เข้าสู่ระบบแชร์
สหายคนใหม่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-25 12:20:0011
สหายคนใหม่
“พี่มู่ปล่อยเจียวเจียวได้หรือไม่” ฝีเท้าเร่งรีบของมู่หลินเฟิงหยุดลงเมื่อถึงหน้าร้านค้าตระกูลโจว หญิงสาวที่อุตส่าห์เดินตามมาเงียบ ๆ ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนโจวเจียวเจียวคนเก่าไม่ผิด
มู่หลินเฟิงรีบสะบัดมือออก ก่อนนี้เขาลืมตัวไปชั่วครู่ ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเหตุใดต้องโมโหและพูดจาร้ายกาจกับนางอีกแล้ว ทั้งที่มาวันนี้ตั้งใจมาขอโทษนาง ยังไม่ทันขอโทษก็ปากไม่ดีอีกแล้ว เรารู้สึกไม่ชอบใจที่นางให้ความสำคัญกับผู้อื่นมากกว่า
“ขอบคุณพี่มู่ที่สั่งสอน ต่อไปเจียวเจียวจะจำไว้ไม่ทำให้ผู้ใดเสื่อมเสียอีก หากพี่มู่ไม่มีสิ่งใดจะสั่งสอนอีกเจียวเจียวขอตัวก่อน” เขายืนฟังนางพูดตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่เอ่ยสิ่งใดออกมาสักคำ ได้แต่มองข้อมือนางที่ถูกเขากำแน่นจนเกิดริ้วแดงเมื่อครู่
กระทั่งนางเดินไปแล้วเขาจึงรู้สึกตัวว่ายังไม่ได้เอ่ยปากขอโทษนางสักคำ มู่หลินเฟิงท
บทที่เกี่ยวข้อง
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย แผนการใหม่
12แผนการใหม่ตลาดปลาฝั่งบูรพาเงียบเชียบไม่ต่างจากทุกวัน โจวเจียวเจียวตามพี่ชายออกมาตรวจดูผู้คน นางตั้งใจว่าจะทำให้ตลาดบูรพามีผู้คนคึกคักขึ้นให้ได้ภายในสองเดือน ก่อนการจัดการสอบขุนนางในอีกสองเดือนข้างหน้าแม้จะเรียนรู้การขายมาบ้างมา แต่ความรู้เหล่านั้นกลับนำมาใช้ในยุคนี้ได้ยากยิ่งนัก“ท่านพี่ การสอบขุนนางจะมีขึ้นในอีกสองเดือนใช่หรือไม่”“ใช่แล้ว เจียวเจียวสนใจการสอบขุนนางหรือ” ผู้เป็นพี่ชายถามพลางโคลงถ้วยชาไปมา สายตาจดจ่ออยู่ที่ใบหน้าหมดจดของน้องสาว ตั้งใจฟังนางพูดด้วยความยินดียินดีที่ผู้เป็นน้องสาวไม่หลงใหลสหายตนเหมือนเมื่อก่อน แม้จะมีบางครานางจงใจกล่าวถ้อยคำหวานหูให้สหายเขาฟัง แต่ผู้เป็นพี่ชายพอมองออกว่าสิ่งเหล่านั้นนางแสร้งทำเขาไม่สงสัย ไม่เคลือบแคลง ขอเพียงนางมีความสุขดีก็เพี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ของหายอยากได้คืน
13ของหายอยากได้คืนหญิงสาวใช้มีดเล่มใหญ่ได้อย่างคล่องแคล่ว แล่ปลาราวกับมันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย ปลาตัวใหญ่บัดนี้ถูกนางแล่ออกจนเหลือแต่เนื้อปลาสีชมพูอ่อน แค่มองดูก็ต้องกลืนน้ำลายเวลาค่อย ๆ ผ่านไปพร้อมกับปลาหนึ่งตัวที่ถูกแล่ ปลาตัวที่สองถูกแล่ จากหน้าแผงมีเพียงหลินซี เสี่ยวมั่ว เฉิงเชียงบัดนี้ผู้คนกลับมามุ่งดูกันมากมาย“คุณหนูท่านเก่งยิ่งนัก” หญิงชราชมนางไม่ขาดปาก จะมีคุณหนูตระกูลใดในเมืองที่แล่ปลาได้เก่งเท่านางอีก แม้แต่เสี่ยวมั่วยังอดตกใจไม่ได้ โจวเจียวเจียวจัดปลาไว้เป็นกอง แยกเพื่อแบ่งขายเป็นตัว“ปลานี่ขายหรือไม่” หญิงวัยกลางคนในฝูงชนผู้หนึ่งกล่าวขึ้นพร้อมกับชี้ไปที่กองปลาแล่แล้ว โจวเจียวเจียวยิ้มกว้างพยักหน้ารับจัดแจงนำใบไม้ที่อยู่ในตะกร้าของหญิงชรามาห่อปลา“เท่าไหร่หรือ”“ปลาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย เจียวเจียวรำคาญเจ้า
14เจียวเจียวรำคาญเจ้าหลังกลับมาทั้งนางทั้งพี่ชายก็ถูกมู่หลินเฟิงด่าจนหูสองข้างแทบฟังไม่ได้ยิน โจวจี้หยวนฟังไปเถียงไปแต่โจวเจียวเจียวไม่พูดอธิบายสิ่งใด ปล่อยให้มู่หลินเฟิงเข้าใจตามที่อยากเข้าใจกฎข้อที่สี่ ห้ามอธิบายมากหญิงสาวปล่อยเสียงนั้นผ่านหูราวสายลมพัดไม่สนใจไม่ใส่ใจ แต่จะเมินเฉยไปก็เกรงจะไม่ดี บางคราจึงแสร้งตอบบ้าง“เจียวเจียวเจ้ารู้หรือไม่ว่าหลินซีเป็นคนเช่นไร เหตุใดจึงไปสนิทสนมกันเช่นนั้น”“หลินเฟิง เจียวเจียวก็เพียงแต่คบเป็นสหายเหตุใดเจ้าต้องต่อว่านาง” โจวจี้หยวนถกเถียงด้วยความสงสัย เหตุการณ์วันนี้เขายังไม่เห็นเลยว่าเจียวเจียวทำผิดอย่างไรแต่โจวเจียวเจียวกลับตอบรับอย่างง่ายดาย ไม่อธิบายไม่กลัวว่ามู่หลินเฟิงจะเข้าใจนางผิด จนผู้เป็นพี่ชายเองก็งุนงงกับท่าทีของนางไม่น้อย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ช่วงเวลาที่รอคอย
15ช่วงเวลาที่รอคอยหนังสือลงนามร่วมมือกันของร้านค้าที่นางไปสอบถามมาวันนี้ แต่เพราะเหตุใดคนเหล่านั้นจึงเปลี่ยนใจ ก่อนหน้านี้คนเหล่านั้นมองผ่านนางทำท่าไม่สนใจความคิดนางแม้แต่น้อยนางเข้าใจดีว่าความคิดของพวกเขาล้วนแต่ยึดติดวิธีการเดิม ๆ จะให้เข้าใจได้เลยในทันทีก็ยากเกินไป จึงกลับมาเพื่อคิดวิธีการไปเกลี้ยกล่อมคนเหล่านั้นอีกคราในภายหลัง“ผู้ใดให้ท่านมา”“เจียวเจียวลองเดาดูดีหรือไม่ พี่ว่าเจ้าเดาถูก จะมีผู้ใดบ้างรู้ว่าเจ้าไปพูดคุยกับพ่อค้าแม่ค้าคนใดบ้าง”“หลินซี” นางไม่ต้องคาดเดา หากผู้เป็นพี่ชายพูดเช่นนี้ก็คงมีเพียงหลินซีที่ติดตามนางเดินไปมาในตลาดอยู่เกือบทั้งเย็น ไม่รู้ว่าทำได้อย่างไรแต่นางคงต้องไปขอบคุณเขาเสียหน่อยโจวเจียวเจียวและหลินซีสนิทกันอย่างรวดเร็วเพราะนางไม่ต้องเสแสร้งต่อหน้าเขา เป็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-29กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ข้าเองก็หวังเช่นนั้น
16ข้าเองก็หวังเช่นนั้น“หลินซีนี่ให้เจ้า ข้าทำตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างเพื่อขอบคุณและอวยพรให้เจ้าสอบได้ ขอบคุณที่สละเวลามาช่วยข้าจนไม่ได้อ่านตำรา” กล่องอาหารที่ใหญ่กว่าของมู่หลินเฟิงถูกยื่นไปให้บุรุษตรงหน้า ใบหน้างดงามราวบุปผาของบุรุษตรงหน้าประดับด้วยรอยยิ้มงดงามเช่นเคย เพียงแค่นางมาเขาก็ดีใจมากแล้วนี่นางทั้งมาอวยพรและทำอาหารมาให้ในใจมีความสุขจนไม่รู้แล้วว่าความทุกข์คือสิ่งใด มือเรียวยาวเอื้อมไปรับกล่องไม้มาถือไว้เอง โดยไม่ให้เฉิงเชียงช่วยถือ“ทั้งเจ้า ทั้งจืออวิ๋นต่างนำอาหารมาให้ข้าเห็นทีเข้าสำนักสอบไปคงไม่อดตายแล้ว”ทั้งสามพูดคุยกันอย่างสนุกสนานท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของมู่หลินเฟิง ประตูสำนักสอบเปิดขึ้นผู้คนหน้าประตูจึงพากันแยกย้ายจนหมด“อาหารของท่านดูน่ากินไม่น้อยเลยคุณชายหลิน&rdquo
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย เหมาโรงเตี้ยม
17เหมาโรงเตี้ยม“หลินซี สอบเสร็จแล้วหรือ เหตุใดรวดเร็วนักเล่า ข้าคิดว่าเจ้าคงมาถึงค่ำ ๆ เสียอีก เช่นนี้ข้ากับพี่จืออวิ๋นก็เลือกของเสียเปล่าน่ะสิ” หญิงสาวกล่าวพลางมองไปยังตะกร้าสัตว์ทะเลที่เพิ่งซื้อมาจากชาวประมงเมื่อครู่หลินซีมองตามด้วยรอยยิ้ม “จะเสียเปล่าได้อย่างไร ไหน ๆ จะทำแล้วเช่นนั้นข้าจะช่วย ไปเถอะ ข้าถือเอง” ชายหนุ่มถือตะกร้าที่มีกุ้ง หมึกอยู่ด้านในเดินเคียงสตรีทั้งสองไปจนถึงโรงเตี้ยมเล็กแห่งหนึ่งใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพราเงยหน้ามองป้ายโรงเตี้ยมตรงหน้า จิ่งเหอ คือโรงเตี้ยมขนาดเล็กอยู่ในตรอกแคบแทบเรียกว่าร้างผู้คน หญิงสาวยิ้มอย่างอ่อนโยนเดินนำเข้าไปในโรงเตี้ยมจิ่งเหอ“คุณหนู คุณชายรับอะไรดีขอรับ” เสี่ยวเอ้อร์รีบเข้ามาถามไถ่ทันทีที่เห็นว่าโรงเตี้ยมมีคนเข้ามา ซ้ำบรรดาคุณหนูคุณชายตรงหน้ายังแต่งตัวเสียดิบดี เสื้อผ้าอาภรณ์ล้วนตัดเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-31กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ข้าไม่มีเวลาทั้งวัน
18ข้าไม่มีเวลาทั้งวันหญิงสาวตกใจที่ประตูถูกเปิดกะทันหันและเสียงตะคอกเมื่อครู่จนต้องขยับถอย แต่เมื่อถอยทำให้สะดุดขาเก้าอี้ หากไม่เพราะหลินซีรับไว้คงลงไปกองบนพื้นเป็นแน่ภาพที่มู่หลินเฟิงเห็นคือโจวเจียวเจียวอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม เขาไม่ชอบคนผู้นี้มู่หลินเฟิงตอบได้เพียงเท่านี้ และยังไม่พอใจที่โจวเจียวเจียวให้ความสำคัญกับชายผู้นี้อีกด้วย“ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะไร้ยางอายจนถึงขั้นเหมาโรงเตี้ยมไว้พลอดรักกับบุรุษเช่นนี้ เจียวเจียวเจ้าไม่อายบางหรือ หากไม่นึกถึงหน้าตนเองก็ควรนึกถึงหน้าโจวจี้หยวนเสียบ้าง” หญิงสาวพริบตาขึ้นลงอย่างงุนงง ไม่เข้าใจว่าบุรุษตรงหน้าหมายถึงสิ่งใดแต่เมื่อคิดทบทวนแล้วก็เกิดความรู้สึกอยากระเบิดโทสะขึ้นมา สิ่งที่นางพูดกับหลินซีก่อนนี้อาจฟังดูน่าเข้าใจผิด แต่หากไม่ใช่ผู้ที่จิตใจสกปรกย่อมต้องสอบถามก่อน มิใช่ตัดสินใจจากสิ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-01กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ข้าไม่มีเวลาทั้งวัน
18ข้าไม่มีเวลาทั้งวันหญิงสาวตกใจที่ประตูถูกเปิดกะทันหันและเสียงตะคอกเมื่อครู่จนต้องขยับถอย แต่เมื่อถอยทำให้สะดุดขาเก้าอี้ หากไม่เพราะหลินซีรับไว้คงลงไปกองบนพื้นเป็นแน่ภาพที่มู่หลินเฟิงเห็นคือโจวเจียวเจียวอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม เขาไม่ชอบคนผู้นี้มู่หลินเฟิงตอบได้เพียงเท่านี้ และยังไม่พอใจที่โจวเจียวเจียวให้ความสำคัญกับชายผู้นี้อีกด้วย“ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะไร้ยางอายจนถึงขั้นเหมาโรงเตี้ยมไว้พลอดรักกับบุรุษเช่นนี้ เจียวเจียวเจ้าไม่อายบางหรือ หากไม่นึกถึงหน้าตนเองก็ควรนึกถึงหน้าโจวจี้หยวนเสียบ้าง” หญิงสาวพริบตาขึ้นลงอย่างงุนงง ไม่เข้าใจว่าบุรุษตรงหน้าหมายถึงสิ่งใดแต่เมื่อคิดทบทวนแล้วก็เกิดความรู้สึกอยากระเบิดโทสะขึ้นมา สิ่งที่นางพูดกับหลินซีก่อนนี้อาจฟังดูน่าเข้าใจผิด แต่หากไม่ใช่ผู้ที่จิตใจสกปรกย่อมต้องสอบถามก่อน มิใช่ตัดสินใจจากสิ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-02
บทล่าสุด
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ข้าเองก็ชอบเจ้าเช่นกัน
27ข้าเองก็ชอบเจ้าเช่นกันภาพเบื้องหน้ายิ่งทำให้นางไม่อาจสงบใจได้อีกต่อไปมู่หลินเฟิงตรงเข้าไปยุดแขนเล็กของโจสเจียวเจียวเอาไว้ด้วยความไม่พอใจ ยื้อยุดกันไปมาสักครู่โจวเจียวเจียวก็ตามเขาออกมา เล็บยาวจิกเข้ากลางฝ่ามือตนเองจนแน่น นางไม่อาจปล่อยให้เป็นเช่นนี้ได้อีกนางเสียมู่หลินเฟิงไปไม่ได้ โจวเจียวเจียวไม่ควรอยู่ข้างกายเขาอีกหญิงสาวมาเกือบถึงเพิงแจกอาหารแต่ระหว่างนั้นถูกฝุ่นปลิวเข้าตา ชายหนุ่มข้างกายจึงอาสาดูให้ มู่หลินเฟิงเห็นเช่นนั้นก็รีบเข้าไปขวางทันทีพอดึงนางออกห่างจากหลินซี หยดน้ำใสก็พลันร่วงหล่นจากดวงตากลมกระจ่างทำให้มู่หลินเฟิงคิดไปไกลว่า นางขุ่นเคืองที่ถูกเขาขวางไม่ให้อยู่ใกล้บุรุษผู้นี้สองบุรุษฉุดยื้อหนึ่งสตรี เคราะห์ดีแถบนี้เป็นท้ายตรอกผู้คนจึงไม่พ
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ราวสวรรค์จัดวาง
26ราวสวรรค์จัดวางมู่หลินเฟิงตื่นขึ้นอีกครั้งในยามอู่อาการนอนไม่พอหายไปแล้วจึงได้คิดจะลุกมาจัดแจงล้างหน้าเปลี่ยนชุดเสียใหม่ ตั้งใจว่าจะไปคุยกับโจวเจียวเจียวแต่ยังไม่ทันได้ลงจากเตียง จี้ชิงก็วิ่งเข้ามาหาอย่างแสนรู้“คุณชาย ท่านตื่นเสียที เมื่อครู่มีประกาศผลสอบติดไว้ที่กลางเมืองแล้วขอรับ” เด็กหนุ่มเห็นผู้เป็นนายไม่ค่อยสนใจจะรู้จึงทำหน้าหงิกงอ เดินไปยกอ่างไม้เข้ามามู่หลินเฟิงมั่นใจกว่าสิบส่วนว่าอย่างไรครั้งนี้ตนเองต้องได้ลำดับหนึ่ง จึงไม่ได้ตื่นเต้นเท่ากับจี้ชิงที่ลุ้นแล้วลุ้นอีกในหัวเขายามนี้มีเพียงการตระเตรียมคำพูดไว้พูดกับโจวเจียวเจียวหลังล้างหน้าสวมอาภรณ์ตัวใหม่แล้ว จี้ชิงยืนนิ่งล้วงเอาจดหมายเล็กในสาบเสื้อออกมายื่นให้ผู้เป็นนาย“คุณหนูสือวานข้าน้อยเอามาให้คุณชายขอ
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย นางตอบเจ้าว่าอย่างไร
25นางตอบเจ้าว่าอย่างไรอาหารบนโต๊ะมีเพียงสามอย่างเท่านั้น แต่นายหญิงของจวนกลับตักกินจนหมดอย่างที่ไม่เคยเป็น บ่าวไพร่ รวมถึงบุตรชายคนเดียวของจวนล้วนพากันยกยิ้มอย่างโล่งใจ ในที่สุดอี้ฮูหยินก็สามารถกินอาหารจนหมดได้เสียทีขอเพียงเป็นเช่นนี้ต่อไปโรคภัยเหล่านั้นคงน้อยลงเป็นแน่“ท่านแม่ ในที่สุดท่านก็กินอาหารได้เสียที” เพียงฟังจากน้ำเสียงก็รับรู้แล้วว่าบุตรชายดีใจมากเพียงใดที่มารดากินอาหารได้จนหมดเช่นนี้ ผ่านมาหลายปีที่อี้ฮูหยินกินเพื่ออยู่ ฝืนกินอาหารจานละสองสามคำต่อมื้อ ร่างกายจึงเจ็บป่วยง่ายพอเห็นมารดากินได้มากขนาดนี้ มู่หลินเฟิงเกือบหลั่งน้ำตาออกมาเสียด้วยซ้ำ“แม่ขอโทษที่ทำให้เฟิงเอ๋อร์กังวล ลำบากเจ้าแล้วจริง ๆ”“ที่ใดกัน ขอเพียงท่านแม่ดีขึ้น ต่อให้ลุยคมหอกคมดาบลูกย่อมไม่เกี่ยง&r
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย หวั่นใจ
24หวั่นใจรอยยิ้มแห่งความโล่งใจบนหน้าปรากฏขึ้นทันทีที่นางรับปากเขาคิดไว้อยู่แล้วว่านางคงรับปากแต่ยามต้องพูดขอร้องนาง กลับใจเต้นระส่ำ ไม่รู้เพราะรู้สึกผิด ละอายใจหรือสิ่งใดกันแน่จึงทำให้เป็นเช่นนี้เดิมคิดจะขอโทษนางเสียก่อนยังไม่ทันได้เอ่ยปากนางก็ตกลงแล้ว“ขอบคุณเจียวเจียว” ชายหนุ่มกล่าวเพียงเท่านั้นก็เดินไปรินน้ำชาให้นางเพื่อเป็นการขอบคุณ นัยน์ตากระจ่างใสมองถ้วยชาที่ยื่นมาด้วยความงุนงงไม่คิดว่าบุรุษเช่นมู่หลินเฟิงจะรักมารดาตนเองมากเพียงนี้ในนิยายก็ไม่ได้บรรยายถึงมารดาของเขามากนัก มักบรรยายอย่างรวบรัดเพราะตอนจบนางต้องตาย ผู้เขียนคงคิดว่าไม่จำเป็นต้องบรรยายให้มากกระมัง“ข้ารับปากแล้วเหตุใดพี่มู่ยังไม่กลับเล่า”“ท่านแม่ไม่ค่อยกินข้าวกำลังล้มป่วยไม่ทราบว่าเจ้
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ข้ามีข้อแลกเปลี่ยน
23ข้ามีข้อแลกเปลี่ยนยามรุ่งอรุณสาดแสงสีทองจนเต็มนภา มู่หลินเฟิงก็ถึงหน้าคฤหาสน์สกุลโจวแล้ว ชายหนุ่มออกมาตั้งแต่เช้าต้องการสนทนากับโจวเจียวเจียว เพื่อว่าจ้างให้นางทำอาหารเผื่อมารดาตนเองด้วย“นางไม่อยู่หรือ” มู่หลินเฟิงเอ่ยขึ้นหลังจากที่ได้ยินว่าโจวเจียวเจียวไม่อยู่ในบ้าน เช้าถึงเพียงนี้เหตุใดนางจึงไม่อยู่ ไม่เพียงตัวนางที่ไม่อยู่แม้แต่พี่ชายก็เช่นกัน“คุณหนูกับคุณชายไปตลาดบูรพาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างแล้วขอรับคุณชาย” ชายเฝ้าประตูเอ่ยตอบก่อนจะประสานมือค้อมตัวลง มู่หลินเฟิงไม่ได้ตอบสิ่งใดอีกเพียงแต่ขึ้นรถม้าแล้วมุ่งหน้าไปทางตลาดปลาไม่ว่าจะอย่างไรวันนี้เขาก็ต้องคุยกับโจวเจียวเจียวให้ได้แปลกนักที่เช้าเพียงนี้ในร้านนางกลับมีคนไม่น้อยเลย ทั้งโจวจี้หยวน โจวเจียวเจียว เถ้าแก่ผู้ดูแลร้าน บ่าวรับใช้ข้างกายสองคน ซ้ำ
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย กล่องขนมหวาน
22กล่องขนมหวานหลังส่งสืออีหรานถึงสกุลสือ มู่หลินเฟิงก็หอบหิ้วเอากล่องขนมที่ได้จากโจวเจียวเจียวกลับมาบ้าน ความรู้สึกภายในสับสนปนเปกันจนไม่สามารถตรึกตรองได้ในเวลาอันรวดเร็วเขาไม่ชอบโจวเจียวเจียว เรียกว่ามีอคติจึงจะถูกกว่าแต่ยามนี้เมื่อได้เห็นนางเปลี่ยนไป แม้จะเล็กน้อยแต่เขาคิดว่านางไม่เหมือนเดิมและยิ่งเห็นข้างกายนางมีหลินซีบุตรชายคนเดียวของแม่ทัพหลินชวน สายตาที่นางมองเขาเปลี่ยนไปไม่น้อยเขารู้สึกได้ ขณะที่กำลังนั่งอยู่ในภวังค์ของตนเองก็ได้ยินเสียงเรียกคุ้นหู“คุณชายท่านกลับมาเสียที คุณชายท่านรีบไปดูฮูหยินเถอะเจ้าค่ะ” สาวใช้อาวุโสของมารดาปรี่ตรงเข้ามาหาเขาที่ลานกลางของบ้าน สีหน้าไม่สู้ดีนัก ร่างกายสูงโปร่งรีบผุดลุกจากที่นั่งตามไปทันทีก่อนหน้านี้อี้ฮูหยินก็เจ็บป่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ มาตลอด เรียกว่าสา
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย เจ้ารู้วิชาแพทย์หรือ
21เจ้ารู้วิชาแพทย์หรือโจวเจียวเจียวชาติก่อนเป็นคนจิตใจดีชอบช่วยเหลือผู้อื่น พอเห็นเด็กสาวหมดสติอยู่ตรงหน้ามีหรือจะปล่อยผ่านไปได้ นางรีบพุ่งตัวเข้าไปคุกเข่าอยู่ข้างกายร่างนั่นทันที ลืมสิ้นทุกกฎเกณฑ์ที่ตนตั้งไว้เด็กสาวนอนไม่ได้สติ ร่างกายกระตุกเกร็งมุมปากมีของเหลวสีขาวขุ่นไหลออกมา ผู้คนรอบข้างพากันตีวงกว้างมองด้วยความตื่นตระหนกอาการเช่นนี้หากแสดงออกมาต่อหน้าผู้คนล้วนถูกเข้าใจผิดเป็นผีร้ายหรือวิญญาณร้ายเป็นแน่“หลินซี เอาน้ำกับผ้าสะอาดให้ข้าที” นางหันไปบอกกับหลินซีเสียงดัง ก่อนจะหันมาจัดแจงเด็กน้อยอายุไม่เกินสิบหนาวให้นอนราบบนพื้นถนนหน้าร้านทุกฝีเท้าขยับหยุดนิ่งไม่มีผู้ใดกล้าก้าวเข้าไปช่วยเหลือแม้สักคน มีเพียงโจวเจียวเจียวที่คุกเข่าอยู่ข้างกายนางอย่างลืมตัว ครู่หนึ่งหลินซีก็ถืออ่างน้ำที่มีน้ำอยู่ด้าน
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย ดอกหลีต้องลมฝน
20ดอกหลีต้องลมฝนหลังจากการค้าร้านผลไม้แห้งที่ตลาดปลาประสบความสำเร็จไม่น้อย โจวเจียวเจียวก็ขออนุญาตพี่ชายเพื่อเปิดร้านในตลาดเดียวกันเพิ่มสุดถนนเส้นรองของตลาดบูรพาเป็นถนนเล็กสายหนึ่งใช้สัญจรไปมา สำหรับเลี่ยงผู้คน เพื่อซื้อขายแลกเปลี่ยนข้าวของต่าง ๆ การเดินเที่ยวเล่นในตลาดของนางหาใช่การเดินเตร็ดเตร่ แต่เป็นการสำรวจพื้นที่นางเห็นว่าผู้คนจอดแวะหาซื้อข้าวของไม่น้อย แต่ไม่มีเวลาเดินเที่ยวเล่นเหมือนคนทั่วไป การเดินไปที่ต่าง ๆ ล้วนใช้เวลามากทำให้ต้องรีบซื้อรีบออกเดินทางหญิงสาวคิดว่าการทำร้าขายอาหารแบบซื้อกลับน่าสนใจไม่น้อย จึงได้ปรึกษากับโจวจี้หยวนด้วยเห็นว่าก่อนนี้น้องสาวเคร่งเครียดอยู่ไม่น้อย อยากให้นางมีอะไรทำเสียบ้างอีกทั้งตระกูลโจวก็ไม่ขาดแคลนเงิน จะขาดทุนสักร้านสองร้านบิดามารดาคงไม่ว่าอันใด“เจีย
กลวิธีหนีการเป็นนางร้าย รักปักใจ
19รักปักใจชายหนุ่มเดินกลับจวนสกุลมู่ด้วยร่างกายและสมองที่หนักอึ้ง ไม่รู้ว่าเหตุใดจนตอนนี้ก็ยังคิดไม่ตกกับคำถามของโจวเจียวเจียว หลังการสอบเสร็จสิ้นสืออีหรานให้คนส่งจดหมายนัดเขา ไปพบที่ตลาดปลา เพราะผู้คนพลุกพล่านน้อยกว่าตลาดประจิมมากพูดคุยกันได้ไม่นานก็บังเอิญเห็นน้องสาวของสหายหายเข้าไปในโรงเตี้ยมกับบุรุษ ซ้ำยังพากันปิดประตูโรงเตี้ยมจนเงียบสนิทไม่เข้าใจเช่นกันว่าเหตุใดตนเองจึงสนใจเรื่องของนาง ทั้งที่ก่อนนี้ก็ไม่เคยสนใจแม้แต่หนเดียว หรือเป็นเพราะรู้สึกว่านางสนใจเขาน้อยลงแล้วหันไปสนใจหลินซีแทน“เฟิงเอ๋อร์ เหตุใดใจลอยเช่นนี้” อี้ฮูหยินผู้เป็นมารดาเอ่ยทัก ขณะเห็นบุตรชายเดินใจลอยผ่านโถงหน้า นางฝืนร่างกายมานั่งรอบุตรชายกลับจากการสอบขุนนาง แต่อีกฝ่ายทำราวกับไม่เห็นมารดา เดินผ่านไปไม่หันมองเกรงว่าหากไม่ทักก็คงเดินผ่านไปจนสุดสายตาเป็นแน่
