ตอนที่ 20.

ตอนที่ 20.

ปริญญ์นั่งมองแผ่นหลังบอบบางของมัสยาที่เดินออกไปจนลับสายตา ราวกับต้องการบันทึกภาพของหล่อนไว้ให้ลึกที่สุดในหัวใจ

รอยยิ้มบางแต้มขึ้นที่มุมปาก นัยน์ตาสีนิลสะท้อนความรู้สึกอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะรู้สึกได้มาก่อน

แม้มัสยาจะเดินหายออกไปจากห้องนี้แล้ว แต่กลิ่นกายของหล่อนยังคงหลงเหลืออยู่ และความรู้สึกอ่อนนุ่มที่หล่อนฝากเอาไว้กับเขาก็ยังไม่ยอมเลือนหายไป

และดูเหมือนมันจะเพิ่มขึ้นทุกวินาที...

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ทำให้ปริญญ์สะดุ้งเล็กน้อย เขาหันไปมองหน้าจอและพบว่าคนที่โทรเข้ามาคือคุณปู่

เขาถอนใจเบาๆ ก่อนกดรับสาย

“ว่าไงครับคุณปู่”

“เป็นยังไงบ้างไอ้หลานรัก”

เสียงทุ้มของคุณปู่ดังขึ้นที่ปลายสาย

“เรื่องหนูมัสยาไปถึงไหนแล้ว พอจะเลื่อนขั้นมาเป็นเมียของหลานได้หรือยัง”

ปริญญ์นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง คำถามของปู่ทำให้เขาเผลอกำโทรศัพท์แน่นขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่ริมฝีปากจะค่อยๆ ขยับตอบออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจังและชัดเจน

“ผมจะแต่งงานกับเธอครับ”

ปลายสายเงียบไปชั่วขณะ ราวกับคุณปู่กำลังตกตะลึงไปกับคำตอบนั้น ก่อนที่เสียงเข้มจะดังขึ้นอีกครั้ง

“ว่าไงนะ? หลานพูดจริงหรือเปล่า?”

“จริงครับ” ปริญญ์ยืนยันคำเ