บทที่ 23 “ยามรุ่งสาง”

ตอนที่ 23

“ยามรุ่งสาง”

พระเพลิงกลับมาถึงเพนท์เฮ้าส์ในช่วงเวลาราวตีสามกว่า หลังจากถูกเปิดตาที่สามไป ด้านราชาเพื่อนสนิทได้ออกปากเตือนเขาแล้วว่าอย่าเพิ่งกลับมาเพราะที่เพนท์เฮ้าส์เต็มไปด้วยของไสย์ศาสตร์สกปรก

ไม่ใช่ว่าเพลิงอัคคีไม่เชื่อในคำเตือนของเพื่อนนะเพียงแต่เขาอยากพิสูจน์ให้แน่ใจเท่านั้น คราแรกคิดจะชวนเสือป่าสาปอักษรมาด้วย แต่รายนั้นก็เอาแต่ถามเขาว่า เพนท์เฮ้าส์มึงมีผีไหม ถ้ามีกูไม่ไปนะ! แล้วแบบนี้เพลิงจะกล้าพาอีกฝ่ายมาได้ยังไงเล่า!

วันนี้รถที่อดีตนักฆ่าขับเป็นฟอร์ดมัสแตงตัวท็อปสีเขียวมะนาว ซึ่งเขาเพิ่งได้มันมาจากพี่ชายอย่างเจ้าจักรจักรพรรดิหุ้นส่วนของเมืองเมืองเหนือ รถหรูจอดนิ่งสนิทอยู่หน้าเพนท์เฮ้าส์พร้อมลางสังหรของอดีตนักฆ่าย้ำเตือนเขาในใจเสมอว่าอย่าคิดก้าวเดินลงไปเด็ดขาด!

แต่ไหนแต่ไรเพลิงอัคคีนั้นชอบความตื่นเต้น ชอบความท้าทาย ชอบอาการของความหวาดกลัวที่น่าน ๆ ทีจะเกิดขึ้น และตอนนี้เขากำลังรู้สึกถึงมัน เพลิงอมยิ้มเล็กน้อยและเปิดประตูรถด้วยมือหนาพร้อมขายาวก้าวลงจากฟอร์ดมัสแตงคันงาม เมื่อยามเท้าเหยียบธรณีดินของเพนท์เฮ้าส์ ลมหนาวพัดโชยเข้ามาปะทะร่างสูง เพลิงจึงหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบเพ