Forty-Eight Time

น้ำตาของจักรพรรดินีไหลอีกครั้งระหว่างเดินมายังวังของตนเอง มันไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจแต่เป็นน้ำตาแห่งความดีใจ รู้สึกโชคดีมากที่มีอายุยืนยาวมาขนาดนี้ ทำให้ได้รับรู้ความจริงและสามารถเข้าใจได้ทั้งหมดว่าที่ผ่านมาคืออะไร ทำไมถึงรักษาสัญญาเช่นนี้มาตลอดไม่เคยเปลี่ยนแปลง

จักรพรรดิมองคนรักของตนด้วยความเอ็นดูเพราะไม่คิดว่าหลายร้อยที่ผ่านมาอีกคนจะซื่อบื้อขนาดที่ไม่รู้ว่าตนมีใจให้ไปตั้งนานแล้ว ไม่งั้นจะยอมมีลูกด้วยกันตั้งหลายคนขนาดนี้เหรอ บางทีการนิ่งเฉยเกินไปอาจจะทำให้ไม่รับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่าย ท่าทางต้องแสดงออกมากกว่านี้เสียแล้วสิ

ตุ้บ!

ขาของคลาสเหวี่ยงไปโดนหนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะพอดิบพอดีทำให้กองหนังสือร่วงลงมาเหมือนกระดานหมากรุกที่ถูกล้มโต๊ะกระจัดกระจายกันไปหมด เปลือกตาของแวมไพร์สูงศักดิ์เปิดขึ้นด้วยความงัวเงียว่าอะไรมารบกวนการนอนของเขา จนมารู้ว่าอีกคนนอนอยู่บนร่างตัวเองและยังพากันหลับบนโซฟาอีก ท่าทางตนเองจะเพลียมากจริงๆ มือหนาอุ้มอีกคนให้นอนสบายกว่าเดิมแต่เหมือนจะตื่นตามกันเพราะว่ามีการขยับตัวเกิดขึ้น

"