยๆ หันกลับมามองคนตัวโตที่โอบกอดเธอจากทางด้านหลัง"ยังไม่มีแฟนสักหน่อย""ถ้างั้นแสดงว่าที่คุณบอกเพื่อนฉันไป??""คนหล่อก็แบบนี้แหละ""แหวะ""แหวะงั้นเหรอ""อุ๊ย คุณ อืมม"จากที่จะปล่อยให้นอน พิภพก็เปลี่ยนใจ"อื้อ อ " ครั้งนี้เหมือนกับเธอถูกปลดปล่อยจากสิ่งที่หนักอึ้งอยู่ในใจมาหลายวัน เพราะคิดว่าตัวเองกำลังทำผิด แต่พอรู้ความจริงร่างกายดูเบาไปหมด ถึงแม้ว่าจะถูกเขาทับมาทั้งร่างแบบนี้"ซี๊ดดด อ้าาา " พิภพสัมผัสได้ว่าเธอให้ความร่วมมือกว่าทุกครั้ง ถ้ารู้แบบนี้เขาคงเลือกบอกความจริงกับเธอไปนานแล้ว "ต้องการแบบไหนบอกนะผมจัดให้ได้" ขณะที่พูดท่อนเอ็นก็ไม่ได้หยุดที่จะขยับเข้าออกหญิงสาวไม่ได้ตอบ เธอไม่เคยเจออะไรแบบนี้แล้วจะไปรู้เหรอว่าแ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-07คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 81
"ทำไมไม่รับโทรศัพท์สักทีเนี่ย" น้ำอิงโทรไปหาพี่ชายแต่ก็ไม่รับสาย เธอนึกขึ้นได้ก็เลยกดโทรไปหาเหมือนฝัน เพราะวันนั้นได้ขอเบอร์โทรกันไว้แล้ว>>{"สวัสดีค่ะคุณน้ำอิง"} {"พี่ภพอยู่ด้วยไหมคะ"}>>{"คุณภพกำลังทำงานอยู่ค่ะ"} {"อิงขอคุยกับพี่ภพหน่อยสิคะ"}>>{"คือตอนนี้เขาอยู่สูงค่ะ"} ตอนนี้พิภพขึ้นรถบูมลิฟท์ เพื่อเช็คว่าคนงานมัดเหล็กแน่นหนาไหมก่อนที่จะเทเสา {"ถ้างั้นอิงฝากคุณเหมือนฝันบอกพี่ภพหน่อยได้ไหมคะ"}>>{"ได้ค่ะ"} {"ตอนนี้คุณลุงเข้าโรงพยาบาลค่ะ บอกให้พี่ภพรีบตามมาหน่อยนะคะ"} น้ำอิงก็เลยบอกไปว่าอยู่โรงพยาบาลไหน>>{"คุณท่านเป็นอะไรมากไหมคะ"} {"ท่านไม่ได้สติค่ะ อิงก็ยังไม่รู้รีบโทรมาหาพี่ภพก่อน"}>>{"เดี๋ยวฝันจะบอกให้นะคะ"} {"คุณเหมือนฝันช่วยหน่อยนะคะ ให้พิภพตามมาให้ได้"}พอวางสายจากเหมือนฝัน น้ำอิงก็โทรกลับบ้านไปหาแม่ เพราะยังไงเรื่องนี้แม่ต้องรับรู้ไว้ แต่แม่จะบอกป้าไหมนั่นก็อยู่ที่ดุลพินิจของท่าน"คุณภพคะ" ทีแรกเหมือนฝันคิดว่าจะให้เขาลงมาก่อนแล้วค่อยบอก แต่ดูเหมือนว่างานจะติดขัดอะไรเขาถึงไม่ลงมาสักที"แหมห่างกันหน่อยไม่ได้เลยนะ" กลัวคนอื่นไม่รู้หรือไงว่าเป็นอะไรกัน เสียงพู
Terakhir Diperbarui : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 82
หลังจากที่นั่งฟังคุณหมอพูดได้ครู่หนึ่ง พิภพก็เริ่มจับใจความได้ แต่ประโยคที่บอกว่าลูกแท้ๆ มันยังคาใจเขาอยู่ คนที่นั่งหน้าเศร้าอยู่ข้างนอกก็ลูกไม่ใช่เหรอ.."อิงจะไม่ขอร้องให้พี่ช่วย แล้วแต่พี่จะช่วยหรือไม่ช่วยคุณลุง เพราะอิงเป็นคนนอก""แล้วพี่เป็นคนในหรือไง""ใช่ค่ะ พี่เป็นลูกชายของคุณลุง ตอนนี้เหลือแต่พี่คนเดียวที่จะช่วยชีวิตคุณลุงได้" น้ำอิงต้องทำใจยอมรับเรื่องนี้ให้ได้ก่อน ถึงแม้มันจะขัดแย้งกับความคิดของเธอมากก็ตามที"พี่คนเดียว? คงไม่ใช่แล้วล่ะมั้ง""ผมไม่รู้ว่าพวกคุณกำลังมีปัญหาอะไรกันอยู่ แต่ผมเป็นหมอต้องช่วยคนไข้ไว้ก่อน เราตรวจของคุณแทนแล้ว ตับของทั้งสองเข้ากันไม่ได้ เพราะคุณแทนไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข" เหมือนที่หมอบอกไว้ว่าการช่วยเหลือคนไข้คือหน้าที่ของหมออยู่แล้ว และเคสนี้ต้องช่วยเป็นการด่วน ถ้าพูดโน้มน้าวจิตใจของคนที่สามารถจะบริจาคอวัยวะได้หมอก็ต้องรีบทำ"ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข?" ประโยคนี้พิภพหันมองไปที่น้ำอิง คิดว่าน้องสาวคงจะให้คำตอบได้ที่ทางหมอต้องได้ตรวจ เพราะคนไข้บอกว่าเป็นลูกชายแท้ๆ และคะยั้นคะยอที่จะบริจาคให้พ่อให้ได้ พอตรวจแล้วมันเข้ากันไม่ได้ คุณหมอก็เลยหาสาเหตุว่าทำ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-08
Bab terbaru
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
