บทที่ 0004

“ไม่ต้องล็อกประตู ผมจะไปนอนกับคุณ”

แค่ก!

ไอรินสำลักหน้าดำหน้าแดง เธอไอไม่หยุดจนพลชต้องยื่นกระดาษทิชชู่ให้ เลขาสาวได้แต่ขอบคุณเบา ๆ แล้วใช้กระดาษแผ่นนั้นซับน้ำหูน้ำตาที่ไหลซึมออกมา

“คุณโอเคหรือเปล่า”

“แค่ก ริน.. รินโอเคค่ะ” เธอยิ้มแหย กี่ครั้งแล้วที่ทำตัวขายหน้าต่อหน้าเจ้านายแบบนี้ “แค่สำลัก สงสัยรินดื่มน้ำไวไป”

“ไม่ใช่เพราะเรื่องที่ผมพูดใช่ไหม”

“มะ ไม่ใช่ค่ะ” ไอรินรีบปฏิเสธ เธอกลัวว่าจะทำให้เขาไม่พอใจ ทั้ง ๆ ที่ความจริงก็เป็นเพราะเรื่องที่บอสพูดนั่นแหละ

จู่ ๆ ก็บอกว่าจะมานอนด้วย จะไม่ให้เธอตกใจได้ยังไง ทั้งชีวิตเคยนอนกับผู้ชายที่ไหนกัน แฟนสักคนก็ไม่เคยมี

“ผมคิดว่าคุณยังไม่พร้อม จะได้เลื่อนไปก่อน แต่ถ้าคุณไม่มีปัญหาก็เตรียมตัวให้เรียบร้อย เสร็จงานผมจะเข้าไปหา”

พลชพูดเนิบ ๆ เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วปลีกตัวออกไป ทิ้งให้ไอรินนั่งอ้าปากพะงาบ ๆ อยากเปลี่ยนคำพูดตอนนี้ก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่ทันซะแล้ว

“อ้อ ผมชอบคนสะอาด สองชั่วโมงระหว่างผมทำงานหวังว่าคุณจะจัดการตัวเองให้ผมพอใจได้”

เขาไม่ลืมย้ำเรื่องสำคัญ ความสะอาดสำหรับพลชคือเรื่องใหญ่ เป็นอีกเหตุผลสำคัญที่ทำให้เขาคิดหาคู่นอนประจำ

ไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ลูกน้องพามาจะสะอาดแค่ไหน ถึงจะป้องกันดีทุกครั้ง แต่พลชก็ยังไม่วางใจ สู้มีคู่นอนเป็นตัวเป็นตนดีกว่า อย่างน้อย ๆ ก็มั่นใจได้ว่าสะอาดสะอ้านแน่นอน

เจ้าของเพนท์เฮ้าส์แยกตัวไปจัดการงาน ส่วนไอรินนั่งนิ่งอยู่กับที่เหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง เธอทำเรื่องที่ผิดพลาดลงไปแล้ว ไม่น่าปฏิเสธบอสไปเลย เธอน่าจะยอมรับออกไปตรง ๆ ว่ายังไม่พร้อม ไม่ใช่ทู่ซี้บอกว่าไม่เป็นอะไรแบบนี้

“ฮือ”

หญิงสาวฟุบหน้ากับโต๊ะกินข้าว ส่งเสียงครางฮือไว้อาลัยตัวเองออกมา ยังไงคืนนี้ก็ไม่รอด ขอเวลาเธอทำใจอีกสักหน่อยเถอะ

.

.

สามทุ่มตรงประตูห้องถูกเคาะเบา ๆ ยังไม่ทันได้เอ่ยปากอนุญาต ประตูไม้สักก็เปิดออกกว้าง ไอรินนั่งอยู่ที่ปลายเตียง บีบมือทั้งสองข้างเข้าหากันแน่น ไม่กล้าสบตาชายหนุ่มในชุดคลุมอาบน้ำ ที่แหวกกว้างจนเห็นแผ่นอกแกร่งรำไร

เธอจะหัวใจวายตายไหม

แว่วได้ยินเสียงสลิปเปอร์ดังกระทบพื้นไม้เข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ไอรินก้มหน้านิ่ง ทำให้เห็นแค่ปลายเท้าของบอส

“ไอริน”

“คะ”

“เงยหน้า”

เสียงทุ้มไม่ได้กรรโชกออกคำสั่ง แต่ก็ไม่ได้อ่อนโยนเหมือนคนที่กำลังขอร้อง แต่เพียงแค่นั้นไอรินก็ตัวสั่นเหมือนลูกนก เธอเงยหน้าขึ้นช้า ๆ ฟันขาวงับริมฝีปากที่สั่นระริกเอาไว้

“ยั่ว?”

“ริน รินเปล่านะคะ”

“แล้วกัดปากทำไม” พลชใช้หัวแม่มือคลึงกลีบปากนุ่มที่ถูกกัดเบา ๆ โชคดีที่มันไม่ช้ำ ไม่อย่างนั้นคงน่าเสียดายน่าดู “อย่ากัดปาก ยกเว้นตอนที่ผมกระแทกให้คุณสุขสม”

“บะ.. บอสคะ”

“ไอริน เรื่องบนเตียงผมหยาบคายพอสมควร เอา ก็พูดว่าเอา กระแทก ก็พูดว่ากระแทก ผมไม่ชอบอ้อมค้อมเสียเวลา ดังนั้นคุณต้องรับให้ได้ เข้าใจไหม?”

แล้วเธอมีทางเลือกหรือเปล่า? แน่นอนว่าไม่มี พลชไม่ได้ร้องขอ ไม่ได้บอกเล่าให้ฟัง แต่กำลังออกคำสั่งให้เธอต้องทำตาม

“ค่ะบอส”

“ดี”

พลชละมือจากกลีบปากอิ่ม เสียดายความนุ่มฉ่ำสีหวานเล็กน้อย แต่ไม่เป็นไร เขายังมีเวลาให้สำรวจร่างกายนี้อีกนาน

ร่างสูงที่โชว์แผ่นอกวาบหวิวทิ้งตัวลงนั่งบนปลายเตียงข้างเลขาคนสวย ขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันจนเห็นไปถึงไหนต่อไหน ไอรินแก้มร้อนซู่ รีบมองไปทางอื่นเพราะกลัวเห็นงูยักษ์เข้า

ถึงจะเห็นแค่บางอย่างตุง ๆ แต่เธอก็พอจะเดาได้ว่ามันคงยิ่งใหญ่ไม่น้อย บอสของเธอมีเชื้อสายตะวันตก แถมตัวโตก็ออกจะขนาดนี้

ตรงนั้นก็คง..

“ผมรู้ว่าคุณไม่เคย ดังนั้นวันนี้ผมจะยังไม่สอดใส่ แต่คุณต้องทำให้ผมเสร็จ”

“ยะ ยังไงคะ”

ถึงจะกระดากอายกับคำพูดโต้ง ๆ ของเจ้านาย แต่ไอรินก็อดถามไม่ได้ ประสบการณ์ของเธอคือศูนย์ เคยดูหนังผู้ใหญ่ผ่าน ๆ แต่ไม่ได้ตั้งใจดูจนรู้ทุกขั้นตอน

สมัยเรียนวิชาสุขศึกษาก็ไม่มีสอนเรื่องนี้ เอาแต่บอกให้รักนวลสงวนตัว ให้เตะบอลถ้ามีอารมณ์ แทนที่จะสอนว่าเซ็กซ์เป็นเรื่องธรรมชาติ ถ้าจะทำต้องป้องกันยังไงบ้าง

ระบบการศึกษาเต่าล้านปีชัด ๆ

“มานี่สิ”

พลชจับไอรินยืนขึ้นเหมือนตุ๊กตา ก่อนจะกดไหล่เล็กเบา ๆ เพื่อให้เธอนั่งลงตรงกลางระหว่างขาที่แยกออก

“ใช้มือและปากของคุณทำให้ผมเสร็จ”

“บะ บอสคะ ริน..”

“ลองดู ผมรู้ว่าคุณทำได้”

ไอรินสูดลมหายใจเฮือกใหญ่เพื่อเรียกขวัญกำลังใจให้ตัวเอง ก่อนมือเรียวที่สั่นน้อย ๆ จะขยับไปวางแหมะบนขาอ่อนของบอสหนุ่ม ไกลจากจุดที่พลชต้องการเกือบสองคืบ

“ไม่ใช่ตรงนั้นไอริน คุณต้องขยับมือขึ้นมาอีก” ชายหนุ่มกระซิบบอกเลขาสาวอย่างใจเย็น

“บะ แบบนี้ ใช่ไหมคะ”

“ไม่ใช่” พลชส่ายหน้า ก่อนจะเป็นฝ่ายจับมือนุ่มมาวางบนส่วนสำคัญด้วยตัวเอง “ตรงนี้ต่างหาก”

ไอรินตื่นเต้นจนเผลอกลั้นลมหายใจ ก่อนจะเลิกทำแบบนั้นเพราะมันไม่มีประโยชน์ เธอมองมือตัวเองที่วางนิ่งอยู่บนส่วนนั้น ส่วนแข็งแกร่งที่ส่งความร้อนระอุออกมากระทบกับฝ่ามือเย็นเฉียบ ทั้ง ๆ ที่ยังมีเนื้อผ้าขวางกั้นเอาไว้

“แล้วก็ทำแบบนี้”

พลชนำทางให้มือเรียวบีบเคล้นส่วนที่ยังหลับสนิทช้า ๆ เขาเฝ้ามองใบหน้าสวยสะกดตาของเธอไปด้วย ไอรินมีท่าทีตื่นตระหนกระคนใคร่รู้ ยิ่งสิ่งที่ตัวเองจับเริ่มขยายตัวเธอก็ยิ่งตื่นเต้น

“บะ บอสคะ”

“หืม”

“มัน.. มันขยายค่ะ”

ไอรินตื่นเต้นกับร่างกายของเพศตรงข้ามที่เพิ่งเคยได้ใกล้ชิดครั้งแรก สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นก็ไม่เท่ากับได้สัมผัสจริง ๆ เธอรู้ว่าเมื่อผู้ชายมีอารมณ์ตรงนี้จะแข็งตัวและขยายใหญ่ แต่เพราะไม่เคยได้สัมผัสของจริง ถึงได้ตื่นเต้นแบบนี้ อดคิดไม่ได้ว่าร่างกายผู้ชายช่างน่าพิศวง แตกต่างจากร่างกายผู้หญิงอย่างสิ้นเชิง

ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกยังอ่อนนุ่มอยู่แท้ ๆ แต่ตอนนี้กลับแข็งขืนขึ้นทีละนิดจนมันล้นฝ่ามือเธอแล้ว

“ยะ ใหญ่กว่ามือรินแล้วค่ะ”

พลชอดเอ็นดูไม่ได้ ท่าทางเหมือนเจอของเล่นของไอรินทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังรังแกเด็ก

อันที่จริงเขาไม่ค่อยปลื้มผู้หญิงไร้เดียงสาเท่าไหร่ ไม่ชอบที่ต้องมานั่งสอน แทนที่จะมองตากัน แล้วกระโจนเข้าหากันอย่างรู้งาน แต่เพราะไอรินมีบางอย่างที่พลชถูกใจ ทั้งนิสัยที่ละเอียดรอบคอบ บุคลิกท่าทาง และแน่นอนว่ารวมถึงรูปร่างหน้าตาด้วย

เธอสวยมาก สวยจนไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงที่สวย รูปร่างดีแบบนี้ถึงได้เหลือรอดมาถึงมือของเขาได้ ที่สำคัญ เขายังได้เป็นคนแกะกล่องเธอคนแรกเสียด้วย พลชรู้เรื่องนี้เพราะไอรินต้องแจ้งประวัติเพศสัมพันธ์ก่อนตรวจภายใน เธอไม่เคย และไอ้หมอก็ยืนยันว่าเธอยังมีเยื่อพรหมจรรย์อยู่จริง ๆ

แต่จะมีหรือไม่มีมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ พลชไม่เคยให้ความสำคัญกับเรื่องพวกนี้มาแต่ไหนแต่ไร เพราะตัวเขาเองก็ผ่านมาไม่น้อย จะคาดหวังให้คนอื่นยังบริสุทธิ์ก็ออกจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย

แต่ที่น่าประหลาดใจเพราะมันไม่ใช่แค่เรื่องเซ็กซ์ เดี๋ยวนี้ผู้หญิงส่วนมากหันมาดูแลตัวเอง ออกกำลังกาย เล่นกีฬาผาดโผน กิจกรรมเหล่านี้ทำให้เยื่อบาง ๆ นั่นขาดได้ทั้งนั้น แต่ไอรินกลับยังมีมัน ไอ้หมอบอกเขาว่าไอรินมีเยื่อพรหมจรรย์ที่หนากว่าผู้หญิงทั่วไป ดังนั้นครั้งแรกของเธออาจจะเจ็บกว่าคนอื่น

พอหมอเตือนมาแบบนั้น พลชจึงไม่อยากรีบร้อน เขาไม่อยากให้ประสบการณ์แรกของไอรินไม่น่าจดจำ และอยากให้เธอเจ็บปวดน้อยที่สุด

“ผมอึดอัดแล้ว คุณเอามันออกมาสิ”

ชายหนุ่มเอ่ยเนิบ ๆ พอท่อนเนื้อขยายใหญ่เขาก็เริ่มอึดอัด อันเดอร์แวร์แบรนด์ที่ใส่คุณภาพดีสมราคา โอบอุ้มลูกชายเขาได้พอดิบพอดี แต่แค่เฉพาะเวลาที่ยังหลับใหลเท่านั้น

“ค่ะ”

ไอรินลืมความหวาดหวั่น ดวงตาของเธอเป็นประกายเพราะความอยากรู้อยากเห็น มือบางแหวกชุดคลุมอาบน้ำออก เผยให้เห็นชั้นในสีดำที่ห่อหุ้มส่วนโป่งนูนเอาไว้อย่างแน่นหนา

“น่าอึดอัดจัง”

“ใช่ ผมอึดอัด เอามันออกมาได้แล้ว” พลชเร่งเร้าเสียงพร่า

ไอรินค่อย ๆ รั้งขอบชั้นในลงอย่างเชื่องช้า ดวงตาคู่งามจดจ้องมองสิ่งตรงหน้าแทบไม่กระพริบ

“โอ้...”

ริมปากอิ่มห่อกลมเป็นรูปตัวโอ เมื่อได้ยลโฉมส่วนสำคัญของ CEO หนุ่มหล่ออนาคตไกล ที่ผู้หญิงกว่าค่อนประเทศโหวตว่าอยากออกเดตและแต่งงานด้วยมากที่สุดสามปีซ้อน แซงหน้าพระเอกชื่อดังที่ครองแชมป์มาหลายปีจนไม่เห็นฝุ่น

“บอสคะ”

“หืม”

“บอสไม่ได้ฉีดเพิ่มขนาดมาใช่ไหมคะ”

“ไอริน” พลชหน้าม้าน เรียกชื่อเลขาเสียงต่ำ

“ก็มันใหญ่..” ไอรินพึมพำตอบเบา ๆ “มันมากเกินไป”

“นี่ยังแข็งไม่สุด มันยังใหญ่ได้มากกว่านี้อีกไอริน”

“อะไรนะคะ!” ดวงหน้าสวยเริ่มถอดสี มองสิ่งนั้นที่โผล่พ้นชั้นในสีเข้มมาได้เพียงครึ่งเดียวอย่างหวาดระแวง

ยังใหญ่ได้มากกว่านี้อีกเหรอ ถ้าใหญ่มากกว่านี้เธอต้องตายแน่ ๆ ตอนที่ต้องมีอะไรกันจริง ๆ มันคงเหมือนเอานิ้วโป้งมายัดรูจมูก ไม่สิ มันอาจจะมากกว่านั้น

“ถอดอันเดอร์แวร์ออกให้ผม”

ไอรินไม่มีทางเลือก ในเมื่อเธอรับเงินมาแล้วก็ต้องทำอย่างที่เขาต้องการ เธอกลั้นใจรูดผ้าสีเข้มออกจากท่อนขายาว แล้ววางไว้ข้างตัวอย่างเรียบร้อย

“ยื่นมือของคุณมา”

เธอยื่นมือให้เขา พลชนำทางคนไม่เคยอย่างใจเย็น จับมือนุ่มมาวางบนท่อนเนื้อแข็งขืน มันขยายตัวเพิ่มทันทีที่ได้สัมผัสกับมือเย็น ๆ ของเลขาคนสวย

“บะ บอส”

“ไม่ต้องกลัว ผู้หญิงเป็นเพศที่มหัศจรรย์จะตายไป เด็กตัวใหญ่กว่านี้ยังคลอดได้ นับประสาอะไร..”

“มันไม่เหมือนกันนี่คะ”

“อืม ก็จริงนะ”

พลชเคล้นคลึงท่อนเนื้อของตัวเองผ่านมือของเลขาคนสวย ทำให้คนที่ได้สัมผัสความแข็งแกร่งจริง ๆ คือไอริน ไม่ใช่เขา

“เพราะเด็กออกมาอย่างเดียว ส่วนผมจะทำแบบ.. เข้า ๆ ออก ๆ”

“บอสคะ!”

“ถ้าเข้า ๆ ออก ๆ มันเจ็บไม่นานหรอกนะไอริน หลังจากนั้นจะเสียวอย่างเดียว”

“บอส..”

“ถ้าทำแบบเนิบ ๆ คุณเสียวจนทรมาน แต่ถ้าทำแบบถี่ ๆ คุณจะเสียวแทบขาดใจ ยิ่งถ้าทำทั้งถี่และแรง.. คุณจะถึงจุดสุดยอดแบบตั้งตัวไม่ทันเชียวล่ะไอริน”

“บอสคะ พอแล้วค่ะ! รินขอ”

ไอรินร้องขอให้พลชหยุด เพราะยิ่งเขาพูด ท้องน้อยของเธอมันก็ยิ่งปั่นป่วน เหมือนมีพายุนับสิบหมุนวนอยู่ข้างใน

“หายกลัวแล้วนี่ คุณขยับมือเองแล้วนะ”

ไอรินชะงักงัน ก้มมองมือของตัวเองที่กอบกุมส่วนแข็งขืนไว้ โดยไม่มีมือที่ใหญ่กว่าคอยกำกับตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

แปลว่าที่บอสชวนคุย ก็เพราะอยากทำให้เธอหายกลัว

เลขาสาวช้อนดวงตาขึ้นมองเจ้านายหนุ่ม พลชเป็นเจ้านายที่ดีจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่ไม่ต้องใส่ใจก็ได้ ยังไงเขาก็ง่ายเงินมาตั้งมากมายแล้ว จะบังคับขืนใจเธอตอนนี้ก็ยังได้ แต่เขาไม่ทำ

“ขอบคุณนะคะ”

ไอรินสัญญากับตัวเอง ว่าเธอจะตั้งใจทำงานให้บอสทุกอย่าง ไม่ว่าจะหน้าห้องหรือบนเตียง หรือถ้าบอสอยากลองที่ระเบียงเธอก็จะไม่ขัด!

.

.

.

.

.

TBC