“ไม่ชอบให้หนูเข้ามายุ่งวุ่นวายที่บ้านใหญ่ไม่ใช่หรอคะ” ฉันถามในขณะที่คุณป๋ากำลังจะพาเดินไปที่ไหนสักที่ภายในบ้าน คุณป๋าหยุดก่อนจะหันมาตั้งคำถาม “ฉันเป็นคนสั่ง ยังจะต้องสงสัยอะไรอีกมั้ย ?” “แต่นี่มันก็ดึกมากแล้ว ถ้าคุณป๋ามีอะไรควรรีบพูดมาดีกว่าค่ะ หนูง่วงแล้ว” เมื่อฉันพูดแบบนั้น คุณป๋าก็ก้าวขาเดิน
เช้าวันใหม่....คุณป๋าบอกว่าแขกของคุณป๋าจะเข้ามาในตอนบ่าย ซึ่งฉันมีเวลาเตรียมตัวอีกนาน ถามว่าฉันกลัวมั้ย มันก็ต้องมีความกลัวอยู่บ้างแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก เมื่อถึงเวลาอาหารเช้าฉันก็ต้องไปกินพร้อมกับคุณป๋าที่เรือนใหญ่ บนโต๊ะอาหาร... “ทำยังไงก็ได้ให้มันยอมไปที่บ้านพักต่างอาก
เมื่อได้ยินเสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันจึงรีบผลักตัวคุณป๋าออกไปให้พ้น ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาระงับอารมณ์ที่เพิ่งปะทะกับคุณป๋าไปเมื่อครู้เอาไว้ ส่วนคุณป๋าก็เดินกลับไปนั่งบนโซฟาตัวเดิม พลางมองฉันตาไม่กระพริบ ก่อนที่คุณเดชาจะเดินกลับเข้ามานั่งข้างๆ กับฉัน แล้วตกลงเรื่องธุรกิจกับคุณป๋าต่อ ผ่านไปประมาณค
“ดื่มกับพี่สักแก้วสิครับ” “เมลไม่ถนัดดื่มเหล้าจริงๆ ค่ะ” ฉันตอบบ่ายเบี่ยง “พี่ลืมโทรศัพท์ไว้ในห้องน้ำ น้องเมลช่วยไปหยิบมาให้พี่หน่อยได้มั้ยครับ” “ค่ะ^_^” ฉันลุกขึ้นออกจากหน้าตักที่น่ารังเกียจ ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์มาตามคำสั่งอย่างว่าง่าย เมื่อออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นว่าบนโต๊ะมันมีแก้วเหล้าเพิ
Talk หิรัญ ผมรีบขับรถไปที่บ้านพักต่างอากาศ ด้วยความหงุดหงิด เมื่อมาถึงก็รีบตรงไปยังห้องที่ลูกเลี้ยงตัวแสบของผมอยู่ด้านใน “เป็นยังไงบ้าง” ผมถามไอ้กล้าที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง “ยายังไม่หมดฤทธิ์เลยครับนาย ผมว่านายอย่าเพิ่งเข้าไปดีกว่า” “ทำไมกูถึงเข้าไปไม่ได้ ?” ผมถามไอ้กล้า เมื่อถูกมันห้าม “ตอนนี้คุณหนูไม่ได้สติ ถ้าเกิดทำอะไรขึ้นมามันจะ...” “หลีกไป” ผมไม่ได้รอให้มันพูดจบ ไอ้กล้าหลีกทางให้ผมอย่างจำใจ “ยืนเฝ้าหน้าห้องเอาไว้” ผมสั่งก่อนจะเปิดประตูเข้าไปด้านในห้อง ภาพที่ผมเห็นมันทำให้ผมต้องหยุดชะงักและตะลึง “คะ คุณป๋า ออกไป อ๊า~” เสียงเล็กๆ ไล่ผมให้ออกไปจากห้อง ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้ ใช่!! เธอกำลังเปลือยกายอยู่ ไม่ใช่แค่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง แต่ยังช่วยตัวเองอีกด้วย “อ่า!! คิดบ้าอะไรอยู่วะ” ผมสะบัดความคิดบ้าๆ ของตัวเองออกไปให้หมด เพราะเมื่อครู่ผมเอาแต่ตกตะลึงกับเรือนร่างเปลือยเปล่าของลูกเลี้ยงตัวแสบของผม ไม่คิดมาก่อนว่าเวลาที่เธอไม่สวมใส่อะไรร่างกายของเธอมันจะสวยสะดุดตาแถมยังน่าสัมผัสขนาดนั้น ผมพยายามข่มใจและบอกกับตัวเองว่าตรงหน้าคือลูกเลี้
“รู้ตัวใช่มั้ยว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์” ผมถามย้ำ เพราะอยากให้เธอมีสติมากกว่านี้ ถ้าผมทำ ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นในวันนี้จะไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก “ระ รู้ค่ะ อ๊า เร็วๆสิ” แน่นอนว่าเธอไม่มีสติ “เธอคือลูกเลี้ยงของฉัน มั่นใจว่าจะให้ฉันทำ ?” ถึงผมไม่ได้ผูกพันกับเธอทางสายเลือด แต่ผมก็อยากจะถามให้แน่ใจว่าเธอต้องการมันจริงๆ “บอกให้รีบๆ ทำไงคะ!!” เมื่อไม่ได้ดั่งใจเธอก็ออกอาการหงุดหงิดใส่ผม ผมไม่ใช่คนดีอะไร ในเมื่อผู้หญิงที่กำลังนอนเปลือยกายอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้เธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของผม เพราะฉะนั้นก็ไม่ผิดถ้าผมจะทำในสิ่งที่เธอกำลังต้องการ “จำเอาไว้ว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันคือความต้องการของเธอเองคนเดียว” ผมค่อยๆ เลื่อนมือลงไปสัมผัสกับเนินสามเหลี่ยมอวบนูน ที่มันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำแห่งตัณหา ทันทีที่นิ้วของผมแตะลงบนติ่งเกสร ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกเลี้ยงของผมเธอก็เปล่งเสียงครางกระเส่าออกมาอย่างยั่วยวน นิ้วของผมค่อยๆ สอดใส่เข้าไปในร่องสวาทที่แสนจะคับแน่น มันคับแน่นซะจนผมต้องหยุดชะงัก ก่อนจะมองใบหน้าของคนที่นอนครางอย่างทรมานใต้ร่าง “ไม่เคยผ่านผู้ชาย ?” ผมมองลูก
Talk เมเบล ฉันค่อยๆ ลืมตาที่หนักอึ้งขึ้นมา ก่อนจะมองไปรอบๆ สมองเริ่มประมวลภาพเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ “มะ ไม่จริง!! โอ้ย~” ฉันดีดตัวลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ต้องร้องอุทานออกมาเสียงดังเมื่อมันรู้สึกเจ็บร้าวที่ท้องน้อยและตรงนั้นของตัวเอง ฉันค่อยๆ ก้มมองดูตัวเองถึงได้เห็นว่าตอนนี้ร่างกายไม่
แน่นอนว่าฉันไม่ได้ฟังในคำค้านของคุณป๋า เมื่อยืนยันเด็ดขาดว่าจะไปดื่มฉันก็หันหลังให้คุณป๋าทันที แต่คุณป๋ากลับพุ่งปรี่มาดักหน้าประตูห้องเอาไว้ไม่ยอมให้ฉันออกไป ทำไมกัน!! ฉันอยากจะหนีออกไปให้พ้นๆ จากตรงนี้ ฉันไม่อยากที่จะต้องมาเผชิญหน้ากับคุณป๋าแบบนี้ !!“หนูนัดฟาร์นไว้ค่ะ ป่านนี้ฟาร์นคงไปรอที่คลับแล
คุณป๋ายืนกอดอกทำหน้ายักษ์ไม่รับมุกที่ฉันส่งไปให้ ใจคอจะตีฉันด้วยไม้เรียวนี่จริงๆ หรือไง “เลือกได้หรือยัง” คุณป๋าถามเสียงเข้ม สมองของฉันคิดอะไรไม่ได้นอกจากเรื่องอย่างว่า ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงเดินมาหยุดตรงหน้าของคุณป๋า “เลือกได้แล้วค่ะ” “เลือกอันไหนก็หยิบขึ้นมา” ฉันวางมือลงบนแผงอกแกร่ง แล้วค
ผมค่อยๆ หันมองทางเมียตัวดีของตัวเองที่ในตอนนี้แทบจะยืนไม่อยู่ “ออกไปให้หมด” สิ้นสุดคำสั่งของผม พวกลูกน้องก็รีบพากันออกไปในทันที เหลือเพียงไอ้กล้าที่เป็นลูกน้องคนสนิท “นายอย่าดุคุณหนูเลยนะครับ คุณหนูคงอยากจะออกไปดื่มกับเพื่อนบ้าง” “มึงเลิกให้ท้ายเมียกูสักที” ผมขบกรามแน่นระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง
3 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ฉันแต่งงานกับคุณป๋าแล้ว แต่งแบบงงๆ ในตอนนั้นที่คุณป๋าคุกเข่าขอฉันแต่งงาน หลังจากนั้นสองอาทิตย์เราทั้งคู่ก็จูงมือกันเข้าหอ จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ที่ผ่านมสฉันไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าคุณป๋าดูแลฉันดีมาก และซื่อสัตย์กับฉันอย่างที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะไม่ทำให้ฉ
“อาเหนือสวัสดีค่ะ ^_^” ฉันกับเพื่อนยกมือไหวอาเหนือ “มึงน่าอิจฉาจริงๆ ว่ะไอ้หิรัญที่มีเมียสวยขนาดนี้” อาเหนือรับไว้แล้วหันหน้าพูดกับคุณป๋า “แล้วผู้หญิงของมึงล่ะ ทำไมไม่พามางานด้วย ?” “ก็แค่ของเล่น กูจะพามาออกงานทำไม” อาเหนือตอบแบบไม่ใส่ใจ นี่ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้นคงจะเสียความรู้สึกมากที่ถูกจำกัดแ
ในตอนนี้ฉันกำลังนั่งทำแผลให้กับคุณป๋าอยู่ คิดแล้วก็ขำ ใครจะไปคิดว่าคุณป๋าจะมีมุมที่อ่อนแอแบบนี้ ความรักมักทำให้คนอ่อนแอเสมอ “ห้ามโดนน้ำนะคะเดี๋ยวแผลจะอักเสบ” “เป็นหมอหรือไง” คุณป๋าทำหน้ามุ่ยใส่ฉัน “เป็นเมียคุณหิรัญค่ะ ^_^” พอฉันพูดแบบนั้นคุณป๋าก็หน้าแดงขึ้นมาเฉียบพลัน ก่อนที่จะคว้ามือมาดึงตั
ถึงจะคิดว่าคุณป๋าไม่ได้อยู่หน้าประตูแล้วแต่ฉันก็ยังโวยวาย เอาแต่ทุบประตูห้องอยู่แบบนั้นเผื่อคุณป๋าจะเห็นใจกลับมาเปิดให้ “อื้อ หนูทุบประตูจนมือแดงหมดแล้วนะคะ” ฉันแสร้งทำเป็นพูด ถ้าคุณป๋าแอบฟังอยู่คงจะเห็นใจ นี่ฉันเป็นเมียเชียวนะ จะใจดำขนาดนั้นหรือไง แต่!!! ไร้สัญญาณใดๆ จากด้านนอก เงียบกริบไม่ได้ย
“ไม่ต้อง!” คุณป๋าห้ามไว้ ทำให้ลูกน้องถึงกับหยุดชะงัก “ถ้ามันอยากจะแดกก็ให้มันไปหาแดกเอง” อื้อหือ! ดูคำพูดของคุณป๋าสิ ตีปากสักทีจะได้มั้ยเนี่ย ทำไมปากร้ายแบบนี้กัน “มาค่ะเดี๋ยวเมเบลชงให้ก็ได้” ฉันยื่นมือจะไปรับแก้วเหล้ามาจากมือของพี่ดิน แต่ พรึบ!! คุณป๋าปัดมือของฉันออก คุณป๋ากระซิบบอก “มาเสนอตัวใ
น้ำเสียงอำมหิตของคุณป๋าทำให้ขนทั้งตัวของฉันมันลุกซู่ คืนนี้คงจะเจอศึกหนักอีกแล้วสินะ ไหนๆ ก็จะเจอศึกหนักแล้วขอแกล้งหน่อยแล้วกัน อยากเห็นจังว่าเวลาคนแก่หึงมากๆ จะเป็นยังไง ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นหรอกเพราะปกติคุณป๋าก็ขี้หึง แต่ครั้งนี้อยากทำให้หึงสุดๆ ไปเลย แล้วก็ไปจบที่เตียง คืนนี้ฉันคงต้องร้องขอชีวิตก
“ว่าแล้วต้องทะเลาะกัน” เอวาพูดขึ้น “คนแก่ก็แบบนี้แหละ” ฉันพูดเสียงดัง ตั้งใจให้คุณป๋าได้ยิน “ใครแก่ ?” เสียงคุณป๋าถามกลับแล้วมองหน้าฉันอย่างหาเรื่อง “ไม่รู้สิคะ หนูแค่พูดลอยๆ ใครอยากรับก็รับไป” “เมเบลพอได้แล้วเดี๋ยวงานก็กร่อยหรอก” เอวารีบเตือนให้ฉันหยุดพูดหาเรื่อง “ชิ!!” “แล้วนี่ที่พี่ดินจะ