เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 972
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 973
เหตุผลที่แม็ซ์ปฏิเสธคำขอของโจอี้ เขาพียงแค่แสดงละครและพยายามเล่นใหญ่เพื่อให้ได้มาเขาเป็นกรรมการการลงทุนที่หลอกลวง เช่นเดียวกับ P2P งานของเขาคือทำทุกอย่างเพื่อพยายามหลอกคนที่ไม่เข้าใจเรื่องเหล่านี้ เพื่อที่พวกเขาจะได้นำเงินทั้งหมดไปลงทุนในสิ่งที่เรียกว่ากองทุนอันที่จริงไม่มีกองทุนที่สามารถทำเงินให้กับพวกเขาได้ ตราบใดที่ใครก็ตามลงทุนในกองทุนนี้ พวกเขาจะต้องสูญเสียเงินทั้งหมดของพวกเขา และพวกเขาจะไม่สามารถได้รับเงินกลับคืนมาแม้แต่เพนนี่เดียวในตอนที่เอเลน แม่ยายของชาร์ลีเคยถูกฉ้อโกงจากการลงทุนของเธอ เธอก็เคยถูกบริษัทจัดหาเงินทุนปลอมหลอกเช่นกัน ตราบใดที่เงินโอนเข้าบัญชีของบริษัทแล้ว มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะได้รับเงินคืนอย่างไรก็ตาม สิ่งที่แม็กซ์พยายามทำในวันนี้ไม่ใช่เพื่อให้พวกเพื่อน ๆ ลงทุนในกองทุนที่เขาเป็นเจ้าของ เขาต้องการหลอกล่อให้เพื่อน ๆ ให้เงินทั้งหมดแก่เขา โดยแสร้งทำเป็นว่าเขาจะนำเงินไปลงทุนในนามของพวกเขาเอง หลังจากนั้นเขาสามารถใช้เงินของเพื่อน ๆ ช่วยตัวเขาเอง!เมื่อโจอี้ได้ยินเรื่องนี้ เขารู้สึกกังวลมากจนน้ำตาจะไหล เขาสิ้นหวังจริง ๆ เขาต้องการทำเงินมากกว่านี้ ในตอนแรก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 974
ชายคนนั้นโพล่งออกมา “แม็กซ์ เอาฉันร่วมด้วย! เอาฉันร่วมด้วย!"คุณนายลูอิสยังไม่ได้พูดอะไรเลย แต่เมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้ เธออดไม่ได้ที่จะพูดอย่างกังวลว่า “แม็กซ์ สินเชื่อออนไลน์พวกนั้นมีอัตราดอกเบี้ยสูง ที่เห็นได้ตามข่าวในปัจจุบัน อัตราดอกเบี้ยที่สร้างกำไรแบบนั้นน่ากลัวจริง ๆ ฉันคิดว่ามันคงจะดีที่สุดที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกสินเชื่อออนไลน์พวกนี้ ถ้ามันไม่ใช่ทางเลือกสุดท้าย”แม็กซ์คาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าคุณนายลูอิสจะพูดออกมาและพยายามทำให้เขาเสียแผน หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณนายลูอิส อัตราดอกเบี้ยของสินเชื่อออนไลน์ที่คุณพูดถึงนั้นสูงมาก อย่างไรก็ตาม มีสินเชื่อออนไลน์ที่ดำเนินการโดยเพื่อนของผมนั้นเป็นถูกกิจจะลักษณะและตรงไปตรงมา อัตราดอกเบี้ยของพวกเขาไม่สูงมากถ้าเทียบกับอัตราดอกเบี้ยของบริษัทกู้ยืมอื่น ๆ อันที่จริงอัตราดอกเบี้ยของพวกเขานั้นเล็กน้อยมาก”หลังจากหยุดไปพักหนึ่ง แม็กซ์ก็พูดอีกครั้งว่า “อันที่จริง ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ ฉันจะไม่ทำเรื่องแบบนี้เลย ฉันไม่ได้รับผลประโยชน์จากการทำทั้งหมดนี่ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเราทุกคนเป็นเพื่อนที่เติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าด้วยกัน ฉันจึงทนไม่ได้จริง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 975
ชาร์ลีไม่ได้เป็นคนดีอะไรเขาจะช่วยใครก็ต่อเมื่อเขาเห็นใจคนนั้นอย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายก็ควรจะสามารถแยกความแตกต่างระหว่างความดีและความชั่วได้หากอีกฝ่ายไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับตัวเอง ชาร์ลีจะไม่ยอมถูกดูหมิ่นทั้ง ๆ ที่เขามีเจตนาดีเนื่องจากบางคนดื้อรั้นมาก ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดสำหรับพวกเขาที่จะพบเจอกับความโชคร้ายด้วยตัวของพวกเขาเองอย่างไรก็ตาม พวกเขาตัดสินใจกันเองไปแล้ว มันคงตำหนิใครไม่ได้ ในเรื่องความโชคร้ายที่จะมาถึงในอนาคตชาร์ลีจึงจงใจเปลี่ยนเรื่อง เขาจึงพูดทันทีว่า “ถ้าพวกนายต้องการพูดคุยเรื่องการทำเงิน ฉันคิดว่าพวกนายควรกลับไปคุยเป็นการส่วนตัว เหตุผลที่เรามาที่นี่ในวันนี้ ก็เพราะว่าเราต้องการเลี้ยงอาหารค่ำคุณนายลูอิส หลังจากนั่งที่นี่มานาน เรายังไม่ได้สั่งอาหารกันเลย”แม็กซ์ยิ้มทันทีและพูดว่า “มาเถอะ มอบรายการอาหารนี้ให้คุณนายลูอิส คุณนายจะได้สั่งอาหารที่เธอชอบ!”คุณนายลูอิสรีบโบกมือก่อนจะพูดว่า “ไม่เอา ไม่เอา ฉันไม่เคยมาสถานที่ดี ๆ แบบนี้มาก่อนเลยไม่รู้ว่าจะสั่งอาหารอะไรที่นี่ ให้พวกคนหนุ่มสาวสั่งอาหารแทนเถอะ”แม็กซ์รับรายการแทน ก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า “เดี๋ยวฉันสั่งอาหารให้!
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 976
แม็กซ์โบกมือก่อนจะพูดว่า “ใช่ แน่นอน! ทำไมล่ะ? แค่เสิร์ฟอาหารมาให้เราเถอะน่า!”หลังจากที่เขาพูดจบ แม็กซ์ก็พูดต่อไปว่า “อ้อ แล้วก็ช่วยนำแชมเปญ Ace of Spades มาให้เราสองขวดด้วย!”พนักงานเสิร์ฟตอบว่า “ท่านครับ แชมเปญ Ace of Spades ราคา 18,888.00 ดอลลาร์ นอกจากนี้ยังไม่สามารถคืนเงินได้หากเปิดขวดแชมเปญแล้วเช่นกัน โอเคไหมครับ?”แม็กซ์ตอบทันทีว่า “ได้! รีบ ๆ เอามาเสิร์ฟให้เร็วที่สุด!”เมื่อพวกเขาได้ยินว่าเขาเพิ่งสั่งแชมเปญสองขวดซึ่งราคาขวดละ 18,888.00 ดอลลาร์ พวกเขาทั้งหมดก็ไม่สามารถนั่งเฉย ๆ ได้อีกต่อไปหลังจากคำนวณแล้ว อาหารมื้อนี้มีมูลค่ามากกว่าหกหมื่นเหรียญแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะต้องจ่ายเพียงครึ่งบิลสำหรับอาหารค่ำคืนนี้ พวกเขาจะยังไม่ต้องจ่ายสามหมื่นดอลลาร์อีกงั้นเหรอ?แม้ว่าพวกเขาจะแชร์บิลค่าอาหารที่เหลือเท่า ๆ กัน แต่ละคนก็ยังต้องจ่ายคนละสองพันเหรียญ!ฮาร์วีย์รู้สึกอายเล็กน้อยขณะพูดว่า “แม็กซ์ นี่เราไม่ต้องกินฟุ่มเฟือยขนาดนั้นก็ได้นะ เหตุผลที่เราทานอาหารเย็นกับคุณนายลูอิสในวันนี้ก็เพราะว่าเราต้องการต้อนรับคุณนายลูอิสกลับบ้าน คุณนายลูอิสเพิ่งหายจากอาการป่วย และเธอก็ไม่สามารถดื่มแชมเปญ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 977
ทันทีที่แม็กซ์ได้ยินคำพูดของชาร์ลี เขาก็ยิ้มก่อนจะพูดขึ้นอย่างประชดประชันว่า “โอ้ ชาร์ลี นายนี่มันขี้โม้ชะมัด!”ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ฉันจะคุยโม้ไปเพื่ออะไร? ถ้านายไม่เชื่อฉัน งั้นเราทั้งคู่ก็จ่ายล่วงหน้ามาหนึ่งแสนดอลลาร์ เพื่อที่เราจะได้ใช้เงินสองแสนดอลลาร์สำหรับอาหารค่ำคืนนี้ นายคิดว่าไง?"หลังจากแม็กซ์ได้ยินคำพูดของชาร์ลี เขาก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า “นี่นายพูดจริงเหรอ?”ชาร์ลีหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาก่อนจะเปิดแอปธนาคารบนมือถือขณะที่บอกกับพนักงานเสิร์ฟว่า “รบกวนมาสแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อชำระเงินก่อนนะครับ?”เมื่อแม็กซ์เห็นดังนั้นเขาก็แทบอยากจะกระโดดขึ้นด้วยความตื่นเต้น!เดิมทีเขาวางแผนที่จะใช้เงินมากขึ้นในการทานอาหารเย็นคืนนี้ หลังจากนั้นเขาจะสามารถเบิกเงินได้มากขึ้นจากเจ้านายของเขา อย่างไรก็ตาม กลุ่มเพื่อนของเขาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้านั้นน่าสมเพชเหลือเกิน พวกเขางอแงตลอดขณะที่เขากำลังสั่งอาหาร และพวกเขาก็ช่างน่ารำคาญมากจริง ๆอย่างไรก็ตาม ชาร์ลีก็เต็มใจที่จะแชร์บิลกับเขาเท่า ๆ กัน ยิ่งกว่านั้น เขายังเต็มใจที่จะจ่ายมากถึงหนึ่งแสนดอลลาร์! เขาไม่ได้แค่จะให้เงินเขาฟรี ๆ หรอกใช่ไห
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 978
เขาไม่เคยได้กลิ่นหรือดื่มแชมเปญใด ๆ ที่ราคาขวดละเกือบสองหมื่นเหรียญ ดังนั้นเขาจึงต้องการใช้ประโยชน์จากโอกาสที่ดีนี้ในการดื่มให้มากที่สุดในเวลานี้ สก็อตต์ ลูกน้องของแม็กซ์กำลังกินหมูหันในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ว่า “ทำไมฉันถึงรู้สึกราวกับว่าฉันได้เป็นพี่ของแดร์ริล เวย์นในหนังเรื่อง The Richest Man in Zion? ฉันรู้สึกราวกับว่าฉากนี้คล้ายกับฉากในหนังตอนที่พวกเขากำลังกิน และดื่มอยู่ในร้านอาหารจริง ๆ!”ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ ทุกคนต่างก็เห็นด้วยทันที พวกเขาพยักหน้า และหัวเราะก่อนจะพูดว่า “ใช่ นายพูดถูก! นี่มันคล้ายกับฉากนั้นจริง ๆ !”สก็อตต์ยิ้มก่อนจะพูดว่า “ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณพี่แม็กซ์! ขอบคุณครับพี่แม็กซ์!”สเตฟานีพูดอย่างขุ่นเคืองว่า “ทำไมนายถึงขอบคุณแค่แม็กซ์? พี่ชาร์ลีก็จ่ายเงินครึ่งหนึ่งสำหรับอาหารค่ำคืนนี้ด้วยเหมือนกัน จริงไหม?”สก็อตต์ตอบอย่างดูถูกว่า “ฉันกำลังกินครึ่งที่พี่แม็กซ์จ่ายไป ในขณะที่เธอกำลังกินอีกครึ่งที่ชาร์ลีจ่ายไป ดังนั้นเธอก็ไปขอบคุณเขาได้ทุกอย่างที่เธอต้องการ มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย”ในเวลาเดียวกันนี้ โจอี้ที่กินจนปากมันเยิ้มไปหมดแล้ว จู่ ๆ ก็ตอบสนองต่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 979
ขณะที่ทุกคนกำลังเพลิดเพลินกับอาหารมูลค่า 2 แสนดอลลาร์อยู่นั้น ชาร์ลีก็เดินไปที่แผนกต้อนรับก่อนจะพูดกับพนักงานเสิร์ฟว่า “สวัสดีครับ ผมเป็นแขกจากโต๊ะ 03 ที่ล็อบบี้ ขอใบเสร็จสำหรับโต๊ะของผมด้วยครับ”พนักงานเสิร์ฟรีบถามด้วยความเคารพ “สวัสดีครับ คุณกำลังพูดถึงโต๊ะที่เพิ่งจ่ายไปสองแสนดอลลาร์คืนนี้ใช่ไหมครับ?”"ใช่แล้วครับ!" ชาร์ลีพยักหน้าทันทีพนักงานเสิร์ฟถามอีกครั้งว่า “คุณต้องการให้ผมออกใบเสร็จภายใต้ชื่อบริษัทหรือชื่อบุคคลไหมครับ?”ชาร์ลีตอบว่า “ชื่อบุคคลครับ”“รับทราบครับ ขอทราบชื่อหน่อยครับ?”ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า “ชาร์ลี เวด”พนักงานเสิร์ฟรีบพิมพ์บนคอมพิวเตอร์ก่อนที่จะเริ่มพิมพ์ใบเสร็จจากเครื่องพิมพ์มีเสียงเครื่องพิมพ์เกิดขึ้นก่อนใบเสร็จรับเงินที่มีชื่อชาร์ลี และพิมพ์ออกมาเป็นจำนวนเงินสองแสนเหรียญทันทีที่ชาร์ลีได้รับใบเสร็จ เขาก็ตรวจสอบความถูกต้องของใบเสร็จ หลังจากยืนยันว่าไม่มีปัญหากับใบเสร็จ เขาก็ขอบคุณพนักงานเสิร์ฟก่อนจะกลับไปที่โต๊ะในเวลานี้ ชาร์ลีแอบเย้ยหยันในใจ 'แม็กซ์ นายคงไม่เคยคิดว่าฉันจะเริ่มก่อนหรอกใช่ไหม?'หลังจากนั้น ชาร์ลีก็กลับมาที่โต๊ะอาหา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 980
โจอี้ตอบทันทีว่า “พี่แม็กซ์ ฉันได้ตรวจสอบแพลตฟอร์มออนไลน์ไปแล้วเมื่อสักครู่นี้ พวกเขาขอให้ฉันอัปโหลดด้านหน้า และด้านหลังบัตรประจำตัวของฉันบนแพลตฟอร์มออนไลน์ แต่ฉันลืมบัตรประจำตัวของฉันไว้ที่หอพัก ไม่ต้องห่วง สิ่งแรกที่ฉันจะทำทันทีที่กลับถึงหอพักคือการอัปโหลดข้อมูลบัตรประจำตัวของฉันโดยเร็วที่สุดเพื่อที่ฉันจะได้รับเงินกู้โดยเร็วที่สุด!”"อืม" แม็กซ์พยักหน้าขณะที่เขากำลังผ่อนคลายตัวเอง หลังจากนั้น เขาก็พูดว่า “นายต้องจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด อย่าพลาดโอกาสดี ๆ แบบนี้ อันที่จริง ฉันสามารถสอนวิธีอื่นให้นายทำเงินได้มากขึ้น”ทันทีที่โจอี้ได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นและเขาก็ฉี่ใส่มือของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก แต่เขารีบเช็ดมือบนกางเกงก่อนจะหันกลับมาถามแม็กซ์ว่า “พี่แม็กซ์ พี่กำลังพูดถึงวิธีการอะไร? พี่แม็กซ์ ขอคำแนะนำด้วยเถอะนะ!”แม็กซ์ตอบว่า “มันง่ายมาก หากนายสามารถหาเงินให้ฉันได้ 6 แสนดอลลาร์ ฉันก็จะช่วยนายหาเงินเพิ่มอีก 6 แสนดอลลาร์ต่อสัปดาห์ อย่างไรก็ตาม หากนายสามารถหาเงินมาให้ฉันได้หนึ่งล้านดอลลาร์ ฉันก็จะช่วยนายหาเงินได้อีก 1 ล้านดอลลาร์!”“
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
