LOGINShare
ตอนที่ 6.
Last Updated:
2025-04-24 21:26:27ตอนที่ 6.
มัสยากำลังขะมักเขม้นอยู่กับการปูเตียงให้เรียบตึง หล่อนดึงผ้าปูเตียงขึ้นก่อนจะสอดปลายผ้าให้ตึงเรียบกับขอบฟูก แล้วลองใช้มือลูบดูเพื่อตรวจสอบความเรียบร้อย ทว่ากลับยังไม่พอใจ หล่อนถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะดึงปลายผ้าออกแล้วลองใหม่อีกครั้ง
“ต้องเรียบกว่านี้…”
มัสยาพึมพำกับตัวเอง พลางคิดถึงคำแนะนำของริสา
‘ต้องไม่มีรอยยับเลยนะมัสยา’
หล่อนสูดลมหายใจลึกแล้วลองอีกครั้ง ขยับปลายนิ้วไล่ตามรอยผ้า ให้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด
เมื่อทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์ หล่อนก็ยืดตัวขึ้น ยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“เราก็ทำได้เหมือนกันนี่นา”
หญิงสาวพึมพำ พลางมองเตียงที่เรียบกริบสุดเพอร์เฟ็ค ก่อนจะเหลือบตามองไปยังประตูห้องน้ำ
“เหลือทำความสะอาดห้องน้ำ ก็เสร็จงานห้องนี้แล้ว”
หล่อนยิ้มบางๆ เพื่อปลุกขวัญกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนจะหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
มัสยาเริ่มขัดอ่างล้างหน้าอย่างคล่องแคล่ว ขณะเดียวกันก็ฮัมเพลงเบาๆ ไปด้วย เพื่อทำให้ตัวเองรู้สึกผ่อนคลายขึ้น
ในขณะนั้นเอง ปริญญ์ก็ก้าวเข้ามายืนที่หน้าประตูห้องพักที่เปิดค้างเอาไว้ เขาไม่ได้ตั้งใจเข้ามา แต่เมื่อผ่านมาทางนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะสอดส่องดูว่างานที่มัสยาเป็นอย่างไรบ้าง
สายตาคมกริบของเขากวาดมองรอบห้อง พื้นที่สะอาดเอี่ยม
เตียงที่ปูตึงเป๊ะไม่มีรอยยับแม้แต่นิดเดียว เขายกนิ้วแตะลงบนโต๊ะแล้วไล่มือไปช้าๆ ไม่มีฝุ่นสักเสี้ยวติดปลายนิ้วของเขาเลย
‘ไม่น่าเชื่อ…’
เขาเลิกคิ้วขึ้นอย่างทึ่ง ไม่คาดคิดว่ามัสยาจะทำได้ถึงขนาดนี้
เสียงฮัมเพลงเบาๆ ลอดออกมาจากห้องน้ำ ปริญญ์เหลือบมองไปยังประตูห้องน้ำที่แง้มไว้เล็กน้อย เสียงใสๆ ของมัสยาดังออกมาเป็นจังหวะ ราวกับหล่อนกำลังเพลิดเพลินกับงานตรงหน้า
ริมฝีปากของเขาเผลอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มจางๆ อย่างไม่รู้ตัว
แต่ทันใดนั้นเอง เสียง ตุ๊บ! ก็ดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงอุทานตกใจของมัสยา
ปริญญ์สะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะรีบก้าวเข้าไปในห้องน้ำ สายตาคมมองเห็นร่างของมัสยานอนแผ่อยู่บนพื้น ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด
“คุณเป็นอะไรไหม?” เขาถามขึ้นทันที
มัสยาส่งสายตาค้อนใส่เขาทั้งที่ยังนอนอยู่
“ฉันนอนแหมะอยู่แบบนี้ คุณคิดว่าสบายดีเหรอคะ?”
ปริญญ์ยกคิ้วขึ้น ก่อนจะหมุนตัวเตรียมเดินออกไป
“คุณจะใจดำทิ้งฉันให้นอนแห้งอยู่แบบนี้เหรอคะ? ฉันขยับตัวไม่ได้นะ” มัสยาร้องออกมาอย่างไม่พอใจ
“ผมจะไปเรียกคนมาช่วย” ปริญญ์ตอบเสียงเรียบ
“ทำไมต้องไปเรียกด้วย คุณก็แค่ช่วยประคองฉันลุกขึ้นนั่ง แค่นั้นเอง หรือว่ารังเกียจคะ?” มัสยาจ้องเขานิ่ง ท้าทายให้ตอบ
ปริญญ์เม้มริมฝีปากแน่น สายตาของเขามองหล่อนอย่างชั่งใจ ก่อนจะย่อตัวลงและยื่นแขนไปประคองหล่อนขึ้น
ทว่าทันทีที่มือของเขาแตะเข้าที่เอวของหล่อนเพื่อช่วยพยุง มัสยาก็ขยับตัวเล็กน้อย และแรงโน้มถ่วงกลับเล่นตลก พวกเขาสองคนเสียหลักล้มลงไปพร้อมกัน!
ตุ๊บ!
ร่างของปริญญ์ล้มลงทับมัสยาเต็มแรง มือของเขายันพื้นไว้ได้ทัน แต่ไม่สามารถหยุดใบหน้าของเขาที่มันลงไปแนบชิดกับใบหน้าของมัสยาเอาไว้ได้
ริมฝีปากของเขาแตะเข้ากับริมฝีปากของหล่อนโดยไม่ตั้งใจ
ทุกอย่างเงียบกริบเหมือนเวลาหยุดหมุน!
มัสยาตาเบิกกว้าง เช่นเดียวกับปริญญ์ที่จ้องหล่อนค้างอยู่อย่างตะลึง หัวใจของเขาเต้นแรงจนน่าหงุดหงิด กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวของมัสยาทำให้สติของเขาเริ่มสั่นไหว
เขาไม่เคยใกล้ชิดกับพนักงานของตัวเองแบบนี้มาก่อน
และที่สำคัญ นี่คือมัสยา…
ทันทีที่ได้สติ ปริญญ์รีบผละตัวออกห่างจากหญิงสาวราวกับถูกไฟลวก เขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง
“ผมจะไปเรียกคนมาช่วยก็แล้วกัน”
เขาพูดจบ ก็หมุนตัวเดินออกจากห้องน้ำทันที
มัสยามองตามแผ่นหลังของปริญญ์ที่รีบเผ่นออกไป ก่อนจะพึมพำเบาๆ ด้วยรอยยิ้มจางๆ มุมปาก
“ทำไมคนเย็นชาปากนุ่มจัง...”
หล่อนยกมือขึ้นแตะริมฝีปากของตัวเองไปมาอย่างลืมตัว รู้สึกถึงความอุ่นที่ยังคงอยู่ ความรู้สึกบางอย่างเต้นวูบอยู่ในอก หล่อนส่ายหัวให้ตัวเองก่อนจะหัวเราะเขินๆ
‘บ้าไปแล้วมัสยา นี่มันไม่ใช่ฉากโรแมนติกในนิยายสักหน่อย…’
ยามเย็นภายในห้องพักพนักงาน มัสยานั่งอยู่กับริสา ทั้งคู่กำลังรับประทานข้าวเย็นกันอย่างเรียบง่ายหลังจากผ่านวันที่เหน็ดเหนื่อย
มัสยาตักข้าวเข้าปากไปคำหนึ่ง ก่อนจะหันไปพูดคุยกับริสาเกี่ยวกับเรื่องงานที่ต้องทำต่อไปในวันพรุ่งนี้
แต่ก่อนที่การสนทนาจะดำเนินต่อไป เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ทั้งคู่หันไปมองพร้อมกัน และพบว่าหัวหน้าแม่บ้านจอมเนี้ยบ ยืนอยู่ที่หน้าประตู
“มัสยา”
หัวหน้ากล่าวเสียงเรียบ ก่อนจะยื่นถุงยาให้ “นี่ของเธอ”
มัสยาขมวดคิ้ว มองถุงยาอย่างแปลกใจ
“ของฉัน?”
หัวหน้าพยักหน้า “คุณปริญญ์สั่งให้ฉันเอามาให้เธอ”
มือของมัสยาที่กำลังจะรับถุงยาหยุดชะงักทันที หัวใจหล่อนกระตุกวูบ นี่เขาสั่งให้เอามาให้หล่อนงั้นเหรอ?
“คุณปริญญ์?”
หล่อนทวนคำอย่างไม่อยากเชื่อ
“เขาสั่งให้เอามาให้ฉันจริงๆ เหรอคะ”
“ฉันจะโกหกทำไม”
หัวหน้าตอบเสียงเรียบ ก่อนจะยื่นถุงยาให้ใกล้ขึ้น
มัสยาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ยื่นมือออกไปรับถุงยามาถือไว้
สองแก้มของหล่อนเริ่มขึ้นสีระเรื่ออย่างไม่รู้ตัว เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในห้องน้ำเมื่อตอนกลางวัน ภาพร่างสูงที่ล้มลงมาทับบนตัวของหล่อน ภาพริมฝีปากที่สัมผัสกันโดยไม่ตั้งใจ
Related chapters
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 7.
ตอนที่ 7. ผิวของปริญญ์อุ่น… และนุ่มกว่าที่หล่อนคาดคิด‘หยุดคิดเดี๋ยวนี้นะ มัสยา’หล่อนด่าตัวเองในใจ พยายามสะบัดภาพเหล่านั้นออกจากหัว‘อย่าหวั่นไหวกับเขา เพราะเขาไม่ได้สนใจอะไรเธอเลย นอกจากการใช้หนี้’แม้จะบอกตัวเองแบบนั้น แต่หัวใจของหล่อนกลับยังเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่หัวหน้ามองหล่อนเพียงแวบเดียวก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้มัสยายืนถือถุงยาไว้แน่นในขณะที่ริสาที่นั่งมองอยู่ตลอดยิ้มกริ่ม ก่อนจะเอนตัวเข้ามาใกล้ แล้วเอ่ยแซว“นี่มันเรื่องใหญ่นะ มัสยา”ริสากระซิบเบาๆ“คุณปริญญ์ไม่เคยใส่ใจพนักงานถึงขนาดซื้อยามาให้แบบนี้เลยนะ เธอเป็นคนแรกเลยล่ะ”มัสยาหันขวับไปจ้องเพื่อนสาว “อย่าพูดอะไรบ้าๆ นะริสา เขาคงแค่... แค่ไม่อยากให้ฉันล้มป่วยจนทำงานไม่ได้ก็เท่านั้นเอง”ริสาหัวเราะคิก “เหรอ? แต่ฉันว่ามันดูมากกว่านั้นนะ” ริสาหรี่ตาอย่างจับผิด“ปกติถ้าพนักงานคนไหนป่วย คุณปริญญ์ก็ไม่เคยสนใจอะไรขนาดนี้เลยนะ อย่างดีก็บอกให้ไปหาหมอ แต่กับเธอที่เพิ่งมาใหม่… มันดูแปลกๆ นะ”“อย่าคิดอะไรไร้สาระได้ไหม ริสา”มัสยาตอบกลับเสียงแข็ง แต่กลับรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งหน้าอก มือกำถุงยาแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว“จ้าๆ ฉัน
Last Updated : 2025-04-24ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 8.
ตอนที่ 8.“ก็ทำให้มันดีๆ ล่ะ ฉันไม่ชอบอะไรที่ไม่สมบูรณ์แบบ”มัสยาพยักหน้าเล็กน้อย แล้วรีบเดินไปหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาด แต่ยังไม่ทันเริ่มต้น แขกคนนั้นก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง“เธอชื่ออะไร”มัสยาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะตอบอย่างสุภาพ“มัสยาค่ะ”“มัสยา? ฟังดูเป็นชื่อที่สูงส่งดีนี่ แต่ไม่น่าเชื่อว่า เจ้าของชื่อจะเป็นแค่พนักงานทำความสะอาด”หญิงคนนั้นหัวเราะเยาะ พลางยกแก้วชาขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์มัสยากำมือแน่น พยายามสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อระงับความโกรธ หล่อนไม่ใช่คนที่ปล่อยให้อารมณ์พาไปง่ายๆ แต่คำพูดเสียดสีเหล่านั้นก็เหมือนมีดกรีดลงกลางใจ“ขอโทษค่ะ ดิฉันขออนุญาตทำความสะอาดต่อนะคะ”หล่อนตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง พยายามรักษามารยาทอย่างถึงที่สุดแต่ดูเหมือนแขกวีไอพีจะไม่ได้พอใจง่ายๆ ผู้หญิงคนนั้นเบ้ปาก แล้ววางแก้วชาลงกับโต๊ะกระจกเสียงดัง ก่อนจะกวาดตามองมัสยาจากหัวจรดเท้า และแค่นเสียงหัวเราะเบาๆ“ดูเธอสิ… สงสัยคงเคยเป็นคุณหนูที่เคยอยู่สุขสบายมาก่อนสินะ ถึงได้ดูเก้ๆ กังๆ กับงานแบบนี้”หล่อนหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา แล้วสะบัดไล่ๆ อย่างรังเกียจ“ตกต่ำถึงขั้นต้องมาเช็ดฝุ่นให้ฉันแบบนี้ คงทรมานแย่เลยล่ะสิ”มัสย
Last Updated : 2025-04-24ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.“คุณเรียกฉันมาพบ มีอะไรจะใช้เหรอคะ”ปริญญ์เอนตัวพิงเก้าอี้ มือข้างหนึ่งวางบนโต๊ะ ก่อนจะตอบเสียงเรียบ“เรื่องแขกวีไอพีเมื่อกลางวัน”มัสยารู้สึกเหมือนบางอย่างกระตุกในอก หล่อนนึกไปถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อลูกค้าคนนั้นพยายามเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของหล่อน“ฉันไม่ได้ทำผิดอะไร” มัสยายืนกรานหนักแน่นปริญญ์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้า“ผมรู้”มัสยาชะงักไปเล็กน้อย ไม่คิดว่าเขาจะตอบแบบนี้“ลูกค้าบางคนมีเงินมากก็จริง แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะน่าคบ” เขาพูดต่อ พลางหมุนปากกาบนมือไปมา“ผมไม่แคร์หรอก ถ้าลูกค้าคนนั้นจะไม่พอใจ โรงแรมนี้ไม่จำเป็นต้องยอมทุกอย่างเพื่อคนที่ไม่มีเหตุผล”มัสยากระพริบตาช้าๆ มองเขาอย่างไม่อยากเชื่อ เขาไม่ได้ปกป้องลูกค้าวีไอพีที่ขึ้นชื่อว่ามีอำนาจ แต่กลับแสดงออกว่าเห็นใจหล่อนมากกว่า“หมายความว่า…”ปริญญ์มองสบตากับหล่อน ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่แฝงนัยบางอย่าง“ถ้ามีเหตุการณ์แบบนั้นอีก คุณสามารถอาละวาดได้เลย”มัสยาหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างไม่เชื่อหูตัวเอง“คุณพูดจริงเหรอคะ”ปริญญ์เอนตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย ราวกับต้องการลดระยะห่างระหว่างกัน สายตาคมดึงดูดจนหล่อนแทบ
Last Updated : 2025-04-24ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 10.
ตอนที่ 10.ภายในผับ มัสยายังพยายามดึงแขนออกจากการเกาะกุมของชายแปลกหน้า แต่ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ หล่อนเริ่มหมดแรง“ฉันบอกให้ปล่อย!”มัสยาร้องเสียงดัง จังหวะนั้นเองที่มือของหล่อนตวัดไปข้างหน้า และ…เพี๊ยะ!เสียงตบดังลั่นไปทั่วบริเวณ ทุกสายตาหันขวับมามอง รวมถึงริสาที่ตกใจจนตาค้างชายคนนั้นจับแก้มตัวเอง ดวงตาเปลี่ยนเป็นโกรธจัด“อีบ้า! กล้าตบกูเหรอ!”เขายกมือขึ้นหมายจะเอาคืน แต่ยังไม่ทันได้แตะตัวมัสยา แรงกระชากมหาศาลก็พุ่งเข้ามาจากทางด้านข้างชายคนนั้นถูกดึงกระเด็นไปชนโต๊ะข้างๆ โดยแรงของปริญญ์ที่เพิ่งมาถึง เขายืนสูงตระหง่าน แววตาเย็นชา และเลือดเย็นจนไม่มีใครกล้าโต้แย้ง“ถ้าคุณแตะต้องเธออีกครั้ง ต่อจากนี้ไปคุณจะไม่มีโอกาสได้แตะต้องอะไรอีกเลย”น้ำเสียงของเขาราบเรียบ แต่เต็มไปด้วยอำนาจที่ทำให้ร่างของชายแปลกหน้าชาวาบไปทั้งตัวมัสยาเงยหน้ามองเขา ตาพร่าเลือนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่หล่อนกลับรับรู้ได้ถึงความปลอดภัยที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างของเขา“คุณ... ปริญญ์… มาทำอะไรที่นี่คะ”มัสยาพึมพำเบาๆ เสียงสั่นไหวปริญญ์กวาดตามองหล่อน ก่อนจะถอนหายใจแรงๆ“เธอนี่มัน…”เขาหันไปสบตากับริสา“พาเธอออกไปได้แล้ว”แต่ยัง
Last Updated : 2025-04-24ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 11.
ตอนที่ 11.“ให้ตายเถอะ...”เขาพึมพำกับตัวเอง ขณะที่พยายามประคองมัสยาให้พ้นจากบันไดขั้นสุดท้าย ก่อนจะใช้เท้าดันประตูห้องของหล่อนให้เปิดออกเมื่อเข้ามาในห้องพักเล็กๆ ที่เรียบง่ายของพนักงาน ปริญญ์ก็ค่อยๆ วางมัสยาลงบนเตียง ทว่าก่อนที่เขาจะหันหลังเดินออกไป ข้อมือของเขากลับถูกคว้าไว้มัสยาหัวเราะคิกคัก ดวงตาฉ่ำปรือจากฤทธิ์แอลกอฮอล์“อย่าเพิ่งไปสิคะ…”ปริญญ์ขมวดคิ้ว“มัสยา ปล่อยผม”แต่หล่อนกลับดึงเขาแรงขึ้นจนเสียหลัก ล้มลงมาทับร่างของหล่อนบนเตียง ฟูกที่นอนนุ่มรองรับน้ำหนักของเขาเอาไว้ในขณะที่ความใกล้ชิดที่ไม่ได้ตั้งใจทำให้ลมหายใจของเขากับมัสยาปะทะกันอย่างชัดเจนปริญญ์ตาเบิกกว้าง หัวใจเต้นกระหน่ำ แต่เขายังคงพยายามรักษาสติไว้สุดความสามารถ“คุณเมาแล้ว…”เขาพูดเสียงต่ำ พยายามขยับตัวออกห่าง แต่มัสยากลับไม่ปล่อย มือเรียวเล็กเลื่อนไปตามไหล่กว้าง ไล้เบาๆ อย่างไม่รู้ตัว“คุณปริญญ์…”หล่อนเรียกชื่อของเขา ลมหายใจร้อนๆ เป่ารดที่แก้มของเขา“ทำไมคุณต้องใจร้ายกับฉันตลอดด้วยล่ะคะ…”ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ พยายามไม่สนใจสัมผัสนุ่มที่กำลังทำให้เลือดในกายของเขาเดือดพล่าน“มัสยา... คุณเมาแล้วปล้ำผู้ชายแบบนี้ตลอด
Last Updated : 2025-04-24ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12.เขาเผยอปากส่งเสียงครางเบาๆ กับเนื้อนุ่มที่ตัวเองดูดจนแดงช้ำ ขณะเพิ่มแรงกดของนิ้วมือลงกับเต้านมอวบอัดของมัสยามากยิ่งขึ้นผู้หญิงคนนี้รูปร่างดีเหลือเกิน...เสียงนั้นก้องกังวานอยู่ในหัวของเขา ราวกับเชื้อไฟที่ถูกโหมกระพือ ปลุกเร้าให้ความกระหายที่กักเก็บไว้ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนแทบต้านทานไม่ไหวเมื่อเปลวไฟแห่งแรงปรารถนาโหมกระพือ อาการปวดหน่วงที่ซอกขาก็ทำให้เขาแทบขาดสติ ปริญญ์กัดกรามแน่น ก่อนที่สัญชาตญาณจะผลักดันให้มือใหญ่เลื่อนขึ้น กระชากชายเสื้อยืดสีชมพูหวานของมัสยาขึ้นไปด้านบน ราวกับต้องการปลดปล่อยความทรมานที่ก่อตัวอยู่ในกาย เขาถอดมันออกอย่างเร่งรีบ โดยไม่ให้โอกาสหล่อนได้ตั้งตัวเมื่อเสื้อยืดหลุดออกจากร่างของหล่อน ภาพตรงหน้าก็ทำให้ลมหายใจของเขาสะดุด ราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุนไปชั่วขณะ เลือดในกายสูบฉีดอย่างรุนแรงปทุมถันอวบอิ่มขาวเนียน ตึงแน่นเกินกว่าที่เสื้อชั้นในลูกไม้สีขาวจะปกปิดได้ทั้งหมด และดูท่าทางว่ามันพร้อมจะล้นทะลักออกมาทุกเมื่อ เพียงแค่เขาเอื้อมมือแตะต้องเท่านั้นเขามองมัน... มองด้วยความตะลึงงัน ราวกับไม่เคยเห็นเรือนร่างของสตรีใดมาก่อน แต่ไม่ใช่เลย... เขาพบเห็นมามา
Last Updated : 2025-04-24ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 13..
ตอนที่ 13..ก็พบกับมัน...เนินเนื้ออูมอวบที่มีเพียงแค่ไร้ขนอ่อนบางๆ ปกคลุมเอาไว้เท่านั้นเหมือนของเด็กสาวเลย...เขาครางในใจ ดวงตาเบิกโพลงด้วยความตะลึงงันมันทั้งอูม ทั้งอวบ และใหญ่โตมาก แถมกลีบทั้งสองก็ยังคงแนบสนิทลมหายใจของเขากระตุกซ้ำเป็นครั้งที่ล้าน ขณะค่อยๆ ใช้นิ้วสัมผัสกับกลีบเนื้อนุ่มนั้นแผ่วเบา“อ๊ะ...”เจ้าของเนินสวาทใหญ่โตสะดุ้งเมื่อถูกมือของเขาสัมผัสกับตรงนั้น และพยายามที่จะขยับสะโพกหนีมือของเขาแต่เขาไม่ยอมให้หล่อนหนีได้สำเร็จ เพราะตอนนี้ เขาไม่สามารถหยุดยั้งตัวเองได้อีกแล้ว เขาต้องได้หล่อน ต้องนอนกับมัสยา ไม่อย่างนั้นร่างกายของเขาคงจะมอดไหม้“ผม... ต้องการคุณ...”เขากระซิบเบาๆ กับหน้าท้องแบนเรียบ ก่อนจะกดปากร้อนๆ ลงกับเนื้อนุ่มนั้น ลิ้นสีแดงสดแลบออกมาเลียเบาๆ“อ๊า... อา... อา...”สาวน้อยสะดุ้งสั่นสะท้าน เขาอาศัยจังหวะนั้นใช้นิ้วแยกกลีบสาวที่ปิดสนิทออกจากกัน ก่อนจะพบว่าข้างในของหล่อนก็มีสีแดงฉ่ำไม่ต่างจากสีของริมฝีปากอิ่มเลย“สวย...”นี่คือคำเดียวที่เขาคิดออกในตอนนี้ ดวงตาของเขาจับจ้องไม่วางตา แน่นอนว่าเขาไม่สามารถละสายตามองไปที่อื่นได้เลยร่องสาวสมบูรณ์แบบมาก สีแดงสวย และ
Last Updated : 2025-04-24ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 14.
ตอนที่ 14.เรือนร่างสมบูรณ์แบบของปริญญ์ยืนตระหง่านอยู่ข้างเตียง อาบไล้ด้วยแสงไฟจากด้านบนที่สะท้อนลงมาเน้นให้เขาดูงดงามราวกับรูปสลักของเทพบุตรกรีกบ่ากว้างได้รูป รับกับแผงอกแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นตึง เส้นขนอ่อนๆ ที่ประดับอยู่บนแผ่นอกยิ่งเสริมเสน่ห์ความเป็นบุรุษ ในขณะที่หน้าท้องเรียงตัวเป็นมัดซิกแพคชัดเจนร่างกายของเขาเปี่ยมไปด้วยพละกำลังและความแข็งแกร่ง และเมื่อสายตาไล่ต่ำลงไป… ต้นขาแน่นตึงของเขาก็ทรงพลังไม่ต่างจากนักล่าในพงไพร ทุกสัดส่วนของเขาถูกสรรค์สร้างมาอย่างสมบูรณ์แบบจนน่าหวั่นไหวและตรงนั้นก็...ทั้งยาว ทั้งใหญ่ และแข็งชัน...ชายหนุ่มใช้มือจับท่อนเอ็นที่ตื่นตัวเต็มที่ของตัวเองเอาไว้ และรูดขึ้นลงไปตามความยาวราวกับกำลังอุ่นเครื่อง ขณะก้าวกลับขึ้นมาบนเตียงนอนที่มีร่างดงามนอนอ้าขารออยู่เขาโน้มตัวลงไปหา ปากประกบลงไปบดจูบ ขณะที่มือของเขาจับท่อนเอ็นจดจ่อกับร่องแคบชุ่มน้ำของมัสยาโดยไม่ลังเลเขาไม่มีทางลังเลได้อีกแล้ว ในเมื่อร่างกายของเขากำลังจะมอดไหม้เพราะความหิวกระหายที่มีต่อผู้หญิงคนนี้ผู้หญิงที่เขาไม่เคยคิดจะสานสัมพันธ์ด้วย ผู้หญิงที่เขาปฏิเสธจะยอมรับในฐานะภรรยา ทั้งๆ
Last Updated : 2025-04-24
Latest chapter
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 27. ตอนอวสาน
ตอนที่ 27. ตอนอวสานเขายิ้ม “ใช่ครับ”หล่อนมองเขาตาปรอย “แต่ฉันเหนื่อยแล้วนะคะ”“อีกครั้งนะทูนหัว...”เขาเอ่ยอย่างอ้อนวอน ริมฝีปากร้อนกดจูบแผ่วเบาตามแนวไหล่ของหล่อน“ผมสัญญาว่าจบครั้งนี้แล้วผมจะหยุด...”แต่สุดท้าย... มันก็ไม่ได้จบแค่ครั้งเดียว เพราะปริญญ์ทำหล่อนทั้งคืน แสงแดดอ่อนยามเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างบ้านไม้หลังใหญ่ของมัสยา เติมเต็มบรรยากาศให้สงบและอบอุ่น เสียงนกร้องแว่วจากสวนหลังบ้าน ยิ่งขับให้ช่วงเวลานี้ดูมีความหมายมากขึ้นมัสยานั่งเคียงข้างปริญญ์ในห้องรับแขก หัวใจเต้นแรงจนแทบไม่เป็นจังหวะ ขณะที่พ่อกับแม่ของหล่อนนั่งอยู่ตรงข้าม มองชายหนุ่มที่กำลังจะกลายเป็นลูกเขยของพวกเขาด้วยความประหม่าเล็กน้อยเพราะปริญญ์ไม่ได้เป็นเพียงว่าที่ลูกเขยเท่านั้น... แต่ยังเคยเป็นเจ้าหนี้ของครอบครัวนี้ด้วยคุณไพบูลย์ สูดหายใจเข้าเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง“คุณปริญญ์แน่ใจหรือครับ”ปริญญ์สบตาชายสูงวัยตรงหน้า ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“ผมแน่ใจ และมั่นใจมากครับว่าจะแต่งงานกับมัสยา”เขาหันไปมองหญิงสาวข้างกาย ก่อนจะยื่นมือไปกอบกุมมือของหล่อนแน่น แววตาของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน“
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 26.
ตอนที่ 26.“มัสยา...” เขาเอ่ยเสียงแหบพร่าหล่อนไม่ตอบ แต่จ้องเข้าไปในดวงตาเข้มที่สะท้อนภาพของหล่อนอยู่ในนั้น ปลายนิ้วเรียวแตะลงบนอกกว้าง ลากไล้เบาๆ ผ่านเนื้อผ้าบางที่แนบไปกับกล้ามเนื้อของเขา“ผมกำลังทำอาหารให้คุณอยู่นะ...”ปริญญ์พยายามเตือนสติ แต่เสียงของเขากลับสั่นไหว“มีอย่างอื่นที่ฉันอยากกินมากกว่าอาหารค่ะ”หล่อนกระซิบข้างหูเขา ก่อนจะเขย่งปลายเท้า แล้วแนบริมฝีปากลงบนริมฝีปากของเขาอย่างจงใจเชิญชวนความอดทนอดกลั้นของปริญญ์แตกระเบิด ทุกอย่างพังทลายลงภายในเสี้ยววินาทีเขากระชากหล่อนเข้ามาแนบชิด แขนแข็งแกร่งโอบรัดร่างบางไว้แน่น จูบตอบกลับอย่างลึกซึ้งและเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนแทรกซึมเข้าไปในโพรงปากของหล่อน รุกเร้า ดูดดื่ม ราวกับต้องการลงโทษที่หล่อนเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเสียงครางแผ่วหลุดออกจากลำคอของมัสยา มือของหล่อนเลื่อนไปเกาะเกี่ยวที่ต้นคอเขาแน่น ขณะที่ร่างกายแนบชิดกันจนไม่เหลือช่องว่างปริญญ์ถอนจูบออกเล็กน้อย มองหญิงสาวในอ้อมแขนด้วยสายตาหลงใหลเต็มเปี่ยม“คุณกำลังเล่นกับไฟนะ มัสยา” เขากระซิบเสียงพร่ามัสยาหายใจหอบ ริมฝีปากบวมเจ่อจากจูบเมื่อครู่ ก่อนจะยิ้มมุมปาก“แล้วคุณจะดับมันไหมล่ะ”ปริญญ์คำรา
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25. หลายวันต่อมา... มัสยาก้มหน้าก้มตาจัดเรียงชุดเครื่องดื่มต้อนรับแขกในล็อบบี้โรงแรม หวังจะทำตัวให้กลมกลืนไปกับพนักงานคนอื่นๆ แต่ดูเหมือนความพยายามนั้นจะไร้ผลโดยสิ้นเชิงเพราะปริญญ์... ท่านประธานของโรงแรม กำลังเดินตามหล่อนแจ คอยอยู่ใกล้ไม่ห่าง ราวกับเงาตามติดตัว!“มัสยา คุณกินข้าวหรือยัง” เสียงทุ้มคุ้นเคยดังขึ้นข้างหลังหล่อนสะดุ้งเฮือก หันมามองเขาตาโต“คุณมาทำอะไรตรงนี้คะ?”“ก็มาอยู่กับคุณไง”เขาตอบหน้าตาย พร้อมกับส่งรอยยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยมาให้มัสยากวาดตามองรอบๆ พนักงานหลายคนเริ่มเหลือบมามอง กระซิบกระซาบกันเบาๆ ด้วยความสงสัยและแปลกใจสุดขีดนี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? ท่านประธานเดินตามพนักงานแม่บ้าน? แถมยังทำหน้าราวกับลูกหมาที่อ้อนเจ้าของอีก!มัสยาสูดลมหายใจเข้าลึก พยายามขยับตัวห่างจากเขา“คุณปริญญ์ กรุณาอย่าทำแบบนี้ค่ะ ฉันทำงานอยู่”“ผมรู้” เขาพยักหน้า “แต่คุณก็ต้องพักบ้าง ไปกินข้าวกับผมนะ”มัสยาถอนหายใจอย่างอ่อนใจ“ฉันยังทำงานไม่เสร็จค่ะ”ปริญญ์ไม่ได้สนใจคำปฏิเสธของหล่อนเลยสักนิด ตรงกันข้าม เขากลับยื่นมือไปหยิบผ้าปัดฝุ่นจากมือของหล่อนแล้วถือเอาไว้เอง“ถ้าคุณจะ
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24.หล่อนแตกระเบิดคาลิ้นของเขา ในขณะที่ร่องสาวก็มีนิ้วยาวถึงสองนิ้วกำลังเคลื่อนไหวอยู่ภายในหล่อนเสียวเหลือเกิน...เสียวจนบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลย...หลังจากหล่อนหลั่งรินเสร็จแล้ว เขาก็ขยับตัวออกห่าง และจัดการสลัดเสื้อผ้าออกไปมัสยาเขินอาย แต่ก็ไม่สามารถละสายตาจากเรือนร่างเปลือยสมบูรณ์แบบของเขาได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว“คุณ... รูปร่างดีจังค่ะ...”“เพื่อคุณ...”คำพูดของเขาทั้งกระเส่าและหวานมาก พร้อมกับการก้าวกลับขึ้นมาบนเตียงอีกครั้งเมื่อเขาแนบชิดลงมาหา ไออุ่นจากร่างกายของเขาก็ทำให้หล่อนสั่นเทิ้มอย่างรุนแรง ความเป็นชายของเขาดุนดันอยู่ที่ร่องสาวอย่างดุดัน“ผม... ทนไม่ไหวแล้ว มัสยา...”หล่อนยิ้มหวานให้เขา ยื่นปากไปจูบเขาเบาๆ อย่างเอาใจเขายิ้มตอบ ดวงตาปรือหวาน ก่อนจะสอดใส่เข้ามาอย่างดุดัน ครั้งเดียวมิดด้ามหล่อนห่อปากอุทานเสียว ความคับแน่นที่เกิดจากความใหญ่โตของเขาทำให้หล่อนเสียวสะท้านไปทั้งตัว“โอ้ววว ผมชอบอยู่ในตัวคุณ มัสยา...”เขากับหล่อนจ้องตากัน มองหน้ากัน ในขณะที่อวัยวะส่วนนั้นเชื่อมติดกันอยู่เขายิ้มหื่นกระหายให้หล่อน ก่อนจะกระแทกปากลงมาหาแรงๆ จูบอย่างเร่าร้อน แลกลิ้นกั
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23.ความร้อนระอุจากตัวเขาแผ่ซ่านผ่านผิวกายของหล่อน ความคิดทั้งหมดถูกพายุแห่งแรงปรารถนาพัดพาไปจนหมดสิ้นเขาลูบไล้แผ่นหลังของหล่อนอย่างแผ่วเบา แต่กลับทิ้งร่องรอยความเร่าร้อนไว้ทุกจุดที่ปลายนิ้วของเขาสัมผัส ริมฝีปากของเขากดแนบลงมาอีกครั้ง คราวนี้ช้าลง ลึกซึ้ง และเต็มไปด้วยความรู้สึกที่เอ่อล้น“ให้ผม... เอาคุณเถอะนะ...”มัสยาหลับตาอย่างยอมศิโรราบ ปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในความต้องการของเขา และจูบตอบอย่างลืมตัวเขายังคงจูบหล่อนอย่างลึกซึ้ง ไม่เปิดโอกาสให้ได้หายใจ แขนแข็งแกร่งโอบรัดร่างบางของหล่อนแน่นราวกับกลัวว่าหล่อนจะหลุดลอยไป ริมฝีปากของเขาบดเบียดอย่างเร่งเร้า ดุดันและเอาแต่ใจในแบบที่หล่อนไม่เคยเผชิญมาก่อนมัสยาเริ่มหายใจไม่ทัน ริมฝีปากสาวบวมช้ำจากจูบที่ยาวนานและร้อนแรง แต่ถึงอย่างนั้น หล่อนก็ยังไม่มีแรงจะต่อต้านเขา ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะผลักเขาออกไปความร้อนจากร่างกายของเขาแผ่ซ่านเข้าสู่ร่างของหล่อน เผาผลาญทุกความลังเลที่ยังเหลืออยู่ให้มอดไหม้เขาค่อยๆ ดันหล่อนให้ถอยหลัง ทุกสัมผัสแนบเนียนราวกับต้องการให้หล่อนจมดิ่งไปกับเขาโดยไม่มีทางหวนกลับเท้าของหล่อนก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 22.
ตอนที่ 22. เสียงเคาะประตูดังกังวานขึ้นในความเงียบของค่ำคืน มัสยาขมวดคิ้ว ก่อนจะเดินไปเปิดอย่างระแวดระวัง แต่ทันทีที่บานประตูแง้มออก ร่างสูงของปริญญ์ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า ดวงตาคมกริบสะท้อนประกายบางอย่างที่ทำให้หัวใจของหล่อนกระตุกวูบ“คุณ... ปริญญ์...”มัสยาอุทานเบาๆ แต่เต็มไปด้วยความตกใจ และยังไม่ทันได้ถอยหนี ปริญญ์ก็ใช้ร่างหนาของเขาดันประตูให้เปิดกว้าง ก่อนจะก้าวเข้ามาภายในห้องโดยไม่รอให้หล่อนอนุญาต“คุณปริญญ์! คุณจะทำอะไรคะ!”เขาไม่ตอบ เพียงแค่รวบร่างของหล่อนเข้าสู่อ้อมแขน แขนแข็งแกร่งโอบรัดร่างบางแน่นราวกับกลัวว่าจะหายไปดวงตาคมของเขาเต็มไปด้วยความอัดอั้น ความคิดถึง และความโหยหาที่สะสมมาตลอดทั้งวัน ริมฝีปากของเขากดลงบนริมฝีปากของหล่อนอย่างกระหายจัด ลึกซึ้งและเรียกร้อง ราวกับต้องการหลอมรวมหล่อนให้เป็นส่วนหนึ่งเดียวกับเขามัสยาดิ้นรน แต่สัมผัสร้อนแรงของเขากลับทำให้หล่อนอ่อนแรงลงทุกขณะ หัวใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอกปริญญ์สัมผัสหล่อนราวกับคนที่อดอยากมานาน และตอนนี้กำลังปลดปล่อยความรู้สึกทั้งหมดออกมา“ผมคิดถึงคุณ...”เสียงแหบพร่าของเขากระซิบข้างหู ก่อนที่เขาจะพยายามกดร่างหล่อน
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 21.
ตอนที่ 21.เขาไม่ปฏิเสธเลย!“ยะ... อย่า... อย่าล้อเล่นแบบนี้สิคะ”คุณปู่หัวเราะในลำคอ แววตาที่ทอดมองมัสยายังคงเต็มไปด้วยความเอ็นดูและพึงพอใจ“หน้าตาของฉันเหมือนคนชอบพูดล้อเล่นเหรอหนูมัสยา”มัสยานิ่งอึ้ง ในหัวกำลังปั่นป่วน หัวใจเต้นระรัว และพูดไม่ออก“ฉันยื่นข้อเสนอกับคุณไพบูลย์ พ่อของหนูไปแล้วว่าฉันต้องการให้หนูมาอยู่ข้างๆ หลานชายของฉันในฐานะภรรยา...”“เอ่อ...”ตอนนี้สมองของหล่อนเหมือนถูกรถสิบล้อร้อยคันวิ่งทับจนเละเทะ“แต่เจ้าหลานชายตัวดีของฉัน ดันอยากทดสอบหนูก่อน ก็เลยไม่บอกความจริง แล้วส่งหนูไปทำงานเป็นแม่บ้านน่ะ”มัสยาหันไปมองปริญญ์ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ปากอิ่มสีแดงระเรื่อเผยอค้างนี่มันเรื่องอะไรกัน!“แต่ตอนนี้หลานชายของฉันยอมตกลงแล้วนะ ดังนั้นต่อจากนี้ไปหนูมัสยาไม่ต้องทำงานเป็นแม่บ้านแล้ว เพราะหนูคือผู้หญิงที่จะมาเป็นภรรยาของเจ้าปริญญ์”มัสยาชะงัก หัวใจเต้นแรงด้วยความตกใจ ผสมความโกรธ หล่อนหันไปมองชายหนุ่มที่ยืนพิงสะโพกกับขอบโต๊ะด้วยท่วงท่าสบายอกสบายใจด้วยแววตาขุ่นมัวไม่พอใจอย่างที่สุดนี่มันคือความจริงอย่างนั้นเหรอ?หล่อนกำมือแน่น ความน้อยใจแล่นเข้ามาถล่มหัวใจจนยับเยิน ไม่เหลือช
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20.ปริญญ์นั่งมองแผ่นหลังบอบบางของมัสยาที่เดินออกไปจนลับสายตา ราวกับต้องการบันทึกภาพของหล่อนไว้ให้ลึกที่สุดในหัวใจรอยยิ้มบางแต้มขึ้นที่มุมปาก นัยน์ตาสีนิลสะท้อนความรู้สึกอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะรู้สึกได้มาก่อนแม้มัสยาจะเดินหายออกไปจากห้องนี้แล้ว แต่กลิ่นกายของหล่อนยังคงหลงเหลืออยู่ และความรู้สึกอ่อนนุ่มที่หล่อนฝากเอาไว้กับเขาก็ยังไม่ยอมเลือนหายไปและดูเหมือนมันจะเพิ่มขึ้นทุกวินาที...เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ทำให้ปริญญ์สะดุ้งเล็กน้อย เขาหันไปมองหน้าจอและพบว่าคนที่โทรเข้ามาคือคุณปู่เขาถอนใจเบาๆ ก่อนกดรับสาย“ว่าไงครับคุณปู่”“เป็นยังไงบ้างไอ้หลานรัก”เสียงทุ้มของคุณปู่ดังขึ้นที่ปลายสาย“เรื่องหนูมัสยาไปถึงไหนแล้ว พอจะเลื่อนขั้นมาเป็นเมียของหลานได้หรือยัง”ปริญญ์นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง คำถามของปู่ทำให้เขาเผลอกำโทรศัพท์แน่นขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่ริมฝีปากจะค่อยๆ ขยับตอบออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจังและชัดเจน“ผมจะแต่งงานกับเธอครับ”ปลายสายเงียบไปชั่วขณะ ราวกับคุณปู่กำลังตกตะลึงไปกับคำตอบนั้น ก่อนที่เสียงเข้มจะดังขึ้นอีกครั้ง“ว่าไงนะ? หลานพูดจริงหรือเปล่า?”“จริงครับ” ปริญญ์ยืนยันคำเ
ขัดดอกต้องห้ามรัก ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.“ทำไมล่ะ เมื่อคืนผมก็เลีย...”คำตอบของเขาทำให้ไฟในร่างของมัสยาลุกโชน หล่อนพยายามหนีบต้นขาเข้าหากันแต่ก็ติดศีรษะของปริญญ์เขาใช้นิ้วมือแหวกกลีบสาวออก หยอกเย้ากับมันด้วยลีลาที่หล่อนต้องร่อนสะโพกขึ้นหา ก่อนจะค่อยๆ ก้มลงมา และเลีย“อ๊ะ... อู๊ยยยยย... คุณปริญญ์... อย่าเลีย... พอเถอะค่ะ อ๊า...”“คุณหวานแบบนี้ ไม่ให้ผมเลียได้ยังไง มัสยา...”เขาพูดเสียงกระเส่าจนแทบฟังไม่เป็นคำ ก่อนจะตะโบมจูบและเลียไล้ร่องสาวหอมหวานของหล่อนด้วยความหื่นกระหายทั้งปาก ทั้งลิ้น และปลายนิ้วของเขาทั้งหยอกเย้าทั้งคุกคาม จนในที่สุดหล่อนก็ระเบิดความเสียวซ่านออกมาอย่างไร้ยางอายหล่อนเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง น้ำสวาทมากมายทะลักออกมาใส่ปากของปริญญ์ หล่อนสั่นเทิ้มเหมือนถูกจับเขย่าอยู่นานเกือบนาที จึงทิ้งบั้นท้ายลงแนบชิดกับเตียงนุ่มหน้าอกอวบอัดเต่งตึงของหล่อนสะท้อนขึ้นลง ขณะที่มีสายตาคมกริบที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายของปริญญ์ช้อนมองขึ้นมา“ผมจะทำให้คุณเสร็จอีก มัสยา...”เสียงของเขาแหบพร่า กระเส่า และแผ่วเบา แต่กลับดังลั่นในหูของหล่อนเขาก้าวลงไปจากเตียง สลัดกางเกงขายาวออกไป ตามด้วยกางเกงในบ็อกเซอร์ จนเนื้อตัวเปลือย
