เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 80
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-07 20:23:34
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 81
"ทำไมไม่รับโทรศัพท์สักทีเนี่ย" น้ำอิงโทรไปหาพี่ชายแต่ก็ไม่รับสาย เธอนึกขึ้นได้ก็เลยกดโทรไปหาเหมือนฝัน เพราะวันนั้นได้ขอเบอร์โทรกันไว้แล้ว>>{"สวัสดีค่ะคุณน้ำอิง"} {"พี่ภพอยู่ด้วยไหมคะ"}>>{"คุณภพกำลังทำงานอยู่ค่ะ"} {"อิงขอคุยกับพี่ภพหน่อยสิคะ"}>>{"คือตอนนี้เขาอยู่สูงค่ะ"} ตอนนี้พิภพขึ้นรถบูมลิฟท์ เพื่อเช็คว่าคนงานมัดเหล็กแน่นหนาไหมก่อนที่จะเทเสา {"ถ้างั้นอิงฝากคุณเหมือนฝันบอกพี่ภพหน่อยได้ไหมคะ"}>>{"ได้ค่ะ"} {"ตอนนี้คุณลุงเข้าโรงพยาบาลค่ะ บอกให้พี่ภพรีบตามมาหน่อยนะคะ"} น้ำอิงก็เลยบอกไปว่าอยู่โรงพยาบาลไหน>>{"คุณท่านเป็นอะไรมากไหมคะ"} {"ท่านไม่ได้สติค่ะ อิงก็ยังไม่รู้รีบโทรมาหาพี่ภพก่อน"}>>{"เดี๋ยวฝันจะบอกให้นะคะ"} {"คุณเหมือนฝันช่วยหน่อยนะคะ ให้พิภพตามมาให้ได้"}พอวางสายจากเหมือนฝัน น้ำอิงก็โทรกลับบ้านไปหาแม่ เพราะยังไงเรื่องนี้แม่ต้องรับรู้ไว้ แต่แม่จะบอกป้าไหมนั่นก็อยู่ที่ดุลพินิจของท่าน"คุณภพคะ" ทีแรกเหมือนฝันคิดว่าจะให้เขาลงมาก่อนแล้วค่อยบอก แต่ดูเหมือนว่างานจะติดขัดอะไรเขาถึงไม่ลงมาสักที"แหมห่างกันหน่อยไม่ได้เลยนะ" กลัวคนอื่นไม่รู้หรือไงว่าเป็นอะไรกัน เสียงพู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 82
หลังจากที่นั่งฟังคุณหมอพูดได้ครู่หนึ่ง พิภพก็เริ่มจับใจความได้ แต่ประโยคที่บอกว่าลูกแท้ๆ มันยังคาใจเขาอยู่ คนที่นั่งหน้าเศร้าอยู่ข้างนอกก็ลูกไม่ใช่เหรอ.."อิงจะไม่ขอร้องให้พี่ช่วย แล้วแต่พี่จะช่วยหรือไม่ช่วยคุณลุง เพราะอิงเป็นคนนอก""แล้วพี่เป็นคนในหรือไง""ใช่ค่ะ พี่เป็นลูกชายของคุณลุง ตอนนี้เหลือแต่พี่คนเดียวที่จะช่วยชีวิตคุณลุงได้" น้ำอิงต้องทำใจยอมรับเรื่องนี้ให้ได้ก่อน ถึงแม้มันจะขัดแย้งกับความคิดของเธอมากก็ตามที"พี่คนเดียว? คงไม่ใช่แล้วล่ะมั้ง""ผมไม่รู้ว่าพวกคุณกำลังมีปัญหาอะไรกันอยู่ แต่ผมเป็นหมอต้องช่วยคนไข้ไว้ก่อน เราตรวจของคุณแทนแล้ว ตับของทั้งสองเข้ากันไม่ได้ เพราะคุณแทนไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข" เหมือนที่หมอบอกไว้ว่าการช่วยเหลือคนไข้คือหน้าที่ของหมออยู่แล้ว และเคสนี้ต้องช่วยเป็นการด่วน ถ้าพูดโน้มน้าวจิตใจของคนที่สามารถจะบริจาคอวัยวะได้หมอก็ต้องรีบทำ"ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข?" ประโยคนี้พิภพหันมองไปที่น้ำอิง คิดว่าน้องสาวคงจะให้คำตอบได้ที่ทางหมอต้องได้ตรวจ เพราะคนไข้บอกว่าเป็นลูกชายแท้ๆ และคะยั้นคะยอที่จะบริจาคให้พ่อให้ได้ พอตรวจแล้วมันเข้ากันไม่ได้ คุณหมอก็เลยหาสาเหตุว่าทำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 83
แกร็ก! พอประตูเปิดออก หญิงที่กำลังซบไหล่ของชายคนรักอยู่ก็รีบลุกขึ้น"แม่""ลูกกำลังจะทำอะไร" ปราณีตรงเข้ามาหาลูกชาย"ผมเออ.." พิภพมองดูหน้าเธอที่ยังกุมมือเขาอยู่ ทั้งสองรีบปล่อยมือออกจากกันแบบอัตโนมัติ"แม่ไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้ แม่หมายถึงว่าลูกกำลังจะทำอะไร รู้ไหมว่ามันอันตรายมากแค่ไหน""แม่เพิ่งมาถึงเหรอครับ" พอรู้ว่าแม่หมายถึงอะไรเขาก็ไม่ได้ตอบ"มาถึงแม่ก็ขึ้นมานี่เลย ลูกคิดดีแล้วเหรอ ทำไมลูกถึงไม่ถามแม่สักคำว่าแม่จะยอมไหม""ใจเย็นก่อนสิพี่" เอนกไม่รู้ว่าพี่สาวจะคิดแบบนี้ เพราะตอนเดินทางมาด้วยกันพี่สาวก็ไม่ได้พูดอะไร เอาแต่นั่งเงียบมาตลอดทาง"ถ้าลูกฉันเป็นอะไร ใครจะรับผิดชอบ" น้ำตาของผู้เป็นแม่ค่อยๆ ไหลลงมา ..ควักเอาหัวใจของนางออกไปยังดีซะกว่า ที่จะให้ลูกผ่าตัดอวัยวะเพื่อมอบให้กับผู้ชายที่ไม่เห็นค่าของพวกเขาเลย "แม่ครับ" ชายหนุ่มรีบลงจากเตียงแล้วเดินตามแม่ไป เพราะตอนนี้นางออกไปจากห้อง"หมออยู่ไหน" ปราณีออกมาก็ถามหลานสาวที่ยืนรออยู่หน้าห้อง "ป้าถามว่าหมออยู่ห้องไหน" น้ำอิงจำเป็นต้องได้บอก"แม่จะทำอะไร" พิภพรีบเข้ามาคว้าแขนของแม่ไว้ เพื่อที่จะคุยกับท่านให้เข้าใจก่อน"แม่จะขอเปลี่ยนต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 84
ก่อนที่ประตูห้องผ่าตัดจะปิดลง สายตาคมละจากใบหน้าของผู้เป็นแม่ มองไปดูเธอ..คนที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง คุณพิภพ..พอประตูปิดเท่านั้นแหละ ไม่รู้ว่าน้ำตามาจากไหนบ้าง มันแข่งกันไหลออกมาจากดวงตางามทั้งสองข้าง จนหญิงสาวต้องได้รีบหลบมุม เพราะไม่อยากให้ญาติของเขาเห็นกลัวพวกท่านจะต่อว่า"การผ่าตัดคงอีกหลายชั่วโมง ฉันว่าคุณไปหาอะไรทานก่อนดีไหม" น้ำอิงเดินมานั่งคุยกับเหมือนฝัน "ฉันไม่หิวค่ะ" จริงๆ เธอก็ยังไม่ได้ทานพร้อมกันกับเขา ถึงแม้จะโกหกเขาว่าออกไปหาอะไรทานมาแล้ว..แต่ไม่ใช่เลย "แย่จัง ฉันกำลังหิวพอดีเลย ว่าจะชวนคุณออกไปทาน" ทำไมคนฉลาดแบบน้ำอิงจะดูไม่ออก ถ้าเป็นเธอ..เธอก็ทานอะไรไม่ลงเหมือนกัน และที่น้ำอิงหาเหตุผลมาคุยกับเหมือนฝันแบบนี้ ส่วนหนึ่งก็เพราะปราณี นางก็แอบสังเกตอยู่เหมือนกันว่าแฟนของลูกชายยังไม่ได้กินอะไรเลย"ก็ได้ค่ะ" เหมือนฝันก็เลยยอมลงมากับน้ำอิง และอีกหนึ่งคนที่น้ำอิงต้องลากลงมาหาอะไรกินบ้างก็คือสามี "กินให้หมดนะคะ ถ้าไม่หมดฉันโกรธด้วย" น้ำอิงเห็นว่าเขาเอาแต่เขี่ยข้าว "คุณนั่นแหละทานเยอะๆ""ถ้าคุณไม่กินฉันก็ไม่กิน""ผมยังไม่หิว" ชายหนุ่มวางช้อนลง ถึงแม้จะถูกขู่แบบนั้น แต่เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 85
"ถ้าไม่มีใครบอกฉันจะเข้าไปข้างในเดี๋ยวนี้" ปราณีพยายามจะลุกจากรถเข็น เพื่อเข้าไปดูลูกชายให้เห็นกับตา"อย่านะพี่ ตาภพยังไม่เป็นอะไรหรอก" เอนกเข้ามาห้ามพี่สาวไว้ก่อน"ถ้าไม่เป็นอะไร ทำไมทุกคนถึงมีสีหน้าแบบนี้" ตอนที่นางหมดสติมันต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ในห้องผ่าตัด.."เอาเลือดผมไปอีกครับคุณหมอ" เขาได้ยินทางหมอคุยกัน ว่าต้องหาผู้บริจาคเลือดเพิ่ม"แต่คุณจะเหนื่อยมากนะครับ""ผมบอกให้เอาเลือดผมไปอีกไง"นายแพทย์ที่ทำการผ่าตัดพยักหน้าบอกให้ผู้ช่วยเพิ่มเลือดจากผู้บริจาคมาสู่ผู้รับบริจาคอีกแทนคุณพยายามเร่งเลือดโดยการกำอุปกรณ์ที่หมอให้มา"คุณหมอคะ ผู้บริจาคจะไม่ไหวแล้วค่ะ" คนเช็คเครื่องที่ตัวของแทนคุณดูว่าตอนนี้คงบริจาคต่อไม่ได้แล้ว"พอแล้ว""ผมยังไหวเอาไปอีก""ไม่ได้หรอกครับ""ผมบอกให้เอาไปอีกไง"สามชั่วโมงผ่านไป..ห้องพักฟื้น"คุณรู้สึกตัวแล้วเหรอคะ" น้ำอิงที่นั่งเฝ้าสามีไม่ห่างพอเห็นเขาลืมตาเธอก็ดีใจมาก"ทำไมผมมาอยู่ในห้องนี้ แล้วในห้องผ่าตัดล่ะ" ชายหนุ่มมองไปรอบๆ ห้อง เขาพยายามจะดันตัวลุกขึ้นและถอดสายน้ำเกลือออก"คุณจะทำอะไร""ผมจะเข้าไปเพิ่มเลือดอีก""คุณบริจาคเลือดอีกไม่ได้แล้ว""ทำไมจะไม่ได้"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 86
"ถ้าไม่มีใครบอก ฉันก็จะไปดูเอง" ชายชราที่ไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะกระดิกตัว แต่ต้องพยายามดันร่างกายให้ลุกขึ้น"พี่อย่าทำแบบนั้นสิคะ พี่รู้ไหมว่าทุกคนพยายามช่วยพี่ แต่ทำไมพี่ถึงไม่..""ไม่ต้องมาพูด เธอรู้..บอกพี่มา!" คำพูดที่ออกจากปากแทบจะฟังไม่ได้ยิน เพราะแรงจะพูดก็ไม่ค่อยมี"ฉันบอกพี่ไม่ได้ พี่ต้องนอนพักผ่อนร่างกายให้แข็งแรงค่อยไปดูเอง""ก็ได้ถ้างั้นพี่ไปเอง อึก" ถึงแม้จะเจ็บมากแต่ทัตเทพก็พยายามลุกขึ้น จนหมอได้รีบเข้ามาช่วยไว้ เพราะกลัวแผลที่ผ่าตัดจะฉีก"ยังทำเป็นเก่งอีก ตอนนี้คนที่ช่วยพี่ยังไม่ฟื้น พี่ไม่สงสารคนที่บริจาคตับให้พี่หรือไง""ใคร?" ในใจทัตเทพคิดไว้สองคน ไม่ว่าจะเป็นคนใดคนหนึ่ง ท่านก็ไม่อยากจะให้บริจาค เพราะพวกเขาคือดวงใจของท่าน"ฉันขอร้องนะพี่ พักฟื้นร่างกายตัวเองก่อน"หน้าห้องไอซียู.."ถ้าคืนนี้คนไข้ยังไม่ฟื้น เราต้องเผื่อใจไว้บ้างนะครับ" หมอจะโกหกญาติไม่ได้ เพราะเรื่องนี้ญาติต้องรับรู้ไปพร้อมกัน"ไม่! คุณหมอพูดอะไร คุณหมอจะมาปัดความรับผิดชอบแบบนี้ไม่ได้ คุณหมอรู้ไหมว่าเขายังไม่กินข้าวตั้งแต่เมื่อวาน" เหมือนฝันควบคุมสติตัวเองไม่ได้แล้ว"คุณหมอต้องช่วยลูกชายฉันนะ ฉันมีลูกชายแค
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 87
เหมือนฝันก็อยากพูดอยู่หรอกว่าคุณหมอไม่อนุญาตให้เข้าไป แต่ในใจอยากเข้าไปหาเขามากก็เลยไม่พูด..เผื่อว่าผู้ใหญ่จะมีหนทางให้เธอเข้าไปหาเขาได้และมันก็เป็นไปตามนั้น อิงนภารีบไปขอพบคุณหมอ ..ขอให้คนสำคัญอีกคนเข้าไปเยี่ยมหลานชาย และคุณหมอก็อนุญาต ถึงแม้จะมีโอกาสแค่เล็กน้อย ทางทีมแพทย์ก็จะไม่ยอมละเลยโอกาสนั้นไปขาเรียวก้าวเดินไปในห้อง ซึ่งอบอวลไปด้วยร่องรอยน้ำตาของหลายๆ คน เพราะไม่ว่าญาติใครที่ถูกส่งตัวเข้ามาในห้องนี้ ต่างก็มีความรู้สึกเดียวกันทั้งนั้น"เปลี่ยนชุดก่อนนะคะ" พยาบาลส่งชุดและหมวกคลุมผม เพื่อให้ญาติคนไข้ได้สวมใส่กันเชื้อโรคที่ติดตัวญาติเข้ามา "เชิญห้องนี้เลยค่ะ"สิ่งแรกที่เธอมองเข้าไปเห็นก็คือสายระโยงระยางเต็มร่างของเขาไปหมด น้ำตาที่มันคลอออกมาเต็มเบ้า ตอนนี้ไหลกลับลงไปที่เดิม เธอจะอ่อนแอให้เขาเห็นไม่ได้ หญิงสาวค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปใกล้อีกนิด"คุณพิภพคะ ฝันมาหาคุณแล้ว คุณตื่นมาคุยกับฝันหน่อยสิคะ"คุณหมอที่รอแสตนด์บายอยู่ตรงนั้น เริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงของชีพจรผ่านทางหน้าจอ"เข้าไปใกล้กว่านี้ครับ" จริงๆ แล้ว หมอไม่อนุญาตให้เข้าไปสัมผัสตัวคนไข้ แต่พอเห็นปฏิกิริยาของคนไข้แล้ว คิดว่าเธอคน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 88
"ไหนบอกว่าเขาพ้นขีดอันตรายแล้ว ทำไมยังไม่ฟื้นอีกคะ" เหมือนฝันนั่งรอมาทั้งคืน ไม่สิ..หลายคืนแล้วด้วย ถ้าตอนไหนทนความง่วงไม่ได้เธอก็จะนอนหลับพิงเก้าอี้ตรงหน้าห้องไอซียู"เราต้องให้เวลาเขาบ้าง" เพราะบางคนถ้าพ้นขีดอันตรายแล้วกว่าจะฟื้นตัวก็หลายวันอยู่"แม่ว่าหนูไปหาอะไรกินบ้างดีกว่าไหม" ไม่ใช่ว่านางไม่สังเกต นี่แหละเขาเรียกว่าคู่ชีวิต เพราะถ้าอีกคนยังไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไง อีกคนก็จะกินไม่ได้นอนไม่หลับ คอยเฝ้าและเป็นห่วงคู่ของตัวเอง"ฝันยังไม่หิวค่ะ" เธอจะกินลงได้ยังไง กี่วันแล้วที่เขาไม่ได้กินข้าวไม่ได้กินน้ำ"ถ้าตาภพฟื้นขึ้นมา เห็นว่าหนูเป็นแบบนี้คงตำหนิแม่แย่เลย""ทำไมต้องตำหนิคุณแม่ด้วยล่ะคะ""เดี๋ยวก็ว่าแม่ดูแลเมียเขาไม่ดี""ฝันไปทานก็ได้ค่ะ" เหมือนฝันลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากที่ตรงนั้น แต่ขณะที่เดินไม่เว้นแม้แต่ตอนที่จะลงลิฟต์ หญิงสาวก็ยังคงชำเลืองมองกลับไปด้านหลัง เผื่อว่าจะได้ยินว่าเขาฟื้นแล้วหลังจากพักฟื้นร่างกายมาได้สักระยะแล้ว ทัตเทพก็ได้ลุกขึ้นมากายภาพบำบัด ที่ท่านฮึดอยากจะลุกขึ้นมาให้ได้ เพราะอยากจะมาพบหน้าลูกชายทั้งสองคนบ่ายคล้อยของวันเดียวกันทุกคนต่างก็มารอแบบใจจดใจจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
บทล่าสุด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
