MasukShare
คนของกู
Terakhir Diperbarui:
2025-04-02 11:29:59
Bab terkait
ข้ามคืน ขืนใจ
ปึก!"เจ็บนะ!"พลอยโวยวายลั่นเมื่อธันผลักร่างของเธอเข้ามาในห้องนอนที่เกือบจะมืดสนิทมีเพียงแสงไฟบางที่ลอดส่องผ่านม่านทึบทำให้พอเห็นเป็นภาพราง ธันเดินตามเข้ามาพร้อมกับปลดพันธนาการตัวเองไปพร้อมๆ กัน นั้นทำให้พลอยถึงขั้นรู้สึกกลัวจนตัวสั่นเพราะใบหน้าของชายคนนี้ยังคงเรียบเฉยราวกับว่าสิ่งที่เขาทำมันเป็นเรื่องปกติทั้งๆ ที่ความจริงมันไม่ปกติเลย"ทำอะไรน่ะ พะ พี่ธัน"ปึก!ธันผลักร่างของพลอยกระแทกลงบนเตียงอย่างแรงก่อนที่จะตามมาด้วยร่างกายกำยำที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไร้ซึ่งเสื้อผ้าอาภรณ์ปิดบัง ชายหนุ่มตรงเข้ามากระชากแขนทั้งสองข้างที่กำลังปกป้องร่างกายตัวเองให้ชูขึ้นเหนือหัวก่อนที่เขาจะเอื้อมมือหนาไปหยิบเนกไทที่เคยถอดไว้ข้างเตียงมามัดล้อมรอบข้อมือเล็กแล้วดึงรัดมันแน่นจนเธอไม่สามารถขยับได้ ก่อนเขาจะกดมันลงบนเตียงอย่างแรงจนคนถูกกระทำร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว"พะ พี่ อึก พี่ พะ พลอยกลัวแล้ว""....""อือออ" เขาไม่พูดอะไรเพียงแต่เอามือหนาอีกข้างจับเข้าที่แก้มของพลอยแล้วบีบมันอย่างแรงจนริมฝีปากบนล่างแยกออกจากกัน "....กับไอ้มาร์ค เธอกับมันเป็นอะไรกัน?""มันไม่เกี่ยวอะไรกับพี่เลยสักนิด""เธอเป็นผู้หญิงข
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ข้ามคืน ความเจ็บปวด
เนิ่นนานจนทั้งคู่เสร็จสมไปหลายครั้งหลายคราวสุดท้ายปีศาจก็ยอมปล่อยให้เธอได้พักเสียบาง มือเรียวหนาเกี่ยวเกลี่ยไลผมออกจากใบหน้าเนียนที่กำลังมองมาที่เขาด้วยสายตาที่ครั่นแต่จะรังเกียจ ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าเขาจะสนใจเพราะยังไงสะเขาก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไป"รังเกียจผัวตัวเองขนาดนั้นเชียว หืม?""...""ไม่ตอบก็ไม่ต้องตอบ แล้วก็เลิกร้องไห้ได้แล้ว"เขายังคงพูดเสียงอ่อนนุ่มเพื่อเป็นการปลอบโยนก่อนจะก้มลงจูบเบาๆ ที่ไหล่ขาวแต่มันกลับไม่ได้ช่วยให้พลอยรู้สึกดีขึ้นเลยยิ่งทำให้รู้สึกโมโหตัวเองที่พลาดเข้ามาเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้ การกระทำของเขาได้ทำลายศักดิ์ศรีความเป็นคนของเธอจนหมดสิ้นเสียแล้วเขาทำราวกับว่าเธอไม่มีชีวิตไม่มีจิตใจไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด ต่อจากนี้เธอจะมองหน้ามาร์คได้ยังไง ในเมื่อเขาเห็นเหตุการณ์น่ารังเกียจแบบนั้นไปแล้ว...น่าสมเพชตัวเองจริงๆ พลอย...ตืดๆ ตืดๆธันหันไปมองโทรศัพท์ของหญิงสาวก็พบว่ามีสายเรียกเข้าถี่จนไม่ต้องเดาว่าคนที่โทรเข้ามาเป็นใคร เขาลุกขึ้นจากเตียงแล้วหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำขึ้นมาสวมก่อนจะโยนมาให้พลอยแต่เธอก็ไม่มีแม้แต่แรงจะหยิบมันขึ้นมาสวม"ลุกขึ้นมา...""...""นี่!...อยากให้ได้
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ข้ามคืน อคติ
ทางด้านธันเมื่อเห็นว่าทั้งสองเดินจากไปจนสุดสายตาได้แต่ทรุดตัวนั่งกับพื้นทบทวนการกระทำของตัวเอง...ทำไมกับพลอยเขาถึงได้สติแตกได้ขนาดนั้นทั้งๆ ที่กับผู้หญิงหลายๆ คนเขาไม่เคยแม้แต่จะรู้สึกหวงหรืออาจจะเป็นเพราะสายตาหยิ่งยโสนั้นที่ทำให้เขาไม่พอใจแต่ถึงอย่างนั้นสิ่งที่เขาได้ทำลงไปมันก็มากเกินกว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะยอมรับไหว เขาได้แต่เอ่ยคำว่าขอโทษในขณะที่เธอเดินจากไปแล้วจนสุดสายตาต่อจากนี้เขาคงไม่มีหน้าไปเจอเธออีกในเมื่อเขาทำตัวร้ายกาจกับเธอได้ถึงขนาดนี้"ไอ้ธันแกเป็นบ้าอะไรขึ้นมาว่ะ..."เขาได้แต่ถามตัวเองเบาๆ ก่อนจะเดินไล่เก็บเศษเสื้อผ้าอาภรณ์ที่เขาออกแรงฉีกมันจนเละเทะเองกลับมือ ในสมองก็ระดมฉายภาพหญิงสาวตัวน้อยที่มองเขาด้วยสายตาเกลียดชังนั้นซ้ำไปซ้ำมาราวกับว่ากำลังตอกย้ำความเลวทรามของตัวเอง รถคันหรูขับเคลื่อนบนถนนได้ราวหนึ่งชั่วโมงกว่าภายในรถยังคงเงียบสงบมีเพียงเสียงลมหายใจเบาให้พอได้ยิน มาร์คได้แต่ลอบมองใบน่าเศร้าที่เอาแต่ร้องไห้เงียบๆ มาตลอดทางด้วยความเป็นห่วงโดยไม่รู้ว่าตัวเขาควรจะทำยังไงต่อไปดีเขาไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนทำให้ไม่รู้ว่าตัวเองควรจะเริ่มต้นอย่างไรเพราะที่ผ่านมาทุกครั้ง
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ข้ามคืน ที่พัก
แสงสว่างจากดวงอาทิตย์อ่อนส่องผ่านกระจกฟิล์มเข้ากระทบเปลือกตา ทำให้เจ้าของร่างต้องขยับตัวที่ปวดร้าวระบมไปมาด้วยความงัวเงียสายตาหวานเริ่มปรับโฟกัสได้เป็นระยะเธอหันมองสำรวจรอบข้างพบว่าตัวเองยังคงนอนอยู่บนรถคันหรูคันเดิม เบาะคนขับก็ปรากฏร่างชายหนุ่มผมฟูนอนฟุบกับพวงมาลัยรถหลับอยู่พอตั้งสติไปสักพักเธอก็มองไปยังนอกกระจกด้านข้างพบว่ารู้สึกคุ้นกับบ้านทรงไทยโบราณหลังโตนี่ยังไงชอบกล แต่เมื่อได้ลองทบทวนดูแล้วต้องตกตะลึงนี่มันบ้านของคนใจร้ายนั้น!“มาร์ค”“หือ หืม”ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกตัวมองมายังหญิงสาวด้วยรอยยิ้มก่อนจะบิดขี้เกียจ เขาหาวออกมาหวอดใหญ่เพื่อไล่ความง่วง“นายบ้าไปแล้วเหรอพาฉันมาที่นี่ทำไม ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายคิดจะทำอะไรแต่พาฉันออกไปเดี๋ยวนี้!”“อย่าตะโกนดิ ตกใจ!”เขาโวยวาย“นายพาฉันมาที่นี่ทำไม นี่ที่นายบอกว่าเป็นพี่น้องกับพี่ธันคือเรื่องจริงเหรอ!”“คิดว่าล้อเล่นหรือไง หน้าไม่เหมือนกันแต่พ่อเดียวกันเลย”“บ้าน่า ฉันก็คิดว่าเป็นพี่น้องแบบผ่านๆ”“เมื่อวานที่ฉันอธิบายเธอไม่ได้ฟังเลยหรือไง”พลอยคิดไปถึงช่วงที่มาร์คเล่าเรื่องต่างๆ ให้เธอฟังเมื่อวาน แล้วนึกขึ้นได้ว่าเขาบอกเธอแล้วว่าเขากับธันมี
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ข้ามคืน เด็กชายที่อบอุ่น
เขาปล่อยให้หญิงสาวได้ทำธุระส่วนตัวภายในบ้าน ส่วนตัวเขาเองก็เดินขึ้นมาบ้านใหญ่เพื่อไปหายามาทาให้หญิงสาวบรรเทาอาการปวดตามเนื้อตัว โชคยังดีที่วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านนอกเสียจากบรรดาสาวใช้เขาจึงไม่ต้องทำตัวเป็นโจรขึ้นบ้านตัวเอง“ต้องใช้อะไรบ้างวะ”เมื่อเดินมาถึงตู้ยาสามัญประจำบ้านมาร์คก็ได้แต่ยืนงงเพราะตัวเขาเองไม่มีความรู้เรื่องนี้เลยสักนิดเดียว แม้จะเปิดหาข้อมูลตามอินเทอร์เน็ตก็ยังอ่านไม่ค่อยเข้าใจนักจนต้องยกมือขึ้นมากุมขมับ“ใครเป็นอะไรฮะ…”“ก็ตัวช้ำ เฮ้ยยย!”มาร์คเผลอตอบไปแต่ต้องสะดุ้งเมื่ออยู่ๆ ข้างกายเขาก็มีเสียงเล็กถามขึ้นเมื่อเขาหันไปมองก็พบกับตั้งใจที่กำลังยืนดูดนมกล่องมองเขาอยู่ นั้นยิ่งทำให้เขามีท่าทีลุกลี้ลุกลนจนเด็กชายเกิดความสงสัยเพราะปกติอาของเขาจะไม่ชอบกินยาหรือแม้แต่การเข้าใกล้ตู้ยาก็ยังเป็นไปได้ยาก“อามีอะไรปิดบังตั้งใจอยู่แน่ๆ”“มายย ไม่มีตั้งใจคิดมากไปหรือเปล่า ฮ่าๆ”“มีสิ ไม่งั้นอาจะลุกลี้ลุกลนแบบนี้หรอกฮะ”“ทำไมไม่ไปเที่ยวกับคุณปู่คุณย่าเห็นวันนี้คุณปู่จะพาไปกินของอร่อย” มาร์ครู้สึกทีท่าไม่ดีจึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อหวังดึงความสนใจหลานชาย“อาเปลี่ยนเรื่องอยู่แสดงว่าโ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ข้ามคืน ดอกกุหลาบแดงและดอกกุหลาบขาว
: ธัน วันนี้เป็นวันที่สองที่ผมยังคงเฝ้ารอเจอหน้าพลอยเพื่อนขอโทษวันนั้นที่ผมทำไปมันช่างเลวร้ายเกินกว่าเด็กผู้หญิงคนหนึ่งจะรับได้ แต่ผมก็ทำมันด้วยความโมโหจะโทษฤทธิ์เหล้าที่กินไปก็คงไม่ได้ ต้องยอมรับว่าก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องผมเมามากจริงๆ จนไปเจอกับผู้หญิงคนนั้นด้านหลังเธอคล้ายพลอยเอามากๆ จนผมเผลอไปคว้าเธอมาจูบตอนนั้นพอผมเริ่มเห็นจะปฏิกิริยาที่ตั้งรับได้ทันทีก็รู้ได้เลยว่านี่ไม่ใช้พลอยแน่นอนแต่เจ้าร่างกายมันก็ดันมีอารมณ์ไปเสียจนเกือบถลำลึกถึงขั้นพาผู้หญิงคนนั้นกลับห้องแต่พอผมหันมาเห็นพลอยที่บังเอิญเดินมาเจอก็แทบจะอยากตบหน้าตัวเองที่เผลอทำอะไรแบบนั้นยิ่งเธอเดินหนีโดยไม่พูดสักคำยิ่งทำให้ผมร้อนใจเพราะมันเหมือนเธอไม่รู้สึกอะไรเลยที่ผมยืนจูบกับผู้หญิงคนอื่น ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังนัดไอ้น้องชายตัวดีมาจูบโชว์ผมถึงถิ่นแล้วแบบนี้ใครมันจะใจเย็นได้อีกละ!พอผมเห็นเธอเรียกร้องหาผู้ชายคนอื่นทั้งๆ ที่ร่างกายกำลังเป็นของผมมันยิ่งทำให้ผมโกรธจนลืมไปว่าตัวเองแรงเยอะแค่ไหนจนในที่สุดผมก็ทำให้เนื้อตัวเนียนขาวนั้นเปื้อนไปด้วยรอยช้ำและรอยถลอก หลังจากสร่างเมาเต็มทีผมก็รีบขับรถไปหาเธอที่ห้องพักทันทีแต่พลอยกลับไม่ไ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ข้ามคืน ช่วยใจดีกับฉันหน่อย
แอดด...ชายหนุ่มตาโตตะลึงเมื่อร่างเล็กของคนที่เขาตามหาปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอสวมเสื้อยืดและกางเกงของน้องชายเขาแถมยังอยู่ในสภาพเหมือนกับว่าพึ่งตื่นจากภวังค์ นั้นทำให้เขารีบตรงไปคว้าเข้าที่แขนเล็กอย่างแรงเพราะความโกรธจนเธอต้องเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าคมด้วยสายตาอ้อนวอน"พะ พี่ธันเจ็บนะ"เสียงเล็กเอ่ยด้วยความกลัวสุดขีดเมื่อมองสายตาคมกริบที่กำลังจ้องเข้ามาในตาเธอเขม็ง ร่างทั้งร่างกำลังสั่นสะท้านโดยอัตโนมัติราวกับเครื่องจักรทำให้คนตรงหน้ารับรู้ได้ทันทีว่าเขากำลังแสดงความน่ากลัวออกไปอีกแล้วแต่ถึงอย่างนั้นในใจที่ร้อนรุ่มก็ยังคงเต็มด้วยไฟแห่งความโกรธ ใครบ้างล่ะจะไม่โกรธเห็นเมียอยู่ในชุดผู้ชายคนอื่นตำตา!"ทำไมมาที่นี่!""มะ มาร์คพามาค่ะ พี่ธันปล่อยพลอยก่อน""ไม่! ไอ้มาร์คมันกล้ามากนะที่ขโมยคนของฉันมาแถมยังเอามาซ่อนไว้ในที่ของฉันอีก""พี่ธัน เขาก็แค่อยากช่วยพลอย"หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานหวังให้ผู้ฟังที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองสงบลงเพราะเธอไม่อยากจะเจ็บตัวไปมากกว่านี้แล้ว ร่างกายเธอเพิ่งจะดีขึ้นได้ไม่นานกลับต้องมาถูกมือหนานี่จับเข้าที่จุดช้ำจุดเดิมหญิงสาวก็อดที่จะน้ำตาคลอเพราะความปวดอย่างเสียไม่ได
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02ข้ามคืน ความเอาแต่ใจที่ไม่กล้าขัดขืน
หญิงสาวในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงขาสั้นเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยใบหน้าบึ้งตึงเพราะชายหนุ่มเจ้าของบ้านสั่งให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ใส่อยู่เป็นชุดของเขาสะ และยิ่งกว่านั้นยังสั่งให้เธอไปเก็บของทุกชิ้นในห้องมาร์คที่เคยใช้ออกมาให้หมด รวมถึงเสื้อผ้าที่เคยยืมมาร์คใส่ด้วย! และแน่นอนพลอยจะต้องจำใจทำตามคำสั่งเข้มเพราะยังรู้สึกกลัวว่าถ้าขัดใจเขาขึ้นมาจะเป็นผีบ้าเข้าสิงทำเรื่องบ้าๆ กับเธออีก"ทำหน้าแบบนั้นไม่ชอบเสื้อผ้าที่ฉันให้ใส่เหรอ"ชายหนุ่มที่นั่งเอนตัวอยู่ที่ปลายเตียงถามขึ้น"...ของในห้องมาร์คที่พลอยใช้พี่ธันจะให้เก็บมาทำไมหรือคะ?"เธอถามด้วยความอยากรู้เหตุผล"เอาไปทิ้ง""งั้นพลอยไม่ไปเก็บให้หรอก เพราะของบางอย่างมันไม่ควรถูกทิ้งและมันไม่มีเหตุผลเลยที่จะต้องทิ้งของคนอื่นแบบนั้น"พลอยมองค้อนใส่คนเอาแต่ใจ เดิมทีเธอคิดว่าเขาแค่อยากจะให้เธอเก็บของพวกนั้นมาทำความสะอาดแล้วนำกลับไปคืนที่เดิมแต่เปล่าเลยสิ่งที่เขาคิดมันมากกว่านั้นเขาคิดที่จะให้เธอทิ้งของของคนอื่นทั้งที่เจ้าตัวไม่อยู่รับรู้เสียด้วยซ้ำ "แล้วทำไมจะต้องให้มันเก็บไว้""แล้วทำไมพี่ต้องให้ทิ้ง?"ธันยิ้มมุมปากแล้วดึงตัวเมียสาวเข้ามาใกล้ก่อนจะ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
Bab terbaru
ข้ามคืน บทส่งท้าย
วันนี้เป็นวันที่ตั้งใจต้องไปเรียนพลอยจึงอยากจะมาส่งตั้งใจพร้อมธันจะเข้าบริษัท และวันนั้นหลังจากจบการประชุมทั้งโมและเพื่อนนักศึกษาฝึกงานก็พากันเข้ามาถามเธอว่าทำไมถึงไม่ยอมบอกว่ากำลังคบกับรองประธานจนพลอยแอบคิดในใจเพราะแม้แต่เธอเองก็เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นลูกเจ้าของประธานบริษัทไม่นานมานี้แต่ก็ทำได้แค่ตอบไปว่าเพราะเธอไม่อยากมีสิทธิพิเศษทำให้ทุกคนแซวกันใหญ่ ส่วนบอลได้ยินว่าเขาถูกพ่อดุและบังคับให้เล่าเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมาให้ท่านฟังหลังจากวันนั้นไม่รู้ว่าเขาถูกพ่อทำโทษอะไรถึงได้ไม่ทำตัวสนิทสนมเหมือนเมื่อก่อนแต่ทุกครั้งที่พลอยเผลอบอลก็ยังคงแอบลอบมองอดีตคนรักเสมอด้วยความห่วงหา ส่วนจารีก็หายไปจากทั้งสองคนเว้นแต่วันที่จะต้องมารับตั้งใจไปอยู่ด้วย เธอทำตามหน้าที่แม่ได้ดีขึ้นจนประภัสออกปากชมให้ธันและพลอยฟังอาจจะเพราะคำพูดของพลอยได้ไปเตือนสติเธอเข้าถึงได้คิดได้และนั้นมันก็ยิ่งเป็นผลดีต่อเด็กชาย"แม่พลอยครับ""ครับ""ตั้งใจจะตั้งใจเรียนนะครับ"เด็กชายกอดเข้าที่คอของเรียวก่อนจะจูบเข้าแก้มใสก่อนจะวิ่งเข้ารั้วโรงเรียนไปด้วยความสดใส พลอยอดจะโบกมือให้เด็กชายตอบไม่ได้แต่ดูเหมือนเธอจะโบกนานไปจนธันต้องดึงแขนเธอ
ข้ามคืน ความชัดเจนของเรา
เช้านี้ธันพาตั้งใจมาที่บริษัทด้วยเนื่องจากวันนั้นตั้งใจกินไอติมเยอะเกินไปจึงทำให้มีไข้นิดหน่อย ทำให้พลอยที่นั่งทำงานอยู่อดห่วงไม่ได้ว่าคนที่กำลังทำงานอยู่ในห้องรองประธานกำลังทำอะไรอยู่ "พลอย พี่วานหน่อยจ้าส่งเอกสารให้ท่านรองที""ได้ค่ะ"พลอยตอบรับทันทีก่อนจะเดินไปรับเอกสารจากโม แล้วเดินตรงไปยังห้องรองประธานทันทีโดยไม่ทันสังเกตว่าบอลกำลังเดินตามมาแอบมองเธออยู่เห็นกัน ก๊อกๆ "เข้ามา"เสียงเอ่ยอนุญาตจากด้านในทำให้พลอยรีบผลักประตูเข้าไปทันทีก่อนที่เธอจะว่างแฟ้มเอกสารไว้บนโต๊ะทำงานของธันแล้วเดินตรงมาดูตั้งใจที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ที่โซฟา ทำเอาธันที่ยื่นมือรอรับเอกสารถึงกับหน้างอที่เมียสาวไม่สนใจเขาแม้แต่น้อยจนเขาต้องลุกขึ้นเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังพลอยที่กำลังนั่งยองๆ วางมือแตะบนหน้าผากเล็กของลูกชายเขาอยู่และภาพที่พลอยดูเป็นห่วงตั้งใจนั้นทำให้คนเป็นพ่อของอย่างเขายิ้มไม่หุบเลยทีเดียว"อือ พี่พลอย"ตั้งใจลืมตาตื่นก่อนจะเอี้ยวตัวมากอดคอพลอยไว้แน่นก่อนจะทิ้งตัวกลิ้งลงนอนบนตักของหญิงสาว "ดีขึ้นหรือยังครับตั้งใจ""ฮะ พ่อบอกให้นอนเยอะๆ""ดีแล้วละ ไหนดูสิตัวร้อนอยู่เลย""อืออ"ตั้งใจครางออกมาด้วยท่า
ข้ามคืน คืนดี NC
: บ้านธันและพลอยเดินทางมายังบ้านเพื่อพาตั้งใจที่กำลังนอนหลับมาส่ง ตลอดทางตั้งใจขอนั่งตักพลอยและนอนซบเธอมาตลอดจนพลอยเองก็เคลิ้มหลับไปเช่นกันเหลือแต่ธันที่เป็นคนขับมองทั้งสองคนอย่างเอ็นดูแล้วอดจะกล่าวขอบคุณพลอยที่ดูแลลูกชายเขาได้ขนาดนี้ "ขอบคุณนะ...""อือ..ฮืออ ถึงแล้วเหรอ"คนตัวเล็กลืมตาตื่นในขณะที่มือก็ยังโอบเด็กชายตั้งใจไว้ในอ้อมกอดไม่คลาย ธันยิ้มออกมาก่อนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าไปจูบเข้าที่หน้าผากมนเป็นรางวัลทำเอาพลอยที่กำลังสะลึมสะลือตกใจตาโต "อะไร? ต้องตกใจขนาดนั้นเหรอ""เดี๋ยวลูกเห็น""ลูก...หนูเรียกตั้งใจว่าลูก?"ธันยิ้นร่าอย่างถูกใจที่หญิงสาวเผลอเอ่ยเรียกลูกชายออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ คนถูกแซวเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเผลอพูดอะไรออกไปก็เอาแต่ทำท่ามองเฉไฉไม่ตอบคำถามของชายหนุ่มที่กำลังจ้องหน้าเขาอยู่"...ช่วยเรียกตั้งใจแบบเมื่อกี้ทีนะ พี่คิดว่าตั้งใจคงจะดีใจมาก""แต่...พลอยไม่ใช่""แล้วอยากจะเป็นไหม? พี่พร้อมดูแลหนูนะ""พูดไปเรื่อยพี่ยังไม่แน่ใจในตัวเองด้วยซ้ำ จะให้พลอยเป็นแม่ตั้งใจได้ยังไง?"หญิงสาวพูดพร้อมหลบสายตาคมที่พยายามจะมองใบหน้าเธออยู่ได้ แต่เมื่อชายหนุ่มรู้ว่าพลอยตั้งใจจะหลบ
ข้ามคืน หน้าที่ของคนเป็นแม่
“ตั้งใจ”“พ่อฮะ”เมื่อธันเปิดประตูเข้าไปในร้านก็พบเข้ากับตั้งใจที่กำลังนั่งนิ่งมองไอติมตรงหน้าจนละลายรออยู่แล้ว ธันรีบตรงเข้าไปดึงตัวลูกชายมากอดแนบอกด้วยความเป็นห่วง“เกิดอะไรขึ้นทำไมมาอยู่ที่นี่ วันนี้ต้องไปเรียนพิเศษไม่ใช่เหรอ”“เมื่อคืนตั้งใจไปหาแม่ที่บ้านของพ่อ…แม่เมาแล้วบอกตั้งใจว่าแม่จะกลับมาอยู่ที่นั่น พอตั้งใจถามถึงพี่พลอยแม่ก็โวยวายใส่ตั้งใจ ฮึก ฮึก แล้วบอกว่าพี่พลอยไม่กลับมาอีกแล้วเพราะทะเลาะกับแม่ พี่พลอยทำแม่เสียใจแล้วแย่งพ่อไป”พลอยที่ได้ยินเด็กชายอธิบายเรื่องทั้งหมดก็ถึงกับกำมือแน่นเพราะความโกรธ เธอพยายามสงบสติอารมณ์ขุ่นมัวแล้วค่อยๆ เข้าไปนั่งข้างเด็กชายก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ“ตั้งใจไม่ต้องคิดมากนะ ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ตั้งใจไม่ต้องสนใจนะครับ”“ถ้ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ทำไมอยู่ๆ แม่มาบอกตั้งใจ”เด็กชายตัวน้อยมองสบตาพลอยด้วยความรู้สึกสับสนจนพลอยต้องหันไปขอความช่วยเหลือจากคนเป็นพ่อ“แม่อาจจะ…แค่เครียดเท่านั้น”ธันพูดปลอบใจลูกชายอีกทางทั้งที่ในใจเขาตอนนี้อยากจะโทรหาคนเป็นแม่ให้มาดูสิ่งที่ตัวเองทำลงไปอยากให้ผู้หญิงมาดูว่าสิ่งที่พูดโดยไม่คิดของเธอนั้นมันท
ข้ามคืน ความบอบอุ่น
…..ธันอุ้มพลอยที่หลับไปแล้วเข้าห้องก่อนจะวางเธอลงบนเตียงแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าออกให้เธอจนหมด ใจจริงเขาอยากจะลงโทษให้เธอครางจนหมดเสียงไปเลยด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่าสงสารคนเมา ต้องยอมรับก่อนว่าวันนี้เขาตั้งใจแกล้งเมาให้พลอยตายใจไม่อย่างนั้นก็คงจะระวังตัวจนเขาไม่มีโอกาสได้ประชิดตัวแบบนั้น“ยัยบ้า ฉันหายไปก็ลืมได้ทันทีเลยเหรอน่าหงุดหงิด”เขามองสำรวจใบหน้าหวานอย่างคิดน้อยใจหลาย วันที่ผ่านมาเขาไม่สามารถกลับไปนอนที่บ้านได้เพราะเอาแต่นึกถึงเธอแต่ดูเธอสิพอหายจากกันไปไม่กี่วันกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าเสียอย่างนั้นมันน่าตีเสียจริงๆส่วนตั้งใจก็เอาแต่โทรถามถึงพลอยว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านจนคนเป็นพ่ออย่างเขาต้องโกหกไปว่าตอนนี้พาพลอยเดินทางมาพักผ่อนต่างจังหวัด เพื่อให้ลูกสบายใจ ดูไปแล้วลูกชายของเขาคงจะติดผู้หญิงคนนี้เอามากๆ อาจจะเป็นเพราะเธอใจดีและไม่ได้มีท่าทีรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย ก่อนหน้านั้นผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตเขาล้วนแล้วแต่ไม่ต้องการตั้งใจทั้งนั้นจะมีเพียงก็แต่พลอยที่ดูเอ็นดูตั้งใจแต่กลับไม่ต้องการเขาแทนเสียอย่างงั้น“เป็นครั้งแรกเลยที่ต้องมาซักผ้าให้ผู้หญิงแบบนี้”ธันพึมพำในขณะที่มือก็ยังขยี้เสื้อชุด
ข้ามคืน ธันผู้ไม่เคยขู่ (แต่พ่อทำเลย)
…“เด็กๆ ดูสิใครมา”โมส่งเสียงเรียกความสนใจจากบรรดาเด็กฝึกงาน แต่ละคนมีท่าทีตื่นเต้นเมื่อได้เห็นบุคคลที่เดินเข้ามาใหม่ เพราะทุกคนต่างรู้จักคนคนนี้ดีอยู่แล้วเพียงแต่ไม่นึกว่าจะได้เจอเขาที่นี่“พี่ธันมาได้ไงคะ?” สาวสวยแผนกบัญชีถามขึ้นด้วยท่าทีเขินอาย“เธอ เรียกท่านแบบนี้ได้ยังไงท่านเป็นรองประธานของเรานะ”โมพูดดุ แต่ประโยคนั้นทำให้บรรดาเด็กฝึกงานตกตะลึงไปใหญ่เพราะทุกคนรู้จักชายคนนี้ในนามเจ้าของไนต์คลับ“ไม่เป็นไร เด็กพวกนี้เขารู้จักผมอยู่แล้วละแต่เป็นอีกสถานะหนึ่ง…”ธันพูดก่อนที่เลือกนั่งลงตรงข้ามกับพลอยที่ก้มหน้านิ่งหลบสายตาคมนั้นอยู่ บอลที่เห็นพลอยมีสีหน้าไม่ดีนักจึงพอเดาได้ว่าระหว่างพลอยกับธันคงจบกันไม่ดีนักแต่นี่แหละคือโอกาสที่บอลจะได้ทำคะแนนทุกคนให้ความสนใจกับบุคคลที่เข้ามาใหม่จนพลอยเริ่มรู้สึกอึดอัดและอยากจะออกจากงานนี่เต็มทีแต่ถ้าขืนทำแบบนั้นมันก็จะกลายเป็นว่าเธอไม่ให้เกียรติบริษัท“พลอยไม่สบายเหรอ?”เมื่อบอลเห็นพลอยนิ่งเงียบอยู่นานจึงถือวิสาสะลูบเข้าที่ศีรษะของหญิงสาวอย่างอ่อนโยนต่อหน้าเพื่อนๆ และธันอย่างตั้งใจเพื่อทำให้ธันได้รู้ว่าตอนนี้คนที่พลอยเลือกเขาไม่ใช่ธัน ซึ่งหญิงสาวเอง
ข้ามคืน บทบาทที่เปลี่ยนไป
พลอยนั่งเงียบตลอดการประชุมแผนกเพราะยังคงแปลกใจกับการปรากฏตัวของประภัส ตลอดทั้งการประชุมตัวประภัสเองก็ยังคงรอบมองว่าที่ลูกสะใภ้เสมอด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่ได้เจอพลอยที่บ้านอีกเลยแถมเจ้าลูกชายตัวดีก็ยังหายหัวไปเสียดื้อๆ พอถามตัวเจ้าลูกคนเล็กก็ตอบแค่ไม่รู้ทำให้เธอต้องลงมาตามหาความจริงด้วยตัวเอง“สรุปมีเท่านี้ค่ะท่าน” โมเลขคนสนิทเอ่ยปิดการประชุม ประภัสพยักหน้ารับรู้ก่อนจะลุกขึ้นยืน“เอาละวันนี้พอแค่นี้ ยังไงเด็กฝึกงานและพี่เลี้ยงอย่าลืมนัดวันนี้สะละ ถือว่าเป็นการทำความรู้จักกันนะ”“โมไม่ลืมพาน้องไปแน่นอนค่ะ” โมพูดอย่างตื่นเต้นจนทุกคนหัวเราะออกมา“นานทีจะได้มีงานแบบนี้เอาละทุกคนกลับไปได้ ยกเว้นเด็กฝึกงานคนนั้น”ประภัสชี้มายังพลอยที่นั่งอยู่ด้วยสายตานิ่ง ทำให้ทุกคนในห้องถึงกับเงียบไปก่อนจะลุกลี้ลุกลนรีบออกไปเพราะคิดไปเองว่าพลอยคงจะต้องถูกดุเรื่องใดเรื่องหนึ่งแน่นอนจะเหลือก็เพียงแต่บอลที่ยังคงวางมือจับเข้าที่บ่าเล็กเชิงให้กำลังใจก่อนที่เขาจะโค้งตัวให้ประภัสแล้วเดินออกไปเป็นคนสุดท้ายภายในห้องประชุมเงียบสงบจนได้ยินเสียงหายใจ ประภัสลุกขึ้นเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ หญิงสาวก่อนจะเ
ข้ามคืน เธอสวยเสมอ
หลายวันผ่านไปพลอยขังตัวเองอยู่ในห้องเพื่อทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา จนได้ตกตะกอนทุกอย่างได้ว่าเธอเองก็ผิดที่เผลอตัวเผลอใจไปกับคนที่ไม่แม้แต่จะศึกษาให้ดี เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นคนแบบไหนหรือคิดอะไรอยู่ เพราะหลังจากวันนั้นธันเองก็ไม่ได้ติดต่อมาเลยสักครั้ง ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเร็วและผ่านไปเร็วราวกับฝันมันก็เหมือนสายฝนถึงจะตกหนักแค่ไหนแต่ก็ไม่สามารถตกได้ทุกวันอยู่ดี…มันก็แค่อีกหนึ่งบทเรียนความผิดพลาดของเธอ…พลอยตั้งสติสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะเอื้อมมือเปิดประตูเข้าไปในแผนก วันนี้ทุกอย่างยังคงวุ่นวายเหมือนเดิมหลังจากเธอลางานไปทำใจหลายวัน พอหญิงสาวนั่งลงยังตำแหน่งก็พบกับกล่องเอกสารกองโต…งานเยอะก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องคิดอะไร…คิดได้แบบนั้นพลอยก็ดึงตัวเองออกจากคำถามในหัวทั้งหมดแล้วโฟกัสกับงานตรงหน้าของตัวเองแต่วันนี้ดูเหมือนเธอจะตั้งใจทำงานเกินไปหน่อยจนทำให้ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงงานที่ได้รับมอบหมายทั้งหมดก็เสร็จสิ้น ตอนนี้พลอยกลับมีเวลาว่างให้เรื่องนั้นเข้ามาโจมตีเธอเสียแล้ว“พลอย…”เสียงคุ้นหูดังขึ้นด้านหลังทำให้พลอยหยุดชะงัก เธอหันมองบอลที่ยืนอยู่ด้านหลังพร้อมกับแซนด์วิชในมือและรอยยิ้มที่ดูอบอุ่
ข้ามคืน ข้ามคืนที่จบลง
เช้าแล้วทั้งคู่ยังคงนอนพิงกายกันอยู่บนเตียงก่อนที่ธันจะเริ่มถามประโยคที่คาใจตั้งแต่เมื่อวานออกมาด้วยความใจเย็น“ทำไมพลอยถึงเลือกที่จะไม่บอกพี่…”“เอิ่ม…”พลอยเงียบไม่ตอบแล้วเฉตามองทางอื่น ธันมองสำรวจใบหน้าเมียสาวแล้วใช้มือเกลี่ยผมที่บังใบหน้าเธอออกเบาๆ ก่อนจะพูดเหตุผลที่ทำให้เขาโมโหขึ้นมาอย่างใจเย็น“พี่กลัวพลอยกลับไป….”เขาพูดออกมาเสียงอ่อน ลึกๆ แล้วเขาเองก็รู้ตัวว่าตัวเองใช้แต่อารมณ์มากเกินไปจนทำให้เรื่องมันปบานปลายถ้าคุยกันด้วยเหตุผลพลอยคงจะไม่ปิดบังเขาแบบนี้“คะ?”พลอยสับสนที่อยู่ๆ คนที่เคยอารมณ์ร้อนก็พูดดีกับเธอขึ้นมาเสียดื้อๆ ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ ดูเหมือนว่าตอนนี้ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาจะเกินคำว่าคู่นอนไปไกลเสียแล้ว เธออดยอมรับไม่ได้เลยว่ารู้สึกดีที่ได้ตื่นมาในอ้อมกอดของชายคนนี้ อดที่จะจ้องมองดวงตาคมสวยนี้ไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว"พี่หวงพลอยนะ หวงมากๆ แล้วก็เสียใจมากที่พลอยเลือกปิดบังเรื่องแฟนเก่า อีกอย่างพี่ตั้งใจให้จ๋าเข้ามาพักที่บ้านเพื่อให้พลอยหวงพี่บางแต่แทนที่พลอยจะไม่พอใจกลับบอกว่าตัวเองไม่ควรอยู่ที่นี่"“พลอยขอโทษค่ะ เรื่องพลอยกับบอลมันจบไปแล้วพลอยไม่
