Chapter 4 ละลายพฤติกรรม

วันนี้คนพี่พาน้องมาเที่ยวผับโดยที่แขนยังคงสวมเฝือกอ่อนไว้ แต่ไม่ได้ให้น้องกินเหล้าแค่พามาดูบรรยากาศเท่านั้น

“หือคนหรือหนอนก่อน” ธราที่พูดขึ้น โดยที่ตอนนี้ตนเองโดนคนพี่กอดไว้เพราะไม่อยากให้คนมาชนแขนตนเองระหว่างที่เดินไปโต๊ะที่จองไว้

“เฮ้อ” ธราที่นั่งลงที่โต๊ะตนเองแล้ว โดยที่คนพี่สั่งน้ำผลไม้มาให้ตนเอง

“ฮึ ฮึ เป็นไงบ้างครับ”

“พี่มาที่นี่กันบ่อยเหรอครับ ก็สวยดีแต่คนเยอะไปหน่อยผมอึดอัด”

“ปกติอยู่กรุงเทพฯ เที่ยวแบบนี้ไหมครับ”

“ก็มีบ้างครับ แต่ไม่ค่อยบ่อยเท่าไหร่ไปกับกลุ่มของพนิตา”

“อ้าวแล้วน้องขวัญละครับไม่ได้ไปด้วยกันเหรอ”

“โอ้ยคนนั้น ผมให้ฉายาว่าแม่ชี เรียนเสร็จก็บวชได้เลยครับ ไม่ชอบเสียงดัง ชอบนอนอ่านหนังสืออยู่ห้อง ถ้ามีหนังสือให้อยู่ได้ทั้งวันทั้งคืน”

“ฮึ ฮึ มิน่าละ เพราะที่คอนโดของอีแวนส์มีห้องหนังสืออยู่ครับ”

“เหรอครับ แล้วห้องพี่ละมีไหมครับ”

“ไม่มีครับ อยากไปเล่นที่ห้องพี่ไหมครับ เดี๋ยวพี่พาไป อยู่ที่เดียวกันกับอีแวนส์ แค่คนละห้องเท่านั้นครับ”

“อืม ไม่ดีกว่าเดี๋ยวเกิดชอบห้องพี่ขึ้นมาไม่อยากกลับทำไง ฮ่า ฮ่า”

“ก็อยู่ที่นั่นได้เลยครับ ฮ่า ฮ่า”

“พี่ก็ชอบพูดไปเรื่อย สาว ๆ คงชอบพี่น่าดูคารมดี”

“ฮึ ฮึ ไม่รู้สิครับยังไม่เคยคบใครสักคน”

“เว่อร์ไปหรือเปล่าครับพี่ไม่มีสาว ๆ”

“ไม่มีจริงครับ ไม่เคยคบ ไม่นับคนที่นอนเล่นด้วยกันนะครับ ฮ่า ฮ่า”

“ฮ่า ฮ่า ว่าแล้วเชียว มีบ่อยไหมครับ”

“ก็มีบ้างแต่ไม่บ่อย เน้นนอนไม่เน้นผูกมัด”

“ดีเนอะ ไม่คิดมีตัวจริงสักคนเหรอพี่” ธราที่นั่งถามคนพี่ไปเรื่อย ๆ พร้อมกับฟังเพลงเบา ๆ เพราะยังไม่ดึกจะมีดนตรีสดมาเล่น

“กำลังหาอยู่ครับ แล้วธราละไม่มีแฟนเหรอครับ”

“ไม่มีครับ ไม่รู้จะไปหาตอนไหน เพิ่งจะว่างจากการซ้อมแข่งรถก็เดือนนี้แหละครับ ไม่มีคนมองหรอกครับ”

“แล้วจะแข่งอีกนานไหมครับ”

“ผมอยากไปแข่งที่ต่างประเทศสักครั้งในชีวิต”

“แล้วจะทำอะไรต่อครับ”

“ต้องกลับไปช่วยดูแลกิจการของครอบครัวต่อครับ ฮ่า ฮ่า ผมบอกครอบครัวไว้แล้วขอทำตามความฝันให้สำเร็จก่อนแล้วจะกลับไปช่วยงานของที่บ้าน”

“น่ารักจัง” โรเบิร์ตที่พูดขึ้นเบา ๆ

“หะ พี่ว่าอะไรนะครับ ผมไม่ได้ยิน”

“ฮึ ฮึ น่ารักดีครับ” โรเบิร์ตก้มมากระซิบที่ข้างหูของคนน้องเพราะเสียงดนตรีค่อนข้างดังทำให้ต้องพูดกระซิบที่หูหรือไม่ก็พูดดัง ๆ

“ตรงไหนครับ ต้องหล่อสิพี่ ฮ่า ฮ่า”

“ฮึ ฮึ” โรเบิร์ตที่นั่งมองคนน้องพร้อมกับอมยิ้ม

“คนเริ่มเยอะขึ้นแล้ว กลับกันดีไหมครับพี่โรเบิร์ต”

“โอเคครับ เดี๋ยวพาไปเดินเล่นริมหาด ไม่อยากพาไปเดินเล่นถนนคนเดินเพราะคนเยอะ ต้องระวังแขนน้อง”

“ตลาดคนเดินเหรอครับ น่าสนแฮะ”

“คนเยอะครับ แขนเรายังไม่หายดี”

“อืม ก็ได้ครับ”

“เดี๋ยวคราวหน้าพี่พามาเดินเล่นใหม่ ให้แขนหายดีก่อนพี่สัญญาครับอยากมาตอนไหนบอกเดี๋ยวพามาเลย”

“โอเค พี่สัญญาแล้วนะครับ ว่าถ้าผมอยากมาตอนไหนพี่จะพามา”

“ครับ ฮึ ฮึ” โรเบิร์ตเดินกอดไหล่คนน้องออกจากผับไปที่รถตนเอง

“คนเยอะแฮะ” ธราพูดขึ้นมาเมื่อคนพี่มาจอดรถริมหาดเพราะคนมาเดินเล่นหนาตา ไม่น่ากลัว

“อยากกินอะไรไหมครับ ของขายเยอะนะเดินดูก่อนแล้วค่อยหาที่นั่งเล่นกัน”

“ครับพี่โรเบิร์ต” ธราเดินดูของกินก็ได้ลูกชิ้นย่างมาถุงหนึ่ง

ส่วนคนพี่ได้น้ำผลไม้ปั่นกับน้ำเปล่ามายื่นให้คนน้องก่อนจะพาไปหาที่นั่งริมหาด โดยที่มีผู้คนจับจองที่นั่งทั้งแบบกลุ่มแบบคู่เสียงพูดคุยกันเจี๊ยวจ้าว

“อร่อยไหมครับ” เป็นครั้งแรกที่ธราได้นั่งกินลูกชิ้นริมหาด

“ครับ อร่อยดีกินไหมครับ” ธราหันมาตอบคนพี่แล้วถามกลับ

“กินครับ” โรเบิร์ตที่จับมือน้องที่ถือลูกชิ้นอยู่มาใส่ปากตนเอง เท่ากับว่าน้องป้อน

“หือ พี่ก็จิ้มกินเองสิครับ มาแย่งจากมือผมทำไม” ธราหันมาถามคนพี่ที่นั่งยิ้มมองหน้าตนเองอยู่

“ไม่อยากจับครับ ฮึ ฮึ”

“แค่นี้เนี้ยนะ เฮ้อ ชีวิต” ธราบ่นคนพี่

“ลมเย็นดีไหมครับ คนเยอะดีด้วยแต่ไม่อึดอัดนะ”

“ใช่ครับ ดีกว่าในผับเยอะเลย ฮ่า ฮ่า”

“สาว ๆ มองพี่ใหญ่เลยครับ เห็นไหมนั่น” ธราเอาไหล่สะกิดคนพี่ให้มองบรรดาผู้หญิงที่มองมาทางตนสองคน

“ฮึ ฮึ แล้วไงครับ” โรเบิร์ตหันไปมองตามที่ธราบอกพร้อมโค้งหัวให้บรรดาสาว ๆ

“ไม่สนเหรอพี่ ฮ่า ฮ่า”

“ฮึ ฮึ ธราสนใจเหรอ”

“ผมถามพี่ครับ ไม่ใช่ให้พี่มาถามกลับผมครับคุณโรเบิร์ต”

“ฮ่า ฮ่า ไม่สนครับแต่สนธรานะ”

“หือ อย่ามาพูดเล่นถ้าผมเกิดคิดมาจริง ๆ พี่จะลำบากเอานะครับ ฮ่า ฮ่า” ธราหันมาตอบคนพี่พร้อมหัวเราะเสียงดัง ถ้าเป็นแบบนั้นจริงคงตลกน่าดู

“ไม่กลัวครับ ไม่มีอะไรลำบากสำหรับพี่”

“โอ้ย ไม่พูดแล้ว เปลี่ยนเรื่องดีกว่า พรุ่งนี้ไปเที่ยวไหนครับพี่โรเบิร์ต”

“นั่งเรือไปเกาะครับ ไปตกปลาน่าสนใจดีไหมครับ”

“ตกปลาเหรอครับ ตอนกลางวันเนี้ยนะ”

“ครับ ทำไมเหรอตกปลาตอนกลางวันไม่ได้เหรอครับ” โรเบิร์ตที่ทำหน้า งง ๆ ปกติตกกลางวันก็ได้นี่พร้อมคิดในใจ

“หรือไม่ชอบครับ”

“เปล่าครับ แค่ยังไม่เคยทำเท่านั้นครับพี่ อย่าเพิ่งคิดไปไกลสิครับพ่อคุณ”

“ฮึ ฮึ ก็พี่เห็นธราทำหน้าแปลกใจนะครับ เลยคิดว่าตกปลากลางวันไม่ได้นะ”

“แล้วมันจะได้ปลากันไหมครับพี่”

“ก็ต้องลองครับ ไม่มีอะไรน่าเสียหาย”

“ลงเล่นน้ำได้ใช่ไหมครับพี่โรเบิร์ต”

“ได้ครับ”

“โอเคครับ ผมจะได้เตรียมตัวเล่นน้ำอีก ฮ่า ฮ่า”

“ฮึ ฮึ ชอบเล่นน้ำเหรอครับ”

“อืม ไม่ถึงกับชอบครับ แต่ไม่ค่อยมีเวลาเล่นน้ำเท่าไหร่อยู่แต่บนบกมากกว่า ก็อย่างที่พี่เห็นครับ”

“ครับเดี๋ยวช่วงที่อยู่ที่นี่จะพาเล่นน้ำทุกวันเลยนะครับ ฮ่า ฮ่า” โรเบิร์ต

บอกคนน้องพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

“พี่โรเบิร์ตมาที่นี่ก็บ่อย ชอบเที่ยวที่ไหนมากสุดครับ”

“ส่วนมากถ้ามีเวลาเยอะหน่อยก็จะไปเกาะ แต่เอาจริงไม่ค่อยมีเวลาอยู่นานเท่าไหร่ครับก็เลยเที่ยวแถว ๆ นี้แหละสะดวกดี”

“ครั้งได้พักนานสุดเลยเหรอรับ”

“ใช่ครับ นานสุดแหละ”

“แล้วกลับต่างประเทศทีนานไหมครับ”

“ถ้าฮ่องกงก็ไม่นานเท่าไหร่เพราะไปจัดการเรื่องงาน แต่ถ้ากลับอเมริกาก็นานหน่อยเพราะกลับบ้าน แต่ก็แล้วแต่ช่วงนะครับ”

“ไม่คิดถึงบ้านหรือคนที่นั้นเหรอครับ เพราะผมเห็นพี่อยู่ที่ไทยเป็นส่วนใหญ่”

“ก็ไม่เท่าไหร่ครับ ปกติทั่วไปโทรหากันบ้างไม่ได้ขาดการติดต่อไปสะหน่อยแค่ไม่ได้กลับไปนอนที่บ้านเท่านั้นเอง”

“อ้อ แล้วปีนี่จะกลับบ้านเกิดไหมครับ”

“กลับนะแต่ขอดูงานก่อนว่าไปได้ช่วงไหน เพราะเพียงขวัญใกล้คลอดแล้วด้วย”

“อ้อ ครับ” ธราที่นั่งกินลูกชิ้นต่อแล้วมองทะเลยามค่ำคืน

“อยากไปเที่ยวบ้านพี่ไหมครับ เดี๋ยวพาไปเที่ยว ฮึ ฮึ”

“แปลก ๆ นะพี่ อยู่ ๆ มาชวนผมไปบ้านตัวเอง”

“ปกตินะครับ อยากไปหรือเปล่าครับ”

“อืมเอาจริงก็อยากไปเที่ยวนะ แต่ไม่รู้มันรู้สึกแปลก ๆ ไปเที่ยวบ้านพี่”

“แปลกตรงไหนครับ คนอื่นเค้าก็พาคนรู้จักไปเที่ยวบ้าน”

“ฮึ ฮึ ช่างเถอะครับ เดี๋ยวผมขอคิดดูก่อนนะครับ”

“ได้ครับ อยากไปเที่ยวก็บอกนะ เดี๋ยวพี่เป็นเจ้าบ้านที่ดีพาเที่ยวทั้งทริปเลยครับ”

“พี่ดูเอาใจผมจังนะครับ”

“แล้วชอบไหม”

“หือ พี่กินอะไรเข้าไป หยอดผมตลอด ๆ เลย”

“ปกตินะครับ มีสติดีทุกอย่าง” โรเบิร์ตที่นั่งเอาแขนเอนไปด้านหลัง

พร้อมทิ้งตัวไปตามแล้วก็อมยิ้ม

ทั้งสองนั่งเล่นอยู่ริมหาด โดยที่นั่งอยู่ริมฟุตบาททางเดินเหมือนกับคนอื่น ๆ นานร่วมชั่วโมงก่อนจะพากันกลับไปที่ห้องพัก

“นอนก่อนก็ได้นะครับ ง่วงหรือยัง” โรเบิร์ตหันมาบอกคนน้องเพราะตนเองจะเดินออกไปรับโทรศัพท์ที่ระเบียงห้องพัก

“ครับ” ธราหันมาตอบคนพี่พร้อมกับนั่งเล่นที่โซฟาและเปิดทีวีดูระหว่างที่คนพี่ออกไปคุยโทรศัพท์

โรเบิร์ตเดินกลับเข้ามาที่ห้องพักหลังจากที่คุยโทรศัพท์จากบ้านนานกว่ายี่สิบนาที ก็เห็นคนน้องที่นอนดูอยู่บนโซฟา แต่พอเดินเข้าไปใกล้กลายเป็นว่าทีวีดูคนสะงั้น

“ฮึ ฮึ น่ารักจังว่ะ จุ๊บ” โรเบิร์ตที่หันมากดปิดทีวีและแอร์ด้านนอกก่อนจะอุ้มคนน้องเดินเข้าห้องนอนตนเอง

“ขนาดหลับยังน่ารักขนาดนี้ ฮึ ฮึ” โรเบิร์ตที่วางน้องบนเตียงนอนตนเองอย่างเบามือก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวให้คนน้อง พร้อมเดินไปอาบน้ำ

“อื้อ” ธราที่รู้สึกหนาวแล้วหันหน้ามาซุกที่อกอุ่น ๆ ของคนพี่โดยที่ไม่รู้ตัว พร้อมกอดเอวพี่ไว้

“ฮึ ฮึ จุ๊บ เฮ้อ” โรเบิร์ตที่ให้น้องนอนหนุนแขนตนเองก็ดึงน้องมากอดไว้พร้อมหลับตาลงตามคนน้อง

“อืมมม” ธราลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าแล้วมองคนที่นอนกอดตนเอง ไม่สิตัวเองก็กอดเค้าไว้ด้วย พร้อมค่อย ๆ เงยหน้ามองคนพี่ที่ยังคงหลับอยู่ หือเบ้าหน้าฟ้าโคตรประทานขนาดหลับยังดูดีขนาดนี้

“ฮึ ฮึ ตื่นนานแล้วเหรอครับ จุ๊บ” โรเบิร์ตที่กดจมูกมาที่หัวคนน้องแล้วเอียงตัวนอนกอดน้องต่อโดยที่ไม่สนใจคนน้องที่นอนอึ้งอยู่

“อื้อ พี่โรเบิร์ต ผมมานอนที่นี่ได้ไงครับ ตื่นมาตอบผมก่อนแล้วก็ปล่อยได้แล้วผมอึดอัด ตื่นเลย” ธราที่พยายามจะเอามือดันอกคนพี่ออกจากตัวเองแต่ไม่สำเร็จด้วยของตนสู้แรงคนพี่ไม่ไหว

“ฮึ ฮึ รีบไปไหนครับยังเช้าอยู่เลย นอนต่ออีกหน่อยนะครับเชื่อพี่” โรเบิร์ตที่ยกขามาเกี่ยวเอวน้องไว้ไม่ให้น้องไปไหน

“อื้อตัวหนัก” ธราที่พูดขึ้นเบา ๆ เพราะตอนนี้ขยับตัวไม่ได้เลย ทำได้แค่นอนซบอกคนพี่ กลิ่นตัวหอมชะมัด ธราที่คิดในใจแล้วก็หลับตามคนพี่ไปอีกรอบ

“จุ๊บ จุ๊บ” ลืมตามาที่ก้มหน้ามาจูบที่หน้าผากและแก้มเนียน ๆ ของน้องเบา ๆ ระหว่างที่คนน้องยังหลับอยู่

“ฮึ ฮึ” โรเบิร์ตที่ยังคงมองหน้าคนน้องที่ยังหลับไม่รู้เรื่องอย่างเอ็นดู

“อื้อ” ธราที่ขยับหน้าไปมาทำให้จมูกตนเองไปชนปากคนพี่พอลืมตาขึ้นมาก็ตกใจเมื่อหน้าของตนเองกับคนพี่ห่างกันไม่คืบ

“อ๊ะ อื้อ พี่โรเบิร์ตทำไมชอบแกล้งผมจังเลยครับ กี่โมงแล้ว” ธราที่พยายามดันตัวออกจากคนพี่แล้วถามขึ้น

“เก้าโมงครับ นอนอิ่มไหมครับ” โรเบิร์ตที่เอามือปัดผมของน้องออกจากแก้มเพื่อไม่ให้บังตาน้องพรอมเอานิ้วยาว ๆ ลูบแก้มน้องเบา ๆ

“หิวไหมครับ ลุกขึ้นอาบน้ำไหมครับ” โรเบิร์ตที่ถามคนน้องด้วยเสียงละมุนและอ่อนโยน

“อื้อ อาบน้ำครับ เมื่อคืนไม่ได้อาบก่อนนอน โดนอุ้มก่อน” ธราหันมาพูดกับคนพี่ที่ยังคงไม่ยอมปล่อยกอดตนเอง

“ฮึ ฮึ ก็ใครอยากให้หลับคาโซฟาครับ ให้ไปนอนที่ห้องไม่ยอมไปก็เลยอุ้มสะเลย”

“ทำบ่อย” ธรามองหน้าคนพี่แล้วถาม

“ครั้งแรกครับ จุ๊บ” โรเบิร์ตตอบคนน้องพร้อมกดจมูกไปที่หน้าผากน้อง

“อื้อ พี่ทำอะไรครับ บ่อยไปแล้วนะ”

“ชอบป่าวละ”

“ไม่ต้องมาเนียนเลย จะไปอาบน้ำแล้ว ปล่อย” ธราบอกคนพี่เพราะตนเองจะไปอาบน้ำแล้วเมื่อคืนไม่ได้อาบน้ำก่อนนอนด้วย

โรเบิร์ตยอมปล่อยกอดคนน้องให้เป็นอิสระ เพื่อที่น้องจะไปอาบน้ำ เมื่อคืนเป็นคืนที่ตนเองนอนหลับสบายมาก ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

“อื้อ” ธราที่ลุกขึ้นนั่งที่ขอบเตียงก่อนจะยกแขนขึ้นบิดไปมาก่อนจะเอาเท้าลงที่พื้นแล้วลุกเดินออกไปจากห้องคนพี่

คนพี่นอนบนเตียงมองคนน้องที่รีบเดินออกไปจากห้องตนเองอย่างมีความสุข ตนเองค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าชอบคนน้องและจะเดินหน้าจีบคนน้องแบบเต็มรูปแบบ ฮึ ฮึ