แชร์

chapter 9/2

ผู้เขียน: Choijihoo_writer
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-03 22:35:29

Chapter 9

[9/2]

ช่วงบ่ายทั้งสองกลับเข้ามาในบริษัทอีกครั้ง คราวนี้เจ้านายหนุ่มไม่หายไปไหนอีกแล้ว เพราะมีญารินออกไปทานอาหารด้วยและก็เป็นเธออีกที่คอยเป็นหูเป็นตาไม่ให้เขาไปไหนได้อีก

“น้องรินคะ บอสของพี่เรียกหนูและก็ท่านรองฯ เข้าพบด่วนเลยค่ะ” วจีเลขาฯ ของภัทรกาฬเดินมาบอกหญิงสาวรุ่นน้องที่โต๊ะ

“มีเรื่องอะไรหรอคะพี่วจี?”

“พี่ว่ารีบไปกันทั้งสองคนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวบอสพี่จะกริ่วเอา ไปนะ... รีบๆ ตามมาจ้ะ” วจีพูดทิ้งท้ายให้ญารินรู้สึกขนลุกไปด้วย ก่อนที่เธอจะเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง

ญารินไม่รู้แน่ชัดว่าท่านประธานบริษัทจะเรียกเธอและเจ้านายหนุ่มเข้าพบทำไม แต่ดูจากสีหน้าและคำพูดของรุ่นพี่เลขาฯ อย่างวจี ก็คงจะไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ

นิ้วเรียวกดสายตรวจเข้าเครื่องไอพีโฟนไปยังใครอีกคนที่อยู่ในห้องรองประธานบริษัทในตอนนี้ เพื่อแจ้งเรื่องให้เขาทราบ

“คุณ.... ท่านประธานเรียกให้คุณกับฉันเข้าพบด่วนเลยค่ะ ตอนนี้”

“ห๊ะ! จะมีเรื่องด่วนอะไรอีก โว๊ะ! คนจะนอน” น้ำเสียงของคนด้านในห้องเหมือนกับคนเพิ่งตื่นนอนมา และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ จนเลขาฯ อย่างเธอต้องถอนหายใจใส่แรงๆ

“เฮ้อ!! นี่คุณนอนอยู่หรอ? รีบออกมาเลยค่ะก่อนที่พี่ชายคุณ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 10/1

    Chapter 10[10/1]“คุณเคยมีแฟนไหม?”“หื้ม? ฉันน่ะหรอ?” ณัฐกานต์เกือบสำลักไวน์ออกมา เมื่อเจอคำถามอีกคนเข้า“แต่ฉันไม่น่าถามหรอก อย่างคุณคงไม่เคยมีหรอก”“ทำไมเธอถึงคิดว่าฉันไม่เคยมี”“คนอย่างคุณ... ถ้าให้ฉันเดานะ ก็คงเป็นพวกชอบสนุกไปวันๆ ไม่ผูกมัดกับใคร อย่างงั้นใช่ไหมล่ะ?”ณัฐกานต์ไม่รู้หรอกว่าญารินใช้อะไรมามองว่าคนอย่างเขาไม่เคยมีแฟน แต่ก็นั่นแหละ... เธอพูดถูกเพราะว่าเขาไม่เคยมีเลยตลอดชีวิตหนุ่มโสดอย่างเขา วันๆ แค่ได้มีคู่นอนเล่นๆ แค่นั้นก็พอแล้ว ไม่เห็นจะต้องอยากแสวงหาความยุ่งยากด้วยการมีใครสักคนเลยที่ผ่านมามันก็มีบทเรียนให้เห็นอยู่แล้ว ว่าชีวิตคู่ของคนรอบตัวเขามันเป็นแบบไหน การที่อยู่เป็นโสดแบบนี้ก็ไม่ได้น่ากลัวเหมือนอย่างที่คนอื่นบอกสักหน่อย“หึ! แล้วเธอเคยมีไหม?” เจ้านายหนุ่มยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบอีกครั้ง ก่อนจะถามเลขาฯ สาวที่กำลังเมาได้ที่“ก็เคยมีนะ”“แล้วทำไมเลิก?” เขาคิดไว้แล้วว่าผู้หญิงสวยๆ แซ่บๆ แบบนี้คงไม่รอดหรอก ผ่านมากี่คนแล้วก็ไม่รู้“ก็เพราะมันเฮ็งซวยไง ฮึก! แม่งโคตรเหี้ย ฮืออ~~”จู่ๆ คนตอบก็เริ่มรับบทเศร้าขึ้นมา อาจจะเพราะว่าเมาหรือมีความหลังฝังใจบางอย่างกับความรักครั้ง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 10/2

    Chapter 10[10/2]06.00 น.เตียงนอนหนานุ่มคิงไซซ์ของเจ้าของห้อง ตอนนี้ไม่ได้มีแค่เขาคนเดียวที่ครอบครองพื้นที่ตรงนั้นแล้ว ทว่ามีแขกอีกคนมาช่วยแบ่งปันพื้นที่ข้างๆ กายของเขาด้วย“เอาไงดีวะ... กลับเลยแล้วกัน” ญารินเป็นคนที่ตื่นก่อนในเช้าวันนี้ และกำลังหาทางออกไปจากที่นี่อย่างเงียบๆ โดยไม่ให้เจ้าของห้องรู้ตัวร่างเพรียวบางค่อยๆ ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเดินย่องเบาออกไปจากเพ้นท์เฮ้าส์ของณัฐกานต์ ก่อนที่อีกฝ่ายจะรู้ตัวและตื่นขึ้นมา ซึ่งเธอเองยังไม่พร้อมจะเจอเขาในสภาพที่สร่างเมาแล้วตอนนี้วันนี้ยังเป็นวันธรรมดาที่เธอต้องเข้าบริษัท โชคดีที่ตื่นมาเช้าและยังพอให้ญารินมีเวลากลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า และก่อนจะถึงบ้านหญิงสาวก็ไม่ลืมที่จะแวะเข้าร้านยาเพื่อซื้อยาคุมกำเนิดถึงเรื่องเมื่อคืนจะเป็นครั้งแรกของเธอ แต่ความรู้เรื่องเพศศึกษาและทฤษฎีเรื่องบนเตียงก็พอรู้มาบ้างดังนั้นถ้าเกิดคิดว่าคนอย่างเธอจะไม่ทันคนอย่างณัฐกานต์ก็คงจะคิดผิดแล้วเธอรู้ดีทุกอย่างว่าเขาเป็นคนเสือผู้หญิงที่ได้กินไปวันๆ สักพักพออิ่มแล้วก็เบื่อจะไปคาดหวังความสัมพันธ์เชิงคู่รักกับคนอย่างเขาคงเป็นไปไม่ได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 11/1

    Chapter 11[11/1]“คุณเป็นบ้าอะไรของคุณอีก!!?” ร่างเพรียวรีบสะบัดแขนออกจากการกอบกุมของมือปลาหมึกยักษ์“ทำไม? ฉันไปขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มของเธออยู่งั้นหรอ? หึ! มดลูกเพิ่งจะเข้าที่ได้ไม่ทันไร ก็วิ่งแจ่นไปหาคนใหม่แล้ว”ตุ้บๆ!!“ไอ้คนบ้า! พูดออกมาได้”ณัฐกานต์ได้พาญารินกลับมาที่เพ้นท์เฮาส์ของเขา และดูเหมือนการที่ลากเธอมาถึงที่นี่ในวันหยุด จะทำให้เธอหัวเสียอยู่ไม่น้อย หนำซ้ำยังโดนอีกฝ่ายพูดใส่ด้วยถ้อยคำหยาบคาย“เหอะ! ก็ไม่อยากจะลากมาหรอกนะ แต่พรุ่งนี้ฉันมีบินไปดูโรงแรมที่กระบี่ เธอเองก็ต้องไปกับฉัน!”คนอย่างณัฐไม่ลากใครมาโดยไร้เหตุผลหรอกนะ ไม่เลยจริงๆ แล้วที่ลากมาถึงที่นี่ก็เพราะเรื่องงานทั้งนั้น ไม่มีเจตนาอย่างอื่นเล๊ย...“แล้วคุณก็เลยลากฉันมาแบบนี้นะ?”“อ ...เออ แบบนี้แหละ เปลี่ยนใจล้ะ ...ฉันจะไปวันนี้เลย ฉันรีบ”“ห๊ะ!? อะไรของคุณเนี่ย”ก็จริงอยู่ที่ว่ามีงาด่วนสายตรงเข้ามาหาเขา ซึ่งภัทรกาฬหรือพี่ชายของเขาติดธุระสำคัญบางอย่างเลยต้องโทรมาหาเขา ให้ไปดูงานแทนถึงกระบี่“ก็ตามนั้น ไปตอนนี้แหละ”แต่งานนี้ความจริงก็ได้สำคัญเท่าไหร่นัก ทว่าก็ยังพอให้ชายหนุ่มใช้เป็นข้ออ้างขึ้นมาได้อยู่“แล้วก่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 11/2

    Chapter 11[11/2]ญารินเดินลงมาในด้านล่างของโรงแรมคนเดียว โชคดีที่ยังมีห้องอาหารหรูนี้บริการอยู่ในนี้ด้วย ไม่อย่างนั้นคงต้องได้ออกไปทานข้างนอกKritt_kub : คุณญารินเป็นอะไรไหมครับ? แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน ทำไมทำกับคุณแบบนี้YaRin.n : ต้องขอโทษคุณกฤษณ์ด้วยนะคะ คนเมื่อตอนกลางวันเค้าเป็นเจ้านายของรินเองค่ะKritt_kub : ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยผมงงไปหมดแล้ว และนี่คุณอยู่ไหนครับ?YaRin.n : รินมาทำงานกับเขาค่ะ เอาเป็นว่าไว้วันหลังรินจะอธิบายให้คุณฟังนะคะ ขอโทษที่เสียมารยาทใส่คุณเมื่อตอนกลางวันค่ะKritt_kub : ผมไม่ถือสาหรอกครับ แค่ตกใจที่เค้าลากคุณออกไปก็เท่านั้น ....คุณเป็นแค่ลูกน้องของผู้ชายคนนั้นจริงๆ ใช่ไหมครับ?YaRin.n : ค่ะ ...แค่เจ้านายกับลูกน้องญารินนั่งทานอาหารคนเดียว ระหว่างนั้นก็คุยแชทกับกฤษณะไปด้วย สิ่งที่เจ้านายของเธอทำเมื่อตอนกลางวัน เขาจะรู้ไหมว่าเสียมารยาทมากขนาดไหน ทั้งๆ ที่วันนี้ยังไม่ได้เริ่มดูงานเลยด้วยซ้ำยังจะลากมาถึงนี่อีกแล้วคนพามาตอนนี้กลับหายไปมีความสุขใส่ตัวเองตัวแบบนี้ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าเขาจะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่เขาชอบพูดว่าเธอมักง่ายนัดผู้ชายคุยทั้งๆ ที่ไม่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 12/1

    Chapter 12[12/1]หลังจากเมื่อวานมีเรื่องเกิดขึ้น ทั้งเจ้านายและเลขาฯ ญารินดูเหมือนจะรักษาระยะห่างจากชายหนุ่มมากกว่าเดิม แต่เรื่องงานเธอก็ยังไม่อาจจะปล่อยเขาทำคนเดียวได้วันที่สองแล้วกับการมาอยู่ต่างจังหวัดของพวกเขา วันนี้ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดคุย หลังจากคุยงานเสร็จก็น่าจะกลับกรุงเทพฯ กันได้เลย ซึ่งญารินก็หวังให้มันเป็นแบบนั้น“ต้องขอบคุณ คุณพลมากเลยนะคะ ยังไงโปรเจคนี้คงต้องยกความดีความชอบให้คุณเลยค่ะ”ญารินเดินนำหน้าชายหนุ่มสองคนมายังโซนด้านหน้าลอบบี้ของโครงการ The Willington N Groupซึ่งโปรเจคต่อเติมพื้นที่ของโครงการแห่งนี้ จะขาดนักออกแบบคนสำคัญอย่างยศพลไปไม่ได้เพราะเขาก็เป็นหนึ่งใน Interior design ระดับท็อปของเอาเซียและโชคดีที่คนเก่งๆ อย่างเขาถูกดึงมาทำงานให้กับบริษัทของภัทรกาฬ“ขอบคุณครับ แต่คุณนาฟก็เก่งเหมือนกันนะครับ นี่ถ้าไม่ได้พี่ชายคุณช่วยผมก็คงไม่มีไอเดียขนาดนี้หรอกครับคุณณัฐ”“ครับ” ณัฐกานต์แค่พยักหน้าเบาๆ ให้อีกฝ่าย พลางขยับแว่นตากันแดดให้เข้าที่ทั้งๆ ที่ก็อยู่ใต้ตึกอาคารไม่ได้มีแสงแดดสาดส่องมาเลยสักนิด ทว่าตั้งแต่เดินคุยงานกันมาจนถึงตอนนี้ ร่างสูงของทายาทโรงแรมแห่งนี้กลับไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 12/2

    Chapter 12[12/2]เป็นเวลาที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดินแล้ว ยังมีสองร่างชายหญิงคู่หนึ่งนอนอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา คนตัวโตนอนตั้งศอกเอามือพยุงศีรษะตนเองไว้ พร้อมกับหันหน้ามาทางร่างเพรียวบางที่หลับอยู่ด้วยความเหนื่อยล้า“อื้ม~” เมื่อโดนสิ่งเร้าพยายามปลุกให้ตื่น คนตัวเล็กก็ได้แต่ครางพึมพำในลำคอ ทว่าเปลือกตายังคงปิดสนิทอยู่เหมือนเดิม“ตื่นได้แล้ว จะกลับไหมกรุงเทพฯ น่ะ”“อื้มม.... เหนื่อย”“ขี้เซาจริงๆ” ณัฐกานต์เตรียมตัวลุกขึ้นจากที่นอน และเดินเข้าไปอาบน้ำ ปล่อยให้ใครอีกคนได้มีเวลาเพิ่มอีกสักพักไม่ใช่เพียงแค่เธอที่เหนื่อย เขาเองก็เหนื่อยไม่ต่างกัน ถึงจะรู้ว่าเป็นคนแรกของญาริน แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมร่างเพรียวบางที่นอนอยู่ถึงได้อึดขนาดนี้ ทนไม้ทนมือและไทป์แบบเธอโคตรจะเข้ากับคนอย่างเขาที่สุดแล้วไม่นานร่างสูงก็เดินออกจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัวของญาริน ตั้งแต่มีอะไรกัน ณัฐกานต์ก็ยังไม่ได้กลับห้องพักของตัวเองเลย แม้กระทั่งตอนอาบน้ำเมื่อสักครู่เขาก็ใช้ทุกอย่างในห้องของญาริน“คุณกลับเลยไหม?”“กลับสิ”“อื้ม! ฉันปวดหัว” ญารินรู้สึกแบบนั้นจริงๆตั้งแต่มาถึงที่นี่เมื่อวานแล้ว แต่อาการไม่เท่ากับวันนี้ เธอเป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 13/1

    Chapter 13[13/1]ตื่นมาวันนี้ญารินไม่ได้แวะไปที่เพ้นท์เฮาส์ของเจ้านายหนุ่มตามที่เขาบอกเอาไว้เมื่อวาน เธอคิดว่านี่เป็นสัญญาณการก้าวถอยหลังให้กันแบบจริงจังครั้งแรกแล้วก็ได้เมื่อวานที่เธอยอมให้ณัฐกานต์ไปส่งถึงบ้านซึ่งมันคนละทางเลยกับที่พักของเขา ญารินไม่เคยนึกอายเลยที่อาศัยอยู่ที่นั่นก็เพราะว่ามันคือชีวิตความเป็นจริงของเธอและเดาว่าคนที่พากลับบ้านเมื่อวานนี้ก็คงไม่อยากคบค้าสมาคมกับคนแบบเธอนักหรอกใช่ไหม ไฮโซหนุ่มรูปหล่อพ่อรวยอย่างเขาถึงได้ไม่ให้เธอไปหาเขาเหมือนอย่างเคย“สวัสดีค่ะ ฉันมาพบพี่ณัฐค่ะ ไม่ทราบว่าเขามาหรือยังคะ?”สาวสวยท่านหนึ่งผู้ที่ญารินไม่ได้รู้จัก ทว่าเหมือนเคยเจอเธอที่ไหนสักที่ เธอเดินเข้ามาถามหาณัฐกานต์ ด้วยท่าทางกริยาแบบนี้คาดเดาว่าคงไม่ใช่พนักงานในบริษัทนี้แน่นอน“สวัสดีค่ะ เอ่อ... ตอนนี้ท่ารองฯ ยังไม่เข้าบริษัทเลยค่ะ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรหรอคะ? เผื่อท่านเข้ามาตอนสายๆ ดิฉันจะได้แจ้งให้เขาทราบน่ะค่ะ” ท่านรองฯ ผู้ที่บอกว่าวันนี้จะตื่นแต่เช้ามาด้วยตนเอง แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่เห็นโผล่หน้ามาเลยด้วยซ้ำ“ฉันดารันค่ะ ดารัน อัศวทรัพย์สิริ”“อ่อ... ค่ะ คุณดารัน” ญารินได้แต่แกล้งส่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 13/2

    Chapter[13/2]ตกเย็นหลังเลิกงานญารินมีนัดกับกฤษณะคู่เดตของเธอเอง วันนี้เขาอยากขอแก้มือจากเรื่องวันนี้ที่ทุกอย่างยังไม่ทันจะได้เริ่ม กลับมีคนมาล่มงานของเขากับญารินเสียก่อนซึ่งญารินเองก็คิดเหมือนกันว่าอยากจะขอโทษกฤษณะที่เจ้านายของเธอเข้ามาเสียมารยาทแบบนั้น เย็นวันนี้ทั้งสองจึงตกลงนัดกันมาดินเนอร์ยามเย็น นั่งล่องเรือดูพระอาทิตย์ตกไปด้วยกันเพื่อจะสานสัมพันธ์ต่อกฤษณะบอกเธอว่าเขามีเรือส่วนตัวอยากจะชวนเธอชมบรรยากาศริมแม่น้ำเจ้าพระยา เดิมทีญารินไม่ค่อยอยากมาสักเท่าไหร่นัก เพราะมันค่อนข้างไกลและเธอเตรียมตัวไม่ทัน แต่ชายหนุ่มก็ดันจะพามาให้ได้โดยขออาสามารับที่หน้าบริษัทซึ่งญารินก็ยอมตกลงดูเหมือนว่าการพบเจอกันครั้งที่สอง กฤษณะจะทำการบ้านมาดีเหมือนเช่นคราวแรก ญารินบอกว่าเธอไม่มีเวลาเตรียมตัวกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดสวยๆ กฤษณะเลยเตรียมชุดมาให้เธอใส่พร้อมก่อนลงเรือไปด้วยกันเลยชุดมินิเดรสเกาะอกสี Ombre แบรนด์ดังอย่าง Poem กับการเกล้าผมขึ้นแบบลวกๆ มันดูสวยธรรมชาติไปหมด ด้วยพื้นฐานของญารินเป็นคนที่สวยอยู่แล้วพอได้ใส่ชุดแบบนี้มันยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้เธอเข้าไปอีก อย่างที่เขาว่ากันว่าไม้แขวนดีจะส่งเสริมบารม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-03

บทล่าสุด

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 32/2

    Chapter 32[32/2]@มิลาน, ประเทศอิตาลี่วันนี้ญารินมีนัดคุยงานถ่ายแบบงานชิ้นสำคัญในชีวิตของเธอเลยก็ว่าได้ เพราะนอกจากการเดินแบบแล้วเธอก็ไม่เคยได้มีโอกาสได้ขึ้นปกหนังสือนิตยสารเลยสักครั้ง ต้องขอบคุณโรสมากๆ ที่ทำให้ความฝันของญารินได้กลายเป็นจริงสักทีก่อนหน้านี้โรสได้รับการติดต่อให้จัดหานางแบบในสังกัดให้มาถ่ายนิตยสารจากแบรนด์เสื้อแบรนด์หนึ่งที่เป็นฝีมือของคนไทยเองโดยที่เจ้าของแบรนด์ให้โจทย์กับโรสมาว่าจะต้องเป็นหญิงหน้าไทย แต่ยังมีโครงหน้าที่ดูทันสมัยด้วย เนื่องจากแบรนด์นี้ใช้ผ้าไทยหลายชนิดมาตัดทำเป็นชุด แต่ยังเพิ่มดีไซน์ผสมผสานให้ทันสมัยตามแบบของผู้หญิงยุคใหม่ซึ่งจากโจทย์ที่ให้มาโรสไม่สามารถนึกถึงใครอื่นได้เลย นอกจากญารินนางแบบหน้าไทยสวยเก๋เซ็กซี่คนนี้ เธอคือตัวแทนของผู้หญิงยุคใหม่ เหมาะสมกับแบรนด์ VANIDEE ที่สุดแล้วภายในร้านอาหารสัญชาติอิตาเลี่ยนที่ตั้งอยู่ในคอมเพล็กซ์ Museo del Novecento ทำให้เราสามารถมองออกไปด้านนอกแล้วเห็นทิวทัศน์อันงดงามได้อย่างประทับใจของ Piazza del Duomo หรือที่เรียกกันว่าจัตุรัสหลวง“วิวสวยจังเลยนะคะพี่โรส” ญารินนั่งมองวิวด้านนอกจากในร้านอาหารแห่งนี้ด้วยความร

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 32/1

    Chapter 32[32/1]“คุณหนูคะ คุณยุวดีกลับมาแล้วค่ะ ท่านเรียกให้ไปพบค่ะ” ขณะที่พี่น้องสองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ ก็มีหญิงแม่บ้านชาวอิตาเลี่ยนวัยกลางคนเดินมาเรียกณัฐกานต์ก่อน“แม่? ครับๆ เดี๋ยวผมไป”“ท่านรออยู่ที่ห้องรับแขกนะคะ”“ขอบคุณครับ” ณัฐกานต์หันไปบอกแม่บ้าน เธอรับคำพร้อมกับเดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่นั้นอีกครั้งเขายังอยากนั่งคุยกับผู้เป็นพี่ชายต่ออีกสักพัก ถ้านอกจากออสโม่กับแม่นมที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็กแล้ว ทั้งตระกูลนี้ก็คงมีพี่ชายคนนี้นี่แหละที่เขาพอจะพูดคุยด้วยกันได้ทุกเรื่องจริงๆ“ไปหาแม่เถอะ ฉันขอนั่งอยู่แบบนี้สักพักก่อน” ภัทรกาฬบอกน้องชายแบบนี้เพราะกลัวว่ายุวดีจะรอนานเรื่องที่เกิดขึ้นในครอบครัวภัทรกาฬเองก็รับรู้ เพียงแต่ไม่ได้แสดงออกชัดเจนแบบณัฐกานต์ว่าไม่พอใจกับสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำไว้แต่เขาก็รับรู้ได้ว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ของพวกเขาก็ยังรักลูกเสมอ เพียงแต่พวกท่านไม่ได้แสดงออกมาในรูปแบบเหมือนที่ครอบครัวอื่นเขาปฏิบัติกัน หวังว่าสักวันน้องชายของเขาจะมองพวกท่านทั้งสองในอีกมุมที่เขาได้มองบ้าง“อย่าคิดมากนะเฮีย” ณัฐกานต์รับคำจากพี่ชาย พลางลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินออกไป แต่ก่อนจะไปเขา

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 31/2

    Chapter 31[31/2]สวนดอกไม้ดอกกุหลาบและดอกคาเดนเยียร์จากหลังคฤหาสน์ ทำให้ทรรศนียภาพของที่นี่น่ามองขึ้นไปอีก โดยรวมแล้วทั้งดอกไม้ทั้งสวนองุ่นที่ถัดออกไปบวกกับวิวทิวทัศน์สวยๆ ที่มีภูเขาเป็นฉากกั้นอยู่ ถ้าใครได้มาตรงที่แห่งนี้ก็คงจะยอมกลับละสายตาไปไหนนอกจากทรรศนีภาพที่สวยงามแล้ว ยังมีเจ้าของสวนคนใหม่นั่งอยู่ที่สวนนี้ด้วย ตอนนี้ณัฐกานต์มองจากด้านหลังของคนที่นั่งตรงโต๊ะหินอ่อนจากทางประตู ก่อนจะก้าวขาเดินไปหาคนคนนั้น“ไง... นั่งชมนกชมไม้ ดูสบายจังนะเฮีย” ร่างสูงเดินเอามือไปวางบนไว้ไหล่พี่ชายของตัวเองที่กำลังนั่งอยู่“ได้ยินปู่บอกว่าแกมาทำธุระหรอ?”“ใช่” ว่าแล้วก็นั่งลงบนโต๊ะนั่งข้างๆ กับพี่ชาย“ธุระอะไรของแก? งานสาขานี้พ่อก็บินไปกลับเป็นว่าเล่นแล้ว”“ธุระส่วนตัวน่ะ ถ้าแค่งานของเขา... ผมคงไม่ลงทุนมาขนาดนี้หรอก ไม่ใช่เฮียนี่”แน่นอนว่าถ้าเกิดเป็นงานที่บริษัทของพ่อตัวเอง ณัฐกานต์ไม่มีวันมาทำขนาดนี้ให้หรอก ลำพังแค่ทำงานที่บริษัทให้ทุกวันนี้ก็มากเกินพอแล้วกำไรจะมากหรือน้อยเงินเดือนของเขาก็ยังเท่าเดิมอยู่ดี แม้จะมีปันผลทุกๆ ไตรมาสให้อยู่แล้วก็เถอะ อย่างไรเขาก็คงไม่ได้มากเท่าพี่ชายอยู่แล้ว“ธุระ

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 31/1

    Chapter 31[31/1]@โรม, ประเทศอิตาลี่ณัฐกานต์เดินทางมาถึงที่คฤหาสน์หลังใหญ่ของเศรษฐีไร่องุ่นคนเก่าแก่ในย่านกรุงโรม ด้านหลังของคฤหาสน์หลังใหญ่ถูกปกคลุมไปด้วยไร่องุ่นและโรงหมักไวน์ขนาดใหญ่ และทั้งหมดนี้กินเนื้อที่ไปหลายร้อยไร่โดยประมาณ ซึ่งทรัพย์สินทุกอย่างในที่แห่งนี้เป็นของออสโม่ปู่ของเขาเองชายหนุ่มนั่งรถจากสนามบินมาถึงที่นี่ใช้เวลาไม่นานมาก ตอนแรกคิดว่าจะบินตรงไปมิลานเลย ทว่าพอลองมาคิดใหม่เขาอยากจะแวะมาที่นี่ก่อน เพื่อมาเยี่ยมปู่และพี่ชายของตัวเอง เพราะไม่ได้เจอทั้งสองคนนานมากแล้วพอทำธุระที่นี่แล้วเสร็จก็จะรีบไปมิลานเลยทันที เพราะนอกจะไปหาญารินแล้วเขาก็คิดว่าจะไปดูความเป็นอยู่ของยุวดีสักหน่อย ได้ข่าวว่าช่วงนี้ธุรกิจของผู้เป็นแม่กำลังเติบโตไปได้สวยเลยรถ SUV สุดหรูอย่าง Rolls-Royce Black Badge รุ่นปี 2022 ราคาในไทยโดยประมาณอยู่ที่ 41 ล้าน แต่ราคาที่อิตาลี่ไม่รู้ว่าขึ้นไปเท่าไหร่บ้างแล้วตอนนี้คนขับรถของคฤหาสน์ออกมารับณัฐกานต์ที่สนามบิน ตอนนี้กำลังขับเคลื่อนและชะลอความเร็วลงเพื่อเลี้ยงเข้าสู่คฤหาสน์กาเซียโน่ของเศรษฐีคนดังในย่านนี้ ก่อนจะลงจากรถแล้วเข้าไปหาเจ้าของบ้านที่ตอนนี้รอต้อนร

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 30/2

    Chapter 31[31/2]สวนดอกไม้ดอกกุหลาบและดอกคาเดนเยียร์จากหลังคฤหาสน์ ทำให้ทรรศนียภาพของที่นี่น่ามองขึ้นไปอีก โดยรวมแล้วทั้งดอกไม้ทั้งสวนองุ่นที่ถัดออกไปบวกกับวิวทิวทัศน์สวยๆ ที่มีภูเขาเป็นฉากกั้นอยู่ ถ้าใครได้มาตรงที่แห่งนี้ก็คงจะยอมกลับละสายตาไปไหนนอกจากทรรศนีภาพที่สวยงามแล้ว ยังมีเจ้าของสวนคนใหม่นั่งอยู่ที่สวนนี้ด้วย ตอนนี้ณัฐกานต์มองจากด้านหลังของคนที่นั่งตรงโต๊ะหินอ่อนจากทางประตู ก่อนจะก้าวขาเดินไปหาคนคนนั้น“ไง... นั่งชมนกชมไม้ ดูสบายจังนะเฮีย” ร่างสูงเดินเอามือไปวางบนไว้ไหล่พี่ชายของตัวเองที่กำลังนั่งอยู่“ได้ยินปู่บอกว่าแกมาทำธุระหรอ?”“ใช่” ว่าแล้วก็นั่งลงบนโต๊ะนั่งข้างๆ กับพี่ชาย“ธุระอะไรของแก? งานสาขานี้พ่อก็บินไปกลับเป็นว่าเล่นแล้ว”“ธุระส่วนตัวน่ะ ถ้าแค่งานของเขา... ผมคงไม่ลงทุนมาขนาดนี้หรอก ไม่ใช่เฮียนี่”แน่นอนว่าถ้าเกิดเป็นงานที่บริษัทของพ่อตัวเอง ณัฐกานต์ไม่มีวันมาทำขนาดนี้ให้หรอก ลำพังแค่ทำงานที่บริษัทให้ทุกวันนี้ก็มากเกินพอแล้วกำไรจะมากหรือน้อยเงินเดือนของเขาก็ยังเท่าเดิมอยู่ดี แม้จะมีปันผลทุกๆ ไตรมาสให้อยู่แล้วก็เถอะ อย่างไรเขาก็คงไม่ได้มากเท่าพี่ชายอยู่แล้ว“ธุระ

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 30/1

    Chapter 30[30/1]ก่อนที่จะเดินทางข้ามทวีปไปในวันพรุ่งนี้ คนที่บอกว่าจะเคลียร์งานของตัวเองให้เสร็จทันก่อนจะขึ้นเครื่อง ทว่าตอนนี้ยังมะงุมมะงาหราอยู่กับกองเอกสารที่ต้องเซ็นจนป่านนี้เป็นเวลา 1 ทุ่มกว่าแล้ว ท่านรองประธานบริษัทหนุ่มหล่อไฟแรงก็ยังไม่ได้ลุกออกไปไหนเลยLine~Dar.runnn : กลับเพ้นท์เฮ้าส์ยังคะ? น้องดาอยากไปหาDar.runnn : วันนี้คุณย่าบ่นๆ คิดถึงพี่ณัฐด้วยนะ ถ้าว่างๆ ก็อยากให้พี่แวะมาคุณย่าบ้างDar.runnn : พรุ่งนี้เลยดีไหมคะ วันหยุดด้วยน่าจะเหมาะเลย น้องดาจะได้ทำกับข้าวไว้เผื่อเสียงโทรศัพท์ข้างๆ ตัวณัฐกานต์ดังขึ้น สายตาคมเหลือบไปมองการแจ้งเตือนบนหน้าจอ ถึงได้รู้ว่าเป็นใครที่ส่งมาวันนี้ทั้งวันดารันยังไม่ได้มาหาเขาเลย ซึ่งถ้าปกติแล้วเธอจะมาที่นี่แทบทุกวัน โดยมาพร้อมกับของกินตลอดและในแต่ละครั้งที่มาหาณัฐกานต์ก็ไม่เคยห้ามเลยสักครั้ง ตั้งแต่ตอนที่ญารินยังอยู่รวมถึงตอนที่เธอไม่อยู่ที่นี่แล้วร่างสูงไม่ได้หยิบสมาร์ตโฟนสีเซียร่าบลูของตัวเองขึ้นมาตอบแต่อย่างใด ก่อนจะหันหน้ากลับไปสนใจงานของตัวเองต่อ เพราะเขาต้องรีบทำเวลาให้ทันก่อนขึ้นเครื่องในวันพรุ่งนี้@มิลาน, ประเทศอิตาลี่ญารินได้

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 29/2

    Chapter 29[29/2]กริ๊งงง!~~รถสปอร์ตหรูจอดเทียบท่าอยู่หน้าบ้านหลังใหม่ของญารินแล้ว ชายหนุ่มทั้งสองลงจากรถมายืนกดกริ่งรอคนด้านในมาเปิดประตูรั้วให้ซึ่งณัฐกานต์เองก็ไม่อาจรู้ได้ว่ามีใครอยู่ที่นี่หรือไม่ เพราะว่าเขาและอัครเดชก็ยืนตากแดดกดกริ่งเรียกแบบนี้นานแล้วกระทั่งความพยายามของพวกเขาสำเร็จ เมื่อมีคนเดินออกมาจากด้านในบ้านแล้วทว่ากลับไม่ใช่ญาริน คนที่ณัฐกานต์อยากเจอ“อ้าว สวัสดีค่ะคุณ”“สวัสดีครับ ญารินอยู่บ้านหรือเปล่าครับคุณนลิน?”เป็นนลินพี่สาวของญารินเองที่เดินออกมาเปิดประตูพร้อมกับอุ้มลูกชายตัวน้อยออกมาด้วย และเมื่อสักครู่ที่เธอออกมาเปิดประตูช้าก็เพราะว่ามัวแต่ยุ่งอยู่กับลูกชายของตัวเองอยู่ แม้จะได้ยินเสียงกดกริ่งนานสักพักแล้วก็ตามนลินรู้มาว่าณัฐกานต์และน้องสาวของตัวเองทะเลาะอะไรบางอย่างกันอยู่ แต่ก็ไม่รู้ถึงสาเหตุของเรื่องจริงๆ เลยว่าเพราะอะไรที่ทำให้น้องสาวของเธอรีบเก็บข้าวของบินลัดฟ้าข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงต่างประเทศ“นี่รินไม่ได้บอกคุณไว้หรอคะ? ว่าจะไปทำงานกับเจ้านายคนเก่าที่ต่างประเทศ”“ห๊ะ!? อะไรนะ ญารินไปต่างประเทศงั้นหรอ?” ณัฐกานต์ตกใจกับคำพูดของพี่สาวญารินจนเผลอทำสีหน้า

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 29/1

    Chapter 29[29/1]@มิลาน, ประเทศอิตาลี่สนามบิน Milan Malpensa เป็นสนามบินนานาชาติที่ถือว่าใหญ่ที่สุดแล้วในมิลาน ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนเหนือของประเทศอิตาลี่ และเป็นสนามบินที่มีผู้ใช้บริการมากเป็นอันดับสองรองจากสนามบินในกรุงโรมถ้าถามว่าทำไมถึงมีผู้คนเนืองแน่นมาใช้บริการสนามบิน Malpensa ก็คงจะเป็นเพราะว่ามิลานเป็นแลนมาร์คสำคัญอีกหนึ่งเมืองสำหรับนักช้อปสายแฟชั่นทั้งหลายจะต้องเดินทางมาที่นี่ เพื่อจับจ่ายใช้สอยสินค้าหลากหลายแบรนด์ดังทั่วโลกนอกจากร้านแบรนด์เนมต่างๆ แล้ว ในมิลานยังมีงานจัดแสดงโชว์เกี่ยวกับแฟชั่นมากมายแทบจะทุกวันเลยด้วยซ้ำเหล่าเซเลบฯ คนดัง รวมถึงนางแบบและนายแบบหลายคนจึงไม่พลาดที่จะมาเยี่ยมชมความสวยงามในเมืองนี้เช่นเดียวกันกับญาริน“ขอบคุณพี่โรสมากเลยนะคะ ที่อุตส่าห์มารับแถมยังเป็นธุระเรื่องที่พักให้รินอีก”“ไม่เป็นไรเลยจ้าคนสวยของพี่ ขอแค่หนูมาพี่ก็ดีใจแล้ว”ญารินเพิ่งจะเช็คเอาท์ลงจากเครื่องเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว ตอนนี้มีโรสเอเจนซี่สาวสองคนสนิท มารับเธอถึงสนามบินหลังจากที่วจีโทรมาบอกเรื่องใบลาออกของเธอแล้ว แต่กลับโดนปฏิเสธและยังมีหน้ามาบอกให้เธอสามารถพักร้อนได้ 1 เดือนจากนั

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 28/2

    Chapter 28[28/2]เหตุการณ์ก่อนหน้านี้....,(ณัฐกานต์ ทอร์ค)ตั้งแต่เมื่อวานแล้วที่ผมกับญารินทะเลาะกัน จนผ่านมาถึงวันนี้ผมยังไม่เห็นเธอเข้ามาทำงานเลยผมนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานที่มีงานกองเท่าภูเขาได้แต่ก็ไม่ได้สนใจมันเลย สิ่งที่สนใจอยู่กลับเป็นโต๊ะว่างเปล่าที่ตอนนี้ไร้เจ้าของมานั่งทำงานผมจับโทรศัพท์สแกนนิ้วปลดล็อกแล้วก็กดปิดหน้าจอไว้เหมือนเดิม เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เช้าแล้ว ในใจอยากจะโทรไปหาญารินให้ได้ทันทีทันใดแต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า ที่ผ่านมาผมก็ง้อเธอมาตลอดจนอาจจะทำให้เธอเสียคนขนาดนี้ ถ้าหากจะง้อเธออีกครั้งก็คิดว่าเธออาจจะได้ใจอีกเรื่องวันนั้นญารินวู่วามเกินเหตุจริงๆ ต่อหน้าต่อตาผมขนาดนั้นยังไม่มีความเกรงใจกันเลยสักนิด และหลายครั้งหลายคราวที่ดารันมาหาผมเธอก็มักจะเป็นอารมณ์นี้อย่างวันก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น ดารันทำขนมมาให้ผมลองชิมสูตรใหม่แบบไม่หวาน เพราะเธอรู้ว่าผมไม่ชอบกินอะไรหวานๆ แต่ญารินก็ทำท่าหาเรื่องใส่ดารัน จนไล่เธอกลับบ้านไปตอนเด็กๆ ดารันตัวเล็กมากและไม่สู้คนเลย มีผมกับเฮียนาฟสองคนที่คอยปกป้องเสมอเพราะเราสามคนเรียนที่เดียวกันมาตลอด ก่อนที่ดารันจะแยกย้ายไปเรียนที่ต่างประเทศในช่วง

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status