Share

chapter 11/1

last update Last Updated: 2025-04-03 22:36:43

Chapter 11

[11/1]

“คุณเป็นบ้าอะไรของคุณอีก!!?” ร่างเพรียวรีบสะบัดแขนออกจากการกอบกุมของมือปลาหมึกยักษ์

“ทำไม? ฉันไปขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มของเธออยู่งั้นหรอ? หึ! มดลูกเพิ่งจะเข้าที่ได้ไม่ทันไร ก็วิ่งแจ่นไปหาคนใหม่แล้ว”

ตุ้บๆ!!

“ไอ้คนบ้า! พูดออกมาได้”

ณัฐกานต์ได้พาญารินกลับมาที่เพ้นท์เฮาส์ของเขา และดูเหมือนการที่ลากเธอมาถึงที่นี่ในวันหยุด จะทำให้เธอหัวเสียอยู่ไม่น้อย หนำซ้ำยังโดนอีกฝ่ายพูดใส่ด้วยถ้อยคำหยาบคาย

“เหอะ! ก็ไม่อยากจะลากมาหรอกนะ แต่พรุ่งนี้ฉันมีบินไปดูโรงแรมที่กระบี่ เธอเองก็ต้องไปกับฉัน!”

คนอย่างณัฐไม่ลากใครมาโดยไร้เหตุผลหรอกนะ ไม่เลยจริงๆ แล้วที่ลากมาถึงที่นี่ก็เพราะเรื่องงานทั้งนั้น ไม่มีเจตนาอย่างอื่นเล๊ย...

“แล้วคุณก็เลยลากฉันมาแบบนี้นะ?”

“อ ...เออ แบบนี้แหละ เปลี่ยนใจล้ะ ...ฉันจะไปวันนี้เลย ฉันรีบ”

“ห๊ะ!? อะไรของคุณเนี่ย”

ก็จริงอยู่ที่ว่ามีงาด่วนสายตรงเข้ามาหาเขา ซึ่งภัทรกาฬหรือพี่ชายของเขาติดธุระสำคัญบางอย่างเลยต้องโทรมาหาเขา ให้ไปดูงานแทนถึงกระบี่

“ก็ตามนั้น ไปตอนนี้แหละ”

แต่งานนี้ความจริงก็ได้สำคัญเท่าไหร่นัก ทว่าก็ยังพอให้ชายหนุ่มใช้เป็นข้ออ้างขึ้นมาได้อยู่

“แล้วก่อ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 11/2

    Chapter 11[11/2]ญารินเดินลงมาในด้านล่างของโรงแรมคนเดียว โชคดีที่ยังมีห้องอาหารหรูนี้บริการอยู่ในนี้ด้วย ไม่อย่างนั้นคงต้องได้ออกไปทานข้างนอกKritt_kub : คุณญารินเป็นอะไรไหมครับ? แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน ทำไมทำกับคุณแบบนี้YaRin.n : ต้องขอโทษคุณกฤษณ์ด้วยนะคะ คนเมื่อตอนกลางวันเค้าเป็นเจ้านายของรินเองค่ะKritt_kub : ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยผมงงไปหมดแล้ว และนี่คุณอยู่ไหนครับ?YaRin.n : รินมาทำงานกับเขาค่ะ เอาเป็นว่าไว้วันหลังรินจะอธิบายให้คุณฟังนะคะ ขอโทษที่เสียมารยาทใส่คุณเมื่อตอนกลางวันค่ะKritt_kub : ผมไม่ถือสาหรอกครับ แค่ตกใจที่เค้าลากคุณออกไปก็เท่านั้น ....คุณเป็นแค่ลูกน้องของผู้ชายคนนั้นจริงๆ ใช่ไหมครับ?YaRin.n : ค่ะ ...แค่เจ้านายกับลูกน้องญารินนั่งทานอาหารคนเดียว ระหว่างนั้นก็คุยแชทกับกฤษณะไปด้วย สิ่งที่เจ้านายของเธอทำเมื่อตอนกลางวัน เขาจะรู้ไหมว่าเสียมารยาทมากขนาดไหน ทั้งๆ ที่วันนี้ยังไม่ได้เริ่มดูงานเลยด้วยซ้ำยังจะลากมาถึงนี่อีกแล้วคนพามาตอนนี้กลับหายไปมีความสุขใส่ตัวเองตัวแบบนี้ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าเขาจะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่เขาชอบพูดว่าเธอมักง่ายนัดผู้ชายคุยทั้งๆ ที่ไม่

    Last Updated : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 12/1

    Chapter 12[12/1]หลังจากเมื่อวานมีเรื่องเกิดขึ้น ทั้งเจ้านายและเลขาฯ ญารินดูเหมือนจะรักษาระยะห่างจากชายหนุ่มมากกว่าเดิม แต่เรื่องงานเธอก็ยังไม่อาจจะปล่อยเขาทำคนเดียวได้วันที่สองแล้วกับการมาอยู่ต่างจังหวัดของพวกเขา วันนี้ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดคุย หลังจากคุยงานเสร็จก็น่าจะกลับกรุงเทพฯ กันได้เลย ซึ่งญารินก็หวังให้มันเป็นแบบนั้น“ต้องขอบคุณ คุณพลมากเลยนะคะ ยังไงโปรเจคนี้คงต้องยกความดีความชอบให้คุณเลยค่ะ”ญารินเดินนำหน้าชายหนุ่มสองคนมายังโซนด้านหน้าลอบบี้ของโครงการ The Willington N Groupซึ่งโปรเจคต่อเติมพื้นที่ของโครงการแห่งนี้ จะขาดนักออกแบบคนสำคัญอย่างยศพลไปไม่ได้เพราะเขาก็เป็นหนึ่งใน Interior design ระดับท็อปของเอาเซียและโชคดีที่คนเก่งๆ อย่างเขาถูกดึงมาทำงานให้กับบริษัทของภัทรกาฬ“ขอบคุณครับ แต่คุณนาฟก็เก่งเหมือนกันนะครับ นี่ถ้าไม่ได้พี่ชายคุณช่วยผมก็คงไม่มีไอเดียขนาดนี้หรอกครับคุณณัฐ”“ครับ” ณัฐกานต์แค่พยักหน้าเบาๆ ให้อีกฝ่าย พลางขยับแว่นตากันแดดให้เข้าที่ทั้งๆ ที่ก็อยู่ใต้ตึกอาคารไม่ได้มีแสงแดดสาดส่องมาเลยสักนิด ทว่าตั้งแต่เดินคุยงานกันมาจนถึงตอนนี้ ร่างสูงของทายาทโรงแรมแห่งนี้กลับไ

    Last Updated : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 12/2

    Chapter 12[12/2]เป็นเวลาที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดินแล้ว ยังมีสองร่างชายหญิงคู่หนึ่งนอนอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนา คนตัวโตนอนตั้งศอกเอามือพยุงศีรษะตนเองไว้ พร้อมกับหันหน้ามาทางร่างเพรียวบางที่หลับอยู่ด้วยความเหนื่อยล้า“อื้ม~” เมื่อโดนสิ่งเร้าพยายามปลุกให้ตื่น คนตัวเล็กก็ได้แต่ครางพึมพำในลำคอ ทว่าเปลือกตายังคงปิดสนิทอยู่เหมือนเดิม“ตื่นได้แล้ว จะกลับไหมกรุงเทพฯ น่ะ”“อื้มม.... เหนื่อย”“ขี้เซาจริงๆ” ณัฐกานต์เตรียมตัวลุกขึ้นจากที่นอน และเดินเข้าไปอาบน้ำ ปล่อยให้ใครอีกคนได้มีเวลาเพิ่มอีกสักพักไม่ใช่เพียงแค่เธอที่เหนื่อย เขาเองก็เหนื่อยไม่ต่างกัน ถึงจะรู้ว่าเป็นคนแรกของญาริน แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมร่างเพรียวบางที่นอนอยู่ถึงได้อึดขนาดนี้ ทนไม้ทนมือและไทป์แบบเธอโคตรจะเข้ากับคนอย่างเขาที่สุดแล้วไม่นานร่างสูงก็เดินออกจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัวของญาริน ตั้งแต่มีอะไรกัน ณัฐกานต์ก็ยังไม่ได้กลับห้องพักของตัวเองเลย แม้กระทั่งตอนอาบน้ำเมื่อสักครู่เขาก็ใช้ทุกอย่างในห้องของญาริน“คุณกลับเลยไหม?”“กลับสิ”“อื้ม! ฉันปวดหัว” ญารินรู้สึกแบบนั้นจริงๆตั้งแต่มาถึงที่นี่เมื่อวานแล้ว แต่อาการไม่เท่ากับวันนี้ เธอเป

    Last Updated : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 13/1

    Chapter 13[13/1]ตื่นมาวันนี้ญารินไม่ได้แวะไปที่เพ้นท์เฮาส์ของเจ้านายหนุ่มตามที่เขาบอกเอาไว้เมื่อวาน เธอคิดว่านี่เป็นสัญญาณการก้าวถอยหลังให้กันแบบจริงจังครั้งแรกแล้วก็ได้เมื่อวานที่เธอยอมให้ณัฐกานต์ไปส่งถึงบ้านซึ่งมันคนละทางเลยกับที่พักของเขา ญารินไม่เคยนึกอายเลยที่อาศัยอยู่ที่นั่นก็เพราะว่ามันคือชีวิตความเป็นจริงของเธอและเดาว่าคนที่พากลับบ้านเมื่อวานนี้ก็คงไม่อยากคบค้าสมาคมกับคนแบบเธอนักหรอกใช่ไหม ไฮโซหนุ่มรูปหล่อพ่อรวยอย่างเขาถึงได้ไม่ให้เธอไปหาเขาเหมือนอย่างเคย“สวัสดีค่ะ ฉันมาพบพี่ณัฐค่ะ ไม่ทราบว่าเขามาหรือยังคะ?”สาวสวยท่านหนึ่งผู้ที่ญารินไม่ได้รู้จัก ทว่าเหมือนเคยเจอเธอที่ไหนสักที่ เธอเดินเข้ามาถามหาณัฐกานต์ ด้วยท่าทางกริยาแบบนี้คาดเดาว่าคงไม่ใช่พนักงานในบริษัทนี้แน่นอน“สวัสดีค่ะ เอ่อ... ตอนนี้ท่ารองฯ ยังไม่เข้าบริษัทเลยค่ะ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรหรอคะ? เผื่อท่านเข้ามาตอนสายๆ ดิฉันจะได้แจ้งให้เขาทราบน่ะค่ะ” ท่านรองฯ ผู้ที่บอกว่าวันนี้จะตื่นแต่เช้ามาด้วยตนเอง แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่เห็นโผล่หน้ามาเลยด้วยซ้ำ“ฉันดารันค่ะ ดารัน อัศวทรัพย์สิริ”“อ่อ... ค่ะ คุณดารัน” ญารินได้แต่แกล้งส่

    Last Updated : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 13/2

    Chapter[13/2]ตกเย็นหลังเลิกงานญารินมีนัดกับกฤษณะคู่เดตของเธอเอง วันนี้เขาอยากขอแก้มือจากเรื่องวันนี้ที่ทุกอย่างยังไม่ทันจะได้เริ่ม กลับมีคนมาล่มงานของเขากับญารินเสียก่อนซึ่งญารินเองก็คิดเหมือนกันว่าอยากจะขอโทษกฤษณะที่เจ้านายของเธอเข้ามาเสียมารยาทแบบนั้น เย็นวันนี้ทั้งสองจึงตกลงนัดกันมาดินเนอร์ยามเย็น นั่งล่องเรือดูพระอาทิตย์ตกไปด้วยกันเพื่อจะสานสัมพันธ์ต่อกฤษณะบอกเธอว่าเขามีเรือส่วนตัวอยากจะชวนเธอชมบรรยากาศริมแม่น้ำเจ้าพระยา เดิมทีญารินไม่ค่อยอยากมาสักเท่าไหร่นัก เพราะมันค่อนข้างไกลและเธอเตรียมตัวไม่ทัน แต่ชายหนุ่มก็ดันจะพามาให้ได้โดยขออาสามารับที่หน้าบริษัทซึ่งญารินก็ยอมตกลงดูเหมือนว่าการพบเจอกันครั้งที่สอง กฤษณะจะทำการบ้านมาดีเหมือนเช่นคราวแรก ญารินบอกว่าเธอไม่มีเวลาเตรียมตัวกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดสวยๆ กฤษณะเลยเตรียมชุดมาให้เธอใส่พร้อมก่อนลงเรือไปด้วยกันเลยชุดมินิเดรสเกาะอกสี Ombre แบรนด์ดังอย่าง Poem กับการเกล้าผมขึ้นแบบลวกๆ มันดูสวยธรรมชาติไปหมด ด้วยพื้นฐานของญารินเป็นคนที่สวยอยู่แล้วพอได้ใส่ชุดแบบนี้มันยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้เธอเข้าไปอีก อย่างที่เขาว่ากันว่าไม้แขวนดีจะส่งเสริมบารม

    Last Updated : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 14/1

    Chapter 14[14/1]ญารินมาถึงสตูดิโอตามที่กฤษณะได้แจ้งไว้ คอนเซปของงานบอกแค่ว่าต้องถ่ายกี่เซ็ท แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นธีมแบบไหนเน้นแค่งานผมและงานผิว ญารินก็เลยไม่ได้เตรียมตัวมามากนักเพราะไม่รู้สโคปงานที่แน่ชัด“สวัสดีครับคุณญาริน รถติดไหมครับ ผมขอโทษนะที่ไม่ได้ออกไปรับคุณ”“ไม่เป็นไรค่ะคุณกฤษ”“งั้นเข้าไปแต่งหน้าทำผมก่อนเถอะครับ ช่างรออยู่”“ค่ะ” กฤษณะพาญารินเดินเข้ามายังห้องแต่งตัวที่ตอนนี้มีช่างรอพร้อมอยู่แล้วร่างบางนั่งบนโต๊ะเตรียมตัวแต่งหน้าทำผม โดยมีช่างสาวประเภทสองคนหนึ่งเดินมาพร้อมแก้วไวน์แดง และยื่นแก้วนั้นมาวางไว้โต๊ะตรงหน้าเธอ“ดื่มระหว่างรอก่อนค่ะน้องญาริน”“เอ่อ รินขอไม่ดื่มได้ไหมคะ” เธอชอบดื่มไวน์มากก็จริงและก็เป็นคนคอแข็งอยู่พอสมควร แต่ระหว่างการทำงานก็ต้องแยกแยะก่อน“หื้ม? ไม่เป็นไรเลยค่าหนู อย่าให้เสียน้ำใจบอสของพี่สิคะ”เจ้ช่างแต่งหน้าชวนให้เธอเสมองไปทางเจ้าของไวน์แก้วนี้ กฤษณะกำลังยื่นคุยอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งแต่งตัวดูภูมิฐานขนาดนั้น น่าจะเป็นเพื่อนหรือไม่ก็ลูกค้าของเขาญารินไม่อยากเสียมารยาทจึงควงแก้วยกขึ้นดื่มระหว่างแต่งหน้าทำผม พอหมดแก้วก็มีคนเดินมาเติมให้อีกรอบ ญารินรู

    Last Updated : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 14/2

    Chapter 14[14/2]พอหลังจากที่โทรไปหาญารินแล้วโดนเทมาหมาดๆ ณัฐกานต์จึงต้องหอบสังขารตัวเองออกมาจากที่พัก และตรงดิ่งไปร้านอาหารแห่งหนึ่งแถวๆ คอนโดของอัครเดชเพื่อนชายคนสนิท“นี่! ว่าแต่มึงว่างหรอ ถึงโทรชวนกุออกมากินข้าวเนี่ย?” อัครเดชกำลังจะออกไปวิ่งตอนเย็นพอดี แต่กลับโดนเพื่อนโทรตามให้มานั่งกินข้าวเป็นเพื่อนอยู่แบบนี้ แล้วดูสีหน้าคนชวนมาตอนนี้สิ นี่มันนั่งกินข้าวหรือกำลังกินลาบก้อยอยู่ก็ไม่รู้ อย่างกับไปโกรธใครมา“หิว!!”“หิวหรือหงุดหงิดใครอยู่ เอาดีๆ”“หึ! รู้ทันนะมึง”“ทีหลังก็แค่บอกว่าของมึง กุจะได้ไม่เสียเวลายุ่ง ไอ้เหี้ย”ตั้งแต่วันนั้นที่อัครเดชไปนั่งทานข้าวกับญารินที่ร้านเดียวกับณัฐกานต์ แล้วเธอโดนไอ้เพื่อนเหี้ยคนนี้ลากออกไปจากร้านเสียดื้อๆ โดยที่ไม่ทงไม่ถามสุขภาพสักคำแบบนี้ไม่เรียกว่าหึงหวงแล้วจะเรียกว่าอะไร ถ้าไม่ปากแข็งใส่เขาก็คงจะไม่ยุ่งกับเลขาฯ ของมันหรอก“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน”“หราาา กุเป็นเพื่อนมึงมากี่ปีแล้วไอ้สัส เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้”“แดกๆ เข้าไป มึงอย่าพูดมาก” ชวนมากินข้าวหรือชวนมานั่งพูดวะ รำคาญโว้ย!“นี่! เผื่อมึงจะไม่รู้นะว่ากุกำลังจะไปออกกำลังกายโว้

    Last Updated : 2025-04-03
  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 15/1

    Chapter 15[15/1]หลังจากที่ชำระแค้นพวกนั้นจนเสร็จสิ้น ณัฐกานต์และอัครเดชก็นำตัวญารินส่งมาที่โรงพยาบาลแล้ว ตอนนี้คงต้องรอให้เธอได้สติก่อนถึงจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ส่วนทางกฤษณะและผู้ร่วมขบวนการของมัน ตอนนี้ถูกตำรวจจับไปแล้ว แต่จับไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลต่อเพื่อรอสอบสวน เพราะจากสภาพของกฤษณะและเพื่อนในตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากศพเลยแม้แต่น้อยถ้ารู้ว่าโทรแจ้งตำรวจแล้วพวกมันจะได้นอนรักษาที่โรงพยาบาล ป่านนี้เขาคงไม่โทรแจ้งให้เปลืองน้ำลายหรอก น่าจะปล่อยให้พวกมันตายๆ ไปซะ คนอย่างไอ้ณัฐห่วงของอย่างกับอะไรดี แล้วพวกแม่งก็ดันมาเล่นถูกคนด้วย ไม่ตายก็บุญหัวแล้ว“แล้วมึงจะเอาไงต่อ?” เพื่อนรักของณัฐกานต์ถาม เพราะรู้ว่าแค่โดนซ้อมกับโดนดำเนินคดีแค่นี้ มันไม่ใช่คนอย่างณัฐกานต์หรอก“เหมือนเดิม” คำๆ นี้ เพื่อนรักโอมของเขารู้ดีว่าต้องทำอย่างไร“เฮ้อ! กุล่ะสงสารพวกมันจริงๆ”“มึงควรสงสารคนที่นอนอยู่ตรงนี้”“เออๆ คนนี้กุก็ยิ่งสงสาร ไม่รู้ว่าไปทำอิท่าไหนถึงโดนหนักขนาดนี้”ตามร่างกายของญารินมีรอยเขียวช้ำตามจุดต่างๆ หลายจุด ทั้งข้อมือ มุมปากและหนักสุดคงเป็นรอยที่หน้าท้องที่เหมือนรอยชก ยิ่งเห็นสภาพตอนนี้ยิ่งทำใ

    Last Updated : 2025-04-03

Latest chapter

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 32/2

    Chapter 32[32/2]@มิลาน, ประเทศอิตาลี่วันนี้ญารินมีนัดคุยงานถ่ายแบบงานชิ้นสำคัญในชีวิตของเธอเลยก็ว่าได้ เพราะนอกจากการเดินแบบแล้วเธอก็ไม่เคยได้มีโอกาสได้ขึ้นปกหนังสือนิตยสารเลยสักครั้ง ต้องขอบคุณโรสมากๆ ที่ทำให้ความฝันของญารินได้กลายเป็นจริงสักทีก่อนหน้านี้โรสได้รับการติดต่อให้จัดหานางแบบในสังกัดให้มาถ่ายนิตยสารจากแบรนด์เสื้อแบรนด์หนึ่งที่เป็นฝีมือของคนไทยเองโดยที่เจ้าของแบรนด์ให้โจทย์กับโรสมาว่าจะต้องเป็นหญิงหน้าไทย แต่ยังมีโครงหน้าที่ดูทันสมัยด้วย เนื่องจากแบรนด์นี้ใช้ผ้าไทยหลายชนิดมาตัดทำเป็นชุด แต่ยังเพิ่มดีไซน์ผสมผสานให้ทันสมัยตามแบบของผู้หญิงยุคใหม่ซึ่งจากโจทย์ที่ให้มาโรสไม่สามารถนึกถึงใครอื่นได้เลย นอกจากญารินนางแบบหน้าไทยสวยเก๋เซ็กซี่คนนี้ เธอคือตัวแทนของผู้หญิงยุคใหม่ เหมาะสมกับแบรนด์ VANIDEE ที่สุดแล้วภายในร้านอาหารสัญชาติอิตาเลี่ยนที่ตั้งอยู่ในคอมเพล็กซ์ Museo del Novecento ทำให้เราสามารถมองออกไปด้านนอกแล้วเห็นทิวทัศน์อันงดงามได้อย่างประทับใจของ Piazza del Duomo หรือที่เรียกกันว่าจัตุรัสหลวง“วิวสวยจังเลยนะคะพี่โรส” ญารินนั่งมองวิวด้านนอกจากในร้านอาหารแห่งนี้ด้วยความร

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 32/1

    Chapter 32[32/1]“คุณหนูคะ คุณยุวดีกลับมาแล้วค่ะ ท่านเรียกให้ไปพบค่ะ” ขณะที่พี่น้องสองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ ก็มีหญิงแม่บ้านชาวอิตาเลี่ยนวัยกลางคนเดินมาเรียกณัฐกานต์ก่อน“แม่? ครับๆ เดี๋ยวผมไป”“ท่านรออยู่ที่ห้องรับแขกนะคะ”“ขอบคุณครับ” ณัฐกานต์หันไปบอกแม่บ้าน เธอรับคำพร้อมกับเดินกลับเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่นั้นอีกครั้งเขายังอยากนั่งคุยกับผู้เป็นพี่ชายต่ออีกสักพัก ถ้านอกจากออสโม่กับแม่นมที่เลี้ยงเขามาตั้งแต่เด็กแล้ว ทั้งตระกูลนี้ก็คงมีพี่ชายคนนี้นี่แหละที่เขาพอจะพูดคุยด้วยกันได้ทุกเรื่องจริงๆ“ไปหาแม่เถอะ ฉันขอนั่งอยู่แบบนี้สักพักก่อน” ภัทรกาฬบอกน้องชายแบบนี้เพราะกลัวว่ายุวดีจะรอนานเรื่องที่เกิดขึ้นในครอบครัวภัทรกาฬเองก็รับรู้ เพียงแต่ไม่ได้แสดงออกชัดเจนแบบณัฐกานต์ว่าไม่พอใจกับสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำไว้แต่เขาก็รับรู้ได้ว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ของพวกเขาก็ยังรักลูกเสมอ เพียงแต่พวกท่านไม่ได้แสดงออกมาในรูปแบบเหมือนที่ครอบครัวอื่นเขาปฏิบัติกัน หวังว่าสักวันน้องชายของเขาจะมองพวกท่านทั้งสองในอีกมุมที่เขาได้มองบ้าง“อย่าคิดมากนะเฮีย” ณัฐกานต์รับคำจากพี่ชาย พลางลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินออกไป แต่ก่อนจะไปเขา

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 31/2

    Chapter 31[31/2]สวนดอกไม้ดอกกุหลาบและดอกคาเดนเยียร์จากหลังคฤหาสน์ ทำให้ทรรศนียภาพของที่นี่น่ามองขึ้นไปอีก โดยรวมแล้วทั้งดอกไม้ทั้งสวนองุ่นที่ถัดออกไปบวกกับวิวทิวทัศน์สวยๆ ที่มีภูเขาเป็นฉากกั้นอยู่ ถ้าใครได้มาตรงที่แห่งนี้ก็คงจะยอมกลับละสายตาไปไหนนอกจากทรรศนีภาพที่สวยงามแล้ว ยังมีเจ้าของสวนคนใหม่นั่งอยู่ที่สวนนี้ด้วย ตอนนี้ณัฐกานต์มองจากด้านหลังของคนที่นั่งตรงโต๊ะหินอ่อนจากทางประตู ก่อนจะก้าวขาเดินไปหาคนคนนั้น“ไง... นั่งชมนกชมไม้ ดูสบายจังนะเฮีย” ร่างสูงเดินเอามือไปวางบนไว้ไหล่พี่ชายของตัวเองที่กำลังนั่งอยู่“ได้ยินปู่บอกว่าแกมาทำธุระหรอ?”“ใช่” ว่าแล้วก็นั่งลงบนโต๊ะนั่งข้างๆ กับพี่ชาย“ธุระอะไรของแก? งานสาขานี้พ่อก็บินไปกลับเป็นว่าเล่นแล้ว”“ธุระส่วนตัวน่ะ ถ้าแค่งานของเขา... ผมคงไม่ลงทุนมาขนาดนี้หรอก ไม่ใช่เฮียนี่”แน่นอนว่าถ้าเกิดเป็นงานที่บริษัทของพ่อตัวเอง ณัฐกานต์ไม่มีวันมาทำขนาดนี้ให้หรอก ลำพังแค่ทำงานที่บริษัทให้ทุกวันนี้ก็มากเกินพอแล้วกำไรจะมากหรือน้อยเงินเดือนของเขาก็ยังเท่าเดิมอยู่ดี แม้จะมีปันผลทุกๆ ไตรมาสให้อยู่แล้วก็เถอะ อย่างไรเขาก็คงไม่ได้มากเท่าพี่ชายอยู่แล้ว“ธุระ

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 31/1

    Chapter 31[31/1]@โรม, ประเทศอิตาลี่ณัฐกานต์เดินทางมาถึงที่คฤหาสน์หลังใหญ่ของเศรษฐีไร่องุ่นคนเก่าแก่ในย่านกรุงโรม ด้านหลังของคฤหาสน์หลังใหญ่ถูกปกคลุมไปด้วยไร่องุ่นและโรงหมักไวน์ขนาดใหญ่ และทั้งหมดนี้กินเนื้อที่ไปหลายร้อยไร่โดยประมาณ ซึ่งทรัพย์สินทุกอย่างในที่แห่งนี้เป็นของออสโม่ปู่ของเขาเองชายหนุ่มนั่งรถจากสนามบินมาถึงที่นี่ใช้เวลาไม่นานมาก ตอนแรกคิดว่าจะบินตรงไปมิลานเลย ทว่าพอลองมาคิดใหม่เขาอยากจะแวะมาที่นี่ก่อน เพื่อมาเยี่ยมปู่และพี่ชายของตัวเอง เพราะไม่ได้เจอทั้งสองคนนานมากแล้วพอทำธุระที่นี่แล้วเสร็จก็จะรีบไปมิลานเลยทันที เพราะนอกจะไปหาญารินแล้วเขาก็คิดว่าจะไปดูความเป็นอยู่ของยุวดีสักหน่อย ได้ข่าวว่าช่วงนี้ธุรกิจของผู้เป็นแม่กำลังเติบโตไปได้สวยเลยรถ SUV สุดหรูอย่าง Rolls-Royce Black Badge รุ่นปี 2022 ราคาในไทยโดยประมาณอยู่ที่ 41 ล้าน แต่ราคาที่อิตาลี่ไม่รู้ว่าขึ้นไปเท่าไหร่บ้างแล้วตอนนี้คนขับรถของคฤหาสน์ออกมารับณัฐกานต์ที่สนามบิน ตอนนี้กำลังขับเคลื่อนและชะลอความเร็วลงเพื่อเลี้ยงเข้าสู่คฤหาสน์กาเซียโน่ของเศรษฐีคนดังในย่านนี้ ก่อนจะลงจากรถแล้วเข้าไปหาเจ้าของบ้านที่ตอนนี้รอต้อนร

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 30/2

    Chapter 31[31/2]สวนดอกไม้ดอกกุหลาบและดอกคาเดนเยียร์จากหลังคฤหาสน์ ทำให้ทรรศนียภาพของที่นี่น่ามองขึ้นไปอีก โดยรวมแล้วทั้งดอกไม้ทั้งสวนองุ่นที่ถัดออกไปบวกกับวิวทิวทัศน์สวยๆ ที่มีภูเขาเป็นฉากกั้นอยู่ ถ้าใครได้มาตรงที่แห่งนี้ก็คงจะยอมกลับละสายตาไปไหนนอกจากทรรศนีภาพที่สวยงามแล้ว ยังมีเจ้าของสวนคนใหม่นั่งอยู่ที่สวนนี้ด้วย ตอนนี้ณัฐกานต์มองจากด้านหลังของคนที่นั่งตรงโต๊ะหินอ่อนจากทางประตู ก่อนจะก้าวขาเดินไปหาคนคนนั้น“ไง... นั่งชมนกชมไม้ ดูสบายจังนะเฮีย” ร่างสูงเดินเอามือไปวางบนไว้ไหล่พี่ชายของตัวเองที่กำลังนั่งอยู่“ได้ยินปู่บอกว่าแกมาทำธุระหรอ?”“ใช่” ว่าแล้วก็นั่งลงบนโต๊ะนั่งข้างๆ กับพี่ชาย“ธุระอะไรของแก? งานสาขานี้พ่อก็บินไปกลับเป็นว่าเล่นแล้ว”“ธุระส่วนตัวน่ะ ถ้าแค่งานของเขา... ผมคงไม่ลงทุนมาขนาดนี้หรอก ไม่ใช่เฮียนี่”แน่นอนว่าถ้าเกิดเป็นงานที่บริษัทของพ่อตัวเอง ณัฐกานต์ไม่มีวันมาทำขนาดนี้ให้หรอก ลำพังแค่ทำงานที่บริษัทให้ทุกวันนี้ก็มากเกินพอแล้วกำไรจะมากหรือน้อยเงินเดือนของเขาก็ยังเท่าเดิมอยู่ดี แม้จะมีปันผลทุกๆ ไตรมาสให้อยู่แล้วก็เถอะ อย่างไรเขาก็คงไม่ได้มากเท่าพี่ชายอยู่แล้ว“ธุระ

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 30/1

    Chapter 30[30/1]ก่อนที่จะเดินทางข้ามทวีปไปในวันพรุ่งนี้ คนที่บอกว่าจะเคลียร์งานของตัวเองให้เสร็จทันก่อนจะขึ้นเครื่อง ทว่าตอนนี้ยังมะงุมมะงาหราอยู่กับกองเอกสารที่ต้องเซ็นจนป่านนี้เป็นเวลา 1 ทุ่มกว่าแล้ว ท่านรองประธานบริษัทหนุ่มหล่อไฟแรงก็ยังไม่ได้ลุกออกไปไหนเลยLine~Dar.runnn : กลับเพ้นท์เฮ้าส์ยังคะ? น้องดาอยากไปหาDar.runnn : วันนี้คุณย่าบ่นๆ คิดถึงพี่ณัฐด้วยนะ ถ้าว่างๆ ก็อยากให้พี่แวะมาคุณย่าบ้างDar.runnn : พรุ่งนี้เลยดีไหมคะ วันหยุดด้วยน่าจะเหมาะเลย น้องดาจะได้ทำกับข้าวไว้เผื่อเสียงโทรศัพท์ข้างๆ ตัวณัฐกานต์ดังขึ้น สายตาคมเหลือบไปมองการแจ้งเตือนบนหน้าจอ ถึงได้รู้ว่าเป็นใครที่ส่งมาวันนี้ทั้งวันดารันยังไม่ได้มาหาเขาเลย ซึ่งถ้าปกติแล้วเธอจะมาที่นี่แทบทุกวัน โดยมาพร้อมกับของกินตลอดและในแต่ละครั้งที่มาหาณัฐกานต์ก็ไม่เคยห้ามเลยสักครั้ง ตั้งแต่ตอนที่ญารินยังอยู่รวมถึงตอนที่เธอไม่อยู่ที่นี่แล้วร่างสูงไม่ได้หยิบสมาร์ตโฟนสีเซียร่าบลูของตัวเองขึ้นมาตอบแต่อย่างใด ก่อนจะหันหน้ากลับไปสนใจงานของตัวเองต่อ เพราะเขาต้องรีบทำเวลาให้ทันก่อนขึ้นเครื่องในวันพรุ่งนี้@มิลาน, ประเทศอิตาลี่ญารินได้

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 29/2

    Chapter 29[29/2]กริ๊งงง!~~รถสปอร์ตหรูจอดเทียบท่าอยู่หน้าบ้านหลังใหม่ของญารินแล้ว ชายหนุ่มทั้งสองลงจากรถมายืนกดกริ่งรอคนด้านในมาเปิดประตูรั้วให้ซึ่งณัฐกานต์เองก็ไม่อาจรู้ได้ว่ามีใครอยู่ที่นี่หรือไม่ เพราะว่าเขาและอัครเดชก็ยืนตากแดดกดกริ่งเรียกแบบนี้นานแล้วกระทั่งความพยายามของพวกเขาสำเร็จ เมื่อมีคนเดินออกมาจากด้านในบ้านแล้วทว่ากลับไม่ใช่ญาริน คนที่ณัฐกานต์อยากเจอ“อ้าว สวัสดีค่ะคุณ”“สวัสดีครับ ญารินอยู่บ้านหรือเปล่าครับคุณนลิน?”เป็นนลินพี่สาวของญารินเองที่เดินออกมาเปิดประตูพร้อมกับอุ้มลูกชายตัวน้อยออกมาด้วย และเมื่อสักครู่ที่เธอออกมาเปิดประตูช้าก็เพราะว่ามัวแต่ยุ่งอยู่กับลูกชายของตัวเองอยู่ แม้จะได้ยินเสียงกดกริ่งนานสักพักแล้วก็ตามนลินรู้มาว่าณัฐกานต์และน้องสาวของตัวเองทะเลาะอะไรบางอย่างกันอยู่ แต่ก็ไม่รู้ถึงสาเหตุของเรื่องจริงๆ เลยว่าเพราะอะไรที่ทำให้น้องสาวของเธอรีบเก็บข้าวของบินลัดฟ้าข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลถึงต่างประเทศ“นี่รินไม่ได้บอกคุณไว้หรอคะ? ว่าจะไปทำงานกับเจ้านายคนเก่าที่ต่างประเทศ”“ห๊ะ!? อะไรนะ ญารินไปต่างประเทศงั้นหรอ?” ณัฐกานต์ตกใจกับคำพูดของพี่สาวญารินจนเผลอทำสีหน้า

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 29/1

    Chapter 29[29/1]@มิลาน, ประเทศอิตาลี่สนามบิน Milan Malpensa เป็นสนามบินนานาชาติที่ถือว่าใหญ่ที่สุดแล้วในมิลาน ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนเหนือของประเทศอิตาลี่ และเป็นสนามบินที่มีผู้ใช้บริการมากเป็นอันดับสองรองจากสนามบินในกรุงโรมถ้าถามว่าทำไมถึงมีผู้คนเนืองแน่นมาใช้บริการสนามบิน Malpensa ก็คงจะเป็นเพราะว่ามิลานเป็นแลนมาร์คสำคัญอีกหนึ่งเมืองสำหรับนักช้อปสายแฟชั่นทั้งหลายจะต้องเดินทางมาที่นี่ เพื่อจับจ่ายใช้สอยสินค้าหลากหลายแบรนด์ดังทั่วโลกนอกจากร้านแบรนด์เนมต่างๆ แล้ว ในมิลานยังมีงานจัดแสดงโชว์เกี่ยวกับแฟชั่นมากมายแทบจะทุกวันเลยด้วยซ้ำเหล่าเซเลบฯ คนดัง รวมถึงนางแบบและนายแบบหลายคนจึงไม่พลาดที่จะมาเยี่ยมชมความสวยงามในเมืองนี้เช่นเดียวกันกับญาริน“ขอบคุณพี่โรสมากเลยนะคะ ที่อุตส่าห์มารับแถมยังเป็นธุระเรื่องที่พักให้รินอีก”“ไม่เป็นไรเลยจ้าคนสวยของพี่ ขอแค่หนูมาพี่ก็ดีใจแล้ว”ญารินเพิ่งจะเช็คเอาท์ลงจากเครื่องเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว ตอนนี้มีโรสเอเจนซี่สาวสองคนสนิท มารับเธอถึงสนามบินหลังจากที่วจีโทรมาบอกเรื่องใบลาออกของเธอแล้ว แต่กลับโดนปฏิเสธและยังมีหน้ามาบอกให้เธอสามารถพักร้อนได้ 1 เดือนจากนั

  • ขอเถอะคุณ เลิกยุ่งกับผมที   chapter 28/2

    Chapter 28[28/2]เหตุการณ์ก่อนหน้านี้....,(ณัฐกานต์ ทอร์ค)ตั้งแต่เมื่อวานแล้วที่ผมกับญารินทะเลาะกัน จนผ่านมาถึงวันนี้ผมยังไม่เห็นเธอเข้ามาทำงานเลยผมนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานที่มีงานกองเท่าภูเขาได้แต่ก็ไม่ได้สนใจมันเลย สิ่งที่สนใจอยู่กลับเป็นโต๊ะว่างเปล่าที่ตอนนี้ไร้เจ้าของมานั่งทำงานผมจับโทรศัพท์สแกนนิ้วปลดล็อกแล้วก็กดปิดหน้าจอไว้เหมือนเดิม เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เช้าแล้ว ในใจอยากจะโทรไปหาญารินให้ได้ทันทีทันใดแต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า ที่ผ่านมาผมก็ง้อเธอมาตลอดจนอาจจะทำให้เธอเสียคนขนาดนี้ ถ้าหากจะง้อเธออีกครั้งก็คิดว่าเธออาจจะได้ใจอีกเรื่องวันนั้นญารินวู่วามเกินเหตุจริงๆ ต่อหน้าต่อตาผมขนาดนั้นยังไม่มีความเกรงใจกันเลยสักนิด และหลายครั้งหลายคราวที่ดารันมาหาผมเธอก็มักจะเป็นอารมณ์นี้อย่างวันก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น ดารันทำขนมมาให้ผมลองชิมสูตรใหม่แบบไม่หวาน เพราะเธอรู้ว่าผมไม่ชอบกินอะไรหวานๆ แต่ญารินก็ทำท่าหาเรื่องใส่ดารัน จนไล่เธอกลับบ้านไปตอนเด็กๆ ดารันตัวเล็กมากและไม่สู้คนเลย มีผมกับเฮียนาฟสองคนที่คอยปกป้องเสมอเพราะเราสามคนเรียนที่เดียวกันมาตลอด ก่อนที่ดารันจะแยกย้ายไปเรียนที่ต่างประเทศในช่วง

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status