บทที่ 28 “เยือนแดนนรก”

ตอนที่ 28

“เยือนแดนนรก”

ลมหายใจที่ขาดช่วงเริ่มกลับมามีจังหวะหายใจอีกครา ความหนาวเหน็บสาดเสียดเข้ามาปะทะเรือนร่างของจิรพัฒน์ เขาจึงก้มมองไปที่เรียาแขนที่เคยมองว่าสวยของตน ซึ่งบัดนี้มันมีเส้นเลือดปูดนูนขึ้นมาเล็กน้อย

นิ้วมือที่ไม่ได้เรียวสวยแบบทุกวันเป็นตัวการันตีให้ชายหนุ่มได้ทราบ ณ ทันทีว่าตอนนี้เขาได้กลับร่างเดิมแล้ว

จิรพัฒน์ละสายตาออกจากร่างกายตน ตรงหน้าของชายหนุ่มแสดงให้เห็นถึงทางเดินทอดยาวบังคับผู้มาเยือนให้ก้าวเข้าไปสู่ทางเดินซึ่งเป็นเสาปูนขนาดใหญ่สไตล์โรมันซึ่งตั้งเรียงรายอยู่ระหว่างข้างทางหลายร้อยต้น ถัดจากเสาคือหุบเหวลึกไร้สิ่งมีชีวิตอื่นใดในธรณีนี้ จิรพัฒน์เคยได้ยินขุนเขาเล่าให้ฟังในห้วงจิตว่า...ประตูสู่แดนนรกจะมีเสาโรมันอยู่ตามข้างทางทั้งสองด้านและมีทางเดินเพียงหนึ่งเดียวทอดยาวเข้าสู่แดนนรก

ซ้ายหรือขวาล้วนเป็นหุบเหวนภามองลึกลงไปไม่พบธรณี หากตกลงไปแค่วิญญาณธรรมดาเกรงว่าอาจจะแตกสลายได้ในทันที

อีกฝ่ายเคยตักเตือนเขาอยู่หลายครั้งที่ได้สนทนากันในห้วงจิตว่าหายามใดที่หลุดเข้ามา โปรดจงเดินหน้าอย่าได้หันหลังกลับ

แม้จิรพัฒน์จะชอบทำท่าทางเหมือนไม่ใส่ใจในคำบอกเล่าของอีกฝ่ายมากนัก ช่างน่า