กึก! ปึก!
เยื่อพรหมจรรย์ขาดสะบั้น ทำเอาคนที่โดนกระทำเบ๊หน้าด้วยความเจ็บแสบ "ซี๊ด~ อ่า~" เสียงครางด้วยความเสียวของชายหนุ่มเมื่อร่องสวาทตอดรัดลำรักแนบแน่น "อืม~ แสบ! เบา ๆ สิ!" ร่างบางเองก็ทรมานไม่ต่างกันพยายามขยับตัวถอยห่างก็กลับกลายเป็นว่าช่วงขาขยับกว้างมาขึ้นราวกับรอรับแกนกายให้ปรนเปรอความสุขสัน "อยากขนาดนั้น เลยเหรอครับ~" ชายหนุ่มถามออกมาทันที ที่มองเห็นช่วงขาเธออ้ากว้างขึ้นกว่าเดิม "ไม่..ชะ...อืม~" ร่างบางทีก็พยายามพูดปฏิเสธในสิ่งที่ชายหนุ่มเข้าใจผิดก็จำต้องรับจูบอันดื่มด่ำและเร้าร้อนที่ชายหนุ่มมองให้ จ๊วบ ๆ จ๊วบ ๆ จ๊วบบบบ ปึก! ปึก! ปึก! เมื่อเห็นว่าคนโดนจูบเคลิบเคลิ้มแล้วก็สวนแกนกายอันมโหฬาร เข้าไปสัมผัสร่องรักให้ลึกที่สุด "อืม~" ร่างบางที่เคลิบเคลิ้มอยู่นั้นถึงกับสะดุ้งตัวผวาลืมตาโตพร้อมกับร้องครวนครางในลำคอเพราะความเจ็บโดยไม่ได้ตั้งตัวรับมัน ร่างบางพยายามขยับดิ้นไปมาเพื่อถอยห่างแต่มันก็ยังคงกลับทำให้เหมือนว่าช่วงขาขยับกว้างขึ้นไปอีกเพราะด้วยความที่เธอถูกล็อคข้อมือไว้กับหัวเตียง จา"ชะ...ชอบทะ..ทั้งสองอย่างอ่าส~" สกาวตอบรับในสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการทันทีพร้อมกับร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านกับแรงกระแทกที่ตอกอัดเข้ามาบริเวณร่องสวาทของเธอ ตรับ ๆ ปึก ๆ ตรับ ๆ ปึก ๆ ตรับ ๆ ปึก ๆ ตรับ ๆ ปึก ๆ ตรับ ๆ "อ๊า ๆ อ๊า เบา ๆ สิ น..หนูเสียว~ อ๊า~" "เสียวมากไหมครับ~" เสียงร้องครวญครางของเธอทำให้ชายหนุ่มพึงพอใจในสิ่งที่ตนต้องการ "มะ...มากค่ะ!" สกาวตอบรับด้วยใบหน้าที่เก็บกั้นอารมณ์ความเสียวซ่านเอาไว้แทบไม่อยู่ "พี่ก็ชอบ! ชอบเสียงครางของหนู~" ชายหนุ่มตอบกลับเสียงทุ่มใกล้ใบหูทำให้สกาวต้องหันหน้ากลับไปมองคนที่อยู่ด้านหลังของเธอแล้วสวนแกนกายเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ปึก ๆ ตรับ ๆ ปึก ๆ ตรับ ๆ ปึก ๆ ตรับ ๆ "อ๊า ๆ อ่ะ อ่า~ อ๊ะ ๆ อ๊าย~" หญิงสาวร้องครางออกมาทันทีพี่ชายหนุ่มอัดกระแทกแกนกายเข้ามาจนทำให้เธอมองหน้าเขาได้เพียงเสี้ยวนาทีเท่านั้น "ชี๊ดอ่า~ เสียวมาก!" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยความเสียวซ่านกับร่องรักที่ดูดรัดแกนกายขนาดใหญ่ของเขาอย่างกลับว่าไม่อยากให้หลุดพ้นออกจากร่องสวาทของเธอ "หนูมะ...ไม่ไหวแล้วจะเ
ร่างกายสาวขยับโยกแรงขึ้นจากท่าด็อกกี้จำต้องลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะแรงตอกอัด "อ๊ะ...เดี๋ยว!" เมื่อลืมตาตื่นสกาวก็จำต้องหันหลังไปมองคนที่สวนแกนกายเข้ามาทันที ปึก ๆ ตรับ ๆ ตรับ ปึก ๆ "ตื่นแล้วเหรอ~ อ๊า~" ทัักษ์รัองครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเพราะแรงตอดรัด ที่ถูกกระตุ้นอารมณ์ "แสบ! หยุดหนูไม่ไหวแล้ว~" ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อแรงตอกอัดของลำกายไม่มีท่าทางที่จะผ่อนเปรอลง "ทนอีกสักน้ำสองน้ำนะฮันนี่~" ร่ากายของชายหนุ่มยังคงมีความต้องการมากขึ้นราวกับว่าเขานั้นโดนยาเสียว เพราะปกติก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้และนานขนาดนี้มาก่อน "มะ..ไม่ไหวหรอก~ อ๊า~ อ๊ะ อ๊ะ~ อ่าส~" สกาวร้องครางทันทีเมื่อแกนกายตอกอัดเข้ามาสุดลำรัก ทำให้เธอทั้งจุกทั้งเสียวแถมยังรู้สึกแสบตรงบริเวณร่องรักของตัวเองอีกด้วย 'แบบนี้ไม่ไหวหรอกพังหอยพังพอดี' สกาวทำได้แค่บ่นในใจ ตรับ ๆ ตรับ ๆ ปึก! ปึก ปึก ตรับ ๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นในห้องพักแสนโรแมนติกของผับ ทำเอาร่างบางที่ดวงตาแทบจะหลับลงสนิทอีกครั้งจำต้องตื่น จนร้องควรญครางเพราะความเสียวซ่าน ที่ถูกมอบให้ "ไม่ไหวก็นอนครางอย่างเดียว เดี๋ยวพี่ทำให้เอ
"อ๊าส~ อ่ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ่า อึก อ๊าย~" ร่างบางครางเสียวออกมาเพราะแรงกระแทกที่ตอกอัดเข้ามาในโพรงมดลูกลึกจนสุดลำยาวของแท่งรัก "ชอบไหมเสียวหรือเปล่าตอบพี่มาสิที่รัก" ทักษ์ถามเพราะต้องการอยากรับรู้ความรู้สึกอันเสียวซ่านของหญิงสาว "เสียว เสียวมาก พ..พี่เบา ๆ หน่อยได้ไหม อ่ะ อ่าส~ ทั้งเสียวทั้งเจ็บแล้วก็แสบด้วย อ่า~" หญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับหันหน้ากลับไปมองชายหนุ่มที่สวนลำเอ็รกระแทกเข้ามาด้วยสายตาอ้อนวอนและร้องขอเพราะเธอรู้สึกว่าท่าที่เขาจัดแจ้งให้นั้นมันทั้งเมื่อยและทรมานและจุกหน่วงตรงช่วงท้อง "ทนหน่อยนะครับ~" สายตาที่มุ่งมั่นมองสบตากับเธอโดยไม่ได้สนใจคำขอร้องอ้อนวอนเพียงต้องการบอกให้เธอรู้ว่าเขานั้นกำลังจะอัดแกนกายกระแทกเข้ามาตามความปรารถนาของจิตใต้สำนึกที่มันกักเก็บความอัดอั้นมานาน ปึก ๆ ตึบ ๆ ตรับ! ตรับ! จึก! ปึก! แจ๊ะ ๆ เสียงบทรักยังคงดำเนินต่อไปในท่าทางที่หญิงสาวนั้นแทบจะไม่มีแรงยืนบนเตียงนอนด้วยซ้ำแต่กับมีมือของชายหนุ่มมาจับยกสะโพกให้ตอกน้องรักของเธอเข้าออกตามความต้องการ ของชายหนุ่ม "พอก่อนหนู ๆ จะเสร็จ อ่าส~" สกาวพยายามควบคุมสติของตัวเองให้มั่นและขยับร่
ก๊อก ๆ ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้หญิงสาวเลิกสนใจสิ่งที่กำลังไหลวนเวียนเข้ามาในหัว ของเธอซึ่งเกิดจากเรื่องคืนนั้น "ใครคะ!?" สกาวขมวดคิ้วยุ่งหลังจากได้สติก็ถามออกไปทันทีพร้อมกับย่างเท้าเดินไปเปิดประตูห้องให้ "พี่เรียกตั้งนานมัวทำไรอยู่ ออกไปกินข้าวนอกบ้านกันดีกว่าชาบูหมูทะอยากกินไรว่ามา" สกายกอด'อก'พิงประตูห้องน้องสาวแล้วถามออกมาทันทีที่เจอหน้าแล้วยกคิ้วกวน ๆ ส่งไปให้เธอ "ไม่ไปอ่ะขี้เกียจ~" ฉันทำเสียงเหนื่อยหน่ายบอกพี่สกายแล้วหมุนตัวกลับไปทิ้งร่างกายลงบนเตียงนอนทันที "เฮ้! ได้ไงลุกเลยเร็ว ๆ ไปหาอะไรกินกันดีกว่า ของกินจะเยี่ยวยาทุกอย่าง ลุก!" พี่สกายเดินเข้ามาลาก เน้นย้ำว่าลาก ฉันออกจากที่นอนอันแสนวิเศษทันที หลังจากที่พูดชวนกินนั่นนี้อยู่นั่น สรุปใครท้องคนท้องแบบฉันไม่หิวคนหิวคือพี่สกายเนี่ยนะ!"โอ๊ยเบา ๆ สิพี่สกาย อย่าลากแรง ๆ" แล้วฉันเลือกอะไรได้บ้างเนี่ยถ้าไม่ติดว่าพี่มีตังเยอะนะฉันจะหาผัวรวย ๆ มาเลี้ยงดูตัวเองสักคน จะได้ไม่ต้องลากสังขารที่ไม่พร้อมออกไปหาอะไรกินแบบนี้ "อย่าเวอร์ ๆ พี่ไม่ได้ลากเลยแค่จับมือให้เดินตามเฉย ๆ" สกายรีบแก้ตัวทันที "เหร
"ค่ะ" นั่นแหละก็เลือกปฏิบเสธไม่ได้ ."คุณหมอสวัสดีครับ~" สกายเดินเข้ามาทักทายคุณหมอหนุ่ม"สวัสดีค่ะคุณหมอ" ฉันและเขาสบตากันทันทีที่พี่สกายและฉันเข้ามาทักทายโดย ที่อีกคนไม่ทันได้ตั้งตัว "หืม~ สวัสดีครับ" หมอทักษ์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัยและกำลังประมวลผลว่าใครเป็นคนเข้ามาทักทายเขาในเวลาส่วนตัวแบบนี้ จนเห็นหน้าตาน่ารักของสกาวที่สบตากันโดยบังเอิญเขา เข้าก็พอจะจำได้ราง ๆ "บังเอิญจังเลยนะครับ ผมมาร้านนี้บ่อยส่วนน้องสาวพึ่งเคยมาครั้งแรก ถ้าไม่รังเกียจไปนั่งด้วยกันไหมครับ" สกายทักทายและเชิญชวนคุณหมอเจ้าของไข้น้องสาว โดยไม่ทันได้สังเกตสีหน้าน้องตัวเองเลย "ไม่รังเกียจครับ แต่ผมไม่อยากรบกวนเวลาส่วนตัวของพวกคุณอีกอย่างผมก็มากับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่ทำงานด้วย ไว้โอกาสหน้านะครับ" ผมเห็นท่าทางหนักใจของน้องสาวคนที่เชิญชวนผมไปนั่งทางร่วมโต๊ะด้วยเลยปฏิเสธออกไปแบบนั้น "ไม่เป็นไรเลยครับคุณหมอ พวกเราก็เกรงใจคุณหมอเหมือนกัน ไปนั่งกับเพื่อนเถอะครับ" หนึ่งในบุรุษพยาบาลพูดขึ้นมาทันที "จริงค่ะคุณหมอ ไปนั่งกับเพื่อนได้เลย มื้อนี้พวกเรายอมให้คุณหมอเลี้ยงค่ะ" หนึ่งในผู้ช่วยพยาบาลก็
หลังจากที่ฉันได้พิมพ์ตอบกลับไปแล้วฉันก็วางโทรศัพท์มือถือไว้บนหัวเตียงแล้วลุกไปทำธุระส่วนตัวในช่วงเช้าวันใหม่ทันที .30นาทีต่อมาก็อก ก็อก ก็อก"สกาวตื่นหรือยัง" เสียงพี่สกายมาเคาะห้องเรียกฉันตั้งแต่เช้า "ตื่นแล้วค่ะ หนูขออาบน้ำแต่งตัวแป๊บนึงเพิ่งอาบน้ำเสร็จเดี๋ยวตามออกไปค่ะ" ฉันตอบรับพี่ชายทันทีพร้อมกับมองตัวเองผ่านกระจกตู้เสื้อผ้า รู้สึกว่าร่างกายจะผอมลงทั้ง ๆ ที่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ด้านใน พุงน้อย ๆ ของตัวเองแท้ๆ "โอเค อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมพี่จะได้บอกให้แม่ครัวทำให้" สกายก็ยังคงยืนถามน้องสาวตัวเองอยู่หน้าห้องด้วยความเป็นห่วง "ขอข้าวต้มกุ้งรวมหมูค่ะเดี๋ยวหนูออกไปแป๊บนึงนะขอแต่งตัวก่อน" ฉันพูดย้ำกับพี่ชายตัวเองอีกครั้งหลังจากที่บอกในสิ่งที่ต้องการของมื้อเช้าวันนี้ "ได้ ๆ พี่ก็มีเรื่องจะคุยและขอร้องเราอยู่เหมือนกันเดี๋ยวรอกินข้าวเสร็จแล้วค่อยคุยแล้วกันนะ" สกายพูดจบก็เดินออกไปเลยโดยไม่ได้สนใจคำตอบรับของน้องสาวตัวเอง ในห้องอาหาร "พี่มีเรื่องอยากจะให้เราช่วยหน่อยนะ พอดีวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้พี่ติดธุระด่วน แล้วคุณทิวทัศน์ก็ชวนไปร่วมงานวันเกิดลู
"ใคร!?" ทิวทัศน์ที่เดินเข้ามาในห้องโถงของตัวบ้านก็ถามน้องชายทันทีและสายตาก็กวาดมองไปเห็นหญิงสาวทั้งสองคนนั่งรออยู่ในภายในห้องโถงแล้ว"สวัสดีค่ะท่านทิวทัศน์ ดิฉันเป็นเลขาของคุณสกายค่ะนำเอกสารสัญญามาส่งให้กับท่านค่ะ คุณสกายมีธุระด่วนและไม่สะดวกมาร่วมงานเลยให้คุณสกาวน้องสาวของคุณสกายมาแทนค่ะ" เลขาสาวที่ทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดีรีบทักทายและพูดคุยทันที "สวัสดีค่ะท่านทิวทัศน์" สกาวเองก็รีบยกมือไหว้ผู้ใหญ่ที่พี่ชายของเธอต้องร่วมทำธุรกิจด้วย "สวัสดี ตามสบายเลยนะวันนี้วันเกิดลูกชายลุงเอง" พ่อของหมอทักษ์ ก็รับได้และพูดคุยกับแขกอย่างเป็นกันเองโดยไม่ถือตัวเจ้ายศเจ้าอย่าง "ค่ะ" สกาวพยักหน้าตอบรับก่อนจะมองไปรอบๆห้องผมก็เห็นรูปภาพต่างๆของเจ้าของงานถูกประดับเต็มไปหมด "รูปพวกนี้ตั้งแต่ลูกชายลุงยังนอนแบเบาะอยู่เลยนะ แม่เขาคิดอะไรอยู่ไม่รู้เหมือนกัน" ทิวทัศน์ที่เห็นสายตาของเด็กสาวมองสำรวจรูปงานวันเกิดของลูกชายก็พูดขึ้นมาและมองดูรูปของลูกชายตัวเองอย่างภาคภูมิใจ แม้ว่าความคิดนี้จะเป็นของเมียรักก็ตาม "น่ารักดีนะคะ" สกาวพูดขึ้นมาเมื่อเห็นว่ารูปในวัยเด็กของคุณหมอมีแต่ควา
"อ๊า~ คะคุณหมอคือกาว" สกาวที่กำลังอดกลั้นอยู่ก็อยากจะบอกคุณหมอเหลือเกินว่าเธอปวดฉี่ "ครับมีอะไรหรือเปล่า" หมอทักที่พยายามเอาสำลีก้านกวาดตกขาวที่ค่อย ๆ ลดลงออกก็เงยหน้าขึ้นมาถามหญิงสาวทันที "คือกาวปวดฉี่ค่ะคุณหมอ หยุดก่อนได้ไหมคะ" สกาวบอกกับคุณหมอไปตามตกเพราะเธอเริ่มปวดฉี่จริง ๆ หลังจากถูกกระตุ้นจากสำลีก้านไม้ "ออเดียวหมอสวนสายยางตรงรูทางเดินปัสสาวะให้ครับ" หมอทักษ์มองคนที่กำลังนอนอ้าขาบนแท่นยังอยู่อยางนั้นและขยับไปไหนไม่ได้ "แต่หมอคะคือกาวไม่ได้.." พิการ!? สกาวกำลังบอกคุณหมอแต่ไม่ทันจบประโยคก็ถูกขัดขึ้น "ไม่ต้องกังวลไปหรอก ใส่เข้าไปก็ไม่เจ็บและไม่ต้องลุกไปเข้าห้องน้ำทั้งที่หมอยังทำงานไม่เสร็จด้วย" หมอทักษ์บอกกับหญิงสาวก่อนจะหยิบสายยางท่อเล็กอันใหม่ที่ผ่านการล้างและอบฆ่าเชื้ออย่างดี ขึ้นมา มือหนึ่งปล่อยทิ้งสำลีก้านคาไว้ในโพร่งรักแล้วเอามืออีกข้างที่ถือไฟฉายก่อนหน้านี้เอามาแหวกตรงรูปัสวะของหญิงสาวก่อนจะค่อย ๆ จับสายท่อเสียบเข้าไปในรูให้ลูกไปจนถึงท่อปัสวะในร่างกายหญิงสาว "อ่ะ จะ..เจ็บค่ะ" สกาวรู้สึกแสบขัดเล็กน้อยเมื่อท่อที่เสียบรูปัสวะถูกเสียบเข้ามาโด
"จะไม่ไมไหวแล้ว~" เสียงยาวยานของเธอที่แทบจะไม่มีแรงพูดร้องท้วงขึ้นทันที ดวงตาหยาดเยิ้มเหมือนว่าจะหลับลงก็ไม่ได้เพราะถูกเขาแกล้งไม่ให้เธอได้พักผ่อนตามใจปรารถนา "อีกนิดนะครับ" หมอทักษ์สวนแกนกายเข้าในช่วงสุดท้ายก่อนจะปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นเข้าภายในร่องรักของเธอจนฉ่ำเยิ้มและค่อย ๆ หลั่งไหลมันออกมา ."ขึ้นห้องกันเถอะเหมือนคุณแม่คนสวยจะง่วงนอนแล้วนะครับ" ทำเธอเกือบสลบคาสระน้ำขนาดนี้ยังจะมาอ้างว่าเธอง่วงนอนอีกคนบ้า! "อืม~" สกาวพยักหน้าเห็นด้วยเพราเธอเพลียจเกินกว่าจะยืนไหว ภายในห้องนอนบนเรือสำราญที่เปิดไฟอัตโนมัติเมื่อมีคนอยู่ในห้อง "เหนื่อยขนาดนั่นเลยเหรอคะรับ" ทักษมองคนที่หลับตาพริ้มด้วยความเอ็นดู "อื้ม~ อย่ากวน" สกาวพึมพำขึ้นมาทันทีเมื่อถึงมือสัมผัสตรงแก้มนวล"ครับ" คนนั่งมองนึกเอ็นดูเมื่อเห็นว่าเธอนอนสลบเพราะความเหนื่อยและอ่อนเพลียก็รีบจัดแจงข้าวของเครื่องใช้ในห้องเพื่อความสดวกของเขาและคนที่นอนหลับอยู่ ครืน~ ครืน~ ครืน~ "ฮัลโหลครับคุณอา" ชายหนุ่มรับสายทิวเขาทันทีเมื่อมองหน้าจอโทรศัพท์เห็นว่าคนเป็นอาโทรเข้ามา 'เรือออกหรือยัง' ทิ
"ตกใจอะไรขนาดนั้นครับ" ปากเขาพูดถามเธอแต่มือกลับเอามาลูกคลึงสะโพกเธอเนี่ยนะ'ต้องการอะไร!' ให้ตายสิคนยิ่งมีอารมณ์และใจง่ายเพราะฮอร์โมนของคนท้องสูงอยู่ "มะ..หมอ~ อย่าบีบมันเจ็บค่ะ" สกาวเริ่มทำตัวไม่ถูกเพราะเขาเริ่มยกเธอขึ้นมาให้เอาขารัดตรงเอว ส่วนช่วงล่างจุดสงวนกลับแนบชิดเสียดสีกัน "จะทำให้เบาที่สุด" เสียงกระซิบเบา ๆ ผ่านใบหูทำให้เธอรู้สึกจั๊กจี้จนต้องย่นหน้าลง เพื่อหลบน้ำเสียงและการสัมผัสจากริมฝีปากของเขา "อ๊าส~" เธอร้องครางออกมาด้วยความเสียวเมื่อถูกสัมผัสและรบเร้า จากมือหนาของเขา"เสียวไหม" มือหนาของหมอทักษ์ค่อยๆ สอดเข้าไปในร่องรักและเริ่มเร่งจังหวะเข้าออกอย่างช้า ๆ สกาวพยายามก้มลงจ้องมองมือแกร่งที่สอดนิ้วเข้ามาในแอ่งร่องรักของเธอ "อยากเห็นหรอครับ" น้ำเสียงสุภาพอ่อนโยนของเขากลับทำให้เธอต้องรู้สึกโอนเอนไปพร้อมกับการรุกเร้าของเขา "ปะ..เปล่านะคะ" เมื่อเห็นว่าสายตาของหมอทักษ์จ้องมองเธอ เธอเองก็รีบสะบัดหน้านี้ในสิ่งที่ต้องการจะมองและอยากรู้ทันที "เหรอครับ" เขามองดูเธอที่รีบหันหน้าหนีในจุดเชื่อมต่อระหว่างนิ้วมือของเขาและร่องรักของเธอ ทั้งยังกั้นขำเอา
บนเรือมีห้องพักมากมายหลายห้อง แต่ห้องของสกาวและมอทักรับเป็นห้องเดียวกันที่มีขนาดใหญ่ราวกับห้องสวีท แต่ก็ยังไม่ใช่ เพราะบนเรือสำราญลำนี้ไม่มีห้องสวีทอย่างที่หลายคนเข้าใจเป็นเพียงห้องธรรมดาแค่ใหญ่กว่าห้องพักปกติของนักท่องเที่ยว สามถึงสี่เท่า "ทำไมห้องเราสองคนถึงอยู่ด้วยกันล่ะคะ" สกาวถามด้วยความตกใจเพราะเธอไม่คิดว่าห้องพักของเธอจะอยู่กับเขาที่เขามาพร้อมกันทั้งยังแตะคีย์ ห้องเดียวกันได้อีกด้วย "พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน" หมอทักษ์ตอบออกไปทันทีทำไมเขาจะไม่รู้ก็พ่อถึงขั้นมาขอร้องเขาทั้งที่ปกติไม่เคยจะมีเวลาให้เลยด้วยซ้ำ "ได้ไง แบบนี้เราต้องแจ้งกับพนักงานไหมคะ" สกาวหันมาขอคำปรึกษาของเขาทันทีเมื่อมีสิ่งผิดพลาดเกิดขึ้นกับตนเอง"ไม่เป็นไรหรอกเรานอนด้วยกันก็ได้นี่" เขายังคงตอบออกมาแบบเป็นกันเองไม่ได้ซีเรียสกับห้องพักมาก "ได้เหรอคะ" เธอมองรอบห้องที่มีเตียงขนาดใหญ่พื้นพรมสีสวยรวมทั้งมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายเฉกเช่นทีวีตู้เย็นสัญญาณ WiFi ให้พร้อมหมดครบจบในห้องเดียว "ได้สิครับทำไมจะไม่ได้หรือว่าหนูกลัวอะไรหรือเปล่า" หมอทักษ์ยิ้มออกมาอย่างคนมีความนัยแอบแฝงไปด้วย กลล่อลวงที่ท
วันเดินทาง "ทำไมพี่สกายจองทริปไม่บอกกันก่อนคะ!?" ฉันถามพี่ชายด้วยความสงสัยเพราะว่าอยู่ ๆ ก็เดินเข้ามาบอกจะกลับประเทศไทยพร้อมกับทริปร่องเรือสำราญ! ซึ่งมันช้ากว่ากลับด้วยเครื่องบินหลายเท่า เพราะเครือสำราญมักจะแวะเทียบท่าอยู่หลายประเทศ "เพราะพี่รู้ไงว่าเธอจะไม่ไปเลยมาบอกวันนี้เลย" สกายมองน้องสาวของเขาที่กำลังแสดงพฤติกรรมทางอารมณ์ ได้เหนือความคาดหมาย "เหอะ นี้มันไฟว์บังคับกันชัด ๆ เลย" ฉันมองพี่ชายตัวเองแล้วยังส่งสายตาดุ ๆ ไปให้ด้วย ถ้าจะถามว่สพี่เธอกลัวไหมนะเหรอ โนจะ! ไม่เคยกลัวเธอเลยออกจะชอบใจด้วยซ้ำ "อารมณ์ร้อนขึ้นนะเราอ่ะ" สกายบอกกับน้องสาวที่ทำสายตาดุดันส่งให้ "ก็เพราะใครละ มาบอกวันนี้แล้วทีตัวเองละชิ จ้องตั๋วไฟว์บินกลับอย่างสบายใจ ส่วนน้องมอบทริปร่องเรือให้ไปเองเนี่ยนะ!?" สกาวถามด้วยความไม่พอใจถ้าต้องแล้วไปร่องเรือสำราญด้วยกันเธอจะไม่โหโหเลยนะ นี้เหมือนพาจับไปปล่อยให้เที่ยวเล่นแล้วหาทางกลับเอง "ก็ไม่ได้จะให้ไปคนเดียวสักหน่อย" สกายบอกกลับน้องสาวทันทีเมื่อเห็นสีหน้าเริ่มเปิ่นกังวลของเธอ "แล้วจะให้ไปกับใคร!? แลกกันไหมละพี่ก็เอาตัวเครื่องบินมาให้กาว
หมอทักษ์เดินออกจาห้อง ผอ./อาของเขาด้วยความหนักใจเขาผู้ไม่เคยทันเล่ห์เหลี่ยมอาตัวเองยิ่งรู้สึกคิดหนักมากขึ้นไปอีกหลายเท่า "แล้วเมื่อไหร่จะได้รู้ละ" ผมเริ่มไม่มีอารมณ์ทำงานแล้วเพราะว่าสิ่งที่รอมาเป็นอาทิตย์กลับถูกคุณอาแย่งไปเก็บไว้เอง "คุณหมอครับวันนี้มีคนไข้มารอพบครับ" เสียงแพทย์หนุ่มหน้าตาดีบอกกับเขาทันทีเมื่อเห็นว่าหมอทักษ์เดินกลับเข้ามาในแผนก "อ่อ โอเคครับ" หมอทักษ์ตอบรับคำบอกกล่าวก็จะเดินเข้าห้องตรวจประจำตัวของเขาเพื่อไปพบเจอคนไข้ที่ไม่มีคิวนัด "คุณหมอสวัสดีค่ะ" สกาวมองคนไม่สบอารมณ์เดินเข้ามาในห้องทำงานจึงกล่าวทักทายอย่างร่าเริง "มาได้ไงใครมาส่ง" หมอทักษ์จากที่ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรก็รู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันทีเมื่อ 'กำลังใจ' ตัวน้อยมาหาถึงที่ทำงาน "ขับรถมาเองค่ะ" สกาวยิ้มอย่างอารมณ์ดีเพราะพี่ชายอนุญาตให้ขับเลยได้รอรถยนต์บนท้องถนนและสิ่งแรกที่เธอคิดได้ก็คือขับรถมาอวดเขาถึงโรงพยาบาล "ให้อนุญาตให้ครับมาครับ พี่ชายเราเหรอหืม" ผมถามคนที่นั่งยิ้มอย่างภูมิใจจึงไม่กล้าเอ่ยขัดความสุขแม้ภายในใจจะห่วงความปลอดภัยของเธอมาก ก็แสดงอาการเต็มที่ไม่ได้ "ใช่แล
ครืน~ ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ตอบกลับคำถามของคุณหมอก็มีสายเรียกเข้าในโทรศัพท์ของเธอ Sky in Misscall เธอก็จำต้องรับสายพี่ชายทันทีเมื่อเห็นชื่อขึ้นแสดงอยู่บนหน้าจอ "สวัสดีค่ะพี่สกายมีอะไรหรือเปล่าคะ" สกาวเรียบรับสายแล้วเอ่ยปากถามทันที'อยู่กับคุณหมอใช่ไหม คุณหมอโทรมาบอกพี่แล้วล่ะ และเราก็เตรียมกลับบ้านกับคุณหมอให้คุณหมอไปส่งได้เลยนะสกาว พอดีพี่ติดธุระไม่สะดวกไปรับกลับ' สกายยังคงมีธุระที่ต้องสะสางอยู่หลายอย่างเลยในครั้งนี้ เลยทำให้เขาไม่ค่อยได้มีเวลาดูแลน้องสาวของตัวเองเท่าที่ควร "ได้ค่ะพี่ชายเดี๋ยวน้องจะให้คุณหมอไปส่งถึงบ้านอย่างปลอดภัยแน่นอนค่ะ" สกาวตอบรับคำพูดของพี่ชายตัวเองแล้วยังคงจ้องหน้าคุณหมออย่างเอาเรื่องเอาราว กับคนที่ทำให้เธอรู้สึกว่าเกือบชะตาขาดในชีวิตเพราะติดกับคำบ่นของพี่ชายที่IQ และ EQ สูงและความจำแม่นยิ่งกว่าอะไร "ทำไมจ้องมองผมด้วยสีหน้าอาฆาตแค้นขนาดนั้นล่ะผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ" หมอทักษ์รีบทำขึ้นเมื่อเห็นสายตาของหญิงสาวที่ส่งมาให้ราวกลับว่าขาดโทษเขาเอาไว้ก่อน "ทำสิคะทำให้กาวเกือบซวยและหาข้ออ้างอธิบายกับพี่ชายไม่ได้ไง!!" หลังจากวางสายของ
ภายในห้องนอน สกาวตื่นขึ้นมาในเวลา 11:00น. สายตาค่อย ๆ ปรับจุดโฟกัสทางสายตาตรวจสอบรอบห้องอย่างเชื่องช้า "ที่ไหนละเนี่ย~" ฉันมองสำรวจในห้องนอนที่ไม่คุ้นเคยก่อนที่สมองจะเริ่มทำงาน ดวงตาของเธอเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจกับภายเหตุการณ์เมื่อวานที่ไหลหลั่งเข้ามาในหัวสมองของเธอเป็นฉาก ๆ "กรี๊ดดดดด~" สกาวร้องกรีดออกมาเสียงดังเพื่อระบายอารมณ์หงุดหงิดของตัวเอง "พลาดท่าจนได้!" สกาวนึกเพียงแต่ว่าเธอควรทำอย่างไรดีในเมื่อเขารู้แล้วว่าคนคืนนั้นคือเธอ แล้วทำไมครั้งนั้นถึงปฎิเสธทั้งยังด่ายายเธออีก ยิ่งคิดก็ยิ่ง 'งง'และสับสนถึงการกระทำของเขา หมอทักษ์ยังคงเป็นผู้ชายที่ทำให้ใจเธอสั่นหวั่นไหวและคล้อยตามได้ตลอดจริง ๆ ตั้งแต่ประถมยันมัธยมจนเธอจะเข้ามหาลัยอยู่แล้ว!! ถ้าไม่เผลอใจปล่อยตัวเอ็นจอยไปกับบทรักของเขาในวันนั้น คงไม่มีคนสวยท้องป่องในวันนี้ ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อย~ ครืน~ ครืน~ สกาวหลุดจากพะวงความคิดเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาทำให้เธอสะดุ้งตกใจเล็กน้อยกับชื่อที่อยู่บนหน้าจอ คุณยาย 4misscal.. เธอรีบกดรับสายทันที "ฮัลโลค่ะคุณยาย~" สกาวรีบเอ่ยเสียงอ้อนท
บนเตียงนอนของชายหนุ่มมีร่างบางของหญิงสาวนอนหลับไหลไปอย่างอ่อนเพลียเพราะเพราะบทรักที่ถูกมอบให้ "คงต้องตรวจ DNA สินะ" ผมนั่งมองคนที่เข้าสู่ห้วงนิทรา ก่อนจะเดินออกไปเอาอุปกรณ์ทางการแพร่ที่พกติดตัวอยู่เป็นประจำ เขาทำความสะอาดอุปกรณ์และเตรียมเจาะน้ำคร่ำของหญิงสาวเพื่อเอามาพิสูจน์ DNA พร้อมกับเลือดของเขา โดยกระทำอย่าเบามือที่สุดเพื่อไม่ให้คนบนเตียงรู้ตัว "เฮ่อ~ ได้สักที" เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการเขาเองก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อร่างของหญิงสาวกลับนอนหลับลึกโดยไม่รู้ตัวเลยสักนิด .ครืน~ ครืน~ ครืน~ เสียงโทรศัพท์ของสกาวดังขึ้นมาในช่วงกลางดึกซึ่งทำให้คนที่หลับไม่ค่อยสนิทตื่นขึ้นมามองหน้าจอ กลับเป็นพี่ชายของเธอที่โทรเข้ามา "โทรมาทำไมดึก ๆ ดื่น ๆ" หมอทักษ์บ่นออกมาด้วยความสงสัย แต่ก็กำลังจะเอื้อมมือไปรับสายแทนโทรศัพท์ก็สิ้นสุดการโทรเข้ามาเสียอย่างนั้น และมีเสียงข้อความเด้งเข้ามาแทน หน้าต่างแชทของโทรศัพท์ Sky: อยู่ไหนอ่ะทำไมไม่รับสาย!! คืนนี้พี่ไม่ได้กลับบ้านนะอยู่บ้านก็ดูแลตัวเองดี ๆ เป็นสกายพี่ชายของเธอที่ทักแชทเข้ามาทำให้หมอทักษ์นั่งมองหน้าจอโทรศัพท์
"อื้ม~" ร่างบางนอนบิดตัวไปมาดวงตาเปิดขึ้นมองสำรวจวิวทิวทัศน์ภายนอกกลับมืดครึ้มและภายในห้องนอนกลับไม่ใช่เตียงนอนของเธอ ใช้เวลาร่วมหลายนาทีกว่าเธอจะได้สติว่าครั้งสุดท้ายเธอกำลังมี เซ็กส์กับหมอหื่นนั้น "ตื่นแล้วเหรอเข้าไปอาบน้ำสิ ไม่เหนียวตัวหรือไง" หมอทักษ์เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกจากห้องน้ำมองคนที่กำลังนั่งหน้าสลอนอยู่บนเตียงนอน "ที่นี่ที่ไหนเหรอคะ" สกาวเมื่อตั้งสติได้ก็รีบหันไปถามทันที "มีเตียงนอนขนาดนี้มีห้องน้ำในตัว คงอยู่สวนสาธารณะล่ะมั้ง" หมอทักษ์กลับตอบออกมาด้วยความกวนบาทา ของเธอไม่น้อย ทำให้คนที่ตั้งคำถามและรอฟังคำตอบนั้นถึงกับมองหมอทักษ์ด้วยดวงตาถลน ยังไม่พึงพอใจกับคำตอบของเขา "ตอบดี ๆ สิคะ" สกาวกัดฟันพูดออกมาอย่างไม่พอใจทันที "หยอกเล่นน่า ที่นี่บ้านผมเองก็คุณสลบคาลูกชายผมขนาดนั้นจะทิ้งคุณไว้ในห้องตรวจคนเดียวก็ไม่ได้อีก เลยตัดสินใจพากลับมานอนที่บ้านผมแทน" หมอทักษ์รีบอธิบายทันทีเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่มีอารมณ์กับการก่อกวนของเขาจึงไม่ใครได้ใส่ใจมากนัก "ก็แค่เนี่ย~" สกาวพยักหน้าพอเข้าใจสถานการณ์ก็พยายามที่จะขยับตัวลุกแต่กับรู้สึกระบมตรงบริเวณร่องรักข