อาว่านสาวใช้ของโหยวซวงอี๋รีบกลับจวน เพื่อนำเรื่องที่ได้ยินมารายงานให้เจ้านายของตนได้ทราบ แลกกับรางวัลเล็ก ๆ น้อย ๆ หากไม่เป็นเงินตำลึงก็จะได้เป็นเครื่องประดับต่าง ๆ แทนก๊อก ๆ ๆ “คุณหนูเจ้าคะบ่าวมีเรื่องมารายงานให้ทราบเจ้าค่ะ”“มีเรื่องอันใดก็รีบพูดมาอย่ามัวลีลาเล่นลิ้น เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ชอบคนนิสัยเ
“ข้าไม่อยากให้เจ้ากลับไปหาซวงอี๋เลย ไม่อยากได้ยินเสียงครวญครางของเจ้ากับนาง ทุกครั้งที่ได้ยินข้ามักจะหงุดหงิดตลอดเวลา หากเป็นไปได้ข้าอยากจะมีเจ้าอยู่ข้างกายเช่นนี้ เวลาที่เราสองคนมีอะไรกันข้ามีความสุขมากที่สุด แม้แต่รองแม่ทัพยังสู้เจ้าไม่ได้เลยนะ” ซานยวี่ผิงแม้จะยังหอบเหนื่อย แต่มือของนางกลับไม่หยุด
“คิคิ ยังไม่บอกตอนนี้หรอกเจ้าค่ะ เอาไว้รอให้ปรับปรุงร้านเสียก่อนค่อยเฉลยก็ยังไม่สายนี่นา พวกท่านจะใจร้อนไปไยเจ้าคะ”“เสี่ยวชิงเจ้าจะไม่บอกใบ้สักเล็กน้อยเลยหรือ ข้าขอลงเงินทำกับเจ้าด้วยได้ไหม คนละครึ่งก็ได้ เริ่มตั้งแต่ซื้อร้านค้าเป็นอย่างไร”แม้จะเห็นถึงความตั้งใจของเซียวเยว่เล่อ แต่อย่างไรเสียนางก็
“เล่อเล่อ ๆ หยุดเถอะ เจ้าจะทำพวกมันให้เหนื่อยทำไม ไปรอพี่ใหญ่อยู่บนรถม้าดีกว่านะ ปล่อยเรื่องนี้ให้พี่ใหญ่จัดการไปเถิด”“ก็ได้ข้าจะยอมเชื่อเจ้าก็แล้วกันนะเสี่ยวชิง ปาเซี่ยอย่าลืมที่ข้าสั่งการเอาไว้เมื่อครู่เด็ดขาด”“ขอรับท่านหญิง”ลู่จื้อรอให้เซียวเยว่เล่อกับลู่ชิงขึ้นรถม้าไปก่อน จากนั้นจึงให้ต่งไช่ก
“หยุด!!! ไม่ต้องทะเลาะกันต่อหน้าพวกข้า ถึงอย่างไรก็ไม่มีการละเว้นใครทั้งสิ้น เจ้าเป็นบุรุษรูปร่างสูงใหญ่ต้องใช้ในปริมาณที่มากกว่าปกติสักหน่อย หมับ!! กลืนมันลงไปให้หมด” ต่งซวินสกัดจุดโย่วเหวินเอาไว้ และกรอกยาปลุกกำหนัดที่รุนแรงมากกว่าปกติลงไปถึงสองห่อ“ส่วนเจ้าเป็นสตรีแพศยาร่านไม่เลือก ก็ต้องเจอเหมือ
เรื่องราวที่เกิดขึ้นของจวนอดีตรองแม่ทัพโหยวซ่านซู เป็นเรื่องเล่าในร้านน้ำชาเล็ก ๆ จนถึงเหลาอาหารใหญ่โต ซึ่งมีลูกค้าบุรุษบางคนที่ไปหอคณิกา และได้เจออดีตฮูหยินกับบุตรสาวของอดีตรองแม่ทัพ ทั้งยังได้เรียกพวกนางมาปรนนิบัติเรื่องนี้ต่างพูดกันปากต่อปาก ถึงขั้นมีบุรุษหลายคนไปยังหอคณิกาดังกล่าว เพื่อพิสูจน์ว
“แน่นอนว่าทำได้พวกท่านใกล้จะปักปิ่น และกำลังเข้าสู่การเป็นหญิงสาว ที่มีบุรุษจดจ้องหมายปองเป็นคู่หมาย หากทำการดูแลผิวหน้าตั้งแต่ตอนนี้ รับรองว่าในวันงานปักปิ่นของพวกท่าน แขกในงานต้องตะลึงจนแม่สื่อทำงานหนักเป็นแน่”“เล่อเล่อ ข้าสนใจร่วมทำการค้านี้กับเสี่ยวชิง แล้วต้องใช้เงินกี่มากน้อยเท่าไหร่หรือ ข้าจ
“ขอบคุณเจ้าค่ะท่านแม่”“ขอบพระทัยพระชายาเพคะ”เมื่อได้รับอนุญาตจากพระชายาไป๋ เซียวเยว่เล่อกับสหายรีบล้างมือให้สะอาด ก่อนจะสลับกันเข้าไปสัมผัสใบหน้า ซึ่งแต่ละคนลองใช้มือข้างหนึ่งจับที่ใบหน้าของตน เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่าง และมันก็ทำให้รู้สึกได้จริงถึงความแตกต่างนี้ จนร้องขอให้ลู่ชิงช่วยทำให้ตนเองบ้
“แม่ทัพใหญ่ข้าว่าลงมือรีดความจริงน่าจะดีกว่า อย่าเสียเวลาให้คนเช่นนี้ได้คิดอีกเลยขอรับ” แม่ทัพหยางอยากจะลงมือด้วยตนเองเสียด้วยซ้ำ“ท่านแม่ทัพใหญ่ แม่ทัพหยาง ข้าน้อยไม่รู้จริง ๆ ว่าตนเองทำความผิดอันใด ถึงถูกพาตัวมาพบพวกท่านเช่นนี้ขอรับ” นายกองชิงจงยังคงไม่ยอมรับสารภาพ และพยายามพูดเหมือนตนเป็นผู้ถูกกร
“ขอบคุณเจ้าค่ะท่านแม่”“ขอบพระทัยพระชายาเพคะ”เมื่อได้รับอนุญาตจากพระชายาไป๋ เซียวเยว่เล่อกับสหายรีบล้างมือให้สะอาด ก่อนจะสลับกันเข้าไปสัมผัสใบหน้า ซึ่งแต่ละคนลองใช้มือข้างหนึ่งจับที่ใบหน้าของตน เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่าง และมันก็ทำให้รู้สึกได้จริงถึงความแตกต่างนี้ จนร้องขอให้ลู่ชิงช่วยทำให้ตนเองบ้
“แน่นอนว่าทำได้พวกท่านใกล้จะปักปิ่น และกำลังเข้าสู่การเป็นหญิงสาว ที่มีบุรุษจดจ้องหมายปองเป็นคู่หมาย หากทำการดูแลผิวหน้าตั้งแต่ตอนนี้ รับรองว่าในวันงานปักปิ่นของพวกท่าน แขกในงานต้องตะลึงจนแม่สื่อทำงานหนักเป็นแน่”“เล่อเล่อ ข้าสนใจร่วมทำการค้านี้กับเสี่ยวชิง แล้วต้องใช้เงินกี่มากน้อยเท่าไหร่หรือ ข้าจ
เรื่องราวที่เกิดขึ้นของจวนอดีตรองแม่ทัพโหยวซ่านซู เป็นเรื่องเล่าในร้านน้ำชาเล็ก ๆ จนถึงเหลาอาหารใหญ่โต ซึ่งมีลูกค้าบุรุษบางคนที่ไปหอคณิกา และได้เจออดีตฮูหยินกับบุตรสาวของอดีตรองแม่ทัพ ทั้งยังได้เรียกพวกนางมาปรนนิบัติเรื่องนี้ต่างพูดกันปากต่อปาก ถึงขั้นมีบุรุษหลายคนไปยังหอคณิกาดังกล่าว เพื่อพิสูจน์ว
“หยุด!!! ไม่ต้องทะเลาะกันต่อหน้าพวกข้า ถึงอย่างไรก็ไม่มีการละเว้นใครทั้งสิ้น เจ้าเป็นบุรุษรูปร่างสูงใหญ่ต้องใช้ในปริมาณที่มากกว่าปกติสักหน่อย หมับ!! กลืนมันลงไปให้หมด” ต่งซวินสกัดจุดโย่วเหวินเอาไว้ และกรอกยาปลุกกำหนัดที่รุนแรงมากกว่าปกติลงไปถึงสองห่อ“ส่วนเจ้าเป็นสตรีแพศยาร่านไม่เลือก ก็ต้องเจอเหมือ
“เล่อเล่อ ๆ หยุดเถอะ เจ้าจะทำพวกมันให้เหนื่อยทำไม ไปรอพี่ใหญ่อยู่บนรถม้าดีกว่านะ ปล่อยเรื่องนี้ให้พี่ใหญ่จัดการไปเถิด”“ก็ได้ข้าจะยอมเชื่อเจ้าก็แล้วกันนะเสี่ยวชิง ปาเซี่ยอย่าลืมที่ข้าสั่งการเอาไว้เมื่อครู่เด็ดขาด”“ขอรับท่านหญิง”ลู่จื้อรอให้เซียวเยว่เล่อกับลู่ชิงขึ้นรถม้าไปก่อน จากนั้นจึงให้ต่งไช่ก
“คิคิ ยังไม่บอกตอนนี้หรอกเจ้าค่ะ เอาไว้รอให้ปรับปรุงร้านเสียก่อนค่อยเฉลยก็ยังไม่สายนี่นา พวกท่านจะใจร้อนไปไยเจ้าคะ”“เสี่ยวชิงเจ้าจะไม่บอกใบ้สักเล็กน้อยเลยหรือ ข้าขอลงเงินทำกับเจ้าด้วยได้ไหม คนละครึ่งก็ได้ เริ่มตั้งแต่ซื้อร้านค้าเป็นอย่างไร”แม้จะเห็นถึงความตั้งใจของเซียวเยว่เล่อ แต่อย่างไรเสียนางก็
“ข้าไม่อยากให้เจ้ากลับไปหาซวงอี๋เลย ไม่อยากได้ยินเสียงครวญครางของเจ้ากับนาง ทุกครั้งที่ได้ยินข้ามักจะหงุดหงิดตลอดเวลา หากเป็นไปได้ข้าอยากจะมีเจ้าอยู่ข้างกายเช่นนี้ เวลาที่เราสองคนมีอะไรกันข้ามีความสุขมากที่สุด แม้แต่รองแม่ทัพยังสู้เจ้าไม่ได้เลยนะ” ซานยวี่ผิงแม้จะยังหอบเหนื่อย แต่มือของนางกลับไม่หยุด
อาว่านสาวใช้ของโหยวซวงอี๋รีบกลับจวน เพื่อนำเรื่องที่ได้ยินมารายงานให้เจ้านายของตนได้ทราบ แลกกับรางวัลเล็ก ๆ น้อย ๆ หากไม่เป็นเงินตำลึงก็จะได้เป็นเครื่องประดับต่าง ๆ แทนก๊อก ๆ ๆ “คุณหนูเจ้าคะบ่าวมีเรื่องมารายงานให้ทราบเจ้าค่ะ”“มีเรื่องอันใดก็รีบพูดมาอย่ามัวลีลาเล่นลิ้น เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ชอบคนนิสัยเ