มาเฟียคนสวย

'ปัง ปัง ปัง' เสียงปืนที่ดังขึ้น ทำให้ชาวบ้านระแวกนั้นต่างตกใจ กลุ่มคนหลายคนต่างวิ่งไล่กวดกัน เหมือนคนกลุ่มหนึ่งจะพยายามวิ่งตามชายหนุ่มคนหนึ่ง เสียงปืนที่ไล่หลังมานั้น ทำให้ชายหนุ่มคนนั้นวิ่งแบบไม่คิดชีวิต ชาวบ้านทำอะไรไม่ได้นอกจากหาที่หลบไม่ให้โดนลูกหลงเท่านั้น

'ปัง ปัง ปัง' เสียงปืนที่ยิงตามหลังมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้ เข็มทิศ ต้องพยายามเอาชีวิตรอด เขาถูกศัตรูลอบทำร้าย จนต้องหนีตายเข้ามาถึงชุมชนสลัมกลางใจเมือง บอดี้การ์ดของเขาถูกกันออกทำให้เขาและบอดี้การ์ดพลัดหลงกัน ง่ายต่อการจัดการ แต่ถึงแม้จะเป็นสถานการณ์คับขัน ก็ไม่ได้ทำให้เขาตื่นตกใจ เข็มทิศใช้สติของตัวเอง ในการเอาตัวรอด เขาพยายามมองซ้ายมองขวาหาที่หลบ จนกระทั่งเขาเห็นบ้านหลังหนึ่งที่เปิดอยู่ เขาวิ่งหลบเข้าไปทันทีโดยที่ไม่ได้สังเกตว่าเจ้าของบ้านอยู่หรือไม่อยู่

"มันหายไปไหนวะ เมื่อกี้เห็นหลังไวๆวิ่งมาทางนี้ไม่ใช่เหรอ" กลุ่มโจรพูดอย่างหัวเสีย อีกนิดเดียวเท่านั้นเขาก็จะกำจัดหัวหน้าสมาคมมาเฟียที่มีสายพันธุ์เป็นเพียวโอเมก้า สายพันธุ์นี้เป็นสายพันธุ์ที่ต่ำสุด ไม่คู่ควรที่จะเป็นหัวหน้าสมาคม แต่เพราะความสามารถของเข็มทิศ ทำให้ไม่มีใครกล้าขัดเพราะเกรงกลัวอำนาจ ความเด็ดขาดของเข็มทิศทำให้ทุกคนต้องก้มหน้ายอมรับ แต่ก็ยังมีหลายคนที่คิดจะใช้วิธีลอบกัด อย่างเช่นวันนี้

"เราจะปล่อยให้มันหลุดไปอีกไม่ได้นะพี่ ถ้าเฮียรู้ พวกเราตายแน่ อีกอย่างหนึ่งไอ้เข็มทิศมันคงไม่ปล่อยพวกเราแน่มันเห็นหน้าพวกเราหมดแล้ว" 

หัวหน้ากลุ่มโจรถึงกับถอนหายใจทันที เขายอมรับเลยว่าเข็มทิศเป็นบุคคลที่จัดการยากที่สุดเท่าที่เขาเคยจัดการมาก่อน ถึงแม้เขาจะเป็นมือปืนที่มีชื่อมากที่สุดในแถบนี้ แต่ก็ไม่อาจจัดการเข็มทิศได้ 

"กูคิดว่ามันน่าจะอยู่แถวนี้ มึงค้นให้ทั่ว ค้นบ้านทุกหลัง ค้นทุกตารางนิ้ว!"

สิ้นสุดคำสั่งของหัวหน้าโจร ทุกคนต่างแยกย้ายกันออกค้นหาทันที

"ไปหลบในห้องนอนเถอะพ่อหนุ่ม" เสียงนุ่มดังมาจากด้านหลัง ทำให้เข็มทิศต้องหันกลับไปมองด้วยความตกใจ ในขณะที่นั่งแอบอยู่ภายในบ้านข้างผนังซึ่งไม่ห่างจากทางออกบ้านนัก 

"ผมขอโทษครับคุณลุง" เข็มทิศบอกแก่ชายชราที่นั่งอยู่บนรถเข็น เขาถือวิสาสะวิ่งเข้ามาในบ้านของคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต

"ไม่เป็นไร นั่งตรงนั้นเดี๋ยวพวกนั้นก็หาเจอ เข้าไปหลบในห้องนอนเถอะพ่อหนุ่ม ในนั้นถึงจะปลอดภัย" ชายชราพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปยังห้องนอนที่อยู่กลางห้อง เป็นห้องนอนเก่าๆที่ถูกล้อมรอบด้วยไม้กระดานอัด ทำขึ้นเพื่ออยู่อาศัยได้แบบชั่วคราว ที่นี่เป็นสลัมการมีบ้านอยู่ถือว่าดีที่สุดแล้ว

เข็มทิศวิ่งเข้าไปในห้องนอนของชายชราตามคำแนะนำทันที ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีหลังจากที่เขาวิ่งเข้าไป เสียงกลุ่มคนข้างนอกก็ดังขึ้น เป็นดั่งคำที่ชายชราพูด ถ้าเขายังนั่งอยู่ในมุมเมื่อกี้ก็คงถูกค้นเจอแล้ว

"มีชายแปลกหน้าวิ่งเข้ามาในนี้บ้างหรือเปล่า!" คำถามห้วนๆของกลุ่มโจรทำให้ชายชราที่นั่งอยู่บนรถเข็นยิ้มด้วยความอ่อนโยน

"บ้านหลังนี้ลุงอยู่คนเดียว ไม่มีใครวิ่งเข้ามาหรอก ถ้ามีคนวิ่งเข้ามาลุงคงร้องให้คนอื่นช่วยแล้วล่ะพ่อหนุ่ม" ชายชราไม่ปรากฏความตื่นตระหนกเลย หัวหน้ากลุ่มโจรสบตาของชายชรา ก่อนที่จะกวาดสายตามองเข้าไปภายในบ้าน เขามองเห็นห้องนอนที่อยู่ด้านใน แต่มันเป็นพื้นที่ส่วนบุคคล ถ้าเขาเกิดย่างกายเข้าไปแล้วชายชราคนนี้ร้องขึ้น ความที่ที่นี่เป็นชุมชนสลัม เสียงของชายชราจะพาให้คนอื่นมาเห็นเหตุการณ์ตรงนี้มากขึ้น

"งั้นผมไม่รบกวนคุณลุงแล้วล่ะ แต่ถ้ามีคนแปลกหน้ามา ช่วยแจ้งผมด้วยนะ มันเป็นโจร" หัวหน้ากลุ่มโจรบอกชายชราก่อนที่จะให้สัญญาณมือแก่ลูกน้องเพื่อถอยกำลังออกจากบ้าน

ทันทีที่กลุ่มโจรล่าถอยออกไป ชายชราใช้มือของตัวเองดันล้อรถเข็นไปยังห้องนอน ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป 

"ปลอดภัยแล้วนะพ่อหนุ่ม" ชายชราบอกแก่เข็มทิศที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเดียวที่อยู่ในห้องนอนของเขา เป็นเก้าอี้ที่มีไว้สำหรับตัวเขา

"ขอบคุณมากเลยนะครับคุณลุงที่ยอมช่วยผม ผมไม่รู้จะตอบแทนคุณลุงอย่างไรเลย" ชายชรามองดูเด็กหนุ่ม เขามั่นใจว่าเด็กหนุ่มคนนี้มีสายพันธุ์เป็นโอเมก้า ซึ่งสายพันธุ์นี้เป็นสายพันธุ์ต่ำสุดในห่วงโซ่อาหาร ส่วนชายฉกรรจ์พวกนั้นเป็นอัลฟ่า ถึงแม้ว่าชายพวกนั้นจะบอกว่าเด็กหนุ่มคนนี้เป็นโจร แต่ในสายตาเขาเด็กหนุ่มคนนี้เป็นผู้ถูกกระทำ 

"ไม่เป็นไร ปลอดภัยก็ดีแล้ว หลังบ้านลุงมีประตู ออกไปทางหลังบ้าน เดินลัดเลาะไปจะเป็นทางออกไปถึงถนนใหญ่ได้ ทีหลังก็รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีๆ ถึงแม้เราจะเป็นเพียงสายพันธุ์โอเมก้า แต่ก็ใช่ว่าใครจะมารังแกได้ง่ายๆ" ชายชราสอนเข็มทิศ ซึ่งเข็มทิศก็กราบขอบคุณต่อผู้มีพระคุณ เขารีบออกจากบ้านของชายชราไปอย่างรวดเร็ว เขากลัวว่าพวกกลุ่มโจรจะกลับมาและอาจจะทำร้ายชายชราได้ 

"คุณป้าครับ! ผมขอใช้โทรศัพท์หน่อยได้ไหมครับ" ทันทีที่เดินออกมาจนถึงถนนใหญ่ เขาเดินเข้าไปหาหญิงคนหนึ่งทันที เพื่อติดต่อกับบอดี้การ์ดของเขา

"ได้สิ" ทันทีที่ได้โทรศัพท์เข็มทิศรีบติดต่อกับบอดี้การ์ด เขารู้อยู่แล้วว่านี่เป็นฝีมือใคร และทุกครั้งที่เขาโดนเหตุการณ์แบบนี้ คนที่ทำจะต้องได้รับผลแห่งการกระทำของตัวเองกลับไปแทบทุกคน เขาเป็นประเภท บวกได้บวก  ร้ายมาร้ายกลับ ถ้าได้กล้ามารังแกเขา ก็ต้องรอรับบทเรียนที่เขาจะส่งคืนให้แน่นอน