คริสโตเฟอร์รวบรวมความกล้าเพื่อพูดว่า “แม่ครับ ถึงแม้ว่าศาลจะจับแม่สักวันหนึ่ง แฮโรลด์, เวนดี้และผมก็จะสามารถใช้ชีวิตที่เรียบง่ายและปลอดภัยได้ถ้าเรามีเงิน เอาของเก่าออกมาจากที่ซ่อนไว้เถอะครับ พวกเราสามคนจะต้องอดตายอย่างแน่นอน หากแม่ถูกตัดสินจำคุก!”"อดตาย?" คุณท่านวิลสันตอบอย่างเย็นชา “พวกแกทั้งสามคนมีมือและเท้า พวกแกจะไม่อดตายหรอกนะถ้าพวกแกแค่ออกไปทำงานเป็นนักสังคมสงเคราะห์! คริสโตเฟอร์ ให้ฉันบอกแกบางอย่างหน่อยก็แล้วกัน ของเก่าที่พ่อแกทิ้งไว้มันเป็นกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ! แกไม่ควรจะมีความคิดตลก ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้!”คริสโตเฟอร์ไม่สามารถระงับความโกรธของเขาได้อีกต่อไป เขาลุกขึ้นยืนพร้อมกับพูดอย่างเย็นชาว่า “สิ่งที่พ่อทิ้งไว้ก็เพื่อลูก ๆ และหลาน ๆ ของเขาเช่นกัน! ใครให้สิทธิ์แม่ที่จะเก็บทุกอย่างไว้สำหรับตัวแม่เอง?”คุณท่านวิลสันตอบอย่างเย็นชาว่า “แล้วไง? ตอนนี้แกจะกบฏต่อฉันใช่ไหม? ได้! แกสามารถตะโกนใส่ฉันได้มากเท่าที่แกต้องการ เมื่อฉันตายก็จะไม่มีใครรู้ว่าของเก่าเหล่านั้นซ่อนอยู่ที่ไหน!”หลังจากนั้น หญิงชราก็ถอนหายใจพร้อมกับพูดว่า “แต่ถึงอย่างไรฉันก็เป็นหญิงชราที่มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ไม่น
สีหน้าของคุณท่านวิลสันเปลี่ยนไปทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย!เธอตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้และไม้เท้าของเธอก็หล่นลงบนพื้นด้วยเสียงดังตุ้บตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะมีเวลามากพอที่จะมองหาใครสักคนที่จะช่วยเธอจัดการสิ่งต่าง ๆ ให้กับวิลสัน กรุ๊ป แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะถูกจัดให้อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้อย่างรวดเร็ว!คริสโตเฟอร์และลูก ๆ ต่างก็หน้าซีดทันทีที่ได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด!“แม่ครับ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? พวกเขาจะยึดวิลล่าของเราตอนนี้อย่างนั้นเหรอ? แม่ไม่ได้ชำระหนี้ให้กับธนาคารมากกว่าหนึ่งล้านเหรียญเหรอครับ?”ตามสภาพคล่องทางการเงินปัจจุบันของตระกูลวิลสัน พวกเขาจะไม่มีที่อยู่เลยหากวิลล่าของพวกเขาถูกยึด นอกจากนี้ไม่มีใครมีทักษะหรือมีความสามารถและนี่จะทำให้พวกเขาจะต้องประสบชะตากรรมอันเลวร้าย!คริสโตเฟอร์และลูก ๆ ของเขาจะไม่ใช่คนเดียวที่จะต้องออกไปหางานพิเศษทำ เพราะถึงตอนนั้นคุณท่านวิลสันอาจจะต้องหางานพาร์ทไทม์ล้างจานแล้วด้วยซ้ำ!ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะไม่สามารถอยู่รอดได้เลยคุณท่านวิลสันนั่งลงบนพื้นแล้วร้องว่า “นี่พวกคุณกำลังพยายามจะฆ่าครอบครัวของฉันที่มีอยู่เพียงแค่
คริสโตเฟอร์ลูบหน้าผากเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “หากพวกเขาค้นเจอ มันก็จะจบลงสำหรับเรา!”ขณะที่พวกเขากำลังพูด ชายหนุ่มสวมเครื่องแบบก็เดินเข้าไปในวิลล่าพร้อมกับอุปกรณ์แปลก ๆ ในมือของเขาอุปกรณ์นั้นเป็นเสายาวที่มีวงกลมอยู่ข้างหน้า ดูเหมือนเครื่องตรวจจับทุ่นระเบิดที่ใช้กันทั่วไปในภาพยนตร์คริสโตเฟอร์ถามด้วยความประหลาดใจ “พ่อหนุ่ม นั่นเครื่องตรวจจับทุ่นระเบิดเหรอ?”ชายหนุ่มเพียงแค่ยิ้มก่อนจะพูดว่า “ไม่ใช่ครับ แต่จริง ๆ แล้วมันก็ค่อนข้างคล้ายกัน นี่คือเครื่องตรวจจับโลหะ มันจะส่งสัญญาณเตือนหากมีโลหะที่ตรวจพบอยู่ใต้ดิน เนื่องจากทุ่นระเบิดทำมาจากโลหะ เราจึงสามารถใช้สิ่งนี้เพื่อตรวจจับทุ่นระเบิดได้ แต่ระดับความไวต่างกัน”ทันทีที่คริสโตเฟอร์ได้ยินว่าเป็นเครื่องตรวจจับโลหะ เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “มันแย่พอแล้วที่คุณจะเข้ามาและยึดบ้านคนอื่น ทำไมต้องนำเครื่องตรวจจับโลหะไปตรวจบ้านคนอื่นอีกด้วยล่ะ?”อีกฝ่ายตอบว่า “จากประสบการณ์หลายปีของเรา โดยทั่วไปแล้วจะมีช่องที่ซ่อนอยู่มากมายในห้องใต้ดินของวิลล่า คนส่วนใหญ่มักจะซ่อนสิ่งของมีค่าไว้ในที่ซ่อนเหล่านี้ ดังนั้นงานของผมคือค้นหาตำแหน่งของสิ่งของที่ซ่อนอยู่
ทันทีที่หญิงชราสลบไป คริสโตเฟอร์รีบวิ่งไปข้างหน้าก่อนที่เขาจะคว้าคอเสื้อของหญิงชราขณะที่เขาเขย่าเธออย่างแรงด้วยความโกรธ!หญิงชราตื่นขึ้นทันทีที่เธอหมดสติเพราะเธอถูกคริสโตเฟอร์เขย่าอย่างแรง ทันทีที่เธอลืมตา คริสโตเฟอร์ก็สาปแช่งเธอทันที “แม่พูดไม่ใช่เหรอว่าไม่มีใครสามารถหาของเก่าเหล่านั้นได้นอกจากแม่? ตอนนี้ของเก่าของเราหมดแล้ว! พวกมันหายหมดแล้ว! ครอบครัวของเราจะอยู่รอดและใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างไร?”คุณท่านวิลสันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงในหัวใจของเธอ เธอไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้ เธอเศร้าโศกอย่างที่สุดและเธอยังคงคร่ำครวญขณะที่เธอพูดว่า “ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าสิ่งต่าง ๆ จะกลายเป็นแบบนี้ ถ้าฉันรู้ว่าทุกอย่างจะจบลงแบบนี้ ฉันจะไม่ซ่อนของเก่าทั้งหมดไว้ที่บ้าน แม้ว่าฉันจะต้องตายก็ตาม!”ขณะที่เธอพูด หญิงชราไม่สามารถหยุดน้ำตาไม่ให้ไหลอาบแก้มได้ "มันจบแล้ว ทุกอย่างจบลงแล้วจริง ๆ ! การทำงานอย่างหนักของฉันในช่วงชีวิตนี้สิ้นสุดลงแล้วจริง ๆ !”แฮโรลด์ก็สิ้นหวังเช่นกันในเวลานี้ เขาเริ่มร้องไห้ขณะที่พูดว่า “เราไม่มีอะไรเหลือแล้ว! คืนนี้เราจะไม่มีอาหารกินเลยด้วยซ้ำ! ถึงไม่มีของกิน...แต่เราก็ยั
กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเขาจะไม่เพียงแต่ไม่มีที่อยู่สำหรับสามเดือนข้างหน้า แต่เธออาจจะถูกส่งตัวเข้าคุกหลังจากสามเดือนอีกด้วย...คุณท่านวิลสันร้องไห้จนแทบหายใจไม่ออกและเธอรู้สึกเหมือนกับว่าชีวิตของเธอกำลังจะจบสิ้นลงแล้วหลังจากที่ตัวแทนจากศาลได้เตือนแล้ว เขาไม่ได้พูดอะไรอีก เขาก็หันหลังกลับไปจากนั้นก็ขึ้นรถของเขาจากไปทันทีสมาชิกครอบครัววิลสันได้แต่นั่งเฉย ๆ นอกบ้านด้วยกองเฟอร์นิเจอร์ที่ขาดรุ่งริ่งและพังยับเยิน รวมทั้งเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นจำนวนมาก พวกเขาไม่สามารถหยุดน้ำตาไม่ให้ไหลอาบแก้มได้พวกเขาทำอะไรไม่ถูกเลยในเวลานี้จู่ ๆ ก็มีฝนตกปรอย ๆรปภ.สองสามคนจากหมู่บ้านพวกเขาได้รีบวิ่งไปหาพวกเขา และพูดว่า “พวกคุณ ช่วยนำข้าวของของคุณไปด้วยและย้ายออกจากหมู่บ้านของเราโดยเร็วที่สุด โปรดอย่าส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของหมู่บ้านของเรา”“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร?” คริสโตเฟอร์อดไม่ได้ที่จะตะโกนด้วยความโกรธ “ฉันอยู่ที่นี่มานานกว่ายี่สิบปีแล้ว และคุณกำลังจะบอกว่าฉันจะส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของหมู่บ้านนี้งั้นเหรอ? นี่คุณกำลังพยายามขับไล่ฉันออกจากที่นี่เหรอ?”อีกฝ่ายตอบอย่างเย็นชาว่า “ต้องขออภัย แต่ผมเพิ่
ในเวลาเดียวกันนี้ ที่วิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์ส เอเลนกำลังนอนอยู่บนเก้าอี้บนดาดฟ้าบนระเบียงกระจกทั้งหมดบนชั้นสองและเธอก็ยิ้มจนปากจะฉีกขณะที่เธอจ้องที่โทรศัพท์มือถือของเธอภาพของเธอมีจำนวนไลก์มากกว่าสามร้อยไลก์ในขณะนี้ และมันได้ทำลายสถิติของเธอไปแล้วเธอไม่สามารถนับคอมเม้นท์ทั้งหมดได้ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็ไม่สามารถตอบกลับคอมเม้นท์ทั้งหมดได้อีกต่อไปวันนี้ในที่สุดเอเลนก็เข้าใจความรู้สึกที่ทุกคนให้ความสนใจเธอกลุ่มเพื่อนของเธอทั้งหมดต่างจ้องมองและติดตามเธอ! ยิ่งกว่านั้นพวกเขาไม่ลังเลเลยที่จะชื่นชมเธอในคอมเม้นท์ ดังนั้นเอเลนจึงรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขมากจริง ๆในเวลานี้ เพื่อนสนิทของเอเลนบางคนเริ่มส่งข้อความถึงเธอในแชทกลุ่มว่า “โอ้ คุณพี่เอเลนย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สวันนี้! เธอจะต้องเลี้ยงอาหารเย็นพวกเรา!”"จริงด้วย!" คนอื่น ๆ เริ่มตอบกลับมาว่า “คุณพี่เอเลน คุณเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งร้อยสามสิบล้านดอลลาร์! นี่เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่และดูมีความสุขเหลือเกิน แล้วคืนนี้คุณไม่เลี้ยงอาหารเย็นได้อย่างไรกันล่ะคะ?”หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนในแชทกลุ่
เนื่องจากพวกเขาเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าในวันนี้ พวกเขาจึงต้องใช้เวลาพอสมควรในการทำความสะอาดวิลล่า ดังนั้นพวกเขาจะทานอาหารกลางวันช้ากว่าปกติในวันนี้อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีได้รับการดูแลที่ดีมากในเวลานี้ เขามีสาวงามสองคน ทั้งแคลร์และลอเรนอยู่รอบตัวเขาและช่วยเขาเตรียมอาหารเย็นในครัว ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าการทำอาหารกลายเป็นความสุขในวันนี้หลังจากเตรียมอาหารกลางวันเสร็จแล้ว เขาก็นำจานไปวางที่โต๊ะอาหาร หลังจากนั้นเอเลนก็ลงมาจากชั้นสองโดยใช้ลิฟต์เธอกำลังจะขอเงินชาร์ลี แต่เมื่อเธอเห็นเขาออกมาจากครัวพร้อมกับผู้หญิงอีกสองคน เธอเริ่มลังเลเล็กน้อยเธอไม่อายที่จะถามชาร์ลีเรื่องเงิน อย่างไรก็ตาม ประเด็นหลักคือทั้งสามีและลูกสาวของเธออยู่ที่นี่ด้วย เธอรู้สึกว่าไม่สมควรที่เธอจะถามชาร์ลีเกี่ยวกับเงินในตอนนี้ในเวลาเดียวกันนี้ เธอก็ได้ยินเสียงกริ่งประตูดังขึ้น หลังจากนั้น เธอก็พูดด้วยความประหลาดใจว่า “ทำไมถึงมีคนมาหาเราหลังจากที่เราเพิ่งย้ายเข้ามาวันนี้กันนะ?”หลังจากที่เธอพูดเสร็จแล้ว เอเลนก็หันกลับมาขณะที่เธอมุ่งหน้าไปที่ลานบ้านเพื่อที่จะเปิดประตูทันทีที่เธอเปิดประตู เธอเห็นคุณท่าน
ขณะที่คุณท่านวิลสันกำลังจะคุกเข่า จาค็อบก็ตื่นตระหนก และรีบเอื้อมมือออกไปหยุดเธอหญิงชราตั้งใจที่จะคุกเข่าต่อไป เธอทรุดตัวลงกับพื้นโดยคุกเข่าลง เธอคิดว่าเธอจะยอมรับความพ่ายแพ้ก่อนและดูว่าจาค็อบนั้นดื้อรั้นจริง ๆ และไม่สงสารเธอแต่ถึงอย่างไรก็ตามจาค็อบก็มีความคิดเดียวกับเอเลนแม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเอเลนและวางแผนที่จะแยกจากเธอ แต่ทั้งคู่ก็เห็นพ้องต้องกันว่าพวกเขาจะปล่อยให้คุณท่านวิลสันอาศัยอยู่ในวิลล่ากับพวกเขาไม่ได้!ดังนั้นจาค็อบจึงอุ้มหญิงชราไว้ในอ้อมแขนและพูดอย่างเย็นชาว่า “แม่ครับ ช่วยหยุดการแสดงเพื่อขอความเห็นอกเห็นใจเถอะครับ เพราะไม่ว่าแม่จะพูดอะไร ผมจะปล่อยให้แม่อยู่ในวิลล่านี้ไม่ได้!”คุณท่านวิลสันพูดอย่างเศร้า ๆ “จาค็อบ วิลสัน ไอ้สารเลว ไอ้เนรคุณ! ฉันให้กำเนิดแกมา ไอ้เด็กเลว! แกกล้าดียังไงมาห้ามฉันไม่ให้อยู่กับแกหลังจากที่แกย้ายเข้าไปอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่แบบนี้?!”จาค็อบพยักหน้า และพูดอย่างหนักแน่นว่า “แม่ครับ ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ นี่คือความจริง ยังไงผมก็ให้แม่อยู่ที่นี่ไม่ได้!”“ได้ยินแล้วยัง?” เอเลนคำรามด้วยมือเท้าสะเอวของเธอ “ไปให้พ้นในขณะที่เรากำลังพูดจาดี