Share

บทที่ 846

เอเลนรู้ดีว่านี่เป็นการข่มขู่ ตราบใดที่เธอเริ่มที่จะกินและตราบใดที่เธอเอื้อมมือไปแตะกล่องอาหาร เธออาจจะต้องทนกับการถูกทุบตี

ดังนั้น เอเลนจึงร้องไห้ออกมา เธออ้อนวอนขอร้อง “พี่เจนนิเฟอร์ พี่ทุบตีและดุด่าฉันไปมากเท่าที่พี่ต้องการเมื่อวานนี้แล้ว ได้โปรดเมตตาฉันและปล่อยฉันไปในวันนี้ได้ไหม?”

เจนนิเฟอร์ยักคิ้วก่อนจะพูดว่า “คือถ้าฉันปล่อยแกไป แม่ที่ตายของฉันจะฟื้นขึ้นมาเหรอ? แกรู้ไหม ว่าแม่ของฉันต้องทรมานแค่ไหนตอนที่แม่กินยาฆ่าแมลงและนอนหายใจไม่ออกตายอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล”

เอเลนร้องไห้ขณะที่เธอพูดว่า “พี่เจนนิเฟอร์…ฉันรู้ว่าพี่เป็นลูกสาวที่กตัญญู แต่ฉันไม่ได้ทำร้ายแม่ของพี่แต่อย่างใดเลย…”

เจนนิเฟอร์ตอบอย่างโกรธเคือง “แกยังจะพูดเรื่องไร้สาระกับฉันอยู่อีกเหรอ? ให้ฉันบอกอะไรแกสักอย่างเถอะ แม่ของฉันถูกฆ่าตายเพราะลูกสะใภ้เนรคุณ! นั่นคือเหตุผลที่ฉันรู้สึกแย่เมื่อเจอคนแบบแก! แกควรจะดีใจที่ในตอนนี้ เราไม่ได้อยู่ในสมัยโบราณ ไม่อย่างนั้นฉันคงจะสับแกเป็นชิ้น ๆ แล้ว!”

คุณท่านวิลสันตอบอย่างอิ่มอกอิ่มใจ “เจนนิเฟอร์ คุณพูดถูก! ผู้หญิงแบบนี้ในสมัยโบราณจะถูกขังอยู่ในกรงหมู! เราควรขังเธอไว้ในกรงไม้ไผ่ที่ม
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status