ตอนที่ 65 ไม่ต้องคิดถึงใครให้เปลืองสมองอีก

“นั่นลูกมองหาใครกัน...” คุณดารณีแกล้งถาม

“ก็ เอ่อ...เปล่านี่ครับ” ชายหนุ่มรีบเฉไฉ หันมาอ้อนลูกสาวกลบเกลื่อนความรู้สึก

“ไงน้องมิว ไปเที่ยวสนุกตั้งหลายวัน คิดถึงพ่อดิวไหมครับ”

“คิดถึงสิคะ น้องมิวซื้อขนมมาฝากพ่อดิวกับอาแคทด้วย อยู่ในถุงนั่นไง น้องมิวชิมแล้วอร่อยทุกอย่างเลยนะคะ”

เด็กหญิงชี้ไปที่ถุงของฝากบนโต๊ะกลางห้อง ก่อนจะผละจากอ้อมกอดของพ่อแท้ๆ วิ่งกลับไปหาผู้เป็นแม่ พร้อมกับส่งยิ้มหวานให้พ่ออีกคนอย่างมีความสุข ดูเป็นครอบครัวที่แสนอบอุ่น และทำให้ดิฐกรรู้สึกว่าเขากลายเป็นส่วนเกินไปโดยปริยาย

ส่วนเกินที่ไม่มีใครต้องการ...

“ตายจริง ดูสิคะ พูดถึงของฝาก มี่มัวแต่ยุ่งๆ จนลืมเอาของฝากให้น้องแคทเลย”

“ไม่เป็นไรนะครับที่รัก เดี๋ยวเราค่อยแวะเอาไปให้ที่บ้านก็ได้นี่นา เห็นว่าคุณพ่อพี่ก็บ่นคิดถึงน้องมิวอยู่ จะได้แวะเยี่ยมพวกท่านด้วย” คีรินปลอบภรรยาสาวเสียงอ่อนโยน

“งั้นก็ได้ค่ะ”

“พูดถึงหนูแคท ป้าก็ชักคิดถึง ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่ได้เจอกันเลย ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง” คุณดารณีแกล้งบ่นลอยๆ พลางลอบสังเกตท่าทีลูกชายเงียบๆ

“ก็ดีนะครับ เห็นว่าช่วงนี้เจ้าตัวฮอตมาก กำลังเดินสายไปนัดดูตัวเป็นว่าเล่นเลย”

ดิฐกรหัวใจก