ตอนที่ 54เดรสเธอนั่นแหละคือปัญหา23.00 น.เพราะความอดทนของคนเรามีขีดจำกัด ชลากรเองก็เช่นกัน เขาขับรถมาจนถึงท่าเรือเพื่อไปยังเกาะเสม็ดในช่วงเย็น ดีที่ติดต่อทางบริษัทเรือสปีดโบ๊ทเอาไว้ก่อนหน้านี้ ไม่อย่างนั้นคงขับรถมาเสียเปล่าเขาเลือกที่จะพักโรงแรมใกล้ๆ กับอีกโรงแรมที่ฟาลิดาพัก เดิมทีตั้งใจจะไปพักที่นั่นเลย ทว่าทางโรงแรมกลับปฏิเสธบอกว่าห้องพักเต็มเรื่องจากใช้รับรองกรุ๊ปบริษัท ไทย เคลลิ่ง ทั้งหมดแม้จะแอบเสียดายที่ไม่ได้ใกล้ชิดกับอีกคน ทว่ามีหรือที่เขาจะยอมแพ้ชลากรรู้ทุกความเคลื่อนไหวของฟาลิดาผ่านทางแฟนเพจของบริษัทเธอเองที่ขยันลงรูปกิจกรรมต่างๆ ตั้งแต่เช้ายันค่ำและล่าสุดที่เขาเห็นรูปเธอในนั้นพร้อมกับชุดเดรสสั้นสีโอรสแหวกอก เนื้อเนินเต่งโผล่ปลิ้นออกมาจนเห็นกันถึงไหนต่อไหนแล้วคอยดูเถอะ จับตัวได้เมื่อไหร่ ไม้เรียวในมือพร้อมลงแน่ดวงตาเหยี่ยวมองบนหน้าจอสมาร์ทโฟนอีกครั้ง ย้ำเตือนตัวเองว่าอย่างไรคืนนี้เขาจะไม่ลุ่มล่ามแสดงตัวเข้าไปให้อีกฝ่ายจับได้ จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้เช้าตามที่แจ้งเธอเอาไว้ผ่านข้อความเมื่อช่วงบ่ายแต่ตอนนี้เขาเพียงแค่อยากจะมาส่องดูให้เห็นกับตาเท่านั้น จะส่องดูเธอเงียบๆ ไปแบ
ตอนที่ 55อย่าคิดว่าไม่รู้ท้ายที่สุดแล้วเป็นเมทัสที่เข้าถึงตัวสองสาวได้ง่ายกว่า เขาทำเป็นเดินเข้ามาทักทายพนักงานแทบทุกคน จนกระทั่งมาเจอสองสาวขี้เมาอยู่ริมประตูทางออกซุ้มเมทัสแอบมองทั้งอยู่อยู่เป็นพักๆ สลับมาไปมาเหมือนคนลังเล ทว่าคำตอบของเขามีเพียงหนึ่งเดียว"คุณฟาลิดา นี่คุณดื่มอะไรไปบ้างแล้วเนี่ย ทำไมสภาพเป็นแบบนี้""ห... หนูยังไม่เมานะคะคุณเมทัส" คนที่ยังถือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อยู่กับตัวรีบแย้งขึ้น เธอไม่ได้เมา ...ก็แค่กรึ่มๆ มึนๆ แค่นั้น ยังอยู่ในระดับประครองตัวเองไหว"งั้นเหรอ แต่หน้าคุณแดง""หนูก็เป็นแบบนี้ตลอดค่ะ แต่เชื่อเถอะค่ะ หนูยังโอเคดีทุกอย่าง""หึหึ งั้นเหรอ ฉันต้องเชื่อสินะ" ว่าพลางยกมือขึ้นลูบหัว จนฟาลิดาโยกตัวเล็กน้อยส่วนอีกสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ยืนฟังบทสนทนามาสักระยะ เธอคิดว่าเจ้านายคงอยากจะอยู่กับสาวรุ่นน้องเพียงลำพังมากกว่า สายตาของเขามันบ่งบอกว่าสนใจฟาลิดาเข้าให้แล้ว เธอจึงไม่อยากจะอยู่ตรงนี้ให้เสียเวลา"เอ่อออ แฟนท์พี่ขอตัวก่อนนะว่าจะแวะไปทักเพื่อนแถวๆ นี้หน่อยน่ะ" มือเรียวจับไหล่สาวรุ่นน้องแอบกระซิบเบาๆ ให้ได้ยินกันสองคน หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจ"แฟนท์เห็นพี่วาดพี่ห
ตอนที่ 56ฉวยโอกาส"ว่าไงคะ?" คนตัวเล็กยืนยิ้มชะโงกไปจ้องหน้าไม่วางตา เขาคงคิดไม่ถึงว่าเธอจะดูออก เพราะเห็นใจเขาเธอถึงยอมเล่นเกมตาม หวังว่าทั้งสองคนจะปรับความเข้าใจกันได้แล้ว "คุณหมายความว่ายังไง?" เมทัสยังไม่ยอมรับ เขาเบือนหน้าไปทางอื่น "คุณก็รู้นี่คะ""รู้ว่า?" "รู้ว่าที่พาหนูเดินออกมาถึงนี่ ...เพราะ" "ผมก็แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ คุณรู้ไหม ว่าผู้หญิงมีเสน่ห์ที่ตรงไหน?"ฟาริดายืนเกาหัวกับคำพูดของอีกฝ่าย ทั้งที่ตัวเองเป็นคนถามเขาแท้ๆ "ตรงที่ผู้หญิงคนนั้น ...ไม่อวดฉลาดไงครับ" เขาส่งเสียงหัวเราะในลำคอขณะที่ยื่นใบหน้าเข้าใกล้กับอีกฝ่าย ปลายจมูกคมแทบจะฝังลงบนแก้มนวลได้อยู่แล้ว คนตัวเล็กยืนชาวาบไปทั้งตัว ไม่คิดว่าเขาจะพูดตรงแบบนี้ มันผิดหรือที่เธอเป็นคนมั่นใจ กล้าแสดงออก ทีเขายังมั่นหน้าได้เลย แล้วอีกอย่างเธอเองก็แค่พูดไปตามที่เห็นก็เท่านั้น นี่มันยุคไหนแล้ว จะให้ผู้หญิงโง่หรือแกล้งโง่ตลอดเลยหรืออย่างไร เขาคิดอะไรอยู่ "แสดงว่าหนูทายถูกใช่ไหมคะ คุณกับพี่อามัวร์สนิทกัน?" "หึหึ... ชอบจังเลยคนพูดตรง" "คุณกำลังใช้หนูประชดพี่เค้าอยู่?" ฟาลิดาอ่านเกมออก ตอนแรกเธอไม่มั่นใจ ทั้งสายตา
ตอนที่ 57ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกหลังจากที่งานเลิก พนักงานทั้งหมดก็ต่างแยกย้ายออกจากงานเลี้ยงริมชายหาดกลับเข้าพื้นที่ห้องพักของตนเองเป็นที่เรียบร้อย ฟาลิดากับอามัวร์จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าเคลียร์ตัวเอง เพื่อพร้อมจะเข้านอน เตียงคู่ภายในห้องสี่เหลี่ยมแบบสตูดิโอ ตอนนี้มีทั้งสองร่างนอนขนานไปกับเตียงเขี่ยมือถือไม่ต่างกัน คนที่นอนเล่นมือถืออยู่บนเตียงริมขวาสุด แอบปลายหางตามองมาทางอีกฝั่งเป็นระยะ แม้จะมีคำถามมากมายสงสัยอยู่ในหัว แต่อามัวไม่อ่านจะเอ่ยเอื้อนถามออกมาได้ ทั้งเรื่องที่สาวรุ่นน้องหายไปกับเจ้าของบริษัท แล้วตอนที่กลับมายังได้เข็มกลัดทองลายหงส์ราคาแพงกลับมาอีกด้วย "หนูปิดไฟนอนนะ?" เป็นฟาลิดาที่เอื้อนเอ่ยประโยคแรกออกมาหลังจากที่เกิดความเงียบมาหลายนาที "อ.. อื้ม!"อามัวร์ขยับตัวเล็กน้อย เตรียมเก็บเครื่องมือสื่อสารของตัวเองเพื่อชาร์จแบตเตอรี่เตรียมพร้อมสำหรับพรุ่งนี้ จากนั้นทั้งคู่ก็พร้อมเข้านอน มือเรียวบางของฟาลิดาที่อยู่ใกล้กับสวิตช์ไฟสุดก็กดปิดมันลง เช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้น.... ชลากรนั่งเรือขึ้นฝั่งก่อนทีมบริษัทของไทยเคลิ่งนับเกือบชั่วโมงได้ เขาจึงมีเวลาไปเอารถที่โกดังแถวๆ ท่าเรื
ตอนที่ 58ความรู้สึกใหม่'ดีนะครับที่ประคองรถได้ทัน ไม่อย่างนั้นคงได้ลองวัดระยะขอบฟุตบาททางหลวงไปแล้ว''ขอบคุณนะครับ' 'ธนโชติประกันภัย อุ่นใจทำงานไวเรื่องบริการ ยินดีมากครับผม!' 12 ชั่วโมงต่อมา...แสงไฟสลัวสาดส่องวิบวับไปมารอบสถานบันเทิงดังย่านคนมีเงิน เสียงเพลงสากลนุ่มทุ้มฟังง่ายคอยบรรเลงสร้างบรรยากาศไปกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ บรั่นดีจากฝรั่งเศสในขวดที่ชลากรสั่งมา มันถูกรินไปใกล้จะครึ่งขวดทั้งที่ปริมาตรสุทธิมันเท่ากับ 1 ลิตร เขามองที่ตัวเองเทลงใส่แก้วก่อนหน้านี้ ทั้งที่มันก็คือ 40 ดีกรี ดีๆ นี่เอง แต่ทำไมต้องยอมจ่ายแพงในราคาขวดละหมื่นสองด้วย ไม่เข้าใจ...หากซื้อเหล้าขาวที่ร้านขายของชำ คงได้แบบยกลังใส่ท้ายรถกระบะไปแล้วหึ... ของบางอย่างที่คนเขาให้ค่า ต่างมีราคาแพงเสมอ แต่บางทีของเหล่านั้นมันก็คุณสมบัติไม่ต่างกันกับของราคาถูก ซึ่งคนที่รู้ ก็ต้องเป็นคนที่เคยลองมันมาแล้วทั้งสองแบบ แต่เขาไม่มีทางรู้ เพราะไม่เคยลองเหล้าขาวแบบนั้น "โทรเรียกฟ้ามานั่งเป็นเพื่อน แต่ไม่คุยด้วยกันสักคำ แบบนี้ควรจะน้อยใจได้ไหมคะ?" เขาเกือบลืมว่ายังมีใครอยู่ตรงนี้ด้วย หากเธอไม่พูดขึ้นมา ใบหน้าของคนเขาหัน
ตอนที่ 59เริ่มไม่เหมือนเดิม หลังจากที่ชลากรมาส่งฟาลิดาถึงที่คอนโดฯ แล้ว เขาก็บอกว่าจะเข้าไปทำธุระที่บริษัท มาเซราติถูกส่งเข้าศูนย์ซ่อมเป็นที่เรียบร้อยส่วนตัวเขานั้นต้องใช้รถของบริษัทแทนไปก่อน แล้วคนถูกส่งตัวกลับมาที่นี่จึงไม่มีสิทธิ์โต้แย้งอะไร ทั้งที่ในใจมันอยากห้ามเขาเอาไว้ เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่เขาขับรถชนฟุตบาท โชคดีที่เหยียบเบรกไว้ได้ทัน ทว่ายังได้รับความเสียหายเธอมีเซฟตี้เบลที่ช่วยได้มากพอสมควร บวกกับเจ้าก้อนตุ๊กตานุ่มนิ่มตัวใหญ่ที่มีติดไว้ในรถ จึงไม่ได้รับแรงกระแทกหรือส่วนไหนที่บาดเจ็บ แต่ชลากรมีบาดแผลบริเวณศีรษะและแขนบ้างเล็กน้อย เขาคงไม่เจ็บมากถึงได้อยากออกไปข้างนอก แทนที่กลับมาแล้วจะพักผ่อน แล้วเหตุการณ์ในรถตั้งแต่ที่เขาไปรับจากต่างจังหวัด เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะตัวเองคิดมากไปหรืออย่างไร แค่รู้สึกเหมือนมันแปลก แต่ก็พยายามปลอบใจตัวเองว่าเขาคงเหนื่อยที่ต้องขับมารับแล้วแถมยังต้องกลับไปที่บริษัทอีก คืนนี้ไม่รู้ว่าอีกคนจะกลับมาที่นี่ไหม แต่เธอก็ยังนั่งรอ สมาร์ททีวีขนาด 40 นิ้ว ฉายภาพเคลื่อนไหวไปเรื่อยๆ แม้จะเป็นที่หนังที่เขาว่ากำลังฮิตติดกระแส ทว่าในใจคนรอกลับไม่ได้ให้ความ
ตอนที่ 60NC18+ จุบจิบภายใต้ผ้าห่มผืนหนาที่มีคนร่างนอนกอดกันอยู่บนเตียง แม้ว่าจะมีท่าทีแปลกๆ ใส่กันไปทั้งวัน ทว่าพออยู่ด้วยกันเหมือนร่างกายมันเคยชินกับการขาดอีกฝ่ายไม่ได้ นอนไปสักพักจนได้ยินเสียงฟาลิดาหายใจอย่างสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าเธอเข้านิทราไปแล้ว คนตัวโตกว่าที่เริ่มสางเมา พยายามข่มจิตใจสงบใจให้หลับตามอีกคน ทว่าข่มตาอย่างไรมันก็ไม่หลับ ฟาลิดาจะรู้หรือไม่ว่าเขาโหยหาร่างกายของเธอมากแค่ไหน มันปวดหนึบทุกคืนที่เธอไปเที่ยวเกาะนั่น เขาเลยต้องลำบากมือตัวเองในการปลดปล่อยมันไปหลายต่อหลายรอบ ตอนนี้เขาก็ยังปวดหนึบบริการกลางลำอยู่ อยากจะปลุกให้เธอช่วยปลดปล่อยแทบจะบ้าตาย แต่มันติดตรงที่ว่าหลับไปแล้ว ร่างกายของเขาจึงทำได้เพียงแค่พลิกตัวเข้าหาอีกร่าง เห็นแค่แผ่นหลังของอีกฝ่าย เพราะเธอนอนตะแคงหันหลังให้ ชลากรขยับตัวเข้าหา จนกลายเป็นแบบชิดติดกัน เขาเริ่มเบียดตัวเสียดสีไปมาบริเวรส่วนล่างเข้าหาก้นงอน ให้ตายเถอะ.... ทำไมเขาเหมือนไอ้คนโรคจิตเข้าไปทุกที "อ่าส์" เพียงแค่แก่นกายได้สัมผัสความอวบอิ่มของสะโพกมน เขาก็ร้องออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าสักชิ้น แต่กลับรู้สึกถึงความชื้น
ตอนที่ 61เริ่มหึงหวงวันเวลาผ่านไปจนกระทั่งเข้าเดือนที่ 6 ของการใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวงระหว่างฟาลิดากับชลากรงานที่บริษัทเจ หยาง กรุ๊ป เริ่มเข้ารูปเข้ารอยมากขึ้น ชลากรจึงมีโอกาสแวะเวียนกลับไปช่วยดูธุรกิจของครอบครัวบ้างแล้วส่วนฟาลิดานั้นก็ยังคงใช้ชีวิตและปรับตัวกับการทำงานในบริษัทไทย เคลิ่ง อยู่เรื่อยๆ และดูท่าว่าจะดีขึ้น ในส่วนของการทำงานและเพื่อนร่วมงาน ทว่าในส่วนของความคลุมเครือภายในครอบครัวของเธอมันยังคาราคาซังอยู่แบบเดิมชลากรได้กลับบ้านบ้างเป็นบางครั้ง แต่ในขณะเดียวกันคนจากบ้านมาไกลอย่างเธอกลับไม่กล้ากลับไปสู้หน้าใครป่านนี้ชาวบ้านคงรู้กันไปทั่ว ว่าลูกสาวเฮียฮั่วร้านขายน้ำเต้าหู้มันหนีตามผู้ชาย"วันนี้เย็นนี้เฮียกลับบ้านนะ เธอจะกลับด้วยไหม?"คำถามนี้จากปากชลากร เขาไม่ได้ถามครั้งนี้เป็นครั้งแรก ทว่ามันนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่ก็ยังได้คำตอบเช่นเคย คือ"ไม่ค่ะ ช่วงนี้แฟนท์งานยุ่ง" เป็นแบบนี้ทุกทีได้"ก็ได้ แต่งานแต่งไอ้ฉีเดือนหน้า เธอจะไม่กลับจริงๆ หรอ?"เฮียฉีกับผิงจะแต่งงานกันเดือนหน้าแล้ว แต่เพื่อสนิทอย่างเธอกลับลังเลไม่ใช่ไม่อยากไป ไม่ใช่ไม่อยากกลับแต่เข้าใจไหมว่าเธอเป็นผู้หญิ
ตอนที่ 783 สัปดาห์ก่อนหน้านี้การเจรจาเรื่องสู่ขอฟาลิดาเป็นไปอย่างราบรื่น เสี่ยชัชชาติสิ้นลายความอีโก้ต่อพ่อของเธออย่างสิ้นเชิงรวมทั้งคู่กรณีด้วย อาจจะเป็นเพราะอำนาจมืดจากฝั่งเมียทั้งสองบ้าน เพราะพวกท่านล้วนหนักแน่นในเรื่องนี้ทั้งสองครอบครัวตกลงกันเรื่องฤกษ์งามยามดีกันไว้แล้ว เดิมทีคุณนายบ้านเจียรกิติอยากจะให้แต่สิ้นเดือนนี้เลย ทว่าฝ่ายเจ้าสาวอย่างเธอนั้นกลับปฏิเสธไปก่อน ด้วยเหตุเพราะมันเร็วเกินไป แม้จะรู้สปีริทของท่านนั้นสามารถเนรมิตวานให้เกิดขึ้นได้จริงเพียงข้ามคืนฟอดดด~"นั่งคิดอะไรอยู่ หืมม?"ร่างเล็กตัวแทบจมลงไปในอ้อมกอดของคนเพิ่งเดินออกมา"อื้ออ แน่นไปแล้วค่ะ" หายใจแทบไม่ออก นับวันชลากรยิ่งทำตัวติดเธอเข้าไปทุกที ทุกวันนี้แทบจะไม่ไปเดินตลาดดูกิจการตัวเองแล้ว เพราะเอาเวลาส่วนมากมาดูแลเมียแทน"ก็คิดถึงเมียนี่นา""กล้าพูด ก็อยู่ด้วยกันตลอด" เช้า สาย บ่าย เย็นก็เจอแต่หน้าเขาเดิมทีในเมื่อเธอเอ่ยปากบอกขอเลื่อนวานแต่งจนกว่าลูกจะคลอด ทางเฮียฮั่วก็ขอให้ฝ่ายนั้นหมั้นหมายลูกสาวตัวเองเอาไว้ก่อน อย่างน้อยก็เพื่อความสะบายใจกันสองฝ่าย แต่ประเด็นหักมันอยู่ที่ ในเมื่อยังไม่ได้แต่งกันวันนี้ ฟาล
ตอนที่ 77อนุญาต"ผมเรียนคุณน้าตรงๆ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเลยนะครับ""!?" นางเกสรแอบใจสั่นกับสิ่งที่ชายร่างสูงกำลังจะพูดต่อจากนี้ชลากรขยับตัวเปลี่ยนท่านั่งเล็ก ก่อนจะหันมาจ้องนัยน์คนที่มีอายุมากกว่าเขา"ตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าแฟนท์ได้บอกกับคุณน้ารึยังครับ เรื่องที่เธอท้อง""อะไรนะ!!!!???" คราวนี้ในฐานะคนเป็นแม่ที่มีลูกสาวทั้งสองคน เมื่อได้ฟังเรื่องที่ไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิต กับบุคคลที่นั่งอยู่ต่อหน้าคือคนเดียวที่ลูกสาวคนเล็กเคยหนีไปอยู่กับเขา พอกลับมาบ้านได้ไม่ถึงสัปดาห์ก็มาป่าวประกาศว่าท้องจะให้คนเป็นแม่แบบเธอทำอย่างไร"ก่อนอื่นเลยผมต้องขอโทษ คุณน้าและสามีคุณน้าด้วยนะครับ ทั้งเรื่องที่ลูกสาวคุณน้าหนีไปอยู่กับผมที่กรุงเทพฯ และยังจะเป็นเรื่องที่เธอท้อง ผมไม่มีคำแก้ตัวอะไร เพราะมันคือเรื่องจริง ...ผมรักน้องครับ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมจริงจัง และอยากคบหาน้อง ไม่เคยคิดไม่ดีกับน้อง ไม่เคยทิ้งขว้าง ไม่เคยไม่ให้เกียรติ ส่วนเรื่องความบาดหมางของเฮียฮั่วและป๊าของผม ผมมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กและก็ไร้สาระมากเลยครับ และผมตะให้มันเกิดผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างผมกับน้องแน่นอน ที่มาถึงบ้านคุณน้าวันนี้
ตอนที่ 76"จะกลับบ้านใช่ไหม? เดี๋ยวไปส่ง"ใบหน้าคมพยายามปรับอารมณ์ลงให้ได้มากที่สุด ก่อนหน้านี้เขาตั้งใจจะมาหาฟาลิดาที่นี่อยู่แล้ว เพราะม๊าของเขาบอกว่าว่าเธอกำลังเปลี่ยนชุด แต่แล้วพอมาถึงกลับผิดพลาดเล็กน้อย เมื่อเจอถ่านไฟเก่าของเธออยู่ด้วยนาทีแรกที่ได้เห็นหน้ามัน แทบอยากจะกระโดดสองขาให้มันลอยติดผนังห้อง เพื่อนน้องชายก็ช่างเถอะเขาไม่สน ในเมื่อมันกำลังมาแตะต้องตัวเมียเขาอยู่ซึ่งไอ้อรรถ มันก็รู้ดีว่าเขากับฟาลิดากำลังคบหากันอยู่"แหม เฮียก็... ทำเป็นอารมณ์ร้อน ของขึ้นไปได้ ผมกับแฟนท์ก็แค่ทักกันตามประสา" อัครเดชทำท่าทางไหวไหล่ เหมือนกับเป็นเรื่องขี้ประติ๋ว หรืออันที่จริงจะเรียกได้ว่าเขาไม่แคร์กับความสัมพันธ์ระหว่างเฮียซานกับแฟนท์เลยสักนิดก็แค่คนเคยเอ็นดู แต่ตอนนี้เอ็นของอรรถมันมีเจ้าของแล้ว ซึ่งไม่ใช่ฟาลิดาแน่นอนพี่ชายเพื่อนรักจะหวงก้างอะไรนักหนา นึกขึ้นได้ว่าเฮียซานชักเริ่มหวงก้างจนเสียทรง เสียมาดความเนี๊ยบ สุขุม ที่ตัวเขาสร้างมา พอนึกแบบนี้แล้วก็อดขำออกมาไม่ได้แต่แล้วเสียงหัวเราะขบขันของอรรถจำเป็นต้องหยุดะงักลง เมื่อชลากรชี้นิ้วคาดโทษ แม้แต่ฟาลิดาเองที่ยืนอยู่ข้างๆ ยังต้องหวาดกลัว"
ตอนที่ 75ถ่านไฟเก่าในช่วงใกล้ถึงยามเย็น ตะวันใกล้คล้อยลงเข้ามาทุกที ช่วงนี้เป็นเวลาคู่บ่าวสาวเริ่มเตรียมตัวเข้าหอในไม่ช้าฟาลิดาปราบปลื้มใจแทนเพื่อน ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ขนมผิงกับเฮียฉีเข้าเรือนหอตามประเพณีอย่างที่คาดหวังเอาไว้ เรื่อราวความรักและบททดสอบมากมายระหว่างคู่นี้กว่าจะผ่านพ้นมาได้ ค่อนข้างจะใช้เวลาและความเข้าอกเข้าใจกันมามากพอสมควรเธอเองก็เป็นหนึ่งในตัวละครเรื่องนี้ ย่อมรู้ดีว่ากว่าจะเดินทางมาถึงวันนี้ได้พวกเขาต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง สิ่งที่พวกเขาทำมันได้ดีคือการให้อภัยกัน และต้องเข้าใจกัน ปล่อยวางเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด แล้วเริ่มต้นใหม่มือบางวางทับทาบหน้าท้องนูนเล็กของตนเอง ท้องแรก หากไม่สังเกตดีๆ คงจะคิดกันไปว่าเธอแค่อวบขึ้น ซึ่งคนในงานแต่งวันนี้คงจะคิดกันแบบนั้น แม้กระทั่งเจ้าสาวในงาน ยังทักเลยว่าเธออวบขึ้นอันที่จริงเรื่องท้อง... เธอไม่ได้อยากจะปิดบังใคร ในเมื่อพ่อของลูกก็ยืนหัวโด่อยู่ในงานด้วยแท้ๆ เพียงแต่มันยังไม่ใช่จังหวะนี้ปัญหาระหว่างเธอกับเขามันยังไม่ถูกเคลียร์ ลึกๆ ในใจเเม้จะบอกเขาไปแล้วว่าต้องการห่างกันสักพัก ทว่าเอาความจริงเลย คือก็รอให้เขามาง้ออยู่ทุกวันอย่า
ตอนที่ 74งานแต่งน้องชายเมื่อได้เห็นหน้าลูกชายกลับมาอยู่บ้านอย่างที่คาดหวังมาโดยตลอด คุณนายเพลงพิณพอทราบเรื่องราวที่ผ่านมาของลูกชายคนโตบ้างแล้ว นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้คิดไม่ตกมาสักพักใหญ่ เกี่ยวกับเรื่องบาดหมาง ที่กำลังทำให้ลูกชายเธอต้องยอมปริปากสารภาพความทุกข์ใจที่มันสะสมอยู่มานานพอสมควรโดยเฉพาะเรื่องที่ฟาลิดากำลังตั้งครรภ์เธอจึงหาทางออกอย่างที่คิดว่าสมควรทำแต่ยังไม่ใช่วันนี้หรือพรุ่งนี้แน่นอนคุณนายคนเดียวของตระกูลเจียรกิติอยู่ในชุดไทยสีชมพูอ่อน งดงามตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมเผ้าถูกยกขึ้นตีโป่งให้เข้ากับใบหน้ารูปไข่ เครื่องประดับราคาแพงที่ไม่เคยคิดว่าวันนี้จะได้หยิบมาใส่อวดแขกในงาน แต่แล้วฟ้าก็ดนบรรดานมาให้ตามโอกาสเหมาะสมงานแต่งงานของลูกชายคนเล็กของเจียรกิติ วันนี้แขกเหรื่อในงานเฉพาะคนที่รู้จักเสี่ยชัชชาติก็ปาไปแล้วเกือบทั้งจังหวัด ยังไม่รวมกับสมาคมคุณหญิงคุณนายฝ่ายเธออีกส่วนเพื่อนเจ้าบ่าวกับฝั่งเจ้าสาวก็มีมากพอสมควร งานแต่งคราวนี้ก็เลยเนื่องแน่นยิ่งกว่างานประจำจังหวัดขณะที่กำลังยืนนิ้มปลื้มปิติในงานวันนี้ ก็มีชายหนุ่มในชุดสูทสีเดียวกันกับเธอเดินมาดมั่นมาทางนี้"ม๊าครับ งานจะเริ่มแ
ตอนที่ 73ผ่านมา 2 วันแล้วกับการตัดสินใจกลับมาอยู่ที่บ้าน ฟาลิดาเอาแต่ขลุกตัวอยู่แต่ในห้องนอนไม่ออกไปไหน ไม่อยากออกไปฟังคำแขวะจากปากของป๊าตัวเองที่เอาแต่เย้ยหยันลูกสาวที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อแม้แต่เรื่องมันนานมากแล้ว เฮียฮั่วก็ยังไม่เคยลืม หรือคิดจะทิ้งมันไปจากสมองคนตัวเล็กเอาแต่นั่งเหม่อมองออกไปทางหน้าต่าง หลังจากที่ชลากรเป็นคนขับรถมาส่งเธอถึงที่ ได้เข้ามาในบ้านทักทายป๊าม๊าของเธออยู่สองสามประโยคก็กลับไปป่านนี้เขาคงยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวเรื่องงานแต่งของฉีกับผิงอยู่เช่นกัน'จะเอาอย่างนี้จริงๆ เหรอ?''แฟนท์คิดดีแล้ว''เฮียทำอะไรให้เธอต้องขุ่นข้องหมองใจ พูดกันมาตอนนี้เลยก็ได้ ขอร้องเถอะ โตๆ กันแล้ว แล้วนี่ท้องไส้นับวันยิ่งโตขึ้น อย่าคิดอะไรเด็กๆ แบบนี้ได้ไหม?''คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก ... ใช่ไง! ก็เป็นเด็กแบบนี้มาตั้งนานแล้วไง เพิ่งจะรู้?''โถ่เว้ย!' เขาทุบพวงมาลัยเสียงดัง'ป๊าเฮียก็พูดถูก แฟนท์ว่าเราไม่เหมาะกันหรอก หรือเราควรเลิก?''ไม่เลิก! ให้ตายยังไงก็ไม่เลิก เธอกลับไปคิดดีๆ ก็แล้วกันนะ ลูกน่ะ จะอยู่ได้ยังไงถ้าพ่อแม่ต้องแยกทางกัน คิดให้ดี อย่าเอาแต่ใจตัวเอง'คำก็เด็ก... คำก็เอาแต่ใจ งี
ตอนที่ 72"เฮียไม่คิดเลยนะ ว่าเธอจะเป็นเอาหนักขนาดนี้? ช่วยน่ารักเหมือนวันแรกที่เจอกันหน่อยได้ไหม? ทำไมต้องเอาแต่ใจตัวเองด้วย?"คำพูดของเขาดังก้องเข้าโสตประสาทการรับรู้ของเธอได้อย่างชัดเจน คนฟังอย่างเธอสลดใจอยู่ไม่ใช่น้อย ในหัวมันมีคำถามเต็มไปหมดอย่างแรกคือทุกวันนี้เธอไม่น่ารักเหมือนวันแรกที่เจอกันตรงไหนน้ำตาเจ้ากรรมมันเริ่มทำงาน ไล่ขึ้นมาจากทรวงอกจนถึงเบ้าตา หลั่งเอาน้ำสีใสเค็มๆ คลอเคลียอยู่รอวันไปปลดปล่อยอาบสองแก้มนวลใจเจ้ากรรมก็ดันเจ็บปวดกับคำพูดเขาขึ้นมาเสียดื้อๆ ไม่รู้ว่าเพราะฮอร์โมนปรับเปลี่ยนจากการตั้งครรภ์ หรือเพราะความงี่เง่าเจ้าบทบาทอย่างที่เขากล่าวหาหากจะเอาง่ายๆ ถ้าเขาอยากจะพูดคำว่าเบื่อก็ควรบอกกันตามตรงหรือถ้ามันยากนักที่จะต้องพูดคำๆ นั้นออกมา เธอนี่แหละที่จะพูดออกมาเอง"แฟนท์จะกลับบ้านพรุ่งนี้ ไปช่วยเตรียมงานแต่งผิง" ระหว่างนี้เขาก็คิดเอาเองละกันว่าที่ผ่านมาเรื่องของเรา มันควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้เธอยังไม่อยากจะใช้คำว่าเลิก เพราะยังมีอีกหนึ่งชีวิตในท้องแต่ถ้าชีวิตคู่มันยังไปต่อด้วยกันยาก สามวันดีสี่วันไข้อยู่แบบนี้ บอกตามตรงเลยว่าเธอมองไม่เห็นอนาคตร่างบางเดินไปรื้อ
ตอนที่ 71ชลากรรีบบึ่งรถกลับมาที่คอนโดฯ หลังจากเคลียร์งานตัวเองเสร็จสับ ฟ้าลดาส่งข้อความมาให้เขารีบกลับโดยด่วน เหตุเพราะน้องสาวตัวเองไม่ต้อนรับการมาเยี่ยมเยือนของเธอจากที่คิดเอาไว้ว่าอยากให้สองพี่น้องได้มีโอกาสอยู่ด้วยกัน เพื่อปรับความเข้าใจ กลับกลายเป็นว่าเขากำลังหาเรื่องใส่ตัวเเท้ๆร่างสูงเข้ามาถึงภายในห้องกวาดสายตามองก็เห็นอย่างที่อีกคนส่งข้อความมารายงานคนท้องแรกเริ่มนั่งทำตาขลึงใส่พี่สาวตัวเองที่นั่งอีกมุมห้อง ขณะที่ฟ้าลดาเองหอบงานตัวเองขึ้นมาทำไปพลางๆ"เอ้า ...เฮียซาน มาพอดีเลย" เป็นฟ้าลดาที่ผละหน้าออกจากเอกสารในมือ แล้วหันมาสนใจคนมาใหม่ ส่วนอีกคนที่ยังนั่งแยกเขี้ยวใส่พี่สาว แม้ว่าจะเห็นแล้วว่าเขามาถึง ทว่าก็ยังไม่ให้ความสนใจ"จะเย็นแล้ว ทานไรกันยัง?" เขาถาม พลางหันหน้าไปเอาคำตอบจากฟาลิดาคนนั่งหน้าบูดปรับเปลี่ยนอารมณ์เล็กน้อย แต่ยังคงความตึงใส่อยู่ก็แค่ไม่พอใจที่เขาชวนพี่สาวเธอมาที่นี่ ทั้งๆ ที่ควรจะถามความสมัครใจกันก่อน ว่าอยากต้อนรับแขกหรือไม่"ยังเลยค่ะ นี่กะว่ารอเฮียกลับมา แล้วจะชวนออกไปกินข้าวข้างนอกกัน เห็นว่าแถวนี้มีร้านอาหารยุโรป อร่อยๆ เลยอยากลอง"ร่างอรชรลุกขึ้นยืน
ตอนที่ 70เฝ้าน้องชลากรจำเป็นต้องพาลูกเมียกลับไปที่คอนโดฯ ก่อน ภายหลังจากพาไปหาหมอ เขามีงานด่วนที่ต้องแก้ไข ทั้งๆ ที่เป็นวันหยุดของตัวเองแล้วแท้ๆ อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าคนท้องจะอยู่คนเดียวไม่ได้เพราะประเมินจากที่ตัวเองเห็นแล้วว่าเมื่อเช้าฟาลิดายังอาเจียนและเวียนหัวไม่หยุด อาการของคนแพ้ท้องก็คงประมาณนี้ ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกผิดที่ปล่อยให้เธอต้องอยู่คนเดียวเขาจึงตัดสินใจยกหูต่อสายไปยังพี่สาวคนเดียวของฟาลิดา เขาเล่าเรื่องราวคร่าวๆ ให้พี่สาวเธอฟัง ระหว่างขับรถออกไปยังบริษัท โชคดีที่ฟ้าลดาเป็นคนเข้าใจอะไรง่าย จึงไหว้วานเธอให้ไปที่คอนโดฯ ของตนอีกนัยยะสำคัญอย่างหนึ่ง ก็เพื่อหวังว่าคนที่มีสายเลือดเดียวกัน จะปรับความเข้าใจกันบ้าง ไม่มากก็น้อยอย่างไรเสียเลือดก็ย่อมข้นกว่าน้ำ เขาไม่รู้หรอกว่าทำไมฟาลิดาถึงไม่ค่อยชอบขี้หน้าพี่สาวตัวเอง แต่คิดว่าหากมีฟ้าลดามาคอยช่วยเหลือระหว่างที่อีกคนอ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจ นั่นอาจจะเป็นโอกาสที่ดีทำให้สองคนนั้นสนิทกันมากขึ้นกระทั่งเขาขับรถมาถึงที่ทำงาน และขลุกอยู่หน้าคอมฯ เพื่อดูปัญหาที่เกิดขึ้นจากคนของเขาที่ส่งมาให้ดูทางเมลล์ก็อกๆๆ"เชิญ!"เมื่อเจ้าของห้องอนุญา