เมื่อถึงเวลาลงมือในยามอิ๋นสามสาวจากหน่วยลับ ที่ใช้วิธีเข้าไปในห้องทำงานจากด้านบนหลังคา ด้วยวิชาตัวเบาที่เหล่าเวรยามไม่อาจรับรู้ได้ ต่างช่วยกันค้นหากลไกห้องลับ จนพบว่ามันซ่อนอยู่หลังตู้หนังสือ ด้านในห้องลับไม่มีสิ่งใดนอกจากสมบัติส่วนตัว ที่เมิ่งเหยียนแอบเก็บซ่อนไว้และหลักฐานเรื่องยักยอกเงิน การก่อสร้
เรื่องของเทียนฉินที่รับทำงานให้เถ้าแก่สือ ผู้ที่ถูกเสี่ยวไป๋ไป๋สั่งสอนเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปเมื่อหลายวันก่อน ก็มาถึงสำนักมังกรครามในรูปแบบของจดหมาย ที่เซียวหนิงหลงสั่งให้ตันเจียงเป็นคนเขียนขึ้นโดยเฉพาะ ลูกศิษย์ที่อยู่หน้าสำนักรับจดหมายที่ส่งถึงเจ้าสำนักเจียงและนำเข้าไปมอบให้เจ้าตัว ที่กำลังหารือกับเหล่าผู
“ขอบคุณเจ้าสำนักที่ไว้วางใจ ข้าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด” ผู้อาวุสามแม้จะรู้สึกไม่พอใจเทียนฉินแต่ไม่อาจทำอันใดได้“จากนี้ต่อไปหากคิดจะรับงานใด จงตรวจสอบเบื้องหลังของเป้าหมายให้ดีเสียก่อน จะได้ไม่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีก เอาล่ะ จบเรื่องแล้วก็ควรหารือเรื่องของสำนักต่อเถิด”เมื่อทุกคนต่างเห็นชอบ ผู้อาวุโสห
“หืม เกิดปัญหาใหญ่ถึงเพียงนี้ เหตุใดท่านถึงไม่รีบมารายงานเจิ้น ไม่คิดจะมาเข้าเฝ้าเพื่อขอคำปรึกษาหรือขอเลื่อนการส่งมอบข้าว ดูเหมือนใต้เท้าเมิ่งจะลำดับความสำคัญไม่ถูกต้องนะ เรื่องนี้มิใช่เรื่องเล็ก ๆ ที่ท่านจะตัดสินใจแทนได้ หรือคิดว่าตนเองมีอำนาจที่จะทำอะไรแทนเจิ้นก็ได้งั้นรึ”“กระหม่อมมิกล้า เพราะเรื
“นี่ใต้เท้าเมิ่งท่านคิดจะให้พวกนอกด่าน ยึดแคว้นฉู่ทำลายแผ่นดินที่ท่านเกิดและเติบโตมางั้นรึ ท่านมันคนทรยศไม่คิดถึงอนาคตบุตรหลานหรือญาติพี่น้องของตนเองสักนิด ฝ่าบาทโทษทัณฑ์ของใต้เท้าเมิ่งสมควรถูกประหารเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ”“กระหม่อมเห็นด้วยกับใต้เท้าหวัง คนที่คิดคดทรยศบ้านเมืองสมควรถูกประหารพ่ะย่ะค่ะ”“ม
เมื่อผ่านวันประหารนักโทษตระกูลเมิ่ง ลู่ชิงที่หายดีก็ได้เวลากลับจวนของตนเองเสียที หลังจากที่ต้องพักผ่อนอยู่ที่จวนของชินอ๋อง ตั้งแต่ที่นางถูกเข็มอาบยาพิษนั่น และคนที่มาส่งจะเป็นคนอื่นได้อย่างไร ย่อมเป็นเซียวหนิงหลงมาส่งลู่ชิงด้วยตนเอง แต่ขณะที่กำลังจะขึ้นรถม้าที่รออยู่หน้าประตูจวน ก็มีเกวียนวัวมาจอดด้
“ท่านอย่าคิดมากเลยเจ้าค่ะ ไม่มีใครบอกเหตุการณ์ในอนาคตได้ ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นบ้าง พวกเราแค่ใช้ชีวิตปัจจุบันอย่างระมัดระวังก็พอแล้ว”“อืม พี่ย่อมฟังชิงเอ๋อร์อยู่แล้ว”“ดีมากเจ้าค่ะ คิ คิ”เสียงพูดคุยภายในรถม้าของเซียวหนิงหลงกับลู่ชิง ทำเอาผู้ติดตามทั้งหลายอดยิ้มตามไม่ได้ ซื่อจื่อผู้โหดเหี้ยมดั่งมัจจุร
ด้านหลี่เหลียงกับสหายก็ยังรวมเงินส่วนตัว เพื่อซื้อเฉ่าเหมยเจี้ยงของลู่ชิงจำนวนหลายร้อยกระปุก เขามอบให้ทหารเอาไว้กินกับแผ่นแป้งย่าง เพราะไม่รู้ว่าต้องปักหลักที่ชายแดนนานกี่วัน เมื่อมาถึงก็พบว่าแม่ทัพโจวกำลังเตรียมตัวออกเดินทางพอดี“ท่านแม่ทัพโจวรอสักครู่ขอรับ พวกข้ามีของมามอบให้เผื่อจะช่วยให้ทุกคน ได
“กระหม่อมเข้าใจชิงเอ๋อร์เป็นอย่างดี และไม่มีวันที่จะทำให้ชิงเอ๋อร์ต้องเสียใจ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามชิงเอ๋อร์อยากทำสิ่งใดกระหม่อมย่อมสนับสนุน คอยปกป้องนางให้พ้นภัยจากคนชั่ว รัชทายาทอย่าได้ทรงกังวลเรื่องนี้ หากเมื่อไหร่ชิงเอ๋อร์ต้องการไปเยือนตงเฉียน กระหม่อมจะเป็นคนพาไปด้วยตนเองพ่ะย่ะค่ะ” “ก็ดี เปิ่นไท่
“แล้วเสี่ยวชิงเป็นอย่างไรบ้าง ทำสัญญาการค้ากับสี่แคว้น แค่วันเดียวก็ได้รับเงินแสนตำลึงแล้ว ยังไม่นับเงินส่วนต่างที่จะได้รับหลังกิจการในแต่ละแคว้นเปิดทำการอีก ต่อไปนี้ใคร ๆ ก็คงจะคิดหนักหากคิดจะจัดการตระกูลสวี” “ตอนนี้ชิงเอ๋อร์กำลังทำคู่มือสำหรับการเปิดกิจการสาขา และพ่อครัวที่ต้องเดินทางไปสอนการทำอา
เมื่อคนกลุ่มใหญ่จากสามแคว้นออกจากท้องพระโรงแล้ว ได้เสด็จตรงไปยังประตูวังหลวง เพื่อรอให้ข้ารับใช้ไปเก็บสัมภาระ ยังตำหนักรับรองที่ได้พำนักก่อนหน้านี้ รวมถึงรัชทายาทและพระชายาที่ต้องตามเสด็จกลับแคว้น แม้ภายในใจจะรู้สึกโกรธเคือง และไม่เห็นด้วยกับพระบิดาเพียงใดก็ไม่อาจแสดงออกได้มากนัก ยามนี้ยังอยู่ต่างแ
“เฮอะ มีฮ่องเต้คนใดบ้างที่ไม่มีสนม อย่างน้อยพวกนางก็ช่วยให้เรามีความสุขชั่วครั้งชั่วคราวก็ยังดี ขุนนางจะดีจะชั่วใช่ว่า จะมองออกได้ง่าย ๆ ท่านคงคิดว่าตนเองเก่งมาก ที่สามารถมองคนออกว่าคนไหนดีคนไหนไม่ดีเชียวรึ” ฮ่องเต้จากซีหนานตรัสประชดประชันอย่างน่าหมั่นไส้ “ฮ่องเต้ซีหนานท่านไม่อยากเป็นฮ่องเต้ ที่เ
“จริงรึ! นี่คงเป็นลิขิตสวรรค์ ที่ได้ส่งเด็กสาวคนนี้มาเกิดบนแผ่นดินแคว้นฉู่ แม้แต่วิธีแก้ปัญหาเล็ก ๆ แต่กลับช่วยผู้คนได้มากมายนัก ไว้แนะนำให้เจิ้นได้รู้จักนางบ้าง เผื่อจะได้แลกเปลี่ยนความรู้กันสักครั้ง” “เสด็จพ่อทรงพักผ่อนสักนิดเถิด เย็นนี้จะได้ชิมอาหารสูตรของคุณหนูสวี แล้วจะทรงเข้าพระทัยว่าเหตุใด ล
เพราะเดินทางก่อนทำให้ฮ่องเต้ตงเพ่ยจวิน เสด็จมาถึงเมืองหลวงแคว้นฉู่เป็นพระองค์แรก โดยมีรัชทายาทมารอรับเสด็จพระบิดาที่หน้าประตูวังหลวง พร้อมด้วยฮ่องเต้เซียวถิงเฟิง ชินอ๋องและขุนนางอีกหลายคนที่มารอต้อนรับด้วยเช่นกัน “ถวายพระพรเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ” “รัชทายาทเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง อยู่ที่นี่มีปัญหาอันใดหรือไ
“จือเค่อเจ้าไปสังหารฮ่องเต้ส่วนข้ากับลี่จ้งจะหาของมีค่า เผื่อฝ่าบาทจะนำมาด้วยระหว่างทางหลบหนี ยังต้องใช้เงินอีกมาก”“อืม ทำเงียบ ๆ เล่าอย่าได้ส่งเสียงดังเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นพวกเราสามคนคงหนีไม่พ้นเข้าใจไหม”“เชื่อมือพวกข้าสองคนเถิดน่างานนี้ไม่มีพลาดแน่นอน เจ้ารอส่วนแบ่งก็พอแล้วรีบลงมือกันเถิด”จือเค่อ
ส่วนองครักษ์เหยียนกลับคิดถึงเรื่องยาพิษมากกว่า “อย่าว่าแต่เรื่องพลังยุทธ์เลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมนึกถึงยาพิษที่ฮองเฮาได้รับแล้วยังขนลุกได้ทุกครั้ง ยาพิษอันใดกันทำให้เจ็บปวดทรมานอยากตายก็ตายไม่ได้ แต่อยู่โดยมีพิษนี้อยู่ในร่างกายต้องทุกข์ทรมานยามตะวับลับขอบฟ้า น่ากลัวมากจริง ๆ นะพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้รัชท
ตลอดระยะเวลาที่ตัวประกันที่เป็นเชื้อพระวงศ์ และต้องพำนักอยู่ที่แคว้นฉู่มาพักใหญ่ แม้จะถูกจำกัดบริเวณที่ไปได้ แต่มิได้ทำให้ทุกคนซึมเซาหรือเคร่งเครียดแต่อย่างใด เพราะกิจการของตระกูลสวีดึงดูดความสนใจของทุกคน ยิ่งร้านน้ำหอมที่ได้เข้าไปเลือกชมด้วยตนเอง จนต้องเสียตำลึงเงินไปพอสมควร จะซื้อขวดเล็ก ๆ ได้อย่า