Share

บทที่ 337

ได้ยินดังนั้น เสิ่นหยินอู้ก็หุบยิ้ม แล้วปิดก๊อกน้ำ จากนั้นสวมถุงมือล้างจาน

“ดูเธอซิ พอฉันพูดถึงเรื่องกลับประเทศเมื่อไหร่ เธอก็จะเงียบตลอด”

โจวชวงชวงโมโหมากอย่างเห็นได้ชัด

“ฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าเธอคิดอะไรอยู่กันแน่ ผ่านไปนานขนาดนี้ ถึงแม้ว่าจะสัญญากับหล่อนไว้ ตอนนี้ก็คงผ่านไปได้แล้วมั้ง?”

เสิ่นหยินอู้ยังคงเงียบ

แต่โจวชวงชวงยังคงพูดต่อไป “ธุรกิจด้านนี้ไปได้ไม่ค่อยดีในต่างประเทศ แต่ถ้าทำในประเทศ อีกอย่างคนที่เชิญเธอก็เป็นนักธุรกิจอันดับต้นๆ ของประเทศด้วย ตำแหน่งงานดีขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นว่าเธอเก่งมากล่ะก็ เธอถูกคนอื่นแย่งตำแหน่งงานนี้ไปนานแล้ว เธอรู้ไหมว่าเขาถึงขนาดโทรมาหาฉันด้วยนะ บอกว่าให้ฉันเกลี้ยกล่อมเธอให้หน่อย บริษัทของพวกเขาไม่อยากพลาดคนเก่งๆ ไป”

เมื่อได้ยินแบบนั้น เสิ่นหยินอู้ก็กลั้นไว้ไม่อยู่อีกต่อไป

“แล้ว? บริษัทของพวกเขาให้ผลประโยชน์อะไรกับเธอเหรอ? ถึงได้ให้เธอมาเกลี้ยกล่อมฉันน่ะ?”

“กรี๊ด ห้ามอ่านฉันออกนะ!” โจวชวงชวงแค่นเสียงฮึ “ฉันเป็นคนแบบนั้นหรือไง? ฉันเห็นว่างานนี้เงินเดือนสูง มีโอกาสพัฒนาด้วยถึงได้มาเกลี้ยกล่อมเธอต่างหาก ไม่ใช่เพราะเห็นแก่ผลประโยชน์อะไรนั่น
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status