LOGINShare
บทที่11.ความทรงจำที่หายไป 4
Last Updated:
2024-11-17 13:05:51“ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเชยเลย” ดีแลนบ่นอุบ เขาเอียงคอ เกยคางไว้ที่หัวไหล่ของอบเชยแทน
หญิงสาวรีบโก่งตัวหนี สภาพการชิดใกล้เช่นนี้ เป็นอันตรายกับความรู้สึกของเขาและเธออย่างยิ่งยวด
“อย่าดิ้นสิเชย รู้ไหม... ทำแบบนี้ ทำให้ฉันคิดอะไรไม่ออก” แค่กลิ่นหอมๆ ที่ระเหยของมาจากร่างกายคนตรงหน้า ทุกครั้งที่หล่อนขยับตัวก็ทำให้ประสาทสั่งการของเขาทำงานหนักแล้ว สติสัมปชัญยะของเขายิ่งตีบตัน เมื่อเนื้อตัวเสียดสีกันไปมา หากเขาหน้ามืด ทำอะไรสิ้นคิดลงไป มันจะวนลูบกลับไปซ้ำรอยเดิม ซึ่งดีแลนไม่ต้องการเช่นนั้น ถึงระหว่างอบเชยกับเขา จะเลยจุดอันตรายนั่นมาแล้ว ดีแลนอยากให้เกียรติ อยากให้อบเชยมีความภูมิใจ และเชิดหน้าสู้สายตาผู้คนรอบตัวได้ ในวันสำคัญระหว่างเขาและเธอ
ดีแลนคิดเลยไปถึงวันวิวาห์ ซึ่งระยะเวลานั้น...อีกไม่ไกลเกินรอ
“แต่ว่า...” หญิงสาวพยายามแย้ง
&nb
Related chapters
กามเทพคุกคามรัก บทที่12.ให้หัวใจนำทาง 1
บทที่12.ให้หัวใจนำทางระหว่างที่ประมุขของบ้านหวังกำลังรับประทานมื้อเช้ากันอยู่ สาวใช้วัยรุ่นสองนางซุบซิบกัน และชำเรืองมองมาที่ปรารถนา นางสังเกตเห็นมาซักระยะหนึ่ง จนความไม่พอใจเริ่มสูงขึ้น นางวางช้อน ยกผ้าที่วางไว้บนตักขึ้นซับปาก เอ่ยถามคนรับใช้ส่วนตัวเสียงแข็งๆ “น้อย...สองคนนั่นกำลงพูดเรื่องของฉันอยู่ใช่ไหม?” สาวใหญ่แม่บ้านหวังที่ทำงานรับใช้ปรารถนามากว่ายี่สิบปี ถึงกับผวา คุณผู้หญิงของนางเป็นคนใจดี ไม่มีสักครั้งที่จะอารมณ์เสียเพราะเรื่องรกหูรกตา นางหันไปถลึงตาใส่สาวใช้วัยรุ่นสองคนนั่น “ปะ เปล่านะคะคุณท่าน แค่...” สาวใช้วัยกำดัดตอบเสียงสั่นๆ “แค่อะไร?!!” ปรารถนาย้อนถาม นางจ้องสองสาวนั่นตาเขม็ง&nb
Last Updated : 2024-11-18กามเทพคุกคามรัก บทที่12.ให้หัวใจนำทาง 2
เดาใจมารดาของดีแลนไม่ถูก หากคุณท่านอยากไหว้วานตนเอง แต่ทำไมถึงไม่โทร. มาบอกโดยตรง เมื่อปรารถนามีเบอร์ส่วนตัวของอบเชย มันเลยเป็นความกังขา ที่สร้างความไม่สบายใจให้อบเชยไม่น้อย ดังนั้น หลังเลิกเรียน อบเชยเลยรีบเดินทางกลับบ้าน เพื่อจะไปพบปรารถนาก่อน อบเชยลืมดีแลนเสียสนิท ปรารถนาไม่ได้มีธุระเร่งด่วนอะไรกับอบเชยเลย นางให้หญิงสาวมาเป็นลูกมือ ทำกับข้าวที่เป็นของโปรดของดีแลนเกือบทั้งหมด อบเชยยุ่งจนหัวปั่น เธอเลยไม่มีเวลาแอบไปส่งข่าวให้ชายหนุ่มรับรู้ ความกังวลนั่นเกาะกุมอยู่ในใจ จนกระทั่ง เสียงโทรศัพท์ส่วนตัวของตัวเองดัง...หลังเวลาที่ดีแลนเลิกงานไม่ถึงสามสิบนาที ตืดดดดดดดดด... ปรารถนาชำเรืองมอง นางอมยิ้ม แต่ก็รีบกลบเกลื่อนรอยยิ้ม ด้วยการลงมือจัดแต่งขนมในจานต่อ&nbs
Last Updated : 2024-11-18กามเทพคุกคามรัก บทที่12.ให้หัวใจนำทาง 3
เดวิดขยับขาแว่น ทำท่าเหมือนจะลุกไปดู แต่ถูกปรารถนาปรามด้วยสายตาเสียก่อน “คุณจะลุกไปมองทำไมคะ มีคนเดียวแหละที่ทำแบบนี้ได้” ชายสูงวัยอมยิ้ม มองท่าทางนิ่งๆ ของภรรยาแล้วอยากหัวเราะ อบเชยยิ้มกร่อยๆ เธอเผลอชะเง้อคอมองไปด้านนอกเสียเอง น้อยชำเรืองมองเด็กสาวข้างตัว นางผ่อนลมหายใจแผ่วๆ อดกังวลใจแทนเทียนไม่ได้เลย “ลมอะไรหอบลูกชายแม่มาที่นี่ได้ล่ะหะ?” แค่ดีแลนโผล่หน้าผ่านเข้ามาในสายตา ปรารถนาก็ชิงพูดตัดหน้าเดวิดเสียก่อน ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจ เขาชำเรืองมองอบเชย แล้วจึงเดินไปทิ้งตัวนั่งด้านข้างมารดา&
Last Updated : 2024-11-18กามเทพคุกคามรัก บทที่12.ให้หัวใจนำทาง 4
เดวิดหัวเราะดังพรืด ดีแลนมีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก “แม่ครับ” “ว่าไง แม่กำลังฟังอยู่” คนกลางอย่างอบเชยปั้นหน้าไม่ถูก ครั้นจะทำตามความต้องการของชายที่ตนพึงใจ ก็จะดูเหมือนเนรคุณผู้มีพระคุณอย่างปรารถนา ดังนั้นอบเชยเลยได้แต่ฟังคำตัดสิน ผลสรุปออกมาแบบไหน เธอก็คงต้องทำตามนั้น...เห้อ!! “คือ...” คนที่ฉลาดเป็นกรดถึงกับพูดไม่ออก ครั้นจะให้งัดข้อกับมารดา มันก็ไม่เป็นผลดีกับตัวเอง “แม่มีข้อเสนอให้นะ หากลูกสนใจ” ในเมื่อบุตรชายทำท่าจะจนแต้มง่ายๆ ปรารถนาเลยเสนอทางเลือกให้ ดีแลนพยักหน้า เขาเองก็อยากรู้ว่ามารดาต้องการอะไร
Last Updated : 2024-11-18กามเทพคุกคามรัก บทที่12.ให้หัวใจนำทาง 5
เทียนดันไหล่อบเชย นางจ้องเข้าไปในดวงตาคลอขังด้วยน้ำใสใส “มันไม่ใช่ความผิดหนูหรอกลูก ความรักเป็นสิ่งสวยงาม แต่...” มันตื้อตันในอก คำสอนของเธออาจจะทำให้อบเชยเสียใจหนักขึ้น แต่นั่นเป็นเพราะเทียนหวังดี ร้องไห้ในวันนี้ ดีกว่าปล่อยให้อบเชยจมอยู่กับความเสียใจไปจนตาย อบเชยกลั้นสะอื้น เธอรู้ดีว่ามารดากำลังจะพูดอะไร “คุณหนูน่ะเป็นของต้องห้าม ต่อให้คุณหนูสนใจหนูจริงๆ มันไม่ใช่แค่คนสองคนหรอกนะลูก ครอบครัวหวังเป็นคนมีหน้ามีตา หนูเคยคิดถึงเรื่องนี้ไหม เพราะต่อให้รักกันแทบตาย บางครั้งความเหมาะสมก็เป็นอุปสรรคสำคัญ เรามันแค่คนงานหาเช้ากินค่ำ...เขาคงไม่ยินดีต้อนรับ ผู้หญิงที่เป็นแค่ลูกคนรับใช้เข้าไปร่วมสกุลด้วยหรอก” มันเป็นความจริงที่เทียนพยายามเลี่ยงที่จะพูดถึง นางไม่อยากเอ่ยคำๆ นี้เลย เพราะเท่ากับไปสะกิดบาดแผลที่เกือบจะหายให้เลือดไหลทะลักออกมาอีกครั้ง&nbs
Last Updated : 2024-11-18กามเทพคุกคามรัก บทที่12.ให้หัวใจนำทาง 6
ดีแลนถอนใจแรงๆ เขามองสบตาบิดา เหมือนท่านจะล่วงรู้ความลับในใจของเขา “ไอ้ตี๋ ถามจริงเถอะ คิดว่าพ่อมองไม่ออกหรือไงว่าเราหน่ะชอบเด็กนั่น” เดวิดเลยพูดตรงประเด็น เรื่องนี้คงต้องถกกันอีกยาว ดีแลนตกใจ เขาเสหลบตา เป็นพิรุธแบบที่ยังตั้งตัวไม่ทัน “พ่อ...” “สมัยพ่อหนุ่มๆ เรื่องของพ่อกับแม่ใช่ว่าจะไม่มีปัญหานี่ ครอบครัวคนจีนหน่ะ เขาก็อยากได้สะใภ้ที่รู้จักขนบธรรมเนียมของเราด้วย ส่วนมากสะใภ้ที่มาจากคนไทยแท้ๆ มักจะโดนกีดกัน แต่พ่อก็ฝ่าฟันจนได้แต่งงานกับแม่แก เรื่องนี้มันมีทางออก ไม่ต้องกลัวไปหรอก ยังไงพ่อก็อยู่ข้างแก” เดวิดพูดยาวเหยียด ดีแลนอมยิ้ม ข้อนั้นเขาไม่เคยหวั่น ที่หวั่นตอนนี้คือคนตัวเล็กที่
Last Updated : 2024-11-18กามเทพคุกคามรัก บทที่12.ให้หัวใจนำทาง 7
เทียนส่งขนมที่จัดใส่กล่องเรียบร้อยให้ดีแลน นางกล่าวเสียงแผ่วๆ เมื่อไม่อยากรับสตางค์จากบุตรชายอดีตนายจ้างสักเท่าไหร่ ดีแลนไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ เขาส่งธนบัตรสีเทาอ่อนให้กับเทียน แล้วก็เดินจากไปเงียบๆ “คุณหนู!!” เทียนพยายามรั้งไว้ ค่าขนมไม่ถึงหนึ่งพันบาท ดีแลนชอบตีขลุมแบบนี้ประจำ “ไม่สนใจกล้วยทอดบ้างเหรอคะ” แม่ค้ากล้วยทอดถามเสียงหวานหยด แบงค์ใหม่เอี่ยมที่ชายหนุ่มตรงหน้ามอบให้กับเพื่อนร่วมอาชีพ มันเกินราคาค่าขนมหวาน หากนางได้แบบนั้นสักครั้ง...คงกำไรโขอยู่ “ผมไม่ชอบของทอดครับ” ดีแลนปฏิเสธหน้าตาย เดินหน้าตึงจากไป โดยที่ไม่มีใค
Last Updated : 2024-11-18กามเทพคุกคามรัก บทที่13.ถึงเวลาเคลียร์หัวใจ 1
บทที่13.ถึงเวลาเคลียร์หัวใจ “ลูกกำลังทำให้แม่แปลกใจนะดีแลน?” ปรารถนากระเซ้าบุตรชาย พักนี้เขาโผล่หน้ามาให้เห็นถี่เกินไป ทั้งที่งานในมือของดีแลนมีมากเหมือนเดิม “คุณนี่ก็...ชอบจังเลยที่จะทำให้ไอ้ตี๋มันอาย” เดวิดแย้ง ท่านบ่นพึมเมื่อภรรยาพยายามเหลือเกินที่จะล้วงความลับจากปากบุตรชายให้เขายอมเปิดปาก ความลับที่ดีแลนเก็บไว้ “ผมไม่มีอะไรที่ต้องอายนะครับพ่อ!” ดีแลนแย้ง เขาไม่มีเรื่องอะไรที่จะต้องอายหากมารดาล่วงรู้ความในใจ “แน่ใจ๋!” ปรารถนาเดินเข้ามาพูดใกล้ๆ นางมองถุงขนมที่ดีแลนหอบหิ้วมาฝาก ด้วยแววตาเป็นประกาย&
Last Updated : 2024-11-19
Latest chapter
กามเทพคุกคามรัก บทที่20.วันที่ความรักสุกงอม 6
อบเชยผวาเยือก หลังสิ้นเสียงหวานหวาม ดีแลนแนบเรียวปากร้อนผ่าว เขาบดจูบเบาๆ พยายามที่จะยั้งความรุ่มร้อนในกายเอาไว้ เพราะถึงตนเองกับอบเชยจะผ่านจุดอันตรายกันมาแล้ว แต่ตอนนั้นเขาเมา และจำอะไรไม่ได้เลย ดีแลนไม่รู้ว่าความปรารถนาที่เขายัดเหยียดให้อบเชยจะมากน้อยแค่ไหน เขาอยากจะมอบสิ่งดีๆ ให้ และลบล้างความทรงจำแย่ๆ ความใคร่คือความปรารถนาที่ล้นอก แต่สำหรับดีแลน เขาอยากมอบแต่สิ่งสวยงามให้อบเชย ครั้งนี้เขาจึงอยากแก้ตัวสอนบทรักที่เกิดจากความรัก ไม่ใช่ตัณหา ราคะเท่านั้น ให้อบเชยได้รู้จัก“ขา คุณดี...ชะ เชย”หญิงสาวขานรับเสียงแผ่วปร่า เธอรู้สึกเหมือนใจจะขาด ลมหายใจสะดุด และรู้สึกปั่นป่วนทรมาน“ฉันจะทำให้เชยมีความสุข เรามาล้างความทรงจำเก่าๆ และมีความสุขไปพร้อมกันนะเชย”ดีแลนกระซิบตอบ เขาพรมจุมพิตทั่วแผ่นท้อง ก่อนจะค่อยๆ กระถดตัวลงต่ำ จุดมุ่งหมายคือปลายทางสวรรค์ที่จะช่วยปลดเปลื้องความทรมานให้กับตนเองและอบเชยอบเชยพยักหน้ารับรู้ เธอสูดลมหายใจลึกๆ พยายามทำตัวสบายๆ เธอไม่มีอะไรให้หวาดกลัว เมื่อเธอกับดีแลน มีสิทธิ์ทำแบบนี้ได้ ในฐานะสามี ภ
กามเทพคุกคามรัก บทที่20.วันที่ความรักสุกงอม 5
เพราะเธอกับดีแลนคงเหมือนคนแปลกหน้า หากบังเอิญย้อนกลับมาเจอกันอีกครั้งต่อให้เธอจงรักภักดีกับเขาแค่ไหน เธอก็คงเป็นได้แค่เศษฝุ่นในสายตาของเขา ไม่มีทางเป็นตัวเป็นตนได้เหมือนตอนนี้ หากตอนนั้นเธอฟูมฟาย และแพร่งพรายความลับในใจให้มารดารู้เข้าดีแลนยกมือกรีดรอยน้ำตาที่เอ่อซึมขึ้นมาให้ เขาโน้มตัวจูบซับรอยน้ำตานั่นอีกที ด้วยความอ่อนโยนที่มี หรือเท่าที่ตนเองจะแสดงออกให้คนตัวเล็กได้รู้หัวไหล่บอบบางสั่นระริก อบเชยคงพยายามกลั้นความเสียใจไว้“ฉันขอโทษ บางครั้งผู้ชายก็ขี้ขลาดเกินกว่าจะยอมรับความจริง”ชายหนุ่มกล่าวปลอบขวัญ ทั้งอบเชยและเขา ยังเด็กมากในตอนนั้น เขาโตกว่าก็จริง แต่หากทำอะไรบุ่มบ่ามลงไป วันนี้คงไม่ได้กอดอบเชยไว้แนบอกเช่นนี้ ในวันที่เขาโตพอที่จะรับผิดชอบชีวิตของอบเชยได้ ดีแลนอดทนมากแค่ไหน อบเชยไม่มีวันเข้าใจ“เชยปวดใจทุกครั้ง ทุกครั้งที่สายตาของคุณดี มีแววตาเกลียดเชยเช่นนั้น”ณ.วันนั้น อบเชยชาด้าน ความรักที่มีต่อมารดา คือสิ่งยึดเหนี่ยวเดียวที่ทำให้อบเชยฝืนยิ้มและประคองตัวเองผ่านวันอันเลวร้ายนั่นมาจนได้&ldquo
กามเทพคุกคามรัก บทที่20.วันที่ความรักสุกงอม 4
“เชยไม่สวย ไม่เซ็กซี่ เหมือนที่คุณดีตั้งความหวังไว้เหรอคะ?” หางเสียงสั่นพร่า ที่เข้าใจมาตลอด ดีแลนชอบที่เธอเป็นเธอ แต่เวลานี้เขากำลังเปรียบเทียบเธอกับใคร คู่ควงเก่าๆ ของเขาอย่างนั้นเหรอ? “โอ้ย!! ไม่ใช่อย่างนั้น” ดีแลนรีบกระโจนลงจากเก้าอี้ เดินมาหยุดข้างอบเชย เขาทรุดนั่งบนส้นเท้า เงยหน้ามองหญิงสาวตรงหน้า “ฉันเคยฝันไว้หน่ะ แต่ไม่ได้อย่างฝันก็ช่างมันเถอะ ขอแค่มีเชย ฉันก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว” มันคือความฝันตามประสาผู้ชาย นอนกอดกับคนรู้ใจบนเตียงนุ่มๆ ในบรรยากาศหวานๆ หลังพิธีวิวาห์ “เชยอาจจะดีไม่พอ เหมือนที่คุณดีต้องการนะคะ” ความน้อยใจทำให้อบเชยตัดพ้อต่อ เธอพยายามดึงมือของตัวเอง ออกจากอุ้งมือของอีกฝ่าย “ไปกันใหญ่แล้ว ฉันจะทำให้เชยรู้
กามเทพคุกคามรัก บทที่20.วันที่ความรักสุกงอม 3
หลังพูดออกมา คำพูดเหล่านั้นคือนายเรา ผลสะท้อนของคนกลับกลอก จะไม่มีคนรอบตัวฟังเขาอีก แม้บทสุดท้ายเขาจะพูดความจริง เพราะความเคลือบแคลงฝังอยู่ในความทรงจำเสียแล้ว พูดผิดเพียงครั้งเดียว ก็ลบล้างความเชื่อมั่นของเจ้าของคำพูด ตลอดชีวิต คราใดที่เขาพลาด คนเหล่านั้นก็จะนำคำพูดที่เขาเคยออกปากไว้มาทับถม... “เชยเชื่อคุณดีค่ะ” อบเชยฝืนยิ้ม คนตรงหน้าคือคนที่ตนเองฝากชีวิต หากเธอปล่อยให้ความระแวงเกาะกุมตั้งแต่นาทีแรกของการเริ่มต้น จากนี้ไปคงหาความสุขไม่ได้ สู้ปล่อยอดีตทิ้งไว้เบื้องหลัง ก้าวไปข้างหน้าจับมือคนของเราไว้แน่นๆ อุปสรรคไม่ได้มีแค่นี้ นี่เพิ่งเป็นการเริ่ม ถนนที่เธอกับดีแลนเดิน ยังอีกยาวไกล มือเรียวเล็กสอดวางบนอุ้งมือหนา อบเชยเงยหน้าขึ้นและยิ้มให้
กามเทพคุกคามรัก บทที่20.วันที่ความรักสุกงอม 2
“เพราะพ่อ...คือพ่อแกไงอาตี๋” เดวิดตอบแบบไม่ขยายความ ท่านรู้ อบเชยไม่มีทางทำให้บุตรชายของท่านเจ็บตัว หล่อนบูชาดีแลนยิ่งกว่าเทวดาเสียอีก “อบเชย ถ้าลูกแม่ดื้อนัก บอกแม่ก็ได้นะ เดี๋ยวแม่จัดการให้เอง” ปรารถนาพูดสอด ตอนที่บรรจงหลั่งน้ำเย็นชื่นลงบนปลายนิ้วมือของอบเชย “โห!” เสียงครางท้วงดังเบาๆ จากผู้ชายตัวใหญ่ใบหน้าขาวดั่งไข่ปลอก “ทำไม...มีปัญหาเหรอไงดีแลน ลูกหน่ะ ไม่มีใครกล้าขัดใจหรอกนอกจากแม่” นางเปรยเสียงกระซิบ ก่อนจะหลั่งน้ำสังข์บนปลายนิ้วของดีแลน “ไม่มีใครรักผมเลย!” ชายหนุ่มครางเสียงออดๆ เหมือนมอดกัดไม้ผุๆ “เอ่อ...เชยรักคุณดีค่ะ เชยไม่ตีคุณดีแน่” อบเชยกระซิบเสียงอุบอิบ ผิวแก้มร้อนฉ่า&
กามเทพคุกคามรัก บทที่20.วันที่ความรักสุกงอม 1
บทที่20.วันที่ความรักสุกงอมเวลาเคลื่อนมาถึงฤกษ์ดีช่วงเช้า ดีแลนก็ต้องออกไปตั้งขบวนแห่ขันหมากตามประเพณี เขาได้เจอมารดาที่นั่น รวมทั้งบิดาด้วย แต่ก็ยังไม่เห็นอบเชย “แม่อะ ผมเลยไม่ได้เห็นอบเชยเป็นคนแรกเลย” ดีแลนบ่นพึมพำ ตอนที่เดินผ่านประตูบ้านหวังเข้ามา “เดี๋ยวก็ได้เห็นแล้ว อบเชยไม่หนีไปไหนหรอกน่า” ปรารถนากระซิบดุ เริ่มระอากับความรักออกนอกหน้าของบุตรชายเหลือเกิน เดวิดได้แต่หัวเราะ ท่านส่ายหน้า แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา เมื่อท่านพอจะเข้าใจความคิดของดีแลน สมัยหนุ่ม ท่านเองก็เป็นแบบนี้ ดีแลนใจเต้นตึกตัก เขายืดคอสูงๆ พยายามมองหาอบเชย หญิงหนึ่งเดียวในดวงใจ ณรงค์เดินอยู่ข้างๆ มีอดัม
กามเทพคุกคามรัก บทที่19.ส่งท้ายความโสด 5
“ได้ไงคะ!! คุณท่านมาเห็นเข้า เชยอาจจะโดนตำหนินะคะ!” อบเชยลดเสียงลง สีหน้ายุ่งยากใจ หากปรารถนาเดินผ่านประตูเข้ามา นางจะมองว่าเธอเป็นคนอย่างไร “อย่ากลัวไปเลย แม่ฉันใจดีจะตาย” “ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ” อบเชยพยายามอธิบาย เสียงของเธอสั่นพร่า เมื่อเสียงเดินดังใกล้เข้ามาทุกที “ฉันรู้...ฉันหลบไปก่อนก็ได้...” น้ำเสียงและสีหน้าอบเชย ดีแลนเลยอดไม่ได้ที่จะเห็นใจ เขาขยับตัวเตรียมจะลงจากเตียง แต่... “ดีแลน...ลูกควรไปอาบน้ำได้แล้ว...ทีมช่างของแม่รอแต่งตัวให้ลูกอยู่นะ” ปรารถนาพูดดักคอ เหมือนว่าท่านรู้วาบุตรชายอยู่ด้านใน ทั้งที่ยังไม่ทันได้เปิดประตู&nb
กามเทพคุกคามรัก บทที่19.ส่งท้ายความโสด 4
“จูบฉันก่อน ฉันจะยอมกลับไปนอนที่ห้อง หากเชยยอมจูบฉัน”“อีกแล้วนะคะ” ตั้งแต่เข้ามาในห้อง ดีแลนปล้นจูบไปจากเธอนับครั้งไม่ถ้วน เขายังมีหน้ามาเรียกร้องเอาอะไรเพิ่มอีกหรือ?“ทำไมล่ะ ฉันจูบไม่ดีเหรอเชย สาวๆ ชมฉันตลอดว่าฉันจูบเก่ง” ดีแลนพูดเย้า“เชอะ!!” มือน้อยๆ ผลักอกคนตัวใหญ่เต็มแรง ซึ่งไม่ได้ทำให้ดีแลนสะเทือน เพราะเขานอนราบอยู่บนที่นอน แถมมือเหนียวๆ ยังคงเกี่ยวเอวของเธอไว้เสียแน่น“นานๆ จะเห็นเชยหึงฉันสักที มันครื้มใจพิลึก” ดีแลนกระเซ้าต่อ การแสดงออกของอบเชย แปลความหมายอื่นไม่ได้ นอกจากอบเชยกำลังไม่พอใจพฤติกรรมฉาวๆ ของเขาสมัยยังเป็นหนุ่ม“ชิ! คุณดีหลงตัวเองค่ะ เชยขี้เกียจฟัง” อบเชยหน้างอง้ำ นึกไม่พอใจจนตัวสั่น อยากโกรธดีแลนนานๆ แต่รู้ดีว่าตนเองใจไม่แข็งพอ ชายตรงหน้าเองก็มีวิธีรับมือ ทุกครั้งหากเธอปั้นปึ้ง...ดีแลนจะรีบตะล่อมจนเธออ่อนลง และครั้งนี้ก็เช่นกัน อบเชยรู้ดี สิ่งที่เขาพูดมาคืออดีต ผู้ชายส่วนใหญ่มีประสบการณ์โชกโชนเกี่ยวกับเรื่องเพศตรงข้าม ดีแลนเองก็ไม่น้อยหน้า เขาเป็นหนุ่มฮอ
กามเทพคุกคามรัก บทที่19.ส่งท้ายความโสด 3
“จริงนะ ถามหน่อย เชยรักฉันตั้งแต่ตอนไหน?” ดีแลนพยายามลดความกระหายรสรักที่มีกับคนตัวเล็กในอ้อมกอด เขาเปลี่ยนเรื่องพูด เพื่อให้ความพลุ่งพล่านของตนเองลดน้อยลง“คุณดีล่ะคะ รักเชยตอนไหน?” หากดีแลนอยากรู้ อบเชยก็อยากรู้เช่นกันหญิงสาวจำได้ดี...สมัยก่อน แม้แต่การมอง ดีแลนยังพยายามมองผ่าน เขาเกลียดเธอจับจิต อบเชยเลยอยากรู้ว่าเธอเข้าตาเขาตอนไหน?“ขี้โกง ฉันถามเชยก่อนนะ!” เสียงต่อว่าไม่มีน้ำหนัก ดีแลนแค่ผิดหวังเล็กๆ ที่อบเชยยังไม่ยอมเฉลย“เชยอยากรู้นี่คะ คุณดีตอบเชยก่อนไม่ได้เหรอคะ?” อบเชยทดลองใช้น้ำเสียงแบบเดียวกับดีแลน เวลาที่เขาอ้อนเธอ แววตาวิบวับ กับสีหน้าที่แบกความหวังไว้เต็มเปี่ยมทำให้ดีแลนถอนใจเฮือก เขาแพ้อบเชย...หากเผลอสบตากับหล่อน ปลายนิ้วแข็งแรงจิ้มลงกลางหน้าผากตนเอง พร้อมกับเสียงทุ้มๆ ที่พูดออกมาช้าๆ “ตั้งแต่ยัยเชยคนนี้ยังนุ่งกระโปรงสีน้ำเงินยาวลากพื้น...แอบมองฉันเหมือนคนโรคจิต แ
