เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 789
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 790
จาค็อบทำได้แค่ก้มหน้ารับกรรมกับสิ่งที่เขาพูดและเขาพยายามอธิบายตัวเอง “แคลร์ พ่อแค่คุยกับแม่ของลูกเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนั้น พ่อไม่ได้พูดอะไรที่พุ่งเป้าไปหาลูกเลย พ่อไม่เคยพูดเลยด้วยว่าพ่อไม่ชอบลูก”แคลร์ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพ่อกับแม่ของเธอในอดีต เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่พอใจในเวลานี้ ดังนั้นเธอจึงพูดได้เพียงว่า “พ่อคะ หนูไม่สนใจว่าเรื่องระหว่างพ่อกับแม่จะเกิดอะไรขึ้นในอดีต หนูไม่รู้ว่าตอนนั้นมีบุคคลที่สามระหว่างพ่อแม่ไหม? หนูรู้แค่ว่าพ่อแต่งงานกับแม่มากว่ายี่สิบปีแล้ว พ่อเป็นคนที่ตกลงแต่งงานกับแม่ตั้งแต่แรก ดังนั้น พ่อก็ควรเคารพชีวิตการแต่งงานของพ่อ!”“ถ้าพ่อเปลี่ยนรหัสผ่านโทรศัพท์เป็นวันเกิดของรักแรกพบ นี่ถือเป็นการนอกใจชีวิตการแต่งงานของพ่อแล้ว! หากพ่อไม่รักแม่แล้ว และหากพ่อเกลียดแม่จริง ๆ พ่อก็ควรหย่ากับแม่ก่อน แล้วพ่อจะแสวงหาความสุขของตัวเองได้หลังจากนั้น อย่างไรก็ตาม หนูไม่คิดว่าพ่อควรทำอะไรแบบนี้ก่อนที่ชีวิตแต่งงานของพ่อจะสิ้นสุดลง!”จาค็อบอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดเล็กน้อยในเวลานี้เขารู้ว่าสิ่งที่ลูกสาวของเขาเพิ่งพูดนั้นถูกต้องและสมเหตุสมผล เขายังไม่ได้หย่าก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 791
หลังจากเรื่องตลกเรื่องนี้จบลง จาค็อบและเอเลนต่างก็ไม่ได้รับประโยชน์จากเรื่องนี้เลยสิ่งที่เอเลนต้องการคือเงิน แต่สุดท้ายเธอก็ไม่ได้อะไรเลย ดังนั้นเธอจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหดหู่เล็กน้อยตลอดทั้งวันหลังจากที่ทั้งสี่คนกลับบ้านจากวิลล่า พวกเขาก็เริ่มเก็บข้าวของของตัวเองทั้งหมด แคลร์ไม่ลืมที่จะโทรหาลอเรนเพื่อแจ้งเธอว่าพรุ่งนี้พวกเขาจะย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่า เธอขอให้ลอเรนเช็คเอาท์ออกจากโรงแรมและย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าพร้อมกับพวกเขาลอเรนมีความสุขมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้นับตั้งแต่ที่เธอตกหลุมรักชาร์ลี เธอมักจะมองหาโอกาสต่าง ๆ เพื่อพยายามทำความรู้จักกับชาร์ลีให้ดีขึ้นอยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม เธอยุ่งมากกับงานของเธอเองและเธอก็ต้องคำนึงถึงความรู้สึกของแคลร์ด้วย ดังนั้นเธอจึงไม่มีโอกาสได้ใช้เวลากับชาร์ลีมากขึ้นเลยถ้าเธอสามารถย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าและอาศัยอยู่กับชาร์ลีกับแคลร์ได้ เธอก็มีโอกาสมากขึ้นที่จะได้ใช้เวลากับชาร์ลีดังนั้นเธอจึงรีบตกลงที่จะย้ายไปอยู่ในวิลล่ากับพวกเขาโดยไม่ลังเลเลยขณะที่ชาร์ลีและครอบครัวของเขากำลังยุ่งกับการจัดข้าวของ ตระกูลวิลสันก็วุ่นวายอย่างมากหลังจากขายชุดโซฟาและกล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 792
คุณท่านวิลสันพ่นลมหายใจอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “ถ้าฉันไม่จ่ายเงินให้ธนาคาร ฉันจะถูกจับตัวไปขังในคุก! อย่าลืมว่าฉันเป็นตัวแทนทางกฎหมายของบริษัท วิลสัน กรุ๊ป! ฉันยังเป็นคนที่จะรับผิดชอบหนี้ของบริษัท!”คริสโตเฟอร์รีบพูดว่า “อย่างน้อยแม่ควรเก็บเงินหนึ่งหรือสองแสนดอลลาร์ให้กับครอบครัวเพื่อที่เราจะได้หายใจอยู่ต่อได้สักระยะหนึ่ง! ในตอนนี้ ผมไม่สามารถแม้แต่จะสูบบุหรี่สักซองที่ราคาห้าสิบดอลลาร์ได้แล้ว!”“แกยังอยากสูบบุหรี่อยู่อีกเหรอ?” คุณท่านวิลสันตอบอย่างเฉียบขาดว่า “คงจะดีใช่ไหม ถ้าแกมีอาหารกินและมีบุหรี่สูบ?”คริสโตเฟอร์ระงับความโกรธที่เขารู้สึกและเขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจขณะที่เขาพูดว่า “แม่ครับ ผมแก่แล้ว ผมยังทนได้ อย่างไรก็ตาม แฮโรลด์และเวนดี้ยังเด็กอยู่! พวกเขาไม่เคยทนทุกข์ทรมานมาก่อน ดังนั้นเราจะปล่อยให้พวกเขาทนทุกข์ตอนนี้ไม่ได้!”คุณท่านวิลสันพ่นลมอย่างเย็นชา “ฉันไม่สน! เราแค่ลดค่าใช้จ่ายด้านอาหารและเสื้อผ้าลง เราก็จะสามารถเอาชนะความยากลำบากทั้งหมดที่ตระกูลของเรากำลังเผชิญอยู่ได้ในตอนนี้!”แฮโรลด์และเวนดี้ไม่พอใจอย่างมากเมื่อได้ยินคำพูดของคุณท่านวิลสันทั้งสองคนมีนิสัยเสียและเอาแ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 793
หลังจากที่คุณท่านวิลสันและคริสโตเฟอร์ฟาดฟันกัน นั่นจึงทำให้เกิดรอยร้าวที่ไม่อาจแก้ไขได้ในหัวใจของทั้งคู่ในที่สุด หญิงชราก็ตัดสินใจเก็บเงินเพียงห้าหมื่นดอลลาร์เพื่อใช้เป็นค่าครองชีพในตระกูลที่มีสี่คน หลังจากนั้นเธอก็จ่ายเงินส่วนที่เหลือให้กับธนาคารทั้งสองแห่งหลังจากที่ธนาคารได้รับส่วนหนึ่งของเงินกู้แล้ว ผู้รับผิดชอบแผนกทวงถามหนี้ก็ไว้หน้าให้กับคุณท่านวิลสันอย่างมาก เขาตัดสินใจที่จะให้ตระกูลวิลสันได้ผ่อนผันและขยายระยะเวลาการจ่ายคืนให้กับตระกูลวิลสันเพื่อรวบรวมเงินเพิ่มในการจ่ายหนี้ของพวกเขาในที่สุด คุณท่านวิลสันก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เธอยังคงหวังให้ วิลสัน กรุ๊ป กลับมาฟื้นคืนชีพได้อีกครั้ง เธอรู้สึกราวกับว่าเธอจะมีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้อย่างแน่นอน ตราบใดที่เธอสามารถชะลอการล้มละลายของ วิลสัน กรุ๊ป ได้บางทีเธออาจจะรอเคนเน็ธ วิลสันคนต่อไปในเวลานี้ ตระกูลวิลสันกำลังประสบปัญหามาก อย่างไรก็ตาม จากการคิดคำนวณแล้ว พวกเขาต้องการเงินเพียงสิบล้านดอลลาร์เพื่อเอาชนะวิกฤตนี้ หากพวกเขาสามารถพบนายใหญ่อีกคน อย่างเคนเน็ธ วิลสัน คนที่มีทรัพย์สินมูลค่าหลายหมื่นล้านดอลลาร์ พวกเขาก็จะวางใจให้อีก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 794
ชาร์ลีรีบออกจากห้องนอนและเห็นลอเรนแต่งตัวสวยเป็นพิเศษในวันนี้วันนี้ลอเรนแต่งตัวได้สวยมากจริง ๆ เธอสวมเสื้อกันลมสีเบจกับเสื้อสเวตเตอร์สีดำด้านใน เธอดูสูงและดูเป็นผู้หญิงมาก สำหรับส่วนล่างของเธอ ลอเรนสวมกระโปรงสั้นผ้าขนสัตว์พร้อมกางเกงเลกกิ้งที่ช่วยเน้นขาที่ยาวและเรียวของเธอออกมา มันสะดุดตามากจริง ๆ !ทันทีที่ลอเรนเห็นชาร์ลี เธอก็เริ่มหน้าแดงทันที เธอโบกมือให้เขาเล็กน้อยก่อนจะพูดอย่างประหม่า “สวัสดีชาร์ลี! ฉันจะต้องพึ่งพาคุณเพื่อดูแลฉันในอนาคตแล้ว!”ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าและพูดว่า “ยินดีต้อนรับครับ."ชาร์ลีรู้สึกหมดหนทางจริง ๆเขารู้ว่าลอเรนหลงรักเขาเขาจะไม่สนใจถ้าเธอเพียงเพราะสารภาพความรู้สึกของเธอกับเขา เขาสามารถปฏิเสธความรู้สึกของเธอหรือเมินเฉยต่อความรู้สึกนั้นได้อย่างไรก็ตาม เธอกำลังจะย้ายเข้ามาอยู่ใต้หลังคาเดียวกันกับเขาในตอนนี้ ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเล็กน้อยแน่นอน เขาไม่สามารถแสดงปฏิกิริยาผิดปกติใด ๆ ต่อหน้าแคลร์ได้แคลร์ชี้ไปที่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบของลอเรน ก่อนที่เธอจะบอกชาร์ลีว่า “ชาร์ลี คุณแข็งแรงกว่า ช่วยลอเรนย้ายกระเป๋าเดินทางไปที่ห้องนอนของ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 795
หลังจากแก้ไขและโพสต์รูปภาพของเธอลงบนโลกออนไลน์แล้ว เอเลนจงใจเพิ่มรูปภาพของตัวเองสองสามรูปด้วยสีหน้าเขินอาย นอกจากนี้ เธอยังแท็กที่ตั้งของวิลล่าที่ ธอมป์สัน เฟิร์ส ในรูปของเธอด้วยทันทีที่เธอโพสต์รูปภาพ หลายคนกดไลค์และแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับรูปภาพของเธอทันทีพวกเขายังแสดงความคิดเห็นชื่นชมสรรเสริญและประจบเอเลนในเวลานี้ เพื่อนของเอเลนทุกคนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจกับความหรูหราและยิ่งใหญ่ของวิลล่าของเธอท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีใครเคยจินตนาการว่าเอเลนจะสามารถอาศัยอยู่ในวิลล่าชั้นยอดที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ นี่มันเกินความคาดเดาของทุกคนที่รู้จักเธอจริง ๆในเวลานี้ สมาชิกในตระกูลวิลสันต่างก็เศร้าสลดเมื่อพวกเขากำลังกินเป็ดต้มกะหล่ำปลีหญิงชรามีหน้าที่จัดการเงินของตระกูล เธอไม่พอใจคริสโตเฟอร์ หลานชายและหลานสาวของเธอมาก เพราะพวกเขาได้โต้เถียงกับเธอเมื่อวานนี้ ดังนั้นเธอจึงต้องการให้พวกเขาทุกข์ทรมานเล็กน้อยในตอนที่เธอไปตลาด เธอซื้อเป็ดกับกะหล่ำปลี หลังจากนั้น เธอก็ล้างและสับ ก่อนจะเคี่ยวทุกอย่างลงในหม้อคุณท่านวิลสันรู้ว่าเธอเองกินได้ไม่มาก เพราะเธอมีความอยากอาหารเพียงเล็กน้อยเนื่อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 796
คริสโตเฟอร์รวบรวมความกล้าเพื่อพูดว่า “แม่ครับ ถึงแม้ว่าศาลจะจับแม่สักวันหนึ่ง แฮโรลด์, เวนดี้และผมก็จะสามารถใช้ชีวิตที่เรียบง่ายและปลอดภัยได้ถ้าเรามีเงิน เอาของเก่าออกมาจากที่ซ่อนไว้เถอะครับ พวกเราสามคนจะต้องอดตายอย่างแน่นอน หากแม่ถูกตัดสินจำคุก!”"อดตาย?" คุณท่านวิลสันตอบอย่างเย็นชา “พวกแกทั้งสามคนมีมือและเท้า พวกแกจะไม่อดตายหรอกนะถ้าพวกแกแค่ออกไปทำงานเป็นนักสังคมสงเคราะห์! คริสโตเฟอร์ ให้ฉันบอกแกบางอย่างหน่อยก็แล้วกัน ของเก่าที่พ่อแกทิ้งไว้มันเป็นกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ! แกไม่ควรจะมีความคิดตลก ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้!”คริสโตเฟอร์ไม่สามารถระงับความโกรธของเขาได้อีกต่อไป เขาลุกขึ้นยืนพร้อมกับพูดอย่างเย็นชาว่า “สิ่งที่พ่อทิ้งไว้ก็เพื่อลูก ๆ และหลาน ๆ ของเขาเช่นกัน! ใครให้สิทธิ์แม่ที่จะเก็บทุกอย่างไว้สำหรับตัวแม่เอง?”คุณท่านวิลสันตอบอย่างเย็นชาว่า “แล้วไง? ตอนนี้แกจะกบฏต่อฉันใช่ไหม? ได้! แกสามารถตะโกนใส่ฉันได้มากเท่าที่แกต้องการ เมื่อฉันตายก็จะไม่มีใครรู้ว่าของเก่าเหล่านั้นซ่อนอยู่ที่ไหน!”หลังจากนั้น หญิงชราก็ถอนหายใจพร้อมกับพูดว่า “แต่ถึงอย่างไรฉันก็เป็นหญิงชราที่มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ไม่น
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 797
สีหน้าของคุณท่านวิลสันเปลี่ยนไปทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย!เธอตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้และไม้เท้าของเธอก็หล่นลงบนพื้นด้วยเสียงดังตุ้บตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะมีเวลามากพอที่จะมองหาใครสักคนที่จะช่วยเธอจัดการสิ่งต่าง ๆ ให้กับวิลสัน กรุ๊ป แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะถูกจัดให้อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างรวดเร็ว!คริสโตเฟอร์และลูก ๆ ต่างก็หน้าซีดทันทีที่ได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด!“แม่ครับ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? พวกเขาจะยึดวิลล่าของเราตอนนี้อย่างนั้นเหรอ? แม่ไม่ได้ชำระหนี้ให้กับธนาคารมากกว่าหนึ่งล้านเหรียญเหรอครับ?”ตามสภาพคล่องทางการเงินปัจจุบันของตระกูลวิลสัน พวกเขาจะไม่มีที่อยู่เลยหากวิลล่าของพวกเขาถูกยึด นอกจากนี้ไม่มีใครมีทักษะหรือมีความสามารถและนี่จะทำให้พวกเขาจะต้องประสบชะตากรรมอันเลวร้าย!คริสโตเฟอร์และลูก ๆ ของเขาจะไม่ใช่คนเดียวที่จะต้องออกไปหางานพิเศษทำ เพราะถึงตอนนั้นคุณท่านวิลสันอาจจะต้องหางานพาร์ทไทม์ล้างจานแล้วด้วยซ้ำ!ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะไม่สามารถอยู่รอดได้เลยคุณท่านวิลสันนั่งลงบนพื้นแล้วร้องว่า “นี่พวกคุณกำลังพยายามจะฆ่าครอบครัวของฉันที่มีอยู่เพียงแค่
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
