บทที่ 83

เมื่อมาถึงโรงพยาบาลซิลเวอร์วิงก็เห็นดักลาสนอนอยู่บนเตียงในวอร์ด เขามีบาดแผลและรอยฟกช้ำ ขาขวาของเขามีเฝือกหุ้มอยู่และเขาก็ดูน่าสังเวช ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะเห็นใจ ลูกผู้ชายคนนี้ถูกนอกใจ อกหัก และตอนนี้ร่างกายเขาก็เต็มไปด้วยบาดแผล

เมื่อเห็นการมาถึงของชาร์ลี ตาที่บวมของดักลาสเริ่มมีน้ำตาไหลอาบแก้มเหมือนสายน้ำ

“ชาร์ลี…” ดักลาสร้องไห้

ชาร์ลีเดินเข้ามาหาเขาอย่างช้า ๆ และพูดเบา ๆ ว่า “ไม่เป็นไร เธอเป็นแค่ผู้หญิงเลว เธอไม่มีค่าอะไร”

ดักลาสกล่าวต่อว่า “ฉันตามจีบเธอมาสามปี เหมือนโยนศักดิ์ศรีของฉันไปที่ถังขยะเพื่อเธอ! ฉันรู้สึกเหมือนเป็นหมาที่พยายามจะขย้ำทุกอย่างที่อยากได้ แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่เคยมีอะไรเลยตั้งแต่แรก…”

ดักลาสดูเหมือนจะสำลักน้ำมูกน้ำตา “ผู้หญิงเลวคนนั้นไม่ใช่แค่เลิกกับฉัน แต่เธออยากให้ฉันสูญเสียทุกอย่างไปอย่างแน่นอน! ฉันใช้เงินทุกบาทที่หามาได้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉันใช้เงินเก็บไปถึงล้านเพื่อลงทุนในร้านอาหารนั้น แต่ตอนนี้เธอก็ปฏิเสธที่จะจ่ายเงินคืนให้ฉัน! ฉันมันตาบอดมาก ฉันเคยตกหลุมรักผู้หญิงชั่วร้ายแบบนี้ได้ยังไง!”

ชาร์ลีปลอบใจเขา “ดักลาส ในฐานะผู้ชายนายต้องรู้จักปล่อย