“หุบปาก!! อย่าได้พูดมากอีกไม่งั้นข้าจะตบให้คว่ำเสียนี่ ข้าจะปล่อยเจ้าเพื่อแลกเศษเงินแค่เล็กน้อยไปทำไม แค่ข้าเอาพวกเจ้าไปส่งให้นายท่านก็ได้เงินเป็นกอบเป็นกำไม่รู้กี่เท่า รีบเดินเข้าอย่าได้คิดหาวิธีมาเกลี้ยกล่อมข้าเสียให้ยากเลย”“นี่อาจ้งครั้งนี้พวกเราสองคนหาสตรีไปส่งนายท่านได้ไม่น้อยเลยนะ ส่วนที่ได้ม
และจะออกเดินทางนำสตรีเหล่านี้ไปส่งให้กับเจ้านายที่รออยู่ สหายของข้าอีกคนติดตามพวกมันไปแล้ว ข้าจึงรีบมารายงานท่านเพื่อขอกำลังทหารไปช่วยพวกนาง พร้อมกับจับตัวคนร้ายมาสอบสวนขอรับ” เจียวมิ่งรายงานเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างทางให้เจ้าเมืองไป๋ได้ทราบ“นี่มันจะมากเกินไปแล้ว! บ้านเมืองเพิ่งจะสงบจากสงคราม พวก
“ชิงเอ๋อร์ แสดงว่าที่เจ้าขอแม่เข้ามิติในตอนกลางคืนเป็นเพราะเหตุนี้หรือไม่ หากเจ้าอยู่ในมิติจะไม่ได้ยินเสียงรบกวนพวกนั้นจึงจะนอนหลับได้สนิท” ฟางซินที่ตื่นมาดูลู่ชิงทุกวันตอนกลางดึก ก็สงสัยมาได้พักใหญ่แล้ว“ใช่เจ้าค่ะท่านแม่ หากข้ายังนอนอยู่ข้างนอกล่ะก็คงนอนไม่หลับ และยังรบกวนเวลานอนของท่านแม่ด้วยเจ้า
“ท่านเจ้าเมืองขอรับ ข้าคิดว่าแค่พูดดี ๆ คงไม่ได้ผลเท่าใดนัก คงต้องมีตัวอย่างให้เห็นเสียก่อน บางทีอาจจะช่วยกระตุ้นพวกเขาได้บ้างขอรับ เจ้าสองคนก่อนก็แล้วกัน เจียวมิ่งช่วยข้าลากไปที่หลุมหน่อยสิ” ก้งคุนผู้เป็นมือขวาในการทรมานนักโทษ ทนไม่ไหวกับพวกชั่วนี้เสียแล้ว“ตุบ!! ตุบ!!”“เอาล่ะ รบกวนทหารทุกท่านช่วย
ระหว่างที่ลู่ชิงกับครอบครัวทำขนมไว้รอ ก้งเจี้ยกลับมาถึงก่อนและได้บอกเล่าสถานการณ์ในหมู่บ้านอันผิงให้ฟัง ตอนนี้ที่หมู่บ้านยังถือว่าโชคดี แม้จะไม่มีบุตรหลานบ้านไหนที่เป็นสตรีหายไป แต่ก้งเจี้ยก็ได้กำชับทุกคนให้ช่วยกันสอดส่องดูแล รวมถึงระวังคนแปลกหน้าเอาไว้หากมีคนที่ไม่รู้จักเข้าไปในหมู่บ้านจากนั้นไม่น
ทางด้านเซียวหนิงหลงกับท่านอ๋อง ที่พากองทัพเดินทางมาได้เกือบครึ่งทางแล้ว ด้วยไม่อยากเสียเวลาเดินทางนานเกินไป ทั้งสองคนจึงอาศัยน้ำวิเศษที่ลู่ชิงฝากมากับเซียวหนิงหลงครั้งล่าสุด ผสมกับน้ำดื่มแจกจ่ายให้กับทหารทุกนาย ช่วยลดความเหนื่อยล้าได้มาก ทำให้การเดินทางในแต่ล่ะวันเดินทางได้ไกลกว่าเดิมพอสมควรคราหยุด
“ไม่ใช่ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเพิ่งได้รับจดหมายจากเจียวมิ่ง เนื่องจากมีเหตุการณ์ลักพาตัวสตรีเกิดขึ้นที่เมืองหย่งจิน คนร้ายที่จับตัวเอาไว้ได้สารภาพว่า เรื่องนี้มีขุนนางอยู่เบื้องหลังและคาดว่าที่เมืองหลวง อาจมีคนกำลังจับตามองสตรีที่มีใบหน้างดงาม ข้าน้อยเห็นว่ายามนี้ท่านหญิงยังไม่กลับถึงจวน จึงมาพบพ
ที่ผ่านมามีสตรีกี่มากน้อยที่ให้บิดาทูลขอสมรสพระราชทาน บางคนก็เสนอตัวเองถึงกับวางแผนสกปรกต่าง ๆ นานา เพื่อให้ได้แต่งงานเข้าจวนของท่านพ่อข้า แต่พวกนางบางคนก็ฆ่าตัวตายในวันต่อมา และอีกหลายคนกลายเป็นคนบ้าสติฟั่นเฟือน ที่ร้ายแรงก็คงเป็นจวนถูกไฟเผาจนวอดไม่มีเหลือแม้แต่เสื้อผ้าสักชิ้นส่วนท่านอาของเจ้าที่บ
“กระหม่อมเข้าใจชิงเอ๋อร์เป็นอย่างดี และไม่มีวันที่จะทำให้ชิงเอ๋อร์ต้องเสียใจ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามชิงเอ๋อร์อยากทำสิ่งใดกระหม่อมย่อมสนับสนุน คอยปกป้องนางให้พ้นภัยจากคนชั่ว รัชทายาทอย่าได้ทรงกังวลเรื่องนี้ หากเมื่อไหร่ชิงเอ๋อร์ต้องการไปเยือนตงเฉียน กระหม่อมจะเป็นคนพาไปด้วยตนเองพ่ะย่ะค่ะ” “ก็ดี เปิ่นไท่
“แล้วเสี่ยวชิงเป็นอย่างไรบ้าง ทำสัญญาการค้ากับสี่แคว้น แค่วันเดียวก็ได้รับเงินแสนตำลึงแล้ว ยังไม่นับเงินส่วนต่างที่จะได้รับหลังกิจการในแต่ละแคว้นเปิดทำการอีก ต่อไปนี้ใคร ๆ ก็คงจะคิดหนักหากคิดจะจัดการตระกูลสวี” “ตอนนี้ชิงเอ๋อร์กำลังทำคู่มือสำหรับการเปิดกิจการสาขา และพ่อครัวที่ต้องเดินทางไปสอนการทำอา
เมื่อคนกลุ่มใหญ่จากสามแคว้นออกจากท้องพระโรงแล้ว ได้เสด็จตรงไปยังประตูวังหลวง เพื่อรอให้ข้ารับใช้ไปเก็บสัมภาระ ยังตำหนักรับรองที่ได้พำนักก่อนหน้านี้ รวมถึงรัชทายาทและพระชายาที่ต้องตามเสด็จกลับแคว้น แม้ภายในใจจะรู้สึกโกรธเคือง และไม่เห็นด้วยกับพระบิดาเพียงใดก็ไม่อาจแสดงออกได้มากนัก ยามนี้ยังอยู่ต่างแ
“เฮอะ มีฮ่องเต้คนใดบ้างที่ไม่มีสนม อย่างน้อยพวกนางก็ช่วยให้เรามีความสุขชั่วครั้งชั่วคราวก็ยังดี ขุนนางจะดีจะชั่วใช่ว่า จะมองออกได้ง่าย ๆ ท่านคงคิดว่าตนเองเก่งมาก ที่สามารถมองคนออกว่าคนไหนดีคนไหนไม่ดีเชียวรึ” ฮ่องเต้จากซีหนานตรัสประชดประชันอย่างน่าหมั่นไส้ “ฮ่องเต้ซีหนานท่านไม่อยากเป็นฮ่องเต้ ที่เ
“จริงรึ! นี่คงเป็นลิขิตสวรรค์ ที่ได้ส่งเด็กสาวคนนี้มาเกิดบนแผ่นดินแคว้นฉู่ แม้แต่วิธีแก้ปัญหาเล็ก ๆ แต่กลับช่วยผู้คนได้มากมายนัก ไว้แนะนำให้เจิ้นได้รู้จักนางบ้าง เผื่อจะได้แลกเปลี่ยนความรู้กันสักครั้ง” “เสด็จพ่อทรงพักผ่อนสักนิดเถิด เย็นนี้จะได้ชิมอาหารสูตรของคุณหนูสวี แล้วจะทรงเข้าพระทัยว่าเหตุใด ล
เพราะเดินทางก่อนทำให้ฮ่องเต้ตงเพ่ยจวิน เสด็จมาถึงเมืองหลวงแคว้นฉู่เป็นพระองค์แรก โดยมีรัชทายาทมารอรับเสด็จพระบิดาที่หน้าประตูวังหลวง พร้อมด้วยฮ่องเต้เซียวถิงเฟิง ชินอ๋องและขุนนางอีกหลายคนที่มารอต้อนรับด้วยเช่นกัน “ถวายพระพรเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ” “รัชทายาทเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง อยู่ที่นี่มีปัญหาอันใดหรือไ
“จือเค่อเจ้าไปสังหารฮ่องเต้ส่วนข้ากับลี่จ้งจะหาของมีค่า เผื่อฝ่าบาทจะนำมาด้วยระหว่างทางหลบหนี ยังต้องใช้เงินอีกมาก”“อืม ทำเงียบ ๆ เล่าอย่าได้ส่งเสียงดังเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นพวกเราสามคนคงหนีไม่พ้นเข้าใจไหม”“เชื่อมือพวกข้าสองคนเถิดน่างานนี้ไม่มีพลาดแน่นอน เจ้ารอส่วนแบ่งก็พอแล้วรีบลงมือกันเถิด”จือเค่อ
ส่วนองครักษ์เหยียนกลับคิดถึงเรื่องยาพิษมากกว่า “อย่าว่าแต่เรื่องพลังยุทธ์เลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมนึกถึงยาพิษที่ฮองเฮาได้รับแล้วยังขนลุกได้ทุกครั้ง ยาพิษอันใดกันทำให้เจ็บปวดทรมานอยากตายก็ตายไม่ได้ แต่อยู่โดยมีพิษนี้อยู่ในร่างกายต้องทุกข์ทรมานยามตะวับลับขอบฟ้า น่ากลัวมากจริง ๆ นะพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้รัชท
ตลอดระยะเวลาที่ตัวประกันที่เป็นเชื้อพระวงศ์ และต้องพำนักอยู่ที่แคว้นฉู่มาพักใหญ่ แม้จะถูกจำกัดบริเวณที่ไปได้ แต่มิได้ทำให้ทุกคนซึมเซาหรือเคร่งเครียดแต่อย่างใด เพราะกิจการของตระกูลสวีดึงดูดความสนใจของทุกคน ยิ่งร้านน้ำหอมที่ได้เข้าไปเลือกชมด้วยตนเอง จนต้องเสียตำลึงเงินไปพอสมควร จะซื้อขวดเล็ก ๆ ได้อย่า