แชร์

บทที่ 4 อยากมีสะใภ้เป็นดารา

ผู้เขียน: พริมริน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-11 21:37:53

บทที่ 4 อยากมีสะใภ้เป็นดารา

“วันนี้พ่อไปไหนจ๊ะ”

“วันนี้วันพฤหัสแล้ว พ่อไปนอนในเมือง”

สิ้นคำเจ้าเด็กน้อยพลันกระโดดผลุงทีเดียวไปเกาะหลังกว้างใหญ่ด้วยส่วนสูงร้อยแปดสิบห้า มือเล็กเหนี่ยวคอใหญ่กว้างของพ่อไว้แน่นยื่นหน้าไปด้านหน้าดั่งลูกลิงเกาะต้นมะพร้าว

“ทำไมพ่อต้องไปนอนอีกบ้านด้วย ทำไมพ่อไม่อยู่กับจอมใจทุกวันล่ะจ๊ะ”

สำเนียงเหน่อเล็กน้อยไม่มากจากหน้าหวาน เด็กน้อยถามคำถามปนกระเง้ากระงอดทำให้ผู้เป็นพ่อยิ้มออกมา มือใหญ่หยิบหวีขึ้นหวีผมให้เรียบร้อย เนื่องจากวันนี้เขาไม่ได้เข้าหน่วยราชการฉะนั้นจึงไม่ได้ลงน้ำมัน เพียงหวีให้เรียบเท่านั้น

“พ่อต้องไปดูร้านค้าด้วย”

“เฮอะ! จอมใจรู้นะ พ่อซ่อนสาวไว้ใช่ไหม”

เด็กน้อยยังเซ้าซี้ถามไม่หยุดจนคนเป็นพ่อคลี่ยิ้มปากกว้างออกสุดส่งให้ใบหน้าหล่อเหลายิ่งเปล่งประกาย เขามองตอบลูกสาวในกระจกที่ส่งสายตากลมโตตาแป๋วมาให้

“ใครบอกกัน พ่อจะมีสาวที่ไหนได้ แค่มีจอมใจคนเดียวก็พอแล้ว”

“ฮ่า ฮ่า พวกแม่เพื่อนพูดกัน”

มือที่กำลังหวีผมอยู่ชะงักทันที

“แม่ของไอติมบอกว่าพ่อมีอีหนูอยู่อีกอำเภอ ไปหาทุก ๆ วันเสาร์ ส่วนแม่ของสตางค์บอกว่าไม่ใช่ ไม่ใช่ ไปหาทุกวันอาทิตย์ต่างหาก อยู่ในอำเภอเดียวกันนี่ล่ะ”

กำนันจอมพลอึ้งไปทันทีเมื่อได้ยินเสียงแหลมเล็กเจื้อยแจ้ว มือใหญ่สีเข้มกุมมือลูกสาวที่คล้องคอเขาอยู่พาเดินออกนอกห้อง

“จอมใจก็อย่าไปฟังเรื่องเหลวไหล”

“แล้วมันเรื่องจริงหรือเปล่าจ๊ะพ่อ”

เขาอึ้งงันไปไม่ตอบ ด้วยนิสัยเป็นคนตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม ทั้งเกลียดการโกหกทำให้ไม่ยอมตอบลูกสาวเพียงคนเดียวแสร้งพาเดินออกไปยังระเบียงบ้านโดยเร็ว

"อ้าว นั่น มาโน้นแล้ว”

เสียงแม่ทองประศรีพูดตะโกนมาจากชั้นล่าง จอมพลจึงรีบพาลูกสาวเดินไปยังระเบียงชะโงกหน้าดูเห็นผู้ใหญ่บ้านคมสันแต่งกายชุดข้าราชการนั่งคร่อมรถจักรยานยนต์สีแดงคันเก่ง

“ว่าไงคมสัน”

“หวัดดีครับกำนัน”

คมสันยกมือไหว้ทันทีเมื่อเห็นหน้ากำนันรูปหล่อของตำบลบางปลาม้า ด้านหลังกว้างคือลูกสาววัยแปดขวบตัวน้อยห้อยโตงเตงพูดคุยกึ่งหัวเราะ

“มีเรื่องอะไร”

“ก็เรื่องกองทุนครับกำนัน เงินจะมาเดือนหน้านี่แล้ว ทางพวกผู้ใหญ่หมู่อื่นอยากให้กำนันนัดประชุมสักหน่อย”

“เอ้างั้นก็ขอวันพรุ่งนี้แล้วกัน วันนี้คงไม่สะดวกพี่จะเข้าเมืองแล้ว”

“ครับกำนัน”

คมสันตั้งท่าสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์

“อ้าว จะไปแล้วหรือผู้ใหญ่สัน”

“ครับจะรีบไปบ้านอื่นอีก ลาเลยครับ”

คมสันยกมือไหว้ลาทั้งแม่ของกำนันและกำนันจอมพล เขาทำงานเป็นผู้ใหญ่บ้านมาเกือบปีแล้ว ไม่เคยเห็นกำนันหลุดสำเนียงท้องถิ่นสุพรรณเลยสักครั้งทั้ง ๆ ที่คนในบ้านแกก็พูดเหน่อกันหมด

เหลือบเห็นลูกสาวกำนันยังห้อยตัวด้านหลังพ่อสนุกสนานขณะที่กำนันพาเดินลงบันไดบ้านเตรียมไปส่งที่โรงเรียนประจำอำเภอ

กำนันทั้งรวยทั้งหล่อ ไฉนเมียถึงทิ้งได้หนอ

“เอ้า ๆ อย่าชักช้ากัน สายแล้ว”

เสียงเหน่อของทองประศรีเร่งลูกชายกำนันคนดังกับหลานสาวที่ยังหัวเราะร่าบนหลังพ่อ

“ย่า ๆ ศุกร์นี้ขอดูละครหน่อยนะจ๊ะ”

“ละครอะไรจอมใจ”

กำนันก้มเปิดประตูรถกระบะสองตอนสี่ประตูสีดำ จับลูกสาวนั่งเบาะหลังพร้อมคาดเข็มขัดนิรภัย

“เรื่องทาสรักจ้าพ่อ เล่นตอนแรก”

“เจ้าจอมใจมันชอบหนูไอริณ”

กำนันจอมพลชะงักมือขณะที่กดล็อคประตูก่อนหันกลับไปทางแม่เห็นใบหน้ากลมยุ้ยอย่างคนสูงวัยยิ้มแก้มปริสายตาเจ้าเล่ห์

“แม่... อย่าไปพูดอะไรให้จอมใจได้ยินนะ เด็กมันกำลังโต ฟังผู้ใหญ่พูดกันแล้วเอาไปพูดผิด ๆ ถูก ๆ”

“แม่ก็ไม่ได้พูดอะไร แค่บอกว่าจอมใจมันชอบหนูไอริณ”

รอยยิ้มกว้างฉีกจนแทบถึงใบหูของมารดาทำเอากำนันจอมพลขัดเคืองใจ

“เอาเป็นว่าแม่จะพูดอะไรก็ระวังแล้วกัน นี่ก็ไปได้ยินพวกแม่เพื่อนนินทาผมแล้วมาถาม ผิด ๆ ถูก ๆ ตามประสาเด็ก”

“ไอ้จอมใจมันถามเรื่องอะไรเล่าไอ้พล”

กำนันคนดังเงยหน้าขึ้นมองไปทางระเบียงบ้านชั้นสองเมื่อได้ยินเสียงพ่อ อดีตผู้ใหญ่บ้านหมู่หนึ่งของอำเภอบางปลาม้าตะโกนลงมาเสียงดังสำเนียงเหน่อหนักชัดกว่าทองประศรี

“ก็เรื่องผมไปค้างบ้านใหญ่ เฮ้อ! ช่างมันเถอะพ่อ แม่ ผมไปล่ะ”

“ฮ่า ฮ่า เจ้าจอมใจมันคงไปถามจี้ใจดำล่ะสิไอ้พล”

จอมพลไม่ตอบรีบเปิดประตูเข้าไปในรถทันทีแล้วขับออกจากลานบ้าน มองกระจกหลังยังเห็นพ่อกับแม่ยืนยิ้มมองตามรถจนลับตา

“แม่”

“เออ ว่าไง”

“ไอ้พลนี่มันยังจะคิดถึงหนูไอริณไหมนะ”

ทองประศรีหยุดล้างเท้าตรงโอ่งดินตีนบันไดบ้านก่อนเดินขึ้นไปชั้นสอง

“มันสาวเยอะขนาดนั้น ไม่มีเวลาคิดถึงหนูไอริณหรอกตาแก่”

“เฮ้อ! น่าเสียดายเนอะ ถ้าบ้านเรามีสะใภ้เป็นดาราสักคนคงดีไม่น้อย”

“ฝันไปเถอะตาแก่ หนูไอริณเขาดาราดัง นี่กำลังมีข่าวฉาวไม่ดีเท่าไร เห็นว่าไปเป็นเมียน้อยลูกชายเจ้าของช่อง”

“เมียน้อย! ดาราดังระดับนั่นเนี่ยนะ”

“ข่าวเขาว่ายังงั้น มีรูปหลุดจูบกันนัวเนียในรถด้วย”

“เออว่ะ พอไปเป็นดาราก็คงไม่ใสซื่อเหมือนตอนเป็นเด็กแล้ว”

“โธ่พ่อ! ไอ้ลูกเรามันชั่วเอง ดันไปทำผู้หญิงท้องสะก่อน แล้วนี่พอมันคลอดลูกก็ทิ้งลูกไว้หายหัวไปเลย เฮ้อ! อย่าไปพูดถึงอดีตเลยพ่อมึ๊ง พูดถึงอนาคตดีกว่า เมื่อไรไอ้พลลูกเราจะแต่งเมียสักที”

“ใครจะเอามันแม่มึง เลี้ยงเด็กไว้เยอะขนาดนั้น ฉาวไปทั้งจังหวัด”

“เฮ้อ! เอาเถอะ สักวันแล่ะ มันคงได้เมียกับเขา”

“แล้วนี่แม่มึงไม่ไปวัดแล้วรึ”

“โอ๊ย ตายห่าแล้วพ่อมึง ลืมไปเลย แม่ไปก่อนนะ”

จอมทัพมองภรรยาร่างท้วมกระวีกระวาดลงบ้านไปอีกครั้งพร้อมขับรถเก๋งคันใหญ่ออกไป พลันส่ายหน้า ตะโกนตามหลังรถเสียงดังทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเมียจะไม่ได้ยิน

“แม่มึงเอ้ย! เอาเบนซ์ไปสะด้วย กะจะเอาไปอวดชาวบ้านเขาล่ะสิ ฮ่า ฮ่า”

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 5 แชตหลุด

    บทที่ 5 แชตหลุดร่างระหงผิวขาวราวน้ำนมค่อยเดินเยื้องย่างบนรองเท้าส้นสูงสีครีม ดาราสาวพราวเสน่ห์สวยคมอย่างสาวไทยแท้ ผมดำขลับดกหนาหยักศกธรรมชาติปล่อยสยายกลางแผ่นหลังไอริณขยับร่างเคลื่อนไหวเป็นจังหวะอย่างรู้ดีว่าควรทิ้งสะโพกแบบใดถึงทิ้งความร้อนลวกเป็นทางตามจังหวะก้าวเดินได้มือเล็กเรียวสะบัดปลายผมหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะตัวเธอเองต้องการมัดผมแต่ไม่อาจทำได้เพราะติดสัญญารับเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ให้กับครีมบำรุงผมยี่ห้อดังของเมืองไทย แต่อย่างไรเธอเป็นคนมีความอดทนสูง ตัวเลขมหาศาลทำให้เธอสามารถทนทานกับเหงื่อไคลความร้อนรอบต้นคอได้มหาศาลเช่นกันตึก ตึก ตึก!เสียงส้นร้องเท้าราคาแพงสีครีมกระทบพื้นกระเบื้องเป็นจังหวะ ไอริณยกมือเลื่อนแว่นกันแดดบนใบหน้าขยับขึ้นพาดบนศีรษะเมื่อเธอเดินเข้าใกล้ประตูห้องทำงานของผู้บริหารอาวุโสสถานีโทรทัศน์ชื่อดังดวงตาสีน้ำตาลอมดำไม่เหมือนใครดูแปลกตา ชำเลืองมองเลขานุการหน้าห้องทำงานของท่านบริหารสถานียิ้มหวานส่งให้ก่อนเพื่อเปิดทาง“สวัสดีค่ะคุณพิชญา ไม่ทราบว่าท่านพิษณุเรียกไอริณมาวันนี้เรื่องด่วนอะไรหรือเปล่าคะ”สีหน้ายิ้มหวานแต่ไม่มากของเลขานุการทำให้เธอเสียวสันหลังจนขนลุกเก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 6 เรียลริตี้

    บทที่ 6 เรียลริตี้“ใจเย็น เธอบอกให้ฉันใจเย็น นอกจากภาพหลุดจูบนัวเนียกับลูกชายฉันแล้ว ยังมีแซตหลุด!”ข่าวล่าสุดเมื่อวานนี้ดังกระหึ่มไปทั่วโลกโซเซียล แซตหลุดระหว่างเธอกับภรรยาของภูมิ ลูกชายท่านพิษณุ“มันไม่ใช่อย่างที่ท่านคิดนะคะ”“ไม่ใช่! โอ๊ย ไอริณ เดี๋ยวนะฉันจะอ่านให้ฟัง”คิ้วเรียวคันศรขมวดมุ่นพยายามข่มอารมณ์โกรธที่ปะทุขึ้นเมื่อนึกถึงประโยคแซตเมื่อวาน“ไงไอริณ เมื่อวานภูมิบอกไปค้างกับเธอ แล้วไง ค้างแล้วไง มีปัญหาอะไรหรือเปล่า เปล๊า แค่อยากจะถามว่าแย่งผัวชาวบ้านสนุกมากไหม ผัวชาวบ้าน 555 ได้นอนกับภูมิแล้วเหรอถึงเรียกผัว”ท่านพิษณุหยุดไปเมื่อถึงประโยคเด็ดหลังจากนี้ ใบหน้าท่านแดงก่ำอายเกินกว่าจะอ่านออกมาได้ ไอริณจึงต่อประโยคให้เพราะอ่านมาแล้วหลายรอบจำจนขึ้นใจ“ประโยคถัดไปของคุณพัดคือ ฉันไม่ได้นอนกับผัวแต่ยังดีกว่าอีกระหรี่นอนอ้าขาแลกกับงานแสดง ส่วนไอริณเลยตอกกลับคุณพัดไปว่า ฉันนอนอ้าขาเปิดให้คุณภูมิยังดีกว่าให้หอยปิดสนิทจนหยากไย่ขึ้น”แม้ว่าน้ำเสียงของไอริณราบเรียบแต่ท่านพิษณุกลับหน้าแดงก่ำโบกมือให้ไอริณหยุดพูด“พอ ๆ หยุด ไม่ต้องสาธยายออกมา นี่ไม่อายฉันบ้างหรือไงไอริณ”“อายทำไมคะ แค่ประโ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 7 บางปลาม้า

    บทที่ 7 บางปลาม้าไอริณพูดพึมพำไม่ดังมากนักแต่ท่านพิษณุยังได้ยิน นั่งเอามือประกบบนตักมองดาราสาวแล้วอมยิ้ม“ใช่ เราจะถ่ายไปออนแอร์ไป ให้สถานการณ์สดมันพาไป”“ท่านคะ มันไม่เสี่ยงไปหน่อยเหรอคะ”เป็นเชอรี่เริ่มกังวล การถ่ายไปออนแอร์ไปเสี่ยงอย่างยิ่ง ไม่เหมือนถ่ายเสร็จแล้วตัดต่อ ตรวจดูให้แน่ใจแล้วถึงออกอากาศ“ผมอยากให้เรียลริตี้นี้สมจริงที่สุด ตัดต่อน้อยที่สุด และที่สำคัญเงินลงทุนน้อยที่สุด”ไอริณเริ่มใจไม่ดีคว้าแฟ้มในมือเชอรี่มาเปิดออกดูแผนงานลำดับต่อไปทันที“ทะ ท่าน ท่านพิษณุ นี่มันบางปลาม้า!!”“ใช่ ไอริณ บางปลาม้า เราจะกลับไปบ้านเกิดของเธอเพื่อหวนกลับคืนบ้านนา ทบทวนความทรงจำวัยเยาว์เก่า ๆ โดยเฉพาะแฟนเก่า”“แฟนเก่า?”เชอรี่ทวนคำเหลือบตามองเพื่อนดาราที่กำลังกวาดตามองแต่ละตัวอักษรบนหน้าแฟ้มอย่างตื่นตะลึงตาเบิกโพลง“ใช่ แฟนเก่า ผมได้ข่าวมาว่าแฟนเก่าของคุณคือกำนันจอมพล”“อะไรนะ ไอริณ แกไม่เคยบอกฉัน”เสียงเชอรี่สูงขึ้นเอี้ยวหน้าจ้องไอริณที่ยังก้มหน้าอ่านแฟ้มปากสั่น“มะ มันไม่มีสคริปต์”“ใช่แล้วไอริณ ผมอยากให้มันสดมาก ๆ ผมคุยกับเจ้าเป็กไว้แล้ว”“เป็ก! ท่านพิษณุอย่าบอกนะว่าเป็นเจ้านั่น ที่มันเคย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 8 กำนันจอมพลรูปหล่อ

    บทที่ 8 กำนันจอมพลรูปหล่อ“แต่ว่า แค่คนแต่งตัวไอริณก็ปาไปสามคนแล้วนะคะท่านพิษณุ”“ถ้างั้นให้ไอริณแต่งตัวเอง แต่ที่จริงมันไม่ต้องแต่งตัวเลยเพราะเราจะไม่แต่งหน้า”“ท่านหมายความว่าอย่างไร”เป็นเชอรี่ที่เป็นคนถามออกมา“ไอริณเป็นคนสวยธรรมชาติอยู่แล้ว เจ้าเป็กมันเลยบอกว่าทำไมไม่ลองหน้าสดดู ถ้าจะแต่งบ้างก็แค่งลองพื้นเขียนขอบตาบ้างเพื่อกันไม่ให้หน้าซีดก็พอ”“หน้าสด! หน้าสด!”ไอริณลืมตัวถึงขนาดตะโกนออกมา ชะโงกตัวโน้มไปด้านหน้าท่านพิษณุส่งสายตากราดเกรี้ยว“ไอริณยอมตายดีกว่าถ้าจะให้ไอริณหน้าสด!!”“ฮ่า ฮ่า คุณนี่ตลกไม่เปลี่ยนเลยไอริณ ไปสิ ไปตายเลย โน้นประตู”“ขอโทษค่ะท่านพิษณุ”ไอริณหน้าชาแดงก่ำรีบเอ่ยขอโทษน้ำเสียงกดต่ำลง“ตกลงตามนี้ เอาแฟ้มกลับไปได้เลย เราจะเริ่มถ่ายทำอีกสองอาทิตย์ อ้อ อีกเรื่อง ผมเกือบลืมเสียสนิท”เชอรี่และไอริณจ้องท่านพิษณุตั้งใจฟังเต็มที่“กำนันจอมพลบอกว่าต้องเป็นไอริณโทรไปเองเท่านั้น ถึงจะยอมคุยด้วย”“อะไรนะ อะไรนะ! ไอ้บ้านั่น ไอ้กำนันเฮงซวยมันให้ไอริณโทรไปหา”“ฮ่า ฮ่า ผมเพิ่งจะรู้ว่าคุณสนิทกับกำนันคนดังมากจริง ๆ อย่าลืมโทรสะล่ะ อีกสองอาทิตย์ต้องเริ่มถ่ายทำแล้ว”ไอริณหน้าถอด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 9 มะปราง

    บทที่ 9 มะปรางกำนันจอมพล ผู้ที่กำลังถูกพูดถึงนั่งสบายใจริมระเบียงหลังเล็กในหมู่บ้านห่างไกลจากบางปลาม้าราวแปดสิบกิโลเมตรมองท้องฟ้ามืดมิดผ่านทุ่งราวข้าวยาวสุดลูกตา ฤดูเกี่ยวข้าวกำลังใกล้เข้ามา ปีนี้ข้าวออกรวงดีน้ำท่าสมบูรณ์ เขาคงต้องวุ่นสักหน่อย“พี่พล”เสียงหวานใสนุ่มของมะปราง สาวร่างอวบอิ่มผิวสีน้ำผึ้งแต่เนียนลออ ทำให้เขาเอี้ยวหน้ากลับไปทางโซฟาอีกด้าน“ว่าไง”“ปีนี้มะปรางเรียนจบแล้ว”“แล้วคิดไว้หรือยังว่าจะทำงานที่ไหน”“มะปรางว่าจะสมัครลูกจ้างชั่วคราวแถวนี้ จะได้อยู่รับใช้พี่พลใกล้ ๆ”จอมพลดับบุหรี่แล้วหยิบแก้วเบียร์ขึ้นจิบก่อนวางแก้วลงหันไปหาเด็กสาวตรง ๆ“มะปรางไม่ต้องอยู่รับใช้พี่ก็ได้ ไปทำงานที่อยากทำ ลองไปสมัครงานที่กรุงเทพไหม”“แต่มะปรางอยากอยู่กับพี่พล”สาวร่างอวบพุ่งตัวสวมกอดโดยพลันซบใบหน้าถูลำตัวเข้ากับร่างแข็งแกร่งจนคนร่างโตต้องสวมกอดไว้“เราเคยคุยกันหลายครั้งแล้วว่าระหว่างเราไม่ได้เป็นอะไรกัน พี่ไม่เคยว่าถ้ามะปรางมีคนอื่น”“แต่มะปรางรักพี่พล”“มะปราง! เริ่มแรกเราตกลงกันไว้ว่าอย่างไร”มือแกร่งบีบต้นแขนสาวร่างอวบดันออกแล้วจ้องหน้าจนมะปรางต้องหลุบตาหนี“ค่ะมะปรางจำได้ พี่พลจะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 10 จันทน์กะพ้อ

    บทที่ 10 จันทน์กะพ้อคนร่างโตยืดกายขึ้นเตรียมพร้อม ส่วนมะปรางลงไปนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นด้านล่างแล้วความเงียบผ่านเข้ามาในโทรศัพท์อยู่สักพัก จอมพลได้ยินเสียงสูดลมหายใจก่อนตามมาด้วยเสียงถอนหายใจ ปากหนาจึงคลี่ออกยิ้มมุมปากรอคอยให้เธอเอ่ยชื่อออกมา“ฉัน ฉัน บ้าจริง!”รอยยิ้มยิ่งกว้างกว่าเดิมเมื่อคนปลายสายสบถออกมา มือแกร่งจับศีรษะของมะปรางไว้ดันลงระหว่างรอฟังชื่อ“ฉันไอริณ”“ผมไม่รู้จักคนชื่อนี้”มือเรียวบางกำโทรศัพท์แน่นแหงนใบหน้าขึ้นสูงสะกดกลั้นอารมณ์โกรธ หลับตาแน่นตะโกนด่าท่ออยู่ในใจก่อนกัดฟันพูดลอดไรฟัน“กำนันคงจำเสียงผู้หญิงได้ไม่หมด เพราะคงผ่านหูมาเยอะ”แผ่นหลังไอริณสะท้านขึ้นเมื่อได้ยินเสียงทุ้มหัวเราะในลำคอ ยิ่งทำให้ดาราสาวโกรธจัดจนอยากขว้างโทรศัพท์ทิ้ง“ถ้าไม่มีอะไร ผมคงขอตัวก่อน กำลัง เออ ค่อนข้างยุ่ง”“บ้าจริง! กำนัน อย่าวางหูนะ ฉัน ฉันจันทน์กะพ้อ”ปลายสายเงียบงันไปอย่างน่าแปลกใจจนไอริณคิดว่ากำนันหนุ่มวางสายไปแล้ว แต่แล้วกลับได้ยินเสียงผู้หญิงแผ่วเบาจึงทำให้รู้ว่าค่อนข้างยุ่งคงหมายถึงกำลังอยู่กับผู้หญิง“ฉันคงโทรเข้ามาขัดจังหวะพอดี ต้องขออภัยกำนันคนดังด้วย”“ไม่เลย พี่ว่างคุยกับน้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 11 ทองประศรี

    บทที่ 11 ทองประศรี“จริงหรือเปล่าจ้ะพ่อ”เสียงหวานใสดั่งเด็กหญิงอ่อนวัยแปดขวบปีดวงตากลมโตหวานซึ้งผิดไปจากผู้พ่อที่ดวงตาคมเข้มแข็งกร้าว“จริง ลูกก็รู้ว่าคนอย่างพ่อไม่พูดเล่น”รอยยิ้มกว้างพลันปรากฏบนใบหน้าหวานกระโดดขึ้นจากพื้นเรือนกลางวงกินข้าว“เย้ เย้ คุณไอริณจะมาบ้านเรา”“เบา ๆ หน่อย กระโดกกระเดกปานนี้ คุณไอริณมาเห็นเขาเดี๋ยวจะหาว่าย่าไม่สั่งไม่สอน”ทองประศรีฉุดมือหลานสาวกระตุกให้นั่งลงดั่งเก่า ใบหน้าหญิงวัยกลางคนค่อนไปทางสูงวัยยิ้มกว้างเหมือนหลานสาวจนรอยย่นขึ้นหางตา กำนันคนดังไม่ยิ้มหัวด้วย ยังคงนั่งกินข้าวล้อมวงกับพื้นข้างบิดา“มึงไม่ดีใจหรือ ไอ้พล”“ไม่เลยสักนิด จันทน์กะพ้อจะนำปัญหามา”“แต่มึงก็รับปากเขาไปแล้ว”จอมพลชะงักมือเพียงเล็กน้อยก่อนตักข้าวด้วยช้อนแกงแบบสั้นที่พบเห็นทั่วไปตามวัด ที่บ้านยังนั่งทานข้าวล้อมวงกับพื้นเรือนตรงชานกลางเรือน เพราะพ่อกับแม่ต้องการให้หลานสาวได้รู้จักวิถีดั้งเดิมของที่บ้านตัวเขาปกติมานอนเพียงวันจันทน์ถึงวันพุธ ส่วนวันพฤหัสบดีถึงวันอาทิตย์กลับไปนอนบ้านหลังใหม่ที่เพิ่งปลูกมาได้ไม่กี่ปี“เอ็งต้องเลิกเรียกหนูไอริณว่าจันทน์กะพ้อได้แล้ว เขาเป็นดาราดัง เปลี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 12 มาแล้วบางปลาม้า

    บทที่ 12 มาแล้วบางปลาม้ารถตู้โดยสารขับออกจากกรุงเทพมหานครมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว ไอริณเงยหน้าขึ้นจากแผนงานคร่าว ๆ อันใหม่ที่เชอรี่เพิ่งได้รับมาเมื่อเช้า“นอนบ้านกำนัน!! อะไรกัน! ทำไมนอนบ้านกำนัน ไม่ ไม่เด็ดขาด! ฉันจะกลับไปนอนบ้าน”ผู้กำกับเป็กเอี้ยวหน้ามาจากเบาะหน้าก่อนเบะปาก“คงไม่ได้ ถามจริงเถอะไอริณ คุณสร้างบ้านใหญ่โตมโหฬารปานนั้น ยิ่งกว่าบ้านเจ้าสัวในกรุงเทพ ขืนเราไปถ่ายทำนอนบ้านคุณ แล้วเรตติ้งคุณมันจะดีขึ้นได้ยังไง”ไอริณหน้าแดงก่ำ อันที่จริงเธอค่อนข้างภาคภูมิใจกับบ้านหลังนั้นด้วยซ้ำเพราะมันคือเงินที่เธอหามาด้วยน้ำพักน้ำแรง แต่พอออกจากปากผู้กำกับลามกเธอกลับอาย เพราะแท้จริงเธอต้องการให้ทุกคนในหมู่บ้านรับรู้ว่าเธอรวยแค่ไหน โดยเฉพาะกำนันคนดัง“แต่เราถ่ายกันกลางวัน กลางคืนฉันขอกลับไปนอนบ้าน”“ดูท่าไอริณจะยังอ่านแผนงานไม่หมด เราทำเรียลริตี้ยี่สิบสี่ชั่วโมง”“ห๊ะ!! อะไรนะ อะไรนะ”“ได้ยินไม่ผิด ในห้องนอนจะติดกล้องวงจรปิดเพื่อให้ผู้ชมดูคุณจนถึงสี่ทุ่มถึงตัดเป็นฉายวนซ้ำของเมื่อกลางวัน”“นี่มันบ้าชัด ๆ เราทำแบบนั้นไม่ได้นะ มันสดและเรียลเกินไป พวกคุณจะยิ่งทำให้มันเสีย”เชอรี่ทนไม่ไหวแทรกขึ้น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11

บทล่าสุด

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   ตอนพิเศษ 2

    ตอนพิเศษ 2“คัท คัท!!”ดาราสาวเงยหน้าขึ้นจากพื้นในท่าก้มกราบเมื่อได้ยินเสียงผู้กำกับสั่งคัท ใบหน้าหวานยังเปื้อนคราบน้ำตาจากบทนางวันทองในเรื่องขุนแผนขุนช้างฉบับรีเมคไอริณกวาดตามองโดยรอบผ่านนัยน์ตาฉ่ำน้ำ เห็นเด็กในกองกำลังปิดไฟเก็บของ ตอนนี้คงราวสามทุ่มแล้ว“คุณไอริณคะ”เสียงเปี้ยกดังขึ้นด้านข้างพร้อมผ้าเช็ดหน้ายื่นส่งมาให้เธอ“ขอบใจจ๊ะ”“กำนันรอนานแล้วค่ะ”“บอกให้เขารออีกเดี๋ยว ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”ไอริณ ดาราดังลุกขึ้นจากพื้นเรือนไม้ทรงไทยโบราณริมลำน้ำสุพรรณบุรี เดินลงบ้านหางตามองเห็นคนร่างสูงแกร่งผิวสีเข้มยืนหน้าเง้ารอ ตั้งแต่เมื่อเย็นฮึ สมน้ำหน้า คนร่างเล็กเดินตัดใต้ถุนเรือนตรงไปยังเต้นท์สำหรับนักแสดงเพื่อเปลี่ยนชุด“เชอรี่”“ว่าไง”“คืนนี้นอนบ้านแม่เราหรือเปล่า”“คงไม่ ขับกลับกรุงเทพเลย ผู้กำกับสั่งพักกองสามวัน”“สามวัน! อะไรกัน พักอีกแล้ว”เชอรี่เงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์ เพ่งมองเพื่อนรักกำลังถอดชุดเปลี่ยนเสื้อผ้า“ก็ผัวใครล่ะ มายืนหน้าบึ้งรอเมียอยู่ได้”“กะ ก็ พี่พลเขาแค่เป็นห่วง”ดาราสาวเสียงอ่อยลงหยิบเสื้อผ้าชุดเดรสขึ้นสวม แม้ปากพูดประชดประชันแต่ใจจริงนั่นพองฟู“ห่วงหรือหวง

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   ตอนพิเศษ 1

    ตอนพิเศษ 01“อื้อ อื้อ ม่ะ ม่ะ”เสียงเล็กอู้อี้ดังขัดใจยามโดนแย่งของรักไปจากมือ ดวงตาคมกล้าแม้ว่ายังกลมโตและใสซื่อดั่งเด็กน้อยวัยแปดเดือน แต่เมื่อมองให้ดีรู้ได้เลยว่าโตมาเมื่อไรได้กลายเป็นตัวปัญหาของหมู่บ้านแน่นอน โดยเฉพาะสาว ๆจอมพลจ้องหน้าลูกชายนิ่งในมือเขาคือของเล่นนุ่มนิ่มที่ลูกชายเอาเข้าปากมาแล้วสักพัก“จอมภพ อันนี้มันเอาเข้าปากไม่ได้”ดวงตาเล็กดื้อดึงคล้ายตัวเขาแต่ในฉบับย่อเล็กกว่ากำลังจ้องตอบก่อนตั้งท่าเบะปากคล้ายตะโกนร้องไห้หาคนช่วยคนร่างโตชะงักมองซ้ายขวาหาเมียจ๋าสุดที่รักพลันนึกได้ว่าวันนี้มีออกกองถ่ายทำซีรีซ์ที่ถ่ายค้างไว้เมื่อปีกลายเพราะท้องดันโตสะก่อน“แม่จันทน์ไม่อยู่วันนี้ มางอแงไม่ได้นะ”เสียงเข้มต่ำพยายามทำให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนหวาดหวั่น แต่เด็กชายคนนี้รู้ดีฉลาดเกินเด็ก น้ำเสียงดุดันไม่ได้ทำให้จอมภพกลัวแต่อย่างใด ยังส่งสายตาดื้อรั้นอ้าปากเตรียมแผดเสียงร้อง“พ่อจ๋า พ่อทำอะไรอยู่น่ะ เดี๋ยวจอมใจไปโรงเรียนสาย”ตึก ตึก ตึกจอมใจวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้าน ตั้งแต่แม่ไอริณแต่งงานกับพ่อก็ให้รับจอมใจมาอยู่ด้วยที่บ้านใหญ่ กลับไปนอนกับปู่ย่าเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์“ก็น้องเอาอันนี้เข

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 47**NC จบบริบูรณ์

    บทที่ 47**NC จบบริบูรณ์แควก!!เสียงสไบขาดทำให้ไอริณผละหน้าออกทันที“กำนัน นี่ชุดกองถ่าย”“ช่างมัน ซื้อใหม่”“อื้อ อือ”จอมพลโถมร่างให้คนร่างเล็กล้มลงนอนหงายแล้วกระชากสไบลงจนพ้นเนินนมใหญ่ทั้งสองข้าง“ไม่ใส่ชุดชั้นในเมียจ๋า”“ก็ชุดไทย ใส่แต่จุกปิดหัวนม”ไอริณดึงจุกปิดหัวนมออกทั้งสองโยนลงพื้น แล้วค่อยกอบขึ้นให้เต้าชิดกัน“กำนันชอบนมจันทน์ไหม”“อ่า สวย ชอบมากเมียจ๋า อืม เลียหน่อยนะ อ่า”จอมพลโน้มหน้าลงหาทันทีปาดลิ้นเลียวนยอดหัวนมทั้งสองข้างสลับไปมาซ้ายขวาทั้งดูดขมเม้ม“อ่า ดูดแรง ๆ สิกำนัน”“อือ เมียชอบแรง ๆ เหรอจ๊ะ กำนันจัดให้”ปากหนาครอบลงดูดแรงอีกมือคลึงขยำเต้าบีบจนเนื้อปลิ้นล้นมือ ขยับฟันกัดหัวนม“อ่า จันทน์ชอบ แรง ๆ”สองมือขยำเต้าแรงขึ้นปากครอบหัวดูดดึงเคลื่อนลงตามรอบเต้าใหญ่ทั้งขบเม้มกัด ทั้งดูดจนขึ้นรอยจ้ำทั่วใบหน้าเข้มเลื่อนลงมือกระชากผ้าถุงขึ้นตลบจนพ้นเนินสวาทแล้วมุดหน้าลงทันทีไม่รอช้า ให้ไหล่ดันต้นขาคนร่างเล็กไว้เปิดออก เอานิ้วเปิดแหวกปาดลิ้นขึ้นลงกระหายหิว“พี่รอตั้งนาน หิวจันทน์จะแย่ อยากเลียดูดแบบนี้ อ่า ซู้ดด”จอมพลใช้ปากดูดเม็ดอ่อนไหวเลื่อนนิ้วเข้าทางรักแสนหวานขยับถี่“อ่

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 46***NC

    บทที่ 46***NCปัง!!“เบา ๆ สิพี่พล รถราคาตั้งแพง”ดาราสาวบ่นอุบเมื่อลงจากรถมามองมือสีเข้มกระแทกประตูปิดใจร้อน แล้วลากมือคนร่างเล็กเข้าไปในบ้าน“เดี๋ยวซื้อให้ใหม่”“ฮื้อ รวยขนาดนั้น จันทน์ไม่ทำงานแล้วดีกว่า”“ก็ดี นอนอ้าขาอย่างเดียวพี่ชอบ”“พี่พล!”คนร่างเล็กเดินซอยเท้าถี่ตามแต่ไม่ทันใจคนร่างสูงกว่าจึงก้มลงช้อนร่างขึ้นเข้าวงแขนพาเข้าบ้านท่ามกลางสีหน้าตื่นตกใจของคนงานและป้าอ้วนที่ยืนชะเง้อมองมาจากทางโรงจอดรถเกี่ยวข้าว“มาช้า พี่รอตั้งเดือนกว่าแล้ว นี่ถ้าขืนมาช้ากว่านี้พี่คงอกแตกตาย”“แล้วทำไมไม่ไปตาม”“เรื่องอะไร เป็นคนหนีไปเองแท้ ๆ”“ชิ รู้งี้ปล่อยให้รออีกดีกว่า”จอมพลก้าวกระโดดคราวละสองขั้นขึ้นบันไดกว้างตรงไปทางห้องนอนใหญ่ทันควัน ใบหน้ายังยิ้มกว้างก้มมองคนร่างเล็กในอ้อมแขนด้วยใจพองโต“ถ้าปล่อยให้รออีกพี่จะไปบวช”“บวช!!”“ใช่ บวชมันสะเลย ให้จันทน์มาคอยยืนตักบาตรชะเง้อมองแทนบ้าง”“โรคจิต ฮ่า ฮ่า บวช คิดได้ไง ว้ายยยย!!”ตุบ!!“พูดมากนักนะเมียจ๋า”จอมพลโยนคนร่างเล็กลงเตียงแล้วปลดกางเกงพร้อมบ็อกเซอร์โยนลงพื้น เอื้อมมือหยิบสร้อยพระเครื่องออกจากรอบคอประนมมือสวดลาแล้ววางไว้บนโต๊ะข้างเตียง ปลด

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 45 ใจพองเลยพ่อกำนัน อิ อิ

    บทที่ 45 ใจพองเลยพ่อกำนัน อิ อิปัง!!“พี่พล พี่พล!!”“หนูไอริณ”ทองประศรีชะโงกหน้าออกมาจากบนบ้านตาโตเบิกกว้างเมื่อเห็นดาราสาวในชุดไทยสีชมพูกลีบบัวยืนอยู่ตีนบันไดบ้าน“น้าทองประศรี พี่พลล่ะ พี่พล!”“วันนี้วันพฤหัส ไอ้พลมันไปทำงาน”“ทำงาน? ทำงานที่ไหนน้าทองประศรี”“วันนี้อยู่ อบต.”“อบต.? อบต.”ไอริณผละออกจากบันไดตรงไปที่รถหรู“เดี๋ยว ๆ น้าไปด้วย น้าไปด้วย”ทองประศรีรีบสับขาลงจากบนบ้านในชุดผ้าถุงสีน้ำเงินเข้มลายดอกชบาเสื้อผ้าฝ้ายลูกไม้ธรรมดาอยู่บ้าน สวมรองเท้าแตะหูคีบง่าย ๆ วิ่งตามไปยังรถกลัวไม่ทัน“ไปทางนี้หนูไอริณ”ทองประศรีนั่งในรถทุลักทุเลเล็กน้อยเพราะโหลดเตี้ยแต่ยังนั่งได้ มือเกร็งจับคอนโซลหน้าไว้เพราะดาราสาวซิ่งเร็วจนร่างคนแก่กระชากกระแทกเบาะนั่งเอี๊ยด!!ดาราสาวกระโดดลงจากรถวิ่งขึ้นบันไดหน้าตึกที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลบางปลาม้า กวาดตามองหากำนันร่างสูงแต่ไม่มี“หาใครคะ ว้าย ว้าย คุณไอริณ”เสียงน้องผู้หญิงที่บังเอิญเดินออกมาพอเห็นว่าเป็นใครร้องเสียงหลงวิ่งวนไปมาหน้าตื่น“กำนัน กำนันจอมพลอยู่ไหน”“กำนัน กำนันอยู่ไหน? กำนันไปงานในเมือง วันนี้ที่วัดหลวงพ่อโตมีงานสมโภช”“วัดหลวงพ่

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 44  เก้าสิบเจ็ดกิโลเมตร

    บทที่ 44 เก้าสิบเจ็ดกิโลเมตรทุกอย่างเหมือนวนกลับยังจุดเดิมเรื่องราวเมื่อแปดปีก่อนราวกับว่าเหตุการณ์ไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นเพียงแค่ความฝันดาราสาวนั่งนิ่งภายในเต้นท์แต่งตัวเพื่อเตรียมบวงสรวงเปิดกล้องซีรีซ์เรื่องใหม่ตั้งแต่ออกจากบางปลาม้าตัวเธอไม่เคยร้องไห้อีกเลยแม้ว่าภายในร่างกายบอบช้ำสักเพียงใด ดวงตากลมโตดั่งกวางอันเป็นเอกลักษณ์หม่นแสงลงทุกวัน“ไอริณ”“ว่าไง”“ไอ้ภูมิมันจะหย่าเมีย”หน้าหวานเอี้ยวหน้าไปมองหน้าผู้จัดการเพื่อนสนิททันควัน เวลาหลายปีมาแล้วที่เธอและภูมิต้องปลอมเข้าใส่ทุกคน คงถึงเวลาแล้วสินะ“เมื่อไร แล้วทรัพย์สิน”“มันยอมหารครึ่ง”“หารครึ่ง!”“ใช่ แกจะโทรหามันไหม มันอยากคุยกับแก”“ไม่อ่ะ ฉันไม่พร้อม ดีใจกับมันด้วยที่คิดได้”“เดี๋ยวนักข่าวคงอยากให้แกแถลงข่าว”“อืม เอาสิ แล้วเรียลริตี้เมื่อไรจะออนแอร์”“วันนี้ช่วงเวลาไพร์ไทม์ ออนตอนแรก”“ดีเลย สู้อุตส่าห์ไปตั้งไกลในที่สุดจะได้เวลาฉายสักที”“แกโอเคหรือเปล่า”“โอเค๊ มีอะไรที่ฉันผ่านไม่ได้อีกเชอรี่ ไม่มีแล้ว”“งั้นออกไปเถอะ เผื่อนักข่าวจะขอสัมภาษณ์”“อืม”ไอริณค่อยลุกขึ้นในชุดไทยพีเรียดเรื่องใหม่ขุนช้างขุนแผน ผนวกเวลาพอเหม

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 43 มะปราง

    บทที่ 43 มะปราง“มาทำไม!!”“มะปราง มะปราง”สาวร่างเล็กพูดตะกุกตะกัก มองไปรอบลานบ้านเห็นคนมากมายกำลังเก็บของต่างพากันมองมาทางเธอเป็นทางเดียว ดาราสาวเองที่นั่งอยู่ใต้ถุนบ้านก็มองมายังเธอเช่นกัน“กำนัน มะปรางมันมาขอความช่วยเหลือ”ฝ้ายรีบชิงพูดแทนเพื่อนเมื่อเห็นว่ามะปรางกำลังจะไม่ไหวแล้ว“เราไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้ว ได้บอกเพื่อนหรือเปล่า”“ฝ้ายรู้ แต่กำนัน มะปรางมันกำลังแย่ มันโดนของ”“ของ?”กำนันจอมพลหันกลับไปทางมะปราง สาวร่างเล็กดูหน้าหมองคล้ำนัยน์ตาลอย สติไม่อยู่กับตัวเท่าไร“เกิดอะไรขึ้น”“ฉันเล่าเอง”ฝ้ายเดินเข้าไปใกล้กำนัน เพราะไม่ต้องการให้ใครได้ยิน“มะปรางมันไปอาศรมพ่อเฒ่ามา”เพียงเท่านี้จอมพลก็เข้าใจหันกลับไปมองมะปรางด้วยสายตารังเกียจเดินถอยหลังออกมา“พี่คงช่วยมะปรางไม่ได้ กลับไปสะเถอะ”“กำนัน!! เมื่อเย็นเราเกือบโดนรถบรรทุกชนตายข้างถนน”“นั่นมันแล้วแต่เวรกรรม คนถือศีลทำหมั่นทำความดีย่อมมีสิ่งคุ้มครอง ส่วนผู้คิดร้ายย่อมทำลายตนเอง เป็นธรรมดาสัจธรรมของโลก”“กำนัน! ไม่เห็นใจไอ้มะปรางมันบ้าง มันรักกำนันมากเลยต้องทำแบบนั้น ถ้ามันตายไปบาปกรรมมันก็ตกไปที่กำนัน”“ปกติพี่ไม่เชื่อเรื่องพวกนี

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 42 เอาแล้วมะปราง

    บทที่ 42 เอาแล้วมะปราง“มะปราง”“ว่าไงฝ้าย”“แกเอาหุ่นไปฝังแล้วหรือยัง”ฝ้ายลงนั่งข้างเพื่อนสาวตรงชุดม้าหินอ่อนหน้าคณะเรียน จ้องหน้าเพื่อนดูสีหน้าไม่ดีเลยหมองคล้ำแปลก ๆ“ฝังแล้ว ตรงแยกใหญ่ก่อนเข้ามหาวิทยาลัย”“กี่วันแล้ว”ฝ้ายยืนน้ำหวานให้เพื่อนเมื่อเห็นมะปรางยกมือปาดเหงื่อบนหน้าผากเม็ดใหญ่ทั้ง ๆ ที่อากาศไม่ร้อน“ขอบใจนะ หลายวันแล้วล่ะ ตั้งแต่วันที่เจอกับพี่พลครั้งสุดท้ายตรงตลาดเก้าห้อง ก็เอาไปฝังเลย”“หลายวันน่ะกี่วัน”“สามวัน”“สามวันแล้ว? มีอะไรผิดปกติไหม”“ไม่นะ ไม่มี”มะปรางเองชักใจคอไม่ดีหันมองหน้าเพื่อนมือสั่นขณะยกน้ำขึ้นดื่ม เหงื่อไหลลงปลายคางหยดลงพื้นโต๊ะหินอ่อน“ฉันว่าไม่ดีแน่ ๆ กำนันจอมพลไม่ติดต่อมาเลยใช่ไหม”“ไม่เลย ทำยังไงดี ฉันกลัว”“ตาแก่นั่นมันบอกแล้วว่าไม่รับแก้ของ เอางี้ไหม ไปเอาขึ้นมาไปคืนมัน”“จะได้ผลเหรอ รออีกสักสองวันไหม”“ไม่รอแล้วแก มองไปดูหน้าดำขนาดนี้ เหงื่อหยดไหลตลอดเวลา ฉันว่าแกจะโดนของเข้าถ้าขืนชักช้าจะแก้ไม่ทัน”มะปรางยังลังเลแต่เพื่อนสาวฉุดมือดึงขึ้น รวบกระเป๋าหนังสือเรียนขึ้นมาด้วย“ไปรถฉัน ฉันขับเอง”ฝ้ายจัดการพาเพื่อนเข้าไปนั่งในรถพาออกจากมหาวิทยาลัยใ

  • กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ   บทที่ 41**NC

    บทที่ 41**NC“อยู่กับพี่ กลับมาเป็นเมียพี่ กำนันบ้านนอกคนนี้ได้ไหม จันทน์คนดี”นัยน์ตาสีนิลจ้องมองนิ่งคมกล้าทั้งคาดคั้นต้องการคำตอบ แต่ไอริณไม่อาจรับปากได้จึงนิ่งเงียบ“ไม่เป็นไร พี่จะรอจนกว่าจันทน์จะพร้อม ถือสะว่าเป็นบทลงโทษของพี่”คนร่างโตโน้มหน้าลงแตะริมฝีปากหนาอุ่นบนริมฝีปากสีแดงเย้ายวน มือโอบแผ่นหลังเลื่อนไปยังซิปรูดลงพร้อมลิ้นฉกเข้าสอดใส่เอนร่างเล็กลงพื้นกระดานเย็นเยียบจากอากาศยามค่ำกลิ่นกายชายโอบล้อมคนร่างเล็กไว้ยามชะโงกง้ำด้านบนส่งจูบอ่อนหวานผิดไปจากหลายวันที่ผ่านมา ทั้งเว้าวอน ชอนไชกวาดหาน้ำหวานในโพรงปากเชื่องช้ามือเลื่อนเสื้อลงทีละน้อยจนพ้นเนินทรวง จึงเลื่อนใบหน้าลงหน้าเนื้ออวบอิ่มเต่งตึงขาวนวล“พี่พล อ่า”กายสาวแอ่นขึ้นยามปากเข้าครอบครองหัวนมเล็ก ลิ้นปาดไล้กระหวัดหยอกล้อ เร่งเร้าให้ยอดไตแข็งชันสู้ความสาก“จันทน์ อ่า”จอมพลเลื่อนหน้าขึ้นอีกครั้งสอดลิ้นเข้าสู่ปากไอริณร้อนแรงขึ้น ส่งกระแสไฟแห่งรักเข้าสู่โพรงปาก ให้คนร่างเล็กใต้ร่างได้รับรู้ว่าตัวเขานั่นเร่าร้อนมากขนาดไหน มือกระชากดึงชุดเดรสออกจากร่าง“พี่พล ที่นี่ อื้อ”“พี่ฝันถึงมานานมากจันทน์ พี่อยากให้จันทน์กลับมา แล้วพี่

DMCA.com Protection Status