Share
บทที่ 557
Related chapter
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 558
แม้ว่าเธอจะมาถึงก่อนเวลาตามที่ตกลงกันไว้แต่เดิม แต่หากอีกฝ่ายมาแล้วไม่พบเธอ เขาคงจะโทรหาเธอ ถึงตอนนั้นบนรถคง... จากท่าทีที่ตามตื๊อของฉินเย่ หากเขาจะตามเธอแบบนี้ วันนี้เธอคงไม่มีทางเอาเงินไปให้อีกฝ่ายได้ แต่ก็ไม่มีทางเลือก เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ลูกแฝดของเธอก็สำคัญมากกว่า ดังนั้น เสิ่นหยินอู้จึงปิดเสียงโทรศัพท์มือถือของเธออย่างเงียบๆ -ณ ร้าน 4S ที่จริงแล้ว เสิ่นหยินอู้ได้เลือกรถสกู๊ตเตอร์อันที่ถูกใจได้แล้ว ราคาของรถที่เธอถูกใจไม่สูงนัก เป็นเพียงรถสกู๊ตเตอร์ธรรมดาๆเท่านั้น แม้ว่าสมรรถนะจะไม่ดีนัก แต่ก็เป็นราคาที่ดีที่สุดในบรรดาราคาที่เธอดูอยู่อย่างแน่นอน ผลก็คือ ฉินเย่ปฏิเสธเธอทันทีเมื่อเขาเห็นมัน "รถคันที่คุณกำลังดูไม่ดี สมรรถนะต่ำเกินไป" จากนั้นเขาก็บอกชื่อแบรนด์รถให้พนักงานร้านทราบ เสิ่นหยินอู้ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชื่อแบรนด์นั้น "ฉันจ่ายไม่ไหว" "ผมซื้อให้" คำพูดที่ออกมาอย่างรวดเร็วของฉินเย่ทำให้เสิ่นหยินอู้ขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้น "ฉันไม่ต้องการ" "ทำไมคุณถึงไม่ต้องการล่ะ? พาร์ทเนอร์ของบริษัทมีรถสกู๊ตเตอร์ดีๆสักคัน มันก็การันตีงานได้ดีกว่าไม่ใช่
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 559
หลังจากมองเขาเป็นเวลานาน ในที่สุดเสิ่นหยินอู้ก็เข้าไปในที่นั่งคนขับ ปิดประตูและรัดเข็มขัดนิรภัย การกระทำทั้งหมดเกิดขึ้นในชั่วอึดใจเดียว จากนั้นเธอก็เสียบกุญแจรถเข้าไปในช่องเสียบแล้วมองฉินเย่อย่างเย็นชา “คุณแน่ใจนะว่าจะนั่งรถที่ฉันขับ” ฉินเย่ยกริมฝีปากขึ้น "ทำไมล่ะ ถึงตายได้เหรอ?" เสิ่นหยินอู้ไม่ตอบเขา เธอสตาร์ทเครื่องยนต์ เหยียบเบรกและหมุนพวงมาลัย ลดกระจกรถลง พนักงานขายรถยืนอยู่ข้างนอก มองพวกเขาด้วยสีหน้าเป็นกังวล "คุณหนูครับ คุณผู้ชายครับ" เสิ่นหยินอู้ยกริมฝีปากของเธอขึ้น แล้วยิ้มเบาๆให้เขา: "วางใจได้ค่ะ ฉันมีประสบการณ์การขับรถ" เมื่อเห็นว่าเขาไม่เชื่อ เสิ่นหยินอู้ถึงกับส่งใบขับขี่ให้เขาดู หลังจากเห็นแล้ว คนขายรถก็โล่งใจ "งั้นก็โอเคครับ" “ฉันขอลองดูก่อนนะคะ แล้วจะกลับมาเร็วๆนี้” ฉินเย่มองเสิ่นหยินอู้หมุนพวงมาลัยด้วยสีหน้าเรียบเฉย อันที่จริง เสิ่นหยินอู้หัดขับรถเมื่อห้าปีที่แล้ว และมักจะขับรถไปกลับที่ทำงาน แต่สกิลการขับรถของเธอไม่ค่อยดีนัก เธอไม่มีปัญหาในการขับในทางโล่งๆ อย่างไรก็ตาม เมื่อมีรถบนท้องถนนหนาแน่น เธอมักจะเสียขวัญและขับไม่ค่อยดีนัก ไม่
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 560
หลังจากส่งข้อความแล้ว เสิ่นหยินอู้รออยู่ในห้องน้ำสองสามนาที แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ตอบกลับเธอ เธอรอสักพัก แต่สุดท้ายอีกฝ่ายก็ยังไม่ตอบ เธอจึงต้องยอมแพ้ เมื่อเธอออกไปอีกครั้ง เธอพบว่าฉินเย่ได้รออยู่ข้างนอกแล้ว แต่เขาดูผิดปกติไปจากก่อนหน้าเล็กน้อย ออร่ารอบตัวเขาดูเย็นยะเยือกขึ้นมาในทันที และเขาก็ยืนอยู่ที่นั่นเหมือนเครื่องจักรที่ผลิตอากาศเย็นๆออกมา แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของเขาจะโดดเด่นและน่าดึงดูดมาก แต่ออร่าที่เย็นจนเกือบจะแช่แข็งคนรอบตัวเขาทำให้ผู้คนต้องถอยห่างออกไป จนกระทั่งเขาเห็นเสิ่นหยินอู้เดินมา ความเยือกเย็นรอบตัวเขาก็หายไปเล็กน้อย สาวตาที่เย็นชาของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของเธอ ริมฝีปากบางของเขาเม้มมาโดยตลอด และเขาไม่คิดที่จะพูดคุยกับเธอ หลังจากที่เสิ่นหยินอู้ทำอะไรเสร็จสิ้นแล้ว เธอก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะทักทายเขา เมื่อเดินไปถึงที่ประตู ฉินเย่ก็เดินตามเธอไป “ไปกันเถอะ ผมจะไปส่งคุณ” “ไม่จำเป็น ฉันกลับเองได้” เสิ่นหยินอู้ยังคงปฏิเสธเขา ฉินเย่ขมวดคิ้ว "คุณจะให้ผมไปนั่งคุกเข่าให้คุณที่บริษัทไหม?" เมื่อได้ยิน เสิ่นหยินอู้ก็ชะงักฝีเท้า จากนั้นมองเขา
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 561
การปฏิเสธก็ชัดเจนอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม หลังจากเงียบไปนาน เสียงของโม่ไป๋ก็ยังคงอ่อนโยน “หยินอู้ เกิดอะไรขึ้น? ถ้าเธอไม่ต้องการให้ผมไปด้วย งั้นผมให้ผู้ช่วยเฉินไปกับเธอแทนไหม? เขารู้เรื่องรถดี คุณจะได้ไม่โดนคนขายรถหลอกตอนเลือกรถ.. ” น่าเสียดายที่ก่อนที่เขาจะพูดจบ เสิ่นหยินอู้ก็ขัดจังหวะเขาอย่างเหลืออด “ฉันดูโง่เหรอ? ดูโง่จนคนขายรถจะเข้ามาหลอกฉันได้ง่ายๆงั้นเหรอ?” “ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น” “ถ้านั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณหมายถึง แล้วทำไมคุณถึงต้อบให้ผู้ช่วยเฉินไปด้วยล่ะ? ฉันบอกว่าฉันไม่ต้องการ คุณไม่เข้าใจหรอ?” หลังจากที่เสิ่นหยินอู้พูดคำพูดที่รุนแรง เธอก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย ท้ายที่สุดแล้วคนที่อยู่ปลายสายก็เป็นคนที่ดีกับเธอมากๆในช่วงห้าปีที่ผ่านมา แต่ถ้าเธอยังใจอ่อนต่อไปก็จะมีแต่ผลร้ายเท่านั้น แทนที่จะทำแบบนี้ต่อไป ก็ควรที่จะตัดไฟตั้งแต่ต้นลมจะดีกว่า เสิ่นหยินอู้ไม่ได้ยินการตอบกลับจากปลายสาย เธอคิดว่าเขาโกรธที่เธอพูดและไม่อยากคุยกับเธอต่อ แต่มันก็แปลกที่เขาโกรธแต่ไม่ยอมวางสายไป ดังนั้นเสิ่นหยินอู้จึงวางสายไปเอง หลังจากวางสายแล้ว เธอก็ยืนอยู่ที่เดิมและถอนหายใจยาวๆ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 562
เขาเป็นผู้ชายที่หน้าตาหล่อเหลา เคร่งขรึม มีออร่าเปล่งปลั่ง เปลือกตาบาง และพูดน้อยนี่เป็นความประทับใจแรกของเธอ จากอธิบายของโจวชวงชวง เธอก็รู้ว่าเขาเป็นคนบ้างานคนหนึ่ง คำพูดที่ตรงไปตรงมาเหล่านี้ออกมาจากปากของเขาและดูเป็นเรื่องปกติ “เธอก็เลยจดจำแล้วนำมาใช้สินะ?” โจวชวงชวงยิ้ม: "แน่นอน" “ทำไมล่ะ ตอนนี้เธอไม่คิดว่าเจ้านายคนนั้นของเธอมีปัญหาแล้วเหรอ?” “แน่นอนว่ามี แต่ฉันไม่ปฏิเสธว่าฉันใช้คำพูดของเขามาปลอบใจเธอ เธอไม่คิดว่ามันสมเหตุสมผลเหรอ?” "อืม มันก็สมเหตุสมผลแหละ" เสิ่นหยินอู้หัวเราะเบาๆ แม้ว่าปกติโจวชวงซวงมักจะพูดถึงเรื่องไร้สาระของเจ้านายของเธอมากมาย แต่การได้เห็นเธอใช้คำพูดของอีกฝ่ายมาปลอบใจเธอในครั้งนี้ทำให้เสิ่นหยินอู้เห็นบางอย่างได้อย่างชัดเจน อย่างน้อยในที่ทำงาน โจวชวงชวงก็ไว้ใจเจ้านายของเธอเป็นอย่างมาก ถึงกับเอาคำพูดของเขามาใช้ สิ่งที่สำคัญคือ เสิ่นหยินอู้ได้ฟังก็เห็นด้วยเช่นกัน ก็จริงนะ ทัศนคติที่ไม่เยิ่นเย้อในการจัดการกับสิ่งต่างๆของเขาคือสิ่งที่ถูกต้องในการดำเนินชีวิต เมื่อเห็นว่าใกล้จะได้เวลาเลิกเรียนแล้ว เสิ่นหยินอู้ก็เก็บโทรศัพท์และหยุดคุยกับโจวชวงชวง
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 563
แม้ว่าไม่อยากจะยอมรับ แต่มันก็บังเอิญเกินไปหน่อนยไหม? หากสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงสองวันที่ผ่านมาเรียกว่าบังเอิญเกินไป แต่การที่ได้เจอกันในสนามบินที่ต่างประเทศแล้วก็บนเครื่องบินมันก็เป็นเรื่องยากที่จะเชื่อเหลือเกิน นี่คือเหตุผลที่ทำไมเขาถึงอยากนัดเจอเธองั้นเหรอ? แต่...ทำไมเขาถึงไม่ยอมมาปรากฏตัวล่ะ? "หม่ามี๊ มีอะไรหรือเปล่าคะ?" เมื่อเห็นว่าเธอดูเหมือนจะจมอยู่ในภวังค์ของตัวเอง เสิ่นเหมิงเหมิงก็ยื่นมือออกมากอดเธอ “หม่ามี๊ กังวลหรอคะว่าลุงเย่มู่จะเป็นคนไม่ดี? หม่ามี๊คะ ลุงเย่มู่ไม่ใช่คนไม่ดีอะไรหรอกนะคะ” คำพูดที่นุ่มนวลของเธอทำให้เสิ่นหยินอู้มองเธออย่างช่วยไม่ได้และยิ้มออกมา “ถึงเขาจะเป็นคนไม่ดี แต่เขาก็คงจะไม่เอาคำว่าคนไม่ดีมาแปะไว้ที่หน้าตัวเองหรอกจ๊ะ เขาคงไม่บอกว่าเขาเป็นคนไม่ดีหรอก” "เอ่อ" เสิ่นเหมิงเหมิงแสดงสีหน้าสับสน ดูเหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่เข้าใจ ท่าทางที่ดูสับสนของเธอดูน่ารักมากในสายตาของเสิ่นหยินอู้ เธอเอื้อมมือออกไปแตะปลายจมูกของเหมิงเหมิง "เด็กโง่ตัวน้อยของแม่ ลุงเย่มู่คุยอะไรกับลูกบ้างตอนที่ลูกเจอเขาบนเครื่องบินก่อนหน้านี้" "หนูลืมไปแล้วค่ะ!"
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 564
“ก็ได้ค่ะ ขอบคุณลุงโม่ไป๋นะคะ”เสิ่นหยินอู้เดินจับมือเสิ่นซือเหนียนเข้าไปหาเขา โม่ไป๋หยิบกล่องเล็กๆอีกกล่องออกมาแล้วส่งให้เสิ่นซือเหนียนน “นี่ครับ ของขวัญของเหนียนเหนียน” ไม่รู้ว่าเสิ่นซือเหนียนคิดอะไรอยู่ เขาเม้มริมฝีปากเล็กๆ และไม่ได้เอื้อมมือออกไปรับมัน เมื่อเห็นว่าเขาไม่ยื่นมือออกไป โม่ไป๋จึงเรียกเขา "เหนียนเหนียน?" ดังนั้นเสิ่นซือเหนียนจึงมองไปที่เสิ่นหยินอู้ เสิ่นหยินอู้ยิ้ม "ขอบคุณลุงโม่ไป๋สิลูก" คำพูดที่ไม่น่าฟังเหล่านั้นไม่ควรพูดต่อหน้าเด็กๆ ด้วยคำพูดของเสิ่นหยินอู้ เสิ่นซือเหนียนจึงกล้ารับของขวัญจากโม่ไป๋และขอบคุณเขา เสิ่นหยินอู้มองไปที่เสิ่นซือเหนียน เด็กคนนี้หัวไวเกินไป เขาถึงขั้นสามารถรับรู้ได้ถึงอารมณ์ของเธองั้นเหรอ? เมื่อเห็นว่าในที่สุดเขาก็ยอมรับของขวัญ ใบหน้าของโม่ไป๋ก็กลับมายิ้มอย่างปลื้มปิติอีกครั้ง เขาเอื้อมมือไปลูบศีรษะของเสิ่นซือเหนียนแล้วพูดว่า "ไปกันเถอะ เดี๋ยวลุงโม่ไป๋ไปส่ง" เขามาถึงที่นี่ เสิ่นหยินอู้ก็ไม่ได้พูดอะไรเพิ่ม และพาลูกๆขึ้นรถไปพร้อมๆกับเธอ แต่หลังจากขึ้นรถ เธอก็เงียบมาก เธอเช็คโทรศัพท์ของเธออยู่ตลอด และไม่ได้เข้าไปแทรกแซงใ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 565
เด็กๆทั้งสองคนเข้าไปในบ้านอย่างว่านอนสอนง่าย เสิ่นหยินอู้ปิดประตู หลังจากที่เธอยืนตั้งหลักได้ ด้านหลังเธอเธอเงียบสงัด หลังจากนั้นไม่นาน เสิ่นหยินอู้ก็หันกลับมาและยิ้มให้โม่ไป๋ “นายยังไม่กินข้าวเย็นเหรอ? ฉันจำได้ว่ามีร้านอาหารใกล้ๆนี้ เราไปกินกันไหม?” ไม่รู้ว่าโม่ไป๋ไม่ได้รับผลกระทบจากเธอหรือเป็นอะไร แต่หลังจากได้ยินข้อเสนอของเธอ เขาก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มจางๆบนริมฝีปากของเขา "ไปกันเถอะ" ทั้งสองก็ลงไปชั้นล่างด้วยกัน หลังจากที่เด็กน้อยตัวเล็กทั้งสองคนเข้าไปในห้อง พวกเขาก็เงี่ยหูอยู่ที่ข้างประตูโดยต้องการจะฟังว่าที่ด้านนอกคุยอะไรกัน ตัวกันเสียงของประตูนั้นดีมากจนไม่ว่าพวกเขาจะเงี่ยหูฟังแบบใด พวกเขาก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย หลังจากนั้นไม่นาน เสิ่นเหมิงเหมิงก็หันไปมองเสิ่นซือเหนียนซึ่งมีใบหน้าจริงจัง “พี่คะ หม่ามี๊กับลุงโม่ไป๋ทะเลาะกันหรอ?” คำว่าทะเลาะกันทำให้เสิ่นซือเหนียนขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า: "พี่ไม่รู้ แต่เราอย่าไปเดาซี้ซั้วเลย" “พี่คะ ถ้าหม่ามี๊กับลุงโม่ไป๋ทะเลาะกัน งั้นวันหลังเรายังจะต้องสนใจลุงโม่ไป๋อยู่อีกไหม?” หลังจากได้ยิน เสิ่นซือเหนียนก็คิดอย่างจริงจัง
Latest chapter
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 590
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 589
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 588
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 587
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 586
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 585
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 584
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 583
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 582
