Share
บทที่ 864
Related chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 865
ในขณะเดียวกัน ที่ศูนย์กักกันโอลรัส ฮิลล์เอเลนทำได้แค่ดูเพื่อนร่วมห้องขังกินอาหารกลางวันเสร็จ และเจนนิเฟอร์ก็ได้กินชุดอาหารกลางวันเสร็จทั้งสองชุด เธอรู้สึกราวกับว่ามีคนแทงเธอเข้าที่หัวใจ สายตานั้นช่างเจ็บปวดเหลือเกินที่เธอต้องทนเห็นเธอไม่ได้กินอะไรมาแล้วเกินกว่า 24 ชั่วโมง อีกทั้งยังถูกทุบตีอย่างรุนแรงและถูกบังคับให้นอนทั้งคืนในห้องน้ำที่เย็นจัดและยังชื้นอีกด้วย เธอรู้สึกเวียนหัวด้วยความหิวโหยจนหน้ามืดและใกล้จะทรุดตัวลงแต่เธอไม่กล้าแสดงความไม่พอใจใด ๆ เพราะมันจะทำให้เจนนิเฟอร์ทุบตีเธออีกครั้งเนื่องจากความหิวเพียงเล็กน้อย คุณท่านวิลสันจึงรู้สึกอิ่มจากการกินข้าวเพียงครึ่งเดียวในกล่องอาหารกลางวันเธอเดินไปหาเอเลนอย่างสบาย ๆ พร้อมกล่องอาหารกลางวันที่เหลืออยู่ในมือ พลางโบกมันต่อหน้าเธอ แล้วถามด้วยรอยยิ้มว่า “นี่ นี่เธอไม่ได้กินอะไรมาหนึ่งคืนแล้วนี่ หิวไหม? มันคงต้องหิวมากแน่ ๆ เลยใช่ไหม? อยากกินสักคำสองคำไหมล่ะ?”เอเลนเหลือบมองหญิงชราราวกับเธอเป็นแสงสว่างแห่งความหวัง และถามเธออย่างระมัดระวัง “จริงเหรอคะ? แม่จะให้ฉันกินจริงเหรอ?”คุณท่านวิลสันพยักหน้า “ใช่ ฉันแทบใจสลายเลยล่ะที่เห็น
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 866
คุณท่านวิลสันตะโกนขึ้นว่า “เวนดี้ มานี่ พานังโง่นี่ไปที่ห้องน้ำและล้างอาหารบนหัวของเธอออกด้วยน้ำเย็น! เธออาจจะแอบกินตอนเราไม่เห็นก็ได้! ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้น!”เอเลนร้องไห้ด้วยความตกใจ “อย่านะ! ตอนนี้ใกล้จะฤดูหนาวแล้ว! คุณจะฆ่าฉันแน่ ๆ ถ้าคุณล้างหัวของฉันด้วยน้ำเย็น!”เจนนิเฟอร์ที่กำลังเฝ้าดูเหตุการณ์นี้อยู่ก็คำรามอย่างเย็นชาว่า “หุบปากแกเดี่ยวนี้ นังบ้าเอ๊ย! ถ้าฉันยังได้ยินเสียงแกอีกล่ะก็ ฉันจะราดน้ำเย็นให้แกอีกครั้งหลังจากที่คุณยายวิลสันล้างอาหารบนหัวแกด้วย!”เอเลนคร่ำครวญด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อคุณท่านวิลสันและเวนดี้กำลังจะลากเธอเข้าไปในห้องน้ำหลังจากนั้นเวนดี้ก็ผลักหัวของเธอไว้ใต้ก๊อกน้ำแล้วเปิดน้ำโดยไม่ลังเล!น้ำประปาเย็นเฉียบที่พุ่งลงบนศีรษะของเอเลน ทำให้สมองของเธอแทบจะแข็งตัวในทันที ตามด้วยความเจ็บปวดจากความหนาวเย็นที่ทำให้เธอสั่นสะท้านไปทั้งตัวเธอมองไปที่คุณท่านวิลสันที่ยิ้มแสยะและขอร้องอ้อนวอน “แม่คะ ขอผ้าเช็ดตัวให้ฉันหน่อยเถอะนะ ฉันขอร้อง! ฉันจะแข็งตายอยู่แล้ว!”คุณท่านวิลสันจ้องมองที่เธอพลางดูถูกและพูดขึ้นว่า “แกต้องการผ้าเช็ดตัวงั้นเหรอ? หุบปากเถอะนะ! มันจะเป็นปร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 867
"ว่าไงนะคะ?!"แคลร์ร้องด้วยความตกใจ “ทั้งสวย สง่า จิตใจดี สมบูรณ์แบบ ที่สำคัญไปกว่านั้น เธอยังเป็นม่าย แม่หม้ายที่ร่ำรวย… นั่นทำให้เธอเป็นสาวโสดที่หายากที่สุดของสาววัยกลางคนเลยใช่ไหมคะ?!”ชาร์ลีพยักหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ใช่ครับ เธอเป็นสาวโสด แต่เธอดูไม่เหมือนคุณอาเลยนะ เหมือนเป็นพี่สาวซะมากกว่าอีก”แคลร์ถามด้วยความประหลาดใจว่า “จริงเหรอ? เธอเหมือนคนอายุเท่าไหร่เหรอคะ?”ชาร์ลีตอบว่า “เหมือนอายุสักสามสิบเจ็ดหรือสามสิบแปด ไม่น่าจะเกินสี่สิบเลยนะ”"ถามจริง?!"แคลร์อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ และไม่เชื่ออย่างยิ่ง เธอไม่ค่อยเห็นผู้หญิงอายุ 50 ปีแต่ดูอ่อนกว่าวัยถึง 10 ปีมันไม่เว่อร์ไปหน่อยเหรอถึงแม้จะเป็นดาราก็เถอะ?ชาร์ลีพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ผมไม่ได้ล้อเล่นนะ เธอดูสาวและสวยมาก คุณรู้จักแคเธอรีน ซีตา โจนส์ใช่ไหม? คุณอาฮอลล์ดูอ่อนกว่าวัยและสวยกว่าเธออีกนะครับ”แคลร์ประหลาดใจอีกครั้ง “อย่าเว่อร์ไปหน่อยเลย! นี่คุณพูดจริงเหรอคะ?”ชาร์ลียิ้ม “ใช่แล้วครับ คืนนี้เธอจะมาที่บ้านของเรา รอดูด้วยตัวคุณเองสิ”แคลร์ไม่ได้สงสัยในคำพูดของชาร์ลีอีกต่อไป เธอกลับพูดอย่างกังวลใจว่า “ผู้หญิ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 868
ตอนนี้ผ่านไป 24 ชั่วโมงตั้งแต่เอเลนหายตัวไปแคลร์รู้สึกเป็นกังวลและประหม่ามาก เธอจึงเริ่มตระเวนหาตามสถานเสริมความงามที่เอเลนไปประจำเธอมาที่ร้านเสริมสวยแห่งหนึ่งและถามเจ้าของร้านขณะแสดงรูปของเอเลนว่า “ขอโทษนะคะ คุณเคยเห็นผู้หญิงคนนี้มาก่อนไหม?”เจ้าของร้านดูรูปด้วยความสงสัยและถามว่า “โอ้ นี่คุณนายวิลสันใช่ไหม?”แคลร์ก็ประหลาดใจไม่แพ้กัน “คุณรู้จักแม่ฉันเหรอคะ?”เจ้าของร้านยิ้ม และพูดว่า “โอ้ คุณคือลูกสาวของเธอสินะ เธอเคยเป็นลูกค้าประจำของฉันที่นี่ แต่ช่วงนี้ฉันไม่ได้เจอเธอเลย เธอมาที่นี่กับเพื่อนของเธอค่อนข้างบ่อย ทำไมเหรอ? เธอหายไปเหรอ?”แคลร์พยักหน้า และถามว่า “คุณรู้จักเพื่อนของเธอบ้างไหมคะ? ขอเบอร์หน่อยได้มั้ยคะ?”เจ้าของอ้าปากค้างราวกับมีบางอย่างเข้ามาในใจ และโพล่งออกมาว่า “เอ๊ะ มีเพื่อนคนหนึ่งของเธอกำลังทำหน้าอยู่พอดีเลย ให้ฉันไปเรียกเธอมาให้ไหม?”แคลร์รีบพูด “นั่นคงจะดีมากเลยค่ะ! ขอบคุณนะคะ!"เจ้าของร้านยิ้ม “ไม่เป็นไร ฉันยินดีช่วยเหลือจ่ะ”เจ้าของร้านยิ้มอย่างอ่อนโยน เธอหยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมาแล้วพูดว่า “ลิลลี่ ช่วยบอกคุณนายเวย์นออกมาสักครู่ได้ไหม? บอกเธอว่าลูกสาวของคุ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 869
ใบหน้าของคุณนายเวย์นบิดเบี้ยวด้วยความโมโห ถึงแม้ว่ามาส์กบนหน้าเธอที่แน่นอยู่แล้วก็ยังสามารถหลุดออกจากใบหน้าของเธอได้เธอมองดูมาส์กที่ตกลงบนพื้นด้วยความอารมณ์เสียแต่เธอก็อารมณ์เสียมากขึ้นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวานแม้ว่าเธอกับเอเลนจะไม่ใช่เพื่อนที่ดีที่สุด แต่ทั้งคู่ก็มีมิตรภาพที่ดีร่วมกัน เพราะพวกเธอมักจะเล่นไพ่นกกระจอกและไปเข้าคอร์สทำหน้าทำสปาด้วยกันเสมอพวกเขามีคนรู้จักแบบนี้มากมายที่ปฏิบัติต่อกันอย่างสุภาพ แต่การกระทำของเอเลนเมื่อวานนี้ทำให้เธอโกรธจนนอนไม่หลับเลยทีเดียวแคลร์อดไม่ได้ที่จะสับสนและงงงวยเมื่อได้ยินจากคุณนายเวย์น ทำไมแม่ของเธอถึงพูดกับเพื่อนของเธอแบบนี้? เธอมีสถานะที่ไม่ดีนักเมื่อไม่นานนี้เพราะเธอไม่มีเงิน แต่ทัศนคติของเธอที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันนั่นมันอะไรกัน? เธอไปเจอขุมทรัพย์ที่ไม่คาดคิดมาอย่างนั้นเหรอ?เธอยังพูดเหมือนว่าจะซื้อร้านเสริมสวยให้ตัวเองอีกด้วย! เห็นได้ชัดว่านั่นเป็นเงินก้อนโตเลยทีเดียวอีกคำถามก็เกิดขึ้นมาในใจ เธอไม่จำเป็นต้องหายตัวไปก็ได้!นี่มันเกิดอะไรขึ้น?ตอนนี้แคลร์เริ่มสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆในเวลาเดียวกันนี้ คุณนายเวย์นที่ยังหอบอยู่ก็ถ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 870
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เอเลนเป็นคนไม่มีเงินถ้าอย่างนั้นทำไมเธอถึงกล้าดูถูกคุณนายเวย์นทางโทรศัพท์เหมือนคนที่ร่ำรวยและเย่อหยิ่งหลังจากนั้นไม่นาน?จู่ ๆ เธอก็รวยขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ อย่างนั้นเหรอ?เงินมาจากไหน?ถึงเธอจะรวยจริงแล้วทำไมเธอต้องหายไปด้วยล่ะ?เพราะเอเลนจะมาดูถูกทั้งเธอและพ่อของเธอหลังจากที่เอเลนรวยขึ้นจริงเหรอ?มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าเอเลนอาจจะเป็นคนแบบนั้น แต่วิลล่า ที่ธอมป์สัน เฟิร์สไม่ใช่บ้านในฝันที่เธอน้ำลายไหลมาเป็นเวลานานอย่างนั้นหรือ?ถ้าพูดตามหลักเหตุผลแล้ว หากเธอได้รับโชคลาภโดยบังเอิญ เธอจะซ่อนเงินและพักที่วิลล่าสุดหรูต่อไป ซึ่งมันค่อนข้างจะสอดคล้องกับตัวตนของเธอ เธอคงไม่ได้หายตัวไปพร้อมกับเงินและทิ้งวิลล่าไว้แบบนั้น เพราะเธอยังไม่ได้นอนสักคืนที่วิลล่าด้วยซ้ำยิ่งแคลร์พยายามเข้าใจและวิเคราะห์สถานการณ์มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเท่านั้น เธอรู้สึกว่าการหายตัวไปของแม่มันแปลก ๆ และมีความฟังดูไม่ขึ้นอยู่เรื่อย ๆอย่างไรก็ตาม เบาะแสก็จบลงจากที่คุณนายเวย์นกล่าวเอาไว้และเธอก็ไม่พบเบาะแสใด ๆ เพิ่มเติมในตอนนี้เธอต้องการเบาะแสเพิ่มเติมเพ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 871
ชาร์ลีขับรถไปรอบเมืองอย่างไร้จุดหมาย เมื่อเขาได้รับโทรศัพท์จากจาค็อบว่า มาทิลด้ากำลังจะมาบ้านของพวกเขาในเร็ว ๆ นี้ เขาจึงขับรถกลับบ้านแคลร์ได้รับโทรศัพท์จากพ่อของเธอด้วยใจความเดียวกันแล้วเธอก็กลับบ้านแม้จะไม่เต็มใจนักลอเรนยืนกรานที่ออกไปทานอาหารเย็นข้างนอกในคืนนี้ เมื่อเธอรู้ว่ามีแขกมาเยี่ยม แคลร์ต้องการให้เธออยู่เป็นเพื่อนหลีกเลี่ยงความเงียบที่น่าอึดอัดใจ แต่เธอก็รู้สึกอึดอัดมากพอแล้ว เธอจึงปฏิเสธข้อเสนอของแคลร์ โดยบอกว่าเธอต้องทำงานนอกเวลาและจะหาทานอาหารเย็นทานเองแคลร์ไม่สามารถบังคับลอเรนได้ เธอเตือนจาค็อบล่วงหน้าแทนว่า “พ่อคะ ตอนเพื่อนของพ่อมา ได้โปรดอย่าพยายามคุยกับหนู วันนี้หนูไม่มีอารมณ์จะคุยด้วยค่ะ”จาค็อบรู้ว่าเขากอดันแคลร์มากไม่ได้ เพราะเธอเต็มใจที่จะกลับบ้านและทานอาหารเย็นกับมาทิลด้าเพื่อเห็นแก่เขา เขาจึงพูดกับชาร์ลีว่า “ลูกเขยที่รัก มื้อเย็นนี้ พ่ออยากให้ลูกช่วยทำให้บรรยากาศดีหน่อย ตกลงไหม?”"ได้ครับ" ชาร์ลีพยักหน้าอย่างลังเลในเวลานี้กริ่งประตูก็ดังขึ้น จาค็อบรีบไปที่ระบบโทรศัพท์และตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า “พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว! พ่อจะไปเปิดประตู”เขาเลื่อนประตูหลักแล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 872
มาทิลด้าพยักหน้าและพูดว่า “100 ล้านก็ไม่ได้แพงขนาดนั้น แต่แม่ก็ไม่ค่อยเข้าใจ ว่าจาค็อบจะซื้อวิลล่านี่ ได้ ในสถานการณ์ปัจจุบันของเขาได้อย่างไรกัน?”พอลยิ้มและพูดว่า “แม่คงต้องถามเขาด้วยตัวเอง”มาทิลด้ายิ้มเช่นกัน “อืม บางที เขาอาจจะคมในฝัก ไม่บอกความรู้ความสามารถของเขา ให้ไครรับรู้ก็ได้”พอลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “พูดจริง ๆ นะแม่ ลุงวิลสันเป็นคนดี แต่ผมไม่สามารถบอกได้ว่าเขามีคมที่จะซ่อน อันที่จริง ผมไม่คิดว่าเขาก็มีฝักด้วย”มาทิลด้าถามด้วยความสงสัย “ลูกหมายความว่าอย่างไร?”พอลตอบว่า “เปล่าครับ ผมแค่รู้สึกแปลก ๆ แค่นั้นเอง”มาทิลด้าหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เธอตอบ “เอาล่ะ พอได้แล้ว แม่ควรจะดีใจกับเพื่อนเก่าของแม่ ที่สามารถอยู่ในวิลล่าราคาแพงแบบนี้ได้ ส่วนเรื่องอื่น ๆ มันไม่ใช่เรื่องของเรา”พอลพยักหน้าอย่างจริงจัง “ใช่ครับ แม่พูดถูก”ในขณะนี้ จาค็อบเปิดประตูและพูดอย่างตื่นเต้นทันทีที่เห็นมาทิลด้าและพอลว่า “เฮ้ มาทิลด้า พอล พวกเธออยู่ที่นี่แล้ว มาเถอะ เข้ามาได้เลย!”มาทิลด้ายิ้มขณะที่เธอพูดว่า “ว้าว จาค็อบ บ้านของนายสวยมาก ฉันไม่รู้ว่านายพักอยู่ในที่หรูหราเช่นนี้ ฉันรู้สึกได้ถึง
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
