แชร์

ตอนที่ 22 ไหนบอกว่าแค่จูบ

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-17 01:50:40

มือเขาจับมือนางออกให้พ้นปากและค่อยๆส่งจุมพิตแผ่วเบาไปที่ริมฝีบากบางตรงหน้าพร้อมเชื้อเชิญนางเบาๆ ลิ้นหนาเริ่มรุกเข้าไปทีละนิดเมื่อเยว่ซินไม่ปฏิเสธ แขนหนารวบร่างของนางและเริ่มปลดพันธนาการที่ชุดของนางออก

“ไหนพระองค์บอกว่าแค่จูบอย่างไรเล่าเพคะ”

“หรือว่าเจ้าจะไม่ถอดชุดนั่นออก จะนอนทั้งชุดแบบนี้งั้นหรือ ข้าก็แค่จะถอดให้เจ้า จะได้นอนสบายๆเท่านั้น”

“จริงหรือเพคะ”

“จริงสิ แน่นอนอยู่แล้วเป็นเจ้าที่คิดมากกว่าข้าสินะ”

“หม่อมฉันเปล่านะเพคะ หลีกไปเลย หม่อมฉันจะถอดเอง”

“แต่ว่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว ให้ข้าถอดให้จะดีกว่า มาเถอะ”

“ไม่เอา อย่านะพี่ลู่หานไม่เอา”

“มาเถอะน่าน้องหญิงอย่าดิ้นสิ เดี๋ยวจะเจ็บ”

“แต่ว่าหม่อมฉันถอดเองได้ อ๊ะ อื้มม…อือ….”

จูบนั้นรุกแรงและดุดันกว่าเดิมเมื่อนางเริ่มดิ้น การอุทธรณ์ไม่เป็นผล และยิ่งนางดิ้น ก็ทำให้เขายิ่งต้องการนางมากขึ้น บัดนี้มิใช่เพียงแค่ชุดนอนของนางที่เริ่มหลุดออก ท่านอ๋องยังรุกล้ำเข้าไปจนถึงอกอวบอิ่มด้านในอีกด้วย

“ยะ….อย่านะเพคะ…เรามิได้ตกลงกันไว้ อื้อ….อ๊าา เช่นนี้…อ๊ะ…”

“เจ้าว่าอะไรนะ ข้าลืมไปหมดแล้ว คืนนี้ข้าคงเมามากจริงๆ”

“อ๊าา อย่านะเพคะ อย่าถอดออก ท่าน….ท่านพี่ลู่ห
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 23 ท่านอ๋องล้อมทุกทาง

    เยว่ซินรีบเดินหนีออกมาอย่างรวดเร็ว จวินลู่หานมองตามร่างนั่นไปจนนางเดินลับเข้าประตูตำหนักชั้นในไปพร้อมกับยิ้มอย่างพอพระทัย“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ ตรงส่วนแบบนี้ มีสิ่งใดที่ต้องการเพิ่มเติมอีกหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”“อ้อ ไม่มีแล้ว พวกท่านไปจัดการต่อได้เลย วันนี้ก็กลับไปพักกันเถอะ ข้าจะสั่งให้คนเร่งจัดของอีกสี่วันจะเดินทางแล้ว”“พ่ะย่ะค่ะ”ขุนนางกรมโยธาต่างพากันเดินออกมาหลังจากคุยกันเรื่องแบบการสร้างเขื่อนเสร็จ ท่านอ๋องเองก็รีบเดินเข้าไปในตำหนักทันที เขาเห็นว่านางเดินไปที่ศาลาในสวนจึงเร่งเดินตามเข้าไป“คุณหนูเจ้าคะ ท่านกับท่านอ๋อง มีเรื่องอะไรกันหรือไม่เจ้าคะ”“เปล่านี่แม่นม เหตุใดท่านจึงถามข้าเช่นนี้”“หากเป็นเรื่องที่ท่านอ๋องทรงประกาศเมื่อคืนนี้ แม่นมคิดว่าเรื่องนี้ คุณหนูน่าจะมีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้ว”“ข้า….”“คุณหนู สายพระเนตรท่านอ๋องมองคุณหนูเปลี่ยนไปตั้งนานแล้วนะเจ้าคะ หลังจากท่านกลับมาที่ตำหนักในครั้งนี้ก็ชัดเจนแล้วว่าท่านอ๋องรู้สึกเช่นไรกับคุณหนู”“แม่นม นี่ท่าน…”“ข้าอาบน้ำร้อนมาก่อน ย่อมมองเรื่องเช่นนี้ออก ท่านอ๋องก่อนหน้านี้เอาแต่ทรงงาน ไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องของสตรีและไม่สนใจสตรีเลยสักคน แม้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-17
  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 24 ออดอ้อนจนใจหวิว

    “เรื่องนี้ …..”“หากเจ้าไม่ยินยอมเราคงต้องคิดหาวิธีอื่นหากว่าเขายื่นข้อเสนอมา แต่ตอนนี้ข้าคิดได้เพียงแค่วิธีนี้เท่านั้น”“เช่นนั้น เสด็จอาก็ทำตามแต่ที่เห็นสมควรเถิดเพคะ”“เจ้าเรียกข้าว่าเสด็จอาอีกแล้วนะ”“หม่อมฉันเรียกเช่นนี้มาจนเคยชินเพคะ ขอเวลาหม่อมฉันหน่อยเถิดเพคะพี่ลู่หาน”“ก็ได้ เจ้าอยากเรียกอะไรก็เรียกไป แค่เจ้ารับปากช่วยเรื่องนี้ อำเภอกู่ของเราก็มีทางรอดให้ราษฎรที่นั่นแล้วละนะ”“ทรง…เสวยข้าวต้มก่อนเถิดเพคะ”“นี่เจ้าทำเองหรือ”“เปล่าเพคะ มิใช่ฝีมือหม่อมฉัน เมื่อเช้าหม่อมฉันตื่นสาย ก็เลย…”“ไม่เป็นไร ข้าคงได้กินฝีมือเจ้าเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอน อ่อ เยว่ซิน”“เพคะ”“แม้ว่าที่ติดผมผีเสื้อคู่นี้จะงดงามและเหมาะกับเจ้า แต่อีกไม่นานเจ้าก็คงต้องปักแค่ปิ่นแล้ว เช่นนั้นข้าคิดว่าควรเปลี่ยนรูปแบบทรงผมให้ถูกและปักปิ่นแทนดีหรือไม่”“เสด็จอาไม่ชอบหรือเพคะ”“มิใช่ว่าไม่ชอบ แต่ตอนที่ข้าซื้อสิ่งนี้ให้กับเจ้าเพราะในตอนนั้นไม่ได้มีเรื่องแต่งตั้งพระชายานี่เกิดขึ้นมา บัดนี้คุยกันรู้เรื่องแล้ว เจ้าก็คงต้องเริ่มตั้งแต่นี้เลย สิ่งนี้เป็นสิ่งแรกที่ข้าจะขอเจ้า…ได้หรือไม่”สายตานั้นดูจริงใจและร้องขออย่างมิได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19
  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 25 วีรกรรมเก่าของท่านอ๋อง

    “ก็ใช่น่ะสิเพคะ พวกบุรุษหนุ่มไปมากๆหน่อยจึงจะดี อีกอย่างเรื่องที่ต้องไปเจรจา ข้าก็ได้ปรึกษากับพี่หยางจิน…”“นี่เจ้าสนิทถึงกับเรียกชื่อเขาเลยงั้นหรือ!!”“เสด็จอา พระองค์เป็นอะไรไปเพคะนี่คงมิได้เกิดอาการหึงจนหน้ามืดตามัวอีกหรอกนะเพคะ หากว่าพระองค์ยังทรงเป็นเช่นนี้ถ้าเช่นนั้นหม่อมฉันจะยังไม่คุยในตอนนี้”“เดี๋ยวก่อนๆ ข้า..ไม่ได้หมายความเช่นนั้น ข้าก็แค่….”หลันเยว่ซินหันไปมองหน้าท่านอ๋องที่ทำท่าราวกับถูกจับได้ว่าแอบกินขนมในชั้นเรียนก็มิปาน ในตอนนี้เองเยว่ซินถึงได้เข้าใจแล้วว่าเขาขี้หึงเพียงใด นางลอบถอนหายใจออกมาเบาๆและหันไปหอมแก้มท่านอ๋องพร้อมกับความตกใจของจวินลู่หาน วันนี้นางทำเขาตกใจสองรอบแล้วกับการกระทำที่กะทันหันของนาง เขาหันกลับไปมองหน้านางทันทีแต่นางหันหน้าหนีไปแล้ว“เยว่ซิน นี่เจ้า…”“ยังมีปัญหาอีกหรือไม่เพคะ”“ไม่…ไม่มีแล้ว ไม่มี แล้ว…เจ้าบอกว่า คุณชายลี่นั่น ช่วยในเรื่องนี้ได้ เจ้าพูดต่อสิ ข้าอยากฟัง”เยว่ซินต้องตั้งสติอีกพักใหญ่กว่าจะเล่าเรื่องที่หารือกับทั้งสามคนก่อนหน้านี้ให้ท่านอ๋องฟังอย่างละเอียดอีกรอบจนเขาเข้าใจและเห็นด้วยกับหลายวิธีการที่พวกเขาได้นำเสนอมา“อืม เรื่องนี้เจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-19
  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 26 ความโหดเหี้ยมของท่านอ๋อง

    ท่านอ๋องตรัสถามด้วยความแปลกใจ เรื่องนี้เขามิได้เอ่ยชวนนางด้วยซ้ำ หลันเยว่ซินมองดูอยู่อย่างเงียบๆ ไม่พูดสิ่งใด แต่สีหน้านั้นทำให้ท่านอ๋องรู้สึกกังวลไม่น้อย“ทูลท่านอ๋อง ท่านพ่อได้แจ้งกับหม่อมฉันแล้วเรื่องนี้เพคะ และแจ้งกำหนดการเดินทาง ฝ่ายกรมพิธีการเองก็มีหน้าที่ในการจัดการดูแลความเรียบร้อย ดังนั้นหม่อมฉันเลยขันอาสาไปเป็นตัวแทนท่านพ่อเพื่อช่วยท่านอ๋องในครั้งนี้เพคะ”นางกล่าวจบก็หันไปมองที่หลันเยว่ซินที่ยืนทำสีหน้าเรียบเฉยอยู่ด้านหลังท่านอ๋อง นางรู้ดีว่าหากทูลขอท่านอ๋อง พระองค์ทรงปฏิเสธเป็นแน่ แต่หากว่าทำเช่นนี้ แม้ว่าอยากปฏิเสธ ท่านอ๋องก็คงทำไม่ได้ “แม่นางซ่ง หนทางยาวไกล เจ้าเป็นสตรีเหตุใดต้องลำบากเช่นนี้ และอีกอย่าง สัมภาระมากมายนั่นก็เกินความจำเป็นทั้งสิ้น และเรื่องนี้ข้าก็แจ้งไปกับเจ้ากรมซ่งแล้วว่าเรื่องเกี่ยวกับการทูตทั้งหมดข้าได้มอบหมายให้คุณชายลี่เป็นผู้ช่วยจัดการ”“อย่างไรเสียหม่อมฉันก็มาแล้วท่านอ๋องจะทรงไล่ให้หม่อมฉันและบ่าวไพร่กลับงั้นหรือเพคะ ทั้งๆที่พวกหม่อมฉันก็มีความตั้งใจที่จะเดินทางไปช่วยชาวบ้านที่เมืองกู่เช่นกัน”“เอ่อ….เรื่องนี้….เช่นนั้นก็ตามใจเจ้าก็แล้วกัน แต่ระหว่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20
  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 27 เจ้าหึงอีกแล้วใช่หรือไม่

    มิใช่เรื่องที่เกินจริง เมื่อท่านอ๋องสั่งให้วนรอบเมืองเฉินโจวจริงๆ ซ่งเหมยลี่ที่นั่งอยู่ข้างๆคนขับรถม้าที่ทั้งเหม็นเหงื่อและต้องทนกับเสียงที่ดังเวลาเขาบังคับม้า ไหนจะยังแรงกระแทกที่มากกว่าบริเวณอื่นของรถม้านี่อีก นางนึกไม่ถึงว่าท่านอ๋องจะกล้าสั่งให้นางมานั่งตรงนี้ ในรถม้า“เยว่ซิน คือเรื่องของแม่นางซ่งข้าไม่รู้เรื่องจริงๆนะ”“เพคะ”“เจ้าโกรธข้างั้นหรือ”“เปล่าเพคะ”“แต่เจ้าสีหน้าไม่ค่อยดีตั้งแต่ก่อนขึ้นรถม้าแล้ว เจ้า…ไม่สบายตัวตรงไหนหรือไม่ หรือว่าหิวน้ำ”“ไม่ทั้งสิ้นเพคะ เสด็จอาหยุดตรัสถามเสียทีหม่อมฉันเวียนหัว”“เจ้าเวียนหัวงั้นหรือ หรือว่ารถม้านี่กระเทือนมากเกินไปหรือว่าผ้าห่มกับผ้าปูนี่ยังไม่นิ่มพอ ข้าจะได้…”“ไม่ใช่ทั้งนั้นเพคะ หยุดตรัสเถิดเพคะ หม่อมฉันอยากอยู่เงียบๆ”“ข้า….ก็แค่ถามดู”“ออกไปห่างๆเพคะ”“ไม่เอา ข้าก็อยากนั่งที่นิ่มๆอุ่นๆนี่เช่นกันนี่”“แต่ตอนนี้หม่อมฉันร้อน มิได้หนาว เหตุใดเราต้องขับรถวนรอบเมืองเช่นนี้เพคะ”“หึ ข้าจะสั่งสอนตาเฒ่าซ่งนั่น ข่าวนี้ต้องไปถึงหูเขาก่อนที่เราจะออกจากเฉินโจว”“นี่พระองค์จงใจ!!”“ใช่ เขาบังอาจหมิ่นเกียรติอ๋องอย่างข้า คนไร้มารยาทเช่นนี้เหตุใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20
  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 28 เส้นทางไปเมืองกู่

    ใบหน้านั้นหันไปมองผู้พูดด้วยความตกใจ แต่ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเขาเริ่มดึงนางเข้าไปจูบอีกครั้ง ครานี้เขาแทบไม่รอช้าที่จะผลักนางลงยังฟูกที่ปูหนาพอสำหรับพวกเขาในรถม้า “อื้อ อย่านะเพคะ”“เจ้ารู้หรือไม่ว่ายิ่งห้ามบุรุษ มันจะยิ่งกระตุ้นทำให้อยากได้มากยิ่งขึ้น”“อื้อ ข้าขอร้อง อ๊าา…เดี๋ยวก่อน อย่าพึ่ง..ไม่นะ อ๊าา…อื้มมม”แรงฉุดกระชากไปมาในรถม้าแต่มิได้มีผลใดกับคนด้านนอกที่นั่งอยู่ พวกเขาไม่ได้ยินเสียงด้านในเพราะเสียงตลาดของเฉินโจวที่เอาแต่จ้องมองสตรีที่นั่งอยู่ด้านรถม้าอย่างนึกสงสัยว่าเพราะเหตุใดสตรีอันดับหนึ่งของเฉินโจวจึงได้นั่งที่ตรงนั้นราวกับสาวใช้“อื้ออ…..อื้ออ….”“เยว่ซิน…อย่าเกร็ง อย่าฝืน มิใช่ว่าเราทำเช่นนี้ทุกคืนหรอกหรือ”“แต่ว่านี่มัน….มิใช่ในเรือนนอน อ๊ะ อื้มม….”เขากล่าวไม่ผิด ที่จริงก่อนจะเดินทาง พวกเขาก็นอนที่ห้องบรรทมของท่านอ๋องทุกคืน แม้ว่าจะมิได้ทำสิ่งใดเกินเลยแต่ท่านอ๋องก็ไม่เคยยอมว่างเว้นที่จะแสดงความรักกับนางทุกคืนจนนางเริ่มคุ้นชินสัมผัสของนิ้วและลิ้นของเขาแล้ว“อื้มม พี่ลู่หาน ข้าจะ…..”“ใกล้แล้วงั้นหรือ บอกมาสิว่าต้องการข้า เร็วๆเข้า มิเช่นนั้นข้าจะไม่ช่วยเจ้าอีก”“อื้อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-21
  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 29 ตลาดเมืองกู่

    “ดูเจ้าสิ ระแวงข้าอีกแล้ว จงลี่อยู่กับเราตลอดทางจะเป็นไปได้เช่นไรที่เขาจะส่งข่าวมาถึงที่นี่ก่อน”“พระองค์มีหูตามากมายอยู่ทุกที่นี่เพคะ”ท่านอ๋องหันไปมองรอบๆอย่างไม่แก้ตัว เขาส่งคนมาแจ้งก่อนแล้วจริงๆว่าจะเสด็จมาพร้อมพระชายาของเขา ให้จัดห้องพักไว้เพียงห้องเดียวเพื่อเขาจะได้อยู่กับนาง“จวินลู่หาน ท่านมีสิ่งใดยังไม่บอกหม่อมฉันอีกเพคะ”ท่านอ๋องตกใจเมื่อถูกนางเรียกชื่อเขาเต็มๆ ด้วยความระแวงว่าบางอย่างที่คุยกับจงลี่ที่พักระหว่างทางจะหลุดออกไป จงลี่ได้รับข่าวจากเฉินโจวว่าใต้เท้าซ่งเมื่อเห็นสภาพบุตรสาวที่ตัวเกรียมแดดที่กลับถึงจวนพร้อมกับข่าวลือที่น่าขบขันทั้งซ่งเหมยลี่ถูกสั่งให้นั่งกับคนขับรถม้า และถูกส่งกลับเข้าเมืองหลังจากแห่รอบเฉินโจวแล้ว เรื่องนี้ทำให้ซ่งเสวียนโกรธจนพยายามลอบฆ่าคนที่ตำหนักของท่านอ๋อง“จัดการเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ”“ตัดลิ้น ตัดแขนขาและสังหารมันเสีย อย่าลืมส่งแขนขาและลิ้นของพวกมันไปให้ซ่งเสวียนด้วย”“พ่ะย่ะค่ะ”จวินลู่หานคิดเอาไว้อยู่แล้วว่าซ่งเสวียนต้องอาศัยจังหวะที่เขาไม่อยู่ลงมือจัดการคนในตำหนักเขาแน่ ครั้งนี้เลือกจะจัดการแม่นมเถียน ซึ่งเป็นผู้เลี้ยงดูเยว่ซินมาตั้งแต่เด็กหมายจะใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22
  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 30 คืนนี้จะไม่ปล่อยเจ้า (NC)

    “พี่ลู่หาน เดินช้าๆเพคะ อย่าเร่งนัก”“ไปเถอะ เจ้าเดินตัวเปล่ายังเดินช้ากว่าข้าอีก นี่เยว่ซิน เจ้าฝึกยุทธ์มาจริงหรือไม่เหตุใดจึงดูเหนื่อยนักเล่า”“ข้ามิได้เหนื่อยแต่ว่าไม่ไ่ด้อยากจะเร่งถึงเพียงนั้น ยังเดินไม่ทั่วเลย”“เอาไว้เดินวันอื่นบ้าง มาเถอะวันนี้พอแค่นี้ รีบกลับจวนก่อน”จวนพักท่านอ๋อง“เยว่ซินเจ้าจะอาบน้ำก่อนหรือไม่”“อะ…อาบน้ำงั้นหรือเพคะ”“ใช่ หรือว่าอยากจะอาบกับข้า”“ไม่!! ท่านอย่าได้คิดรังแกข้านะจวินลู่หาน”“ข้าก็แค่จะสำรวจก่อนเท่านั้น”“ข้าจะไว้ใจท่านได้อีกเท่าใดกัน”“นี่น้องหญิงจะช้าหรือเร็วพวกเราก็ต้อง…”“พี่ลู่หานท่านคิดมากไปแล้ว”“ไม่แกล้งเจ้าแล้วไปอาบน้ำเถอะ”หลันเยว่ซินเดินหนีเขาเข้าไปที่ห้องอาบน้ำทันที แม้ว่าจะเป็นห้องอาบน้ำที่ดูใหญ่แต่ก็ยังเล็กกว่าที่ตำหนักอ๋องที่เฉินโจว เยว่ซินเดินลงไปแช่น้ำอุ่นเพื่อผ่อนคลาย ระหว่างเดินทางมาที่นี่นางยังไม่เคยได้แช่น้ำหรืออาบน้ำดีๆเลยสักครั้ง ครานี้จะได้ลองใช้สบู่ที่พึ่งซื้อมาจากร้านในตลาดเสียที“หอมจริง”เยว่ซินอาบน้ำพลันถูสบู่ไปทั่วกายจนไม่ได้นึกสังเกตว่ามีคนกำลังเดินตรงมาที่สระน้ำที่นางอาบอยู่“หอมงั้นหรือ เช่นนั้นอาบให้ข้าด้วยสิเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22

บทล่าสุด

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนพิเศษ 2 ฟู่หย่งเล่อและลี่หลานเฟิน 2

    หลานเฟินมองเขาที่ถูกนางนอนทับอยู่จึงได้จะลุกขึ้นแต่เขาดึงนางเข้ามาพร้อมกับประกบปากจูบอย่างรวดเร็วและผลักนางลงไปอยู่ด้านล่างแทนสายคาดเอวถูกปลดออกไปจนได้ด้วยมือเขาที่ดึงออกมา มือหนาเริ่มรุกล้ำไปที่ด้านในปกเสื้อผ่านชั้นในเข้าไป นางรู้ว่ามือเขาสั่นน้อยๆเมื่อสัมผัสถูกยอดปทุมด้านในนั้น“พี่หย่งเล่อ ท่าน…ตื่นเต้นหรือเจ้าคะ”“ข้า…อยากเห็นข้างใน เจ้า..จะอนุญาตหรือไม่”“เจ้าค่ะ ตัวข้า ใจข้าเป็นของท่านทั้งหมด ในเมื่อตกลงแล้วข้าย่อมยินยอม”“หลานเฟินเจ้าพูดเช่นนี้รู้หรือไม่ว่ามันหมายความว่าเช่นไร”“ข้าเองก็อยากเห็นเช่นกันว่าในตอนนี้แผงอกกว้างของท่านยังเหมือนเดิมเหมือนครั้งที่อยู่ที่สำนักศึกษาหรือไม่”มือเรียวบางนั้นเอื้อมไปปลดเข็มขัดของเขาออกเช่นกัน ฟู่หย่งเล่อรู้งานทันที เขาถอดชุดคลุมด้านนอกออกและปูรองเอาไว้ที่พื้นและพาหลานเฟินไปนอนที่ชุดคลุมของเขาลิ้นที่ยังพัวพันกันไม่หยุดและเริ่มถอดชุดของนางออก เขาเริ่มเห็นเนินอกขาวเนียนนั้นแต่เขาอยากเห็นมากกว่านั้นเมื่อหลานเฟินเริ่มครางอย่างพอใจ“หลานเฟิน เจ้างามจริงๆ”ปากของเข้าเปลี่ยนมาครอบครองหน้าอกขาวตรงหน้าทันที ช่างพอเหมาะพอดีมือของเขาเสียยิ่งนัก เสียง

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนพิเศษ 1 ฟู่หย่งเล่อและลี่หลานเฟิน 1

    ทุ่งหญ้าแคว้นฮั่วซู“เบาๆหน่อย เจ้าอย่าดึงบังเหียนแรงเกินไปหลานเฟิน หากมันเจ็บมันจะดีดเจ้าเอา”“ข้ารู้ๆ อย่าพูดมากนัก ข้าตื่นเต้นจนลนลานไปหมดแล้ว”“เจ้าอย่าเกร็งจนหลังตรงเช่นนั้นปล่อยตัวตามสบาย”“หากท่านพูดอีกอีกคำเดียวนะฟู่หย่งเล่อ ข้าจะ ว๊าย…”“หลานเฟิน!! จับให้แน่นๆ”ม้าที่นางขี่เกิดตกใจเมื่อลี่หลานเฟินเผลอใช้เท้ากระแทกไปที่ลำตัวมันเพราะโมโหฟู่หย่งเล่อ มันจึงพานางวิ่งไปยังทุ่งหญ้ากว้างด้านล่าง ตัวนางเอนไปมาเพราะยังทรงตัวไม่ได้ ฟู่หย่งเล่อเร่งความเร็วม้าของเขาตามนางไป“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!!”“ข้ามาแล้ว เจ้าอยู่นิ่งๆ จับให้แน่นๆนะ”“พี่หย่งเล่อ ช่วยข้าด้วย มัน…มันวิ่งไม่หยุดเลยข้ากลัว”“เจ้าอย่าตะโกนมันจะตกใจข้ามาแล้ว”ฟู่หย่งเล่อเร่งความเร็วม้าและขี่เข้าไปใกล้ม้าพร้อมกับกระโดดไปที่ม้าตัวที่นางนั่งอยู่ เขาซ้อนตัวอยู่ด้านหลังของนางและเริ่มคุมบังเหียนม้าให้นิ่ง ใช้เวลาไม่นานมันก็ค่อยๆสงบลงและลดความเร็วลง “จับดีๆ ค่อยๆลุกขึ้นมาสิเจ้าปลอดภัยแล้ว”“ข้า…ข้าอยากลง”“หากเจ้ากลัวมัน เจ้าก็จะขี่มันไม่ได้ เจ้าลองลืมตาดูสิ”“ข้ากลัว ไม่เอา”นางลุกขึ้นได้ก็หันเข้าซบอกของเขาทันที ฟู่หย่งเล่อนั้นเร

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 42 สิ้นสุดภาระกิจของเสด็จอา (ตอนจบ)

    สิบวันถัดมาพิธีอภิเษกท่านอ๋องและหลันเยว่ซินถูกจัดขึ้นหลังจากที่จัดการเรื่องกบฏซ่งเสวียนและลงโทษขุนนางที่เป็นผู้ร่วมมือซึ่งถูกจับมาได้หมด ทั้งหมดให้การรับสารภาพ แต่ก็ถูกปลดยศขุนนางและลงโทษเนรเทศออกจากเฉินโจว“พระชายาช่างงดงามยิ่งนัก”“ข้าเคยพบนางครั้งที่มาเดินตลาด ครั้งนั้นยังจ้องมองอยู่เลยแต่มิกล้าถามว่าเป็นบุตรสาวจวนใด ทั้งหน้าตาและผิวพรรณช่างแตกต่างกับชาวบ้านธรรมดาเหลือเกิน”“ช่างเหมาะสมกับท่านอ๋องยิ่งนัก”หลังพิธีอภิเษกที่ถูกจัดขึ้นที่ท้องพระโรงแล้ว ท่านอ๋องและพระชายาก็เดินออกมาพบปะกับประชาชนที่ระเบียงชั้นสามของวังหน้า ทั้งคู่ในชุดอภิเษกสีแดงสดยืนโบกมือให้กับประชาชนด้านล่าง“พระชายา วันนี้เจ้าเหนื่อยหรือไม่”“ไม่เพคะ เพียงแค่รอยยิ้มของทุกคนด้านล่างนั้นก็คุ้มค่าเพียงพอแล้วเพคะ”“ไปกันเถอะ เราต้องไปไหว้บรรพบุรุษและทำพิธีจารึกนามของพระชายาอีก”“เพคะ”ภารกิจหลายอย่างทั้งพิธีกราบไหว้ฟ้าดิน แต่งตั้งพระชายาและจารึกชื่อในศาลบรรพชนสกุลจวินอ๋องผ่านไปด้วยดี จนเมื่อถึงเวลาส่งตัวเข้าห้องส่งตัวห้องส่งตัว“หลันเยว่ซิน ในที่สุดข้าก็ทิ้งฐานะเสด็จอาได้อย่างหมดสิ้นในวันนี้เอง”“ไม่คิดว่าพระองค์จะอย

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด    ตอนที่ 41 สอบสวนท่านอ๋อง

    จวินลู่หานถามชุนถง สาวใช้คนสนิทของเยว่ซินเมื่อเห็นนางเดินออกมาจากห้องของเยว่ซิน“ทูลท่านอ๋อง คุณหนูไปอาบน้ำเพคะ”“อ่อ งั้นหรือ เข้าใจแล้วเจ้าไปเถอะ”“เพคะ”เขาเดินตามเยว่ซินเข้าไปในห้องอาบน้ำทันที เมื่อเข้ามาก็เห็นว่านางนั่งพิงของสระอยู่ เขาจึงได้ค่อยๆเดินลงไปแช่น้ำกับนางทันที เมื่อลงไปแล้ว นางกลับไม่มีท่าทีตกใจหรือกล่าวว่าเขา อันที่จริง นางไม่พูดเลยต่างหาก“เยว่ซิน …เจ้ามาอาบน้ำนานแล้วงั้นหรือ”“…..”เยว่ซินมิได้ตอบเขานางหันข้างให้ท่านอ๋องเล็กน้อยแต่มิได้หนีไปที่ใด เขาจึงเดินไปอีกทางเพื่อดักนางเอาไว้“เยว่ซิน เหตุใดไม่ตอบข้า เจ้ายังโกรธข้าอยู่งั้นหรือ”นางเดินและเตรียมจะขึ้นเมื่อเขาดึงแขนนางเอาไว้ได้ทัน“เดี๋ยวสิอย่าพึ่งไป เจ้า….หากว่าเจ้าโกรธข้าจะด่าข้าก็ได้ หรือตีข้าก็ได้ แต่อย่าเดินหนีแล้วไม่คุยกับข้าเช่นนี้”หลันเยว่ซินหันไปมองท่านอ๋องแวบนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงที่เรียบไร้ความรู้สึก“รีบอาบแล้วตามขึ้นมา”“เยว่ซิน…”นางสลัดมือเขาออกและเดินขึ้นไปสวมเสื้อคลุมและเดินออกไปทันที ทิ้งให้ท่านอ๋องที่เริ่มทำตัวไม่ถูกกับท่าทีที่เย็นชานั้น เขาไม่เคยง้อสตรีที่มีอาการเช่นนี้ เขาไม่รู้ว่าต

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 40 วาระสุดท้าย

    มีดปลายแหลมซึ่งเป็นอาวุธลับของแคว้นอวิ๋น ทำจากทองคำขาวบริสุทธิ์ ซึ่งอาวุธนี้มีเพียงคนของแคว้นอวิ๋นเท่านั้นที่มีใช้เพราะพวกเขาทำขึ้นมาเอง ทั้งร้ายแรงและคมดุจกระบี่และยังอาบยาพิษร้ายแรงอีกด้วย ซ่งเหมยลี่พุ่งตัวเข้าไปบังท่านอ๋องไว้ พร้อมกับมีดสั้นสีเงินด้านหลังที่พึ่งปักไปที่กลางหลังของซ่งเสวียน“เยว่ซิน!!”“แม่นางซ่ง!!”ซ่งเหมยลี่ใช้ตัวบังท่านอ๋องไว้ ครานี้นางได้ปกป้องชีวิตของเขาเอาไว้ตามแผนการที่บิดานางวางไว้เสียทีในที่สุด แต่อาวุธที่ปักที่อกของนางกลับเป็นมีดที่พ่อนางซัดใส่เองกับมือ“เหมย…เหมยลี่ ทำไม!!”ร่างของนางล้มลงพร้อมกับบาดแผลจากเลือดสีแดงสด เปลี่ยนเป็นสีดำคล้ำเพราะยาพิษที่อาบเอาไว้ที่มีด ท่านอ๋องรับซ่งเหมยลี่เอาไว้ในอ้อมแขน ซ่งเสวียนถูกฟู่หย่งเล่อจับตัวเอาไว้ แต่เขาเองก็กำลังหายใจรวยรินอยู่เช่นกันเพราะมีดของหลันเยว่ซินที่พุ่งมาปักกลางหลังของเขา“ท่านฆ่าพ่อข้าสินะ ข้าจะไม่กลายเป็นคนบ้านแตก หากมิใช่การกระทำของท่านในครั้งนั้น วันนี้ยังกล้าลอบสังหารท่านอ๋อง ท่านคิดว่าข้าจะยอมปล่อยให้ท่านทำเช่นนั้นหรือ!!”“ฮ่าๆ ฮ่าๆๆ นึกไม่ถึง….ว่าข้าจะถูกบุตรของศัตรูฆ่าเอาได้ เดิมทีคิดว่าจะตายเพร

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 39 กบฏแคว้นอวิ๋น

    “ตะ…แต่ว่า….”ท่านอ๋องเพียงแค่หันมาส่งสายตาเย็นให้เขาและเดินจากไปเมื่อทหารองครักษ์ควบคุมสองพ่อลูกเดินตามท่านอ๋องเข้าไปที่ท้องพระโรงด้านในท้องพระโรงเหล่าบรรดาขุนนาง กองทัพหลวงและขุนนางบางส่วนรอพวกเขาอยู่ด้านใน บางคนถูกเรียกเข้าเฝ้าโดยด่วน ส่วนใหญ่คือกรมคลัง สำนักหมอหลวง สำนักบัญชีและรองเจ้ากรมพิธีการ“พวกท่าน….”ซ่งเสวียนมองหน้าเหล่าขุนนางที่ยืนอยู่และมองมายังซ่งเสวียนสลับกับท่านอ๋องที่ขึ้นไปนั่งที่บัลลังก์แล้ว“วันนี้ข้าเรียกพวกท่านมาในเวลาเร่งด่วนเช่นนี้ ต้องขออภัยด้วย แต่ข้ามีเรื่องจำเป็นจะต้องแจ้งให้ทราบคิดว่าพวกท่านบางคน น่าจะพอทราบอยู่แล้วจากข่าวลือที่เป็นที่พูดถึงกันอยู่ในตอนนี้”“ขอแสดงความยินดีกับท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมได้ยินชาวบ้านร่ำลือกันแล้วเรื่องพระชายาหลันเยว่ซิน”“ท่านอ๋อง!! แล้วบุตรีของกระหม่อมที่เสี่ยงชีวิตเข้าไปช่วยพระองค์เล่าพ่ะย่ะค่ะ ข่าวลือนี้…”“ใต้เท้าซ่งคงจะหมายถึง คนที่ท่านพยายามให้ไปป่าวประกาศเรื่องที่ซ่งเหมยลี่เสี่ยงชีวิตเข้าช่วยข้าจากคนร้ายสินะ”“ทะ…ท่านอ๋องตรัสสิ่งใดพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่รู้เรื่อง”“งั้นหรือ เช่นนั้นก็…นำตัวนางเข้ามา!!”ฟู่หย่งเล่อพาต

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 38 พระชายาของท่านอ๋อง

    เสียงนั้นดังไปทั่วจนคนเริ่มวิ่งหนีกันแตกตื่น คนร้ายล่าถอยไปจนหมดแล้วท่านอ๋องและเยว่ซินจึงเดินกลับมามอง จงลี่ประคองซ่งเหมยลี่เอาไว้ นางถูกแทงที่แขนขวา ซึ่งนางหันไปโดยรอบ“ท่านอ๋อง ท่านอ๋องปลอดภัยดีหรือไม่”“แม่นางซ่ง ข้าปลอดภัยดี”“ท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันดีใจยิ่งนักที่พระองค์…..”“พานางขึ้นรถม้าไปสำนักหมอหลวง หย่งเล่อ เอาม้าให้ข้าตัวหนึ่งข้าจะพาเยว่ซินกลับตำหนัก”“พ่ะย่ะค่ะ”“ท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันจะตายหรือไม่เพคะ”ซ่งเหมยลี่เอื้อมมือมาที่ท่านอ๋องหมายจะให้เขาเห็นใจเพราะนางรับดาบแทนเขา แต่ท่านอ๋องทำเพียงหันไปมองนางเท่านั้น“บาดแผลเพียงแค่รอยถากนั่น คงไม่ถึงกับตายหรอกเจ้าเพียงแค่ตกใจเท่านั้น คุณชายลี่ ข้าฝากจัดการที่นี่ด้วย”“พ่ะย่ะค่ะ”“พี่ลู่หานนี่มันเกิดอะไรขึ้นเพคะ”“ขึ้นม้า กลับตำหนักกับข้าก่อน”“เพคะ”ท่านอ๋องพาเยว่ซินขึ้นม้าและวิ่งเข้าเมืองเฉินโจวไปทันที ท่ามกลางเสียงที่กระจายไปทั่วว่าซ่งเหมยลี่ช่วยชีวิตท่านอ๋องเอาไว้ ท่านอ๋องกำลังพานางกลับเข้าเมืองและคงจะแต่งตั้งพระชายาเร็วๆนี้ ข่าวนี้กระจายอย่างรวดเร็ว และคงจะเป็นที่พูดถึงอีกนานหากพระองค์ไม่ได้เสด็จเข้าประตูเมืองมาพร้อมกับหลันเยว่ซ

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 37 เดินทางกลับเฉินโจว

    แม้ว่ายังไม่เข้าหน้าหนาว แต่อากาศที่ฮั่วซูในยามราตรีก็หนาวจนเยว่ซินตัวสั่น ก่อนหน้านี้ท่านอ๋องกับนางจะพึ่งเสร็จสงครามรักที่เร่าร้อนบนเตียงมา แต่เมื่อผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วยามท่านอ๋องก็ต้องหาผ้าห่มมาเพิ่มให้นางและกอดนางเอาไว้“อุ่นหรือไม่”“อุ่นแล้วเพคะ เหตุใดถึงได้หนาวเช่นนี้”“เจ้าคงไม่จับไข้หรอกนะเยว่ซิน ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา”“ไม่เป็นไรเพคะ กอดแน่นๆหน่อย หม่อมฉันหนาว”แม้ว่าท่านอ๋องจะกอดนางแต่เยว่ซินก็ใช้เวลาอยู่นานกว่าจะหายตัวสั่น จวินลู่หานคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเขาที่รักนางหนักมากเกินไป เขาเองควรจะหยุดพักเสียบ้างเพราะร่างกายเยว่ซินอาจจะรับไม่ไหวเข้าสักวัน แม้ว่าความต้องการในตัวนางสำหรับเขานั้นไม่มีสิ้นสุดก็ตามห้าวันต่อมา“เสด็จพอ ครั้งนี้ข้าไปไม่นานจะรีบกลับ ไม่ต้องห่วงนะเพคะ”“เจ้าอย่าไปสร้างความวุ่นวายให้ท่านอ๋องกับพระชายาล่ะ”“ฝ่าบาทอย่าทรงเป็นห่วงเพคะ หม่อมฉันรักองค์หญิงดั่งน้องสาว ย่อมดูแลนางเป็นอย่างดีแน่เพคะ”“ท่านอ๋อง หลานสาวข้าฝากเข่ออ้ายด้วย อย่างน้อยมีเจ้าอยู่ นางก็คงจะยอมฟังบ้าง”“เพคะ”ภารกิจในเมืองกู่ที่เ่หลือหลังจากที่สองดินแดนลงนามสัญญาสร้างเขื่อนร่วมกันแล้ว ฝ่ายโยธาและ

  • ข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด   ตอนที่ 36 ห้องอาบน้ำต่างแดน

    หลันเยว่ซินที่ถูกคนข้างๆจ้องมองจนตาขวาง ในตอนนี้หลานเฟินและเข่ออ้ายเองก็เริ่มรู้สึกว่าเยว่ซินดูท่าจะลำบากไม่น้อยเมื่อท่านอ๋องดูท่าทางจะไม่ค่อยพอพระทัยเท่าใดนัก“พี่หลานเฟิน หรือนี่จะเป็น…เสด็จอาที่พี่เยว่ซินเคยพูดถึง”“ใช่ ผู้เดียวในใต้หล้าที่คว้าหัวใจสตรีอันดับหนึ่งของป๋อเหวิน และคนเดียวที่ทำให้เยว่ซินยอมได้ขนาดนี้”“แต่ว่าในตอนนั้นนางแทบจะไม่พูดถึงเสด็จอาเลย พวกเราได้รู้เรื่องก็เพราะพี่เยว่ซินไม่สบายแล้วเพ้อถึงเขา”“คืนนี้คงมีแค่เราสองคนแล้วล่ะ หากเจ้าอยากคุยกับเยว่ซินคงยากหน่อย ขนาดพวกข้าร่วมเดินทางมาพร้อมกันยังแทบจะไม่ได้พบหน้านางเลย เจ้าดูเอาเถอะ”“แล้วคนเช่นนี้นะหรือที่เสด็จพ่อจะส่งข้าไปแต่งกับเขา ไม่มีทางเสียล่ะ ก็ได้เช่นนั้นมีแค่เราสองคนก็ดีเหมือนกัน ข้าจะได้…ปรึกษาท่านเกี่ยวกับเรื่องของพี่ใหญ่ท่าน…”“หา นี่เข่ออ้าย เจ้าอย่าบอกข้านะว่า…เจ้ารู้สึกอะไรกับพี่ใหญ่ของข้าน่ะ”“ก็…เขาดูน่าสนใจกว่าท่านอ๋องผู้นั้นตั้งเยอะ ท่าทางที่เขาสู้กับข้าเมื่อครู่นี้ทำให้ข้ารู้สึกประทับใจยิ่งนัก”“เฮ้อ…เจ้านี่คงตาบอดโดยแท้ กล้าเอาเขาไปเทียบกับจวินอ๋องเชียวนะ ท่านอ๋องที่รูปงามดุจหยกประดับ กับ…เจ้าข

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status