บทที่ 792

คุณท่านวิลสันพ่นลมหายใจอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “ถ้าฉันไม่จ่ายเงินให้ธนาคาร ฉันจะถูกจับตัวไปขังในคุก! อย่าลืมว่าฉันเป็นตัวแทนทางกฎหมายของบริษัท วิลสัน กรุ๊ป! ฉันยังเป็นคนที่จะรับผิดชอบหนี้ของบริษัท!”

คริสโตเฟอร์รีบพูดว่า “อย่างน้อยแม่ควรเก็บเงินหนึ่งหรือสองแสนดอลลาร์ให้กับครอบครัวเพื่อที่เราจะได้หายใจอยู่ต่อได้สักระยะหนึ่ง! ในตอนนี้ ผมไม่สามารถแม้แต่จะสูบบุหรี่สักซองที่ราคาห้าสิบดอลลาร์ได้แล้ว!”

“แกยังอยากสูบบุหรี่อยู่อีกเหรอ?” คุณท่านวิลสันตอบอย่างเฉียบขาดว่า “คงจะดีใช่ไหม ถ้าแกมีอาหารกินและมีบุหรี่สูบ?”

คริสโตเฟอร์ระงับความโกรธที่เขารู้สึกและเขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจขณะที่เขาพูดว่า “แม่ครับ ผมแก่แล้ว ผมยังทนได้ อย่างไรก็ตาม แฮโรลด์และเวนดี้ยังเด็กอยู่! พวกเขาไม่เคยทนทุกข์ทรมานมาก่อน ดังนั้นเราจะปล่อยให้พวกเขาทนทุกข์ตอนนี้ไม่ได้!”

คุณท่านวิลสันพ่นลมอย่างเย็นชา “ฉันไม่สน! เราแค่ลดค่าใช้จ่ายด้านอาหารและเสื้อผ้าลง เราก็จะสามารถเอาชนะความยากลำบากทั้งหมดที่ตระกูลของเรากำลังเผชิญอยู่ได้ในตอนนี้!”

แฮโรลด์และเวนดี้ไม่พอใจอย่างมากเมื่อได้ยินคำพูดของคุณท่านวิลสัน

ทั้งสองคนมีนิสัยเสียและเอาแ