บทที่ 550

“เดี๋ยวผมจะติดต่อหาพวกเขาเลย ดูซิว่าจะยอมย้ายลูกมาเรียนที่นี่ไหม แต่ว่าโรงเรียนที่นี่อยู่ห่างจากที่พักของพวกเขามาก อีกฝ่ายอาจจะไม่ยอมก็ได้”

สิ้นเสียง ฉินเย่มองไปที่เขา แล้วพูดว่า “ทำทุกวิถีทาง”

“เข้าใจแล้วครับ”

-

เฉาหานอวี่และภรรยาสวีเจียโหรวเพิ่งเลิกงานกำลังจะกลับบ้านพร้อมกัน

สองสามีภรรยาทำงานในบริษัทเดียวกัน เลิกงานพร้อมกัน ช่วงกลางวันมีเวลาพักสองชั่วโมง ทั้งสองพักอยู่ไม่ไกลจากบริษัท ดังนั้นเพียงแค่เดินเท้าก็กลับถึงบ้านได้ หลังจากทำกับข้าวกินเสร็จเรียบร้อยยังพอมีเวลาพักอีกครึ่งชั่วโมง แล้วค่อยเดินกลับไปทำงานต่อ

ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติ พวกเขาสองคนใช้ชีวิตเรียบง่ายแบบนี้ทุกวัน

เฉาหานอวี่พึงพอใจกับชีวิตแบบนี้มาก จะให้เขาใช้ชีวิตธรรมดาๆ แบบนี้ไปจนตายเขาก็ยอม แน่นอนว่าขอแค่ภรรยาของเขาไม่บ่นก็พอ

เพราะบางครั้งภรรยาของเขามักจะบ่นว่าเขาไม่ได้เรื่องอยู่บ่อยครั้ง ผู้ชายคนอื่นมีเงินขนาดนั้น มีโอกาสได้เลื่อนขั้น แต่เขาทำงานอยู่ที่บริษัทมาหลายปีกลับยังอยู่กับที่ไม่ไปไหน

พอบ่นหลายครั้งเข้า เฉาหานอวี่ก็จำฝังลึกอยู่ในใจ นานๆ ไปก็กลายเป็นปมในใจ

เพียงแต่ปมในใจนี้ยังไม่กระทบต่อชีวิตแต่งงานของทั้งส