LOGINShare
อย่าโกงสิครับ
Last Updated:
2024-12-26 15:01:34
Related chapters
คนของมาเฟียตัวร้าย กูไม่ชิน
"ไอ้ยักษ์...แค่ลงไปกินข้าว กูต้องแต่งตัวหล่อขนาดนี้เลยเหรอวะ" แทนถามด้วยความแปลกใจ เพราะว่าเขาโดนไอ้ยักษ์จับแต่งตัวให้สะเต็มยศเลย เต็มยศที่ว่าคือใส่ชุดสูทคล้ายกับไอ้ยักษ์ เพียงแค่ของเขาขนาดตัวเล็กและสีอ่อนกว่าของไอ้ยักษ์เท่านั้นเอง"ได้เวลาแล้วไปกันเถอะ" ไซรับบอกกับแทนอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับยกแขนขึ้นเพื่อให้แทนจับไปด้วย"อะไรของมึง กูผู้ชายนะยักษ์ กูจะควงแขนของมึงเพื่อ..." แทนมองค้อนไอ้ยักษ์ของเขา ก่อนที่เขาจะเดินนำออกไปก่อน "กูกำลังจีบมึงอยู่นะแทน หึหึ" ไซรับท้วงติงพร้อมกับเดินตามแทนออกไปจากห้องอย่างอารมณ์ดี เพราะว่าแทนหันกลับมาค้อนให้เขา"ยักษ์...กูขอไปดูไอ้ธามได้...""ไม่ได้ ปล่อยให้เขาได้อยู่กันตามลำพังได้ไหมแทน แล้วกูก็อยากจะอยู่กับมึงตามลำพังด้วย" ไซรับพูดแทรกก่อนที่แทนจะพูดจบ"แต่..."ติ้ง(เสียงลิฟต์)"ไม่แต่หรอก แล้วสองคนนั้นก็ไม่อยู่แล้วด้วย เมสันมันขอกูพักร้อนบวกไปดูงานที่ภูเก็ต หลังจากที่เสร็จงานใหญ่ ถ้ามึงยังไม่หยุดพูดถึงเรื่องของเพื่อน...""ยักษ์...เดี๋ยวๆ เมื่อกี้เราผ่านหน้าลิฟต์มา กูลืมไปว่าก่อนที่มึงจะอุ้มกูเข้าห้อง พวกมึงยิง...""เรื่องมันจบแล้วแทน มึงลืมเรื่องที่เกิด
Last Updated : 2024-12-26คนของมาเฟียตัวร้าย ไม่ต้องเสียดายของแล้ว
"มีน...เป็นไงบ้างมีน" ทุกคนเรียกมีนพร้อมกันด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่มีนกำลังเดินเข้ามาในครัว"แทนจริงๆด้วยป้าดวง มันทักมีนด้วยนะ แต่มีนไม่กล้าถามมัน แค่ไปยืนอยู่ตรงนั้น มีนก็กลั้นหายใจจะแย่แล้ว นี่นะ...""ขอไปเองนะยะ ฉันว่าจะไปบริการนายใหญ่เอาหน้าสะหน่อย เชอะ...!!" วีนัสดักคอลูกน้อง ก่อนที่ลูกน้องจะพูดจบ เพราะว่ามีนรบเร้าขอไปทำหน้าที่ดูแลนายใหญ่ ทั้งที่เธอบอกว่าเธอจะไปดูแลเอง เพราะว่าถ้าเกิดผิดพลาดอะไรขึ้นมา เธอแย่แน่ๆ แต่มีนบอกว่าอยากไปดูใกล้ๆ ว่าคนที่มานั่งกินหมูกระทะกับนายใหญ่ใช่แทนจริงๆไหม และมีนเองก็ทำงานเก่งด้วย เธอก็เลยต้องยอม"ก็มีนอยากไปดูใกล้ๆอ่ะ แต่พอเข้าไปใกล้จริงๆนะ แทบไม่กล้าหายใจแรงเลยอ่ะ กลัวความหล่อของนายจะบาดหัวใจเอา บอดี้การ์ดแต่ละคนก็งานดีทั้งนั้นเลยอ่ะ คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นไม่น่าจะเป็นแทนเลย น่าจะเป็นมีนนะ เสียดายของอ่ะ" มีนพูดพร้อมกับทำหน้าว่าเสียดายตามที่พูดไปด้วย"น่าจะถามสักหน่อย ว่ามันจะกลับมาทำงาน...""ป้าดวง...ป้าดวงลองเดินเข้าไปใกล้นายใหญ่ดูสิ ถ้าป้ากล้าพูดกับแทนนะ มีนให้ป้าเหยียบหน้าเลย ดูไกลๆว่านิ่งแล้ว เข้าไปใกล้ๆยิ่งนิ่งแล้วกูดูน่ากลัวด้วย ขนลุกนะเอาจริ
Last Updated : 2024-12-26คนของมาเฟียตัวร้าย มึงไม่ต้องสนใจ
"คุณไซรับคะ บีน่าขอ...""หลบไปครับ" บรูโนยืนขวางเอาไว้ ไม่ยอมให้บีน่าเข้าไปถึงตัวของนายของเขาได้ ในขณะที่นายของเขากับแทนจะเดินไปที่ลิฟต์ส่วนตัวด้วยกัน บีน่าวิ่งมาจากไหนไม่รู้เร็วมาก และคนของเขารายงานเขามา ว่าบีน่าออกไปจากโรงแรมแล้ว เขาก็เลยเลิกสนใจอีก เพราะเขาไม่คิดว่าบีน่าจะตื้อขนาดนี้ ถ้าเมสันรู้ว่าเขาทำงานพลาด เขาต้องโดนลงโทษแน่ๆ"คุณผู้หญิงคนนั้นหนิ เธอต้องการคุยกับมึงเหรอยักษ์ กูว่ามึงคุยกับเธอหน่อยไหม เห็นเธอพยายามจะเข้ามาหามึงรอบหนึ่งแล้วนะ เธอมีเรื่องด่วนอะไรจะคุยกับมึงรึเปล่า" แทนบอกกับไอ้ยักษ์ เพราะว่าถ้าไอ้ยักษ์ไม่คุยด้วย คนของบรูโนหรือว่าบรูโนเอง จะต้องจับตัวของผู้หญิงสวยคนนี้ ออกไปให้พ้นจากหน้าลิฟต์ส่วนตัวของเจ้าของโรงแรม เพราะว่าจู่ๆผู้หญิงสวยคนนี้ วิ่งออกมาจากทางไหนก็ไม่รู้ วิ่งออกมาดักทางเข้าลิฟต์ส่วนตัว ที่พวกเขากำลังจะเดินเข้าไปเอาไว้ด้วยความรวดเร็ว"ไปเถอะ อย่าไปสนใจเลย เดี๋ยวบรูโนมันก็จัดการเอง" ไซรับพูดพร้อมกับกอดเอวของแทนให้เดินไปเข้าลิฟต์ต่อ เพราะว่าคนของเขาจับผู้หญิงคนนี้ โยนออกไปให้พ้นทางของเขาแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าไม่มีคำสั่งอะไรจากเขา"คุณไซรับคะ บีน่ามีเรื่องจะ
Last Updated : 2024-12-26คนของมาเฟียตัวร้าย ทำไมมึงน่ารักจังวะNC
"มึงเชื่อกูนะแทน กูรักมึงคนเดียว รอมึงคนเดียวมาตลอด" ไซรับซบหน้าลงที่ซอกคอของแทนอย่างออดอ้อน หลังจากที่เขาพูดจบแล้ว"กูไม่เชื่อ หน้าซื่อๆอย่างมึงกูเชื่อมามากพอแล้ว ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่อุ้มท้องมา กูก็ยังเชื่อมึงอยู่ ว่ามึงรักกูรอกูจริงๆอย่างที่ปากของมึงพูด" แทนพูดแล้วเมินหน้าหนี ไม่ยอมมองหน้าของคนที่เงยหน้าขึ้นมาแล้วอมยิ้มกรุ้มกริ่มให้เขา"ทำไมมึงน่ารักจังวะแทน" ไซรับกอดแทนเอาไว้แน่นด้วยความมันเขี้ยว"มึงอย่ามาทำหน้ามึนยักษ์ ปล่อยเลย กูจะไปตามทางของกู มึงอย่ามา...""มึงรู้ไหมแทน สิ่งที่มึงทำอยู่ตอนนี้ คือมึงหึงกู แล้วมึงก็กำลังงอนกูอยู่ แต่กูน้อยใจมึงนะ ที่มึงเชื่อคนอื่นมากกว่าเชื่อกู คนที่รักมึงคนเดียวมาตลอดชีวิต แทน...กูไม่เคยโกหกมึง" ไซรับเงยหน้าขึ้นไปสบตากับแทนอย่างออดอ้อน หลังจากที่เขาพูดจบแล้ว"มึงไม่ใช่กูยักษ์ อันไหนคือเรื่องจริงหรือเรื่องกูโกหก กูยังไม่รู้เลย มึงบอกกูว่าไปอเมริกา มึงยังหลอกกูได้เลย ปล่อย!!" ยิ่งนึกถึงแทนก็ยิ่งเจ็บใจ ทำให้เขาเริ่มดิ้นอีกครั้งด้วยความโมโห ที่โดนหลอกแล้วโดนหลอกอีก ตั้งแต่เรื่องของอ้อยแล้ว ตอนนี้เขาเอาทุกอย่างมาปนกันจนมั่วไปหมด"ไม่ปล่อย เรื่องที่กู
Last Updated : 2024-12-26คนของมาเฟียตัวร้าย หนีไปตั้งหลักก่อน
"มึงปล่อยกูเลยยักษ์ มึงจะมากอดกูเอาไว้ทำไม แน่นขนาดนี้ กูหายใจไม่ออก" แทนพูดพร้อมกับพยายามดันหน้าอกหนาที่ทับอยู่บนตัวของเขาเล็กน้อย แล้วไหนจะท่อนแขนกำยำ ที่รัดเขาแน่นยิ่งกว่างูเหลือมรัดสะอีก"กูหนาว ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ" ไซรับพูดเสียงอู้อี้อยู่บนหัวของแทน เพราะว่าตอนนี้แทนนอนอยู่ในซอกอกของเขา"มึงจะนอนมึงก็นอนไปสิ จะมากอดกูเอาไว้เพื่อ... กูหิวข้าวแล้ว ปล่อยเลย" แทนพูดเสียงตึงด้วยความไม่พอใจ"เป็นอะไรครับ หือ...ยังโกรธอยู่เหรอ หายได้แล้ว ถ้าไม่หายเดี๋ยวผัว...""ผัวอะไรของมึง ปล่อยเลย" แทนว่าให้เสียงเขียว ก่อนที่ไอ้ยักษ์ของเขาจะพูดจบ"ยังไม่หายโกรธอีกเหรอครับ เดี๋ยวสายๆผมจะให้หมอขึ้นมายืนยันนะ ว่าผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ได้ท้องกับผม...""จะขึ้นมาให้เสียเวลาทำไม หมอเป็นพวกของมึง เขาก็ต้องเข้าข้างมึงอยู่แล้วไหม" แทนพูดด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ พวกเดียวกันทั้งนั้น แล้วหมอก็กลัวไอ้ยักษ์จนแทบจะคลานเข่าเข้าหาอยู่แล้ว"สรุปแล้ว มึงก็เชื่อคนอื่นมากกว่ากูที่เป็นผัวของมึงใช่ไหมแทน" ไซรับถามด้วยนํ้าเสียงที่น้อยใจ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง"มึงหยุด...โอ๊ะ!! เจ็บๆ" แทนพูดพร้อมกับจับที่สะโพกของตัวเอง
Last Updated : 2024-12-26คนของมาเฟียตัวร้าย ไม่ไหวก็บอกสิ
ก๊อก ก๊อกแกร๊ก"ใครอนุญาต" ไซรับถามโดยที่เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองว่าใคร"ยักษ์...ได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว มึงไม่ออกไปกินข้าว กูก็เลยมาตาม เอ่อ...ต้องรอให้มึงอนุญาตก่อนหนิเนาะ ถึงจะเปิดประตูได้ กูลืมไป ว่ามึงไม่ชอบ" แทนพูดเสียงอ้อน พร้อมกับค่อยๆเดินเข้าไปหาไอ้ยักษ์ ที่กำลังก้มหน้าเซ็นเอกสารอยู่ "คนของกูไม่ได้บอกมึงเหรอ ว่ากูงานยุ่ง กูไม่กินข้าว" ไซรับพูดโดยที่เขายังก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่ หมับ!!พรึ่บ!!"ยักษ์...มึงโกรธกูใช่ไหม ที่กูเชื่อคนอื่นมากกว่าเชื่อมึงอ่ะ กูขอโทษนะ นะยักษ์ ยักษ์...มึงอย่าเงียบแบบนี้สิ" แทนพูดด้วยนํ้าเสียงที่ออดอ้อน หลังจากที่เขาเดินเข้าไปหาไอ้ยักษ์ของเขา เขายกแขนของไอ้ยักษ์ให้อ้าออกกว้าง ก่อนที่เขาจะนั่งลงบนตักแล้วกอดเอวหนาเอาหน้าซบอกอย่างออดอ้อนออเซาะ เหมือนกับเด็กน้อยที่รู้ว่าตัวเองมีความผิด"มันยากมาเหรอแทน ที่มึงจะมาง้อกู" ไซรับถามแทนเสียงเรียบ โดยที่เขาไม่ได้กอดตอบ เพราะว่าเขาน้อยใจ ที่แทนรู้ความจริงตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ก็ไม่ยอมมาง้อเขา แล้วเมื่อเช้า ก็เหมือนแทนจะพูดอะไรกับเขา แต่แทนก็ไม่พูด จนเขาไม่ออกไปกินข้าวกลางวันด้วย แทนถึงได้มาตามเขาอย่างที่เห็น จะไม่
Last Updated : 2024-12-26คนของมาเฟียตัวร้าย หวงตัวจัง
"สวยจัง ทะเลของจริง...สีฟ้าใสกว่าในทีวีอีกนะครับ" ธามพูดออกมาเบาๆ ในขณะที่ตอนนี้ เมสันพาเขาเดินเล่นที่ริมหาดทรายหน้าโรงแรม ทันทีที่มาถึงภูเก็ต เมสันก็พาเขาออกมาเดินดูนํ้าทะเลเลย ส่วนข้าวของเครื่องใช้ เมสันบอกกับเขา ว่าให้คนเตรียมเอาไว้ในห้องพักให้แล้ว"เห็นทะเลสวยแล้ว มึงอยากเห็นที่พักรึยัง ที่พักติดกับริมทะเลเลยนะ เป็นที่พักส่วนตัวด้วย" เมสันถามพร้อมกับมองธามที่กำลังตื่นเต้นกับความสวยของทะเลอยู่"ผมอยากจะเล่นนํ้าทะเลมากกว่าครับ หาดทรายสีขาวกับนํ้าทะเลสีฟ้า โคตรน่าเล่นเลย" ธามไม่สนใจในคำชวนของคนตัวใหญ่ ที่ตอนนี้ยืนทำหน้าเซ็งอยู่ เพราะว่าเห็นจนเบื่อแล้ว เมสันอยากจะรีบเข้าไปพักมากกว่า แต่เขาก็ไม่อยากขัดใจคนที่กำลังตื่นเต้นกับความสวยของนํ้าทะเลอยู่"เพิ่งจะเดินทางมาถึง เข้าไปพักก่อน แล้วค่อยออกมาเดินเล่นก็ได้" เมสันบอกกับคนที่ไม่สนใจเขาเลย เอาแต่มองไปรอบๆด้วยความตื่นเต้น ในความสวยงามของสถานที่ แล้วก็ผู้คนที่มาจากหลากหลายประเทศที่มาพักในโรงแรม และส่วนมากจะเป็นคนต่างชาติทั้งนั้น"โห...สาวฝรั่ง ขาวๆสวยๆทั้งนั้น โอ๊ะ...พี่เม พี่เมจะพาผมไปไหนเนี่ย" ธามหันไปถามคนที่แบกเขาขึ้นตัวลอย แล้วพาเดินม
Last Updated : 2024-12-26คนของมาเฟียตัวร้าย มองตาพี่สิ
"หือ...? อะไรครับเนี่ย" ธามถามด้วยนํ้าเสียงที่แปลกใจ ก่อนที่เขาจะหันหน้าไปมองหน้าของคนตัวสูง ที่บอกให้เขาเป็นคนเดินนำไปก่อน ที่เขาแปลกใจ เพราะว่าสิ่งที่อยู่ตรงด้านหน้าของเขาตอนนี้ มีโต๊ะอาหารวางอยู่ริมหาดทรายสีขาว แล้วรอบๆบริเวณแถวนั้น ก็มีไฟที่ถูกจุดบนปลายกระบอกไม้ไผ่ มันดูโรแมนติกมาก เหมือนกับว่ามีใครจะมาขอแต่งงานกัน อย่างในทีวีที่เขาเคยเห็นอย่างนั้นแหละ และที่ทำให้เขาแปลกใจอีกอย่าง คือก่อนที่เขาจะเข้าห้องพักไป มันยังเงียบแล้วก็มืดสนิทอยู่เลย"เดินไปสิ พี่สั่งให้คนเตรียมอาหารเอาไว้ให้ธามแล้ว ธามหิวข้าวไม่ใช่เหรอ หือ..." เมสันถามเสียงนุ่มข้างๆหูของธาม ที่ตอนนี้ธามยืนนิ่งเหมือนโดนแช่แข็งอยู่"หมายความว่า โต๊ะอาหารโต๊ะนั้น เป็นของเราเหรอครับ" ธามถามคนพี่เสียงกระซิบ เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะกระซิบ แต่เขาพูดไม่ออก มันก็เลยเบาราวกับกระซิบ"เดินไปสิครับ" เมสันบอกกับธาม ก่อนที่เขาจะกอดเอวของธามแล้วเดินไปพร้อมกัน เพราะว่าธามไม่ยอมเดินไปตามที่เขาบอก"แล้ว...แล้วจะไม่มีใครว่าเหรอครับ มาจัดตรงนี้เพียงแค่โต๊ะเดียว" ธามถามแก้เขิน ทั้งที่เขาก็รู้ว่าเป็นคำถามที่ไม่ควรจะถาม และเป็นคำถามที่ดูโง่มาก"ที่นี
Last Updated : 2024-12-26
Latest chapter
คนของมาเฟียตัวร้าย พิเศษ ที่พึ่งทางจิตใจ
"เราไปนอนตรงนั้นกันไหม มึงอยากรู้ไม่ใช่เหรอ ว่าตอนที่กูอยู่กับหลวงตา กูนอนที่ไหน" แทนถามไอ้ยักษ์อย่างประจบเอาใจ ในขณะที่ไอ้ยักษ์ยืนทำหน้านิ่งอยู่ เพราะว่าสรุปแล้ว ได้มานอนที่วัดป่าบนสันเขาสมใจเขา ซึ่งที่นอนไม่ใช่ปัญหา เพราะว่าเมสันให้ลูกน้องไปซื้อเต็นท์มาให้ครบจำนวนคน พร้อมกับที่นอนด้วย และถ้าไม่ใช้แล้ว ก็ยกให้กับทางวัด เพื่อเอาไว้ให้คนที่มาทำบุญ หรือใครที่อยากจะมาพักได้ใช้กัน ความคิดนี้ ธามกระซิบเสนอเมสัน ด้วยความที่ธามอยากจะค้างที่นี่แล้วเมสันไม่ยอม เพราะว่าเมสันเองก็อยากจะอยู่กับธามเป็นการส่วนตัว ก็เลยออกมาอย่างที่เห็น และที่สำคัญมากไปกว่านั้น ไอ้ยักษ์กลัวว่าเขาจะงอน มันก็เลยตามใจเขา แต่ก็ยังมาทำหน้าบึ้งใส่เขาอยู่"แล้วอาบนํ้าที่ไหน" ไซรับถามเสียงเรียบ นอนที่นี่เขาไม่ได้อะไรหรอก เขานอนที่ไหนก็ได้ ขอให้มีเมียอยู่ด้วย แต่ที่เขาทำหน้านิ่ง เพราะว่าเขาอยากให้เมียเอาไจเท่านั้นเอง"เลยป่ารกตรงนั้นไปหน่อยมีนํ้าตกเล็กๆอยู่ จะเรียกว่าลำธารก็ได้ แต่วันนี้มันเย็นแล้ว เราแค่ล้างหน้าแปรงฟันก็พอนะ กูหนาว" แทนบอกกับไอ้ยักษ์เสียงอ้อน ในขณะที่ตอนนี้ธามกับเมสัน กำลังเดินเล่นรอบๆบริเวณวัดกันอยู่ เพราะ
คนของมาเฟียตัวร้าย พิเศษ แสดงว่ามึงทำอะไรมา
"มึงเอาเจลหล่อลื่นมาไหมวะ กูจะทนไม่ไหวแล้วนะ อู๊ย...ย เบาๆ กูจะแตก" แทนพูดเสียงกระเส่า ในขณะที่ไอ้ยักษ์นั่งคุกเข่า แล้วใช้ปากอมท่อนเอ็นให้เขา ริมฝีปากหนาเม้มปากรูดท่อนเอ็นเข้าออกยํ้าๆอยู่อย่างเป็นจังหวะ จนเขาแทบจะแตกคาปากของมัน"เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งใจร้อนเมีย งั้บ...อื้ม" ไซรับเงยหน้าขึ้นไปบอกกับแทน ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงมาสนใจกับท่อนเอ็นที่อยู่ตรงหน้าของเขาต่อ"ยักษ์...อู้ว กูเสียว อ่า...พอก่อน กูอยากเสร็จพร้อมกับมึง แล้วก็ด้วยของมึง" แทนจับแก้มของคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าขาของเขา ให้เงยหน้าขึ้นมามองเขา ทั้งคู่สบตากันนิ่ง ก่อนที่พวกเขาจะยิ้มอย่างรู้กัน"ทำไมวันนี้มึงน่ารักจังแทน หือ...อ จุ๊บ!!" ไซรับลุกขึ้นไปจุ๊บปากของแทนด้วยความมันเขี้ยว ทั้งคู่จูบปากกันอย่างดูดดื่มอีกครั้ง ในขณะที่มือของเขาก็เอื้อมไปหยิบเจลหล่อลื่น ในลิ้นชักทางด้านหลังของแทน เจลหล่อลื่นที่เขาพกไปด้วยทุกที่ เพราะว่าเขามีอารมณ์อยากจะกินเมียได้ตลอดเวลา แล้วเมียของเขาก็ขี้อ่อยด้วยสิ เขาบีบเจลหล่อลื่นตรงร่องหลืบลึกทางด้านหลังของแทน ในขณะที่แทนยังนั่งอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วชันเข่าอ้าขาขึ้นข้างหนึ่ง"อื้อ...ยักษ์ มึงจะไ
คนของมาเฟียตัวร้าย พิเศษ น่ารักขนาดนี้
"กูบอกว่าไม่อยากไปเที่ยวป่าเที่ยวเขา มึงก็ยังจะพากูไปอีกจนได้ แล้วมึงก็ไม่บอกกูก่อนด้วยนะ" แทนบ่นเบาๆ โดยที่เขายังนอนเอาหน้าควํ่าอยู่กับหมอน"กูอยากไปกราบหลวงตา ไหนมึงสัญญาไง ว่าจะพากูไปเตะฟุตบอลกับพวกเด็กวัด" ไซรับพูดพร้อมกับลูบหัวของคนที่งอแงกับเขาอยู่เบาๆไปด้วย ในขณะที่เขานั่งอยู่บนขอบเตียง ในห้องพักของโรงแรม ที่เขาเป็นเจ้าของที่จังหวัดเชียงใหม่"มึงก็ต้องพากูไปเที่ยวที่อื่นก่อนดิ๊ ไม่ใช่พามาที่นี่เลย" แทนเงยหน้าขึ้นไปเถียง ก่อนที่เขาจะเอาหน้าลงไปแนบกับหมอนใหม่อีกครั้ง"ไหนๆก็มาถึงที่นี่แล้ว มึงก็พากูไปก่อนนะแทน แล้วหลังจากนี้ มึงอยากจะไปเที่ยวที่ไหน กูจะพามึงไปทุกที่เลย" ไซรับพูดอย่างเอาใจ เพราะเหมือนว่าแทนจะโกรธเขามากจริงๆ ที่เขาไม่ได้บอกแทนก่อน ความที่เขาอยากจะเซอร์ไพรส์ เขาก็เลยอุ้มแทนขึ้นเครื่องบินเหมาลำมากลางดึกเลย พอตื่นเช้าขึ้นมา เขาก็เลยโดนงอแงอย่างที่เห็น "มึงไม่ต้องมาพูดเลย แล้วเมื่อไหร่มึงจะเลิก นิสัยที่ชอบอุ้มกูไปไหนมาไหนเนี่ย เห็นว่าตัวเองตัวใหญ่กว่า อุ้มกูได้ก็อุ้มอย่างเดียวเลย" แทนลุกขึ้นมานั่ง หลังจากที่เขาบ่นจนพอใจแล้ว"หายโกรธรึยังครับ หายโกรธได้แล้ว" ไซรับถามพร
คนของมาเฟียตัวร้าย พูดดังๆก็ได้
"เป็นไงมึง ไปเที่ยวสนุกไหม ไปสะนานเลยนะ กูคิดว่ามึงลืมเพื่อนอย่างกูแล้วสะอีก" แทนทักเพื่อนทันที ที่เพื่อนเดินเข้ามาในห้องอาหารของโรงแรม ในอาทิตย์ต่อมา หลังจากที่ไอ้ยักษ์พาเขาไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือ ที่โรงแรมหรูริมแม่นํ้าเจ้าพระยา เวลาก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้ว และตอนนี้อาการป่วยของเขาก็หายแล้ว เหลือแค่แผลที่โดนยิงเท่านั้น ที่ยังหายไม่สนิทนัก หมอบอกว่าต้องใช้เวลา กว่าที่มันจะหายสนิท ตอนนี้เขาก็ใช้ชีวิตได้อย่างปกติแล้ว แต่จะเรียกว่าปกติเหมือนคนอื่นๆก็คงจะไม่ใช่ เพราะว่าเขาไม่ได้ไปไหนมาไหน อย่างที่ใจอยากจะไปได้ ถ้าเขาจะไปไหน เขาจะต้องบอกไอ้ยักษ์ที่เป็นแฟนของเขาก่อน ซึ่งมันก็จะไปกับเขาทุกที่ที่เขาอยากจะไป แต่ถ้าไอ้ยักษ์ติดงานสำคัญไปด้วยไม่ได้ เขาเองก็จะไม่ได้ไป ต้องให้มันเสร็จงานก่อน เพราะว่ามันไม่ปล่อยให้เขาห่างสายตาของมันเลย มีวันนี้แหละ ที่มันให้เขาลงมากินก๋วยเตี๋ยวเรือก่อน เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่เปิดร้านวันแรก แล้วก็เป็นไปตามอย่างที่ไอ้ยักษ์พูด พอเขาบอกว่าก๋วยเตี๋ยวเรืออร่อย มันก็ให้คนของมันเซ็นสัญญา ให้เขามาเปิดร้านที่โรงแรมของมันเลย เพื่อที่ว่าเขาจะได้เลิกบ่น ว่าอยากจะกินก๋วยเตี๋ยวหน้าปาก
คนของมาเฟียตัวร้าย คนสำคัญของกู
"จะพากูไปไหนวะ ทำไมถึงให้กูแต่งตัวหล่อขนาดนี้ กูหล่อว่ะ" แทนถามด้วยความอยากรู้ปนตื่นเต้น สายตาของเขามองไปที่กระจกอยู่ตลอดเวลา พร้อมกับยิ้มอย่างพอใจในความหล่อของตัวเองไปด้วย หลังจากที่เขาตื่นขึ้นมาในช่วงสิบเอ็ดโมง แล้วอาการของเขาดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ไอ้ยักษ์ก็ดูอารมณ์ขึ้น ไอ้ยักษ์ให้เขาใส่เสื้อโปโลสีนํ้าเงินเข้มกับกางเกงยีนส์สีซีดพอดีตัว ส่วนตัวของไอ้ยักษ์เองใส่เสื้อโปโลสีดำกับกางเกงยีนส์สีเข้มพอดีตัวคล้ายกัน แต่ทว่า...แต่งตัวก็คล้ายกัน ทำไมไอ้ยักษ์มันดูหล่อเท่ห์กว่าเขาเยอะเลยวะ หรืออาจจะเป็นเพราะว่ามันเป็นลูกครึ่ง ตัวของมันสูงใหญ่ ใส่แล้วก็เลยดูหล่อเท่ห์ คงใช่แหละเนาะ เขาเองก็ไม่ได้แย่ ถึงจะหล่อไม่เท่าไอ้ยักษ์ก็เถอะ แค่ตอนนี้เขายังไม่หายดี เขาก็เลยยังดูหน้าซีดอยู่"เมียบ่นว่าอยากกินก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย กูก็เลยจะพาออกไปกิน" ไซรับตอบด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย พร้อมกับจัดทรงผมของตัวเองไปด้วย"จะไปกินก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย...!! แค่หน้าปากซอย มึงต้องแต่งหล่อขนาดนี้เลยเหรอยักษ์ มึงแต่งตัวยังกับจะไปเดินแบบที่ปารีสเลยนะ ใช่เหรอวะ" แทนถามพร้อมกับมองไอ้ยักษ์ตั้งแต่หัวจรดเท้า อย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อนั
คนของมาเฟียตัวร้าย งื้อ...น่ารัก
"แทน...แทนตื่นขึ้นมากินข้าวกินยาก่อน ลุกไหวไหม แทนลุกมากินข้าวก่อนคนดี เดี๋ยวจะเลยเวลากินยานะ" ไซรับปลุกคนที่นอนไม่ยอมตื่นด้วยนํ้าเสียงที่อ่อนโยน เขาต้องปลุก เพราะเขากลัวว่าจะเลยเวลากินยาของคนป่วย"อื้อ...พี่โต๋ออกไปก่อน ผมขอนอนต่ออีกหน่อย" "พี่โต๋...? แทน!! แทนลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ ใครคือพี่โต๋ แทน!!" ไซรับเรียกพร้อมกับเขย่าตัวของแทนอย่างแรง ด้วยความที่เขาอยากจะรู้เดี๋ยวนี้ให้ได้ ว่าใครคือพี่โต๋ ในขณะที่แทนก็ปัดมือของเขาออก ไม่ยอมให้เขาจับตัว"หื้อ...ใครอ่ะ ยักษ์...อะไรของมึงเนี่ย กูจะนอน" แทนถามพร้อมกับปัดมือของไอ้ยักษ์ออกไปด้วย โดยที่เขายังไม่ลืมตาด้วยซํ้า "แทน...ใครคือพี่โต๋ ตอบมาแทน!!" ไซรับถามด้วยนํ้าเสียงที่เริ่มไม่พอใจ ทั้งที่แทนยังไม่ได้ลืมตาด้วยซํ้า "อื้อ...โอ๊ะๆ ยักษ์...ทำไมกูเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมดเลยวะ" แทนลืมตาขึ้นมาพร้อมกับพยายามขยับตัวไปด้วย แต่ก็ขยับตัวด้วยความยากลำบาก ด้วยความที่เขากินยาแล้วนอน เขาก็เลยนอนนาน แล้วก็นอนท่าเดียวตลอดทั้งคืน ทำให้เส้นของเขายึด บวกกับผ่านกิจกรรมที่หนักหน่วงมา ทำให้ร่างกายของเขาปวดร้าวไปหมด"แทน...ตอบมา!!" ไซรับสั่งเสียงดุ พร้อมกับอุ้มแท
คนของมาเฟียตัวร้าย มองตาพี่สิ
"หือ...? อะไรครับเนี่ย" ธามถามด้วยนํ้าเสียงที่แปลกใจ ก่อนที่เขาจะหันหน้าไปมองหน้าของคนตัวสูง ที่บอกให้เขาเป็นคนเดินนำไปก่อน ที่เขาแปลกใจ เพราะว่าสิ่งที่อยู่ตรงด้านหน้าของเขาตอนนี้ มีโต๊ะอาหารวางอยู่ริมหาดทรายสีขาว แล้วรอบๆบริเวณแถวนั้น ก็มีไฟที่ถูกจุดบนปลายกระบอกไม้ไผ่ มันดูโรแมนติกมาก เหมือนกับว่ามีใครจะมาขอแต่งงานกัน อย่างในทีวีที่เขาเคยเห็นอย่างนั้นแหละ และที่ทำให้เขาแปลกใจอีกอย่าง คือก่อนที่เขาจะเข้าห้องพักไป มันยังเงียบแล้วก็มืดสนิทอยู่เลย"เดินไปสิ พี่สั่งให้คนเตรียมอาหารเอาไว้ให้ธามแล้ว ธามหิวข้าวไม่ใช่เหรอ หือ..." เมสันถามเสียงนุ่มข้างๆหูของธาม ที่ตอนนี้ธามยืนนิ่งเหมือนโดนแช่แข็งอยู่"หมายความว่า โต๊ะอาหารโต๊ะนั้น เป็นของเราเหรอครับ" ธามถามคนพี่เสียงกระซิบ เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะกระซิบ แต่เขาพูดไม่ออก มันก็เลยเบาราวกับกระซิบ"เดินไปสิครับ" เมสันบอกกับธาม ก่อนที่เขาจะกอดเอวของธามแล้วเดินไปพร้อมกัน เพราะว่าธามไม่ยอมเดินไปตามที่เขาบอก"แล้ว...แล้วจะไม่มีใครว่าเหรอครับ มาจัดตรงนี้เพียงแค่โต๊ะเดียว" ธามถามแก้เขิน ทั้งที่เขาก็รู้ว่าเป็นคำถามที่ไม่ควรจะถาม และเป็นคำถามที่ดูโง่มาก"ที่นี
คนของมาเฟียตัวร้าย หวงตัวจัง
"สวยจัง ทะเลของจริง...สีฟ้าใสกว่าในทีวีอีกนะครับ" ธามพูดออกมาเบาๆ ในขณะที่ตอนนี้ เมสันพาเขาเดินเล่นที่ริมหาดทรายหน้าโรงแรม ทันทีที่มาถึงภูเก็ต เมสันก็พาเขาออกมาเดินดูนํ้าทะเลเลย ส่วนข้าวของเครื่องใช้ เมสันบอกกับเขา ว่าให้คนเตรียมเอาไว้ในห้องพักให้แล้ว"เห็นทะเลสวยแล้ว มึงอยากเห็นที่พักรึยัง ที่พักติดกับริมทะเลเลยนะ เป็นที่พักส่วนตัวด้วย" เมสันถามพร้อมกับมองธามที่กำลังตื่นเต้นกับความสวยของทะเลอยู่"ผมอยากจะเล่นนํ้าทะเลมากกว่าครับ หาดทรายสีขาวกับนํ้าทะเลสีฟ้า โคตรน่าเล่นเลย" ธามไม่สนใจในคำชวนของคนตัวใหญ่ ที่ตอนนี้ยืนทำหน้าเซ็งอยู่ เพราะว่าเห็นจนเบื่อแล้ว เมสันอยากจะรีบเข้าไปพักมากกว่า แต่เขาก็ไม่อยากขัดใจคนที่กำลังตื่นเต้นกับความสวยของนํ้าทะเลอยู่"เพิ่งจะเดินทางมาถึง เข้าไปพักก่อน แล้วค่อยออกมาเดินเล่นก็ได้" เมสันบอกกับคนที่ไม่สนใจเขาเลย เอาแต่มองไปรอบๆด้วยความตื่นเต้น ในความสวยงามของสถานที่ แล้วก็ผู้คนที่มาจากหลากหลายประเทศที่มาพักในโรงแรม และส่วนมากจะเป็นคนต่างชาติทั้งนั้น"โห...สาวฝรั่ง ขาวๆสวยๆทั้งนั้น โอ๊ะ...พี่เม พี่เมจะพาผมไปไหนเนี่ย" ธามหันไปถามคนที่แบกเขาขึ้นตัวลอย แล้วพาเดินม
คนของมาเฟียตัวร้าย ไม่ไหวก็บอกสิ
ก๊อก ก๊อกแกร๊ก"ใครอนุญาต" ไซรับถามโดยที่เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองว่าใคร"ยักษ์...ได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว มึงไม่ออกไปกินข้าว กูก็เลยมาตาม เอ่อ...ต้องรอให้มึงอนุญาตก่อนหนิเนาะ ถึงจะเปิดประตูได้ กูลืมไป ว่ามึงไม่ชอบ" แทนพูดเสียงอ้อน พร้อมกับค่อยๆเดินเข้าไปหาไอ้ยักษ์ ที่กำลังก้มหน้าเซ็นเอกสารอยู่ "คนของกูไม่ได้บอกมึงเหรอ ว่ากูงานยุ่ง กูไม่กินข้าว" ไซรับพูดโดยที่เขายังก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่ หมับ!!พรึ่บ!!"ยักษ์...มึงโกรธกูใช่ไหม ที่กูเชื่อคนอื่นมากกว่าเชื่อมึงอ่ะ กูขอโทษนะ นะยักษ์ ยักษ์...มึงอย่าเงียบแบบนี้สิ" แทนพูดด้วยนํ้าเสียงที่ออดอ้อน หลังจากที่เขาเดินเข้าไปหาไอ้ยักษ์ของเขา เขายกแขนของไอ้ยักษ์ให้อ้าออกกว้าง ก่อนที่เขาจะนั่งลงบนตักแล้วกอดเอวหนาเอาหน้าซบอกอย่างออดอ้อนออเซาะ เหมือนกับเด็กน้อยที่รู้ว่าตัวเองมีความผิด"มันยากมาเหรอแทน ที่มึงจะมาง้อกู" ไซรับถามแทนเสียงเรียบ โดยที่เขาไม่ได้กอดตอบ เพราะว่าเขาน้อยใจ ที่แทนรู้ความจริงตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ก็ไม่ยอมมาง้อเขา แล้วเมื่อเช้า ก็เหมือนแทนจะพูดอะไรกับเขา แต่แทนก็ไม่พูด จนเขาไม่ออกไปกินข้าวกลางวันด้วย แทนถึงได้มาตามเขาอย่างที่เห็น จะไม่
