บทที่ 843

ขณะที่เขาคิดถึงอดีต ชาร์ลีก็รู้สึกเปี่ยมล้นไปด้วยอารมณ์

มีเพียงสองคนในตระกูลวิลสันที่ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี

หนึ่งในนั้นคือนายท่านวิลสันซึ่งล่วงลับไปแล้ว และอีกหนึ่งคือ แคลร์ ภรรยาของเขา

เนื่องจากนายท่านวิลสันได้เสียชีวิตลงไปแล้ว คนเดียวในตระกูลวิลสันที่ดีกับเขาอย่างแท้จริงก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแคลร์

เมื่อชาร์ลีเห็นแคลร์ยืนอยู่ที่ระเบียงด้วยใบหน้าที่เศร้า เขาจึงเดินเข้าไปหาเธอช้า ๆ ก่อนพูดว่า “แคลร์ คุณไม่ต้องกังวลมากไปหรอก แม่จะกลับบ้านอย่างปลอดภัยแน่นอน ตกลงไหม?”

แคลร์เพิ่งรู้ว่าชาร์ลีเข้ามาในห้อง เมื่อเธอได้ยินเขาพูด เธอหันกลับมามองเขาด้วยสีหน้าหงุดหงิด เธอพูดว่า “คุณไม่ได้สนใจแม่จริง ๆ แน่นอนคุณคิดว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ และต่อให้มีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ คุณก็จะไม่เสียใจหรือกังวลเลย”

ชาร์ลีรู้ว่าแคลร์ยังโกรธเขาอยู่ ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจเบา ๆ ก่อนเดินไปหาแคลร์และปลอบโยนเธอ “ภรรยาที่รัก ผมรู้ ว่าคุณกังวลว่าแม่ของคุณ อาจจะกำลังทุกข์หรือประสบพบเจอกับอันตรายอยู่ข้างนอกนั่น แต่อย่างไรก็ตาม คุณไม่คิดเหรอว่า มันก็เป็นเรื่องดีที่แม่ของคุณต้องเจอกับความทุกข์บ้าง?”

แคลร์ตอบว่า “ฉันเข้