แชร์

บทที่ 844

ผู้แต่ง: ลอร์ด ลีฟ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
จาค็อบที่อยู่ชั้นบนบนชั้นสาม ตรงกันข้ามกับชาร์ลี

เขาตื่นเต้นมากจนนอนไม่หลับเลยในคืนนั้น

เขาไม่สามารถหยุดคิดถึงอดีตที่เขามีร่วมกับมาทิลด้าได้ รวมถึงความทรงจำดี ๆ ทั้งหมดก็วนเวียนอยู่ในหัวของเขา เขาหมกมุ่นอยู่กับความทรงจำที่เขากับมาทิลด้ามีร่วมกัน

ยิ่งเขาคิดถึงมาทิลด้ามากเท่าไร เขาก็ยิ่งตั้งหน้าตั้งตารอที่จะได้พบเธออีกครั้ง

เช้าวันรุ่งขึ้น จาค็อบที่ไม่ได้นอนตลอดทั้งคืน มีความกระตือรือร้นและอารมณ์ดีมาก เขายิ้มกว้างจนปากแทบถึงหู อย่างมีความสุขในเวลานี้

เขาตื่นแต่เช้าเพื่ออาบน้ำและโกนหนวดเคราให้สะอาดโดยไม่เหลือตอแม้แต่น้อย หลังจากนั้นเขาก็หวีผมก่อนจะฉีดสเปรย์จัดแต่งทรงผม หลังจากนั้นเขาก็มองเข้าไปในตู้เพื่อมองหาชุดสูทหรูหราระดับไฮเอนด์ ชุดสูทที่เขารู้สึกไม่เต็มใจที่จะใส่มันมาตลอด

ชุดนี้ทำขึ้นเป็นพิเศษในฮ่องกง เมื่อครั้งที่ตระกูลวิลสันยังคงรุ่งโรจน์อยู่ ในเวลานั้นเขาเป็นนายน้อยรองของตระกูล พ่อของเขาจึงไม่ลังเลที่จะให้เงินค่าขนมจำนวนมากรวมถึงชุดสูทนี้ เพื่อเป็นหน้าเป็นตาและรักษาชื่อเสียงของตระกูลเมื่อเขาออกไปเที่ยว

โชคดีที่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จาค็อบใช้ชีวิตแบบประหยัดมาก น้ำหนักของเข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 845

    เมื่อแคลร์ได้ยินว่าพ่อของเธอต้องการให้เธอพาเขาไปพบกับรักแรกของเขา แคลร์ปฏิเสธอย่างไม่ลังเลเลย "หนูไม่ไป!"จาค็อบกางมือออกก่อนจะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น อย่าห้ามชาร์ลีไม่ให้ไปกับพ่อ ไม่ว่าวันนี้จะเป็นอย่างไรไร คนใดคนหนึ่งก็ต้องมากับพ่อ”“พ่อ…” แคลร์โกรธจัดและเธอถามว่า “การทานอาหารกับเพื่อนเก่าของพ่อหรือการที่เราออกไปตามหาแม่ อะไรสำคัญกว่า? พ่อไม่สามารถแยกแยะได้ใช่ไหมว่าอะไรสำคัญ?”จาค็อบโพล่งออกมา “แน่นอน พ่อแยกแยะมันได้ชัดเจนเลย! แน่นอนว่าการทานอาหารกับเพื่อนของพ่อ มันสำคัญกว่ามาก!”“พ่อ…”แม้ว่าแคลร์มักจะเป็นคนอารมณ์ดี แต่ในเวลานี้ เธอก็กำลังจะระเบิดและปะทุด้วยความโกรธจาค็อบตอบอย่างเฉยเมยว่า “แคลร์ ลูกต้องเข้าใจเรื่องหนึ่ง โลกนี้ไม่ได้หมุนรอบแม่คนเดียว ครอบครัวนี้มีสี่คน แม่ของลูกและพ่อต่างก็ต้องการที่แยกทางกัน ลูกสามารถเลือกและตัดสินใจเองว่าชีวิตของลูกจะหมุนรอบแม่ แต่ลูกไม่สามารถบังคับหรือคาดหวังให้ชาร์ลีหรือพ่อไปหมุนรอบแม่ได้แล้ว! ลูกไม่คิดว่าเราควรมีชีวิตของเราเองเหรอ? เราไม่มีความต้องการใด ๆ ของตัวเราเองบ้างเลยเหรอ?”ขณะที่เขาพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จาค็อบรู้สึกกระวนกระวายเล็ก

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 846

    เอเลนรู้ดีว่านี่เป็นการข่มขู่ ตราบใดที่เธอเริ่มที่จะกินและตราบใดที่เธอเอื้อมมือไปแตะกล่องอาหาร เธออาจจะต้องทนกับการถูกทุบตีดังนั้น เอเลนจึงร้องไห้ออกมา เธออ้อนวอนขอร้อง “พี่เจนนิเฟอร์ พี่ทุบตีและดุด่าฉันไปมากเท่าที่พี่ต้องการเมื่อวานนี้แล้ว ได้โปรดเมตตาฉันและปล่อยฉันไปในวันนี้ได้ไหม?”เจนนิเฟอร์ยักคิ้วก่อนจะพูดว่า “คือถ้าฉันปล่อยแกไป แม่ที่ตายของฉันจะฟื้นขึ้นมาเหรอ? แกรู้ไหม ว่าแม่ของฉันต้องทรมานแค่ไหนตอนที่แม่กินยาฆ่าแมลงและนอนหายใจไม่ออกตายอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล”เอเลนร้องไห้ขณะที่เธอพูดว่า “พี่เจนนิเฟอร์…ฉันรู้ว่าพี่เป็นลูกสาวที่กตัญญู แต่ฉันไม่ได้ทำร้ายแม่ของพี่แต่อย่างใดเลย…”เจนนิเฟอร์ตอบอย่างโกรธเคือง “แกยังจะพูดเรื่องไร้สาระกับฉันอยู่อีกเหรอ? ให้ฉันบอกอะไรแกสักอย่างเถอะ แม่ของฉันถูกฆ่าตายเพราะลูกสะใภ้เนรคุณ! นั่นคือเหตุผลที่ฉันรู้สึกแย่เมื่อเจอคนแบบแก! แกควรจะดีใจที่ในตอนนี้ เราไม่ได้อยู่ในสมัยโบราณ ไม่อย่างนั้นฉันคงจะสับแกเป็นชิ้น ๆ แล้ว!”คุณท่านวิลสันตอบอย่างอิ่มอกอิ่มใจ “เจนนิเฟอร์ คุณพูดถูก! ผู้หญิงแบบนี้ในสมัยโบราณจะถูกขังอยู่ในกรงหมู! เราควรขังเธอไว้ในกรงไม้ไผ่ที่ม

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 847

    เลยเวลาแปดโมงเช้ามาเล็กน้อย ชาร์ลีก็ขับรถพาชายชราออกจากวิลล่ายังมีเวลามากกว่าสองชั่วโมงก่อนที่เครื่องบินจะลงจอด แต่จาค็อบทนรอไม่ไหวอีกต่อไปแล้วหลังจากออกจากวิลล่าที่ ธอมป์สัน เฟิร์ส จาค็อบก็รีบถามชาร์ลีว่า “ลูกเขยที่รัก รู้ไหมว่าพ่อสามารถซื้อช่อดอกไม้ได้ที่ไหน? พ่ออยากซื้อช่อกุหลาบเพื่อมอบให้มาทิลด้า”ชาร์ลีตอบว่า “พ่อครับ เพื่อนของพ่อพาลูกชายมาด้วยในวันนี้ พ่อคิดว่ามันเหมาะสมเหรอครับ ที่จะมอบกุหลาบให้เธอต่อหน้าลูกชายของเธอ?”จาค็อบคิดกับตัวเองครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าและพูดว่า “ลูกพูดถูก พ่อควรจะมอบช่อดอกไม้ธรรมดาให้เธอ”ชาร์ลีตอบว่า “ผมรู้จักร้านดอกไม้ใกล้ ๆ เราจะไปที่นั่นเพื่อซื้อดอกไม้กันก่อน”ทันทีที่พวกเขามาถึงร้านดอกไม้ ชาร์ลีใช้เงินห้าร้อยเหรียญ เพื่อขอให้ร้านดอกไม้ช่วยเขาเตรียมช่อดอกไม้ที่เป็นสัญลักษณ์ของมิตรภาพ หลังจากนั้นเขาก็นำช่อดอกไม้กลับไปให้จาค็อบซึ่งรออยู่อยู่ในรถ จาค็อบตื่นเต้นมากเมื่อถือช่อดอกไม้ไว้ในมือ เขายิ้มพร้อมกับพูดว่า “ร้านดอกไม้นี้เป็นมืออาชีพมากจริง ๆ ! ช่อดอกไม้นี้ดูน่าประทับใจและดูมีน้ำใจมาก! พ่อเชื่อว่ามาทิลด้าจะต้องชอบมันอย่างแน่นอน!”ชาร์ลียิ้

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 848

    การปรากฏตัวของมาทิลด้านั้นไร้ที่ติมากยิ่งขึ้น เธอสวยมากจริง ๆ ดูสง่างามและมีระดับมาก เธอมีรูปลักษณ์ที่ดูดีและดูฉลาด นั่นเป็นลักษณะเฉพาะกลุ่มของคนมีความรู้รุ่นก่อน ๆ เท่านั้นมีดาราโทรทัศน์ที่มีชื่อเสียงมากในกลุ่มอายุนี้และเธอเป็นนักแสดงชื่อ แคเธอรีน ซีต้า โจนส์ เธอถือได้ว่าเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์และสวยที่สุดคนหนึ่งในกลุ่มอายุของเธอ อย่างไรก็ตาม หากเทียบกับ แคเธอรีน ซีต้า โจนส์แล้ว มาทิลด้านั้นสวยกว่า!แคเธอรีน ซีต้า โจนส์อยู่ในวัยห้าสิบต้น ๆ และเธอยังคงมีเสน่ห์และสวยงามมาก มาทิลด้าอายุน้อยกว่าเธอสามปี แต่เธอดูอ่อนกว่าถึงหกหรือเจ็ดปี!เธอจะเป็นคุณป้าที่อายุเกือบห้าสิบปีได้อย่างไร?เธอเป็นเพียงพี่สาวที่อายุสามสิบหรือสี่สิบต้น ๆ เท่านั้น!ชาร์ลีตกตะลึง เขาคาดไม่ถึงว่าคนรักคนแรกของจาค็อบจะงดงามและไร้ที่ติแม้อยู่ในวัยกลางคนก็ตาม! เขาทำได้แค่จินตนาการว่ามาทิลด้าจะสวยมากเพียงใด ตอนเธอยังเป็นสาว!โอ้พระเจ้า!ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาจาค็อบ ชายชราไม่เอาไหนคนนี้ พ่อตาของเขาเคยหลงรักสาวที่งามมากเช่นนี้มาก่อน!ในเวลาเดียวกัน ชาร์ลีก็รู้สึกเห็นใจจาค็อบมากขึ้นไปอีก!เขาไม่อยากเชื่อเลยว่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 849

    ภาษาออสเกียของพอลนั้นดีมากจริง ๆ ถ้าใครหลับตาและฟังพวกเขาพูด คงไม่มีใครสามารถบอกว่าเขาเป็นคนอเมริกันเลย ชาร์ลีก็แปลกใจมากเช่นกัน เขาพยักหน้าและกล่าวด้วยความชื่นชม “คุณพอล ภาษาออสเกียของคุณน่าประทับใจจริง ๆ”พอลยิ้มอย่างนอบน้อมก่อนจะพูดว่า “ชาร์ลี คุณกำลังชมผมมากไปแล้ว!”จาค็อบรีบพูด “อ้อ มาทิลด้า วันนี้ฉันจองห้องที่โรงแรมแชงกรีลาไว้สำหรับมื้อกลางวันแล้ว ทำไมตอนนี้เราไม่ไปที่นั่นเพื่อเลี้ยงต้อนรับเธอกับพอลกันเลยล่ะ?”มาทิลด้ายิ้มก่อนจะพูดว่า “ขอบคุณนะ จาค็อบ ฉันซาบซึ้งมากที่คุณมาที่นี่พร้อมกับชาร์ลี เพื่อมารอรับพวกเราและเลี้ยงอาหารกลางวันพวกเราในวันนี้อีก…”“มันถูกแล้วที่ฉันต้องทำแบบนี้!” จาค็อบยิ้มอย่างเก้ ๆ กัง ๆ ก่อนจะพูดว่า “เอ่อ วันนี้พวกเราขับรถมา งั้นไปด้วยกันคันเดียวเลยนะ!”"ได้สิ" มาทิลด้าพยักหน้าก่อนจะพูดกับพอลว่า “ลูก บอกคนขับรถของลูกว่าเราจะไม่เอารถของบริษัทแล้ว เราจะนั่งรถของลุงวิลสัน”พอลยิ้มก่อนจะพูดว่า “โอเคครับแม่ ผมจะโทรหาคนขับและบอกให้เขาส่งสัมภาระทั้งหมดไปที่ห้องพักในโรงแรมของเราก่อน”“ก็ดีนะ!”ในเวลานี้ พอลพูดอย่างสุภาพกับจาค็อบและชาร์ลีว่า “ลุงวิลสัน ชาร์ลี

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 850

    คนขับรถต่างชาติพยักหน้าอย่างเร่งรีบก่อนจะพูดว่า “ได้ครับ ท่านประธาน ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ!”หลังจากนั้น เขาได้เปิดฝากระโปรงท้ายของโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม ก่อนที่เขาจะนำกระเป๋าเดินทางทั้งหมดจากมือของพอลไปวางไว้ในท้ายรถหลังจากทำเสร็จแล้ว เขาถามมาทิลด้าว่า “ท่านประธานครับ คุณและผู้จัดการจะไม่ไปโรงแรมแชงกรีลาด้วยรถคันนี้ใช่ไหมครับ?”มาทิลด้าพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ฉันจะไปที่นั่นด้วยรถของเพื่อนเก่าของฉัน ออกไปก่อนได้เลย”จาค็อบมองดูรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอม รุ่นใหม่หรูหราตรงหน้าเขาและเขารู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมากในเวลานี้เขาสามารถประเมินราคาของรถคันนี้ได้อย่างชัดเจนรถแบบนี้จะมีราคาอย่างน้อยแปดหรือเก้าล้านดอล์ลาร์ แต่รถนี้ มีโลโก้เป็นนางฟ้าสีทองซึ่งทำจากทองคำบริสุทธิ์ นี่จะทำให้พวกเขาต้องเสียเงินเพิ่มอีกสองแสนดอลลาร์!จาค็อบอดไม่ได้ที่จะรู้สึกด้อยกว่าในเวลานี้ดังนั้น เขาจึงรีบพูดว่า “โอ้ มาทิลด้า บางทีคุณควรไปที่แชงกรีลากับโรลส์-รอยซ์ คันนี้ รถของฉันเป็นเพียงรถธรรมดาและเกรดต่ำ ฉันกลัวว่าเธอจะไม่ชินกับมัน ฉันไม่อยากให้เธอได้รับความไม่สบายใด ๆ เพราะฉัน”มาทิลด้าตอบอย่างจริงจังว่า “จาค็อบ เรารู

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 851

    หลังจากที่คนขับรถ ได้ขับโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมออกไปแล้ว ชาร์ลีก็ขับรถบีเอ็มดับเบิลยู ซีรีส์ 5 ของจาค็อบไปที่ทางเข้าสนามบินทันทีที่รถหยุดตรงหน้าพวกเขาทั้งสาม ชายชราก็รีบเปิดประตูรถด้านหลังก่อนที่เขาจะพูดอย่างสุภาพว่า “มาทิลด้า เชิญเลยครับ!”มาทิลด้าพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่เธอยิ้มและก้มตัวเพื่อขึ้นรถทันทีหลังจากนั้น พอลเดินไปอีกด้านหนึ่งของรถขณะที่เขาเตรียมที่จะนั่งเบาะหลังกับแม่ของเขา ในเวลานี้ จาค็อบรีบพูดว่า “โอ้ พอล! เนื่องจากนายและชาร์ลีเป็นหนุ่มกันทั้งคู่ นายน่าจะมีเรื่องคุยกันมากมายระหว่างทางไปโรงแรมนะ!”หลังจากนั้นจาค็อบก็ขึ้นไปนั่งเบาะหลังอย่างรวดเร็ว ก่อนที่พอลจะตอบอะไรพอลไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องนั่งที่นั่งข้างคนขับชาร์ลีกำลังขับรถเข้าเมือง จาค็อบที่นั่งอยู่เบาะหลังกับมาทิลด้า ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเขินอายเขาพูดว่า “มาทิลด้า รถของฉันค่อนข้างเก่าและกระด้าง ฉันหวังว่าเธอจะไม่รังเกียจมันมากเกินไป”มาทิลด้าตอบอย่างช่วยไม่ได้ “จาค็อบ ฉันบอกนายไปแล้วว่าฉันไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลย นายต้องหยุดพูดแบบนั้นได้แล้ว”"ได้ ได้เลย" จาค็อบเริ่มชมเชยเธอว่า “ฉันรู้ว่าเธอไม่สนใจเรื่องพวกนี้

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 852

    ในเวลานั้น เด็กหนุ่มชาวอเมริกันคนหนึ่งกำลังตามจีบเธออย่างคลั่งไคล้ ด้วยความโกรธและความต้องการที่จะลืมอดีตของตัวเองโดยเร็วที่สุด เธอจึงตัดสินใจตอบรับอีกฝ่ายทั้งคู่แต่งงานกันอย่างรวดเร็ว เริ่มต้นชีวิตครอบครัวและมีลูกด้วยกันในไม่ช้าหนุ่มอเมริกันคนนั้นใจดีกับเธอมากและเขาดูแลเธอมาทั้งชีวิต อย่างไรก็ตาม มาทิลด้าไม่เคยลืมแฟนเก่าของเธอได้เลย แม้จะผ่านไปกว่ายี่สิบปีแล้วก็ตามเมื่อเธอมองกลับไปในอดีต เธอตระหนักได้ว่าเธอหยิ่งทะนงเกินไปและนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอจึงถูกคนอื่นหลอก เธอรับรู้ได้ว่ารูมเมทของเธอ ไม่ได้มาหาเธอเพียงเพราะต้องการสารภาพความผิดและขอโทษเธอ อันที่จริง แม้รูมเมทของเธอจะบอกไม่ให้เธอใส่ใจในเรื่องนี้ แต่เธอแอบหวังว่ามาทิลด้าจะสนใจมันและเลิกคบกับเธอเป็นเพื่อน จากนั้นมาทิลด้าก็จะยกแฟนของเธอให้เธอยังเด็กเกินไป หยิ่งเกินไป เธอจดจ่ออยู่กับหลักการของชีวิตและความบริสุทธิ์ของความรู้สึกในอดีตมากเกินไป นั่นคือเหตุผลที่เธอเลิกกับผู้ชายที่เธอรักและผลักเขาเข้าสู่ในอ้อมแขนของรูมเมทเธอชีวิตแต่งงานของมาทิลด้าทำให้เธอเจ็บปวดมามาตลอด เพราะเธอยังหมกมุ่นอยู่กับจาค็อบ เธอยังมีความรู้สึกต่อเขา

บทล่าสุด

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1594

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1593

    เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1592

    ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล

DMCA.com Protection Status