Share
: ตอนที่ 5 : Cry Wolf คอนโดฯหลอนซ่อนผี... (2)
Related chapter
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 6 : Better The Devil You Know คนหรือผีที่น่ากลัวกว่า... (1)
รายการสุดสยองในคืนวันศุกร์... สยองสมชื่อรายการ หลังจากที่ยื้อแย่งกันอยู่ว่าจะดูรายการตลกหรือรายการผี คนที่มีกำลังมากกว่าได้ครอบครองรีโมทก็ดื้อดึงกดเปลี่ยนมันกลับมาอย่างไม่น่ารักเอาเสียเลยปรเมษฐ์กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะไปจับหนูในห้องน้ำให้ดี ๆ หรือปล่อยให้เธอกลัวอยู่เรื่อย ๆเมื่อเสียงโครมครามดังมาจากห้องน้ำอยู่หลายระลอก ตามด้วยแรงสะดุ้งที่ทำให้ตาคมต้องเหลือบมองเสื้อสีขาวสะอาดเปรอะเปื้อนน้ำส้มอยู่เป็นหยดหย่อม เรียวแขนทั้งสองกอดรัดลำแขนแกร่ง ถูไปถูมาแต่ละที! หนุ่มวัยสี่สิบสองปีผู้ถือศีลอดมานานได้แต่อดทน อดกลั้น...ยุบหนอ พองหนอ... มันก็ยุบยวบ พองขึ้นตามระดับสายตาที่แอบลอบมองอยู่เรื่อย ๆจินตนาการไปถึงไหนต่อไหนว่าข้างในเรือนกายนุ่มนิ่มกลิ่นหอมจะมีอะไรแอบซ่อนอยู่ ผิวขาวละเอียดนุ่มติดมือเหมือนก้นเด็กน้อยนั้นปั่นป่วนประสาทได้แค่ไหนไม่น่าไหว... และก็ไม่น่าจะดีแน่ ๆ“อืม... พี่ว่าพุดหายกลัว... ก็ไป... อาบน้ำได้แล้วนะ”“พี่เปาบอกจะไปจับหนูในห้องน้ำให้พุดไง... ไปจับเลยนะ ถ้ามันมีหนูพุดจะอาบน้ำได้ยังไง” บ่นอุบอิบ ใบหน้าร้อนผ่าวยิ่งซุกซบวงแขนเป็นล่ำสัน และเธอก็คงจะไม่เลิกราเพราะชอบมันเป็นที่สุด ถึง
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 6 : Better The Devil You Know คนหรือผีที่น่ากลัวกว่า... (2)
“ไปไกล ๆ เลยนะ พุดจะนอนแล้ว พรุ่งนี้มีเรียน” แล้วเธอก็ทิ้งตัวลงนอน ไม่ลืมบอก “ไม่ต้องปิดไฟนะ”ปรเมษฐ์ถือว่าเขาได้รับคำอนุญาตจากเจ้าของแผ่นหลังบางที่จงใจนอนหันก้นให้จึงแค่นยิ้ม แทรกกายเข้าซุกในผ้านวมหนาข้าง ๆ กัน วางงานของเธอไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง นอนแหงนหน้ามองไปที่เพดานสีขาว“พุด... ไว้ตอนซัมเมอร์ พี่จะพาไปเที่ยวทะเลสวย ๆ เราไปกันสองคนดีไหม?” ไม่รู้อะไรที่ทำให้เขาพูดมันขึ้นมา ขณะที่มือของเธอกำผ้าปูที่นอนไว้แน่นเพราะความประหม่า... ตื่นเต้น.. อา.. นั่นสิ เธอเคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน“พุดว่าไปหลายคนสนุกกว่า”“แน่ใจนะว่าพุดไม่เป็นไร ถ้าไปกันหมด พี่ปองไม่ได้ทำให้เราอึดอัดใช่มั้ย?”ครอบครัวของเขาไปเที่ยวกันปีละครั้ง ปองกานต์ชอบที่จะพาผู้หญิงไปด้วย ก็นอนรวม ๆ กันเป็นบ้านหลังใหญ่ เป็นบังกะโลแล้วแต่โอกาส“พ่อไม่สนใจพุดอยู่แล้วนี่ พุดไม่ใช่ลูกพ่อปอง... พุดเป็นลูกพ่อเลี้ยงไง ฮะ ๆ” หัวเราะเจื่อน ๆ กระชับผ้าขึ้นซุกตัวอย่างรันทดใจ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อกับแม่ทะเลาะเรื่องอะไรกัน แม่ของเธอไม่อยู่แล้วและผู้ชายคนนั้นก็ไม่เคยจะเหลียวแลเธอตั้งแต่ที่รู้ว่าไม่ใช่พ่อ“พี่ไม่ได้อยู่กับเราตลอดซะหน่อย ถ้า
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 7 : Go For It คืนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! (1) NC25+
นัยน์ตาคู่กลมโตประกายวาววับมองตามแก้มสากของคนที่ค่อย ๆ ผละออกจากข้างหู คำขอแกมบังคับพาหัวใจดวงน้อยเต้นระรัวดังกลองวันกีฬาสี แต่เพียงไม่นานเปลือกตาขาวพริ้มปิดลง สองมือโอบรอบคอดึงผู้ชายตัวโตมาประกบริมฝีปากมันเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ และไม่ต้องคิดอะไรมาก ในเมื่อทุกสี่ห้องหัวใจเธอเป็นของเขามาโดยตลอดชายหนุ่มเฝ้ารอเวลานี้มานาน สองเต้าเต่งตึงแต่งแต้มสีชมพูหวานตำตาเมื่อครู่ยังอยู่ในหัวสมอง จนต้องพามือหนาบีบเคล้น กระตุ้นปลายยอดแหลมมนจนได้ยินเสียงครางหวานหลุดรอดตามมาปากของลูกพุทราหวาน... นุ่มละมุนเสียจนไม่รู้ว่าเขาอดทนรอมาถึงวันนี้ได้ยังไงไหว น้ำลายยังกลายเป็นของเอร็ดอร่อยอย่างไม่เคยที่เขาจะคิดอยากดูดกลืนอะไรได้เท่านี้ความอดทนของชายผู้ห่างเหินความหอมหวานมาไม่รู้กี่ปีจึงสิ้นสุดลง จูบไม่ประสีประสาแทนที่ด้วยจูบแสนวาบหวาม ปลายลิ้นหนากระหวัดเกี่ยวเลาะไปตามไรฟันขาว พาลิ้นน้อยออกมาชิมชมอย่างหิวกระหาย เท่าไรที่พร่ำสอนไป หญิงสาวจะโต้ตอบกลับมาในแบบเดียวกันตามสัญชาติญาณฝ่ามืออุ่นร้อนเริ่มที่จะลากไล้ไปตามผิวเนียนละเอียดตามใจต้องการ ร่างบางสั่นสะท้านไปทั่วสรรพางค์กาย ยิ่งเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอที
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 7 : Go For It คืนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! (2) NC25+
“พี่เปา... ทำอะไรพุด?” เธอถาม ยังคงหอบหายใจด้วยท่าทางเอียงอาย อันเนื่องมาจากประสบการณ์ครั้งแรกที่เพิ่งเคยได้รับรู้ว่ามีเรื่องพรรค์นี้อยู่บนโลกปริมเพิ่งบอกเธอ... ว่ามันจะเกิดอะไร หากพ่อเลี้ยงรุกหนักอย่างไม่มีวี่แววว่าจะหยุด ทว่าทุกอย่างก็สายเกิน เธอคงไม่ต้องการคำปรึกษาทางทฤษฎีอีก เพราะมันไม่ละเอียดยิบ! เหมือนได้สัมผัสด้วยตัวเอง“ทำเมียไงครับ พี่ชอบกินพุทรา... พุทราของพี่สวยขนาดนี้...” เขายิ้ม อดทนทรมานเพื่อที่จะให้เธอมีความสุข แล้วก็สร้างความอับอายให้เธออีก เลื่อนใบหน้าลงซุกซบอกสาวเข้าครอบครองอย่างหิวกระหาย“อ๊ะ...!” ร่างบางแอ่นรับปากร้อนรัดกายราวกับว่าเขาต้องการดูดกลืนทุกสิ่งไปจากเธอ ตะกละตะกลามแต่ยังแอบแฝงความนุ่มนวลไว้ด้วยการดุนปลายลิ้นอยู่บ่อย ๆ ร่างบางบิดเร่า ๆ เพราะความซ่านสยิวปรเมษฐ์ทำทุกอย่างตามใจอยาก เขาเพิ่งรู้ตัวว่าต้องการผู้หญิงคนนี้มาตลอดอย่างไม่มีใครมาแทนที่ แต่พอได้ครอบครอง ไม่ว่าจะดื่มด่ำความหวานอร่อยสักเท่าไร เขาคงไม่มีวันอิ่ม และคงเหลือความอดทนไม่มาก...เต้าเต่งตึงเต็มมือเต็มปากที่ดูดเม้มบ้างสะกิดเลีย เขารับรู้ได้ถึงความหวาน ทว่าการเล้าโลมอีกฝ่ายอยู่อย่างนี้สร้างควา
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 8 : Crazy About You ผู้ชายเอาแต่ใจ (1)
เสียงนาฬิกาปลุกดังเตือนถี่หลายสิบนาที... ในอุณหภูมิห้องเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศที่ทำให้เรือนร่างงามต้องคลอเคลียแผงอกกว้างอยู่พอประมาณอย่างเกียจคร้าน ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ ปรือเปลือกตาหนักอึ้งขึ้นมองเจ้าของท่อนแขนอุ่น พลิกตัวหันกลับไปมองนาฬิกาบนฝาผนัง “สิบโมง!” โวยวายหน้าตื่นตะลึง ปรายลดาคว้าชุดกระโปรงนอนสีหวานที่กองอยู่บนพื้น ใช้เป็นที่กำบังกายพรวดพราดเข้าห้องน้ำไป แม้แต่ละย่างก้าวจะสะท้านสะเทือนจนต้องห่อริมฝีปากเพราะความเจ็บร้าวระบม ความเป็นคนขี้ลืมยังทำให้เธอวิ่งมาปิดเสียงหนวกหูน่ารำคาญก่อนแล้วเข้าไปใหม่ เธออาบน้ำอย่างรวดเร็วที่สุด อดไม่ได้ที่จะนึกโมโหหนุ่มวัยสี่สิบสองปีที่ทำตัวเป็นเด็กวัยรุ่น ความเร่าร้อนจัดจ้านของเขายังไม่ได้หยุดแค่เตียงนอน ห้องสี่เหลี่ยมที่จัดสรรสัดส่วนเป็นอย่างดีตอนนี้กลายเป็นว่าเล็กแคบลง จากทุกท่วงท่าอารมณ์หนักหน่วงครบถ้วนทุกกระบวนท่าบนเตียงร้อนลุกเป็นไฟ! เสื้อผ้าในตู้ที่พับวางไว้เรียบร้อยถูกรื้อออกมากระจัดกระจาย หนังสือปากกาบนโต๊ะ บนชั้นวางของพ่อคุณก็กวาดลงพื้น เขาอุ้มเธอไปได้ทั่วทุกมุมห้องแม้แต่บนโต๊ะอาหาร คงจะขาดแค่ระเบียง... ที่ไม่ได้ไป มันต้องมีรสนิยมทา
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 8 : Crazy About You ผู้ชายเอาแต่ใจ (2)
“พี่เปาอ่ะ... มาบอกรักอะไรแต่เช้า” แก้มขาวนวลร้อนผ่าวขึ้นตามลำดับ ไม่อายก็คงจะแปลก เธอยอมให้เขาจับจูงมืออย่างว่าง่าย มือหนากระตุกมือของเธอเบา ๆ เป็นเชิงว่าขอ...“พี่จะเอาพุดทุกวัน วันไหนไม่ให้... น่าดู”แววตาเป็นประกายบอกว่าเขากลายเป็นพวกเสพติดความหวานไปแล้ว ร่างสูงในเสื้อเชิ้ตเรียบร้อยเดินนำหน้าไปให้คนข้างหลังหลุบตามองแผ่นหลังกว้างด้วยความรู้สึกมากมายหลายอย่างบรรยากาศระหว่างเธอและเขาเปลี่ยนไป... ในทางที่ดีแม้ยังมองไม่เห็นอนาคตชั้นแรกของห้องพัก คอนโดมีเนียมสไตล์บ้านสวนอยู่ติดกับลานจอดรถยนต์กลางแจ้งที่มีต้นไม้ร่มรื่น ห่างไปไม่กี่ก้าวเดินคงจะต้องสวนกับห้องอื่น ๆ เป็นเรื่องธรรมดา มันไม่ธรรมดาตรงสายตาของเพื่อนบ้านวันนี้...ปรายลดาเป็นคนขี้อายอยู่แล้วคงจะหลบหน้าหลบตาผู้คน เธอก้มหน้าก้มตาเดินต่างจากผู้ชายหน้าหนาที่ทำหน้าตาเฉย เปิดประตูรถยนต์ให้เธอแล้วก็เข้าไปนั่งที่ของตัวเองอย่างอารมณ์ดี“พี่ว่า... เรากลับบ้านกันบ้างดีไหม? กำแพงที่นี่มันคงไม่หนาเท่าบ้านหลังที่พี่ออกแบบ ไม่ก็ต้องซื้อคอนโดฯ ที่มันแพง ๆ กว่านี้ เลือกที่เก็บเสียงหน่อย...” เบ้ปากว่าแล้วก็เลิกคิ้วมองคนข้างกายที่จะต้องโวยวายแน่
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 9 : Jealousy Man คนขี้หวง (1)
“แม่ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของพุดนะ แม่เป็นแม่ของเปา... พ่อเลี้ยงพุด เคยเจอกันแล้วใช่ไหม?” อนงค์ได้ยินมาจากชายหนุ่มที่เล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ในห้องรับแขกกว้างขวางของบ้านหลังใหญ่ธามไทตั้งใจเดินทางมาถามความจริง เพราะมันเป็นสถานที่ ๆ เดียวที่ปรายลดาเคยพามาไหว้ผู้ใหญ่ เขาคงได้แต่หวังว่าจะได้ข่าวคราวของเธอบ้างหลายวันมานี้เธอบล็อกไลน์ บล็อกเฟซ ปิดเครื่องเปลี่ยนเบอร์หนีไปเสียอย่างนั้น ไปตามหาตัวที่คณะก็ไม่เจอทั้งที่เคยส่งเสียงหัวเราะมาตามสายพูดคุยเรื่องสนุก ๆ ทุกคืน ไปรับไปส่งกันตลอดในความสัมพันธ์ที่ไม่มีใครพูดอะไร นอกจากความรู้สึกดี ๆ ผ่านแววตาเศร้าหมองของหญิงสาวที่ดูมีชีวิตชีวิตขึ้นตอนอยู่กับเขา“แล้ว... ตกลงทั้งสองคนเป็นอะไรกันครับ? ปริมบอกผมว่าพ่อเลี้ยงเลี้ยงพุดมา แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน”“ตาเปา ลูกชายแม่เป็นน้องชายของพ่อเลี้ยงพุด ก็เป็นอานั่นแหละจ๊ะ เขาเรียกกันแบบนั้น ‘พี่’ ‘พ่อเลี้ยง’ จะให้เรียกอาเลี้ยง มันยังไง ๆ” ในความเข้าใจของอนงค์คือเด็กหญิงพุทราแยกไม่ออกระหว่างพ่อกับอาคืออะไรกันแน่ เมื่อการกระทำของคนทั้งสองสวนทางกัน หล่อนยังเป็นคนบอกเองว่าอาเลี้ยงมันไม่มี...ก็เรียกกันแบบนั้นมาตล
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 9 : Jealousy Man คนขี้หวง (2)
“ไปสิ อาจารย์ให้พี่จัดบูธเอกับน้อง ๆ ปีสาม แกจัดล็อคเอาไว้แล้ว”ธามไทกำลังพูดกับเพื่อนของปรายลดาแต่กลับมองตรงไปที่ใบหน้าสดสวย เธอมีแววตาและท่าทีแตกต่างไปจากคนเมื่อหลายวันก่อน ดูไร้เยื่อใยราวกับเป็นคนละคน“พุดขอโทษนะพี่ธาม... คือ...”“ถ้าเป็นเพื่อนกันก็คุยได้ พี่ให้เวลาทำรายงานสองชั่วโมง... พอไหม?” เสียงเข้มขัดหลังจากที่จอดรถยนต์เรียบร้อยจึงตามมาทีหลัง ปรเมษฐ์ไปรับลูกเลี้ยงด้วยตัวเองยังอาสาพาเพื่อนนักศึกษาที่บอกว่าจะมาทำรายงานด้วยกันกลับมาด้วย“พอค่ะ...”“พี่ไม่อนุญาตให้มีแฟนเข้าใจนะ?” นั่นนับว่าเขาให้เกียรติหญิงสาวในความดูแลมาก ๆ แล้ว ตอนนี้เธอยังอยู่ในสถานะที่เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง...ปรเมษฐ์มองคนทั้งสองด้วยสีหน้าไม่พอใจ สะกดกลั้นอารมณ์เดือดพล่านเอาไว้เพื่อเดินปึงปังขึ้นห้องไป“พ่อเลี้ยงแกดุอ่า... เมื่อกี้ยังยิ้มหวานอยู่เลย”“พี่เปาแกเป็นแบบนี้แหละ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย บางวันดีก็ดี เวลาหงุดหงิดที... อืม” เธอเงียบไปเพราะไม่อยากนินทาผู้มีพระคุณว่าเขาน่ะเหมือนคนวัยทอง! เขาเพิ่งจะพูดจาดีกับเธอและเพื่อนในรถยนต์แต่เปลี่ยนไปเป็นคนละคนพอถึงบ้าน“แกได้ไปช่วยแม่อนงค์เลี้ยงหลานบ้างป่ะ อ
Latest chapter
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 24 : Love รักก็คือรัก... (2) - ตอนจบ -
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 24 : Love รักก็คือรัก... (1)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 23 : I miss you คิดถึง.. (NC25+) (2)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 23 : I miss you คิดถึง.. (NC25+) (1)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 22 : Oh...! I’m Sorry หน้าใส ใจดี (2)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 22 : Oh...! I’m Sorry หน้าใส ใจดี (1)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 21 : Bad Girl ยัยเด็กนิสัยเสีย (ร้อนเบา ๆ) (2)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 21 : Bad Girl ยัยเด็กนิสัยเสีย (ร้อนเบา ๆ) (1)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 20 : Father's love พ่อก็คือพ่อ (2)
